არ მისცეთ შურს გასაქანი და ისწრაფეთ მშვიდობისკენ

1. რა გამოიწვია შურმა იოსების ოჯახში?

იაკობს თავის ვაჟებს შორის გამორჩეულად იოსები უყვარდა. როგორ იმოქმედა ამან იოსების ძმებზე? მათ შურის თვალით დაუწყეს ყურება თავიანთ უმცროს ძმას, რამაც ისინი სიძულვილამდე მიიყვანა. არადა, იოსებს ისეთი არაფერი ჩაუდენია, რომ ძმების სიძულვილი დაემსახურებინა. მიუხედავად ამისა, მათ 17 წლის ძმა მონად გაყიდეს და თავიანთი მამა მოატყუეს, რომ მისი საყვარელი ვაჟი ნადირმა დაგლიჯა. შურმა მათ ოჯახში მშვიდობა დაარღვია და იაკობს დიდი ტკივილი მიაყენა (დაბ. 37:3, 4, 27—34).

2. გალატელების 5:19—21-ის თანახმად, რა ზიანის მოტანა შეუძლია შურს?

² ბიბლიაში შურიb საძულველ „ხორცის საქმეებს“ შორის მოიხსენიება, რაც ხელს შეუშლის ადამიანს ღვთის სამეფოს დამკვიდრებაში (წაიკითხეთ გალატელების 5:19—21). ხშირ შემთხვევაში სწორედ შურია მტრობის, დავის, რისხვისა და სხვა „მსგავსი საქმეების“ თავიდათავი.

3. რას განვიხილავთ ამ სტატიაში?

³ იოსების ძმების მაგალითიდან ვხედავთ, როგორ შეიძლება შურმა სხვებთან ურთიერთობა გაგვიფუჭოს და ოჯახში მშვიდობა დაარღვიოს. შესაძლოა იოსების ძმებივით არასდროს მოვიქცეთ, მაგრამ არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ჩვენი გული არასრულყოფილი და ვერაგია (იერ. 17:9). ამიტომ ადვილი შესაძლებელია, სხვების შეგვშურდეს. ბიბლიაში ჩაწერილი გამაფრთხილებელი მაგალითები დაგვანახვებს, რა შეიძლება გახდეს იმის წინაპირობა, რომ ჩვენს გულში შურმა გაიდგას ფესვი. აგრეთვე ვიმსჯელებთ, რა უნდა გავაკეთოთ, რომ გასაქანი არ მივცეთ ამ მანკიერ თვისებას და ვისწრაფოთ მშვიდობისკენ.

რატომ შეიძლება შეგვშურდეს სხვების

4. რატომ შეშურდათ ფილისტიმელებს ისაკის?

⁴ სიმდიდრე. ისაკი მდიდარი კაცი იყო, ამიტომ ფილისტიმელებს შეშურდათ მისი (დაბ. 26:12—14). მათ მიწით ამოავსეს ჭები, საიდანაც ისაკი თავის ფარასა და აქლემებს არწყულებდა (დაბ. 26:15, 16, 27). ფილისტიმელების მსგავსად, დღესაც შეიძლება ადამიანს სხვისი ქონების შეშურდეს. შურიან ადამიანს ის სურს, რაც სხვას აქვს და სხვისი მატერიალური კეთილდღეობა არ უხარია.

5. რატომ შურდათ რელიგიურ წინამძღოლებს იესოსი?

⁵ კარგი რეპუტაცია. იუდეველ რელიგიურ წინამძღოლებს შურდათ იესოსი, რადგან ის ხალხის თვალში დიდ მოწონებას იმსახურებდა (მათ. 7:28, 29). ვინაიდან იესო ღმერთმა გამოგზავნა, ის ჭეშმარიტებას ასწავლიდა ხალხს. მიუხედავად ამისა, რელიგიური წინამძღოლები ბოროტ ხმებს ავრცელებდნენ იესოზე, ცილს სწამებდნენ და ამგვარად ცდილობდნენ მისი რეპუტაციის შელახვას (მარ. 15:10; იოან. 11:47, 48; 12:12, 13, 19). რისი სწავლა შეგვიძლია აქედან? ყველანაირად უნდა ვეცადოთ, არ შეგვშურდეს მათი, ვინც ამა თუ იმ თვისების გამო და-ძმებს განსაკუთრებით უყვართ. პირიქით, უმჯობესი იქნება, თუ მათსავით კარგ თვისებებს გამოვავლენთ (1 კორ. 11:1; 3 იოან. 11).

6. საიდან გამოჩნდა, რომ დიოტრეფე შურიანი იყო?

⁶ თეოკრატიული დავალებები და პასუხისმგებლობები. დიოტრეფეს შეშურდა იმ ძმების, რომლებიც პირველ საუკუნეში ქრისტიანულ კრებას ხელმძღვანელობდნენ. მას კრებაში პირველობა სურდა, ამიტომ „ბოროტ ხმებს“ ავრცელებდა, რათა მოციქული იოანესა და სხვა პასუხისმგებელი ძმების რეპუტაცია შეელახა (3 იოან. 9, 10). ალბათ დიოტრეფესავით შორს არ შევტოპავთ, მაგრამ შეიძლება შეგვშურდეს თანაქრისტიანის, რომელმაც ის დავალება ან პასუხისმგებლობა მიიღო, რისი მიღების იმედიც ჩვენ გვქონდა. ასეთი გრძნობა განსაკუთრებით მაშინ შეიძლება გაგვიჩნდეს, თუ ვფიქრობთ, რომ ჩვენ უფრო უკეთ გავართმევდით თავს ამ დავალებას ან პასუხისმგებლობას.

7. რა ზიანის მოტანა შეუძლია შურს?

⁷ შური შეიძლება შხამიან სარეველას შევადაროთ. თუ ის ჩვენს გულში ფესვს გაიდგამს, მისი ამოძირკვა გაგვიჭირდება. სიამაყე, ეგოიზმი და მეტოქეობა ხელს უწყობს შურის განვითარებას. ეს კი, თავის მხრივ, აშთობს ისეთ კარგ თვისებებს, როგორიცაა სიყვარული, თანაგრძნობა და სიკეთე. როგორც კი შევნიშნავთ, რომ შურის მარცვალი ჩვენს გულში გაღვივებას იწყებს, მაშინვე უნდა ამოვძირკვოთ ის. რა უნდა გავაკეთოთ, რომ შურმა ჩვენში ფესვი არ გაიდგას?

განივითარეთ თავმდაბლობა და კმაყოფილების გრძნობა

8. რომელი თვისებები დაგვეხმარება, რომ შურს გასაქანი არ მივცეთ?

⁸ შურს არ მივცემთ გასაქანს, თუ განვივითარებთ თავმდაბლობას და ვიქნებით კმაყოფილი იმით, რაც გვაქვს. როცა ჩვენში კარგი თვისებები ჭარბობს, შურისთვის ადგილი აღარ რჩება. თავმდაბლობა გვეხმარება, ჩვენს თავზე ბევრი არ ვიფიქროთ. თავმდაბალი ადამიანი არ თვლის, რომ სხვაზე მეტს იმსახურებს (გალ. 6:3, 4). კმაყოფილი ადამიანი სჯერდება იმას, რაც აქვს და საკუთარ თავს სხვებს არ ადარებს (1 ტიმ. 6:7, 8). ასე რომ, თუ თავმდაბლები და კმაყოფილები ვიქნებით, სხვისი კარგი გაგვახარებს.

9. გალატელების 5:16-ისა და ფილიპელების 2:3, 4-ის თანახმად, რაში დაგვეხმარება წმინდა სული?

⁹ ღვთის წმინდა სული გვჭირდება, რომ შურიანები არ გავხდეთ, განვივითაროთ თავმდაბლობა და ვიყოთ კმაყოფილი იმით, რაც გვაქვს (წაიკითხეთ გალატელების 5:16; ფილიპელების 2:3, 4). იეჰოვას წმინდა სული დაგვეხმარება, დავინახოთ, რას ვფიქრობთ გულის სიღრმეში და რა მოტივი გვამოძრავებს. ღვთის დახმარებით შევძლებთ, უარყოფითი ფიქრები და გრძნობები დადებითით ჩავანაცვლოთ (ფსალმ. 26:2; 51:10). განვიხილოთ მოსესა და პავლე მოციქულის მაგალითი, რომელთაც შურს არ მისცეს საშუალება, მათ გულში ფესვი გაედგა.

10. რატომ შეიძლებოდა მოსეს შური გასჩენოდა? (იხილეთ სურათი გარეკანზე)

¹⁰ მოსეს დიდი ძალაუფლება ჰქონდა ღვთის ხალხზე, თუმცა არ უფიქრია, რომ ღვთისგან დაკისრებული პასუხისმგებლობა მხოლოდ მას უნდა შეესრულებინა. მაგალითად, ერთხელ იეჰოვამ „აიღო მასზე დავანებული სულის ნაწილი“ და ისრაელ უხუცესებს მოაფინა, რომლებიც შეხვედრის კარვის შესასვლელთან იდგნენ. მალევე მოსემ შეიტყო, რომ ღვთის წმინდა სული იმ ორმა მამაკაცმაც მიიღო, რომლებიც შეხვედრის კარავთან არ მისულან და ისინიც აწინასწარმეტყველდნენ. როგორ მოიქცა მოსე, როცა იესო ნავეს ძემ სთხოვა, შეეჩერებინა ეს უხუცესები? მოსეს არ შეშურებია იმ მამაკაცების, რომელთაც იეჰოვას მოწონება დაიმსახურეს. პირიქით, მან თავმდაბლობა გამოავლინა და გაიხარა, რომ მათაც ერგოთ წინასწარმეტყველების პატივი (რიცხ. 11:24—29). რისი სწავლა შეგვიძლია მოსესგან?

11. როგორ უნდა მიჰბაძონ უხუცესებმა მოსეს?

¹¹ ზოგჯერ უხუცესებს სთხოვენ, რომ საქმე, რომლის კეთებაც კრებაში ძალიან მოსწონთ, სხვას ასწავლონ. თქვენს შემთხვევაშიც ხომ არ ყოფილა ასე? მაგალითად, შეიძლება მოგწონთ ყოველკვირეულად „საგუშაგო კოშკის“ შესწავლის ჩატარება. მაგრამ, თუ მოსესავით თავმდაბალი იქნებით, ღირსების გრძნობა არ შეგელახებათ, თუ გთხოვენ, რომ ეს საქმე სხვა ძმას გადააბაროთ და დაეხმაროთ, ახალ დავალებას კარგად გაართვას თავი. პირიქით, ძმის დახმარება სიხარულს მოგანიჭებთ.

12. როგორ ავლენს ბევრი ქრისტიანი თავმდაბლობას და როგორ აჩვენებს, რომ კმაყოფილია იმით, რაც აქვს?

¹² დავფიქრდეთ, რა რეალობის წინაშე აღმოჩნდა ბევრი ხანდაზმული ძმა. ისინი ათეულობით წელი მსახურობდნენ უხუცესთა საბჭოს კოორდინატორებად. მაგრამ, როცა 80 წელი შეუსრულდათ, მზადყოფნით გადააბარეს სხვებს თავიანთი პასუხისმგებლობები. ამავე პრინციპით 70 წელს მიღწეული სარაიონო ზედამხედველები თავმდაბლობას ავლენენ, რადგან წყვეტენ თავიანთ საქმიანობას და სხვა სახის მსახურებას აგრძელებენ. ბოლო წლებში მთელ მსოფლიოში ბევრმა ბეთელის ოჯახის წევრმა მიიღო ახალი დავალება და ველზე განაგრძო მსახურება. ეს ერთგული და-ძმები არ განაწყენებულან იმის გამო, რომ მათ დავალებას ახლა სხვები ასრულებენ.

13. რატომ შეიძლებოდა პავლეს 12 მოციქულის მიმართ შური გასჩენოდა?

¹³ პავლე მოციქულმაც განივითარა თავმდაბლობა და კმაყოფილი იყო ყველაფრით, რაც ჰქონდა. ამით მან კარგი მაგალითი დაგვიტოვა. პავლემ შურს არ მისცა გულში ფესვის გადგმის საშუალება. მიუხედავად იმისა, რომ ის ბევრს შრომობდა ღვთის საქმეში, თავმდაბლურად თქვა: „მოციქულებს შორის უმცირესი ვარ და არც კი ვარ ღირსი, მოციქულად ვიწოდებოდე“ (1 კორ. 15:9, 10). როცა იესო 12 მოციქულთან ერთად მსახურობდა დედამიწაზე, პავლე ჯერ კიდევ არ იყო ქრისტიანი; ის იესოს მკვდრეთით აღდგომის შემდეგ გაქრისტიანდა. მიუხედავად იმისა, რომ პავლე „უცხოტომელთა მოციქულად“ დაინიშნა, მას 12 მოციქულს შორის ყოფნის პატივი არ ჰქონია (რომ. 11:13; საქ. 1:21—26). ნაცვლად იმისა, რომ 12 მოციქულის შეშურებოდა, რომელთაც ახლო ურთიერთობა ჰქონდათ იესოსთან, ის კმაყოფილი იყო იმით, რისი პატივიც ერგო.

14. როგორ მოვიქცევით, თუ თავმდაბლები ვიქნებით და დავკმაყოფილდებით იმით, რაც გვაქვს?

¹⁴ თუ თავმდაბლები ვიქნებით და დავკმაყოფილდებით იმით, რაც გვაქვს, პავლეს მსგავსად პატივისცემას გამოვავლენთ მათ მიმართ, ვისაც იეჰოვამ ძალაუფლება მისცა (საქ. 21:20—26). იეჰოვამ იზრუნა, რომ კრებაში დანიშნულიყვნენ ძმები, რომლებიც ხელმძღვანელობას გაუწევდნენ თავის ხალხს. მათი არასრულყოფილების მიუხედავად იეჰოვა მიიჩნევს, რომ ეს ძმები არიან „ძღვენი ადამიანთა სახით“ (ეფეს. 4:8, 11). როცა პატივისცემით ვეპყრობით ამ მამაკაცებს და თავმდაბლად მივყვებით მათ ხელმძღვანელობას, იეჰოვასთან ახლო ურთიერთობას ვინარჩუნებთ და ქრისტიანულ კრებაში მშვიდობას ვუწყობთ ხელს.

„იმისკენ ვისწრაფოთ, რაც მშვიდობას . . . ემსახურება“

15. რისი გაკეთება გვმართებს?

¹⁵ შეუძლებელია, მშვიდობა იყოს იქ, სადაც ადამიანებს ერთმანეთის შურთ. ეს მანკიერი თვისება საკუთარი გულიდანაც უნდა ამოვძირკვოთ და არც სხვებში უნდა გავაღვივოთ. სხვაგვარად ვერ დავემორჩილებით იეჰოვას მითითებას: „ვისწრაფოთ [იმისკენ], რაც მშვიდობასა და ერთმანეთის აღშენებას ემსახურება“ (რომ. 14:19). კონკრეტულად რისი გაკეთება შეგვიძლია, რომ სხვებში შური არ აღვძრათ და მშვიდობას შევუწყოთ ხელი?

16. როგორ დავეხმაროთ სხვებს, რომ შურს გასაქანი არ მისცენ?

¹⁶ ჩვენი ქცევები და დამოკიდებულება სხვებზე დიდ გავლენას ახდენს. ქვეყნიერება გვიბიძგებს, ვიტრაბახოთ იმით, რაც გვაქვს (1 იოან. 2:16). ასეთი დამოკიდებულება შურს აღვივებს. მაგალითად, თუ გამუდმებით იმაზე ვილაპარაკებთ, რა გვაქვს ან რის ყიდვას ვაპირებთ, სხვებში შურის მარცვალს ჩავთესავთ. თუ მოკრძალებას გამოვავლენთ და არ ვიტრაბახებთ იმ პასუხისმგებლობებით, რომლებსაც კრებაში ვასრულებთ, სხვებს შურის მიზეზს არ მივცემთ. თუ გამუდმებით ჩვენს პასუხისმგებლობებზე ვისაუბრებთ, ასე ვთქვათ, შურს კარგ ნიადაგს შევუქმნით, რომ აღმოცენდეს. ამის საპირისპიროდ, როცა სხვების მიმართ გულწრფელ ინტერესს ვავლენთ და მათი კარგი საქმეები მხედველობიდან არ გვრჩება, ვეხმარებით მათ, იყვნენ კმაყოფილები და კრებაში მშვიდობასა და ერთიანობას ვუწყობთ ხელს.

17. რისი გაკეთება შეძლეს იოსების ძმებმა და რა დაეხმარა მათ ამაში?

¹⁷ ჩვენ შეგვიძლია გავიმარჯვოთ საკუთარ თავზე და შურს ჩვენს გულში გაღვივების საშუალება არ მივცეთ! დავუბრუნდეთ იოსების ძმების მაგალითს. არაერთი წელი გავიდა მას შემდეგ, რაც ძმები იოსებს ვერაგულად მოექცნენ. სანამ ეგვიპტეში ჩასულ ძმებს თავის ვინაობას გაუმჟღავნებდა, იოსებმა გამოსცადა ისინი, რათა გაეგო, შეიცვალნენ თუ არა. თავისი ძმების საპატივცემულოდ გამართულ ნადიმზე იოსები განსაკუთრებულ ყურადღებას იჩენდა უმცროსი ძმის მიმართ (დაბ. 43:33, 34). თუმცა ამის გამო ძმებს არ შეშურებიათ ბენიამინის, პირიქით, მზრუნველობა გამოავლინეს თავიანთი ძმისა და მამამისის, იაკობის მიმართ (დაბ. 44:30—34). ნათელი გახდა, რომ მათ შური მეტად აღარ ამოძრავებდათ. სწორედ ამიტომ შეძლეს იოსების ძმებმა, მშვიდობა აღედგინათ ოჯახში (დაბ. 45:4, 15). მსგავსად ამისა, თუ გულში შურის ნატამალსაც არ დავიტოვებთ, ოჯახსა და კრებაში მშვიდობას შევუწყობთ ხელს.

18. იაკობის 3:17, 18-ის თანახმად, რა იქნება შედეგი, თუ მშვიდობიან გარემოს შევქმნით?

¹⁸ იეჰოვას სურს, რომ შურს არ მივცეთ ჩვენში ფესვის გადგმის საშუალება და მშვიდობისკენ ვისწრაფოთ. ამას დიდი ძალისხმევა სჭირდება, რადგან, როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, ჩვენი გული შურისკენ არის მიდრეკილი (იაკ. 4:5). გარდა ამისა, ქვეყნიერება ყველანაირად ცდილობს, გულში შური გაგვიღვივოს. მაგრამ, თუ განვივითარებთ თავმდაბლობას, ვიქნებით მადლიერი და კმაყოფილი იმით, რაც გვაქვს, სხვების არ შეგვშურდება. ასეთი სახით მშვიდობიან გარემოს შევქმნით, რაც კარგი თვისებების განვითარებაში დაგვეხმარება (წაიკითხეთ იაკობის 3:17, 18).