მაქირი

[ნაწარმოებია ფუძიდან, რომელიც ნიშნავს გაყიდვას].

1. მენაშესა და მისი სირიელი ხარჭის ვაჟი, რომელიც პირველი მოიხსენიება თავის ძმებს შორის. ის იყო მაქირელთა მამამთავარი; მას ბიბლიაში „გალაადის მამაც“ ეწოდება. მის ცოლს ერქვა მააქა. ჯერ კიდევ იოსების სიცოცხლეში მაქირს შეეძინა ვაჟები (დბ. 50:23; რც. 26:29; იეს. 17:1; 1მტ. 2:21, 23; 7:14—17). „მაქირის ვაჟებმა“ დაიპყრეს გალაადი და განდევნეს იქ მცხოვრები ამორეველები. ეს მხარე მათ საკუთრებად მიეცათ (რც. 32:39, 40; კნ. 3:15; იეს. 13:31). მენაშესტომელი ცელოფხადი და მისი ქალიშვილები მაქირის საგვარეულოდან იყვნენ (რც. 27:1; 36:1, 2; იეს. 17:3). დებორამ და ბარაკმა გამარჯვების სიმღერაში სახელი „მაქირი“, როგორც ჩანს, მენაშეს მთელი ტომის აღსანიშნავად გამოიყენეს (მსჯ. 5:1, 14).

2. ამიელის ვაჟი (ლო-დებარის მკვიდრი), რომელთანაც იონათანის ვაჟი მეფიბოშეთი ცხოვრობდა, ვიდრე დავითი წაიყვანდა თავისთან და იზრუნებდა მის რჩენაზე (2სმ. 9:4—7, 13). მოგვიანებით, აბესალომის ამბოხების დროს, მაქირი მათ შორის იყო, ვინც მეფე დავითსა და მის ხალხს საკვები და სხვა საჭირო ნივთები მიუტანა (2სმ. 17:27—29).