შეინახეთ

როგორ მოვიქცე იმ შემთხვევაში, თუ საქმე სისხლის ფრაქციების გადასხმამდე ან მკურნალობის მიზნით ჩემივე სისხლის გამოყენებამდე მივა?

ბიბლია მოუწოდებს ქრისტიანებს, „მოერიდონ . . . სისხლს“ (საქ. 15:20). აქედან გამომდინარე, იეჰოვას მოწმეები უარს აცხადებენ როგორც მთლიანი სისხლის, ისე სისხლის ოთხი ძირითადი კომპონენტის, კერძოდ, ერითროციტების, ლეიკოციტების, თრომბოციტებისა და პლაზმის გადასხმაზე. ისინი სისხლს არც აბარებენ და არც ინახავენ გადასხმის მიზნით (ლევ. 17:13, 14; საქ. 15:28, 29).

რა არის სისხლის ფრაქციები და რატომ არის მათი გამოყენება ქრისტიანის პირადი გადასაწყვეტი?

სისხლის ფრაქციები სისხლის შემადგენელი ნივთიერებებია, რომლებიც ფრაქციონირების შედეგად მიიღება. მაგალითად პლაზმა, სისხლის ერთ-ერთი ძირითადი კომპონენტი, შეიძლება დაიყოს შემდეგ ნივთიერებებად: წყალი (დაახლოებით 91 პროცენტი), ცილები, მაგალითად, ალბუმინი, გლობულინი, ფიბრინოგენი (დაახლოებით 7 პროცენტი), და სხვა ნივთიერებები, მაგალითად საკვები ნივთიერებები, ჰორმონები, აირები, ვიტამინები, ნივთიერებათა ცვლის შედეგად გამოყოფილი პროდუქტები და ელექტროლიტები (დაახლოებით 1,5 პროცენტი).

ეხება თუ არა მითითება სისხლისგან თავშეკავების შესახებ ფრაქციების გადასხმასაც? ზუსტი პასუხის გაცემა ძნელია. ბიბლია არ იძლევა კონკრეტულ მითითებებს ფრაქციების გადასხმასთან დაკავშირებითa. ფაქტია, რომ მრავალი ფრაქცია სამედიცინო მიზნისთვის გაღებული სისხლისგან მიიღება. თითოეულმა ქრისტიანმა პირადად უნდა გადაწყვიტოს, გადაისხამს თუ არა ზემოთ ჩამოთვლილ ნივთიერებათაგან რომელიმეს.

გადაწყვეტილების მიღებამდე დაფიქრდით: მესმის თუ არა, რომ სისხლის ყველა ფრაქციაზე უარის თქმა იმას ნიშნავს, რომ არ უნდა მივიღო ისეთი მედიკამენტები, რომლებიც აძლიერებს იმუნიტეტს და სისხლდენის შემთხვევაში სისხლის შედედებას უწყობს ხელს? როგორ ავუხსნი ექიმს, რატომ ვისხამ ან არ ვისხამ სისხლის გარკვეულ ფრაქციებს?

რატომ უნდა გადავწყვიტო პირადად, გამოვიყენებ თუ არა საკუთარ სისხლს მკურნალობის მიზნით?

მართალია, ქრისტიანები არც აბარებენ და არც ინახავენ სისხლს გადასხმის მიზნით, მაგრამ ბიბლიაში კონკრეტულად არაფერია ნათქვამი სამედიცინო პროცედურებისა თუ ანალიზების დროს საკუთარი სისხლის გამოყენებაზე. ამიტომ თითოეულმა ქრისტიანმა პირადად უნდა მიიღოს გააზრებული გადაწყვეტილება, ჩაიტარებს თუ არა იმ პროცედურებს, რომლებიც საკუთარი სისხლის გამოყენებას მოითხოვს.

ასეთი გადაწყვეტილების მიღებამდე დაფიქრდი: თუ სისხლის გარკვეული რაოდენობა დროებით გამოსულია ჩემი ორგანიზმიდან და ორგანიზმში ხელახლა შეშვება გარკვეული დროით ყოვნდება, მომცემს სინდისი საშუალებას, ეს სისხლი ისევ ჩემი სხეულის ნაწილად ჩავთვალო, რომლის „მიწაზე დაღვრაც“ არ არის საჭირო? (კან. 12:23, 24) ვიგრძნობდი ბიბლიით განსწავლული სინდისის ქენჯნას, თუ სამედიცინო პროცედურის დროს სისხლი გამოვიდოდა ჩემი ორგანიზმიდან და შემდეგ გარკვეული მოდიფიკაციის შემდეგ ხელახლა იქნებოდა შეშვებული ორგანიზმში? მესმის თუ არა, რომ იმ სამედიცინო პროცედურებზე უარის თქმა, რომელიც ჩემივე სისხლის გამოყენებას მოითხოვს, ნიშნავს უარის თქმას ხელოვნური თირკმლისა და სისხლის ხელოვნური მიმოქცევის აპარატების გამოყენებაზე? ვილოცე გადაწყვეტილების მიღებამდე?b

რა უნდა გადაწყვიტო პირადად?

განვიხილოთ მომდევნო გვერდებზე მოცემული ორი ბლანკი. პირველ ბლანკში ჩამოთვლილია სისხლის ფრაქციები და მათი გამოყენების მეთოდები. აღნიშნე, მიიღებ თუ არა მოცემულ ფრაქციებს. მეორე ბლანკში მოცემულია ის სამედიცინო პროცედურები, როდესაც პაციენტის საკუთარი სისხლი გამოიყენება. აღნიშნე, ჩაიტარებ თუ არა მოცემულ პროცედურებს. ეს ანკეტები იურიდიულ დოკუმენტები არ არის, მაგრამ დაგეხმარება სამედიცინო მინდობილობის ბლანკის შევსებაში.

გადაწყვეტილება პირადად თქვენ უნდა მიიღოთ საკუთარი სინდისის საფუძველზე. ქრისტიანებს უფლება არა აქვთ, გააკრიტიკონ ერთმანეთის გადაწყვეტილებები. „თითოეული თავის სატარებელს ატარებს“ (გალ. 6:4, 5).

[სქოლიოები]