სარსექიმი

[შესაძლოა ნიშნავს მონების უფროსს]

ბაბილონელი მთავარი, რომელიც მათ შორის იყო, ვინც პირველი შევიდა იერუსალიმში მას შემდეგ, რაც ძვ. წ. 607 წლის ზაფხულში ბაბილონელთა ჯარებმა გაარღვიეს გალავანი (იერ. 39:2, 3). ბიბლიაში კონკრეტულად საუბარი არ არის იმაზე, თუ რა მდგომარეობა ეკავა ან რა ევალებოდა მას, თუმცა სახელი „სარსექიმი“ შესაძლოა წოდება ყოფილიყო და ამ სიტყვის მნიშვნელობა მის საქმიანობაზე მიანიშნებდეს.