გაყოფილი სამეფო

ისრაელის პირველი მეფის, საულის გამეფებიდან ზუსტად 120 წლის შემდეგ სამეფო ორად გაიყო. რა იყო ამის მიზეზი? მეფე სოლომონის განდგომილება. უცხოელი ცოლებისთვის რომ ესიამოვნებინა, სოლომონმა დაუშვა, რომ ერში ფეხი მოეკიდებინა საზიზღარ კერპთაყვანისმცემლობას. ის ცრუ ღმერთებს მაღლობებსაც უგებდა. რწმენის ამგვარი აღრევა სისაძაგლე იყო იეჰოვასთვის. მართალია, დავითთან დადებული შეთანხმების გამო ღმერთმა არ შეწყვიტა დავითის სამეფო დინასტიის არსებობა, მაგრამ განაცხადა, რომ ამ დინასტიას ქვეშემრდომთა ნაწილს წაართმევდა (1მფ. 11:7—13).

ეს მოხდა ძვ. წ. 997 წელს, როდესაც სოლომონის თავნება ვაჟის, რობოამის, საქციელმა ისრაელის ათ ტომს აჯანყებისკენ და იმისკენ უბიძგა, რომ ჩამოეყალიბებინათ სამეფო. ეს სამეფო უმეტესწილად ისრაელის ჩრდილოეთ ნაწილში ჩამოყალიბდა, თუმცა მთელ იუდეაში მიმოფანტულ სიმონელთა შემოსაზღვრულ ქალაქებსაც მოიცავდა. იუდას სამხრეთი სამეფოს ერთგულები მხოლოდ ბენიამინის და ლევის ტომი დარჩნენ.

ისრაელის ჩრდილოეთი სამეფოს პირველ მეფეს, იერობოამს აშინებდა იმაზე ფიქრი, რომ თუ ხალხი იეჰოვას თაყვანსაცემად იერუსალიმში ივლიდა, შესაძლოა, აღარ ეერთგულათ მისთვის. ამიტომ იერობოამმა საკუთარი რელიგია ჩამოაყალიბა. მან ორი ოქროს ხბო დადგა: ერთი — დანში შორეულ ჩრდილოეთში, მეორე — ბეთელში, იერუსალიმიდან ჩრდ.-ით სულ რაღაც 17 კმ-ში. მან აგრეთვე დანიშნა საკუთარი მღვდლები და დააწესა „წმინდა“ დღეები (1მფ. 12:26—33).

ასე იქცა ისრაელი დაყოფილ სამეფოდ როგორც პოლიტიკური, ისე რელიგიური თვალსაზრისით. დაყოფილი სამეფო ადვილად საჯიჯგნი გახდა უცხოელი დამპყრობლებისთვის და განწირული სამოქალაქო ომისთვის. იეჰოვას წმინდა თაყვანისმცემლობას ჩამოშორებულმა ათტომიანმა სამეფომ ღრმად შეტოპა უზნეობის მორევში და სულიერად გაიხრწნა. ამის მიუხედავად, იეჰოვა კვლავ და კვლავ უგზავნიდა მათ წინასწარმეტყველებს და მონანიებისკენ მოუწოდებდა.