შელემია

[იეჰოვა შურისგებაა ან იეჰოვას საზიარო მსხვერპლი].

1. ლევიანი კარიბჭის მცველი, რომელსაც დავითის მეფობის დროს წილისყრით საწმინდრის აღმოსავლეთი მხარე ერგო (1მტ. 26:14; იხ. მეშელემია).

2. იეჰოიაკიმის სამეფო კარის ერთ-ერთი მოხელის, იეჰუდის პაპა, ქუშის ვაჟი (იერ. 36:14).

3. ციდკიას მაცნის, იეჰუქალის (იუქალი) მამა (იერ. 37:3; 38:1).

4. იერუსალიმში ბენიამინის კარიბჭის ზედამხედველ ირიას მამა, ხანანიას ძე (იერ. 37:13).

5. ერთ-ერთი მაცნე, აბდეელის ძე, რომელიც მეფე იეჰოიაკიმმა იერემიასა და ბარუქის მოსაყვანად გაგზავნილა (იერ. 36:26).

6, 7. ბინუის ძეთა (ან შთამომავალთა) შორის მოხსენიებული ორი კაცი, რომლებმაც ძვ. წ. 468 წელს, ეზრას იერუსალიმში დაბრუნების შემდეგ, უცხოელი ცოლები გაუშვეს (ეზრ. 10:38, 39, 41, 44).

8. იერუსალიმის გალავნის აღდგენაში მონაწილე ხანანიას მამა (ნემ. 3:30).

9. მღვდელი; ერთ-ერთი მათგანი, ვისაც იერუსალიმში მეორედ ჩასულმა ნეემიამ საწყობები ჩააბარა და მეათედების სათანადოდ განაწილება დაავალა (ნემ. 13:6, 7, 12, 13).