ძველი ეგვიპტე

ბიბლია საკმაო ინფორმაციას გვაწვდის ეგვიპტის შესახებ, ვინაიდან ისრაელს დროდადრო კავშირი ჰქონდა ამ ქვეყანასთან. ეგვიპტეში განვითარებული მოვლენებით იეჰოვამ საოცარი სახით განადიდა თავისი სახელი.

ეგვიპტელები ბევრ ღმერთს ეთაყვანებოდნენ. ღმერთებად გარკვეულ ცხოველებსაც კი მიიჩნევდნენ; ზოგ ცხოველზე კი ფიქრობდნენ, რომ ისინი წმინდები იყვნენ მათი ზოგიერთი ღვთაებისთვის. აქედან გამომდინარე, გასაკვირი არაა, რატომ თქვა მოსემ, რომ თუ ისრაელები იეჰოვას ეგვიპტეში შესწირავდნენ მსხვერპლს, ხალხი ჩაქოლავდა მათ (გმ. 8:26). ისიც გვესმის, რატომ ჩამოასხეს ისრაელებმა ხბოს ქანდაკება ეგრეთ წოდებული „იეჰოვას დღესასწაულის“ აღსანიშნავად, როცა უდაბნოში მათი გული ეგვიპტისკენ გადაიხარა (გმ. 32:1—5).

ეგვიპტელებს სიკვდილის შემდეგ სიცოცხლისაც სჯეროდათ. სწორედ ეს რწმენა ედო საფუძვლად იმას, რომ მკვდრების პატივსაცემად ეგვიპტელები გარდაცვლილებს ბალზამირებას უკეთებდნენ და უზარმაზარ სამარხებს უგებდნენ.

მიუხედავად იმისა, რომ მოსე „ეგვიპტელთა სიბრძნით“ იყო განსწავლული, მითითებები, რომლებიც მან იეჰოვას თაყვანისცემასთან დაკავშირებით ჩაწერა, არანაირად არ იყო დაბინძურებული ეგვიპტური წეს-ჩვეულებებით (სქ. 7:22). ეს იმიტომ, რომ ის ღვთის შთაგონებით წერდა და არა ადამიანური სიბრძნით.