ბიბლიური მუხლების ეფექტური წარდგენა

ბიბლიური მუხლები უდევს საფუძვლად მასალას, რომელიც კრების შეხვედრებზე განიხილება. ქადაგების დროს ჩვენი საუბრებიც ბიბლიურ მუხლებზეა აგებული. მაგრამ მიიღებს თუ არა მსმენელი სარგებლობას, მნიშვნელოვნად არის დამოკიდებული იმაზე, თუ რამდენად ეფექტურად წარვადგენთ ამ მუხლებს.

საკმარისი არ არის, მხოლოდ დაასახელო რომელიმე მუხლი და მისი წაკითხვა შესთავაზო მსმენელს. მუხლის წაკითხვამდე ორ რამეს შეეცადე: 1) მსმენელს ინტერესი აღუძარი, და 2) ყურადღება გაამახვილე იმაზე, თუ რატომ მოგყავს ეს მუხლი. ამ ორი მიზნის მიღწევა სხვადასხვა გზით შეიძლება.

დასვი შეკითხვა. შეკითხვის დასმა ყველაზე ეფექტურია მაშინ, როდესაც მსმენელისთვის ბოლომდე ნათელი არ არის პასუხი. შეეცადე შეკითხვა ისე დასვა, რომ მსმენელი დააფიქრო. იესო სწორედ ასე იქცეოდა. „რას ფიქრობთ ქრისტეზე? ვისი ძეა?“ — ჰკითხა იესომ ფარისევლებს, რომლებიც ტაძარში სახალხოდ ცდილობდნენ მის გამოცდას წმინდა წერილების ცოდნაში. „დავითის“, — მიუგეს მათ. „მაშ, როგორღა უწოდებს მას შთაგონებით დავითი უფალს?“ — კვლავ ჰკითხა იესომ და შემდეგ ციტატა მოიყვანა ფსალმუნის 110:1-დან. ფარისევლებმა ხმა ვეღარ ამოიღეს, ხალხი კი სიამოვნებით უსმენდა (მათ. 22:41—46).

მაგალითად, ქადაგებისას მუხლის წაკითხვამდე შეგიძლია გამოიყენო შემდეგი კითხვები: 1) „მე და თქვენ სახელები გვაქვს. ღმერთს თუ აქვს სახელი? პასუხს ფსალმუნის 83:18 გაგვცემს“. 2) „იქნება ოდესმე მსოფლიოში მხოლოდ ერთი ხელისუფლება? ნახეთ, რა არის ნათქვამი დანიელის 2:44-ში“. 3) „მართლა არის ბიბლიაში ნათქვამი რამე დღევანდელ მდგომარეობაზე? წავიკითხოთ მე-2 ტიმოთეს 3:1—5 და შევადაროთ ჩვენ გარშემო არსებულ მდგომარეობას“. 4) „დადგება ისეთი დრო, როდესაც ტანჯვა და სიკვდილი აღარ იარსებებს? ბიბლია გვპასუხობს ამაზე გამოცხადების 21:4, 5-ში“.

მოხსენების დროს მუხლის წაკითხვამდე სათანადოდ დასმული შეკითხვების დახმარებით მსმენელმა შეიძლება ნაცნობ ბიბლიურ მუხლებსაც კი ახლებურად შეხედოს. მაგრამ იქნება თუ არა ეს ასე? ბევრი რამ შეიძლება დამოკიდებული იყოს იმაზე, თუ რამდენად საინტერესო იქნება მისთვის შენ მიერ დასმული შეკითხვა. იმ შემთხვევაშიც კი, თუ საკითხი საინტერესოა, მსმენელს შეიძლება გონება გაეფანტოს, როდესაც კარგად ნაცნობ მუხლს კითხულობ. ამიტომ დრო უნდა გამოყო და დაფიქრდე იმაზე, თუ როგორ წარმოადგინო ის ისე, რომ მოსასმენად საინტერესო გახადო.

წამოჭერი პრობლემატური საკითხი. შეგიძლია პრობლემატური საკითხი წამოჭრა და შემდეგ ყურადღება გაამახვილო ბიბლიურ მუხლზე, რომელიც მსმენელს გამოსავალს დაანახვებს. შეეცადე, რომ შენი სიტყვების შემდეგ მსმენელი იმაზე მეტს არ მოელოდეს, ვიდრე მუხლი იტყვის. ცალკეულ ბიბლიურ მუხლებში ხშირად პრობლემის ნაწილობრივი გადაჭრის გზა ჩანს. ნებისმიერ შემთხვევაში შეგიძლია მსმენელს მოუწოდო, მუხლის კითხვის დროს დაფიქრდეს, როგორ შეიძლება მასში მოცემული ინფორმაციის გამოყენებით კონკრეტული პრობლემის გადაჭრა.

მსგავსად ამისა, შეგიძლია მოკლედ მოიხსენიო ღვთის მოსაწონი რომელიმე პრინციპი და შემდეგ ბიბლიური მაგალითი მოიყვანო იმის საჩვენებლად, თუ რამდენად გონივრულია ამ პრინციპით ხელმძღვანელობა. თუ ბიბლიურ მუხლში ორი ან მეტი აზრი უკავშირდება განსახილველ საკითხს, ზოგი მომხსენებელი მსმენელს სთხოვს, დაუკვირდეს და გამოყოს ეს აზრები. თუ ფიქრობ, რომ შენი მსმენელისთვის პრობლემა ძალიან რთულია, შეგიძლია მისი გადაჭრის რამდენიმე გზა მოიხსენიო და მსმენელი აღძრა, იფიქროს, რომელი მათგანის გამოყენება შეიძლებოდა; შემდეგ კი მოიყვანო ბიბლიური მუხლი, ახსნა, რა პრაქტიკული ღირებულება აქვს მას და აღნიშნო, როგორ შეიძლებოდა ამ მუხლის კონკრეტულ სიტუაციაში გამოყენება.

ბიბლიას მიმართე როგორც ავტორიტეტს. თუ მსმენელი უკვე დააინტერესე და განსახილველი საკითხის შესახებ ერთი-ორი აზრიც მოიხსენიე, მუხლის წაკითხვამდე შეგიძლია თქვა: „ვნახოთ, ღვთის სიტყვაში რა არის ნათქვამი ამის შესახებ“. ამგვარად მსმენელი დაინახავს, რომ ის, რის წაკითხვასაც აპირებ, ავტორიტეტულია.

იეჰოვამ ბიბლიის დასაწერად, სხვებთან ერთად, იოანე, ლუკა, პავლე და პეტრე გამოიყენა. მაგრამ ეს მამაკაცები მხოლოდ წერდნენ; ბიბლიის ავტორი კი იეჰოვა ღმერთია. თუ მუხლის წაკითხვამდე იტყვი: „პეტრემ დაწერა“ ან „პავლე ამბობს“, და არ აღნიშნავ, რომ აზრი, რომელსაც წაიკითხავ, ღვთის სიტყვის ნაწილია, მოყვანილ ბიბლიურ მუხლს ნაკლები ძალა ექნება, განსაკუთრებით კი იმ შემთხვევაში, თუ მსმენელი არ იცნობს წმინდა წერილებს. აღსანიშნავია, რომ იეჰოვამ რამდენჯერმე უთხრა იერემიას, ხალხთან ლაპარაკი დაეწყო სიტყვებით: „ისმინეთ-თქო იეჰოვას სიტყვა“ (იერ. 7:2; 17:20; 19:3; 22:2). შეიძლება უშუალოდ მუხლის წაკითხვამდე არ მოვიხსენიოთ იეჰოვას სახელი, მაგრამ მნიშვნელოვანია, განხილვის ბოლომდე აღვნიშნოთ, რომ ის, რასაც ბიბლიაში ვკითხულობთ, მისი სიტყვაა.

მხედველობაში მიიღე კონტექსტი. როდესაც ცდილობ იმის განსაზღვრას, თუ როგორ წარადგინო ბიბლიური მუხლი, უნდა გაითვალისწინო კონტექსტი. ზოგჯერ მუხლის წაკითხვამდე უმჯობესია პირდაპირ მოიხსენიო კონტექსტი, ზოგჯერ კი შენი სიტყვებიდან უნდა მიხვდეს მსმენელი კონტექსტის მნიშვნელობას. მაგალითად, იტყოდი თუ არა ერთი და იმავეს ღვთისმოშიში იობისა და მისი რომელიმე ცრუნუგეშისმცემლის სიტყვების წაკითხვამდე? წიგნი „მოციქულთა საქმეები“ ლუკამ დაწერა, მაგრამ სხვადასხვა ადგილას მას იაკობის, პეტრეს, პავლეს, ფილიპეს, სტეფანეს, ანგელოზების, გამალიელისა და ზოგი არაქრისტიანი ებრაელის სიტყვები მოჰყავს. ვის მიაწერ „მოციქულთა საქმეებში“ წაკითხულ სიტყვებს? აგრეთვე გახსოვდეს, რომ ყველა ფსალმუნი დავითს არ შეუდგენია და არც მხოლოდ სოლომონს დაუწერია იგავები. კარგია, ისიც იცოდე, თუ ძირითადად ვისთვის დაიწერა ბიბლიის ესა თუ ის წიგნი და რა საკითხს შეეხო მისი დამწერი.

გამოიყენე დამატებითი მასალა. დამატებითი მასალის გამოყენება განსაკუთრებით ეფექტურია, თუ ის გეხმარება, რომ მსმენელს ბიბლიურ დროში არსებულ მდგომარეობასა და შენ მიერ განსახილველ საკითხს შორის მსგავსება დაანახვო. ზოგჯერ დამატებითი ინფორმაცია ბიბლიური მუხლის გაგებაში გვეხმარება. მაგალითად, ლაპარაკობ გამოსასყიდზე და ებრაელების 9:12, 24-ის გამოყენებას აპირებ. კარგი იქნებოდა მუხლების წაკითხვამდე მოკლედ აგეხსნა, რა მნიშვნელობა ჰქონდა კარავში შიდა ოთახს, რომლითაც, ამ მუხლების თანახმად, წარმოდგენილია ადგილი, სადაც იესო ზეცად ამაღლების შემდეგ შევიდა. მაგრამ იმდენად ბევრი დამატებითი მასალა არ გამოიყენო, რომ დაჩრდილოს ბიბლიური მუხლი, რომლის წარდგენასაც აპირებ.

თუ გსურს უფრო ეფექტურად წარადგინო ბიბლიური მუხლები, დააკვირდი გამოცდილ მომხსენებლებს. ყურადღება მიაქციე მათ მეთოდებს და დაფიქრდი, რით არის ეს მეთოდები ეფექტური. გამოსვლისთვის მომზადებისას გამოყავი ძირითადი ბიბლიური მუხლები და დაფიქრდი, რა მიზნით მოგყავს ისინი. წინასწარ მოიფიქრე, რა უნდა თქვა მათ წაკითხვამდე იმისათვის, რომ მსმენელისთვის რაც შეიძლება მეტად ეფექტური გახადო ინფორმაცია. შემდეგ კი ეცადე, შესავალი გაუკეთო ყველა მუხლს, რომელსაც გამოიყენებ. როცა დახელოვნდები ბიბლიური მუხლების წარდგენაში, მსმენელის ყურადღებას უკეთ მიმართავ ღვთის სიტყვისკენ.