ელხანანი

[ღმერთი წყალობას ავლენს, ღმერთი მწყალობელია].

1. იაირის ვაჟი, რომელმაც ფილისტიმელებთან ომის დროს გათელი გოლიათის ძმა ლახმი მოკლა (1მტ. 20:5). 2 სამუელის 21:19-ში ელხანანი მოხსენიებულია „ბეთლემელი იაარე-ორეგიმის ვაჟად“ და ნათქვამია, რომ მან გოლიათი მოკლა. თუმცა მრავალი ბიბლეისტი მიიჩნევს, რომ თავდაპირველად 2 სამუელის 21:19 შეესაბამებოდა 1 მატიანის 20:5-ს და ამ ორ მუხლს შორის განსხვავება გადამწერის შეცდომამ განაპირობა (იხ. იაარე-ორეგიმი; ლახმი).

2. ბეთლემელი დოდოს ვაჟი; დავითის ერთ-ერთი ძლიერი ვაჟკაცი (2სმ. 23:24; 1მტ. 11:26).