ელიცაფანი

[(ჩემმა) ღმერთმა დამალა (შემოინახა)].

1. აარონის ბიძის, უზიელის ვაჟი; მოსეს მითითებით მან თავის ძმასთან, მიშაელთან ერთად ბანაკის გარეთ გაიტანა ნადაბისა და აბიჰუს ცხედრები (გმ. 6:22; ლვ. 10:4; რც. 3:30). ელიცაფანი ლევიანთა ერთ-ერთი საგვარეულოს მამამთავარი იყო. ბიბლიაში ამ საგვარეულოს ზოგიერთი წარმომადგენელი მოხსენიებულია დავითისა და ხიზკიას მმართველობის დროს მომსახურე ლევიანებს შორის (1მტ. 15:8; 2მტ. 29:13).

2. ფარნაქის ვაჟი და ზებულონის ძეთა თავკაცი; ერთ-ერთი მათგანი, ვინც იეჰოვას მითითებით დაინიშნა აღთქმულ მიწაზე სამკვიდროების დამნაწილებლად (რც. 34:25).