მათანი

[ძღვენი].

1. ბაალის ქურუმი, რომელიც ამ ცრუ ღმერთის სახლში სამსხვერპლოების წინ მოკლეს. ეს იმ დროს მოხდა, როცა იეჰოვას მღვდელ იეჰოიადას წინამძღოლობით ხალხმა დაანგრია ბაალის სახლი და დალეწა მისი სამსხვერპლოები და ქანდაკებები. მაშინ მოკლეს ტახტის მიმტაცებელი ათალიაც, იეჰოაში კი იუდაზე გაამეფეს (2მფ. 11:16—21; 2მტ. 23:17).

2. იერემიას მდევნელ შეფატიას მამა (იერ. 38:1, 4—6).