წიგნი, რომელსაც უნდა კითხულობდნენ
„ბიბლიაზე არც კი ღირს სერიოზული საუბარი“. ასე უთხრა უნივერსიტეტის პროფესორმა გულახდილ ახალგაზრდა ქალს.
„ბიბლია თუ წაგიკითხავთ?“ — შეეკითხა ქალი.
პროფესორი შეცბუნდა და მოუწია იმის აღიარება, რომ არ წაუკითხავს.
„აბა, როგორ შეიძლება ასე დაჯერებულად ილაპარაკოთ წიგნზე, რომელიც არასოდეს წაგიკითხავთ?“
ახალგაზრდა ქალი მართალი იყო. პროფესორმა გადაწყვიტა, წაეკითხა ბიბლია და შემდეგ ჩამოეყალიბებინა გარკვეული აზრი მის შესახებ.
ბიბლიაზე, რომელიც 66 წიგნისაგან შედგება, ნათქვამია, რომ ის „კაცობრიობის ისტორიაში, ალბათ, ყველაზე გავლენიანი კრებულია“1. მართლაც, მან ზეგავლენა მოახდინა მსოფლიოს უდიდეს ხელოვნებაზე, ლიტერატურასა და მუსიკაზე. მან მოახდინა დიდმნიშვნელოვანი ზემოქმედება კანონმდებლობაზე. მან ქება დაიმსახურა ლიტერატურული სტილის გამო და მას მაღალი შეფასება მისცეს განათლებულმა ადამიანებმა. განსაკუთრებით აღსანიშნავია მისი ზეგავლენა საზოგადოების ყველა ფენის ადამიანთა ცხოვრებაზე. მან თავის მრავალ მკითხველს ერთგულების უღრმესი გრძნობა ჩაუნერგა. ზოგი სიცოცხლესაც კი იგდებდა საფრთხეში, რათა მხოლოდ წაეკითხა ის.
ამავე დროს, ბიბლიის წინააღმდეგ გავრცელებულია სკეპტიციზმი. არიან ისეთი ადამიანები, რომლებსაც მყარი თვალსაზრისი აქვთ შექმნილი მის შესახებ, თუმცა პირადად არც კი წაუკითხავთ. შესაძლოა, ისინი აღიარებენ მის ლიტერატურულ და ისტორიულ ფასეულობას, მაგრამ აოცებთ, თუ როგორ შეუძლია წიგნს, რომელიც ათასობით წლის წინ დაიწერა, თანამედროვე მსოფლიოში აქტუალური იყოს. ჩვენ ვცხოვრობთ „ინფორმაციულ საუკუნეში“. ძნელი არ არის უახლესი ინფორმაციის მიღება მიმდინარე მოვლენებისა და ტექნოლოგიის შესახებ. „სპეციალისტების“ რჩევები თანამედროვე ცხოვრების თითქმის ყველა პრობლემასთან დაკავშირებით ადვილად ხელმისაწვდომია. ნუთუ ბიბლიაში მართლა შეიძლება იყოს ისეთი ინფორმაცია, რომელიც პრაქტიკულია დღეს?
ეს ბროშურა შეეცდება ამგვარ კითხვებზე პასუხების გაცემას. მიზანი ის კი არ არის, რომ მოგახვიოთ რელიგიური შეხედულებები თუ წარმოდგენები, არამედ დაინახოთ, რომ ისტორიაზე გავლენის მქონე წიგნი, ბიბლია, თქვენი ყურადღების ღირსია. 1994 წელს გამოქვეყნებულ ცნობაში აღნიშნული იყო, რომ ზოგი პედაგოგი უყოყმანოდ თვლის: ბიბლია ისე მტკიცედ გაჯდა დასავლეთის კულტურის სისხლსა და ხორცში, რომ „ნებისმიერი მორწმუნე თუ ურწმუნო, რომელიც არ არის გაცნობილი ბიბლიის სწავლებებსა და ცნობებს, კულტურის საკითხში გაუნათლებელია“2.
აქ მოცემული ინფორმაციის წაკითხვის შემდეგ თქვენ, ალბათ, იმაში მაინც დაეთანხმებით, რომ ბიბლია ის წიგნია, რომელსაც უნდა კითხულობდნენ, მიუხედავად იმისა, დაინტერესებულია ადამიანი რელიგიით თუ არა.
[ჩარჩო/სურათი 3 გვერდზე]
„ჩემი სულიერი განათლებისთვის, სინამდვილეში, ვალში ვარ ერთი წიგნის წინაშე, რომელიც წავიკითხე. წიგნის წინაშე? დიახ, და ეს არის ძველი, სადა წიგნი, მოკრძალებული, როგორც თვით ბუნება, ისეთივე უთვალთმაქცო. . . და ამ წიგნს ჰქვია, უბრალოდ, წიგნი — ბიბლია“ (ჰაინრიხ ჰაინე, მე-19 საუკუნის გერმანელი მწერალი)3.