იერახმეელი

[ღმერთმა შეიწყალოს, ღმერთი იწყალებს].

1. იუდას შვილიშვილის, ხეცრონის პირმშო. იერახმეელის ძმა, რამი (სავარაუდოდ იგივე არნი) მესიის სამეფო საგვარეულოს ნუსხაში შედის. წმინდა წერილი შეიცავს იერახმეელის შთამომავალთა ვრცელ გენეალოგიურ ნუსხას. მის შთამომავალთაგან ზოგი იუდას სამხრეთ ნაწილში მკვიდრობდა (1მტ. 2:4, 5, 9—15, 25—42; 1სმ. 27:10; ლკ. 3:33).

2. მერარელი ლევიანის, კიშის ვაჟი ან შთამომავალი (1მტ. 24:26, 29; 23:21).

3. იმ სამი კაციდან ერთ-ერთი, რომელიც მეფე იეჰოიაკიმმა თავისი მეფობის მე-5 წელს იერემიასა და ბარუქის შესაპყრობად გაგზავნა, თუმცა ისინი ხელცარიელები დაბრუნდნენ, რადგან იეჰოვა მალავდა თავის ერთგულ მსახურებს (იერ. 36:9, 26).

იეჰოიაკიმის მემკვიდრე, სავარაუდოდ, მისი პირმშო იეჰოიაქინი, მამამისის მეფობის მე-5 წელს 12 წლისა იქნებოდა. იეჰოიაკიმის დანარჩენი ვაჟებიც პატარები იქნებოდნენ საიმისოდ, რომ იერახმეელისთვის დავალებული საქმე შეესრულებინათ (2მფ. 23:36; 24:6, 8). ასე რომ, იერახმეელის „მეფის ძედ“ მოხსენიება იმას არ ნიშნავს, რომ ის მეფის უშუალო შთამომავალი იყო. იერახმეელი, სავარაუდოდ, სამეფო ოჯახის წევრი, ან სამეფო კარის დიდგვაროვანი მოხელე იყო.

ინტერესს იწვევს ერთი ანაბეჭდი, რომელიც, როგორც ამბობენ, ძვ. წ. VII საუკუნით თარიღდება. ანაბეჭდი იუწყება: „ეკუთვნის იერახმეელს, მეფის ვაჟს“ (Israel Exploration Journal, Jerusalem, 1978, ტ. 28, გვ. 53).