„ინფორმირების შემდეგ თანხმობის“ უფლება, კვლავ დამტკიცებულია

ეს სიტყვები, რომელიც მოსამართლემ წარმოთქვა წინასწარი გამოძიებისთვის მესინის (იტალია) სასამართლოში კვლავ დამტკიცდა, რომ სრულწლოვანი ავადმყოფის მკურნალობასთან დაკავშირებული სურვილი დაკისრებულია ექიმებზე. დადგენილება, რომელიც უკვე გადაწყდა, ეხებოდა იეჰოვას ერთ-ერთ მოწმეს.

ანტონინო სტელარიო ლენტინი ჰემოფილიით დაავადებული 64 წლის მამაკაცი, იეჰოვას მოწმე, 1994 წლის იანვარში სასწრაფოდ წაიყვანეს ტაორმინას საავადმყოფოში (მესინა). ანტონინოს მეუღლემ, კატენამ, საავადმყოფოს პერსონალს აცნობა, რომ რადგანაც იეჰოვას მოწმეებს წარმოადგენდნენ, როგორც თვითონ, ასევე მისი მეუღლეც, არ იქნებოდნენ თანახმა სისხლის გადასხმაზე (საქმეები 15:20, 28, 29). მათი თხოვნა პატივისცემით გაითვალისწინეს.

მაგრამ, როდესაც ანტონინო გადაჰყავდათ სხვა ჯანდაცვის ცენტრში, მას რესპირაციის ფუნქცია დაეკარგა და ჩავარდა კრიტიკულ მდგომარეობაში. ამის შემდეგ, ის ძალიან მალე გარდაიცვალა. კატენა სასოწარკვეთილი იყო, მაგრამ მან დიდი ნუგეში პოვა მკვდრეთით აღდგომასთან დაკავშირებულ ბიბლიის აღთქმაში (საქმეები 24:15). შემდეგ, მისდა გასაოცრად, მოსამართლეებმა — ალბათ, საინფორმაციო საშუალებებში მცდარი ცნობების პროპაგანდით შეცდომაში შეყვანილებმა — დაადანაშაულეს ის მეუღლის სიკვდილში, რადგანაც კატენამ უარი განაცხადა იმ მკურნალობაზე, რომელსაც ექიმები აუცილებლად მიიჩნევდნენ.

ერთ წელზე მეტი გავიდა მას შემდეგ და 1995 წლის 11 ივნისს კატენა, რადგან მას არ ჩაუდენია დანაშაული, გაამართლეს. ფაქტობრივად, ექსპერტების ჩვენებამ ცხადყო, რომ, თუ გაითვალისწინებდნენ პაციენტის მდგომარეობას, სამედიცინო ჩარევა ნებისმიერ შემთხვევაში უშედეგო იქნებოდა.

მაგრამ მოსამართლის მტკიცებამ ცხადყო ძირითადი საკითხი. სასამართლოსთვის ძნელია დაეთანხმოს აზრს, აღნიშნა მან, რომ სამედიცინო პერსონალი უნდა ჩაერიოს საქმეში, როდესაც მკურნალობის მეთოდს არ ეთანხმება პაციენტი ან მისი წარმომადგენელი პიროვნება. სამედიცინო დეონტოლიგიურმა კოდექსმა იტალიაში, განაგრძო მან, „წინასწარ დაინახა იმის აუცილებლობა, რომ საქმეში ჩარევამდე მიიღოს პაციენტის ან პაციენტის წარმომადგენლის ინფორმირების შემდეგ თანხმობა“. ამგვარად, აღნიშნა მან, კატენა „კანონიერად იცავდა საკუთარ მეუღლეს, რომ ანტონინო არ დაქვემდებარებოდა ასეთ მოქმედებას“.

ამ სასამართლომ კვლავ დაამტკიცა სრულწლოვანი პიროვნების უფლება, უარყოს სამედიცინო მკურნალობის ის მეთოდი, რომელიც მის სურვილს ეწინააღმდეგება.