მკითხველთა შეკითხვები

■ შეესაბამება თუ არა ქრისტიანულ პრინციპებს ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალების, რომელიც ცნობილია როგორც სშს (საშვილოსნოს შიდა საშუალება), გამოყენება?

სშს არის პატარა საგანი, რომელიც, როგორც ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალება, იდგმება საშვილოსნოში. ძირითადად ქრისტიანებს აინტერესებთ, არის თუ არა სშს-ს მოქმედება აბორტული. როგორც უფრო და უფრო მეტი ფაქტი გვიჩვენებს, მისი მოქმედება აბორტულია.

საკითხი უფრო გასაგები იქნება, თუ განვიხილავთ ნორმალური ფეხმძიმობის ყველა საფეხურს. ქალის მომწიფებული კვერცხუჯრედი საკვერცხიდან ხვდება საშვილოსნოს ლულაში. მამაკაცის სპერმა, რომელიც მოხვდა საშოში, მიიწევს საშვილოსნოსკენ და როდესაც მიაღწევს საშვილოსნოს ლულას, შეიძლება შეხვდეს კვერცხუჯრედს. როდესაც ხდება განაყოფიერება (ჩასახვა), იწყება ახალი სიცოცხლე. დაახლოებით ერთ კვირაში განაყოფიერებული კვერცხუჯრედი (ბლასტულა) საშვილოსნოს ღრუში ხვდება და იჭრება მის ლორწოვან გარსში და მაგრდება მასზე მთელი ორსულობის განმავლობაში.

მრავალი წლის მანძილზე არსებობდა განსხვავებული თეორიები იმასთან დაკავშირებით, თუ როგორ ფუნქციონირებს სშს. როგორც „საგუშაგო კოშკის“ 1969 წლის 15 დეკემბრის გამოცემაში იყო აღნიშნული, ზოგ მეცნიერს მიაჩნდა, რომ სშს ხელს უშლიდა სპერმას, მიეღწია კვერცხუჯრედამდე და გაენაყოფიერებინა. სხვები ამბობენ, რომ მაინც ხდება განაყოფიერება და სშს არ აძლევს განაყოფიერებულ კვერცხუჯრედს საშვილოსნოს ლორწოვან გარსში ჩამაგრების საშუალებას. ამ ბოლო ვარაუდთან დაკავშირებით განმარტებული იყო, რომ ეს, „ბიბლიური თვალსაზრისით, უტოლდება აბორტს“ (გამოსვლა 23:26; 1 კორინთელთა 15:8, სქოლიო აქ; „მოფატი“). მაგრამ თუ გავითვალისწინებთ იმ ფაქტს, რომ ექსპერტებს სხვადასხვა თვალსაზრისი ჰქონდათ სშს-ს მოქმედებასთან დაკავშირებით, გამოითქვა აზრი, რომ ყოველმა დაინტერესებულმა წყვილმა საკუთარი სინდისიდან გამომდინარე უნდა მიიღოს გადაწყვეტილება.

წლების განმავლობაში ექიმებმა მრავალი გამოკვლევა ჩაატარეს სშს მოქმედების მეთოდთან დაკავშირებით. რა დასკვნამდე მივიდნენ ისინი?

საკმაოდ დიდი სტატია მიეძღვნა ამ თემას ჟურნალში „კანადიენ მედიკალ ასოსიეიშნ“, რომელიც გამოქვეყნდა 1978 წლის 7 იანვარს და ასკვნიდა:

„სშს მოქმედების ზუსტი მექანიზმი ჩვენთვის უცნობია. მისი ჩადგმისას აღინიშნა რამდენიმე მოვლენა და შესაძლოა, ეს მოვლენები ხელს უწყობს ჩასახვის საწინააღმდეგო მოქმედებას“.

სტატიაში ჩამოთვლილი იყო რამდენიმე მათგანი:

1. „სშს მექანიკურად უშლის ხელს განაყოფიერებული კვერცხუჯრედის საშვილოსნოს ლორწოვან გარსში ჩამაგრებას.

2. ის იწვევს ანთებით რეაქციას საშვილოსნოში, რის შედეგადაც წარმოიქმნება უჯრედები, რომლებიც ნთქავენ და ანადგურებენ სპერმას [და ბლასტულას, ზოგი მეცნიერის თვალსაზრისის თანახმად].

3. იწვევს საშვილოსნოს ლულის ან საშვილოსნოს კუნთების გაძლიერებულ მოქმედებას და ამის გამო კვერცხუჯრედი [განაყოფიერებული ან გაუნაყოფიერებელი] ძალიან სწრაფად მოძრაობს.

4. ხდება ბიოქიმიური მდგომარეობის ცვლილება საშვილოსნოს გარსში, სადაც განაყოფიერებული კვერცხუჯრედის იმპლანტაცია ხდება.

სტატიაში აგრეთვე ნათქვამი იყო, რომ სშს შეიცავს სპილენძს, რომელსაც, როგორც ჩანს, „დამატებითი მოქმედების მექანიზმი“ აქვს: სპერმის მოძრაობის უნარის დაქვეითება, უფრო აშკარა ანთებითი რეაქცია და საშვილოსნოს გარსში ფერმენტის ცვლილებები, რაც აჩერებს ჩანასახის ჩამაგრებას საშვილოსნოს ლორწოვან გარსში.

ამ თემაზე მიძღვნილ განხილვებში ჩვეულებრივ რამდენიმე ფრაზაა გამოთქმული იმ ვარაუდზე, რომ შესაძლოა სშს განაყოფიერებამდე აჩერებს სპერმას. მაგრამ, როგორც მისი მოქმედების აღწერის უმრავლესობა ცხადყოფს, სშს თრგუნავს განაყოფიერებული კვერცხუჯრედის იმპლანტაციას. „ამერიკის ოჯახის ექიმი“ (1977) აღნიშნავს: „ცხოველებზე ჩატარებულმა ექსპერიმენტებმა გვიჩვენა, რომ სპილენძის სშს-ს კონტრაცეპტული მოქმედება ძირითადად იმპლანტაცისს ხელისშემშლელია“.

ზოგჯერ თვით სშს-ს ჩადგმის შემთხვევაშიც ხდება ფეხმძიმობა. არსებობს აგრეთვე საშვილოსნოსგარე ორსულობის უფრო და უფრო დიდი რისკი. მაგალითად საშვილოსნოს ლულაში. ხსენებული სტატიის დასკვნაში ნათქვამი იყო:

„იმ დროს, როდესაც სშს 98 პროცენტზე მეტ შემთხვევაში ხელს უშლის საშვილოსნოში ორსულობას, თითქმის 90 პროცენტზე ნაკლებ შემთხვევაში ხელს უშლის ორსულობას ლულაში. თუ პაციენტი ორსულდება იმ დროს, როდესაც სშს აქვს ჩადგმული, თითქმის 20 პროცენტზე მეტ შემთხვევაში სავარაუდოა საშვილოსნოსგარე ორსულობის განვითარება“.

ჟურნალში „კანადიენ მედიკალ ასოსიეიშენ“ ნათქვამია:

„ორსულ ქალთა შორის, რომლებთაც ჩადგმული აქვთ სშს, 41 პროცენტ შემთხვევაში ხდება თავისთავადი აბორტი. . . ამისგან განსხვავებით, იმ ქალების ორსულობის დროს, რომლებიც არ იყენებენ სშს-ს, თავისთავადი აბორტი 10-დან 15 პროცენტამდე ხდება“.

უმრავლესობა, რომლებიც იწონებენ შეგნებულად გაკეთებულ აბორტს, ფიქრობენ, რომ (განაყოფიერების შემდეგ) ჩანასახში, სანამ რამდენიმე კვირის არ გახდება, არავითარი სიცოცხლე ანუ ცოცხალი პიროვნება არ არის. მაგრამ სიცოცხლის შემოქმედს, იეჰოვა ღმერთს, ასეთი თვალსაზრისი არა აქვს გამოხატული თავის სიტყვაში. პირიქით, ბიბლია გვამცნობს, რომ ღმერთი ხედავს და პატივს სცემს იმ სიცოცხლესაც კი, რომელიც ახლადჩასახულია (ფსალმუნი 138:13–16; იერემია 1:5). მოსეს რჯულის თანახმად, ის, ვინც ჩანასახის სიკვდილს გამოიწვევდა, იმსახურებდა სასტიკ სასჯელს (გამოსვლა 21:22, 23)a.

სიცოცხლის ასეთი პატივისცემა უნდა გვახსოვდეს, როდესაც ვწყვეტთ სშს-ს გამოყენების საკითხს. ფაქტია, რომ დღეს არავის შეუძლია სავსებით გარკვეულად თქვას, უშლის თუ არა სშს ხელს ჩასახვას. ამის ნაცვლად, მრავალი ფაქტი არსებობს, რომ სშს-ს გამოყენების შემთხვევაშიც შეიძლება, ან კიდევ ნამდვილად ხდება ჩასახვა და რომ ხდება ჩანასახის ნორმალურ ბავშვად ჩამოყალიბების შეჩერება. გულწრფელმა ქრისტიანმა, რომელიც ფიქრობს, გამოიყენოს თუ არა სშს, ასეთი ინფორმაციები ბიბლიაზე დაფუძნებული ცოდნით სერიოზულად უნდა აწონ-დაწონოს, რადგანაც ბიბლიაში სიცოცხლის სიწმინდის მიმართ გამოვლენილია პატივისცემა.

[სქოლიოები]