წყაროები — „ჩვენი ქრისტიანული ცხოვრება და მსახურება“

w88 4/1 11, 12 ¶7, 8

იერემია — ღვთის განაჩენის გაცხადებისთვის ათვალწუნებული წინასწარმეტყველი

⁷ „შეგებრძოლებიან, მაგრამ ვერ გძლევენ, რადგან შენთანა ვარ, — ამბობს იეჰოვა, — რომ გიხსნა“ (იერ. 1:19). რატომ ებრძოდნენ იუდეველები და მათი მმართველები ამ წინასწარმეტყველს? იერემია დაუფარავად ამხელდა მათ თავდაჯერებულობასა და ფორმალურ თაყვანისცემას. ის ამბობდა: „აი, შეურაცხყოფად იქცა მათთვის იეჰოვას სიტყვა, არ მოსწონთ იგი . . . ყველა, დიდიან-პატარიანად, უსამართლოდ იხვეჭს და ყველა, წინასწარმეტყველიდან მღვდლამდე [მათ, ვისაც ზნეობრივი და სულიერი ფასეულობები უნდა დაეცვა], სიცრუით მოქმედებს“ (იერ. 6:10, 13).

⁸ თუმცა ისინი შესაწირავებს იღებდნენ, რითაც ხალხს თითქოსდა კარგ მაგალითს აძლევდნენ, მთლიანობაში მათი თაყვანისცემა ფორმალური იყო და ამას გულით არ აკეთებდნენ. მათთვის რიტუალებს უფრო დიდ მნიშვნელობა ჰქონდა, ვიდრე სწორის კეთებას. ამასთან, იუდეველი რელიგიური წინამძღოლები ხალხს უსაფრთხოების ყალბ იმედს აძლევდნენ სიტყვებით „მშვიდობაა, მშვიდობააო!“, როცა არ იყო მშვიდობა (იერ. 6:14; 8:11). ისინი ატყუებდნენ და აჯერებდნენ ხალხს, რომ ღმერთთან მშვიდობა ჰქონდათ. მათი აზრით, სადარდებელი არაფერი იყო, რადგან იეჰოვას რჩეული ხალხი იყვნენ, წმინდა ქალაქში ცხოვრობდნენ და ღვთის ტაძარი ჰქონდათ. მაგრამ იეჰოვაც ასე ფიქრობდა?

w88 4/1 12 ¶9, 10

იერემია — ღვთის განაჩენის გაცხადებისთვის ათვალწუნებული წინასწარმეტყველი

⁹ იეჰოვამ უბრძანა იერემიას, ტაძრის შესასვლელთან გამოსაჩენ ადგილზე დამდგარიყო და იქ შემსვლელთათვის მისი ცნობა გადაეცა. მას უნდა ეთქვა: „არ ენდოთ ცრუ სიტყვებს და არ თქვათ, იეჰოვას ტაძარი, იეჰოვას ტაძარი, იეჰოვას ტაძარიაო ეს! . . . [ეს] არაფერს გარგებთ“. ისრაელები ხილვით დადიოდნენ და არა რწმენით, რადგან ამაყობდნენ ტაძრით და არ ახსოვდათ იეჰოვას გამაფრთხილებელი სიტყვები: „ზეცა ჩემი ტახტია და დედამიწა ჩემი ფეხსადგამი. სად არის სახლი, რომელსაც ამიშენებთ და სად არის ჩემი მოსასვენებელი ადგილი?“. იეჰოვას, ამ უკიდეგანო სამყაროს უზენაეს უფალს, ტაძრის კედლები ვერ შეზღუდავდა, როგორი დიდებულიც არ უნდა ყოფილიყო ის (იერ. 7:1—8; ეს. 66:1).

¹⁰ იერემია კვლავაც მწარედ აკრიტიკებდა მათ სახალხოდ: „განა უნდა ქურდობდეთ, კლავდეთ, მრუშობდეთ, ცრუდ იფიცებდეთ, ბაალს უბოლებდეთ შესაწირავს და მიჰყვებოდეთ სხვა ღმერთებს, რომლებსაც აქამდე არ იცნობდით . . . და ამ სისაძაგლეების მიუხედავად ამბობდეთ, გადავრჩებითო?!“. იუდეველების აზრით, ღმერთი შეიწყნარებდა მათ, როგორც მისი რჩეული ხალხის, ნებისმიერ საქციელს, სანამ ტაძარში შესაწირავის მიტანას არ შეწყვეტდნენ. თუ მათ ეგონათ, რომ იეჰოვა გულჩვილი მამა იყო, რომელიც ათამამებს და ანებივრებს ერთადერთ შვილს, მწარედ ცდებოდნენ (იერ. 7:9, 10; გამ. 19:5, 6).

w88 4/1 13 ¶15

იერემია — ღვთის განაჩენის გაცხადებისთვის ათვალწუნებული წინასწარმეტყველი

იუდა იხდის საფასურს

¹⁵ დაახლოებით ძვ. წ. 632 წელს ქალდეველებმა და მიდიელებმა ასურეთი გაანადგურეს და იუდას სამხრეთით მდებარე ეგვიპტის გავლენა შესუსტდა. იუდას რეალური საფრთხე უკვე ჩრდილოეთიდან ემუქრებოდა. ამიტომაც განუცხადა იერემიამ თანამემამულეებს ცუდი ამბავი: „აი, ჩრდილოეთის ქვეყნიდან მოდის ხალხი . . . სასტიკია ეს ხალხი, შეუბრალებელი . . . მეომრებივით მზად არიან შენთან საბრძოლველად, სიონის ასულო“. იმ დროს ბაბილონი მსოფლიო იმპერიად გადაქცევის გზას ედგა. იეჰოვა სწორედ ბაბილონს გამოიყენებდა ურწმუნო იუდას დასასჯელად (იერ. 6:22, 23; 25:8, 9).

it-1 555

კიტრი

ფრინველებისა და ცხოველების დასაფრთხობად ბაღებსა და მინდვრებში დგამდნენ ბოძებს, ჯოხებს ან სხვა რამეს. წინასწარმეტყველმა იერემიამ სწორედ ასეთ უსიცოცხლო და უტყვ, „კიტრის ბაღჩაში დადგმულ საფრთხობელას“ შეადარა კერპთაყვანისმცემელი ერების მიერ გაკეთებული გამოსახულებები (იერ. 10:5).

it-1 1121 ¶2

თეძო, წელი

იეჰოვამ ისრაელსა და იუდაზე თქვა, რომ ისინი სარტყელივით შემოირტყა წელზე; ძალიან ახლოს ჰყავდა ისინი, რათა თავის ქებად და მშვენებად ექცია (იერ. 13:11). იესო ქრისტეზე ნაწინასწარმეტყველებია, რომ თეძოს სიმართლით შემოისარტყლავს, წელს კი — ერთგულებით. ეს შეიძლება მიუთითებდეს იმაზე, რომ იესო მთელ თავის ძალასა და ძალაუფლებას ყოველთვის სიმართლითა და ერთგულებით გამოიყენებს. სარტყლის მსგავსად, სამართლიანობის შეგრძნება განამტკიცებს მას, რათა იმოქმედოს როგორც იეჰოვას დანიშნულმა მოსამართლემ (ეს. 11:1, 5).