დაუქორწინებლობა — კარი დაუბრკოლებელი მოღვაწეობისკენ
„[ეს ნიშნავს,] განუწყვეტლივ ემსახუროთ უფალს, დაუბრკოლებლივ“ (1 კორინთელთა 7:35).
1. რა აღმაშფოთებელი ცნობები მიიღო პავლემ კორინთელი ქრისტიანების შესახებ?
მოციქული პავლე წუხდა კორინთში (საბერძნეთი) მყოფი ქრისტიანი ძმების შესახებ. მანამდე, დაახლოებით ხუთი წლის წინ, მან კრება დააფუძნა ამ აყვავებულ, მაგრამ უზნეობით განთქმულ ქალაქში. ახალი წელთაღრიცხვით 55 წელს კი, როცა ეფესოში (მცირე აზია) იმყოფებოდა, მან კორინთიდან მიიღო აღმაშფოთებელი ცნობები, რომლებიც იუწყებოდა, რომ კრებაში ადამიანთა მიმდევრობით გამოწვეული იყო განხეთქილებები და საშინელ უზნეობას ითმენდნენ. გარდა ამისა, პავლემ მიიღო წერილი კორინთელი ქრისტიანებისგან, რომლებიც ითხოვდნენ ხელმძღვანელობას სექსუალური ურთიერთობის, დაუქორწინებლობის, დაქორწინების, განცალკევებისა და ხელახლა დაქორწინების საკითხებში.
2. როგორც ჩანს, რა ზეგავლენას ახდენდა კორინთელ ქრისტიანებზე ამ ქალაქში გავრცელებული უზნეობა?
2 კორინთში გავრცელებული დიდი უზნეობა, როგორც ეტყობოდა, ორმხრივ ზეგავლენას ახდენდა ადგილობრივ კრებაზე. ზოგიერთი ქრისტიანი დანებდა დაცემული მორალის ატმოსფეროს და ითმენდა უზნეობას (1 კორინთელთა 5:1; 6:15–17). სხვები კი, როგორც ჩანს, მთელ ქალაქში გავრცელებული სექსუალური სიამოვნებების წინააღმდეგ რეაგირებით ისეთ უკიდურესობამდე მიდიოდნენ, რომ ურჩევდნენ თავშეკავებას ყოველგვარი სექსუალური ურთიერთობისგან, თვით დაქორწინებულებსაც (1 კორინთელთა 7:5).
3. რომელ საკითხებს შეეხო პირველად პავლე თავის პირველ წერილში კორინთელთა მიმართ?
3 ვრცელ წერილში, რომელიც პავლემ კორინთელებს მისწერა, პირველად უთანხმოებების პრობლემა მოიხსენია (1 კორინთელთა, 1—4 თავები). მან შეაგონა ისინი, მორიდებოდნენ ადამიანთა მიმდევრობას, რასაც მხოლოდ საზიანო განხეთქილებების მოტანა შეეძლო. ისინი გაერთიანებული უნდა ყოფილიყვნენ, როგორც ღვთის „თანამშრომელნი“. შემდეგ მან განსაკუთრებული მითითებები მისცა კორინთელებს კრების მორალური სისუფთავის დასაცავად (5, 6 თავები). ამის შემდეგ მოციქული მათ წერილს შეეხო.
რჩევა დაუქორწინებლად დარჩენის შესახებ
4. რას გულისხმობდა პავლე, როდესაც თქვა, რომ „კაცისათვის კარგია, არ გაეკაროს დიაცს“?
4 მან დაიწყო: „ხოლო იმის შესახებ, რაც თქვენ მომწერეთ: კაცისათვის კარგია, არ გაეკაროს დიაცს“ (1 კორინთელთა 7:1). გამოთქმა „არ გაეკაროს დიაცს“ ნიშნავს სექსუალური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებისთვის ქალთან ფიზიკური კონტაქტისგან თავის არიდებას. რადგან პავლემ უკვე მანამდე დაგმო სიძვა, ახლა ის მოიხსენიებდა სექსუალურ ურთიერთობებს ქორწინებაში მყოფ ადამიანებს შორის. ასე რომ, პავლე აქ სთავაზობდა დაუქორწინებლად დარჩენას (1 კორინთელთა 6:9, 16, 18; შეადარე დაბადება 20:6; იგავნი 6:29). ცოტა მოგვიანებით მან დაწერა: „ხოლო დაუქორწინებლებს და ქვრივებს ვეუბნები, რომ მათთვის კარგია ჩემსავით დარჩნენ“ (1 კორინთელთა 7:8). პავლე დაუქორწინებელი იყო, ალბათ, ქვრივი (1 კორინთელთა 9:5).
5, 6. ა) რა ნათელყოფს, რომ პავლე არ სთავაზობდა მონასტრული ცხოვრების წესს? ბ) რატომ ურჩია პავლემ დაუქორწინებლობა?
5 დასაშვებია, რომ კორინთელი ქრისტიანებისთვის ცნობილი იყო ბერძნული ფილოსოფია, რომლის ზოგიერთი სკოლები განადიდებდნენ უკიდურეს ასკეტიზმს, ანუ საკუთარი თავის უარყოფას. იქნებ ეს იყო იმის მიზეზი, თუ რატომ ეკითხებოდნენ კორინთელები პავლეს, ‘კარგი’ იქნებოდა თუ არა ქრისტიანებისთვის, მორიდებოდნენ ნებისმიერ სექსუალურ ურთიერთობას? პავლეს პასუხი არ ირეკლავდა ბერძნულ ფილოსოფიას (კოლასელთა 2:8). კათოლიკე ღვთისმეტყველთაგან განსხვავებით, მას არსად არ შემოუთავაზებია დაუქორწინებელი ასკეტური ცხოვრება მონასტერში, თითქოს ამით დაუქორწინებელი პირები განსაკუთრებულად წმინდები იქნებოდნენ და ლოცვებითა და ცხოვრების ასეთი წესით ხელს შეუწყობდნენ საკუთარ გადარჩენას.
6 პავლემ დაუქორწინებლობა ურჩია ‘ახლანდელი გასაჭირის’ მხედველობაში მიღებით (1 კორინთელთა 7:26). ეტყობა, ის მიუთითებდა რთულ დროზე, რომელსაც ქრისტიანები შეხვდებოდნენ და რასაც, შესაძლოა, ქორწინებაც გაართულებდა (1 კორინთელთა 7:28). მისი რჩევა დაუქორწინებელი ქრისტიანებისთვის ასეთი იყო: „კარგია ჩემსავით დარჩნენ“. ქვრივ მამაკაცებს მან განუცხადა: „თუ უცოლო ხარ, ცოლს ნუ ეძებ“. ქვრივ ქრისტიან ქალებზე მან დაწერა: „უფრო ნეტარია, თუ ასე დარჩება, ჩემი რჩევით. მე ვფიქრობ, რომ მეც მაქვს ღვთის სული“ (1 კორინთელთა 7:8, 27, 40).
არავითარი ძალდატანება დაუქორწინებლად დარჩენისთვის
7, 8. რა ცხადყოფს, რომ პავლე არც ერთ ქრისტიანს არ აძალებდა დაუქორწინებლად დარჩენას?
7 უეჭველად, პავლეს იეჰოვას წმინდა სული ხელმძღვანელობდა, როცა მან ეს რჩევა წარმოთქვა. მის მიერ დაუქორწინებლობისა და დაქორწინების საკითხების განხილვა გაწონასწორებულობასა და თავშეკავებულობას ცხადყოფს. მას ეს ერთგულებისა და ორგულობის საკითხად არ უქცევია. პირიქით, ეს არის პირადი არჩევნის საკითხი, რომელშიც გაწონასწორებულად არის მოცემული რჩევა დაუქორწინებლად დარჩენის შესახებ მათთვის, რომლებსაც შეუძლიათ ასეთ მდგომარეობაში სიწმინდის შენარჩუნება.
8 თავისი განაცხადის შემდეგ: „კარგია, არ გაეკაროს დიაცს“, პავლემ მყისვე დაუმატა: „მაგრამ სიძვის თავიდან ასაცილებლად ყოველ მამაკაცს ჰყავდეს თავისი ცოლი და ყოველ დედაკაცს — თავისი ქმარი“ (1 კორინთელთა 7:1, 2). როცა პავლემ დაუქორწინებელი პირებისა და ქვრივებისთვის რჩევის სახით თქვა: „კარგია ჩემსავით დარჩნენ“, მან მაშინვე დაუმატა: „მაგრამ თუ თავშეკავება არ ძალუძთ, იქორწინონ. ვინაიდან უმჯობესია იქორწინონ, ვიდრე აღეგზნონ“ (1 კორინთელთა 7:8, 9). აგრეთვე ქვრივ მამაკაცებს მან ურჩია: „ცოლს ნუ ეძებ. სხვაფრივ ცოლიც რომ მოიყვანო, არ შესცოდავ“ (1 კორინთელთა 7:27, 28). ეს გაწონასწორებული რჩევა არჩევნის თავისუფლებაზე მეტყველებს.
9. იესოსა და პავლეს სიტყვების თანახმად, როგორ წარმოადგენს ქორწინება და დაუქორწინებლობა ღვთის ჯილდოს?
9 პავლემ აჩვენა, რომ ქორწინებაც და დაუქორწინებლობაც ღვთის ჯილდოს წარმოადგენს. „მსურს, ყველა ადამიანი იყოს, როგორც მე ვარ. მაგრამ ყველას თავისი ნიჭი აქვს ღვთისაგან, ზოგს ასე და ზოგს ისე“ (1 კორინთელთა 7:7). ეჭვგარეშეა, მას გონებაში იესოს სიტყვები ჰქონდა. როცა იესომ დაადასტურა, რომ ქორწინება ღვთის დადგენილებაა, ცხადყო, რომ დაუქორწინებლად დარჩენა სამეფოს ინტერესების გულისთვის განსაკუთრებული ჯილდოა: „ყველა ვერ შეითვისებს ამ სიტყვას, არამედ ვისაც მიცემული აქვს. ვინაიდან არიან საჭურისნი, რომელნიც თავიანთი დედის მუცლიდან იშვნენ ასეთებად, და არიან საჭურისნი, რომელნიც ადამიანებმა დაასაჭურისეს; არიან საჭურისნი, რომელთაც თვითონ დაისაჭურისეს თავი ცათა სასუფევლისათვის. ვისაც შეუძლია შეთვისება, შეითვისოს“ (მათე 19:4–6, 11, 12).
დაუქორწინებლობის ჯილდოს „შეთვისება“
10. როგორ შეუძლია პიროვნებას „შეითვისოს“ დაუქორწინებლობის ჯილდო?
10 თუმცა იესო და პავლე ლაპარაკობდნენ დაუქორწინებლობაზე, როგორც ‘ნიჭზე’, ანუ ჯილდოზე, არც ერთ მათგანს არ უთქვამს, რომ ეს სასწაულებრივი ჯილდოა, რომელიც მხოლოდ რამდენიმე ადამიანს აქვს. იესომ თქვა, რომ „ყველა ვერ შეითვისებს“ ამ ჯილდოს და ის მოუწოდებდა მათ, ვისაც შეეძლოთ ამის გაკეთება, ‘შეეთვისებინათ’, როგორც ამას იესო და პავლე აკეთებდნენ. მართალია, პავლემ დაწერა: „უმჯობესია იქორწინონ, ვიდრე აღეგზნონ“, მაგრამ ის ლაპარაკობდა ისეთებზე, ვისაც „თავშეკავება არ ძალუძთ“ (1 კორინთელთა 7:9). თავის ადრინდელ წერილებში პავლემ ცხადყო, რომ ქრისტიანებს შეუძლიათ თავი აარიდონ აღგზნებას (გალატელთა 5:16, 22–24). სულით მოქცევა ნიშნავს იეჰოვას სულიწმიდას მისცე საშუალება, გიხელმძღვანელოს ყოველ ნაბიჯზე. შეუძლიათ ახალგაზრდა ქრისტიანებს ამის გაკეთება? დიახ, შეუძლიათ, თუ ზედმიწევნით მისდევენ იეჰოვას სიტყვას. ფსალმუნმომღერალი წერდა: „რით შეინახოს ყმაწვილმა სიწმიდე თავისი გზისა? დაიცვას შენი სიტყვისამებრ“ (ფსალმუნი 118:9).
11. რას ნიშნავს ‘იცხოვრო სულიერად’?
11 ამაში შედის საკუთარი თავის დაცვა უზნეო იდეებისგან, რომლებიც ვრცელდება ტელეპროგრამების, კინოფილმების, ჟურნალების სტატიების, წიგნებისა და სიმღერების ტექსტების საშუალებით. ასეთი იდეები გამიზნულია ხორციელი სიამოვნებებისკენ. ორივე სქესის ახალგაზრდა ქრისტიანმა, რომელსაც სურს „შეითვისოს“ დაუქორწინებლობა, უნდა ‘იცხოვროს არა ხორციელად, არამედ სულიერად, ვინაიდან ისინი, რომლებიც ხორციელად არიან, ხორციელზე ფიქრობენ, ხოლო რომლებიც სულიერად არიან, [მათი გონება მიმართულია] სულიერზე’ (რომაელთა 8:4, 5). ის, რაც სულიერია, არის მართალი, წმინდა, საყვარელი და სათნო. ახალგაზრდა და ასაკოვანი ქრისტიანები კარგს აკეთებენ, რომ ‘ამაზე ფიქრობენ’ (ფილიპელთა 4:8, 9).
12. უმეტესწილად, რაზეა დამოკიდებული დაუქორწინებლობის ჯილდოს „შეთვისება“?
12 დაუქორწინებლობის ჯილდოს „შეთვისება“, უმეტესწილად, დამოკიდებულია გულში ასეთი მიზნის დასახვასა და ამ მიზნის განხორციელებაში დახმარებისთვის იეჰოვასადმი მიმართულ ლოცვებზე (ფილიპელთა 4:6, 7). პავლე წერდა: „ვინც თავისი გულით მტკიცედ დგას და იძულებული არ არის, არამედ აქვს ხელმწიფება თავის ნებაზე და გადაწყვიტა თავის გულში თავისი ქალწულის დაცვა, ის კარგად იქცევა. ამიტომ, ვინც გაათხოვებს თავის ქალწულს, კარგად იქცევა, და ვინც არ გაათხოვებს, უკეთესად იქცევა“ (1 კორინთელთა 7:37, 38).
დაუქორწინებლობა გარკვეული მიზნით
13, 14. ა) რა შედარება გააკეთა მოციქულმა პავლემ დაუქორწინებელსა და დაქორწინებულ ქრისტიანებს შორის? ბ) მხოლოდ რა შემთხვევაში შეუძლია დაუქორწინებელ ქრისტიანს ‘უკეთესად მოიქცეს’, ვიდრე დაქორწინებულს?
13 დაუქორწინებლობა, თავისთავად, შესაქები რამ არ არის. მაშინ, რა გაგებით შეიძლება ის ‘უკეთესი’ იყოს? სინამდვილეში, ეს დამოკიდებულია იმაზე, თუ ადამიანი როგორ იყენებს დაუქორწინებლობისგან გამომდინარე თავისუფლებას. პავლემ დაწერა: „მე მსურს, რომ უზრუნველად იყოთ. უცოლო უფლისაზე ზრუნავს, როგორ აამოს უფალს; ხოლო ცოლიანი წუთისოფლის საქმეებზე ზრუნავს, როგორ აამოს ცოლს [და ის გაყოფილია, აქ]. . . ქალი, უქმრო და ქალწული, ზრუნავს უფლისაზე, რათა სხეულითაც წმიდა იყოს და სულითაც. ქმრიანი კი წუთისოფლის საქმეებზე ზრუნავს, როგორ აამოს ქმარს. ამას გეუბნებით თქვენდა სასარგებლოდ, არა იმისათვის, რომ მარყუჟი მოგდოთ, არამედ რათა კეთილი მოქცევით და განუწყვეტლივ ემსახუროთ უფალს, დაუბრკოლებლივ“ (1 კორინთელთა 7:32–35).
14 დაუქორწინებელი ქრისტიანი, რომელიც ასეთ მდგომარეობას იყენებს ეგოისტური მიზნებისთვის, არ აკეთებს ‘უკეთესს’, ვიდრე დაქორწინებული ქრისტიანი. ის დაუქორწინებლად რჩება არა სამეფოს გულისთვის, არამედ პირადი მიზნებისთვის (მათე 19:12). დაუქორწინებელი მამაკაცი ან ქალი უნდა ‘ზრუნავდეს უფლისაზე’, უნდა ცდილობდეს, „აამოს უფალს“ და ‘განუწყვეტლივ ემსახუროს უფალს, დაუბრკოლებლივ’. ეს ნიშნავს, მთელი ყურადღება უძღვნან იეჰოვასა და იესო ქრისტესადმი მსახურებას. დაუქორწინებელი ქრისტიანი მამაკაცები და ქალები მხოლოდ ასე მოქმედებით აკეთებენ ‘უკეთესს’, ვიდრე დაქორწინებული ქრისტიანები.
დაუბრკოლებელი მოღვაწეობა
15. რა არის პავლეს არგუმენტაციის არსი კორინთელთა მიმართ პირველი წერილის მე-7 თავში?
15 პავლეს მთელი არგუმენტაცია ამ თავში ასეთია: თუმცა ქორწინებას კანონიერი საფუძველი აქვს და გარკვეულ სიტუაციებში მიზანშეწონილიც კი არის ზოგიერთებისთვის, დაუქორწინებლობა, უეჭველად, ხელსაყრელია ქრისტიანი მამაკაცისთვის ან ქალისთვის, რომელსაც სურს, ემსახუროს იეჰოვას ნაკლები დაბრკოლებებით. იმ დროს, როცა დაქორწინებული პიროვნება „გაყოფილია“, დაუქორწინებელი ქრისტიანი თავისუფალია, რათა მთელი ყურადღება გადაიტანოს „უფლისაზე“.
16, 17. როგორ შეუძლია დაუქორწინებელ ქრისტიანს უკეთესად მოახდინოს კონცენტრირება „უფლისაზე“?
16 რა არის ის ‘უფლისა’, რომელსაც დაუქორწინებელი ქრისტიანი უფრო თავისუფლად აქცევს ყურადღებას, ვიდრე დაქორწინებული? სხვა კონტექსტში იესო ლაპარაკობდა ‘ღვთისაზე’, ანუ ისეთ რამეზე, რასაც ქრისტიანი ვერ მისცემს კეისარს (მათე 22:21). ძირითადად, ეს შეეხება ქრისტიანულ ცხოვრებას, თაყვანისმცემლობასა და მსახურებას (მათე 4:10; რომაელთა 14:8; 2 კორინთელთა 2:17; 3:5, 6; 4:1).
17 საერთოდ, დაუქორწინებელი პირები უფრო თავისუფლები არიან, რომ დრო უძღვნან იეჰოვას მსახურებას, რასაც შეუძლია კარგად იმოქმედოს მათ სულიერობასა და მსახურებაში მონაწილეობის გაზრდაზე. მათ შეუძლიათ მეტი დრო დაუთმონ პირად შესწავლასა და ღრმად დაფიქრებას. დაქორწინებულებისგან განსხვავებით, დაუქორწინებელ ქრისტიანებს უფრო ადვილად შეუძლიათ ბიბლიის კითხვა ხშირად შეუთავსონ საკუთარ განრიგს. მათ საშუალება აქვთ უფრო უკეთესად მოემზადონ შეხვედრებისა და სამქადაგებლო მსახურებისთვის. და ყოველივე ეს ‘მათდა სასარგებლოდ’ არის (1 კორინთელთა 7:35).
18. როგორ შეუძლიათ უცოლო ძმებს აჩვენონ, რომ სურთ ემსახურონ იეჰოვას „დაუბრკოლებლივ“?
18 მრავალ დაუქორწინებელ ძმას, რომელიც უკვე სამსახურებრივ თანაშემწედ მსახურობს, შეუძლია უთხრას იეჰოვას: „აჰა, მიმავლინე“ (ესაია 6:8). მათ შეუძლიათ შეავსონ განცხადება, რათა ისწავლონ სამსახურებრივი დახელოვნების სკოლაში, რომელიც განკუთვნილია დაუქორწინებელი სამსახურებრივი თანაშემწეებისა და უხუცესებისთვის, რომლებსაც არაფერი აბრკოლებთ, რომ იმსახურონ იქ, სადაც დიდი საჭიროებაა. ისეთ ძმებსაც კი, რომლებიც ვერ მიატოვებენ თავიანთ კრებას, შეუძლიათ საკუთარი თავი წარადგინონ ძმების სამსახურებლად, როგორც სამსახურებრივმა თანაშემწეებმა ან უხუცესებმა (ფილიპელთა 2:20–23).
19. რა კურთხევები აქვთ დაუქორწინებელ დებს და რომელ ერთ-ერთ სფეროში მოაქვთ კურთხევა კრებისთვის?
19 დაუქორწინებელ დებს, რომლებსაც არ ჰყავთ მეთაურად მამაკაცი, ვისგანაც რჩევას მოისმენდნენ და ვისი იმედიც ექნებოდათ, შეუძლიათ უფრო მეტად ‘მიანდონ უფალს თავიანთი საზრუნავი’ (ფსალმუნი 54:23; 1 კორინთელთა 11:3). განსაკუთრებით, ეს მნიშვნელოვანია იმ დებისთვის, რომლებიც იეჰოვასადმი სიყვარულის გამო არიან დაუქორწინებლები. თუ, დროთა განმავლობაში, ასეთი და გათხოვდება, ეს უნდა იყოს ‘მხოლოდ უფალში’, ანუ ისეთ პიროვნებაზე, რომელიც იეჰოვასადმი მიძღვნილია (1 კორინთელთა 7:39). უხუცესები მადლიერები არიან, რომ კრებებში ჰყავთ დაუქორწინებელი დები; ხშირად, ეს დები აკითხავენ და ეხმარებიან ავადმყოფებსა და ხანდაზმულებს. ამას კი ყველასთვის, ვისაც ეს ეხება, სიხარული მოაქვს (საქმეები 20:35).
20. როგორ ცხადყოფს მრავალი ქრისტიანი, რომ ‘განუწყვეტლივ ემსახურება უფალს, დაუბრკოლებლივ’?
20 მრავალი ახალგაზრდა ქრისტიანი ისე აგვარებს საქმეებს, რომ ‘განუწყვეტლივ ემსახუროს უფალს, დაუბრკოლებლივ’ (1 კორინთელთა 7:35). ისინი ემსახურებიან იეჰოვას სრული დროით პიონერებად, მისიონერებად ან მსახურობენ საგუშაგო კოშკის საზოგადოების ერთ-ერთ ფილიალში. და რა ბედნიერები არიან ისინი! რა გამომაცოცხლებელია მათი ყოფნა ჩვენთან! იეჰოვასა და იესოს თვალში ისინი, მართლაც, ‘ნამივით’ არიან (ფსალმუნი 109:3).
ეს არ არის მუდმივი დაუქორწინებლობის აღთქმა
21. ა) რა ნათელყოფს, რომ პავლე არ აღძრავდა დაუქორწინებლობის აღთქმის დადებისკენ? ბ) რას გულისხმობდა პავლე, როცა საუბრობდა ‘სიყმაწვილის ასაკს გადაცილებულებზე’?
21 ძირითადი აზრი პავლეს რჩევაში ის არის, რომ ქრისტიანები ‘უმჯობესად’ მოიქცეოდნენ, თუ შეითვისებდნენ თავიანთ ცხოვრებაში დაუქორწინებლობას (1 კორინთელთა 7:1, 8, 26, 37). მაგრამ პავლე არავითარ შემთხვევაში არ მოუწოდებდა მათ დაუქორწინებლობის აღთქმისკენ. პირიქით, მან დაწერა: „თუ ვინმეს [თავისი ქალწულობისათვის საძრახისად მიაჩნია, რომ, სსგ] სიყმაწვილის ასაკს გადასცდა, როგორც ენებოს, ისე მოიქცეს, არ შესცოდავს. დაე დაქორწინდნენ“ (1 კორინთელთა 7:36). ბერძნული სიტყვა (ჰი·პეʹრა·კმოს), რომელიც აქ გადმოთარგმნილია ფრაზით „სიყმაწვილის ასაკს გადასცდა“, სიტყვასიტყვით ნიშნავს „უმაღლეს წერტილს გადაცდენილს“ და მიუთითებს სექსუალურ სურვილთა ტალღების უმაღლესი წერტილის გავლას. ასე რომ, ვინც რამდენიმე წელი დაუქორწინებელი იყო და ბოლოს ფიქრობს, რომ უნდა დაქორწინდეს, სრულიად თავისუფალია დაქორწინდეს თანამორწმუნეზე (2 კორინთელთა 6:14).
22. რატომ არის ქრისტიანისთვის ხელსაყრელი ნებისმიერი თვალსაზრისით, არ დაქორწინდეს, როცა ძალიან ახალგაზრდაა?
22 წლები, რომლებსაც ახალგაზრდა ქრისტიანი იეჰოვას მსახურებაში ატარებს დაბრკოლებების გარეშე, ბრძნული „ანაბარია“ მომავლისთვის. ეს წლები საშუალებას აძლევს მას შეიძინოს პრაქტიკული სიბრძნე, გამოცდილება და გამჭრიახობა (იგავნი 1:3, 4). პიროვნება, რომელმაც სამეფოს გულისთვის აირჩია დაუქორწინებლად დარჩენა, მოგვიანებით უკეთეს მდგომარეობაში იქნება, თუ გადაწყვეტს დაქორწინებასა და, შესაძლოა, მშობლობასთან დაკავშირებული პასუხისმგებლობების აღებას.
23. რაზე შეიძლება ფიქრობდნენ ისინი, რომლებიც დაქორწინებას აპირებენ და რომელი საკითხი იქნება განხილული მომდევნო სტატიებში?
23 ზოგიერთი ქრისტიანი, რომელმაც დაუქორწინებლად ყოფნის დროს რამდენიმე წელი გაატარა იეჰოვასადმი სრული დროით მსახურებაში, ყურადღებით ირჩევს მომავალ მეუღლეს იმ მიზნით, რომ განაგრძონ რომელიმე სახეობის სრული დროით მსახურება. ეს, უეჭველად, ძალიან საქებარია. ზოგი შეიძლება იმ აზრით ფიქრობს დაქორწინებას, რომ ამან არანაირად არ შეუშალოს ხელი მსახურებას. მაგრამ ნუთუ დაქორწინებული ქრისტიანი უნდა ფიქრობდეს, რომ ისევე თავისუფალია მთელი კონცენტრირება მოახდინოს იეჰოვასადმი მსახურებაზე, როგორც დაუქორწინებლობის განმავლობაში იყო? ეს საკითხი განხილული იქნება მომდევნო სტატიებში.
გამეორებისთვის
◻ რატომ გრძნობდა მოციქული პავლე კორინთის კრებისთვის მიწერის საჭიროებას?
◻ საიდან ვიცით, რომ პავლე არ სთავაზობდა მონასტრული ცხოვრების წესს?
◻ როგორ შეიძლება პიროვნებამ „შეითვისოს“ დაუქორწინებლობა?
◻ როგორ შეუძლიათ დებს სარგებელი იქონიონ თავიანთი დაუქორწინებელი მდგომარეობიდან?
◻ როგორ შეუძლიათ უცოლო ძმებს ისარგებლონ თავისუფლებით, რათა ემსახურონ იეჰოვას „დაუბრკოლებლივ“?