ლიდია

ეს ქალი და მისი შინაურები ერთ-ერთი პირველები იყვნენ ევროპაში, რომლებმაც მოისმინეს პავლეს ქადაგება (ფილიპე, დაახლ. ახ. წ. 50) და ქრისტიანობაზე მოექცნენ. წარმოშობით ლიდია ქალაქ თიატირიდან (მცირე აზია) იყო, სადაც ყვაოდა სამღებრო საქმე. ფილიპეში (მაკედონია) ლიდია ძოწეულით ანუ ძოწისფერი საღებავით ან ამ ფერის ქსოვილებითა და მოსასხამებით ვაჭრობდა. როგორც ჩანს, თავის სახლეულობას (შესაძლოა მონებსა და მსახურებსაც მოიცავდეს) ის განაგებდა, რაც იმაზე უნდა მიანიშნებდეს, რომ ქვრივი ან დაუქორწინებელი იყო (სქ. 16:14, 15).

ლიდია ღვთის თაყვანისმცემლად მოიხსენიება, რაც შესაძლოა იმაზე მეტყველებდეს, რომ იგი იუდეველი პროზელიტი იყო. შესაძლოა ფილიპეში ძალიან ცოტა იუდეველი ცხოვრობდა, რომელთაც არ ჰქონდათ სინაგოგა და ამიტომაც იყვნენ შაბათ დღეს ლიდია და სხვა ღვთისმოშიში ქალები ქალაქგარეთ, მდინარის პირას, სამლოცველო ადგილას შეკრებილები. ლიდიამ ყურადღებით მოუსმინა მათთან მისულ პავლეს. როცა ის და მისი შინაურები მოინათლნენ, ლიდია პავლეს და მასთან ერთად მყოფთ შეეხვეწა, თუ იეჰოვას ერთგულად მთვლით, ჩემთან დარჩითო. ასეთ გულთბილ მოწვევაზე უარის თქმა რთული იქნებოდა. წიგნ „საქმეების“ დამწერი, პავლეს თანმხლები ლუკა წერს, რომ ლიდიამ ისინი დაიყოლია (სქ. 16:11—15).

მოგვიანებით, როცა პატიმრობაში მყოფი პავლე და სილა გაათავისუფლეს, ისინი ლიდიასთან წავიდნენ. იქ მათ გაამხნევეს ძმები და შემდეგ დატოვეს ფილიპე (სქ. 16:36—40).

პავლე შესაძლოა ლიდიას სტუმართმოყვარეობამაც აღძრა, რომ ფილიპელებისთვის შემდეგი სიტყვები მიეწერა: „ვმადლობ ჩემს ღმერთს ყოველთვის, როცა გიხსენებთ ჩემს ყოველ ვედრებაში ყველა თქვენგანისთვის, რომელსაც სიხარულით აღვავლენ იმ წვლილის გამო, რომელიც სასიხარულო ცნობისთვის შეგაქვთ პირველი დღიდან აქამდე“ (ფლ. 1:3—5).