ხაშაბნა

[ხაშაბნეიას შემოკლებული ფორმა]

ხალხის ერთ-ერთი თავკაცი, რომლის შთამომავალმაც (ან თავად მან), ბეჭდის დასმით დაადასტურა ნეემიას მმართველობის დროს დადებული მონანიების შეთანხმება (ნემ. 9:38; 10:1, 14, 25).