ეპაფროდიტე

[ნაწარმოებია ფუძიდან, რომლის მნიშვნელობაა აქაფება]

ფილიპეს კრების (მაკედონია) წევრი, რომელიც ძმების ნდობით სარგებლობდა. მას რომში დაპატიმრებულ პავლესთან (დაახლ. ახ. წ. 59—61) ძღვენი გაატანეს (ფლ. 2:25; 4:18). რომში ეპაფროდიტე „ავად გახდა და სიკვდილის პირას იყო, მაგრამ ღმერთმა შეიწყალა“. ცნობამ მისი ავადმყოფობის შესახებ ფილიპელების ყურამდეც მიაღწია და, როგორც ჩანს, ამ ამბით აღელვებულებს მეტის გაგება სურდათ ეპაფროდიტეს ჯანმრთელობის მდგომარეობის შესახებ. ვინაიდან ეპაფროდიტეს ძალიან სურდა ფილიპელების ნახვა და წუხდა, რომ მათ მისი ავადმყოფობა შეიტყვეს, პავლემ მიზანშეწონილად მიიჩნია, რომ გამოჯანმრთელების შემდეგ რაც შეიძლება სწრაფად გაეგზავნა იგი ფილიპეში. მან ეპაფროდიტეს იქაური კრებისთვის წერილიც გაატანა. პავლემ მოუწოდა ფილიპელ და-ძმებს, რომ დიდი სიხარულით მიეღოთ იგი უფალში და დაეფასებინათ ასეთი ადამიანები, რადგან ეპაფროდიტემ უფლის საქმისთვის ჩაიგდო საფრთხეში სული და სიკვდილის პირამდე მივიდა (ფლ. 2:25—30). ეპაფროდიტე არ უნდა აგვერიოს კოლოსელ ეპაფრაში.