შელომითი

[ნაწარმოებია ფუძიდან, რომელიც ნიშნავს მშვიდობას].

1. დიბრის ქალიშვილი დანის ტომიდან, რომლის ვაჟი (ეგვიპტელისგან ჰყავდა გაჩენილი) იეჰოვას სახელის შეურაცხყოფისთვის უდაბნოში სიკვდილით დასაჯეს (ლვ. 24:10—14, 23).

2. ლევიანი კეჰათის საგვარეულოდან იცჰარის ხაზით; მას შელომოთიც ეწოდება (1მტ. 23:12, 18; 24:22).

3. ლევიანი, მოსეს ვაჟის, ელიეზერის შთამომავალი; აგრეთვე ეწოდება შელომოთი (1მტ. 26:25—28).

4. იუდას მეფე რობოამისა და მისი უსაყვარლესი ცოლის, მააქას ვაჟი; მეფე აბიას ძმა (2მტ. 11:20—23; 12:16).

5. გამგებელ ზერუბაბელის ქალიშვილი (1მტ. 3:19).

6. იოსიფიას ვაჟი და ბანის საგვარეულოს თავკაცი. შელომითი 160 მამაკაცთან ერთად ეზრას გამოჰყვა იერუსალიმში (ეზრ. 8:1, 10).