მატთია

[შესაძლოა იყოს ებრ. სახელის, მათითიას შემოკლებული ფორმა, რომელიც ნიშნავს იეჰოვას ძღვენს]

მოწაფე, რომელიც წილისყრით იუდა ისკარიოტელის ნაცვლად მოციქულად აირჩიეს. იესოს ზეცად ამაღლების შემდეგ, პეტრემ აღნიშნა, რომ ფსალმუნმომღერალმა დავითმა მხოლოდ იუდას მიერ იესოს გაცემა კი არ იწინასწარმეტყველა (ფს. 41:9), არამედ ისიც, რომ მის ნაცვლად სხვას უნდა შეესრულებინა ზედამხედველის მოვალეობა (ფს. 109:8) და ერთად შეკრებილ დაახლოებით 120 მოწაფეს იუდას ნაცვლად სხვა მოწაფის არჩევა შესთავაზა. დაასახელეს ორი: ბარსაბად წოდებული იოსები და მატთია, რის შემდეგაც ილოცეს და წილი ჰყარეს. წილი მატთიას ერგო. მოწაფეებზე წმინდა სულის გადმოსვლამდე რამდენიმე დღით ადრე მომხდარი ეს წილისყრა ბიბლიაში ჩაწერილი ბოლო შემთხვევაა, როცა იეჰოვას აზრი ამ სახით გაიგეს (სქ. 1:15—26).

პეტრეს სიტყვებიდან გამოჩნდა (სქ. 1:21, 22), რომ მატთია ქრისტეს მიმდევარი იყო იმ დროიდან მოყოლებული, რაც იესომ ქადაგება დაიწყო (სამწელიწად-ნახევრის მანძილზე), ახლო ურთიერთობა ჰქონდა მოციქულებთან და იესოს მიერ საქადაგებლად გაგზავნილ 70 მოწაფეს ანუ მახარობელს შორის იყო (ლკ. 10:1). მატთიას არჩევით თერთმეტ მოციქულს კიდევ ერთი შეემატა (სქ. 1:26) და, აქედან გამომდინარე, როცა წიგნ „საქმეებში“ ზუსტად ამ მოვლენის შემდეგ ნახსენებია „მოციქულები“ ან „თორმეტი“, მათში მატთიაცაა ნაგულისხმევი (სქ. 2:37, 43; 4:33, 36; 5:12, 29; 6:2, 6; 8:1, 14; 9:27; იხ. პავლე).