გამამხნევებელი შექება
1 „არ ვიყავი დღეს კარგი გოგო?“ — ქვითინებდა ძილის წინ პატარა გოგონა. ეს კითხვა დედისთვის მოულოდნელი იყო. მიუხედავად იმისა, რომ დაინახა, ბავშვი მთელი მონდომებით ცდილობდა, კარგად მოქცეულიყო, ამის შესახებ სიტყვაც კი არ უთქვამს მისთვის. გოგონას ცრემლები შეგვახსენებს, რომ თითოეულ ჩვენგანს, ახალგაზრდასა თუ ასაკოვანს, გვესაჭიროება შექება. ვამხნევებთ ჩვენ გარშემო მყოფთ მადლიერების სიტყვებით, როდესაც ისინი კარგ საქმეებს აკეთებენ? (იგავ. 25:11).
2 თანამორწმუნეების შესაქებად ბევრი კარგი მიზეზი არსებობს. უხუცესები, თანაშემწეები და პიონერები ბევრს შრომობენ, რომ თავიანთი პასუხისმგებლობები შეასრულონ (1 ტიმ. 4:10; 5:17). ღვთისმოშიში მშობლები ყველაფერს აკეთებენ, რომ შვილები იეჰოვას გზებით აღზარდონ (ეფეს. 6:4). ახალგაზრდა ქრისტიანები იბრძვიან, რომ წინააღმდეგობა გაუწიონ „წუთისოფლის სულს“ (1 კორ. 2:12; ეფეს. 2:1—3). სხვები ასაკის, ავადმყოფობისა და სხვა განსაცდელების მიუხედავად ერთგულად ემსახურებიან იეჰოვას (2 კორ. 12:7). ყველა მათგანი ქებას იმსახურებს. ვაფასებთ მათ ასეთ ძალისხმევას, რაც მართლა შესაქებია?
3 შეაქე პირადად და კონკრეტულად. ჩვენ გულითადად ვაფასებთ, როდესაც სცენიდან ქების სიტყვებს ვისმენთ. მაგრამ, უფრო გამამხნევებელია, როდესაც პირადად გვაქებენ. მაგალითად, რომაელთა მე-16 თავში პავლე კონკრეტულად აქებს ფიბეს, პრისკილას, აკვილას, ტრიფენასა და ტრიფოსას, პერსისსა და სხვებს (რომ. 16:1—4, 12). როგორი გამამხნევებელი იქნებოდა მისი სიტყვები ამ ერთგული მსახურებისთვის! ასეთი შექება ანახვებს ჩვენს და-ძმებს, რომ ისინი საჭირონი არიან; აგრეთვე ხელს უწყობს ერთმანეთთან დაახლოებას. უახლოეს პერიოდში თუ შეგიქია ვინმე კონკრეტული რამისთვის? (ეფეს. 4:29).
4 გულიდან გამომდინარე შექება. ჭეშმარიტად გამამხნევებელი რომ იყოს, შექება გულიდან უნდა მოდიოდეს. სხვები გრძნობენ გულიდან გამომდინარე ვსაუბრობთ თუ, უბრალოდ, „ქლესაენიანები“ ვართ (იგავ. 28:23). თუ საკუთარ თავს ვასწავლით, რომ სხვებში კარგი თვისებები შევამჩნიოთ, გული აღგვძრავს სხვების შესაქებად. მოდი ნუ დაგვენანება სხვების შესაქებად გულწრფელი სიტყვები, რადგან ვიცით, რომ „კარგია სიტყვა თავის დროზე“ (იგავ. 15:23).