ცილეთაი

[ნაწარმოებია ფუძიდან, რომელიც ნიშნავს ჩრდილს, თავშესაფარს].

1. იერუსალიმში მცხოვრები ბენიამინელების საგვარეულოს თავკაცი; შიმეის ვაჟი (1მტ. 8:1, 20, 21, 28).

2. გულადი მენაშელი მხედართმთავარი, რომელიც დავითის ჯარს ციკლაგში შეუერთდა (1მტ. 12:19—21).