სამეფოს მაუწყებლები იტყობინებიან

სიძნელეების გადალახვა „მოულოდნელობის ქვეყანაში“

მოციქულმა პავლემ პირველი საუკუნის კორინთელ ქრისტიანებს ჰკითხა: „საყვირიც თუ გაურკვეველ ხმას გამოსცემს, ვინ გაემზადება საბრძოლველად? ასევე თქვენც თუ ენით გაურკვეველ სიტყვას წარმოთქვამთ, როგორ გაიგება ნალაპარაკევი?“ (1 კორინთელთა 14:8, 9).

პაპუა-ახალ გვინეაში, რომელსაც ზოგჯერ მოულოდნელობის ქვეყანას უწოდებენ, იეჰოვას მოწმეები ბიბლიის ნათელი ცნობის გაცხადებისას გულის გამტეხ დაბრკოლებებს აწყდებიან. ისინი ქადაგებენ ხალხთან, რომელიც 700 სხვადასხვა ენაზე ლაპარაკობს და რომელსაც მრავალი ადათ-წესი აქვს. მოწმეებს აგრეთვე ბრძოლა უწევთ მთიან ადგილებთან, უგზოობასთან და მზარდ დამნაშავეობასთან. ამ სიძნელეების გარდა, ადგილი აქვს წინააღმდეგობას გარკვეული რელიგიური ჯგუფებისა და ზოგჯერ სკოლის პერსონალის მხრიდანაც კი.

მიუხედავად ამისა, მოწმეები აღჭურვილები არიან საღი სულიერი დარიგებითა და ბიბლიის შესასწავლი დამხმარე საშუალებების მზარდი ბიბლიოთეკით, რომ ამცნონ კეთილი ცნობა როგორც საყვირის გარკვეული ხმა. ხშირად გამოხმაურება დადებითია, როგორც შემდეგი ცნობებიდან ჩანს:

● ახალი სასწავლო წლის დასაწყისში მასწავლებელს სურდა, გაეგო, თუ რატომ არ ესალმებიან დროშას ან რატომ არ მღერიან სახელმწიფო ჰიმნს იეჰოვას მოწმეების შვილები. მან კითხვა დაუსვა 13 წლის მოსწავლეს, მაიოლას, რომელიც მონათლული მოწმეა. მაიოლამ გასაგებად, საღვთო წერილზე დაფუძნებით აუხსნა ეს. მასწავლებელი კეთილგანწყობილებით შეხვდა მის მსჯელობას, რადგან ის ბიბლიიდან მომდინარეობდა. მაიოლას ახსნა სკოლის დანარჩენ პერსონალსაც ემცნო.

მოგვიანებით, როცა მოსწავლეებს ნარკვევის დაწერა დაევალათ, მაიოლამ სამების საკითხი აირჩია. მისმა ნარკვევმა კლასში უმაღლესი შეფასება მიიღო და მასწავლებელმა ჰკითხა, თუ სად მოძებნა ინფორმაცია. მაიოლამ აჩვენა წიგნი „შენ შეგიძლია მარადიული ცხოვრება სამოთხეში დედამიწაზე“ ინგლისურ ენაზე. მასწავლებელმა წიგნი მთელ კლასს წარუდგინა და ბევრმა მოისურვა, ჰქონოდა პირადი ეგზემპლარი. მეორე დღეს მაიოლამ თანაკლასელებში 14 წიგნი და 7 ჟურნალი გაავრცელა და სამთან ბიბლიის საშინაო შესწავლა დაიწყო. მაიოლას მიზანია, სრული დროით მსახური გახდეს.

● პორტ-მორზბის მახლობელ სანაპირო სოფელში არსებული იეჰოვას მოწმეების მოწყვეტილი ჯგუფი 1970-იანი წლების დასაწყისიდან წინააღმდეგობას ხვდებოდა. მაგრამ ახლახანს მათ მოულოდნელი წყაროდან მიიღეს დახმარება. პაპუა-ახალი გვინეის მკვიდრმა, ანგლიკანური ეკლესიების კავშირის ეპისკოპოსმა, რომელმაც განათლება საზღვარგარეთ მიიღო, ერთხელ ეკლესიაში მსმენელებს კითხვების დასმა სთხოვა. ერთმა მამაკაცმა იკითხა: „ჩვენს სოფელში ორი რელიგიაა — ანგლიკანური ეკლესიების კავშირი და იეჰოვას მოწმეები. რა უნდა გავაკეთოთ, როცა მოწმე გვაკითხავს სახლში?“ ხანგრძლივი პაუზის შემდეგ ეპისკოპოსმა უპასუხა: „იცით, მე ნამდვილად არ ვიცი, რა გითხრათ. ამას წინათ ორმა ახალგაზრდა მოწმემ მომაკითხა სახლში. მათ დამისვეს კითხვა, რომლის პასუხიც არ ვიცოდი უნივერსიტეტში მიღებული ცოდნით. მათ კი ადვილად მიპასუხეს ბიბლიიდან. ამიტომ არ ვაპირებ იმის თქმას, თუ რა გააკეთოთ, — ეს თქვენ გადაწყვიტეთ. თუ არ გინდათ, ნუ მოუსმენთ, მაგრამ ნუ გაურისხდებით“.

საზოგადოება „საგუშაგო კოშკის“ მიმომსვლელი წარმომადგენელი, რომელიც მოწმეების ამ ჯგუფს ეწვია, იტყობინება: „სოფელში თითქმის ყველა უსმენდა საქადაგებლად გასულ მოწმეებს. ზოგი სახლშიც კი პატიჟებდა მათ. ქადაგებისთვის ახლა ის სამოთხეს წარმოადგენს“.