შელომოთი

[ნაწარმოებია ფუძიდან, რომელიც ნიშნავს მშვიდობას].

1. ლევის ვაჟის, გერშონის შთამომავალთა ერთ-ერთი საგვარეულოს თავკაცი (1მტ. 23:6, 7, 9).

2. კეჰათელი ლევიანი იცჰარის საგვარეულოდან; ზოგან შელომითის სახელით არის მოხსენიებული (1მტ. 23:12, 18; 24:22).

3. ლევიანი, მოსეს შთამომავალი მისი ვაჟის, ელიეზერის ხაზით. დავითმა შელომოთსა და მის ძმებს ჩააბარა წმინდა ნივთების საგანძური, მათ შორის ომების დროს ხელში ჩაგდებული ნადავლიდან განწმენდილი ნივთები (1მტ. 26:25—28). მისი მეორე სახელია შელომითი.