ჩვენ ძალიან ვაფასებთ იმ პატივს, რომელიც გვხვდა წილად!
1 კაცობრიობის ისტორიის განმავლობაში იეჰოვას მსახურებს, განურჩევლად სქესისა, ასაკისა თუ მდგომარეობისა, ღვთისგან სხვადასხვა პატივი ჰქონდათ მინიჭებული (ლუკ. 1:41, 42; საქ. 7:46; ფილ. 1:29). დღეს ჩვენ რა პატივი გვხვდა წილად?
2 რა პატივით ვსარგებლობთ დღეს: ჩვენ წილად გვხვდა პატივი, იეჰოვას მიერ ვიყოთ განსწავლულნი (მათ. 13:11, 15). კრების შეხვედრებზე კომენტარებით იეჰოვას განდიდება ჩვენთვის კიდევ ერთი პატივია (ფსალმ. 35:18). როდესაც კომენტარის გაკეთების შესაძლებლობა გვეძლევა, ამას სიხარულით ვაკეთებთ. მსგავსად ამისა, თუ კრებაში მოცემულ თითოეულ დავალებას პატივად მივიჩნევთ, ჩვენ ვეცდებით, საუკეთესოდ შევასრულოთ ის. რეგულარულად ვიღებთ მონაწილეობას სამეფო დარბაზის დასუფთავებისა და მოვლის საქმეში, რაც თავის მხრივ დიდი პატივია?
3 მაშინ როცა მილიონებს აინტერესებთ, ისმენს თუ არა ღმერთი მათ ლოცვებს, ჩვენ ვიცით, რომ სამყაროში ყველაზე აღმატებული პიროვნება ისმენს ჩვენს ლოცვებს, რაც ჩვენთვის დიდი პატივია (იგავ. 15:29). იეჰოვა თვითონ ისმენს თავისი მსახურების ლოცვებს (1 პეტ. 3:12). ის არ გვზღუდავს იმ მხრივ, თუ რამდენჯერ შეგვიძლია მივუახლოვდეთ მას. მართლაც ძვირფასი ძღვენია, რომ შეგვიძლია „მუდამ“ ვილოცოთ! (ეფეს. 6:18).
4 „ღვთის თანამშრომელნი“: კიდევ ერთი პატივი, რაც ღმერთისგან გვხვდა წილად, არის ის, რომ ჩვენ, როგორც „ღვთის თანამშრომელნი“, ვაცხადებთ სასიხარულო ცნობას ღვთის სამეფოს შესახებ (1 კორ. 3:9). ეს კმაყოფილებისა და ხალისის მომტანი საქმეა (იოან. 4:34). ამ საქმის შესასრულებლად იეჰოვას შეეძლო, არ გამოეყენებინა ადამიანები, მაგრამ მან ეს დავალება თავისი სიყვარულის ნიშნად მოგვცა (ლუკ. 19:39, 40). ეს საპატიო დავალება მას ყველასთვის არ მიუცია. ისინი, ვინც სამქადაგებლო მსახურებაში იღებენ მონაწილეობას, გარკვეულ მოთხოვნებს უნდა შეესაბამებოდნენ და სულიერ სიწმინდეს უნდა ინარჩუნებდნენ (ეს. 52:11). ვაჩვენებთ, რომ ვაფასებთ ამ საპატიო დავალებას და მნიშვნელოვან ადგილს ვუთმობთ მსახურებას ჩვენს ყოველკვირეულ განრიგში?
5 იეჰოვასგან არაერთი პატივი გვხვდა წილად, რაც ჩვენს ცხოვრებას ამდიდრებს (იგავ. 10:22). მოდი, არასოდეს გავაუფასუროთ ეს! როდესაც ცხადვყოფთ, რომ ნამდვილად ვაფასებთ ჩვენს საპატიო მსახურებას, გულს ვუხარებთ ჩვენს ზეციერ მამას, რომელიც „ყოველ კარგ ძღვენსა და ყოველ სრულყოფილ საბოძვარს“ გვაძლევს (იაკ. 1:17).