ეთანი

[გამძლე; უწყვეტი].

1. ერთ-ერთი ოთხი ბრძენი მამაკაციდან, რომლებიც სიბრძნით მეფე სოლომონს ვერ უტოლდებოდნენ (1მფ. 4:31). შესაძლოა მან დაწერა 89-ე ფსალმუნი, რადგან ეპიგრაფში დამწერად ეზრახელი ეთანი არის მითითებული. 1 მატიანის 2:6-ში ეთანი, ჰემანი, ქალქოლი და დარა მოხსენიებულნი არიან იუდასტომელი ზერახის ვაჟებად და შესაძლოა „პირველ მეფეებში“ მოხსენიებული მამაკაცები არიან. ეთანი აზარიას მამა იყო (1მტ. 2:8; იხ. ეზრახელი).

2. ადაიას მამა და ზიმას ვაჟი; ლევიანი გერშომის საგვარეულოდან (1მტ. 6:41—43).

3. კიშის (1მტ. 6:44), იგივე კუშაიას (1მტ. 15:17) ვაჟი; ლევიანი მერარის საგვარეულოდან; ეთანი გალობდა და წინწილებზე უკრავდა (1მტ. 15:19). ვინაიდან ის ხშირად არის მოხსენიებული ჰემანთან ერთად, ვარაუდობენ, რომ ის იგივე იედუთუნია, რომელიც დავითმა გაბაონში კარვის წინ მსახურების შესასრულებლად დააყენა და, რომ ამ დანიშვნის შემდეგ მას ეთანის ნაცვლად იედუთუნი დაარქვეს (1მტ. 15:17, 19 შდრ. 16:39—41-სა და 25:1-ს; იხ. იედუთუნი №1).