ზიზა

1. შიმეის ვაჟთა ჩამონათვალში მეორე; გერშონელ ლევიანთა საგვარეულოს თავკაცი, რომელსაც დავითის მეფობის დროს გარკვეული მოვალეობები დაეკისრა (1მტ. 23:6, 7, 10, 11). მასორეტულ ტექსტში, მე-10 მუხლში, ის ზინად არის მოხსენიებული, ხოლო ბერძნულ სეპტუაგინტასა და ლათინურ ვულგატაში — ზიზად.

2. მეფე რობოამისა და აბესალომის შვილიშვილის, მააქას ვაჟი. როცა რობოამმა ზიზას ძმის, აბიას გამეფება გადაწყვიტა, ზიზას ქალაქები, სარჩო და ცოლები უბოძა (2მტ. 11:20, 22, 23).

3. სიმონელთა ერთ-ერთი თავკაცი, რომელმაც სხვა თავკაცებთან ერთად ხიზკიას მეფობის დროს საძოვრების მოსაპოვებლად ქამის შთამომავლებზე გაილაშქრა და გაანადგურა ისინი; შიფის ძე (1მტ. 4:24, 37—41).