រៀបរាប់ដោយយ៉ូហាន*
១ នៅដើមដំបូង មានលោកដែលហៅថាបណ្ដាំ ហើយលោកដែលហៅថាបណ្ដាំបាននៅជាមួយនឹងព្រះ ហើយលោកដែលហៅថាបណ្ដាំជាព្រះមួយ។ ២ នៅដើមដំបូង លោកបាននៅជាមួយនឹងព្រះ។ ៣ អ្វីៗទាំងអស់បានកើតមកតាមរយៈបណ្ដាំរបស់ព្រះ ហើយគ្មានអ្វីដែលមិនកើតមកតាមរយៈលោកឡើយ សូម្បីតែអ្វីមួយក៏ដោយ។
អ្វីដែលបានកើតមក ៤ តាមរយៈលោកគឺជាជីវិត ហើយជីវិតនោះគឺជាពន្លឺបំភ្លឺមនុស្សជាតិ ៥ ហើយពន្លឺនោះកំពុងភ្លឺក្នុងភាពងងឹត តែភាពងងឹតនោះមិនឈ្នះពន្លឺឡើយ។
៦ មានបុរសម្នាក់មកដែលព្រះបានចាត់ជាតំណាងលោក បុរសនោះឈ្មោះយ៉ូហាន។ ៧ បុរសនោះបានមកធ្វើជាសាក្សី ដើម្បីធ្វើការបញ្ជាក់អំពីពន្លឺ ដើម្បីឲ្យមនុស្សគ្រប់ប្រភេទបានជឿដោយសារគាត់។ ៨ គាត់មិនមែនជាពន្លឺនោះទេ តែគាត់បានមកដើម្បីធ្វើការបញ្ជាក់អំពីពន្លឺនោះវិញ។
៩ ពេលនោះ ពន្លឺដ៏ពិតដែលបំភ្លឺមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ ហៀបនឹងចូលមកក្នុងពិភពលោក។ ១០ លោកបាននៅក្នុងពិភពលោក ហើយពិភពលោកបានកើតមកតាមរយៈលោក ប៉ុន្តែពិភពលោកមិនបានស្គាល់លោកទេ។ ១១ លោកបានមកឯជនរួមជាតិរបស់លោក ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានទទួលលោកទេ។ ១២ ក៏ប៉ុន្តែ ចំពោះអស់អ្នកណាដែលបានទទួលលោក នោះលោកបានផ្ដល់សិទ្ធិទៅជាកូនរបស់ព្រះ ពីព្រោះពួកគេមានជំនឿលើនាមរបស់លោក ១៣ ហើយពួកគេមិនមែនកើតមកពីសាច់ឈាមឡើយ ក៏មិនបានកើតមកដោយសារបំណងប្រាថ្នារបស់ឪពុកជាមនុស្សដែរ ប៉ុន្តែពួកគេបានកើតមកពីព្រះវិញ។
១៤ ដូច្នេះ លោកដែលហៅថាបណ្ដាំបានទៅជាសាច់ឈាម ក៏បានរស់នៅជាមួយនឹងយើង ហើយយើងបានឃើញសិរីរុងរឿងរបស់លោក គឺជាសិរីរុងរឿងរបស់បុត្រតែមួយ* ពីបិតា ហើយលោកក៏បានពេញទៅដោយគុណដ៏វិសេសលើសលប់និងសេចក្ដីពិត។ ១៥ (យ៉ូហានបានធ្វើការបញ្ជាក់អំពីលោកដោយស្រែកប្រកាស។ គឺយ៉ូហានហើយដែលថា៖ «លោកដែលមកក្រោយខ្ញុំបានទៅមុខខ្ញុំហើយ ពីព្រោះលោករស់នៅមុនខ្ញុំ»)។ ១៦ ព្រោះយើងទាំងអស់គ្នាបានទទួលពីភាពពេញបរិបូររបស់លោក នូវគុណដ៏វិសេសលើសលប់ថែមលើគុណដ៏វិសេសលើសលប់។ ១៧ ពីព្រោះច្បាប់បានត្រូវផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈម៉ូសេ ប៉ុន្តែគុណដ៏វិសេសលើសលប់និងសេចក្ដីពិតបានត្រូវផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។* ១៨ គ្មានមនុស្សណាម្នាក់ធ្លាប់ឃើញព្រះម្ដងណាឡើយ ប៉ុន្តែបុត្រតែមួយរបស់ព្រះ* ដែលនៅជិតដើមទ្រូង* របស់បិតា គឺជាអ្នកដែលបានពន្យល់អំពីលោក។
១៩ នេះជាការបញ្ជាក់របស់យ៉ូហាន ពេលដែលជនជាតិយូដាបានចាត់ពួកសង្ឃនិងពួកលេវីខ្លះពីក្រុងយេរូសាឡិមឲ្យមកសួរគាត់ថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកណា?»។ ២០ យ៉ូហានបានឆ្លើយត្រង់ ហើយមិនបានគេចវេះពីសំណួរឡើយ តែគាត់និយាយដោយឥតលាក់លៀមថា៖ «ខ្ញុំមិនមែនជាគ្រិស្តទេ»។ ២១ រួចពួកគេសួរគាត់ថា៖ «បើដូច្នេះ តើអ្នកជាអ្នកណាវិញ? អេលីយ៉ាឬ?»។ យ៉ូហានឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនមែនជាអេលីយ៉ាទេ»។ ពួកគេសួរថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកប្រកាសទំនាយដែលបានត្រូវសន្យាឬ?»។ គាត់ឆ្លើយថា៖ «ទេ!»។ ២២ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេសួរគាត់ថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកណា? ចូរប្រាប់មក ដើម្បីយើងអាចប្រាប់អ្នកដែលបានចាត់ឲ្យយើងមក។ តើអ្នកថាខ្លួនជាអ្នកណា?»។ ២៣ គាត់ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំជាអ្នកដែលកំពុងស្រែកប្រកាសនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំថា៖ ‹ចូរធ្វើផ្លូវទទួលព្រះយេហូវ៉ាឲ្យត្រង់› ដូចអេសាយដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានប្រាប់»។ ២៤ ឯពួកអ្នកដែលបានត្រូវចាត់ឲ្យមក បានចេញមកពីពួកផារិស៊ី។* ២៥ ដូច្នេះ ពួកគេបានសួរគាត់ថា៖ «ចុះហេតុអ្វីបានជាអ្នកជ្រមុជទឹក* ឲ្យគេដូច្នេះ បើអ្នកមិនមែនជាគ្រិស្ត ក៏មិនមែនជាអេលីយ៉ា ឬជាអ្នកប្រកាសទំនាយដែលបានត្រូវសន្យានោះ?»។ ២៦ យ៉ូហានឆ្លើយប្រាប់ពួកគេថា៖ «ខ្ញុំជ្រមុជគេក្នុងទឹក។ នៅកណ្ដាលចំណោមអ្នករាល់គ្នា មានមនុស្សម្នាក់ដែលអ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់ ២៧ គឺលោកដែលមកក្រោយខ្ញុំ តែខ្ញុំមិនសមនឹងស្រាយខ្សែស្បែកជើងជូនលោកផង»។ ២៨ ការទាំងនេះបានកើតឡើងនៅបេថានី* នាត្រើយម្ខាងនៃទន្លេយ៉ូដាន់ ជាកន្លែងដែលយ៉ូហានកំពុងជ្រមុជទឹកឲ្យគេ។
២៩ លុះថ្ងៃស្អែក យ៉ូហានឃើញលោកយេស៊ូកំពុងដើរតម្រង់មករកគាត់ រួចគាត់និយាយថា៖ «មើលហ្ន៎! កូនចៀមរបស់ព្រះ ដែលដកយកភាពខុសឆ្គង* របស់ពិភពលោកចេញ! ៣០ គឺអំពីលោកហើយដែលខ្ញុំបាននិយាយថា ក្រោយខ្ញុំនឹងមានបុរសម្នាក់មកដែលបានទៅមុខខ្ញុំហើយ ពីព្រោះលោករស់នៅមុនខ្ញុំ។ ៣១ សូម្បីតែខ្ញុំក៏មិនបានស្គាល់លោកដែរ ប៉ុន្តែមូលហេតុដែលខ្ញុំបានមកជ្រមុជគេក្នុងទឹក គឺដើម្បីឲ្យអ៊ីស្រាអែលអាចឃើញលោកជាចំហ»។ ៣២ យ៉ូហានក៏បានធ្វើការបញ្ជាក់ដោយប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំបានឃើញសកម្មពល* របស់ព្រះចុះពីស្ថានសួគ៌ដូចជាសត្វព្រាប ហើយសណ្ឋិតនៅលើលោក។ ៣៣ សូម្បីតែខ្ញុំក៏មិនបានស្គាល់លោកដែរ ប៉ុន្តែព្រះដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកជ្រមុជគេក្នុងទឹក បានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា៖ ‹អ្នកឃើញសកម្មពលរបស់ខ្ញុំចុះមកសណ្ឋិតនៅលើអ្នកណា គឺអ្នកនោះហើយជាអ្នកជ្រមុជគេក្នុងសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ› ៣៤ ហើយខ្ញុំបានឃើញការនោះ ក៏បានធ្វើការបញ្ជាក់ថា លោកនោះហើយជាបុត្ររបស់ព្រះ»។
៣៥ នៅពេលមួយទៀត យ៉ូហានកំពុងឈរជាមួយនឹងអ្នកកាន់តាមគាត់ពីរនាក់ ៣៦ ហើយកាលដែលគាត់មើលលោកយេស៊ូកំពុងដើរ នោះគាត់និយាយថា៖ «មើលហ្ន៎! កូនចៀមរបស់ព្រះ!»។ ៣៧ ពេលដែលឮគាត់និយាយដូច្នេះ អ្នកកាន់តាមពីរនាក់នោះក៏បានទៅតាមលោកយេស៊ូ។ ៣៨ រួចលោកយេស៊ូបែរទៅឃើញពួកគាត់កំពុងដើរតាម ក៏មានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាកំពុងរកអ្វី?» ពួកគាត់ឆ្លើយថា៖ «រ៉ាប៊ី (ដែលមានន័យថា លោកគ្រូ) តើលោកស្នាក់នៅឯណា?»។ ៣៩ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «ចូរមក ហើយអ្នកនឹងឃើញ»។ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគាត់បានទៅឃើញកន្លែងដែលលោកកំពុងស្នាក់នៅ ក៏នៅជាមួយនឹងលោកនៅថ្ងៃនោះ។ ពេលនោះគឺប្រហែលជាម៉ោងទីដប់។* ៤០ អនទ្រេ ជាប្អូន* របស់ស៊ីម៉ូនពេត្រុស ជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកកាន់តាមពីរនាក់ដែលបានឮនូវអ្វីដែលយ៉ូហានបាននិយាយ ហើយទៅតាមលោកយេស៊ូ។ ៤១ មុនបង្អស់ គាត់ទៅរកស៊ីម៉ូន ជាបងប្រុសរបស់គាត់ លុះឃើញហើយក៏ប្រាប់ថា៖ «យើងរកឃើញមេស្ស៊ី* ហើយ» (ដែលមានន័យថា គ្រិស្ត)។ ៤២ បន្ទាប់មក គាត់នាំស៊ីម៉ូនទៅលោកយេស៊ូ។ កាលដែលលោកយេស៊ូមើលគាត់ នោះលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកគឺស៊ីម៉ូន ជាកូនយ៉ូហាន។ អ្នកនឹងត្រូវហៅថាកេផាស» (ដែលភាសាក្រិចហៅថា ពេត្រុស)។*
៤៣ លុះថ្ងៃស្អែក លោកយេស៊ូចង់ចេញទៅស្រុកកាលីឡេ។ ម្ល៉ោះហើយ លោករកភីលីព លុះឃើញហើយក៏មានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរមកតាមខ្ញុំចុះ»។* ៤៤ ភីលីពមកពីក្រុងបេតសេដា ជាក្រុងរបស់អនទ្រេនិងពេត្រុស។ ៤៥ ភីលីពបានរកណាថាណែល លុះឃើញហើយក៏ប្រាប់គាត់ថា៖ «យើងបានរកឃើញលោកដែលច្បាប់ម៉ូសេនិងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយចែងអំពីលោក គឺលោកយេស៊ូ ជាកូនយ៉ូសែប ពីក្រុងណាសារ៉ែត»។ ៤៦ ប៉ុន្តែ ណាថាណែលបាននិយាយថា៖ «តើអាចមានអ្វីល្អចេញមកពីក្រុងណាសារ៉ែតឬ?»។ ភីលីពប្រាប់គាត់ថា៖ «សូមមកមើល»។ ៤៧ លោកយេស៊ូឃើញណាថាណែលកំពុងដើរតម្រង់មករកលោក ក៏មានប្រសាសន៍អំពីគាត់ថា៖ «មើលហ្ន៎! ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដ៏ពិតម្នាក់ ដែលគ្មានកិច្ចកលអ្វីសោះ»។ ៤៨ ណាថាណែលជម្រាបលោកថា៖ «ហេតុអ្វីលោកស្គាល់ខ្ញុំ?»។ លោកយេស៊ូឆ្លើយទៅគាត់ថា៖ «មុនភីលីពហៅអ្នក កាលដែលអ្នកនៅក្រោមដើមល្វានៅឡើយ ខ្ញុំបានឃើញអ្នកហើយ»។ ៤៩ ណាថាណែលជម្រាបលោកថា៖ «រ៉ាប៊ី លោកជាបុត្ររបស់ព្រះ ហើយលោកជាស្តេចនៃអ៊ីស្រាអែល»។ ៥០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «តើអ្នកជឿពីព្រោះខ្ញុំប្រាប់អ្នកថា ខ្ញុំឃើញអ្នកនៅក្រោមដើមល្វាឬ? អ្នកនឹងឃើញការអស្ចារ្យជាងនេះទៅទៀត»។ ៥១ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់តទៅទៀតថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នករាល់គ្នានឹងឃើញស្ថានសួគ៌បើកឡើង ហើយបណ្ដាទេវតារបស់ព្រះឡើងទៅ ហើយចុះមកឯ* កូនមនុស្ស»។
២ លុះបីថ្ងៃក្រោយមក មានគេរៀបចំភោជនាហារអបអរអាពាហ៍ពិពាហ៍មួយនៅភូមិកាណាក្នុងស្រុកកាលីឡេ ហើយម្ដាយរបស់លោកយេស៊ូនៅទីនោះ។ ២ លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមលោកក៏បានត្រូវអញ្ជើញឲ្យចូលរួមពិធីអបអរអាពាហ៍ពិពាហ៍នោះដែរ។
៣ នៅពេលដែលខ្វះស្រាទំពាំងបាយជូរ ម្ដាយរបស់លោកយេស៊ូជម្រាបលោកថា៖ «ពួកគេអស់ស្រាហើយ»។ ៤ ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅម្ដាយថា៖ «ស្ត្រីអើយ តើរឿងនោះទាក់ទងអ្វីនឹងខ្ញុំ?* វេលារបស់ខ្ញុំមិនទាន់មកដល់ទេ»។ ៥ ម្ដាយរបស់លោកក៏ប្រាប់ពួកអ្នកដែលកំពុងបម្រើថា៖ «អ្វីដែលលោកប្រាប់ឲ្យធ្វើ ចូរធ្វើទៅចុះ»។ ៦ នៅទីនោះមានពាងទឹកប្រាំមួយធ្វើពីថ្ម សម្រាប់ធ្វើការលាងសម្អាត សមស្របតាមវិន័យរបស់ជនជាតិយូដា។ ពាងនីមួយៗមានចំណុះប្រហែលសែសិបបួនឬហុកសិបប្រាំមួយលីត្រ។ ៧ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ចូរចាក់ទឹកឲ្យពេញពាងទាំងនេះ»។ រួចពួកគេក៏ចាក់ទឹកពេញដល់មាត់ពាង។ ៨ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ឥឡូវ ចូរដងខ្លះយកទៅឲ្យអ្នកចាត់ចែងពិធី»។ ដូច្នេះ ពួកគេក៏ដងខ្លះទៅ។ ៩ ក្រោយមក អ្នកចាត់ចែងពិធីបានភ្លក់ទឹកនោះដែលបានត្រូវធ្វើឲ្យក្លាយជាស្រាទំពាំងបាយជូរ ហើយគាត់មិនដឹងថាស្រានោះបានមកពីណាទេ តែពួកអ្នកដែលកំពុងបម្រើបានដឹង ដោយសារពួកគេបានដងទឹកនោះចេញ។ ម្ល៉ោះហើយ អ្នកចាត់ចែងពិធីក៏ហៅកូនកំលោះមក ១០ ហើយប្រាប់គាត់ថា៖ «បុរសឯទៀតទាំងអស់តែងជូនស្រាដែលមានគុណភាពល្អមុន រួចពេលដែលភ្ញៀវស្រវឹងហើយ ទើបយកស្រាដែលមានគុណភាពអន់មកជូនវិញ។ អ្នកបានទុកស្រាល្អរហូតដល់ឥឡូវនេះទើបជូនភ្ញៀវ»។ ១១ លោកយេស៊ូបានធ្វើការនេះនៅភូមិកាណានៅស្រុកកាលីឡេ ហើយនេះជាសញ្ញាសម្គាល់ដំបូងបង្អស់របស់លោក។ លោកក៏បានបង្ហាញឲ្យឃើញសិរីរុងរឿងរបស់លោក ហើយពួកអ្នកកាន់តាមលោកចាប់ផ្ដើមមានជំនឿលើលោក។
១២ បន្ទាប់ពីការនេះ លោកនិងម្ដាយ ព្រមទាំងប្អូនប្រុសៗរបស់លោក និងពួកអ្នកកាន់តាមបានចុះទៅក្រុងកាពើណិម តែមិនបាននៅទីនោះយូរថ្ងៃទេ។
១៣ លុះក្រោយមក បុណ្យរំលងរបស់ជនជាតិយូដាគឺជិតដល់ហើយ។ ពេលនោះលោកយេស៊ូបានឡើងទៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ១៤ កាលទៅដល់ហើយ លោកឃើញមនុស្សនៅក្នុងវិហារកំពុងលក់គោ ចៀម និងព្រាប ក៏ឃើញអ្នកដូរប្រាក់កំពុងអង្គុយនៅទីនោះ។ ១៥ ដូច្នេះ ក្រោយពីបានយកខ្សែមកវេញធ្វើជារំពាត់ លោកក៏ដេញពួកគេទាំងអស់គ្នាចេញពីវិហារជាមួយនឹងចៀមនិងគោរបស់ពួកគេ ហើយបានចាក់កាក់របស់ពួកអ្នកដូរប្រាក់ចោល ក៏ផ្កាប់តុរបស់ពួកគេ។ ១៦ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកអ្នកលក់ព្រាបថា៖ «ចូរយករបស់ទាំងនេះចេញទៅ! ឈប់យកកន្លែងគោរពបូជារបស់បិតាខ្ញុំធ្វើជាកន្លែងលក់ដូរ!»។ ១៧ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកបាននឹកឃើញអ្វីដែលបទគម្ពីរចែងថា៖ «ខ្ញុំនឹងពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីខ្នះខ្នែងចំពោះកន្លែងគោរពបូជារបស់លោក»។
១៨ ម្ល៉ោះហើយ ជនជាតិយូដាបានសួរលោកថា៖ «តើអ្នកមានសញ្ញាសម្គាល់អ្វីដើម្បីបង្ហាញឲ្យយើងដឹងថា អ្នកមានសិទ្ធិធ្វើការទាំងនេះ?»។ ១៩ លោកយេស៊ូតបឆ្លើយថា៖ «ចូររុះវិហារនេះចោល ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើឡើងវិញក្នុងបីថ្ងៃ»។ ២០ ឮដូច្នេះ ជនជាតិយូដាសួរថា៖ «វិហារនេះបានត្រូវសង់ក្នុងរយៈពេលសែសិបប្រាំមួយឆ្នាំ ដូច្នេះតើអ្នកអាចធ្វើឡើងវិញក្នុងបីថ្ងៃដូចម្ដេចបាន?»។ ២១ តែពេលដែលមានប្រសាសន៍អំពីវិហារនោះ លោកកំពុងមានប្រសាសន៍សំដៅទៅរូបកាយរបស់លោក។ ២២ ក៏ប៉ុន្តែក្រោយពីលោកបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកនឹកឃើញថាលោកធ្លាប់មានប្រសាសន៍ដូច្នេះជារឿយៗ ហើយពួកគាត់ក៏ជឿបទគម្ពីរនិងប្រសាសន៍របស់លោកយេស៊ូ។
២៣ តែពេលដែលលោកនៅក្រុងយេរូសាឡិម ក្នុងពេលបុណ្យរំលង នោះមនុស្សជាច្រើនចាប់ផ្ដើមមានជំនឿលើនាមរបស់លោក ដោយឃើញសញ្ញាសម្គាល់ទាំងប៉ុន្មានដែលលោកកំពុងធ្វើ។ ២៤ ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូមិនបានផ្ដេកចិត្តទៅលើពួកគេឡើយ ពីព្រោះលោកស្គាល់ពួកគេទាំងអស់គ្នា ២៥ ហើយក៏មិនត្រូវការឲ្យអ្នកណាបញ្ជាក់អំពីមនុស្សជាតិដែរ ពីព្រោះលោកជ្រាបអំពីអ្វីដែលនៅក្នុងចិត្តមនុស្សជាតិ។
៣ មានបុរសផារិស៊ីម្នាក់ឈ្មោះនីកូដេម ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងម្នាក់របស់ជនជាតិយូដា។ ២ គាត់មកជួបលោកនៅពេលយប់ ហើយជម្រាបថា៖ «រ៉ាប៊ី* យើងដឹងថាលោកជាអ្នកបង្រៀនដែលមកពីព្រះ ព្រោះគ្មានអ្នកណាអាចធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ទាំងប៉ុន្មានដែលលោកធ្វើ លុះត្រាតែព្រះនៅជាមួយនឹងអ្នកនោះ»។ ៣ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតថា អ្នកណាដែលមិនកើតម្ដងទៀត អ្នកនោះមិនអាចឃើញរាជាណាចក្ររបស់ព្រះបានឡើយ»។ ៤ នីកូដេមសួរលោកថា៖ «តើបុរសវ័យចាស់ម្នាក់អាចកើតម្ដងទៀតដូចម្ដេចបាន? គាត់មិនអាចចូលក្នុងផ្ទៃម្ដាយម្ដងទៀតហើយកើតមកបានឡើយ មែនទេ?»។ ៥ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតថា គ្មានអ្នកណាអាចចូលក្នុងរាជាណាចក្ររបស់ព្រះបានឡើយ លុះត្រាតែអ្នកនោះកើតពីទឹកនិងពីសកម្មពល* របស់ព្រះ។ ៦ អ្វីដែលកើតពីសាច់ឈាមគឺជាកូនមនុស្ស ហើយអ្វីដែលកើតពីសកម្មពលរបស់ព្រះគឺជាកូនព្រះ។ ៧ កុំឲ្យពាក្យដែលខ្ញុំប្រាប់អ្នកថា អ្នករាល់គ្នាត្រូវកើតម្ដងទៀតធ្វើឲ្យអ្នកឆ្ងល់ឡើយ។ ៨ ខ្យល់* បក់ទៅទិសណាក៏បាន ហើយអ្នកឮសូរខ្យល់ តែមិនដឹងថាខ្យល់នោះមកពីណានិងកំពុងបក់ទៅណាទេ។ អស់អ្នកដែលកើតពីសកម្មពលរបស់ព្រះក៏ដូច្នោះដែរ»។
៩ នីកូដេមតបទៅលោកថា៖ «តើការទាំងនេះអាចកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច?»។ ១០ លោកយេស៊ូតបទៅគាត់ថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកបង្រៀនជនជាតិអ៊ីស្រាអែល តែមិនដឹងការទាំងនេះទេឬ? ១១ ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតថា យើងនិយាយអំពីអ្វីដែលយើងដឹង ក៏ធ្វើការបញ្ជាក់អំពីអ្វីដែលយើងបានឃើញ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នាមិនទទួលការបញ្ជាក់ពីយើងទេ។ ១២ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនជឿពេលដែលខ្ញុំប្រាប់នូវអ្វីដែលទាក់ទងនឹងផែនដីទៅហើយ តើអ្នករាល់គ្នានឹងជឿដូចម្ដេចបាន បើខ្ញុំប្រាប់នូវអ្វីដែលទាក់ទងនឹងស្ថានសួគ៌វិញ? ១៣ ម្យ៉ាងទៀត គ្មានមនុស្សណាម្នាក់ធ្លាប់ឡើងទៅស្ថានសួគ៌ឡើយ មានតែលោកដែលបានចុះពីស្ថានសួគ៌ប៉ុណ្ណោះ គឺកូនមនុស្ស។ ១៤ ហើយដូចម៉ូសេបានលើកសត្វពស់ឡើងនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ នោះកូនមនុស្សក៏នឹងត្រូវលើកឡើងដូច្នោះដែរ ១៥ ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលជឿលើលោក អាចមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។
១៦ «ពីព្រោះព្រះស្រឡាញ់ពិភពលោកដល់ម្ល៉េះបានជាលោកបានឲ្យបុត្រតែមួយ* របស់លោក ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលបង្ហាញជំនឿលើបុត្រនោះអាចមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយមិនត្រូវបំផ្លាញឡើយ។ ១៧ ព្រោះព្រះបានចាត់បុត្ររបស់លោកឲ្យចូលក្នុងពិភពលោក មិនមែនដើម្បីវិនិច្ឆ័យពិភពលោកទេ តែដើម្បីឲ្យពិភពលោកអាចត្រូវសង្គ្រោះតាមរយៈបុត្ររបស់លោក។ ១៨ អ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿលើបុត្ររបស់លោក អ្នកនោះមិនទទួលការវិនិច្ឆ័យឡើយ។ ឯអ្នកណាដែលមិនបង្ហាញជំនឿ អ្នកនោះបានត្រូវវិនិច្ឆ័យរួចហើយ ពីព្រោះអ្នកនោះមិនបានបង្ហាញជំនឿលើនាមនៃបុត្រតែមួយ* របស់ព្រះ។ ១៩ នេះជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ការវិនិច្ឆ័យ ពោលគឺ ពន្លឺបានចូលក្នុងពិភពលោក តែមនុស្សបានស្រឡាញ់ភាពងងឹតជាជាងពន្លឺនោះ ព្រោះការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេគឺទុច្ចរិត។ ២០ ព្រោះអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ជាទម្លាប់ អ្នកនោះស្អប់ពន្លឺ ហើយមិនមកឯពន្លឺឡើយ ដើម្បីកុំឲ្យការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួនត្រូវលាតត្រដាង។ ២១ ប៉ុន្តែអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើសុចរិត អ្នកនោះមកឯពន្លឺ ដើម្បីសឲ្យឃើញថាការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួនគឺសមស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ»។
២២ ក្រោយពីការទាំងនេះ លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមបានចូលតំបន់យូឌា ហើយលោកបានចំណាយពេលជាមួយនឹងពួកគាត់នៅទីនោះ ក៏បានជ្រមុជទឹក* ឲ្យបណ្ដាជន។ ២៣ ប៉ុន្តែយ៉ូហានកំពុងជ្រមុជទឹកឲ្យគេដែរ នៅអ៊ីណនជិតសាលិម ពីព្រោះនៅទីនោះមានទឹកច្រើន ហើយមានមនុស្សមកឥតដាច់ ដើម្បីឲ្យគាត់ជ្រមុជទឹកឲ្យ ២៤ ព្រោះពេលនោះយ៉ូហានមិនទាន់ត្រូវគេបោះចូលគុកទេ។
២៥ ម្ល៉ោះហើយ ពួកអ្នកកាន់តាមយ៉ូហានបានបង្កជម្លោះជាមួយនឹងជនជាតិយូដាម្នាក់ អំពីរឿងលាងសម្អាតឲ្យបរិសុទ្ធ។ ២៦ ដូច្នេះ ពួកគាត់បានមកឯយ៉ូហានហើយប្រាប់គាត់ថា៖ «រ៉ាប៊ី បុរសដែលបាននៅត្រើយម្ខាងនៃទន្លេយ៉ូដាន់ជាមួយនឹងអ្នក ហើយដែលអ្នកបានធ្វើការបញ្ជាក់ឲ្យនោះ សូមមើល! លោកកំពុងជ្រមុជទឹកឲ្យគេ ហើយមនុស្សទាំងអស់កំពុងទៅឯលោក»។ ២៧ យ៉ូហានតបថា៖ «គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចទទួលអ្វីសោះ លុះត្រាតែអ្នកនោះបានទទួលពីស្ថានសួគ៌។ ២៨ អ្នករាល់គ្នាជាសាក្សីដែលខ្ញុំបាននិយាយថាខ្ញុំមិនមែនជាគ្រិស្តទេ តែខ្ញុំបានត្រូវចាត់ឲ្យមកមុនលោក។ ២៩ កូនក្រមុំនៅជាមួយនឹងអ្នកណា អ្នកនោះជាកូនកំលោះហើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ មិត្តភក្ដិរបស់កូនកំលោះក៏ត្រេកអរយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលដែលឮសំឡេងរបស់កូនកំលោះ។ ដូច្នេះ អំណររបស់ខ្ញុំបានពេញខ្នាតហើយ។ ៣០ លោកត្រូវតែចម្រើនឡើងតទៅទៀត តែខ្ញុំត្រូវតែបន្តថយចុះ»។
៣១ លោកដែលមកពីស្ថានលើគឺធំជាងអ្នកឯទៀតទាំងអស់។ អ្នកដែលមកពីផែនដី គឺពីផែនដី ក៏និយាយអំពីអ្វីទាក់ទងនឹងផែនដី។ លោកដែលមកពីស្ថានសួគ៌គឺធំជាងអ្នកឯទៀតទាំងអស់។ ៣២ លោកធ្វើការបញ្ជាក់អំពីអ្វីដែលលោកបានឃើញនិងបានឮ ប៉ុន្តែគ្មានមនុស្សណាម្នាក់ព្រមទទួលការបញ្ជាក់របស់លោកឡើយ។ ៣៣ អ្នកណាដែលបានទទួលការបញ្ជាក់របស់លោក បានបោះត្រាបញ្ជាក់ថាព្រះគឺពិតត្រង់មែន។ ៣៤ ព្រោះលោកដែលព្រះបានចាត់ឲ្យមក មានប្រសាសន៍តាមប្រសាសន៍របស់ព្រះ ព្រោះព្រះឲ្យសកម្មពលរបស់លោកដោយមិនមានកម្រិតឡើយ។ ៣៥ បិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់បុត្ររបស់លោក ក៏បានប្រគល់អ្វីៗទាំងអស់ទៅក្នុងដៃរបស់បុត្រលោក។ ៣៦ អ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿលើបុត្ររបស់លោក អ្នកនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ រីឯអ្នកណាដែលមិនស្ដាប់បង្គាប់បុត្ររបស់លោក អ្នកនោះនឹងមិនទទួលជីវិតឡើយ តែកំហឹងរបស់ព្រះនៅជាប់នឹងអ្នកនោះ។
៤ កាលដែលលោកម្ចាស់ដឹងថាពួកផារិស៊ីបានឮថា ចំនួនមនុស្សដែលកំពុងទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូហើយដែលលោកកំពុងជ្រមុជទឹក* ឲ្យ គឺច្រើនជាងចំនួនមនុស្សដែលយ៉ូហានកំពុងជ្រមុជទឹកឲ្យទៅជាអ្នកកាន់តាម ២ (តាមពិតលោកយេស៊ូមិនបានជ្រមុជទឹកឲ្យអ្នកណាដោយផ្ទាល់ឡើយ តែពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានជ្រមុជទឹកឲ្យគេវិញ) ៣ នោះលោកបានចេញពីតំបន់យូឌាទៅស្រុកកាលីឡេម្ដងទៀត។ ៤ ប៉ុន្តែលោកត្រូវតែធ្វើដំណើរកាត់ស្រុកសាម៉ារី។ ៥ ដូច្នេះ លោកបានទៅដល់ក្រុងមួយហៅថាស៊ីខា នៅស្រុកសាម៉ារី ជិតដីវាលដែលយ៉ាកុបបានឲ្យដល់យ៉ូសែប ជាកូនប្រុសគាត់ ៦ ហើយអណ្ដូងរបស់យ៉ាកុបក៏នៅទីនោះដែរ។ ឯលោកយេស៊ូ លោកអស់កម្លាំងដោយសារការធ្វើដំណើរ ហើយកំពុងអង្គុយនៅអណ្ដូងនោះ។ ពេលនោះប្រហែលម៉ោងទីប្រាំមួយ។*
៧ ស្ត្រីជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់បានមកដងទឹក។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «សូមឲ្យខ្ញុំផឹកផង»។ ៨ (ព្រោះពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានចេញទៅក្រុងដើម្បីទិញស្បៀងអាហារ)។ ៩ ម្ល៉ោះហើយ ស្ត្រីជនជាតិសាម៉ារីសួរលោកថា៖ «ហេតុដូចម្ដេចបានជាលោកសុំទឹកពីខ្ញុំពិសាដូច្នេះ? ព្រោះលោកជាជនជាតិយូដា ហើយខ្ញុំជាស្ត្រីជនជាតិសាម៉ារី»។ (ដោយសារជនជាតិយូដាមិនទាក់ទងជាមួយនឹងជនជាតិសាម៉ារីឡើយ)។ ១០ លោកយេស៊ូតបទៅនាងថា៖ «ប្រសិនបើនាងបានស្គាល់អំណោយទានរបស់ព្រះ ហើយដឹងថាអ្នកណាកំពុងនិយាយទៅនាងថា‹សូមឲ្យខ្ញុំផឹកផង› នោះនាងមុខជាបានសុំលោក ហើយលោកនឹងឲ្យទឹកដែលផ្ដល់ជីវិត»។ ១១ នាងជម្រាបលោកថា៖ «លោកគ្មានអ្វីសម្រាប់ដងទឹកទេ ហើយអណ្ដូងនេះក៏ជ្រៅផង។ ដូច្នេះ តើលោកបានទឹកដែលផ្ដល់ជីវិតនោះពីណាមក? ១២ លោកមិនមែនធំជាងយ៉ាកុប ជាបុព្វបុរសរបស់យើងដែលបានឲ្យអណ្ដូងនេះមកយើង ហើយដែលបានពិសាទឹកពីអណ្ដូងនេះជាមួយនឹងកូនៗនិងហ្វូងសត្វរបស់គាត់ មែនទេ?»។ ១៣ លោកយេស៊ូតបទៅនាងថា៖ «អស់អ្នកណាដែលផឹកទឹកនេះ នឹងស្រេកម្ដងទៀត។ ១៤ អ្នកណាដែលផឹកទឹកដែលខ្ញុំឲ្យ អ្នកនោះនឹងមិនស្រេកម្ដងទៀតឡើយ ប៉ុន្តែទឹកដែលខ្ញុំឲ្យអ្នកនោះ នឹងទៅជាទឹកផុសក្នុងអ្នកនោះ ហើយផ្ដល់នូវជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់»។ ១៥ ស្ត្រីនោះជម្រាបលោកថា៖ «លោក សូមឲ្យទឹកនោះមកខ្ញុំ ដើម្បីកុំឲ្យខ្ញុំស្រេកទៀតឬត្រូវមកដងទឹកពីកន្លែងនេះម្ដងហើយម្ដងទៀតឡើយ»។
១៦ លោកមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ចូរទៅហៅប្ដីរបស់នាង រួចត្រឡប់មកកន្លែងនេះវិញ»។ ១៧ នាងតបទៅលោកថា៖ «ខ្ញុំគ្មានប្ដីទេ»។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «នាងនិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំគ្មានប្ដីទេ› នោះត្រឹមត្រូវហើយ។ ១៨ ព្រោះនាងធ្លាប់មានប្ដីប្រាំនាក់ ហើយបុរសដែលរស់នៅជាមួយនឹងនាងសព្វថ្ងៃនេះ មិនមែនជាប្ដីរបស់នាងឡើយ។ នាងបាននិយាយពិតត្រង់អំពីរឿងនេះ»។ ១៩ ស្ត្រីនោះជម្រាបលោកថា៖ «លោក ខ្ញុំយល់ឃើញថាលោកជាអ្នកប្រកាសទំនាយ។ ២០ បុព្វបុរសរបស់យើងធ្លាប់គោរពបូជានៅភ្នំនេះ ប៉ុន្តែពួកលោកនិយាយថាត្រូវគោរពបូជានៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ»។ ២១ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «នាង ចូរជឿខ្ញុំចុះថា នឹងមានគ្រាមកដល់ ដែលពេលនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងមិនគោរពប្រណិប័តន៍បិតានៅស្ថានសួគ៌ នៅភ្នំនេះ ឬនៅក្រុងយេរូសាឡិមទៀតឡើយ។ ២២ អ្នករាល់គ្នាគោរពប្រណិប័តន៍ដោយគ្មានចំណេះ តែយើងគោរពប្រណិប័តន៍ដោយមានចំណេះ ព្រោះសេចក្ដីសង្គ្រោះមកតាមរយៈជនជាតិយូដា។ ២៣ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ នឹងមានវេលាមកដល់ ក៏នៅឥឡូវនេះហើយ ពេលដែលអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ដ៏ពិតនឹងគោរពប្រណិប័តន៍បិតានៅស្ថានសួគ៌ដោយមានការដឹកនាំពីសកម្មពល* របស់លោកនិងដោយសេចក្ដីពិត ព្រោះបិតានៅស្ថានសួគ៌កំពុងរកមនុស្សបែបនេះដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ ២៤ ព្រះជាវិញ្ញាណ* ហើយអស់អ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍លោក ត្រូវតែគោរពប្រណិប័តន៍ដោយមានការដឹកនាំពីសកម្មពលរបស់លោកនិងដោយសេចក្ដីពិត»។ ២៥ ស្ត្រីនោះជម្រាបលោកថា៖ «ខ្ញុំដឹងថាមេស្ស៊ី* ដែលគេហៅថាគ្រិស្តនឹងមកដល់។ នៅពេលលោកមកដល់ហើយ លោកនឹងប្រកាសជាចំហឲ្យយើងដឹងអ្វីៗទាំងអស់»។ ២៦ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ខ្ញុំដែលកំពុងនិយាយជាមួយនឹងនាង គឺជាលោកនោះហើយ»។
២៧ ពេលនោះ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានមកដល់ ក៏តាំងឆ្ងល់ពីព្រោះលោកកំពុងមានប្រសាសន៍ជាមួយនឹងស្ត្រី។ ប៉ុន្តែគ្មានអ្នកណាសួរលោកថា៖ «តើលោកកំពុងរកអ្វី?»ឬ«ហេតុអ្វីលោកមានប្រសាសន៍ជាមួយនឹងនាង?»។ ២៨ ម្ល៉ោះហើយ ស្ត្រីនោះបានទុកក្អមទឹកចោល រួចចេញទៅក្រុង ហើយប្រាប់ពួកបុរសនៅទីនោះថា៖ ២៩ «សូមមកមើលបុរសដែលបានប្រាប់ខ្ញុំអំពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានធ្វើ។ ប្រហែលជាលោកនេះជាគ្រិស្តទេដឹង?»។ ៣០ ពួកគេក៏ចេញពីក្រុង ហើយចាប់ផ្ដើមមកឯលោក។
៣១ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកកំពុងតឿនលោកថា៖ «រ៉ាប៊ី* អញ្ជើញពិសាទៅ»។ ៣២ ប៉ុន្តែលោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «ខ្ញុំមានអាហារបរិភោគដែលអ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់ឡើយ»។ ៣៣ ដូច្នេះ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកចាប់ផ្ដើមសួរគ្នាទៅវិញទៅមកថា៖ «គ្មានអ្នកណាបានយកអ្វីជូនលោកពិសាទេ មែនទេ?»។ ៣៤ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «អាហាររបស់ខ្ញុំ គឺខ្ញុំធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ព្រមទាំងបង្ហើយកិច្ចការដែលលោកបានផ្ដល់ឲ្យ។ ៣៥ អ្នករាល់គ្នានិយាយថា នៅបួនខែទៀតទើបរដូវច្រូតកាត់មកដល់ មែនទេ? មើល! ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា៖ ចូរងើយភ្នែកមើលវាលស្រូវ ឃើញថាស្រូវនោះទុំល្មមច្រូតហើយ។ ៣៦ អ្នកច្រូតកាត់កំពុងទទួលឈ្នួល និងប្រមូលផលសម្រាប់ជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់រួចហើយ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកសាបព្រោះនិងអ្នកច្រូតកាត់អរសប្បាយជាមួយគ្នា។ ៣៧ ស្តីអំពីរឿងនេះ ពាក្យដែលគេតែងនិយាយគឺជាការពិតមែនថា ម្នាក់សាបព្រោះ ម្នាក់ទៀតច្រូតកាត់។ ៣៨ ខ្ញុំបានចាត់អ្នករាល់គ្នាឲ្យទៅច្រូតកាត់អ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាមិនបានចំណាយកម្លាំងទៅលើសោះ។ អ្នកឯទៀតបានចំណាយកម្លាំង ហើយអ្នករាល់គ្នាបានចូលមកទទួលប្រយោជន៍ពីការនឿយហត់របស់អ្នកទាំងនោះ»។
៣៩ ជនជាតិសាម៉ារីជាច្រើននាក់នៅក្រុងនោះ ចាប់ផ្ដើមជឿលើលោក ដោយសារពាក្យរបស់ស្ត្រីដែលបានធ្វើជាសាក្សីថា៖ «លោកបានប្រាប់ខ្ញុំអំពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានធ្វើ»។ ៤០ ដូច្នេះ ក្រោយពីជនជាតិសាម៉ារីបានមកឯលោក នោះពួកគេចាប់ផ្ដើមសុំលោកស្នាក់នៅជាមួយនឹងពួកគេ ហើយលោកក៏ស្នាក់នៅទីនោះពីរថ្ងៃ។ ៤១ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេជាច្រើននាក់ទៀតក៏ចាប់ផ្ដើមជឿដោយសារអ្វីដែលលោកមានប្រសាសន៍ ៤២ ហើយពួកគេចាប់ផ្ដើមនិយាយទៅស្ត្រីនោះថា៖ «យើងមិនជឿដោយសារសម្ដីរបស់នាងទៀតទេ ព្រោះយើងបានឮដោយខ្លួនឯង ហើយយើងដឹងថាបុរសនេះប្រាកដជាអ្នកសង្គ្រោះពិភពលោក»។
៤៣ លុះពីរថ្ងៃក្រោយមក លោកចេញពីទីនោះទៅស្រុកកាលីឡេ។ ៤៤ ក៏ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ដោយខ្លួនលោកថា អ្នកប្រកាសទំនាយមិនទទួលកិត្ដិយសនៅស្រុកកំណើតរបស់ខ្លួនឡើយ។ ៤៥ ដូច្នេះ ពេលដែលលោកទៅដល់ស្រុកកាលីឡេហើយ នោះអ្នកស្រុកកាលីឡេបានទទួលលោក ពីព្រោះពួកគេបានឃើញការទាំងអស់ដែលលោកបានធ្វើនៅក្រុងយេរូសាឡិមក្នុងអំឡុងពេលបុណ្យ ព្រោះពួកគេក៏បានទៅចូលរួមបុណ្យនោះដែរ។
៤៦ ក្រោយមក លោកបានមកភូមិកាណានៅស្រុកកាលីឡេម្ដងទៀត ជាកន្លែងដែលលោកបានធ្វើឲ្យទឹកក្លាយទៅជាស្រា។ មានបុរសម្នាក់ដែលជាអ្នកបម្រើស្តេច ហើយកូនប្រុសរបស់គាត់ឈឺនៅក្រុងកាពើណិម។ ៤៧ នៅពេលដែលបុរសនេះឮថាលោកយេស៊ូបានចេញពីតំបន់យូឌាមកស្រុកកាលីឡេ នោះគាត់បានចេញទៅសុំលោកចុះមកធ្វើឲ្យកូនប្រុសរបស់គាត់ជា ព្រោះកូនរបស់គាត់ជិតស្លាប់ហើយ។ ៤៨ ក៏ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «អ្នករាល់គ្នានឹងមិនជឿឡើយ លុះត្រាតែឃើញសញ្ញាសម្គាល់និងការអស្ចារ្យ»។ ៤៩ អ្នកបម្រើស្តេចជម្រាបលោកថា៖ «លោកម្ចាស់ សូមចុះមកមុនកូនតូចរបស់ខ្ញុំស្លាប់»។ ៥០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «អញ្ជើញទៅចុះ កូនប្រុសរបស់អ្នកបានជាឡើងវិញហើយ»។ បុរសនោះជឿនូវអ្វីដែលលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ ហើយចេញទៅ។ ៥១ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលដែលគាត់កំពុងធ្វើដំណើរចុះទៅ ពួកខ្ញុំបម្រើរបស់គាត់បានមកជួបកណ្ដាលផ្លូវហើយប្រាប់ថាកូនប្រុសរបស់គាត់នៅរស់។ ៥២ ដូច្នេះ គាត់ចាប់ផ្ដើមសួរពួកគេអំពីម៉ោងណាដែលកូនរបស់គាត់មានសុខភាពល្អឡើងវិញ។ ពួកគេប្រាប់គាត់ថា៖ «ម្សិលមិញ នៅម៉ោងទីប្រាំពីរ* គ្រុនក៏បាត់ពីគាត់ទៅ»។ ៥៣ ដូច្នេះ បុរសនោះដែលជាឪពុកដឹងថា គឺនៅម៉ោងនោះឯងដែលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «កូនប្រុសរបស់អ្នកបានជាឡើងវិញហើយ»។ រួចគាត់និងពួកអ្នកផ្ទះទាំងអស់របស់គាត់ក៏បានទៅជាអ្នកជឿ។ ៥៤ នេះជាសញ្ញាសម្គាល់ទីពីរដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើពេលចេញពីតំបន់យូឌាមកស្រុកកាលីឡេម្ដងទៀត។
៥ បន្ទាប់ពីការទាំងនេះ មានបុណ្យមួយរបស់ជនជាតិយូដា ហើយលោកយេស៊ូបានឡើងទៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ២ នៅក្រុងយេរូសាឡិម នៅទ្វារចៀម មានអាងទឹកមួយដែលភាសាហេប្រឺហៅថាបេតសាថា ហើយអាងនោះព័ទ្ធដោយល្វែងប្រាំ។ ៣ ក្នុងល្វែងទាំងនេះ មានមនុស្សជាច្រើននាក់ដែលឈឺ ងងឹតភ្នែក ខ្វិន ស្វិតដៃ ឬស្វិតជើងកំពុងដេកនៅទីនោះ។ ៤ * —— ៥ ប៉ុន្តែមានបុរសម្នាក់នៅទីនោះដែលបានឈឺអស់សាមសិបប្រាំបីឆ្នាំ។ ៦ ពេលដែលលោកឃើញបុរសនេះកំពុងដេកនៅទីនោះ និងដោយដឹងថាគាត់ឈឺយូរហើយ នោះលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «តើអ្នកចង់មានសុខភាពល្អឡើងវិញទេ?»។ ៧ បុរសដែលឈឺនោះបានឆ្លើយថា៖ «លោក ខ្ញុំគ្មានអ្នកណាជួយដាក់ខ្ញុំក្នុងអាងពេលដែលទឹកកំពុងកម្រើកទេ តែពេលខ្ញុំកំពុងចុះទៅ មានម្នាក់ទៀតចុះទៅមុនខ្ញុំ»។ ៨ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរងើបឡើង យកគ្រែស្នែងរបស់អ្នក ហើយដើរទៅចុះ»។ ៩ រំពេចនោះ បុរសនោះមានសុខភាពល្អឡើងវិញ ក៏យកគ្រែស្នែងរបស់គាត់ហើយចាប់ផ្ដើមដើរទៅ។
ថ្ងៃនោះជាថ្ងៃឈប់សម្រាក។* ១០ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមប្រាប់បុរសដែលបានជាឡើងវិញនោះថា៖ «នេះជាថ្ងៃឈប់សម្រាក អ្នកគ្មានច្បាប់យួរគ្រែស្នែងនោះទេ»។ ១១ ប៉ុន្តែគាត់ឆ្លើយទៅពួកគេថា៖ «លោកដែលបានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានសុខភាពល្អឡើងវិញ បានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា៖ ‹យកគ្រែស្នែងរបស់អ្នក ហើយដើរទៅចុះ›»។ ១២ ពួកគេសួរគាត់ថា៖ «តើបុរសណាបានប្រាប់អ្នកថា៖ ‹យកគ្រែស្នែងរបស់អ្នក ហើយដើរទៅចុះ›?»។ ១៣ ប៉ុន្តែបុរសដែលបានជាឡើងវិញមិនបានដឹងថាលោកជាអ្នកណាឡើយ ព្រោះលោកយេស៊ូបានចេញពីកន្លែងនោះ ហើយមានមនុស្សមួយក្រុមធំនៅទីនោះ។
១៤ បន្ទាប់ពីការទាំងនេះ លោកយេស៊ូបានប្រទះឃើញគាត់ក្នុងវិហារ ក៏មានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «មើល! អ្នកមានសុខភាពល្អឡើងវិញហើយ។ កុំធ្វើខុសទៀតឡើយ ដើម្បីកុំឲ្យអ្វីដ៏អាក្រក់ជាងកើតឡើងដល់អ្នក»។ ១៥ បុរសនោះចេញទៅប្រាប់ជនជាតិយូដាថា គឺលោកយេស៊ូដែលបានធ្វើឲ្យគាត់មានសុខភាពល្អឡើងវិញ។ ១៦ ហេតុនេះ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមបៀតបៀនលោកយេស៊ូ ពីព្រោះលោកធ្វើការទាំងនេះនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក។ ១៧ ប៉ុន្តែលោកតបទៅពួកគេថា៖ «បិតារបស់ខ្ញុំនៅតែធ្វើការរហូតដល់ឥឡូវនេះ ហើយខ្ញុំក៏នៅតែធ្វើការដែរ»។ ១៨ ម្ល៉ោះហើយបានជាជនជាតិយូដាបានខំប្រឹងខ្លាំងជាងមុនដើម្បីរកវិធីសម្លាប់លោក ពីព្រោះលោកមិនត្រឹមតែឥតគោរពថ្ងៃឈប់សម្រាកប៉ុណ្ណោះ តែក៏ហៅព្រះថាជាបិតារបស់លោកទៀតផង ដោយតាំងខ្លួនស្មើនឹងព្រះ។
១៩ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេតទៅទៀតថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា បុត្រព្រះមិនអាចធ្វើអ្វីដោយគំនិតរបស់លោកផ្ទាល់បានឡើយ សូម្បីតែអ្វីមួយក៏ដោយ ប៉ុន្តែលោកធ្វើតែអ្វីដែលលោកឃើញបិតារបស់លោកធ្វើប៉ុណ្ណោះ។ ព្រោះអ្វីក៏ដោយដែលបិតាធ្វើ នោះបុត្ររបស់លោកក៏ធ្វើដូច្នោះដែរ។ ២០ បិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់បុត្ររបស់លោក ក៏បង្ហាញបុត្ររបស់លោកនូវអ្វីៗទាំងអស់ដែលលោកធ្វើ ថែមទាំងនឹងបង្ហាញបុត្រលោកនូវការអស្ចារ្យជាងនេះទៅទៀត ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នានឹកអស្ចារ្យក្នុងចិត្ត។ ២១ ព្រោះដូចបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ប្រោសមនុស្សស្លាប់ហើយធ្វើឲ្យពួកគេមានជីវិតរស់ឡើងវិញ នោះបុត្ររបស់លោកក៏ធ្វើឲ្យមនុស្សស្លាប់ដែលលោកចង់ឲ្យរស់ មានជីវិតឡើងវិញដូច្នេះដែរ។ ២២ ព្រោះបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌មិនវិនិច្ឆ័យអ្នកណាឡើយ តែលោកបានប្រគល់ការវិនិច្ឆ័យទាំងអស់ឲ្យបុត្ររបស់លោក ២៣ ដើម្បីឲ្យទាំងអស់គ្នាផ្ដល់កិត្ដិយសជូនបុត្ររបស់លោក ដូចពួកគេផ្ដល់កិត្ដិយសជូនបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ដែរ។ អ្នកណាដែលមិនផ្ដល់កិត្ដិយសជូនបុត្ររបស់លោក ក៏មិនផ្ដល់កិត្ដិយសជូនបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ដែរ។ ២៤ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នកណាដែលឮពាក្យរបស់ខ្ញុំ ហើយជឿលោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក អ្នកនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយក៏មិនទទួលការវិនិច្ឆ័យឡើយ តែអ្នកនោះបានឆ្លងផុតពីសេចក្ដីស្លាប់មកកាន់ជីវិតរួចហើយ។
២៥ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា នឹងមានវេលាមកដល់ ក៏នៅឥឡូវនេះហើយ ពេលដែលមនុស្សស្លាប់នឹងឮសំឡេងបុត្រព្រះ ហើយអស់អ្នកដែលបានស្ដាប់តាមនឹងរស់ឡើង។ ២៦ ព្រោះដូចបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌មានអំណាចផ្ដល់ជីវិត នោះលោកក៏បានប្រគល់អំណាចឲ្យបុត្ររបស់លោកអាចផ្ដល់ជីវិតដែរ។ ២៧ លោកក៏ប្រគល់សិទ្ធិអំណាចឲ្យបុត្ររបស់លោកធ្វើការវិនិច្ឆ័យ ព្រោះបុត្ររបស់លោកជាកូនមនុស្ស។ ២៨ កុំឲ្យពាក្យទាំងនេះធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាភ្ញាក់ផ្អើលឡើយ ព្រោះនឹងមានវេលាមកដល់ ដែលអស់អ្នកនៅក្នុងផ្នូរដែលសម្រាប់ជាទីរំលឹក នឹងឮសំឡេងរបស់លោក ២៩ ហើយចេញមក អស់អ្នកណាដែលបានប្រព្រឹត្តការល្អ អ្នកទាំងនោះនឹងរស់ឡើងវិញហើយបានជីវិត ឯអស់អ្នកណាដែលបានប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ជាទម្លាប់ អ្នកទាំងនោះនឹងរស់ឡើងវិញហើយទទួលការកាត់ទោស។ ៣០ ខ្ញុំមិនអាចធ្វើអ្វីដោយគំនិតរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់បានឡើយ សូម្បីតែអ្វីមួយក៏ដោយ។ ខ្ញុំវិនិច្ឆ័យតាមអ្វីដែលខ្ញុំឮ ហើយការវិនិច្ឆ័យរបស់ខ្ញុំគឺសុចរិត ពីព្រោះខ្ញុំមិនរកបំពេញតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំទេ តែខ្ញុំរកបំពេញតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។
៣១ «ប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើជាសាក្សីអំពីខ្លួនខ្ញុំតែម្នាក់ឯង នោះការបញ្ជាក់របស់ខ្ញុំគឺមិនពិតឡើយ។ ៣២ មានម្នាក់ទៀតដែលធ្វើជាសាក្សីអំពីខ្ញុំ ហើយខ្ញុំដឹងថាអ្វីដែលលោកបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំគឺជាការពិត។ ៣៣ អ្នករាល់គ្នាបានចាត់មនុស្សឲ្យទៅជួបយ៉ូហាន ហើយគាត់បានបញ្ជាក់អំពីសេចក្ដីពិត។ ៣៤ ក៏ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមិនពឹងផ្អែកលើការបញ្ជាក់របស់មនុស្សទេ តែខ្ញុំនិយាយអ្វីទាំងនេះដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ ៣៥ បុរសនោះធ្លាប់ជាចង្កៀងមួយដែលឆេះហើយភ្លឺត្រចះ។ អស់មួយរយៈពេលខ្លី អ្នករាល់គ្នាព្រមត្រេកអរយ៉ាងខ្លាំងនឹងពន្លឺរបស់គាត់។ ៣៦ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានការបញ្ជាក់ដែលប្រសើរជាងការបញ្ជាក់របស់យ៉ូហាន ព្រោះកិច្ចការដែលបិតារបស់ខ្ញុំបានចាត់ខ្ញុំឲ្យសម្រេច ពោលគឺកិច្ចការដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើនោះ គឺកិច្ចការនោះឯងដែលបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំថា បិតានៅស្ថានសួគ៌បានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។ ៣៧ ម្យ៉ាងទៀត បិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ក៏បានធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំដែរ។ អ្នករាល់គ្នាមិនធ្លាប់ឮសំឡេងរបស់លោក ឬឃើញរូបលោកម្ដងណាឡើយ ៣៨ ហើយបណ្ដាំរបស់លោកមិននៅជាប់ក្នុងចិត្តអ្នករាល់គ្នាឡើយ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាមិនជឿលោកនោះឯងដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌បានចាត់ឲ្យមក។
៣៩ «អ្នករាល់គ្នាពិនិត្យមើលបទគម្ពីរ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាគិតថានឹងទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់តាមរយៈបទគម្ពីរទាំងនោះ ហើយគឺបទគម្ពីរនោះឯងដែលបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំ។ ៤០ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ អ្នករាល់គ្នាមិនចង់មកឯខ្ញុំដើម្បីអាចទទួលជីវិតទេ។ ៤១ ខ្ញុំមិនព្រមទទួលយកការលើកតម្កើងពីមនុស្សទេ ៤២ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងច្បាស់ថា អ្នករាល់គ្នាគ្មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះឡើយ។ ៤៣ ខ្ញុំបានមកក្នុងនាមបិតារបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នាមិនទទួលខ្ញុំទេ។ ប្រសិនបើអ្នកផ្សេងទៀតមកក្នុងនាមផ្ទាល់ខ្លួន អ្នករាល់គ្នានឹងទទួលអ្នកនោះ។ ៤៤ អ្នករាល់គ្នាកំពុងទទួលយកការលើកតម្កើងពីគ្នាទៅវិញទៅមក មិនមែនស្វែងរកការលើកតម្កើងដែលមកពីព្រះតែមួយទេ ដូច្នេះ តើអ្នករាល់គ្នាអាចជឿខ្ញុំដូចម្ដេចបាន? ៤៥ កុំនឹកស្មានថាខ្ញុំនឹងចោទប្រកាន់អ្នករាល់គ្នានៅមុខបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ឡើយ។ មានតែម្នាក់ដែលចោទប្រកាន់អ្នករាល់គ្នា គឺម៉ូសេដែលជាទីសង្ឃឹមរបស់អ្នករាល់គ្នា។ ៤៦ តាមពិត បើអ្នករាល់គ្នាជឿម៉ូសេ នោះអ្នករាល់គ្នាក៏នឹងជឿខ្ញុំដែរ ព្រោះគាត់បានសរសេរអំពីខ្ញុំ។ ៤៧ ប៉ុន្តែ បើអ្នករាល់គ្នាមិនជឿអ្វីដែលគាត់បានសរសេរទេ តើអ្នករាល់គ្នានឹងជឿពាក្យរបស់ខ្ញុំយ៉ាងដូចម្ដេចបាន?»។
៦ បន្ទាប់ពីការទាំងនេះ លោកយេស៊ូបានចេញដំណើរឆ្លងសមុទ្រ* កាលីឡេឬទិបេរៀស។ ២ ប៉ុន្តែមនុស្សមួយក្រុមធំបានតាមលោកជាប់ ពីព្រោះពួកគេឃើញអព្ភូតហេតុដែលលោកកំពុងធ្វើ ដោយធ្វើឲ្យអ្នកឈឺជាសះស្បើយ។ ៣ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូបានឡើងភ្នំមួយ រួចបានអង្គុយនៅទីនោះជាមួយនឹងពួកអ្នកកាន់តាមលោក។ ៤ ពេលនោះ គឺជិតដល់បុណ្យរំលង ជាបុណ្យរបស់ជនជាតិយូដា។ ៥ ម្ល៉ោះហើយ ពេលដែលលោកយេស៊ូងើបភ្នែកទៅឃើញថាមានមនុស្សមួយក្រុមធំកំពុងដើរតម្រង់មករកលោក នោះលោកមានប្រសាសន៍ទៅភីលីពថា៖ «តើយើងនឹងទិញនំប៉័ងពីកន្លែងណាឲ្យមនុស្សទាំងនេះបរិភោគ?»។ ៦ ក៏ប៉ុន្តែ លោកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ ដើម្បីសាកល្បងគាត់ ព្រោះលោកដឹងរួចហើយថាលោកហៀបនឹងធ្វើអ្វី។ ៧ ភីលីពតបឆ្លើយថា៖ «នំប៉័ងពីររយឌីណារី* គឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ សូម្បីតែចង់ឲ្យពួកគេម្នាក់ៗបរិភោគតែបន្ដិចក៏ដោយ»។ ៨ អនទ្រេជាប្អូនរបស់ស៊ីម៉ូនពេត្រុស និងជាអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់លោក បានជម្រាបលោកថា៖ ៩ «ក្មេងប្រុសនេះមាននំប៉័ង* ប្រាំដុំនិងត្រីតូចពីរកន្ទុយ។ ប៉ុន្តែតើរបស់ទាំងនេះមានប្រយោជន៍អ្វីសម្រាប់មនុស្សច្រើនយ៉ាងនេះ?»។
១០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរប្រាប់មនុស្សទាំងនេះឲ្យអង្គុយដូចពេលបរិភោគអាហារ»។ កន្លែងនោះមានស្មៅច្រើន ដូច្នេះ ពួកគេក៏អង្គុយចុះ។ ក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងនោះ មានបុរសប្រហែលប្រាំពាន់នាក់។ ១១ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូយកនំប៉័ងទាំងនោះ ក៏អរគុណព្រះ រួចចែកដល់អស់អ្នកដែលកំពុងអង្គុយ ថែមទាំងចែកត្រីតូចៗទាំងនោះតាមដែលពួកគេចង់បាន។ ១២ ប៉ុន្តែពេលដែលពួកគេបានបរិភោគឆ្អែតហើយ នោះលោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកអ្នកកាន់តាមថា៖ «ចូរប្រមូលអាហារដែលនៅសល់ កុំឲ្យខាតបង់អ្វីឡើយ»។ ១៣ ដូច្នេះ ពួកគាត់ក៏ប្រមូលអាហារដែលសល់ពីនំប៉័ងប្រាំដុំនោះដែលមនុស្សទាំងនោះបានបរិភោគ បានពេញដប់ពីរកញ្ជើ។
១៤ ម្ល៉ោះហើយ ពេលដែលមនុស្សទាំងនោះឃើញសញ្ញាសម្គាល់ដែលលោកបានធ្វើ នោះពួកគេចាប់ផ្ដើមនិយាយថា៖ «អ្នកនេះប្រាកដជាអ្នកប្រកាសទំនាយដែលត្រូវចូលមកក្នុងពិភពលោក»។ ១៥ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូបានចេញទៅភ្នំម្ដងទៀតតែម្នាក់ឯង ព្រោះដឹងថាពួកគេហៀបនឹងមកចាប់លោកហើយតែងតាំងជាស្តេច។
១៦ លុះដល់ល្ងាច ពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានចុះទៅសមុទ្រ ១៧ ក៏ចុះទូកមួយហើយចេញដំណើរឆ្លងសមុទ្រទៅក្រុងកាពើណិម។ ពេលនោះគឺងងឹតហើយ ឯលោកយេស៊ូ លោកមិនទាន់មកឯពួកគាត់នៅឡើយ។ ១៨ ម្យ៉ាងទៀត ខ្យល់បក់មកយ៉ាងខ្លាំងធ្វើឲ្យទឹកសមុទ្រចាប់ផ្ដើមបោកកញ្ជ្រោល។ ១៩ ក៏ប៉ុន្តែ ពេលដែលពួកគាត់បានអុំប្រហែលប្រាំឬប្រាំមួយគីឡូម៉ែត្រ ពួកគាត់ឃើញលោកយេស៊ូកំពុងដើរលើទឹកសមុទ្រ មកជិតទូក ហើយពួកគាត់ក៏តាំងភ័យខ្លាច។ ២០ ប៉ុន្តែលោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «គឺខ្ញុំទេ កុំខ្លាចឡើយ»។ ២១ ដូច្នេះ ពួកគាត់សប្បាយចិត្តទទួលលោកចូលក្នុងទូក ហើយមួយស្របក់ក្រោយមក ទូកបាននៅលើគោក គឺនៅចំកន្លែងដែលពួកគាត់ចង់ធ្វើដំណើរទៅ។
២២ លុះថ្ងៃស្អែក បណ្ដាជនដែលកំពុងឈរនៅត្រើយម្ខាងនៃសមុទ្រឃើញថាគ្មានទូកនៅទីនោះទេ មានតែទូកតូចមួយ ក៏យល់ឃើញថាលោកយេស៊ូមិនបានចុះទូកជាមួយនឹងពួកអ្នកកាន់តាមលោកឡើយ ប៉ុន្តែមានតែពួកអ្នកកាន់តាមលោកប៉ុណ្ណោះដែលបានចេញទៅ។ ២៣ ក៏ប៉ុន្តែទូកខ្លះពីក្រុងទិបេរៀសបានមកដល់ ជិតកន្លែងដែលពួកគេបានបរិភោគនំប៉័ងបន្ទាប់ពីលោកម្ចាស់បានអរគុណព្រះ។ ២៤ ដូច្នេះ កាលដែលបណ្ដាជនឃើញថាលោកយេស៊ូមិននៅទីនោះ ហើយពួកអ្នកកាន់តាមលោកក៏មិននៅទីនោះដែរ ពួកគេក៏ចុះទូកតូចៗរបស់ពួកគេ ហើយមកក្រុងកាពើណិមដើម្បីរកលោកយេស៊ូ។
២៥ លុះឃើញលោកនៅត្រើយម្ខាងហើយ ពួកគេសួរលោកថា៖ «រ៉ាប៊ី* តើលោកអញ្ជើញមកទីនេះពីកាលណា?»។ ២៦ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នករាល់គ្នាមិនមែនរកខ្ញុំដោយសារបានឃើញសញ្ញាសម្គាល់ទេ ប៉ុន្តែដោយសារអ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគនំប៉័ងឆ្អែត។ ២៧ កុំព្យាយាមឲ្យបានអាហារដែលខូចទៅឡើយ តែចូរព្យាយាមឲ្យបានអាហារដែលនៅស្ថិតស្ថេរ ហើយផ្ដល់ជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់វិញ ជាអាហារដែលកូនមនុស្សនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នា ព្រោះបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ពោលគឺព្រះ បានបិទត្រាបញ្ជាក់ថាលោកពេញចិត្តនឹងអ្នកនោះហើយ»។
២៨ ដូច្នេះ ពួកគេនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើយើងត្រូវធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីធ្វើអ្វីដែលព្រះពេញចិត្ត?»។ ២៩ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «នេះជាអ្វីដែលព្រះពេញចិត្តឲ្យធ្វើ ពោលគឺ អ្នករាល់គ្នាមានជំនឿលើអ្នកដែលព្រះបានចាត់ឲ្យមក»។ ៣០ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេនិយាយទៅកាន់លោកយេស៊ូថា៖ «បើដូច្នេះ តើលោកនឹងធ្វើសញ្ញាសម្គាល់អ្វីឲ្យយើងឃើញ ដើម្បីឲ្យយើងអាចជឿលោក? តើលោកនឹងធ្វើការអ្វីទៅ? ៣១ បុព្វបុរសរបស់យើងបានបរិភោគនំម៉ាណាពីព្រះនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ ‹លោកបានផ្ដល់នំប៉័ងពីស្ថានសួគ៌* ឲ្យពួកគេបរិភោគ›»។ ៣២ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ម៉ូសេមិនបានផ្ដល់នំប៉័ងពីស្ថានសួគ៌ឲ្យអ្នករាល់គ្នាឡើយ ប៉ុន្តែបិតារបស់ខ្ញុំផ្ដល់នំប៉័ងដ៏ពិតពីស្ថានសួគ៌ឲ្យអ្នករាល់គ្នា។ ៣៣ ព្រោះនំប៉័ងនៃព្រះ គឺជាអ្នកដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌ ហើយផ្ដល់ជីវិតឲ្យពិភពលោក»។ ៣៤ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ សូមផ្ដល់នំប៉័ងនេះឲ្យយើងជានិច្ច»។
៣៥ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំជានំប៉័ងនៃជីវិត។ អ្នកណាដែលមកឯខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងមិនដែលឃ្លានឡើយ ហើយអ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងមិនដែលស្រេកឡើយ។ ៣៦ ក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នករាល់គ្នាបានឃើញខ្ញុំ ហើយនៅតែមិនជឿ។ ៣៧ អស់អ្នកណាដែលបិតាខ្ញុំឲ្យមកខ្ញុំ អ្នកទាំងនោះនឹងមកឯខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនឹងមិនបណ្ដេញអ្នកដែលមកឯខ្ញុំចេញឡើយ ៣៨ ពីព្រោះខ្ញុំបានចុះមកពីស្ថានសួគ៌ដើម្បីធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក មិនមែនដើម្បីធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំទេ។ ៣៩ នេះជាបំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ពោលគឺ ខ្ញុំមិនបាត់បង់អ្នកណាពីចំណោមអស់អ្នកដែលលោកបានឲ្យមកខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំត្រូវប្រោសអ្នកទាំងនោះឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ។ ៤០ ពីព្រោះនេះជាបំណងប្រាថ្នារបស់បិតាខ្ញុំ ពោលគឺ អស់អ្នកណាដែលឃើញបុត្ររបស់លោក ហើយអនុវត្តជំនឿលើបុត្រលោក អ្នកទាំងនោះត្រូវមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ»។
៤១ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមត្អូញត្អែរអំពីលោក ដោយសារលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌» ៤២ ពួកគេក៏តាំងនិយាយថា៖ «នេះជាយេស៊ូ ជាកូនប្រុសរបស់យ៉ូសែប ដែលយើងស្គាល់ទាំងឪពុកទាំងម្ដាយរបស់គាត់ មែនទេ? ចុះហេតុដូចម្ដេចបានជាឥឡូវនេះគាត់បែរជានិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំបានចុះមកពីស្ថានសួគ៌›វិញ?»។ ៤៣ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ឈប់រអ៊ូដាក់គ្នាដូច្នេះ។ ៤៤ គ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចមកឯខ្ញុំបានឡើយ លុះត្រាតែអ្នកនោះបានត្រូវទាញនាំមកដោយបិតានៅស្ថានសួគ៌ ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ។ ៤៥ ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយបានសរសេរថា៖ ‹ហើយពួកគេទាំងអស់គ្នានឹងត្រូវបង្រៀនដោយព្រះយេហូវ៉ា›។ អស់អ្នកណាដែលឮពីបិតានៅស្ថានសួគ៌ហើយបានរៀន អ្នកនោះមកឯខ្ញុំ។ ៤៦ នេះមិនមានន័យថាធ្លាប់មានមនុស្សណាម្នាក់ឃើញបិតានៅស្ថានសួគ៌ឡើយ លើកលែងតែអ្នកដែលមកពីព្រះ អ្នកនោះបានឃើញបិតានៅស្ថានសួគ៌។ ៤៧ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នកណាដែលជឿ អ្នកនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។
៤៨ «ខ្ញុំជានំប៉័ងនៃជីវិត។ ៤៩ បុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគនំម៉ាណានៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ ហើយនៅតែស្លាប់។ ៥០ នេះជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលបរិភោគ មិនស្លាប់ឡើយ។ ៥១ ខ្ញុំជានំប៉័ងរស់ដែលបានចុះមកពីស្ថានសួគ៌។ បើអ្នកណាបរិភោគនំប៉័ងនេះ អ្នកនោះនឹងរស់ជារៀងរហូត ហើយជាការពិតថា នំប៉័ងដែលខ្ញុំនឹងឲ្យ គឺជាសាច់របស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យមនុស្សជាតិអាចរស់»។
៥២ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមឈ្លោះប្រកែកគ្នាថា៖ «តើបុរសនេះអាចឲ្យសាច់របស់គាត់ឲ្យយើងបរិភោគដូចម្ដេចបាន?»។ ៥៣ រួចមក លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនបរិភោគសាច់របស់កូនមនុស្ស ហើយមិនផឹកឈាមរបស់លោក នោះអ្នករាល់គ្នាគ្មានជីវិតក្នុងខ្លួនឡើយ។ ៥៤ អ្នកណាដែលបរិភោគសាច់របស់ខ្ញុំហើយផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសអ្នកនោះឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ៥៥ ព្រោះសាច់របស់ខ្ញុំជាអាហារដ៏ពិត ហើយឈាមរបស់ខ្ញុំជាភេសជ្ជៈដ៏ពិត។ ៥៦ អ្នកណាដែលបរិភោគសាច់របស់ខ្ញុំហើយផឹកឈាមរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះនៅរួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏នៅរួបរួមជាមួយនឹងអ្នកនោះដែរ។ ៥៧ ដូចបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលមានជីវិតបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ហើយខ្ញុំរស់ដោយសារបិតា នោះអ្នកណាដែលបរិភោគសាច់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងរស់ដោយសារខ្ញុំ។ ៥៨ នេះជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌។ មិនមែនដូចពេលដែលបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបានបរិភោគ ហើយនៅតែស្លាប់នោះទេ។ អ្នកណាដែលបរិភោគនំប៉័ងនេះនឹងរស់ជារៀងរហូត»។ ៥៩ នោះជាអ្វីដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ កាលដែលលោកកំពុងបង្រៀននៅឯការប្រជុំសាធារណៈមួយនៅក្រុងកាពើណិម។
៦០ ឮដូច្នេះ ពួកអ្នកកាន់តាមជាច្រើនរបស់លោកបាននិយាយថា៖ «សម្ដីនេះគួរឲ្យទាស់ចិត្តណាស់ តើអ្នកណាអាចស្ដាប់បាន?»។ ៦១ ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូជ្រាបថា ពួកអ្នកកាន់តាមកំពុងរអ៊ូដោយសារសម្ដីនេះ ដូច្នេះ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «តើសម្ដីនេះធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាជំពប់ដួល* ឬ? ៦២ ចុះយ៉ាងណាវិញ បើអ្នករាល់គ្នាឃើញកូនមនុស្សឡើងទៅកន្លែងដែលលោកនៅពីមុន? ៦៣ គឺសកម្មពល* របស់ព្រះទេដែលផ្ដល់ជីវិត សាច់ឈាមគ្មានប្រយោជន៍អ្វីឡើយ។ ពាក្យដែលខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាផ្ដើមចេញពីសកម្មពលរបស់ព្រះ ហើយក៏ផ្ដល់ជីវិត។ ៦៤ ប៉ុន្តែមានអ្នករាល់គ្នាខ្លះដែលមិនជឿ»។ ព្រោះពីដំបូងលោកយេស៊ូជ្រាបថា អ្នកណាខ្លះមិនជឿ ហើយអ្នកណានឹងក្បត់លោក។ ៦៥ ដូច្នេះ លោកមានប្រសាសន៍តទៅទៀតថា៖ «ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា គ្មានអ្នកណាអាចមកឯខ្ញុំបានទេ លុះត្រាតែបិតានៅស្ថានសួគ៌អនុញ្ញាត»។
៦៦ ហេតុនេះហើយ ពួកអ្នកកាន់តាមជាច្រើនរបស់លោកបានត្រឡប់ទៅប្រកបកិច្ចការពីមុន លែងចង់តាមលោកតទៅទៀត។ ៦៧ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅសាវ័កទាំងដប់ពីរនាក់ថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាចង់ទៅដែរឬ?»។ ៦៨ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសឆ្លើយថា៖ «លោកម្ចាស់ តើយើងនឹងទៅឯអ្នកណាវិញ? ប្រសាសន៍របស់លោកនាំឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ៦៩ ហើយយើងបានជឿ ក៏បានដឹងថា លោកជាអ្នកបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ»។ ៧០ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគាត់ថា៖ «ខ្ញុំបានជ្រើសរើសអ្នកទាំងដប់ពីរ មែនទេ? ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ មានម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាជាអ្នកបង្កាច់បង្ខូច»។ ៧១ ការពិត លោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីយូដាស ជាកូនស៊ីម៉ូនអ៊ីស្ការីយ៉ុត ព្រោះអ្នកនោះនឹងក្បត់លោក ទោះជាគាត់នៅក្នុងចំណោមអ្នកទាំងដប់ពីរនាក់នោះក៏ដោយ។
៧ បន្ទាប់ពីការទាំងនេះ លោកយេស៊ូនៅក្នុងស្រុកកាលីឡេតទៅទៀត ព្រោះលោកមិនចង់ទៅតំបន់យូឌាឡើយ ដោយសារជនជាតិយូដាកំពុងរកឱកាសដើម្បីសម្លាប់លោក។ ២ ក៏ប៉ុន្តែនៅពេលនោះគឺជិតដល់បុណ្យរោងហើយ ជាបុណ្យរបស់ជនជាតិយូដា។ ៣ ដូច្នេះ ប្អូនប្រុសៗរបស់លោកបាននិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «សូមចេញពីទីនេះទៅតំបន់យូឌា ដើម្បីឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមបងក៏អាចឃើញការដែលបងធ្វើដែរ។ ៤ ព្រោះគ្មានអ្នកណាធ្វើអ្វីដោយសម្ងាត់ទេ ប្រសិនបើអ្នកនោះចង់ឲ្យគេស្គាល់ខ្លួនជាសាធារណៈ។ បើបងធ្វើការទាំងនេះ សូមបង្ហាញខ្លួនឲ្យពិភពលោកទាំងមូលឃើញ»។ ៥ តាមពិត ប្អូនប្រុសៗរបស់លោកមិនជឿលើលោកឡើយ។ ៦ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ពេលកំណត់របស់ខ្ញុំមិនទាន់មកដល់ឡើយ តែសម្រាប់ប្អូនៗវិញ ពេលណាក៏ជាពេលល្អដែរ។ ៧ ពិភពលោកគ្មានហេតុស្អប់ប្អូនៗទេ តែចំណែកខ្ញុំវិញ គេស្អប់ខ្ញុំ ពីព្រោះខ្ញុំបញ្ជាក់ថាការប្រព្រឹត្តរបស់គេគឺទុច្ចរិត។ ៨ សូមប្អូនៗឡើងទៅបុណ្យនោះចុះ។ ខ្ញុំមិនទាន់ឡើងទៅបុណ្យនោះទេ ពីព្រោះពេលកំណត់របស់ខ្ញុំមិនទាន់មកដល់នៅឡើយ»។ ៩ ដូច្នេះ បន្ទាប់ពីលោកមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះទៅកាន់ពួកគេ លោកក៏នៅស្រុកកាលីឡេតទៅទៀត។
១០ ប៉ុន្តែ ក្រោយពីប្អូនៗរបស់លោកបានឡើងទៅបុណ្យនោះហើយ លោកក៏បានឡើងទៅដែរ មិនមែនដោយបង្ហាញខ្លួនជាសាធារណៈទេ តែដោយសម្ងាត់វិញ។ ១១ ម្ល៉ោះហើយ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមរកមើលលោកនៅបុណ្យនោះ ហើយនិយាយថា៖ «តើបុរសនោះនៅឯណា?» ១២ ហើយបណ្ដាជនចេះតែខ្សឹបខ្សៀវអំពីលោក។ អ្នកខ្លះបាននិយាយថា៖ «បុរសនោះជាមនុស្សល្អ»។ អ្នកខ្លះទៀតបាននិយាយថា៖ «បុរសនោះមិនមែនល្អទេ គាត់បំភាន់បណ្ដាជន»។ ១៣ ប៉ុន្តែគ្មានអ្នកណាហ៊ាននិយាយជាចំហអំពីលោកទេ ពីព្រោះពួកគេខ្លាចជនជាតិយូដា។
១៤ លុះដល់ពាក់កណ្ដាលពិធីបុណ្យនោះ លោកយេស៊ូបានឡើងទៅក្នុងវិហារ រួចចាប់ផ្ដើមបង្រៀន។ ១៥ ម្ល៉ោះហើយ ជនជាតិយូដាក៏តាំងឆ្ងល់ថា៖ «បុរសនេះមិនដែលរៀននៅសាលាសាសនាទេ ចុះហេតុអ្វីបានជាគាត់មានចំណេះដឹងយ៉ាងនេះ?»។ ១៦ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «អ្វីដែលខ្ញុំបង្រៀន មិនមែនជាសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំទេ តែជាសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។ ១៧ ប្រសិនបើអ្នកណាចង់ធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក អ្នកនោះនឹងដឹងថានេះជាសេចក្ដីបង្រៀនមកពីព្រះ ឬក៏ជាសេចក្ដីបង្រៀនដែលខ្ញុំនិយាយចេញពីខ្លួនខ្ញុំ។ ១៨ អ្នកណាដែលនិយាយចេញពីខ្លួនឯង អ្នកនោះចង់ឲ្យគេលើកតម្កើងខ្លួន ប៉ុន្តែអ្នកណាដែលចង់ឲ្យគេលើកតម្កើងអ្នកដែលបានចាត់ខ្លួនឲ្យមក គឺអ្នកនោះហើយដែលពិតត្រង់ ហើយគ្មានភាពមិនសុចរិតក្នុងខ្លួនគាត់ឡើយ។ ១៩ ម៉ូសេបានឲ្យច្បាប់* ដល់អ្នករាល់គ្នា មែនទេ? ប៉ុន្តែគ្មានអ្នកណាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាធ្វើតាមច្បាប់នោះសោះ។ ហេតុអ្វីអ្នករាល់គ្នាខំរកវិធីសម្លាប់ខ្ញុំ?»។ ២០ បណ្ដាជនឆ្លើយថា៖ «អ្នកមានវិញ្ញាណកំណាច* ចូលហើយ។ តើអ្នកណាកំពុងរកវិធីសម្លាប់អ្នក?»។ ២១ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំបានធ្វើការតែមួយប៉ុណ្ណោះ ហើយអ្នកទាំងអស់គ្នាកំពុងឆ្ងល់។ ២២ ដូច្នេះ ចូរគិតអំពីរឿងនេះ៖ ម៉ូសេបានឲ្យច្បាប់អំពីការកាត់ចុងស្បែក* មកអ្នករាល់គ្នា (មិនមានន័យថាច្បាប់នោះមកពីម៉ូសេទេ តែមកពីពួកបុព្វបុរសវិញ) ហើយអ្នករាល់គ្នាកាត់ចុងស្បែកឲ្យបុរសម្នាក់នៅថ្ងៃឈប់សម្រាក។ ២៣ ប្រសិនបើបុរសម្នាក់ទទួលការកាត់ចុងស្បែកនៅថ្ងៃឈប់សម្រាកដើម្បីកុំឲ្យបំពានច្បាប់ម៉ូសេ ហេតុដូចម្ដេចបានជាអ្នករាល់គ្នាក្ដៅចិត្តនឹងខ្ញុំ ព្រោះតែខ្ញុំបានធ្វើឲ្យបុរសម្នាក់ជាសះស្បើយនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក? ២៤ ឈប់វិនិច្ឆ័យដោយមើលតែសម្បកក្រៅប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែចូរវិនិច្ឆ័យដោយសេចក្ដីសុចរិតវិញ»។
២៥ ដូច្នេះ អ្នកក្រុងយេរូសាឡិមខ្លះចាប់ផ្ដើមនិយាយថា៖ «នេះជាបុរសដែលពួកគេកំពុងរកវិធីសម្លាប់ មែនទេ? ២៦ តែមើល! គាត់កំពុងនិយាយជាសាធារណៈ ហើយពួកគេមិនថាអ្វីសោះ។ ប្រហែលជាពួកអ្នកគ្រប់គ្រងដឹងច្បាស់ថាបុរសនេះជាគ្រិស្តទេដឹង? ២៧ ចំណែកយើងវិញ យើងដឹងថាបុរសនេះមកពីណា តែពេលគ្រិស្តមកដល់ គ្មានអ្នកណាអាចដឹងថាលោកមកពីណាឡើយ»។ ២៨ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូបានស្រែកឡើងកាលដែលកំពុងបង្រៀនក្នុងវិហារថា៖ «អ្នករាល់គ្នាស្គាល់ខ្ញុំ ក៏ដឹងថាខ្ញុំមកពីណាដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំមិនមែនមកដោយគំនិតខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែមានលោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកមែន ហើយអ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់លោកទេ។ ២៩ ខ្ញុំស្គាល់លោក ពីព្រោះខ្ញុំជាតំណាងម្នាក់ដែលមកពីលោក ហើយលោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក»។ ៣០ ដូច្នេះ ពួកគេចាប់ផ្ដើមរកចាប់លោក ប៉ុន្តែគ្មានអ្នកណាបានប៉ះពាល់លោកឡើយ ពីព្រោះពេលរបស់លោកមិនទាន់មកដល់។ ៣១ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ មានមនុស្សជាច្រើនក្នុងចំណោមបណ្ដាជនចាប់ផ្ដើមជឿលើលោក ហើយពួកគេបាននិយាយថា៖ «នៅពេលដែលគ្រិស្តមកដល់ លោកនឹងមិនធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ច្រើនជាងបុរសនេះទេ មែនទេ?»។
៣២ ពួកផារិស៊ីបានឮបណ្ដាជនកំពុងខ្សឹបខ្សៀវរឿងទាំងនេះអំពីលោក រួចពួកសង្ឃនាយកនិងពួកផារិស៊ីក៏ចាត់ពួកអាជ្ញាធរឲ្យទៅចាប់លោក។ ៣៣ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំនឹងនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាបន្ដិចទៀត មុនខ្ញុំទៅឯលោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។ ៣៤ អ្នករាល់គ្នានឹងរកខ្ញុំ តែរកមិនឃើញឡើយ ហើយកន្លែងដែលខ្ញុំនឹងនៅ អ្នករាល់គ្នាមកមិនបានទេ»។ ៣៥ ម្ល៉ោះហើយ ជនជាតិយូដាចាប់ផ្ដើមនិយាយគ្នាថា៖ «តើបុរសនេះបម្រុងនឹងទៅកន្លែងណាបានជាគាត់និយាយថា យើងនឹងរកគាត់មិនឃើញឡើយ? តើគាត់បម្រុងនឹងទៅឯជនជាតិយូដាដែលនៅខ្ចាត់ខ្ចាយក្នុងចំណោមជនជាតិក្រិច ហើយបង្រៀនជនជាតិក្រិចដែរឬ? ៣៦ តើមានន័យដូចម្ដេចពេលគាត់និយាយថា៖ ‹អ្នករាល់គ្នានឹងរកខ្ញុំ តែរកមិនឃើញឡើយ ហើយកន្លែងដែលខ្ញុំនឹងនៅ អ្នករាល់គ្នាមកមិនបានទេ›?»។
៣៧ នៅថ្ងៃចុងក្រោយ ពោលគឺថ្ងៃអធិកអធមបំផុតនៃបុណ្យនោះ លោកយេស៊ូបានឈរហើយស្រែកឡើងថា៖ «ប្រសិនបើមានអ្នកណាស្រេក ចូរឲ្យអ្នកនោះមកឯខ្ញុំហើយផឹកចុះ។ ៣៨ បើអ្នកណាជឿលើខ្ញុំ នោះ‹ទឹកដែលផ្ដល់ជីវិតនឹងហូរចេញពីក្នុងខ្លួនអ្នកនោះ› ដូចបទគម្ពីរបានចែង»។ ៣៩ ក៏ប៉ុន្តែ លោកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះសំដៅទៅលើសកម្មពល* របស់ព្រះដែលអស់អ្នកដែលជឿលើលោកហៀបនឹងទទួល ព្រោះនៅពេលនោះពួកគេមិនទាន់ទទួលសកម្មពលរបស់ព្រះទេ ដោយសារលោកយេស៊ូមិនទាន់ទទួលសិរីរុងរឿងនៅឡើយ។ ៤០ ដូច្នេះ អ្នកខ្លះក្នុងបណ្ដាជនដែលបានឮពាក្យទាំងនេះ ក៏ចាប់ផ្ដើមនិយាយថា៖ «បុរសនេះប្រាកដជាអ្នកប្រកាសទំនាយដែលបានត្រូវទាយទុក»។ ៤១ អ្នកខ្លះទៀតបាននិយាយថា៖ «បុរសនេះជាគ្រិស្ត»។ ប៉ុន្តែមានអ្នកខ្លះនិយាយថា៖ «គ្រិស្តមិនមែនចេញមកពីស្រុកកាលីឡេទេ មែនទេ? ៤២ តើបទគម្ពីរមិនចែងទេឬថា គ្រិស្តនឹងមកពីកូនចៅរបស់ដាវីឌ ហើយពីភូមិបេថ្លេហិម ជាភូមិដែលដាវីឌធ្លាប់នៅ?»។ ៤៣ ហេតុនេះហើយ បណ្ដាជនបានបែកបាក់គ្នាដោយសារលោក។ ៤៤ ប៉ុន្តែពួកគេខ្លះចង់ចាប់លោក តែគ្មានអ្នកណាបានប៉ះពាល់លោកឡើយ។
៤៥ ដូច្នេះ ពួកអាជ្ញាធរបានត្រឡប់ទៅឯពួកសង្ឃនាយកនិងពួកផារិស៊ីវិញ ហើយពួកផារិស៊ីបានសួរពួកគេថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាមិននាំខ្លួនគាត់មក?»។ ៤៦ ពួកអាជ្ញាធរតបឆ្លើយថា៖ «មិនដែលមានអ្នកណានិយាយដូចអ្នកនោះទេ»។ ៤៧ ពួកផារិស៊ីតបថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាបានត្រូវបំភាន់ដែរឬ? ៤៨ តើមានអ្នកគ្រប់គ្រងឬផារិស៊ីណាម្នាក់ជឿលើគាត់ទេ? ៤៩ ប៉ុន្តែបណ្ដាជននេះដែលមិនស្គាល់ច្បាប់ ជាពួកមនុស្សដែលត្រូវបណ្ដាសា»។ ៥០ នីកូដេម ដែលបានទៅឯលោកពីមុន ហើយជាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកផារិស៊ី បាននិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ ៥១ «ច្បាប់របស់យើងមិនវិនិច្ឆ័យអ្នកណា ទាល់តែបានឮពីអ្នកនោះជាមុនសិន ហើយដឹងថាគាត់កំពុងធ្វើអ្វី មែនទេ?»។ ៥២ ពួកគេតបថា៖ «តើអ្នកមកពីស្រុកកាលីឡេដែរឬ? ចូរពិនិត្យមើលបទគម្ពីរទៅ ហើយអ្នកនឹងឃើញថាគ្មានអ្នកប្រកាសទំនាយណាម្នាក់ចេញពីស្រុកកាលីឡេមកទេ»។
ខ៥៣ ដល់ជំពូកទី៨ ខ១១ មិនមានក្នុងឯកសារបីដ៏សំខាន់ទេ។ (ឯកសារភាសាក្រិចនិងសេចក្ដីបកប្រែផ្សេងៗមានភាពខុសគ្នាបន្ដិចបន្តួច) ខទាំងនោះចែងដូចតទៅនេះ៖
៥៣ ដូច្នេះ ពួកគេបានទៅផ្ទះរៀងៗខ្លួន។
៨ ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូបានទៅភ្នំដើមអូលីវ។ ២ ក៏ប៉ុន្តែ បន្ទាប់ពីថ្ងៃរះ លោកបានទៅបង្ហាញខ្លួននៅឯវិហារម្ដងទៀត។ បណ្ដាជនទាំងឡាយចាប់ផ្ដើមមកឯលោក រួចលោកបានអង្គុយចុះហើយបង្រៀនពួកគេ។ ៣ ឯពួកអ្នកជំនាញខាងច្បាប់និងពួកផារិស៊ីបាននាំស្ត្រីម្នាក់មកដែលត្រូវគេទៅទាន់កំពុងប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់ ហើយពួកគេបានដាក់ស្ត្រីនោះឲ្យឈរកណ្ដាលមនុស្សទាំងនោះ ៤ រួចនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកគ្រូ ស្ត្រីនេះត្រូវគេទៅទាន់កំពុងប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់។ ៥ ក្នុងច្បាប់ ម៉ូសេបានបង្គាប់ឲ្យយើងគប់ដុំថ្មសម្លាប់ស្ត្រីបែបនេះ។ ចុះលោកគ្រូគិតយ៉ាងណាដែរ?»។ ៦ ពួកគេនិយាយដូច្នេះក្នុងបំណងល្បងមើលលោក ដើម្បីមានអ្វីអាចចោទប្រកាន់លោកបាន។ ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូបានឱនចុះ ហើយយកម្រាមដៃសរសេរលើដី។ ៧ កាលដែលពួកគេសួរម្ដងហើយម្ដងទៀត នោះលោកបានងើបឈរត្រង់ខ្លួន រួចមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «អ្នកណាដែលគ្មានភាពខុសឆ្គង ចូរឲ្យអ្នកនោះយកដុំថ្មគប់នាងមុនគេ»។ ៨ បន្ទាប់មក លោកឱនចុះម្ដងទៀតហើយបន្តសរសេរលើដី។ ៩ ប៉ុន្តែអស់អ្នកដែលបានឮអ្វីដែលលោកមានប្រសាសន៍ ក៏ចាប់ផ្ដើមចេញទៅម្នាក់ម្ដងៗ ចាប់ពីពួកបុរសចាស់ទុំ រហូតដល់នៅសល់តែលោកនិងស្ត្រីដែលបាននៅកណ្ដាលពួកគេ។ ១០ លោកយេស៊ូងើបឈរត្រង់ខ្លួន ហើយមានប្រសាសន៍ទៅស្ត្រីថា៖ «នាង! តើពួកគេទៅឯណា? តើគ្មានអ្នកណាបានផ្ដន្ទាទោសនាងទេឬ?»។ ១១ នាងជម្រាបថា៖ «លោក គ្មានអ្នកណាបានផ្ដន្ទាទោសខ្ញុំទេ»។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំក៏មិនផ្ដន្ទាទោសនាងដែរ។ អញ្ជើញទៅចុះ ហើយកុំប្រព្រឹត្តខុសឆ្គងតទៅទៀតឡើយ»។
១២ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេម្ដងទៀតថា៖ «ខ្ញុំជាពន្លឺបំភ្លឺពិភពលោក។ អ្នកណាដែលកាន់តាមខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងមិនដើរក្នុងភាពងងឹតឡើយ ប៉ុន្តែគាត់នឹងមានពន្លឺនៃជីវិត»។ ១៣ ម្ល៉ោះហើយ ពួកផារិស៊ីនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «អ្នកកំពុងធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីខ្លួនអ្នក។ ការបញ្ជាក់របស់អ្នកគឺមិនពិតទេ»។ ១៤ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ទោះជាខ្ញុំធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីខ្លួនខ្ញុំក៏ដោយ ការបញ្ជាក់របស់ខ្ញុំគឺពិត ពីព្រោះខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំមកពីណា ហើយដឹងថាខ្ញុំនឹងទៅណាដែរ។ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងថាខ្ញុំមកពីណាឡើយ ក៏មិនដឹងថាខ្ញុំនឹងទៅណាទេ។ ១៥ អ្នករាល់គ្នាវិនិច្ឆ័យដោយមើលសម្បកក្រៅ។ ខ្ញុំមិនវិនិច្ឆ័យមនុស្សណាឡើយ។ ១៦ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើការវិនិច្ឆ័យ ការវិនិច្ឆ័យរបស់ខ្ញុំគឺពិត ពីព្រោះមិនមែនតែខ្ញុំម្នាក់ឯងឡើយ តែបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកក៏នៅជាមួយនឹងខ្ញុំដែរ។ ១៧ ម្យ៉ាងទៀត ច្បាប់* របស់អ្នករាល់គ្នាចែងថា៖ ‹ការបញ្ជាក់របស់សាក្សីពីរនាក់គឺជាការពិត›។ ១៨ មួយគឺខ្ញុំ ដែលបញ្ជាក់អំពីខ្លួនខ្ញុំ ហើយមួយទៀតគឺបិតានៅស្ថានសួគ៌ ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក លោកក៏បញ្ជាក់អំពីខ្ញុំដែរ»។ ១៩ ដូច្នេះ ពួកគេនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើបិតារបស់អ្នកនៅឯណា?»។ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់ខ្ញុំទេ ហើយក៏មិនស្គាល់បិតារបស់ខ្ញុំដែរ។ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាបានស្គាល់ខ្ញុំមែន នោះអ្នករាល់គ្នាក៏នឹងស្គាល់បិតារបស់ខ្ញុំដែរ»។ ២០ លោកមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះនៅឃ្លាំងប្រាក់ កាលដែលកំពុងបង្រៀនក្នុងវិហារ។ ប៉ុន្តែគ្មានអ្នកណាបានចាប់លោកទេ ពីព្រោះវេលារបស់លោកមិនទាន់មកដល់នៅឡើយ។
២១ ដូច្នេះ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេម្ដងទៀតថា៖ «ខ្ញុំនឹងចេញទៅ រួចអ្នករាល់គ្នានឹងរកខ្ញុំ ក៏ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នានឹងស្លាប់កាលដែលអ្នករាល់គ្នាមានភាពខុសឆ្គងនៅឡើយ។ កន្លែងដែលខ្ញុំនឹងទៅ អ្នករាល់គ្នាមកមិនបានទេ»។ ២២ ហេតុនោះ ជនជាតិយូដាតាំងនិយាយថា៖ «តើគាត់នឹងសម្លាប់ខ្លួនឬ? បានជាគាត់និយាយថា៖ ‹កន្លែងដែលខ្ញុំនឹងទៅ អ្នករាល់គ្នាមកមិនបានទេ›»។ ២៣ ដូច្នេះ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេតទៅទៀតថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមកពីផែនដី តែខ្ញុំមកពីស្ថានលើ។ អ្នករាល់គ្នាមកពីពិភពលោកនេះ តែខ្ញុំមិនមកពីពិភពលោកនេះទេ។ ២៤ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំបានប្រាប់ថា អ្នករាល់គ្នានឹងស្លាប់កាលដែលអ្នករាល់គ្នាមានការខុសឆ្គងនៅឡើយ។ ព្រោះប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនជឿថាខ្ញុំជាអ្នកដែលត្រូវមក អ្នករាល់គ្នានឹងស្លាប់កាលដែលអ្នករាល់គ្នាមានការខុសឆ្គងនៅឡើយ»។ ២៥ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេតាំងនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកណា?» លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំនិយាយជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាគឺគ្មានប្រយោជន៍អ្វីទេ។ ២៦ ខ្ញុំមានអ្វីជាច្រើនទាក់ទងនឹងអ្នករាល់គ្នាដែលខ្ញុំនឹងនិយាយហើយដែលខ្ញុំនឹងវិនិច្ឆ័យ។ ការពិត លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកគឺពិតត្រង់ ហើយអ្វីៗដែលខ្ញុំបានឮពីលោក ជាអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងនិយាយក្នុងពិភពលោក»។ ២៧ ពួកគេមិនបានយល់ថា លោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ទេ។ ២៨ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «កាលដែលអ្នករាល់គ្នាលើកកូនមនុស្សឡើង នោះអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថាខ្ញុំជាអ្នកនោះហើយ ក៏នឹងដឹងថាខ្ញុំមិនធ្វើអ្វីសោះដោយគំនិតរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ ប៉ុន្តែខ្ញុំនិយាយអ្វីៗដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌បានបង្រៀនខ្ញុំ។ ២៩ លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកក៏នៅជាមួយនឹងខ្ញុំ។ លោកមិនបានចោលខ្ញុំឲ្យនៅតែម្នាក់ឯងទេ ពីព្រោះខ្ញុំតែងតែធ្វើអ្វីដែលលោកពេញចិត្ត»។ ៣០ កាលដែលលោកកំពុងមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះ មនុស្សជាច្រើនចាប់ផ្ដើមជឿលើលោក។
៣១ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ជនជាតិយូដាដែលជឿលើលោកថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នានៅជាប់នឹងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំ អ្នករាល់គ្នាពិតជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំមែន ៣២ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់សេចក្ដីពិត ហើយសេចក្ដីពិតនោះនឹងរំដោះអ្នករាល់គ្នាឲ្យមានសេរីភាព»។ ៣៣ ពួកគេតបទៅលោកថា៖ «យើងជាកូនចៅរបស់អាប្រាហាំ យើងមិនដែលជាខ្ញុំបម្រើរបស់អ្នកណាសោះ។ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកនិយាយថា៖ ‹អ្នករាល់គ្នានឹងមានសេរីភាព›?»។ ៣៤ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង អ្នកនោះជាខ្ញុំបម្រើនៃភាពខុសឆ្គង។ ៣៥ ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំបម្រើមិននៅជាប់ជាមួយនឹងពួកអ្នកផ្ទះជារៀងរហូតនោះទេ តែបុត្រវិញ លោកនៅជាប់ជារៀងរហូត។ ៣៦ ដូច្នេះ ប្រសិនបើបុត្រនោះរំដោះអ្នករាល់គ្នាឲ្យមានសេរីភាព អ្នករាល់គ្នាមានសេរីភាពពិតមែន។ ៣៧ ខ្ញុំដឹងថាអ្នករាល់គ្នាជាកូនចៅរបស់អាប្រាហាំ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នាកំពុងរកវិធីសម្លាប់ខ្ញុំ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាមិនទទួលសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំឡើយ។ ៣៨ ខ្ញុំនិយាយអំពីអ្វីៗដែលខ្ញុំបានឃើញកាលដែលនៅជាមួយនឹងបិតារបស់ខ្ញុំ ហើយអ្នករាល់គ្នាក៏ធ្វើអ្វីៗដែលអ្នករាល់គ្នាបានឮពីឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នាដែរ»។ ៣៩ ពួកគេតបទៅលោកថា៖ «អាប្រាហាំជាឪពុករបស់យើង»។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាជាកូនចៅរបស់អាប្រាហាំ ចូរធ្វើអ្វីដែលអាប្រាហាំបានធ្វើ។ ៤០ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះអ្នករាល់គ្នាកំពុងរកវិធីសម្លាប់ខ្ញុំ ជាអ្នកដែលបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នានូវសេចក្ដីពិតដែលខ្ញុំបានឮពីព្រះ។ អាប្រាហាំមិនបានធ្វើដូច្នេះទេ។ ៤១ អ្នករាល់គ្នាធ្វើអ្វីដែលឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នាធ្វើ»។ ពួកគេជម្រាបលោកថា៖ «យើងមិនមែនជាកូនឥតខាន់ស្លាទេ យើងមានបិតាតែមួយ គឺព្រះ»។
៤២ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ប្រសិនបើព្រះជាបិតារបស់អ្នករាល់គ្នា នោះអ្នករាល់គ្នានឹងស្រឡាញ់ខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំបានមកពីព្រះ ក៏នៅទីនេះដោយសារព្រះ។ ខ្ញុំមិនមែនមកដោយគំនិតរបស់ខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែលោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។ ៤៣ ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងអំពីអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងនិយាយ? គឺពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាមិនអាចស្ដាប់សេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំបានឡើយ។ ៤៤ មេកំណាច* ជាឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នា ហើយអ្នករាល់គ្នាចង់ធ្វើតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់ឪពុកអ្នក។ មេកំណាចជាឃាតករតាំងពីដើមដំបូង ហើយមិនបាននៅជាប់នឹងសេចក្ដីពិតឡើយ ពីព្រោះសេចក្ដីពិតមិននៅក្នុងអ្នកនោះទេ។ ពេលដែលមេកំណាចភូតភរ អ្នកនោះនិយាយតាមចរិតលក្ខណៈរបស់ខ្លួន ពីព្រោះមេកំណាចជាអ្នកភូតភរក៏ជាឪពុកនៃការភូតភរទៀតផង។ ៤៥ ក៏ប៉ុន្តែ ដោយសារខ្ញុំនិយាយសេចក្ដីពិតវិញ អ្នករាល់គ្នាមិនជឿខ្ញុំទេ។ ៤៦ តើអ្នកណាក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាអាចបញ្ជាក់ថាខ្ញុំមានទោសកំហុសជាអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង? ប្រសិនបើខ្ញុំនិយាយសេចក្ដីពិត ហេតុអ្វីអ្នករាល់គ្នាមិនជឿខ្ញុំ? ៤៧ អ្នកណាដែលមកពីព្រះ អ្នកនោះស្ដាប់ប្រសាសន៍របស់ព្រះ។ ហេតុនោះហើយបានជាអ្នករាល់គ្នាមិនស្ដាប់ទេ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាមិនមកពីព្រះឡើយ»។
៤៨ ជនជាតិយូដាតបទៅលោកថា៖ «តើយើងមិនបាននិយាយត្រឹមត្រូវទេថា អ្នកជាជនជាតិសាម៉ារីហើយក៏មានវិញ្ញាណកំណាចចូល?»។ ៤៩ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនមានវិញ្ញាណកំណាចចូលទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំលើកកិត្ដិយសបិតារបស់ខ្ញុំ ហើយអ្នករាល់គ្នាបង្ខូចកិត្ដិយសខ្ញុំ។ ៥០ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនរកការលើកតម្កើងសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំទេ មានលោកម្នាក់ដែលកំពុងរកនិងវិនិច្ឆ័យ។ ៥១ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ប្រសិនបើមានអ្នកណាប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងមិនស្លាប់ឡើយ»។ ៥២ ជនជាតិយូដានិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «ឥឡូវយើងដឹងប្រាកដថាអ្នកមានវិញ្ញាណកំណាចចូល។ អាប្រាហាំបានស្លាប់ ហើយពួកអ្នកប្រកាសទំនាយក៏បានស្លាប់ដែរ ប៉ុន្តែអ្នកនិយាយថា៖ ‹ប្រសិនបើមានអ្នកណាប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងមិនស្លាប់ឡើយ›។ ៥៣ អ្នកមិនមែនធំជាងអាប្រាហាំ ជាបុព្វបុរសរបស់យើងដែលបានស្លាប់ទៅហើយទេ មែនទេ? ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយក៏បានស្លាប់ដែរ។ តើអ្នកអះអាងថាខ្លួនអ្នកជាអ្នកណា?»។ ៥៤ លោកយេស៊ូតបឆ្លើយថា៖ «ប្រសិនបើខ្ញុំលើកតម្កើងខ្លួនខ្ញុំ ការលើកតម្កើងនោះគ្មានតម្លៃទេ។ គឺបិតារបស់ខ្ញុំទេដែលលើកតម្កើងខ្ញុំ ជាលោកដែលអ្នករាល់គ្នានិយាយថាជាព្រះរបស់អ្នក។ ៥៥ តែអ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់លោកទេ។ ក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំស្គាល់លោក។ ប្រសិនបើខ្ញុំនិយាយថាខ្ញុំមិនស្គាល់លោកទេ ខ្ញុំក៏ដូចអ្នករាល់គ្នាដែរ ពោលគឺជាអ្នកភូតភរ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំស្គាល់លោក ហើយកំពុងប្រព្រឹត្តតាមបណ្ដាំរបស់លោក។ ៥៦ អាប្រាហាំ ដែលជាឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នាបានត្រេកអរដោយសង្ឃឹមថានឹងឃើញគ្រារបស់ខ្ញុំ ហើយគាត់បានឃើញក៏បានត្រេកអរផង»។ ៥៧ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាបាននិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «អ្នកមានអាយុមិនទាន់បានហាសិបឆ្នាំផង ម្ដេចក៏ថាបានឃើញអាប្រាហាំ?»។ ៥៨ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា មុនអាប្រាហាំកើតមក មានខ្ញុំហើយ»។ ៥៩ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេបានរើសដុំថ្មដើម្បីគប់លោក ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូលាក់ខ្លួន រួចក៏ចេញពីវិហារទៅ។
៩ កាលដែលលោកកំពុងធ្វើដំណើរទៅ នោះលោកឃើញបុរសម្នាក់ដែលងងឹតភ្នែកតាំងពីកំណើត ២ ហើយពួកអ្នកកាន់តាមបានសួរលោកថា៖ «រ៉ាប៊ី* តើបុរសនេះងងឹតភ្នែកពីកំណើតដោយសារគាត់បានធ្វើខុស ឬក៏ដោយសារឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បានធ្វើខុស?»។ ៣ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «បុរសនេះមិនបានធ្វើខុស ហើយឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ក៏មិនបានធ្វើខុសដែរ ប៉ុន្តែគឺដើម្បីឲ្យកិច្ចការរបស់ព្រះបានសឲ្យឃើញក្នុងករណីរបស់គាត់។ ៤ យើងត្រូវធ្វើកិច្ចការរបស់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ទាន់នៅថ្ងៃនៅឡើយ ព្រោះយប់នឹងមកដល់ ហើយពេលនោះគ្មានអ្នកណាអាចធ្វើបានទេ។ ៥ ដរាបណាខ្ញុំនៅក្នុងពិភពលោក ខ្ញុំជាពន្លឺនៃពិភពលោក»។ ៦ ក្រោយពីលោកមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះ លោកស្ដោះទឹកមាត់លើដី ហើយយកមកឈ្លីធ្វើជាភក់ រួចដាក់លើភ្នែករបស់បុរសនោះ ៧ ក៏មានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរទៅលាងភ្នែកក្នុងអាងទឹកស៊ីឡូម» (ដែលមានន័យថា‹ចាត់ឲ្យទៅ›)។ រួចមក គាត់ក៏ទៅលាងភ្នែក ហើយត្រឡប់មកវិញដោយអាចមើលឃើញបាន។
៨ ម្ល៉ោះហើយ ពួកអ្នកជិតខាងនិងអស់អ្នកដែលធ្លាប់ឃើញគាត់អង្គុយសុំទានតាំងនិយាយថា៖ «នេះជាបុរសដែលធ្លាប់អង្គុយសុំទាន មែនទេ?»។ ៩ អ្នកខ្លះបាននិយាយថា៖ «គឺគាត់ហើយ»។ អ្នកខ្លះទៀតបាននិយាយថា៖ «មិនមែនគាត់ទេ ប៉ុន្តែអ្នកនេះគឺដូចគាត់»។ បុរសនោះបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំនេះហើយជាអ្នកនោះ»។ ១០ ដូច្នេះ ពួកគេតាំងនិយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ «បើដូច្នេះ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកអាចមើលឃើញបាន?»។ ១១ គាត់ឆ្លើយថា៖ «បុរសឈ្មោះយេស៊ូបានយកដីឥដ្ឋមកឈ្លី រួចលាបភ្នែករបស់ខ្ញុំ ក៏ប្រាប់ខ្ញុំថា៖ ‹ចូរទៅអាងទឹកស៊ីឡូមហើយលាងភ្នែកចុះ›។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានទៅលាងភ្នែក រួចក៏អាចមើលឃើញ»។ ១២ ឮដូច្នេះ ពួកគេនិយាយទៅគាត់ថា៖ «តើបុរសនោះនៅឯណា?»។ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹងទេ»។
១៣ ពួកគេក៏នាំបុរសដែលធ្លាប់ងងឹតភ្នែកនោះទៅឯពួកផារិស៊ី។ ១៤ រីឯថ្ងៃដែលលោកយេស៊ូបានយកដីឥដ្ឋនោះមកឈ្លីហើយធ្វើឲ្យបុរសនោះអាចមើលឃើញ គឺជាថ្ងៃឈប់សម្រាក។ ១៥ ដូច្នេះ នៅពេលនោះពួកផារិស៊ីក៏តាំងសួរគាត់ដែរ អំពីមូលហេតុដែលគាត់អាចមើលឃើញ។ បុរសនោះប្រាប់ពួកគេថា៖ «គាត់ដាក់ដីឥដ្ឋលើភ្នែករបស់ខ្ញុំ រួចខ្ញុំបានលាងភ្នែក ហើយអាចមើលឃើញ»។ ១៦ ហេតុនេះ ពួកផារិស៊ីខ្លះតាំងនិយាយថា៖ «បុរសនោះមិនមកពីព្រះទេ ពីព្រោះគាត់មិនកាន់ថ្ងៃឈប់សម្រាកឡើយ»។ អ្នកឯទៀតតាំងនិយាយថា៖ «តើមនុស្សម្នាក់ដែលជាអ្នកធ្វើអំពើខុសឆ្គងអាចធ្វើសញ្ញាសម្គាល់បែបនេះដូចម្ដេចបាន?»។ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេបានបែកបាក់គ្នា។ ១៧ ដូច្នេះ ពួកគេនិយាយទៅកាន់បុរសដែលធ្លាប់ងងឹតភ្នែកថា៖ «តើអ្នកគិតយ៉ាងដូចម្ដេចអំពីបុរសនោះ ដោយសារគាត់បានធ្វើឲ្យអ្នកអាចមើលឃើញ?»។ បុរសនោះនិយាយថា៖ «គាត់ជាអ្នកប្រកាសទំនាយ»។
១៨ ក៏ប៉ុន្តែ ជនជាតិយូដាមិនបានជឿថាគាត់ធ្លាប់ងងឹតភ្នែកហើយអាចមើលឃើញទេ ទាល់តែពួកគេហៅឪពុកម្ដាយរបស់បុរសនោះមក។ ១៩ រួចពួកគេបានសួរឪពុកម្ដាយបុរសនោះថា៖ «តើនេះជាកូនប្រុសរបស់អ្នក ដែលអ្នកនិយាយថាបានងងឹតភ្នែកពីកំណើតឬ? បើដូច្នេះ ហេតុអ្វីឥឡូវនេះគាត់អាចមើលឃើញ?»។ ២០ ឪពុកម្ដាយរបស់បុរសនោះឆ្លើយថា៖ «យើងដឹងថានេះជាកូនប្រុសរបស់យើង ហើយក៏ដឹងថាគាត់ងងឹតភ្នែកពីកំណើត។ ២១ ប៉ុន្តែយើងមិនដឹងនូវមូលហេតុដែលគាត់អាចមើលឃើញឥឡូវនេះទេ ហើយក៏មិនដឹងថាអ្នកណាបានធ្វើឲ្យភ្នែកគាត់ភ្លឺដូច្នេះដែរ។ សូមសួរគាត់។ គាត់មានអាយុពេញវ័យតាមច្បាប់ហើយ។ គាត់ត្រូវនិយាយដោយខ្លួនគាត់»។ ២២ ឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បាននិយាយដូច្នេះ ដោយសារពួកគាត់ខ្លាចជនជាតិយូដា ពីព្រោះជនជាតិយូដាបានសន្មតគ្នាថា បើមានអ្នកណាទទួលស្គាល់លោកជាគ្រិស្ត អ្នកនោះនឹងត្រូវបណ្ដេញចោលពីសាលាប្រជុំ។* ២៣ ហេតុនេះហើយបានជាឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បាននិយាយថា៖ «គាត់មានអាយុពេញវ័យតាមច្បាប់ហើយ។ សូមសួរគាត់»។
២៤ ដូច្នេះ ពួកគេក៏ហៅបុរសដែលធ្លាប់ងងឹតភ្នែកនោះមកជាលើកទីពីរ រួចនិយាយទៅគាត់ថា៖ «ចូរលើកតម្កើងព្រះ។ យើងដឹងថាបុរសនេះជាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង»។ ២៥ គាត់ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹងថាបុរសនេះជាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឬក៏មិនមែនជាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឡើយ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំដឹង គឺថា ពីមុនខ្ញុំងងឹតភ្នែក តែឥឡូវខ្ញុំអាចមើលឃើញ»។ ២៦ ដូច្នេះ ពួកគេនិយាយទៅគាត់ថា៖ «តើគាត់បានធ្វើអ្វីដល់អ្នក? តើគាត់បានធ្វើឲ្យភ្នែករបស់អ្នកភ្លឺយ៉ាងដូចម្ដេច?»។ ២៧ គាត់ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នារួចហើយ តែអ្នកមិនបានស្ដាប់ទេ។ ហេតុអ្វីអ្នកចង់ឮរឿងនោះម្ដងទៀត? តើអ្នករាល់គ្នាចង់ទៅជាអ្នកកាន់តាមរបស់គាត់ដែរឬ?»។ ២៨ ឮដូច្នេះ ពួកគេក៏ជេរប្រមាថគាត់ ហើយនិយាយថា៖ «អ្នកឯងជាអ្នកកាន់តាមបុរសនោះ តែយើងជាអ្នកកាន់តាមម៉ូសេ។ ២៩ យើងដឹងថាព្រះបានមានប្រសាសន៍នឹងម៉ូសេ ប៉ុន្តែយើងមិនដឹងថាបុរសនោះមកពីណាទេ»។ ៣០ បុរសនោះឆ្លើយថា៖ «គួរឲ្យអស្ចារ្យណាស់! ដែលអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងថាគាត់មកពីណា តែគាត់បានធ្វើឲ្យខ្ញុំអាចមើលឃើញ។ ៣១ យើងដឹងថាព្រះមិនស្ដាប់សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឡើយ ប៉ុន្តែបើមានអ្នកណាកោតខ្លាចព្រះ ហើយធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ នោះលោកស្ដាប់អ្នកនោះ។ ៣២ តាំងពីបុរាណកាលមក យើងមិនដែលឮថាមានអ្នកណាធ្វើឲ្យមនុស្សងងឹតភ្នែកពីកំណើតមើលឃើញឡើយ។ ៣៣ ប្រសិនបើបុរសនោះមិនមកពីព្រះទេ គាត់មិនអាចធ្វើអ្វីទាល់តែសោះ»។ ៣៤ ពួកគេបានតបទៅគាត់ថា៖ «អ្នកឯងបានកើតមកក្នុងភាពខុសឆ្គងសុទ្ធសាធ តើអ្នកឯងហ៊ានបង្រៀនយើងផងឬ?»។ រួចពួកគេក៏បណ្ដេញគាត់ចេញ!
៣៥ លោកយេស៊ូឮថាពួកគេបានបណ្ដេញគាត់ចេញ ហើយពេលដែលលោកឃើញបុរសនោះ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «តើអ្នកមានជំនឿលើកូនមនុស្សទេ?»។ ៣៦ បុរសនោះឆ្លើយថា៖ «តើលោកនោះជាអ្នកណា? សូមប្រាប់ខ្ញុំ ដើម្បីខ្ញុំអាចជឿលើលោកនោះ»។ ៣៧ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «អ្នកបានឃើញលោកហើយ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកដែលកំពុងនិយាយជាមួយនឹងអ្នក គឺជាលោកនោះ»។ ៣៨ បន្ទាប់មក គាត់និយាយថា៖ «លោកម្ចាស់ ខ្ញុំជឿលើលោកហើយ»។ រួចគាត់លំឱនកាយគោរពលោក។ ៣៩ ហើយលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំបានចូលមកក្នុងពិភពលោកនេះដើម្បីផ្ដល់មូលដ្ឋានសម្រាប់ការវិនិច្ឆ័យនេះ ពោលគឺដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលមើលមិនឃើញ អាចមើលឃើញបាន ហើយអស់អ្នកដែលមើលឃើញ ទៅជាងងឹតភ្នែកវិញ»។ ៤០ ពួកផារិស៊ីដែលនៅជាមួយនឹងលោកឮពាក្យទាំងនេះ ក៏និយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើយើងងងឹតភ្នែកដែរឬ?»។ ៤១ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាងងឹតភ្នែក អ្នករាល់គ្នានឹងគ្មានភាពខុសឆ្គងឡើយ។ ប៉ុន្តែ ដោយសារអ្នករាល់គ្នានិយាយថា៖ ‹យើងមើលឃើញ› នោះអ្នករាល់គ្នានៅមានភាពខុសឆ្គងនៅឡើយ»។
១០ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នកណាដែលមិនចូលក្រោលចៀមតាមទ្វារ ប៉ុន្តែឡើងចូលតាមកន្លែងផ្សេងទៀត អ្នកនោះជាចោរលួចនិងជាចោរប្លន់។ ២ ក៏ប៉ុន្តែអ្នកដែលចូលតាមទ្វារ អ្នកនោះជាគង្វាលរបស់ចៀមទាំងនោះ។ ៣ អ្នកយាមទ្វារបើកទ្វារឲ្យអ្នកនោះ ហើយគាត់ហៅចៀមរបស់គាត់តាមឈ្មោះ។ ចៀមទាំងនោះស្ដាប់សំឡេងរបស់គាត់ រួចគាត់ក៏នាំពួកវាចេញទៅក្រៅ។ ៤ ពេលដែលចៀមរបស់គាត់ចេញមកអស់ហើយ នោះគាត់ដើរមុនពួកវា ហើយពួកវាក៏ទៅតាមគាត់ ដោយសារស្គាល់សំឡេងរបស់គាត់។ ៥ ពួកវានឹងមិនទៅតាមមនុស្សចម្លែកណាម្នាក់ទេ តែពួកវានឹងរត់ចេញពីអ្នកនោះវិញ ពីព្រោះពួកវាមិនស្គាល់សំឡេងរបស់មនុស្សចម្លែកឡើយ»។ ៦ លោកយេស៊ូបានប្រាប់ពាក្យប្រៀបប្រដូចនេះទៅពួកគេ ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានយល់អត្ថន័យនៃអ្វីដែលលោកកំពុងប្រាប់ទេ។
៧ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ម្ដងទៀតថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ខ្ញុំជាទ្វារសម្រាប់ចៀម។ ៨ អស់អ្នកដែលបានមកដោយអះអាងថាពួកគេគឺជាខ្ញុំ អ្នកទាំងនោះជាចោរលួចនិងជាចោរប្លន់ ប៉ុន្តែចៀមមិនបានស្ដាប់ពួកគេឡើយ។ ៩ ខ្ញុំជាទ្វារ។ អ្នកណាដែលចូលតាមខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ ក៏នឹងចេញចូលហើយរកឃើញវាលស្មៅ។ ១០ ចោរមកដើម្បីសម្លាប់ លួច និងបំផ្លាញតែប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំបានមកដើម្បីឲ្យពួកគេមានជីវិត ហើយឲ្យពួកគេមានជីវិតយូរអង្វែង។ ១១ ខ្ញុំជាគង្វាលដ៏ល្អប្រសើរ។ គង្វាលល្អប្រសើរលះបង់ជីវិតដើម្បីចៀម។ ១២ រីឯអ្នកដែលគេជួលឲ្យមើលថែរក្សាចៀមវិញ គាត់មិនមែនជាគង្វាលទេ ហើយក៏មិនមែនជាម្ចាស់ចៀមទាំងនោះដែរ ដូច្នេះ ពេលដែលឃើញឆ្កែចចកមក គាត់ក៏រត់ចោលចៀម (រួចឆ្កែចចកនោះឆក់យកហើយកម្ចាត់កម្ចាយចៀម) ១៣ ពីព្រោះគាត់ជាអ្នកស៊ីឈ្នួលគេ ហើយមិនខ្វល់ខ្វាយអំពីចៀមទាំងនោះទេ។ ១៤ ខ្ញុំជាគង្វាលល្អប្រសើរ ខ្ញុំស្គាល់ចៀមរបស់ខ្ញុំ ហើយចៀមរបស់ខ្ញុំក៏ស្គាល់ខ្ញុំដែរ ១៥ ដូចបិតានៅស្ថានសួគ៌ស្គាល់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំស្គាល់បិតានៅស្ថានសួគ៌ដែរ។ ខ្ញុំលះបង់ជីវិត* ដើម្បីចៀម។
១៦ «ខ្ញុំមានចៀមឯទៀត ដែលមិននៅក្នុងក្រោលនេះទេ ខ្ញុំត្រូវនាំចៀមទាំងនោះមកដែរ ហើយចៀមទាំងនោះនឹងស្ដាប់សំឡេងខ្ញុំ រួចចៀមទាំងអស់នោះនឹងទៅជាហ្វូងតែមួយ ហើយមានគង្វាលតែម្នាក់។ ១៧ នេះជាមូលហេតុដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់ខ្ញុំ ពីព្រោះខ្ញុំលះបង់ជីវិត ដើម្បីអាចទទួលជីវិតម្ដងទៀត។ ១៨ គ្មានអ្នកណាយកជីវិតខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំស្ម័គ្រចិត្តលះបង់ជីវិត។ ខ្ញុំមានសិទ្ធិលះបង់ជីវិត ក៏មានសិទ្ធិទទួលជីវិតម្ដងទៀត។ ខ្ញុំបានទទួលបញ្ញត្ដិពីបិតានៅស្ថានសួគ៌ស្តីអំពីរឿងនេះ»។
១៩ ដោយសារពាក្យទាំងនេះរបស់លោក ជនជាតិយូដាក៏បែកបាក់គ្នាម្ដងទៀត។ ២០ ពួកគេជាច្រើននាក់បាននិយាយថា៖ «គាត់មានវិញ្ញាណកំណាចចូល ហើយក៏ឆ្កួតទៀត។ ហេតុអ្វីក៏អ្នករាល់គ្នាស្ដាប់គាត់?»។ ២១ អ្នកឯទៀតបាននិយាយថា៖ «នេះមិនមែនជាសម្ដីរបស់មនុស្សមានវិញ្ញាណកំណាចចូលទេ។ វិញ្ញាណកំណាចមិនអាចធ្វើឲ្យមនុស្សងងឹតភ្នែកមើលឃើញបានឡើយ មែនទេ?»។
២២ នៅពេលនោះ មានបុណ្យឧទ្ទិស* នៅក្រុងយេរូសាឡិម។ នោះជារដូវត្រជាក់ ២៣ ហើយលោកយេស៊ូកំពុងដើរក្នុងវិហារនាល្វែងសាឡូម៉ូន។ ២៤ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាបានមកចោមព័ទ្ធលោក ក៏តាំងនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើអ្នកនឹងទុកឲ្យយើងឆ្ងល់ដល់ណាទៀត? ប្រសិនបើអ្នកជាគ្រិស្ត សូមប្រាប់យើងឲ្យត្រង់មក»។ ២៥ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាហើយ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នានៅតែមិនជឿ។ ការទាំងប៉ុន្មានដែលខ្ញុំធ្វើក្នុងនាមបិតារបស់ខ្ញុំ នោះបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំ។ ២៦ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នាមិនជឿ ព្រោះអ្នករាល់គ្នាមិនមែនជាចៀមរបស់ខ្ញុំទេ។ ២៧ ចៀមរបស់ខ្ញុំស្ដាប់សំឡេងរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំស្គាល់ពួកគេ ហើយពួកគេមកតាមខ្ញុំ។ ២៨ ខ្ញុំក៏ឲ្យជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ដល់ពួកគេ ហើយពួកគេនឹងមិនដែលត្រូវបំផ្លាញ ក៏នឹងគ្មានអ្នកណាឆក់យកពួកគេពីដៃខ្ញុំឡើយ។ ២៩ អ្វីដែលបិតារបស់ខ្ញុំបានឲ្យខ្ញុំ គឺជាអ្វីដែលមានតម្លៃជាងអ្វីៗឯទៀតទាំងអស់ ហើយគ្មានអ្នកណាអាចឆក់យកពួកគេពីដៃបិតានៅស្ថានសួគ៌ឡើយ។ ៣០ ខ្ញុំនិងបិតានៅស្ថានសួគ៌គឺតែមួយ»។
៣១ ម្ដងនេះទៀត ជនជាតិយូដារើសដុំថ្មដើម្បីគប់លោក។ ៣២ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំបានសម្ដែងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឃើញការល្អជាច្រើនពីបិតានៅស្ថានសួគ៌។ ក្នុងការទាំងនោះ តើការមួយណាជាហេតុនាំឲ្យអ្នករាល់គ្នាគប់ខ្ញុំ?»។ ៣៣ ជនជាតិយូដាឆ្លើយថា៖ «យើងមិនមែនគប់អ្នកដោយសារការល្អណាមួយទេ ប៉ុន្តែដោយសារអ្នកប្រមាថ* ព្រះ ព្រោះអ្នកជាមនុស្ស តែបានតាំងខ្លួនជាព្រះមួយវិញ»។ ៣៤ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគេថា៖ «ច្បាប់របស់អ្នករាល់គ្នាចែងថា៖ ‹ខ្ញុំបាននិយាយថា៖ «អ្នករាល់គ្នាសុទ្ធសឹងតែជាព្រះ»› មែនទេ? ៣៥ ប្រសិនបើពួកអ្នកដែលបណ្ដាំរបស់ព្រះបានផ្ដន្ទាទោស បានត្រូវហៅថា‹ព្រះ› ហើយបទគម្ពីរនោះមិនអាចត្រូវទុកជាមោឃ ៣៦ នោះតើអ្នករាល់គ្នានិយាយមកខ្ញុំ ដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌បានញែកជាបរិសុទ្ធនិងចាត់ឲ្យចូលមកក្នុងពិភពលោកនេះថា៖ ‹អ្នកប្រមាថព្រះ› ដោយសារខ្ញុំបាននិយាយថាខ្ញុំជាបុត្ររបស់ព្រះឬ? ៣៧ ប្រសិនបើខ្ញុំមិនធ្វើការរបស់បិតាខ្ញុំទេ នោះកុំជឿខ្ញុំ។ ៣៨ ប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើការរបស់បិតាខ្ញុំមែន ចូរជឿដោយសារការទាំងនោះ ទោះជាអ្នករាល់គ្នាមិនជឿខ្ញុំក៏ដោយ ដើម្បីអ្នករាល់គ្នាអាចដឹងហើយជឿរហូតថា បិតានៅស្ថានសួគ៌រួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏រួបរួមជាមួយនឹងបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែរ»។ ៣៩ ដូច្នេះ ពួកគេខំចាប់លោកម្ដងទៀត តែលោកបានគេចផុតពីពួកគេ។
៤០ ម្ល៉ោះហើយ លោកបានចេញទៅត្រើយម្ខាងនៃទន្លេយ៉ូដាន់ម្ដងទៀត នៅកន្លែងដែលយ៉ូហានបានជ្រមុជទឹក* ឲ្យគេពីមុន រួចលោកបានស្នាក់នៅទីនោះ ៤១ ហើយមនុស្សជាច្រើនបានទៅឯលោក ក៏តាំងនិយាយថា៖ «ពិតមែនតែយ៉ូហានមិនបានធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ណាមួយ ប៉ុន្តែអ្វីៗទាំងប៉ុន្មានដែលយ៉ូហានបាននិយាយអំពីបុរសម្នាក់នេះគឺពិតទាំងអស់» ៤២ ហើយមនុស្សជាច្រើនចាប់ផ្ដើមជឿលើលោកនៅទីនោះ។
១១ មានបុរសដែលឈឺម្នាក់ គាត់ឈ្មោះឡាសា ជាអ្នកភូមិបេថានី ជាភូមិរបស់ម៉ារៀនិងម៉ាថាដែលជាបងស្រីរបស់គាត់។ ២ ឡាសាដែលឈឺនោះ គឺជាប្អូនប្រុសរបស់ម៉ារៀនោះឯងដែលបានយកប្រេងក្រអូបមកលាបលោកម្ចាស់យេស៊ូ ហើយយកសក់របស់នាងជូតជើងរបស់លោកឲ្យស្ងួត។ ៣ ដូច្នេះ បងស្រីៗរបស់គាត់បានចាត់គេឲ្យទៅជម្រាបលោកថា៖ «លោកម្ចាស់! មើល! មិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់លោកកំពុងឈឺ»។ ៤ ប៉ុន្តែពេលដែលលោកយេស៊ូឮដូច្នេះ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «លទ្ធផលនៃជំងឺនេះមិនមែនជាសេចក្ដីស្លាប់ទេ ប៉ុន្តែគឺជាការលើកតម្កើងដល់ព្រះវិញ ដើម្បីបុត្ររបស់ព្រះទទួលការលើកតម្កើងដោយសារជំងឺនោះ»។
៥ លោកយេស៊ូស្រឡាញ់ម៉ាថា ប្អូនរបស់នាង និងឡាសា។ ៦ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ពេលដែលលោកឮថាឡាសាកំពុងឈឺ លោកស្នាក់នៅកន្លែងដដែលអស់ពីរថ្ងៃទៀត។ ៧ បន្ទាប់ពីនោះ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «ចូរយើងទៅតំបន់យូឌាម្ដងទៀត»។ ៨ ពួកអ្នកកាន់តាមនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «រ៉ាប៊ី* ថ្មីៗនេះពួកអ្នកតំបន់យូឌាចង់គប់ដុំថ្មសម្លាប់លោក ដូច្នេះ តើលោកនឹងទៅទីនោះម្ដងទៀតឬ?»។ ៩ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «ក្នុងមួយថ្ងៃមានពន្លឺអស់ដប់ពីរម៉ោង មែនទេ? ប្រសិនបើអ្នកណាដើរក្នុងពន្លឺថ្ងៃ អ្នកនោះមិនទង្គិចនឹងអ្វីឡើយ ពីព្រោះគាត់ឃើញពន្លឺនៃពិភពលោកនេះ។ ១០ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកណាដើរពេលយប់ អ្នកនោះទង្គិចនឹងអ្វីមួយ ពីព្រោះគាត់គ្មានពន្លឺនៅក្នុងខ្លួនឡើយ»។
១១ បន្ទាប់ពីលោកមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនោះ លោកក៏មានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «ឡាសាជាសម្លាញ់របស់យើងបានដេកលក់ទៅហើយ ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងទៅទីនោះដើម្បីដាស់គាត់ពីដំណេក»។ ១២ ដូច្នេះ ពួកអ្នកកាន់តាមនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ ប្រសិនបើគាត់បានដេកលក់ នោះគាត់នឹងជាឡើងវិញ»។ ១៣ ក៏ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីមរណភាពរបស់គាត់ តែពួកគាត់នឹកស្មានថាលោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីការដេកលក់ធម្មតា។ ១៤ ដូច្នេះ ពេលនោះលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ប្រាប់ពួកគាត់ដោយត្រង់ថា៖ «ឡាសាបានស្លាប់ហើយ។ ១៥ ម្យ៉ាងទៀត បើគិតពីអ្នករាល់គ្នា ខ្ញុំត្រេកអរដែលខ្ញុំមិនបាននៅទីនោះ ដើម្បីឲ្យជំនឿរបស់អ្នករាល់គ្នាបានរឹងមាំជាង។ ប៉ុន្តែចូរយើងទៅឯគាត់ចុះ»។ ១៦ ដូច្នេះ ថូម៉ាស ដែលគេហៅថាកូនភ្លោះ* និយាយទៅអ្នកកាន់តាមឯទៀតថា៖ «យើងទៅជាមួយនឹងលោកដែរទៅ ដើម្បីយើងអាចស្លាប់ជាមួយនឹងលោក»។
១៧ ម្ល៉ោះហើយ ពេលដែលលោកយេស៊ូទៅដល់ លោកឃើញថាឡាសានៅក្នុងទីបញ្ចុះសពអស់បួនថ្ងៃហើយ។ ១៨ ឯភូមិបេថានីវិញ ភូមិនោះមានចម្ងាយប្រហែលបីគីឡូម៉ែត្រពីក្រុងយេរូសាឡិម។ ១៩ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់បានមកជួបម៉ាថានិងម៉ារៀដើម្បីសម្រាលទុក្ខពួកគាត់ ដោយសារប្អូនប្រុសរបស់ពួកគាត់បានស្លាប់។ ២០ ម្ល៉ោះហើយ ពេលដែលម៉ាថាបានឮថាលោកយេស៊ូកំពុងមក នាងបានចេញទៅជួបលោក ប៉ុន្តែម៉ារៀបានអង្គុយនៅផ្ទះតទៅទៀត។ ២១ ដូច្នេះ ម៉ាថានិយាយទៅកាន់លោកយេស៊ូថា៖ «លោកម្ចាស់ ប្រសិនបើលោកបាននៅទីនេះ ប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំមិនបានស្លាប់ទេ។ ២២ ប៉ុន្តែសូម្បីតែនៅគ្រាឥឡូវនេះ ខ្ញុំដឹងថាអ្វីក៏ដោយដែលលោកសុំពីព្រះ នោះព្រះនឹងឲ្យដល់លោក»។ ២៣ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ប្អូនប្រុសរបស់នាងនឹងរស់ឡើងវិញ»។ ២៤ ម៉ាថានិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «ខ្ញុំដឹងថាគាត់នឹងរស់ឡើងវិញ នៅថ្ងៃចុងក្រោយពេលដែលមនុស្សស្លាប់ត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ»។ ២៥ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ការរស់ឡើងវិញនិងជីវិតគឺដោយសារខ្ញុំ។ អ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំ ទោះជាអ្នកនោះស្លាប់ទៅក៏ដោយ ក៏នឹងរស់ឡើងវិញ ២៦ ឯអស់អ្នកណាដែលមានជីវិតរស់នៅហើយបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំ អ្នកទាំងនោះនឹងមិនស្លាប់សោះឡើយ។ តើនាងជឿរឿងនេះទេ?»។ ២៧ នាងនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «ចាសលោកម្ចាស់ ខ្ញុំជឿថាលោកជាគ្រិស្ត ជាបុត្រព្រះ និងជាលោកដែលបានចូលមកក្នុងពិភពលោក»។ ២៨ លុះនិយាយចប់ហើយ នាងចេញទៅហៅម៉ារៀជាប្អូនស្រីរបស់នាង ដោយប្រាប់ស្ងាត់ៗថា៖ «លោកគ្រូមកដល់ហើយ លោកកំពុងសួររកប្អូន»។ ២៩ ឮដូច្នេះ នាងក៏ប្រញាប់ក្រោកឡើងចេញទៅឯលោក។
៣០ ពេលនោះ លោកយេស៊ូមិនទាន់ចូលក្នុងភូមិនៅឡើយ ប៉ុន្តែលោកនៅកន្លែងដែលម៉ាថាបានជួបលោកពីមុន។ ៣១ ដូច្នេះ ពេលដែលជនជាតិយូដាដែលនៅជាមួយនឹងម៉ារៀក្នុងផ្ទះ ដើម្បីសម្រាលទុក្ខនាង ឃើញថានាងប្រញាប់ក្រោកឡើងហើយចេញទៅ នោះពួកគេក៏បានទៅតាម ដោយនឹកស្មានថានាងកំពុងចេញទៅទីបញ្ចុះសពដើម្បីយំនៅទីនោះ។ ៣២ រួចពេលដែលម៉ារៀមកដល់កន្លែងដែលលោកយេស៊ូនៅ ហើយឃើញលោក នោះនាងបានលំឱនកាយនៅជិតជើងរបស់លោក ដោយនិយាយថា៖ «លោកម្ចាស់ ប្រសិនបើលោកនៅទីនេះ ប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំមិនបានស្លាប់ទេ»។ ៣៣ ដូច្នេះ ពេលដែលលោកយេស៊ូឃើញនាងនិងជនជាតិយូដាដែលបានមកជាមួយនឹងនាងកំពុងយំ នោះលោកមានចិត្តក្ដុកក្ដួលក៏រំជួលចិត្ត* យ៉ាងខ្លាំង ៣៤ ហើយលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាបានដាក់គាត់នៅឯណា?» ពួកគាត់ឆ្លើយថា៖ «លោកម្ចាស់ សូមមកមើល»។ ៣៥ លោកយេស៊ូក៏ស្រក់ទឹកភ្នែក។ ៣៦ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាតាំងនិយាយថា៖ «មើល! គាត់ស្រឡាញ់ឡាសាខ្លាំងណាស់!»។ ៣៧ ប៉ុន្តែពួកគេខ្លះនិយាយថា៖ «បុរសនេះបានធ្វើឲ្យបុរសងងឹតភ្នែកនោះអាចមើលឃើញ ដូច្នេះ តើគាត់មិនអាចជួយកុំឲ្យអ្នកនេះស្លាប់បានទេឬ?»។
៣៨ ដូច្នេះ ក្រោយពីលោកយេស៊ូកើតមានចិត្តក្ដុកក្ដួលម្ដងទៀត នោះលោកមកដល់ទីបញ្ចុះសព។ ទីបញ្ចុះសពនោះជារូងថ្ម ហើយមានដុំថ្មមួយបិទមាត់រូង។ ៣៩ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរយកថ្មនោះចេញ»។ ម៉ាថាជាបងស្រីរបស់សព បាននិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ សពច្បាស់ជាធុំក្លិន ព្រោះបួនថ្ងៃបានកន្លងទៅហើយ»។ ៤០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «តើខ្ញុំមិនបានប្រាប់នាងថា ប្រសិនបើនាងជឿ នោះនាងនឹងឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះទេឬ?»។ ៤១ ដូច្នេះ ពួកគេបានយកថ្មនោះចេញ។ បន្ទាប់មក លោកយេស៊ូងើយភ្នែកទៅលើ ក៏មានប្រសាសន៍ថា៖ «បិតាអើយ ខ្ញុំសូមអរគុណលោកដែលលោកបានស្ដាប់ខ្ញុំ។ ៤២ ពិតមែនតែខ្ញុំដឹងថាលោកតែងតែស្ដាប់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំបាននិយាយដូច្នេះដោយសារមានបណ្ដាជនកំពុងឈរនៅជុំវិញ ដើម្បីពួកគេអាចជឿថាលោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក»។ ៤៣ លុះមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះចប់ហើយ លោកបន្លឺសំឡេងយ៉ាងខ្លាំងថា៖ «ឡាសា! ចូរចេញមក!»។ ៤៤ បុរសដែលស្លាប់នោះបានចេញមកទាំងមានក្រណាត់រុំដៃ ជើង និងមុខរបស់គាត់។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ចូរស្រាយគាត់ ហើយឲ្យគាត់ទៅចុះ»។
៤៥ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់ដែលបានមកឯម៉ារៀ ហើយដែលឃើញអ្វីដែលលោកយេស៊ូធ្វើ ក៏ចាប់ផ្ដើមជឿលើលោក។ ៤៦ ប៉ុន្តែពួកគេខ្លះបានចេញទៅប្រាប់ពួកផារិស៊ីអំពីអ្វីៗដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើ។ ៤៧ ម្ល៉ោះហើយ ពួកសង្ឃនាយកនិងពួកផារិស៊ីបានហៅក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់* មកជុំគ្នា រួចតាំងនិយាយថា៖ «តើយើងត្រូវធ្វើយ៉ាងណាទៅ? ព្រោះបុរសនេះធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ជាច្រើន ៤៨ ប្រសិនបើយើងទុកឲ្យគាត់ធ្វើដូច្នេះ ពួកគេទាំងអស់គ្នានឹងជឿលើគាត់ រួចជនជាតិរ៉ូមនិងមកដណ្ដើមយកទាំងកន្លែងគោរពបូជារបស់យើងទាំងជាតិរបស់យើងផង»។ ៤៩ ក៏ប៉ុន្តែម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេ ឈ្មោះកៃផាស ដែលជាសម្ដេចសង្ឃនៅឆ្នាំនោះ បាននិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនដឹងអ្វីសោះ ៥០ ក៏មិនបានពិចារណាថា គឺមានប្រយោជន៍ដល់អ្នករាល់គ្នាដែលមនុស្សម្នាក់ស្លាប់ដើម្បីបណ្ដាជន ជាជាងជាតិទាំងមូលរបស់យើងត្រូវបំផ្លាញចោល»។ ៥១ ប៉ុន្តែគាត់មិនបាននិយាយដូច្នេះចេញពីគំនិតខ្លួនគាត់ឡើយ តែដោយសារគាត់ជាសម្ដេចសង្ឃនៅឆ្នាំនោះ គាត់ប្រកាសទំនាយថាលោកយេស៊ូត្រូវស្លាប់ដើម្បីជាតិរបស់លោក ៥២ ហើយមិនមែនដើម្បីជាតិរបស់លោកប៉ុណ្ណោះ តែដើម្បីឲ្យលោកប្រមូលកូនទាំងអស់របស់ព្រះដែលនៅខ្ចាត់ខ្ចាយ ឲ្យរួមគ្នាជាក្រុមតែមួយ។ ៥៣ ដូច្នេះ ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះទៅ ពួកគេបានប្រឹក្សាគ្នារកវិធីសម្លាប់លោក។
៥៤ ហេតុនោះ លោកយេស៊ូចាប់ផ្ដើមធ្វើដំណើរដោយស្ងាត់ៗក្នុងចំណោមជនជាតិយូដា ហើយលោកបានចេញពីទីនោះ ទៅក្រុងមួយហៅថាអេប្រាអ៊ីម នៅស្រុកជិតតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំ រួចលោកស្នាក់នៅទីនោះជាមួយនឹងពួកអ្នកកាន់តាម។ ៥៥ បុណ្យរំលងរបស់ជនជាតិយូដាគឺជិតដល់ហើយ។ មនុស្សជាច្រើនបានចេញពីជនបទទៅក្រុងយេរូសាឡិមមុនបុណ្យរំលង ដើម្បីសម្អាតខ្លួនឲ្យបរិសុទ្ធតាមច្បាប់។* ៥៦ ដូច្នេះ ពួកគេបានរកលោកយេស៊ូ ហើយពេលដែលកំពុងឈរក្នុងវិហារ ពួកគេក៏តាំងនិយាយគ្នាថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាគិតដូចម្ដេច? តើអ្នកគិតថាលោកនឹងមិនមកបុណ្យនេះសោះឬ?»។ ៥៧ ម្យ៉ាងទៀត ពួកសង្ឃនាយកនិងពួកផារិស៊ីបានបង្គាប់ថា បើអ្នកណាឮថាលោកនៅឯណា អ្នកនោះត្រូវប្រាប់ពួកគេ ដើម្បីពួកគេអាចចាប់លោកបាន។
១២ ដូច្នេះ ប្រាំមួយថ្ងៃមុនបុណ្យរំលង លោកយេស៊ូបានមកដល់ភូមិបេថានី ជាកន្លែងដែលឡាសានៅ។ គាត់ជាអ្នកដែលលោកយេស៊ូបានប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ២ ដូច្នេះ គេបានរៀបចំភោជនាហារជូនលោក ហើយម៉ាថាកំពុងបម្រើពួកគេ ប៉ុន្តែឡាសានៅក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលអង្គុយរួមតុជាមួយនឹងលោក។ ៣ ម្ល៉ោះហើយ ម៉ារៀបានយកប្រេងក្រអូបប្រហែលកន្លះលីត្រមក ជាប្រេងណាដ* សុទ្ធ ដែលមានតម្លៃថ្លៃណាស់ ហើយបានលាបជើងរបស់លោកយេស៊ូ រួចនាងក៏យកសក់មកជូតជើងរបស់លោកឲ្យស្ងួត។ ក្លិនប្រេងក្រអូបនោះបានសាយភាយពេញផ្ទះ។ ៤ ប៉ុន្តែយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុត ដែលជាអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់លោក និងជាអ្នកដែលបម្រុងនឹងក្បត់លោក បាននិយាយថា៖ ៥ «ហេតុអ្វីក៏មិនលក់ប្រេងក្រអូបនេះបានបីរយឌីណារី* រួចចែកឲ្យអ្នកក្រ?»។ ៦ ក៏ប៉ុន្តែគាត់និយាយដូច្នេះមិនមែនដោយសារគាត់យកចិត្តទុកដាក់នឹងជនក្រីក្រទេ តែដោយសារគាត់ជាចោរ ហើយជាអ្នកកាន់ប្រអប់ទុកប្រាក់ ក៏ធ្លាប់យកប្រាក់ដែលគេដាក់ក្នុងប្រអប់នោះ។ ៧ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «កុំរំខាននាង ដើម្បីឲ្យនាងអាចធ្វើតាមទម្លាប់នេះដោយគិតពីថ្ងៃបញ្ចុះសពរបស់ខ្ញុំ។ ៨ ព្រោះអ្នករាល់គ្នាតែងតែមានអ្នកក្រនៅជាមួយ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នានឹងមិនមានខ្ញុំនៅជាមួយរហូតទេ»។
៩ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាមួយក្រុមធំបានឮថាលោកនៅទីនោះ ក៏បានមក មិនមែនដោយសារតែលោកយេស៊ូប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារពួកគេចង់ឃើញឡាសាដែរ ដែលលោកបានប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ ១០ នៅពេលនោះ ពួកសង្ឃនាយកក៏ប្រឹក្សាគ្នារកវិធីសម្លាប់ឡាសាដែរ ១១ ព្រោះជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់កំពុងទៅទីនោះហើយជឿលើលោកយេស៊ូដោយសារគាត់។
១២ លុះថ្ងៃស្អែក មនុស្សមួយក្រុមធំដែលបានមកបុណ្យនោះ ហើយបានឮថាលោកយេស៊ូកំពុងធ្វើដំណើរមកក្រុងយេរូសាឡិម ១៣ ក៏យកធាងលម៉ើ រួចបានចេញទៅជួបលោក។ ពួកគេតាំងស្រែកឡើងថា៖ «សូមលោកមេត្ដាសង្គ្រោះ! អ្នកដែលមកក្នុងនាមព្រះយេហូវ៉ា មានពរហើយ! គឺជាស្តេចនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល!»។ ១៤ ប៉ុន្តែពេលដែលលោកយេស៊ូបានរកឃើញសត្វលាស្ទាវមួយ លោកក៏ជិះលើវា ដូចបទគម្ពីរបានចែងថា៖ ១៥ «កុំខ្លាចឡើយ កូនស្រីរបស់ក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ! មើល! ស្តេចរបស់នាងកំពុងមក ដោយជិះលើកូនលា»។ ១៦ នៅដើមដំបូង ពួកអ្នកកាន់តាមលោកមិនបានកត់សម្គាល់ការទាំងនេះឡើយ ប៉ុន្តែក្រោយពីលោកយេស៊ូបានទទួលសិរីរុងរឿងហើយ នោះពួកគាត់បាននឹកឃើញថាការទាំងនេះបានត្រូវសរសេរអំពីលោក ក៏ចាំថាការទាំងនេះបានកើតឡើងដល់លោក។
១៧ ឯបណ្ដាជនដែលនៅជាមួយនឹងលោកពេលដែលលោកហៅឡាសាឲ្យចេញពីទីបញ្ចុះសពមក ហើយប្រោសគាត់ឲ្យរស់ឡើងវិញ ពួកគេបញ្ជាក់អំពីលោកឥតឈប់។ ១៨ ហេតុនេះ បណ្ដាជនក៏បានមកជួបលោកដែរ ដោយសារពួកគេបានឮថាលោកបានធ្វើសញ្ញាសម្គាល់នេះ។ ១៩ ដូច្នេះ ពួកផារិស៊ីនិយាយគ្នាថា៖ «ឃើញទេ? គម្រោងរបស់យើងមិនបានជោគជ័យសោះ។ មើល! ពិភពលោកទាំងមូលបានចេញទៅតាមអ្នកនោះ»។
២០ មានជនជាតិក្រិចមួយចំនួនក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលបានមកគោរពបូជា ក្នុងពិធីបុណ្យនោះ។ ២១ ដូច្នេះ អ្នកទាំងនេះបានទៅជួបភីលីព ដែលមកពីក្រុងបេតសេដានៅស្រុកកាលីឡេ ក៏តាំងសុំថា៖ «លោក យើងសូមជួបលោកយេស៊ូ»។ ២២ ភីលីពបានមកប្រាប់អនទ្រេ រួចអនទ្រេនិងភីលីពបានមកជម្រាបលោកយេស៊ូ។
២៣ ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូបានតបទៅពួកគាត់ថា៖ «គឺដល់ពេលឲ្យកូនមនុស្សទទួលសិរីរុងរឿងហើយ។ ២៤ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ប្រសិនបើគ្រាប់ស្រូវសាលីមួយមិនធ្លាក់ដល់ដីហើយងាប់ទៅ នោះវានៅតែជាគ្រាប់មួយប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែបើគ្រាប់នោះងាប់វិញ វាបង្កើតផលជាច្រើន។ ២៥ អ្នកណាដែលស្រឡាញ់ជីវិត* ខ្លួន អ្នកនោះបំផ្លាញជីវិតខ្លួនវិញ ប៉ុន្តែអ្នកដែលស្អប់ជីវិតខ្លួនក្នុងពិភពលោកនេះ នឹងរក្សាជីវិតដើម្បីឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ ២៦ ប្រសិនបើអ្នកណាបម្រើខ្ញុំ អ្នកនោះត្រូវមកតាមខ្ញុំ ហើយកន្លែងណាដែលខ្ញុំនៅ អ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំក៏នឹងនៅទីនោះដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកណាបម្រើខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងទទួលកិត្ដិយសពីបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌។ ២៧ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំពិបាកចិត្តណាស់ ហើយតើខ្ញុំអាចនិយាយយ៉ាងណា? បិតាអើយ សូមសង្គ្រោះខ្ញុំឲ្យរួចពីគ្រានេះ។ ប៉ុន្តែហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំមក គឺដើម្បីឆ្លងកាត់គ្រានេះ។ ២៨ បិតាអើយ សូមលើកតម្កើងនាមរបស់លោក»។ ដូច្នេះ មានសំឡេងមួយមកពីលើមេឃ* ថា៖ «ខ្ញុំបានលើកតម្កើង ក៏នឹងលើកតម្កើងម្ដងទៀត»។
២៩ ម្ល៉ោះហើយ បណ្ដាជនដែលកំពុងឈរនៅទីនោះហើយបានឮសំឡេង ក៏តាំងនិយាយថា នោះជាសូរផ្គរលាន់។ អ្នកឯទៀតក៏និយាយថា៖ «ទេវតាមួយបាននិយាយទៅកាន់គាត់»។ ៣០ លោកយេស៊ូតបថា៖ «សំឡេងនេះបានបន្លឺឡើងសម្រាប់អ្នករាល់គ្នា មិនមែនសម្រាប់ខ្ញុំទេ។ ៣១ ឥឡូវពិភពលោកនេះកំពុងទទួលការវិនិច្ឆ័យ ហើយអ្នកគ្រប់គ្រងពិភពលោកនេះនឹងត្រូវបណ្ដេញចោល។ ៣២ ក៏ប៉ុន្តែពេលដែលខ្ញុំត្រូវគេលើកឡើងពីដី ខ្ញុំនឹងទាញនាំមនុស្សគ្រប់ប្រភេទមកឯខ្ញុំ»។ ៣៣ តាមពិត លោកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ ដើម្បីបញ្ជាក់អំពីរបៀបដែលលោកនឹងទទួលមរណភាព។ ៣៤ ម្ល៉ោះហើយ បណ្ដាជនតបទៅលោកថា៖ «យើងបានឮអ្វីដែលចែងក្នុងច្បាប់* ថា គ្រិស្តនឹងស្ថិតនៅជារៀងរហូត។ ដូច្នេះ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកនិយាយថាកូនមនុស្សនឹងត្រូវគេលើកឡើង? តើកូនមនុស្សនេះជាអ្នកណា?»។ ៣៥ ហេតុនេះហើយ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ពន្លឺនឹងនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាតែបន្ដិចទៀតទេ។ ចូរអ្នករាល់គ្នាដើរកាលដែលនៅមានពន្លឺ ដើម្បីកុំឲ្យភាពងងឹតឈ្នះអ្នករាល់គ្នាឡើយ។ ឯអ្នកណាដែលដើរក្នុងភាពងងឹត អ្នកនោះមិនដឹងថាខ្លួនកំពុងទៅឯណាទេ។ ៣៦ កាលដែលអ្នករាល់គ្នានៅមានពន្លឺ ចូរបង្ហាញជំនឿលើពន្លឺ ដើម្បីអាចទៅជាកូននៃពន្លឺ»។
លុះមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះចប់ហើយ លោកយេស៊ូក៏ចេញទៅ ហើយលាក់ខ្លួនពីពួកគេ។ ៣៧ ក៏ប៉ុន្តែទោះជាលោកបានធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ជាច្រើននៅមុខពួកគេក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនជឿលើលោកឡើយ។ ៣៨ យ៉ាងនេះ ពាក្យរបស់អេសាយដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានត្រូវសម្រេច។ ពាក្យនោះថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ា តើអ្នកណាបានជឿអ្វីដែលយើងបានឮ? ហើយតើព្រះយេហូវ៉ាបានបើកបង្ហាញឫទ្ធានុភាព* របស់លោកដល់អ្នកណា?»។ ៣៩ មូលហេតុដែលពួកគេមិនអាចជឿបាន គឺដោយសារអេសាយបានចែងទៀតថា៖ ៤០ «លោកបានធ្វើឲ្យភ្នែករបស់ពួកគេងងឹត ក៏បានធ្វើឲ្យចិត្តរបស់ពួកគេរឹង ដើម្បីកុំឲ្យពួកគេមើលឃើញនឹងភ្នែក ហើយយល់អត្ថន័យនិងឲ្យមានឥទ្ធិពលលើចិត្តរបស់ពួកគេ រួចវិលមកវិញ ហើយខ្ញុំធ្វើឲ្យពួកគេជាសះស្បើយ»។ ៤១ អេសាយបានពោលអ្វីៗទាំងនេះ ពីព្រោះគាត់បានឃើញសិរីរុងរឿងរបស់លោក ក៏បាននិយាយអំពីលោក។ ៤២ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងជាច្រើននាក់បានជឿលើលោក ក៏ប៉ុន្តែដោយសារពួកផារិស៊ី អ្នកគ្រប់គ្រងទាំងនោះមិនហ៊ានទទួលស្គាល់លោកទេ ដើម្បីកុំឲ្យគេបណ្ដេញចោលពីសាលាប្រជុំ ៤៣ ព្រោះពួកគេស្រឡាញ់ការសរសើររបស់មនុស្ស ជាងទទួលការពេញចិត្តពីព្រះ។
៤៤ ក៏ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូបានស្រែកឡើងថា៖ «អ្នកណាដែលជឿលើខ្ញុំ អ្នកនោះមិនមែនជឿលើខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ជឿលើលោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកដែរ ៤៥ ហើយអ្នកណាដែលឃើញខ្ញុំ អ្នកនោះក៏ឃើញលោកដែលចាត់ខ្ញុំឲ្យមកដែរ។ ៤៦ ខ្ញុំបានមកដើម្បីធ្វើជាពន្លឺក្នុងពិភពលោកនេះ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកណាដែលជឿលើខ្ញុំស្ថិតក្នុងភាពងងឹតតទៅទៀតឡើយ។ ៤៧ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកណាឮពាក្យរបស់ខ្ញុំ ហើយមិនធ្វើតាមពាក្យទាំងនោះ ខ្ញុំមិនវិនិច្ឆ័យអ្នកនោះទេ ព្រោះខ្ញុំមិនបានមកដើម្បីវិនិច្ឆ័យពិភពលោកឡើយ តែដើម្បីសង្គ្រោះពិភពលោកវិញ។ ៤៨ មានអ្នកដែលនឹងវិនិច្ឆ័យអ្នកណាដែលមិនអើពើចំពោះខ្ញុំហើយមិនទទួលពាក្យរបស់ខ្ញុំ។ ពាក្យដែលខ្ញុំបាននិយាយជាអ្វីដែលនឹងវិនិច្ឆ័យអ្នកនោះនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ៤៩ ពីព្រោះខ្ញុំមិនបាននិយាយចេញពីចិត្តរបស់ខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក បានឲ្យបញ្ញត្ដិមួយមកខ្ញុំដោយផ្ទាល់ ស្តីអំពីអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវប្រាប់ និងអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវនិយាយ។ ៥០ ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំដឹងថាបញ្ញត្ដិរបស់លោកនាំឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ ដូច្នេះ អ្វីៗដែលខ្ញុំនិយាយ នោះខ្ញុំនិយាយដូចបិតានៅស្ថានសួគ៌បានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំ»។
១៣ មុនបុណ្យរំលង លោកយេស៊ូដឹងថាគ្រាដែលលោកត្រូវចេញពីពិភពលោកនេះទៅឯបិតានៅស្ថានសួគ៌បានមកដល់ហើយ។ ដោយសារលោកស្រឡាញ់ពួកអ្នកដែលជារបស់លោក ដែលនៅក្នុងពិភពលោកនេះ នោះលោកស្រឡាញ់ពួកគាត់រហូតដល់ទីបំផុត។ ២ ពេលនោះ មេកំណាច* បានធ្វើឲ្យយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុត ជាកូនស៊ីម៉ូន មានគំនិតក្បត់លោករួចហើយ។ កាលដែលពួកគាត់កំពុងបរិភោគ ៣ នោះលោកយេស៊ូ ដែលដឹងថាបិតានៅស្ថានសួគ៌បានប្រគល់អ្វីៗទាំងអស់ទៅក្នុងដៃរបស់លោក ហើយដឹងថាលោកបានមកពីព្រះ ក៏នឹងទៅឯព្រះវិញ ៤ បានក្រោកឡើងពីតុ ហើយដោះសម្លៀកបំពាក់ក្រៅចេញ។ រួចមក លោកយកកន្សែងមកក្រវាត់ចង្កេះ។ ៥ បន្ទាប់មក លោកចាក់ទឹកក្នុងចានក្លាំធំមួយ ហើយចាប់ផ្ដើមលាងជើងរបស់ពួកអ្នកកាន់តាម ក៏បានយកកន្សែងដែលក្រវាត់ចង្កេះមកជូតជើងពួកគាត់ឲ្យស្ងួត។ ៦ កាលដែលលោកមកឯស៊ីម៉ូនពេត្រុស គាត់និយាយទៅលោកថា៖ «លោកម្ចាស់ តើលោកនឹងលាងជើងរបស់ខ្ញុំឬ?»។ ៧ លោកយេស៊ូតបទៅគាត់ថា៖ «ឥឡូវនេះ អ្នកមិនយល់អ្វីដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើទេ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីការទាំងនេះ អ្នកនឹងយល់»។ ៨ ពេត្រុសនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកមិនត្រូវលាងជើងខ្ញុំទេ»។ លោកយេស៊ូតបទៅគាត់ថា៖ «បើខ្ញុំមិនលាងជើងរបស់អ្នកទេ អ្នកគ្មានចំណែកជាមួយនឹងខ្ញុំឡើយ»។ ៩ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ សូមកុំលាងតែជើងខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ តែសូមលាងទាំងដៃទាំងក្បាលរបស់ខ្ញុំផង»។ ១០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «អ្នកណាដែលបានងូតទឹកហើយ រូបកាយទាំងមូលរបស់អ្នកនោះគឺស្អាត ដូច្នេះ គាត់មិនត្រូវការលាងអ្វីក្រៅពីជើងរបស់គាត់ប៉ុណ្ណោះ។ ពួកអ្នកគឺស្អាតហើយ ប៉ុន្តែមិនមែនគ្រប់គ្នាទេ»។ ១១ លោកដឹងហើយថា អ្នកណានឹងក្បត់លោក។ ហេតុនោះហើយបានជាលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនមែនស្អាតគ្រប់គ្នាទេ»។
១២ បន្ទាប់ពីលោកលាងជើងរបស់ពួកគាត់ ហើយពាក់សម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់លោក នោះលោកបានអង្គុយនៅតុម្ដងទៀត ហើយមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាយល់អ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើដល់អ្នករាល់គ្នាទេ? ១៣ អ្នករាល់គ្នាហៅខ្ញុំ‹លោកគ្រូ›និង‹លោកម្ចាស់› ហើយជាការត្រឹមត្រូវដែលអ្នករាល់គ្នាហៅខ្ញុំដូច្នេះ ព្រោះខ្ញុំជាគ្រូនិងជាម្ចាស់មែន។ ១៤ ដូច្នេះ ប្រសិនបើខ្ញុំបានលាងជើងរបស់អ្នករាល់គ្នា ទោះបីខ្ញុំជាម្ចាស់និងជាគ្រូក៏ដោយ នោះអ្នករាល់គ្នាក៏ត្រូវលាងជើងឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកដែរ។ ១៥ ព្រោះខ្ញុំបានធ្វើគំរូឲ្យអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំបានធ្វើដល់អ្នករាល់គ្នា។ ១៦ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ខ្ញុំបម្រើគឺមិនធំជាងម្ចាស់ខ្លួនទេ ហើយអ្នកដែលគេចាត់ឲ្យទៅ ក៏មិនធំជាងអ្នកដែលចាត់អ្នកនោះឲ្យទៅដែរ។ ១៧ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាដឹងការទាំងនេះហើយ អ្នកនឹងមានសុភមង្គលបើធ្វើការទាំងនោះ។ ១៨ ខ្ញុំមិនមែននិយាយអំពីអ្នកទាំងអស់គ្នាទេ ខ្ញុំស្គាល់អ្នកដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើស។ ប៉ុន្តែនេះគឺដើម្បីសម្រេចតាមបទគម្ពីរដែលចែងថា៖ ‹អ្នកដែលធ្លាប់បរិភោគនំប៉័ងរបស់ខ្ញុំ បានលើកកែងជើងទាស់នឹងខ្ញុំវិញ›។ ១៩ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាមុនការទាំងនោះកើតឡើង ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាជឿថា ខ្ញុំជាអ្នកនោះ កាលណាការទាំងនោះកើតឡើង។ ២០ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នកណាដែលទទួលអ្នកដែលខ្ញុំចាត់ឲ្យទៅ អ្នកនោះក៏ទទួលខ្ញុំដែរ។ ឯអ្នកណាដែលទទួលខ្ញុំ អ្នកនោះក៏ទទួលលោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកដែរ»។
២១ ក្រោយពីលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះហើយ លោកកើតទុក្ខក្នុងចិត្ត* ក៏បញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា មានម្នាក់នឹងក្បត់ខ្ញុំ»។ ២២ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកចាប់ផ្ដើមមើលមុខគ្នា ដោយមិនដឹងថាលោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីអ្នកណាឡើយ។ ២៣ មានអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់លោកយេស៊ូកំពុងអង្គុយនៅជិតដើមទ្រូងរបស់លោក ជាអ្នកដែលលោកយេស៊ូស្រឡាញ់។ ២៤ ដូច្នេះ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសធ្វើសញ្ញាទៅអ្នកនោះ ហើយប្រាប់គាត់ថា៖ «សូមប្រាប់យើងថាលោកកំពុងមានប្រសាសន៍អំពីអ្នកណា»។ ២៥ ដូច្នេះ អ្នកនោះផ្អែកខ្លួនទៅលើទ្រូងលោកយេស៊ូ ហើយនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ តើអ្នកណាទៅ?»។ ២៦ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «គឺជាអ្នកដែលខ្ញុំនឹងឲ្យនំប៉័ងដែលខ្ញុំជ្រលក់»។ ដូច្នេះ លោកក៏ជ្រលក់នំប៉័ងមួយដុំ រួចឲ្យទៅយូដាស ជាកូនស៊ីម៉ូនអ៊ីស្ការីយ៉ុត។ ២៧ បន្ទាប់ពីយូដាសទទួលនំប៉័ងនោះ សាថាន* ក៏ចូលគាត់។ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «អ្វីដែលអ្នកកំពុងធ្វើ ចូរធ្វើឲ្យឆាប់ទៅ»។ ២៨ ក៏ប៉ុន្តែពួកអ្នកដែលកំពុងអង្គុយនៅតុ មិនដឹងមូលហេតុដែលលោកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះទៅយូដាសទេ។ ២៩ ដោយសារយូដាសជាអ្នកកាន់ប្រអប់ទុកប្រាក់ នោះអ្នកខ្លះបាននឹកស្មានថាលោកយេស៊ូប្រាប់គាត់ថា៖ «ចូរទៅទិញអ្វីដែលយើងត្រូវការសម្រាប់បុណ្យនេះ» ឬប្រាប់គាត់ឲ្យទៅចែកប្រាក់ខ្លះឲ្យអ្នកក្រ។ ៣០ ម្ល៉ោះហើយ ក្រោយពីគាត់បានទទួលនំប៉័ងនោះ គាត់ក៏ចេញទៅភ្លាម។ ពេលនោះគឺយប់ហើយ។
៣១ ដូច្នេះ ពេលដែលយូដាសបានចេញទៅបាត់ហើយ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ឥឡូវកូនមនុស្សបានត្រូវលើកតម្កើង ហើយព្រះបានត្រូវលើកតម្កើងតាមរយៈលោក។ ៣២ ហើយព្រះនឹងលើកតម្កើងលោកដោយផ្ទាល់ ក៏នឹងលើកតម្កើងលោកភ្លាមៗ។ ៣៣ កូនៗអើយ ខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាតែបន្ដិចទៀតទេ។ អ្នករាល់គ្នានឹងរកខ្ញុំ តែឥឡូវនេះខ្ញុំក៏ប្រាប់អ្នករាល់គ្នាដូចខ្ញុំបានប្រាប់ជនជាតិយូដាដែរថា៖ ‹កន្លែងដែលខ្ញុំទៅ អ្នករាល់គ្នាមិនអាចមកបានទេ›។ ៣៤ ខ្ញុំឲ្យបញ្ញត្ដិថ្មីមួយដល់អ្នករាល់គ្នា គឺអ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ។ ៣៥ យ៉ាងនេះ មនុស្សគ្រប់គ្នានឹងដឹងថាអ្នករាល់គ្នាជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ បើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់គ្នា»។
៣៦ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ តើលោកនឹងទៅឯណា?»។ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «កន្លែងដែលខ្ញុំនឹងទៅ អ្នកមិនអាចមកតាមឥឡូវនេះបានទេ ប៉ុន្តែអ្នកនឹងមកនៅពេលក្រោយ»។ ៣៧ ពេត្រុសនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ ហេតុអ្វីខ្ញុំមិនអាចទៅតាមលោកឥឡូវនេះ? ខ្ញុំសុខចិត្តលះបង់ជីវិតដើម្បីលោក»។ ៣៨ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «តើអ្នកពិតជាសុខចិត្តលះបង់ជីវិត* ដើម្បីខ្ញុំឬ? ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតថា មាន់នឹងមិនរងាវរហូតដល់អ្នកបានបដិសេធ មិនទទួលស្គាល់ខ្ញុំបីដង»។
១៤ «កុំឲ្យចិត្តរបស់អ្នករាល់គ្នាថប់បារម្ភឡើយ។ ចូរបង្ហាញជំនឿលើព្រះ ហើយបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំដែរ។ ២ ក្នុងលំនៅរបស់បិតានៃខ្ញុំមានទីអាស្រ័យជាច្រើន។ បើមិនដូច្នោះ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាហើយ ពីព្រោះខ្ញុំនឹងទៅដើម្បីរៀបចំកន្លែងមួយឲ្យអ្នករាល់គ្នា។ ៣ ម្យ៉ាងទៀត ប្រសិនបើខ្ញុំទៅរៀបចំកន្លែងមួយឲ្យអ្នករាល់គ្នា នោះខ្ញុំនឹងមកម្ដងទៀត រួចនឹងទទួលអ្នករាល់គ្នាមកឯលំនៅរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នានៅកន្លែងដែលខ្ញុំនៅដែរ។ ៤ ឯកន្លែងដែលខ្ញុំនឹងទៅ អ្នករាល់គ្នាស្គាល់ផ្លូវហើយ»។
៥ ថូម៉ាស់និយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ យើងមិនដឹងថាលោកនឹងទៅឯណាទេ តើយើងអាចស្គាល់ផ្លូវដូចម្ដេចបាន?»។
៦ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ខ្ញុំជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត និងជាជីវិត។ គ្មានអ្នកណាអាចមកឯបិតានៅស្ថានសួគ៌បានឡើយ លើកលែងតែអ្នកនោះមកតាមខ្ញុំ។ ៧ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាស្គាល់ខ្ញុំ អ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់បិតារបស់ខ្ញុំដែរ។ ចាប់តាំងពីឥឡូវនេះទៅ អ្នករាល់គ្នាស្គាល់លោក ក៏ឃើញលោក»។
៨ ភីលីពនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ សូមបង្ហាញឲ្យយើងឃើញបិតានៅស្ថានសួគ៌ នោះគ្រប់គ្រាន់ហើយសម្រាប់យើង»។
៩ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ភីលីព ខ្ញុំបាននៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាយូរហើយ តើអ្នកនៅតែមិនស្គាល់ខ្ញុំឬ? អ្នកណាដែលបានឃើញខ្ញុំ អ្នកនោះបានឃើញបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ហើយ។ ហេតុដូចម្ដេចបានជាអ្នកនិយាយថា៖ ‹សូមបង្ហាញឲ្យយើងឃើញបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌›ដូច្នេះ? ១០ តើអ្នកមិនជឿថា ខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងបិតានៅស្ថានសួគ៌ ហើយបិតានៅស្ថានសួគ៌ក៏រួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំដែរទេឬ? អ្វីៗដែលខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នា ខ្ញុំមិននិយាយចេញពីខ្លួនខ្ញុំឡើយ ប៉ុន្តែបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលរួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំជានិច្ច កំពុងធ្វើការរបស់លោក។ ១១ ចូរជឿខ្ញុំថា ខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងបិតានៅស្ថានសួគ៌ ហើយបិតានៅស្ថានសួគ៌រួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំដែរ ឬបើមិនដូច្នោះ ចូរជឿដោយសារការនោះឯងដែលខ្ញុំបានធ្វើ។ ១២ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងធ្វើការដែលខ្ញុំធ្វើដែរ ក៏នឹងធ្វើការដ៏ធំជាងនោះទៅទៀត ពីព្រោះខ្ញុំនឹងទៅឯបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌។ ១៣ ម្យ៉ាងទៀត អ្វីក៏ដោយដែលអ្នករាល់គ្នាសុំដោយនូវឈ្មោះរបស់ខ្ញុំ នោះខ្ញុំនឹងធ្វើ ដើម្បីឲ្យបិតានៅស្ថានសួគ៌ទទួលការលើកតម្កើងតាមរយៈបុត្ររបស់លោក។ ១៤ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាសុំអ្វីក៏ដោយ ដោយនូវឈ្មោះរបស់ខ្ញុំ នោះខ្ញុំនឹងធ្វើ។
១៥ «ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងប្រព្រឹត្តតាមបញ្ញត្ដិរបស់ខ្ញុំ ១៦ ហើយខ្ញុំនឹងសុំបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ រួចលោកនឹងឲ្យអ្នកជួយមួយ* ទៀតដល់អ្នករាល់គ្នា ដែលនឹងនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាជារៀងរហូត ១៧ ពោលគឺសកម្មពល* ដែលសម្ដែងពីសេចក្ដីពិត។ ពិភពលោកនេះមិនអាចទទួលសកម្មពលនោះបានទេ ពីព្រោះពិភពលោកនេះមិនឃើញហើយមិនស្គាល់សកម្មពលនោះ។ អ្នករាល់គ្នាស្គាល់សកម្មពលនោះ ពីព្រោះនោះនៅជាប់ជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា ក៏នៅក្នុងអ្នករាល់គ្នាទៀតផង។ ១៨ ខ្ញុំនឹងមិនទុកឲ្យអ្នករាល់គ្នានៅកំព្រាឡើយ។ ខ្ញុំនឹងមកឯអ្នករាល់គ្នា។ ១៩ បន្ដិចទៀតពិភពលោកនេះនឹងលែងឃើញខ្ញុំទៀតហើយ ប៉ុន្តែអ្នករាល់គ្នានឹងឃើញខ្ញុំ ពីព្រោះខ្ញុំរស់ ហើយអ្នករាល់គ្នាក៏នឹងរស់ដែរ។ ២០ នៅថ្ងៃនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថាខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងបិតារបស់ខ្ញុំ ហើយអ្នករាល់គ្នារួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាដែរ។ ២១ អ្នកណាដែលមានបញ្ញត្ដិរបស់ខ្ញុំហើយប្រព្រឹត្តតាម អ្នកនោះស្រឡាញ់ខ្ញុំ ហើយអ្នកណាដែលស្រឡាញ់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីបិតារបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនឹងស្រឡាញ់អ្នកនោះ ក៏នឹងបង្ហាញខ្លួនជាចំហឲ្យអ្នកនោះឃើញ»។
២២ យូដាស (មិនមែនអ៊ីស្ការីយ៉ុតទេ) បាននិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ តើអ្វីបានកើតឡើងបានជាលោកនឹងបង្ហាញខ្លួនជាចំហឲ្យយើងឃើញ តែមិនបង្ហាញខ្លួនឲ្យពិភពលោកឃើញ?»។
២៣ លោកយេស៊ូតបទៅគាត់ថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកណាស្រឡាញ់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងប្រព្រឹត្តតាមពាក្យរបស់ខ្ញុំ ហើយបិតារបស់ខ្ញុំនឹងស្រឡាញ់អ្នកនោះ រួចយើងនឹងមកឯអ្នកនោះ ហើយតាំងលំនៅជាមួយនឹងគាត់។ ២៤ អ្នកណាដែលមិនស្រឡាញ់ខ្ញុំ អ្នកនោះមិនប្រព្រឹត្តតាមពាក្យរបស់ខ្ញុំឡើយ ហើយពាក្យដែលអ្នករាល់គ្នាកំពុងស្ដាប់ មិនមែនជាពាក្យរបស់ខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែជាបណ្ដាំរបស់បិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។
២៥ «កាលដែលខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា ខ្ញុំបានប្រាប់អ្វីៗទាំងនេះដល់អ្នករាល់គ្នា។ ២៦ ប៉ុន្តែអ្នកជួយ* ដែលជាសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌នឹងចាត់ឲ្យមកក្នុងឈ្មោះខ្ញុំ នឹងបង្រៀនអ្នករាល់គ្នានូវអ្វីៗទាំងអស់ ហើយធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នានឹកឃើញអ្វីៗដែលខ្ញុំបានប្រាប់។ ២៧ ខ្ញុំបន្សល់សេចក្ដីសុខសាន្តទុកឲ្យអ្នករាល់គ្នា។ ខ្ញុំឲ្យអ្នករាល់គ្នានូវសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនឲ្យតាមរបៀបដែលពិភពលោកនេះឲ្យទេ។ កុំឲ្យចិត្តរបស់អ្នករាល់គ្នាថប់បារម្ភឡើយ ហើយកុំមានចិត្តរួញរាដែរ។ ២៨ អ្នករាល់គ្នាបានឮខ្ញុំនិយាយថា ខ្ញុំនឹងទៅ រួចនឹងត្រឡប់មកឯអ្នករាល់គ្នាវិញ។ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងត្រេកអរដោយសារខ្ញុំទៅឯបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ពីព្រោះបិតានៅស្ថានសួគ៌គឺធំជាងខ្ញុំ។ ២៩ ដូច្នេះ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាមុនការទាំងនោះកើតឡើង ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាជឿ ពេលដែលការទាំងនោះកើតឡើង។ ៣០ ខ្ញុំនឹងមិននិយាយច្រើនជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាទៀតឡើយ ព្រោះអ្នកគ្រប់គ្រងពិភពលោកនេះជិតមកដល់ហើយ។ អ្នកនោះមិនមានអំណាចលើខ្ញុំទេ ៣១ ប៉ុន្តែដើម្បីឲ្យពិភពលោកនេះដឹងថាខ្ញុំស្រឡាញ់បិតានៅស្ថានសួគ៌ ខ្ញុំកំពុងធ្វើអ្វីដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌បានបង្គាប់ខ្ញុំឲ្យធ្វើ។ ចូរក្រោកឡើង យើងនាំគ្នាចេញពីទីនេះទៅ។
១៥ «ខ្ញុំជាវល្លិទំពាំងបាយជូរដ៏ពិត ហើយបិតារបស់ខ្ញុំជាអ្នកដាំ។ ២ មែកណារបស់ខ្ញុំដែលមិនមានផលផ្លែ មែកនោះនឹងត្រូវលោកយកចេញ ឯមែកណាដែលមានផលផ្លែ មែកនោះនឹងត្រូវលោកសម្អាត* ដើម្បីអាចមានផលផ្លែថែមទៀត។ ៣ អ្នករាល់គ្នាគឺស្អាតហើយ ដោយសារពាក្យដែលខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នា។ ៤ ចូររួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំជានិច្ច ហើយខ្ញុំនឹងរួបរួមជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា។ បើមែកទំពាំងបាយជូរមិននៅជាប់នឹងដើមទេ នោះវាមិនអាចមានផលផ្លែបានឡើយ។ អ្នករាល់គ្នាក៏នឹងដូច្នេះដែរ បើមិនរួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំជានិច្ច។ ៥ ខ្ញុំជាវល្លិទំពាំងបាយជូរ ហើយអ្នករាល់គ្នាជាមែក។ បើអ្នកណារួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំជានិច្ច ហើយខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងអ្នកនោះ អ្នកនោះមានផលផ្លែជាច្រើន ពីព្រោះបើមិននៅជាប់នឹងខ្ញុំ អ្នករាល់គ្នាមិនអាចធ្វើអ្វីសោះឡើយ។ ៦ ប្រសិនបើអ្នកណាមិនរួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំជានិច្ច អ្នកនោះជាមែកដែលនឹងត្រូវបោះចោល ក៏នឹងក្រៀមស្វិត ហើយគេនឹងប្រមូលមែកទាំងនោះ រួចបោះក្នុងភ្លើងឲ្យឆេះអស់ទៅ។ ៧ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នារួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំជានិច្ច ហើយពាក្យរបស់ខ្ញុំក៏នៅជាប់ក្នុងចិត្តអ្នករាល់គ្នាជានិច្ចដែរ នោះបើអ្នករាល់គ្នាសុំអ្វីក៏ដោយ ការនោះនឹងកើតឡើងចំពោះអ្នករាល់គ្នា។ ៨ បិតារបស់ខ្ញុំទទួលការលើកតម្កើងដោយការនេះឯង ពោលគឺ អ្នករាល់គ្នាមានផលផ្លែជាច្រើនជានិច្ច ហើយបញ្ជាក់ថាអ្នករាល់គ្នាជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ។ ៩ ដូចបិតានៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នា ចូររក្សាខ្លួនជាអ្នកដែលខ្ញុំស្រឡាញ់។ ១០ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តតាមបង្គាប់របស់ខ្ញុំ អ្នករាល់គ្នានឹងរក្សាខ្លួនជាអ្នកដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ ដូចខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តតាមបង្គាប់របស់បិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ហើយក៏រក្សាខ្លួនជាអ្នកដែលលោកស្រឡាញ់ដែរ។
១១ «ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាអ្វីៗទាំងនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានអំណរពេញខ្នាតដូចខ្ញុំដែរ។ ១២ នេះជាបង្គាប់របស់ខ្ញុំ ពោលគឺ អ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ។ ១៣ គ្មានអ្នកណាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ច្រើនជាងអ្នកដែលលះបង់ជីវិត* ដើម្បីមិត្តសម្លាញ់របស់ខ្លួនឡើយ។ ១៤ អ្នករាល់គ្នាជាមិត្តសម្លាញ់របស់ខ្ញុំ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាធ្វើតាមបង្គាប់របស់ខ្ញុំ។ ១៥ ខ្ញុំមិនហៅអ្នករាល់គ្នាថាខ្ញុំបម្រើទៀតឡើយ ពីព្រោះខ្ញុំបម្រើមិនដឹងថាម្ចាស់របស់ខ្លួនធ្វើអ្វីទេ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំហៅអ្នករាល់គ្នាថាមិត្តសម្លាញ់ ពីព្រោះអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានឮពីបិតារបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នា។ ១៦ អ្នករាល់គ្នាមិនបានជ្រើសរើសខ្ញុំទេ តែខ្ញុំបានជ្រើសរើសអ្នករាល់គ្នាវិញ ក៏បានតែងតាំងអ្នករាល់គ្នាឲ្យមានផលផ្លែតទៅទៀត ពោលគឺផលផ្លែដែលស្ថិតស្ថេរ ដើម្បីឲ្យបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ផ្ដល់អ្វីក៏ដោយដែលអ្នករាល់គ្នាសុំដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ។
១៧ «ការទាំងនេះជាបង្គាប់របស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ១៨ ប្រសិនបើពិភពលោកនេះស្អប់អ្នករាល់គ្នា នោះអ្នករាល់គ្នាដឹងថាគេបានស្អប់ខ្ញុំ មុនគេស្អប់អ្នករាល់គ្នា។ ១៩ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នារួមចំណែកក្នុងពិភពលោក នោះពិភពលោកនឹងស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នា ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នានៅខាងគេ។ តែឥឡូវ អ្នករាល់គ្នាមិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកឡើយ ហើយខ្ញុំបានជ្រើសរើសអ្នករាល់គ្នាចេញពីពិភពលោក ហេតុនេះហើយបានជាពិភពលោកស្អប់អ្នករាល់គ្នា។ ២០ ចូរចងចាំពាក្យដែលខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ខ្ញុំបម្រើមិនមែនធំជាងម្ចាស់ខ្លួនទេ។ ប្រសិនបើពួកគេបានបៀតបៀនខ្ញុំ នោះពួកគេនឹងបៀតបៀនអ្នករាល់គ្នាដែរ។ ប្រសិនបើពួកគេបានប្រព្រឹត្តតាមពាក្យរបស់ខ្ញុំ នោះពួកគេនឹងប្រព្រឹត្តតាមពាក្យរបស់អ្នករាល់គ្នាដែរ។ ២១ ប៉ុន្តែពួកគេនឹងធ្វើការទាំងអស់នេះទាស់នឹងអ្នករាល់គ្នា ដោយសារឈ្មោះខ្ញុំ ពីព្រោះពួកគេមិនស្គាល់លោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកទេ។ ២២ ប្រសិនបើខ្ញុំមិនបានមកនិយាយជាមួយនឹងពួកគេ នោះពួកគេគ្មានភាពខុសឆ្គងទេ។ ប៉ុន្តែឥឡូវ ពួកគេមិនអាចដោះសាអំពីភាពខុសឆ្គងរបស់ពួកគេបានឡើយ។ ២៣ អ្នកណាដែលស្អប់ខ្ញុំ អ្នកនោះក៏ស្អប់បិតារបស់ខ្ញុំដែរ។ ២៤ ប្រសិនបើក្នុងចំណោមពួកគេ ខ្ញុំមិនបានធ្វើការដែលគ្មានអ្នកណាផ្សេងបានធ្វើ នោះពួកគេគ្មានភាពខុសឆ្គងទេ។ ប៉ុន្តែឥឡូវ ពួកគេបានឃើញ ក៏បានស្អប់ខ្ញុំព្រមទាំងបិតារបស់ខ្ញុំ។ ២៥ ប៉ុន្តែនេះគឺដើម្បីសម្រេចតាមអ្វីដែលចែងក្នុងច្បាប់* របស់ពួកគេថា៖ ‹ពួកគេបានស្អប់ខ្ញុំ ដោយគ្មានមូលហេតុ›។ ២៦ ខ្ញុំនឹងចាត់អ្នកជួយ* ឲ្យមកឯអ្នករាល់គ្នាពីបិតានៅស្ថានសួគ៌ គឺសកម្មពល* របស់ព្រះ ដែលសម្ដែងពីសេចក្ដីពិត ហើយដែលចេញពីបិតានៅស្ថានសួគ៌មក។ ពេលដែលអ្នកជួយមកដល់ អ្នកនោះនឹងបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំ ២៧ ចំណែកអ្នករាល់គ្នាវិញ អ្នករាល់គ្នាត្រូវធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីខ្ញុំ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាបាននៅជាមួយនឹងខ្ញុំតាំងពីដើមដំបូង។
១៦ «ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នានូវអ្វីៗទាំងនេះ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នករាល់គ្នាជំពប់ដួល។ ២ គេនឹងបណ្ដេញចោលអ្នករាល់គ្នាពីសាលាប្រជុំ ក៏នឹងមានគ្រាមកដល់ ដែលអស់អ្នកដែលសម្លាប់អ្នករាល់គ្នានឹងនឹកស្មានថាពួកគេធ្វើដូច្នោះជាកិច្ចបម្រើពិសិដ្ឋជូនព្រះ។ ៣ ប៉ុន្តែពួកគេនឹងធ្វើការទាំងនេះ ពីព្រោះពួកគេមិនស្គាល់បិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ហើយក៏មិនស្គាល់ខ្ញុំដែរ។ ៤ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាអំពីការទាំងនេះ ដើម្បីនៅពេលវេលាសម្រាប់ការទាំងនេះមកដល់ អ្នករាល់គ្នានឹងនឹកឃើញថាខ្ញុំបានប្រាប់អំពីការទាំងនេះរួចហើយ។
«ក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាអំពីការទាំងនេះនៅដើមដំបូងទេ ពីព្រោះខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា។ ៥ ប៉ុន្តែឥឡូវខ្ញុំនឹងទៅឯលោកដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា គ្មានអ្នកណាម្នាក់សួរខ្ញុំទេថា៖ ‹តើលោកនឹងទៅឯណា?›។ ៦ តែអ្នករាល់គ្នាមានចិត្តពោរពេញទៅដោយក្ដីទុក្ខព្រួយ ដោយសារខ្ញុំបានប្រាប់អ្វីៗទាំងនេះដល់អ្នករាល់គ្នា។ ៧ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ខ្ញុំនឹងចេញទៅដើម្បីប្រយោជន៍អ្នករាល់គ្នា ព្រោះប្រសិនបើខ្ញុំមិនចេញទៅទេ នោះអ្នកជួយ* នឹងមិនមកឯអ្នករាល់គ្នាឡើយ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្ញុំទៅ នោះខ្ញុំនឹងចាត់គាត់ឲ្យមកឯអ្នករាល់គ្នា។ ៨ កាលដែលអ្នកនោះមកដល់ គាត់នឹងផ្ដល់ភ័ស្តុតាងដែលនាំឲ្យជឿជាក់ដល់ពិភពលោក ស្តីអំពីភាពខុសឆ្គង ស្តីអំពីសេចក្ដីសុចរិត និងស្តីអំពីការវិនិច្ឆ័យ៖ ៩ មុនបង្អស់ ស្តីអំពីភាពខុសឆ្គង ពីព្រោះពួកគេមិនបង្ហាញជំនឿលើខ្ញុំទេ ១០ បន្ទាប់មក ស្តីអំពីសេចក្ដីសុចរិត ពីព្រោះខ្ញុំនឹងទៅឯបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងលែងឃើញខ្ញុំទៀត ១១ រួចមក ស្តីអំពីការវិនិច្ឆ័យ ពីព្រោះអ្នកគ្រប់គ្រងពិភពលោកនេះបានត្រូវវិនិច្ឆ័យហើយ។
១២ «ខ្ញុំនៅមានរឿងជាច្រើនដែលចង់ប្រាប់អ្នករាល់គ្នា តែឥឡូវនេះអ្នករាល់គ្នាមិនអាចយល់បានឡើយ។ ១៣ ក៏ប៉ុន្តែពេលដែលអ្នកជួយមកដល់ ពោលគឺសកម្មពល* របស់ព្រះ ដែលសម្ដែងពីសេចក្ដីពិត គាត់នឹងដឹកនាំអ្នករាល់គ្នា ដោយជួយឲ្យយល់សេចក្ដីពិតយ៉ាងពេញលេញ ព្រោះគាត់នឹងមិននិយាយចេញពីខ្លួនគាត់ទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលគាត់ឮ គាត់នឹងនិយាយ ហើយគាត់នឹងប្រកាសប្រាប់អ្នករាល់គ្នាឲ្យដឹងអំពីការដែលនឹងមកដល់។ ១៤ អ្នកនោះនឹងលើកតម្កើងខ្ញុំ ពីព្រោះគាត់នឹងប្រកាសប្រាប់អ្នករាល់គ្នានូវអ្វីដែលគាត់ទទួលពីខ្ញុំ។ ១៥ អ្វីៗទាំងអស់ដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌មាន ជារបស់ខ្ញុំ។ ហេតុនេះហើយខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា គាត់នឹងប្រកាសប្រាប់អ្នករាល់គ្នានូវអ្វីដែលគាត់ទទួលពីខ្ញុំ។ ១៦ បន្ដិចទៀត អ្នករាល់គ្នានឹងលែងឃើញខ្ញុំហើយ រួចបន្ដិចទៀតអ្នករាល់គ្នាក៏នឹងឃើញខ្ញុំ»។
១៧ ដូច្នេះ ពួកអ្នកកាន់តាមខ្លះរបស់លោកនិយាយគ្នាថា៖ «តើមានន័យដូចម្ដេចពេលដែលលោកមានប្រសាសន៍មកយើងថា៖ ‹បន្ដិចទៀត អ្នករាល់គ្នានឹងលែងឃើញខ្ញុំហើយ រួចបន្ដិចទៀតអ្នករាល់គ្នាក៏នឹងឃើញខ្ញុំ› ហើយ ‹ពីព្រោះខ្ញុំនឹងទៅឯបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌›?»។ ១៨ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគាត់និយាយគ្នាថា៖ «តើមានន័យដូចម្ដេចពេលលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹បន្ដិចទៀត›? យើងមិនដឹងថាលោកចង់មានប្រសាសន៍អំពីអ្វីទេ»។ ១៩ លោកយេស៊ូជ្រាបថាពួកគាត់ចង់សួរលោក ដូច្នេះ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាកំពុងសួរគ្នាដោយសារខ្ញុំបាននិយាយថាបន្ដិចទៀត អ្នករាល់គ្នានឹងលែងឃើញខ្ញុំហើយ រួចបន្ដិចទៀតអ្នករាល់គ្នាក៏នឹងឃើញខ្ញុំឬ? ២០ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នករាល់គ្នានឹងទ្រហោយំ ប៉ុន្តែពិភពលោកនេះនឹងត្រេកអរ អ្នករាល់គ្នានឹងកើតទុក្ខ ប៉ុន្តែទុក្ខព្រួយរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងប្រែទៅជាអំណរវិញ។ ២១ ពេលដែលស្ត្រីកំពុងសម្រាលកូន នាងមានទុក្ខ ពីព្រោះវេលារបស់នាងបានមកដល់ហើយ។ ប៉ុន្តែពេលដែលបានសម្រាលកូនខ្ចីនោះរួចហើយ នាងមិននឹកឃើញពីសេចក្ដីវេទនានោះតទៅទៀតទេ ពីព្រោះនាងមានអំណរដោយសារមានមនុស្សម្នាក់កើតមកក្នុងពិភពលោក។ ២២ ឥឡូវនេះអ្នករាល់គ្នាក៏មានទុក្ខព្រួយដែរ ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងឃើញអ្នករាល់គ្នាម្ដងទៀត ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងមានចិត្តអរសប្បាយ ហើយគ្មានអ្នកណានឹងយកអំណរនេះចេញពីអ្នករាល់គ្នាទេ ២៣ ហើយនៅថ្ងៃនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងមិនសួរខ្ញុំនូវសំណួរណាមួយឡើយ។ ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាសុំអ្វីក៏ដោយពីបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ នោះលោកនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នា។ ២៤ មកទល់ពេលនេះ អ្នករាល់គ្នាមិនបានសុំអ្វីមួយសោះដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ។ ចូរសុំ ហើយអ្នកនឹងទទួល ដើម្បីឲ្យអំណររបស់អ្នករាល់គ្នាបានពេញខ្នាត។
២៥ «ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នានូវអ្វីៗទាំងនេះដោយប្រើពាក្យប្រៀបប្រដូច។ តែនឹងមានគ្រាមកដល់ ដែលខ្ញុំនឹងមិននិយាយដោយប្រើពាក្យប្រៀបប្រដូចទៀតទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំនឹងរៀបរាប់ប្រាប់អ្នករាល់គ្នាយ៉ាងចំៗអំពីបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌។ ២៦ នៅថ្ងៃនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងសុំដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនមែននិយាយថាខ្ញុំនឹងសុំបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ដើម្បីអ្នករាល់គ្នាទេ ២៧ ព្រោះបិតានៅស្ថានសួគ៌ស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នា ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ ក៏ជឿថាខ្ញុំបានមកជាតំណាងរបស់បិតានៅស្ថានសួគ៌។ ២៨ ខ្ញុំបានមកពីបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ហើយបានចូលក្នុងពិភពលោក។ ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំនឹងចេញពីពិភពលោកហើយនឹងទៅឯបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌»។
២៩ ពួកអ្នកកាន់តាមលោកបាននិយាយថា៖ «មើល! ឥឡូវលោកកំពុងមានប្រសាសន៍យ៉ាងចំៗ ហើយមិនមានប្រសាសន៍ដោយពាក្យប្រៀបប្រដូចទេ។ ៣០ ឥឡូវយើងដឹងថាលោកជ្រាបនូវអ្វីៗទាំងអស់ ក៏មិនត្រូវការអ្នកណាសួរលោកឡើយ។ ហេតុនេះហើយបានជាយើងជឿថាលោកបានមកពីព្រះ»។ ៣១ លោកយេស៊ូតបទៅពួកគាត់ថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាជឿឥឡូវនេះឬ? ៣២ មើល! នឹងមានគ្រាមកដល់ តាមពិតគ្រានោះបានមកដល់ហើយ ពេលដែលអ្នករាល់គ្នានឹងខ្ចាត់ខ្ចាយទៅផ្ទះរៀងខ្លួន ហើយនឹងទុកខ្ញុំឲ្យនៅម្នាក់ឯង។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ខ្ញុំមិនមែននៅម្នាក់ឯងទេ ពីព្រោះបិតានៅស្ថានសួគ៌នៅជាមួយនឹងខ្ញុំ។ ៣៣ ខ្ញុំបានប្រាប់អ្វីៗទាំងនេះដល់អ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីសុខសាន្តដោយសារខ្ញុំ។ ក្នុងពិភពលោក អ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីវេទនា ប៉ុន្តែចូរមានចិត្តក្លាហានឡើង! ខ្ញុំបានឈ្នះពិភពលោកហើយ»។
១៧ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះ ហើយបានងើបភ្នែកមើលទៅស្ថានសួគ៌ រួចមានប្រសាសន៍ថា៖ «បិតាអើយ វេលាបានមកដល់ហើយ។ សូមតម្កើងបុត្រលោក ដើម្បីឲ្យបុត្រលោកអាចតម្កើងលោកដែរ ២ ដោយសារលោកបានប្រគល់ឲ្យបុត្រលោកមានអំណាចលើមនុស្សទាំងអស់ ដើម្បីបុត្រលោកអាចឲ្យជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ដល់អស់អ្នកដែលលោកបានផ្ដល់ឲ្យបុត្រលោក។ ៣ ដើម្បីបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ពួកគាត់ត្រូវស្គាល់លោកដែលជាព្រះពិតតែមួយឲ្យបានច្បាស់ ព្រមទាំងយេស៊ូគ្រិស្ត ដែលលោកបានចាត់ឲ្យមក។ ៤ ខ្ញុំបានតម្កើងលោកនៅផែនដី ដោយបានបង្ហើយកិច្ចការដែលលោកបានផ្ដល់ឲ្យខ្ញុំធ្វើ។ ៥ ដូច្នេះ បិតាអើយ ឥឡូវនេះសូមតម្កើងខ្ញុំ ពោលគឺឲ្យខ្ញុំនៅក្បែរលោកដោយមានសិរីរុងរឿងដែលខ្ញុំធ្លាប់មាននៅក្បែរលោក កាលមិនទាន់មានពិភពលោកនៅឡើយ។
៦ «ខ្ញុំបានសម្ដែងនាមរបស់លោកឲ្យពួកបុរសដែលលោកបានយកចេញពីពិភពលោករួចប្រគល់ឲ្យខ្ញុំ។ ពួកគាត់ជារបស់លោក ហើយលោកបានប្រគល់ពួកគាត់ឲ្យខ្ញុំ។ ពួកគាត់បានប្រព្រឹត្តតាមបណ្ដាំរបស់លោក។ ៧ ឥឡូវពួកគាត់ដឹងថា អ្វីៗទាំងអស់ដែលលោកបានប្រគល់ឲ្យខ្ញុំ សុទ្ធតែមកពីលោក ៨ ពីព្រោះគ្រប់ទាំងប្រសាសន៍ដែលលោកបានឲ្យខ្ញុំ នោះខ្ញុំបានឲ្យពួកគាត់ ហើយពួកគាត់បានទទួលប្រសាសន៍ទាំងនោះ ក៏ដឹងប្រាកដថាខ្ញុំបានមកជាតំណាងរបស់លោក ហើយពួកគាត់ជឿថាលោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។ ៩ ខ្ញុំសូមធ្វើសំណូមពរអំពីពួកគាត់។ ខ្ញុំមិនធ្វើសំណូមពរអំពីពិភពលោកទេ ប៉ុន្តែអំពីអស់អ្នកដែលលោកបានឲ្យខ្ញុំ ពីព្រោះពួកគាត់ជារបស់លោក ១០ អ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំមាន ជារបស់លោក ហើយអ្វីៗដែលលោកមាន ជារបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំបានត្រូវតម្កើងក្នុងចំណោមពួកគាត់។
១១ «ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំមិននៅក្នុងពិភពលោកទៀតទេ ប៉ុន្តែពួកគាត់នៅក្នុងពិភពលោក តែចំណែកខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងទៅឯលោក។ បិតាបរិសុទ្ធអើយ សូមការពារពួកគាត់ ដើម្បីនាមរបស់លោកដែលលោកបានឲ្យខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យពួកគាត់រួមគ្នាតែមួយដូចយើងរួមគ្នាតែមួយដែរ។ ១២ ពេលដែលខ្ញុំនៅជាមួយនឹងពួកគាត់ ខ្ញុំធ្លាប់ការពារពួកគាត់ ដើម្បីនាមរបស់លោកដែលលោកបានឲ្យខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏បានរក្សាទុកពួកគាត់ ហើយគ្មានពួកគាត់ណាម្នាក់បានបាត់បង់ឡើយ លើកលែងតែអ្នកនោះដែលនឹងត្រូវបំផ្លាញ ដើម្បីឲ្យបទគម្ពីរបានសម្រេច។ ១៣ ប៉ុន្តែឥឡូវខ្ញុំនឹងទៅឯលោក ហើយខ្ញុំកំពុងនិយាយអ្វីៗទាំងនេះក្នុងពិភពលោក ដើម្បីឲ្យពួកគាត់ពោរពេញទៅដោយអំណររបស់ខ្ញុំ។ ១៤ ខ្ញុំបានឲ្យបណ្ដាំរបស់លោកដល់ពួកគាត់ ប៉ុន្តែពិភពលោកបានស្អប់ពួកគាត់ ពីព្រោះពួកគាត់មិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកទេ ដូចខ្ញុំក៏មិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកដែរ។
១៥ «ខ្ញុំមិនសុំលោកយកពួកគាត់ចេញពីពិភពលោកទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំសុំលោកការពារពួកគាត់ ឲ្យរួចពីមេកំណាច។ ១៦ ពួកគាត់មិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកទេ ដូចខ្ញុំក៏មិនរួមចំណែកក្នុងពិភពលោកដែរ។ ១៧ សូមញែកពួកគាត់ចេញជាបរិសុទ្ធ ដោយសារសេចក្ដីពិត។ ឯបណ្ដាំរបស់លោកជាសេចក្ដីពិត។ ១៨ ខ្ញុំបានចាត់ពួកគាត់ឲ្យទៅក្នុងពិភពលោក ដូចលោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យទៅក្នុងពិភពលោក ១៩ ហើយខ្ញុំកំពុងញែកខ្លួនចេញជាបរិសុទ្ធដើម្បីពួកគាត់ ដើម្បីឲ្យពួកគាត់បានត្រូវញែកចេញជាបរិសុទ្ធ ដោយសារសេចក្ដីពិត។
២០ «ខ្ញុំមិនធ្វើសំណូមពរអំពីពួកគាត់ប៉ុណ្ណោះ តែក៏ធ្វើសំណូមអំពីអស់អ្នកណាដែលជឿលើខ្ញុំ ដោយសារពាក្យរបស់ពួកគាត់ផងដែរ ២១ ដើម្បីឲ្យអ្នកទាំងនោះរួមគ្នាតែមួយ ដូចលោកដែលជាបិតា រួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងលោក ដើម្បីពួកគេក៏អាចរួបរួមជាមួយនឹងយើងដែរ ដើម្បីឲ្យពិភពលោកជឿថាលោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក។ ២២ ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំបានតម្កើងពួកគាត់ ដូចលោកបានតម្កើងខ្ញុំដែរ ដើម្បីឲ្យពួកគាត់រួមគ្នាតែមួយ ដូចយើងរួមគ្នាតែមួយ។ ២៣ ខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងពួកគាត់ ហើយលោករួបរួមជាមួយនឹងខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យពួកគាត់បានរួមគ្នាតែមួយយ៉ាងពិតប្រាកដ ដើម្បីឲ្យពិភពលោកដឹងថា លោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ហើយដឹងថាលោកស្រឡាញ់ពួកគាត់ដូចលោកស្រឡាញ់ខ្ញុំដែរ។ ២៤ បិតាអើយ ខ្ញុំធ្វើសំណូមអំពីពួកអ្នកដែលលោកបានប្រគល់ឲ្យខ្ញុំ។ ខ្ញុំប្រាថ្នាឲ្យពួកគាត់នៅកន្លែងដែលខ្ញុំនៅ ដើម្បីឃើញសិរីរុងរឿងរបស់ខ្ញុំដែលលោកបានឲ្យខ្ញុំ ពីព្រោះលោកបានស្រឡាញ់ខ្ញុំមុនកំណើតពិភពលោក។ ២៥ បិតាសុចរិតអើយ ពិភពលោកនេះពិតជាមិនស្គាល់លោកទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំស្គាល់លោក ហើយអ្នកទាំងនេះដឹងថាលោកបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក ២៦ ហើយខ្ញុំបានសម្ដែងឲ្យពួកគាត់ស្គាល់នាមរបស់លោក ក៏នឹងសម្ដែងឲ្យស្គាល់តទៅទៀត ដើម្បីឲ្យពួកគាត់បង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលលោកមានចំពោះខ្ញុំ ហើយដើម្បីឲ្យខ្ញុំរួបរួមជាមួយនឹងពួកគាត់»។
១៨ លុះមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះចប់ហើយ លោកយេស៊ូនិងពួកអ្នកកាន់តាមលោកបានឆ្លងជ្រលងគីដ្រុនទៅសួនច្បារមួយ។ ២ យូដាស ដែលជាអ្នកក្បត់លោក ក៏បានស្គាល់កន្លែងនោះដែរ ពីព្រោះលោកយេស៊ូធ្លាប់ជួបជាមួយនឹងពួកអ្នកកាន់តាមលោកនៅទីនោះជាច្រើនដង។ ៣ ដូច្នេះ យូដាសបាននាំកងទាហាន និងពួកអាជ្ញាធរនៃពួកសង្ឃនាយកនិងពួកផារិស៊ី មកទីនោះទាំងកាន់ចន្លុះ ចង្កៀង និងអាវុធ។ ៤ ម្ល៉ោះហើយ ដោយសារលោកយេស៊ូជ្រាបនូវអ្វីដែលនឹងកើតឡើងដល់លោក នោះលោកបានចេញមកហើយមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាកំពុងរកអ្នកណា?»។ ៥ ពួកគេឆ្លើយថា៖ «យេស៊ូពីក្រុងណាសារ៉ែត»។ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំនេះហើយជាអ្នកនោះ»។ ឯយូដាស ដែលជាអ្នកក្បត់លោក កំពុងឈរជាមួយនឹងពួកគេដែរ។
៦ ក៏ប៉ុន្តែពេលដែលលោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំនេះហើយជាអ្នកនោះ» ពួកគេក៏ថយក្រោយ ហើយដួលដល់ដី។ ៧ ដូច្នេះ លោកសួរពួកគេម្ដងទៀតថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាកំពុងរកអ្នកណា?» ពួកគេឆ្លើយថា៖ «យេស៊ូពីក្រុងណាសារ៉ែត»។ ៨ លោកយេស៊ូតបថា៖ «ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នាហើយថា ខ្ញុំនេះហើយជាអ្នកនោះ។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាកំពុងរកខ្ញុំ ចូរឲ្យអ្នកទាំងនេះទៅចុះ» ៩ ដើម្បីសម្រេចពាក្យរបស់លោកដែលថា៖ «ខ្ញុំមិនបានបាត់បង់អ្នកណាម្នាក់ពីចំណោមពួកអ្នកដែលលោកបានប្រគល់ឲ្យខ្ញុំទេ»។
១០ បន្ទាប់មក ដោយសារស៊ីម៉ូនពេត្រុសមានដាវ គាត់ក៏ហូតដាវនោះកាប់ដាច់ស្លឹកត្រចៀកស្ដាំរបស់ខ្ញុំបម្រើសម្ដេចសង្ឃ។ ខ្ញុំបម្រើនោះឈ្មោះម៉ាលឃូស។ ១១ ក៏ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពេត្រុសថា៖ «ចូរស៊កដាវក្នុងស្រោមវិញ។ តើខ្ញុំមិនគួរផឹកពីពែង* ដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌បានឲ្យខ្ញុំទេឬ?»។
១២ រួចមក កងទាហាន មេបញ្ជាការ និងពួកអាជ្ញាធរនៃជនជាតិយូដាបានចាប់ចងលោកយេស៊ូ ១៣ ហើយមុនដំបូងពួកគេនាំលោកទៅឯអេណាស ព្រោះគាត់ជាឪពុកក្មេករបស់កៃផាស ដែលជាសម្ដេចសង្ឃនៅឆ្នាំនោះ។ ១៤ កៃផាសជាអ្នកដែលបានឲ្យយោបល់ដល់ជនជាតិយូដាថា គឺមានប្រយោជន៍ដល់ពួកគេបើមនុស្សម្នាក់ស្លាប់ដើម្បីបណ្ដាជន។
១៥ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសនិងអ្នកកាន់តាមម្នាក់ទៀតកំពុងដើរតាមលោកយេស៊ូ។ សម្ដេចសង្ឃស្គាល់អ្នកកាន់តាមនោះ ដូច្នេះ អ្នកនោះបានចូលទីធ្លាផ្ទះរបស់សម្ដេចសង្ឃជាមួយនឹងលោកយេស៊ូ ១៦ ប៉ុន្តែពេត្រុសកំពុងឈរនៅខាងក្រៅនៅឯមាត់ទ្វារ។ ដូច្នេះ អ្នកកាន់តាមដែលសម្ដេចសង្ឃស្គាល់ បានចេញទៅនិយាយជាមួយនឹងអ្នកយាមទ្វារ រួចបាននាំពេត្រុសចូលក្នុង។ ១៧ ពេលនោះ ស្ត្រីអ្នកបម្រើដែលជាអ្នកយាមទ្វារបាននិយាយទៅកាន់ពេត្រុសថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់បុរសនេះដែរឬ?» គាត់និយាយថា៖ «មិនមែនទេ»។ ១៨ ពួកខ្ញុំបម្រើនិងពួកអាជ្ញាធរបានយកធ្យូងមកបង្កាត់ភ្លើង ហើយកំពុងឈរអាំងភ្លើងដោយសារមានអាកាសធាតុត្រជាក់។ ពេត្រុសក៏បានឈរអាំងភ្លើងជាមួយនឹងពួកគេដែរ។
១៩ រួចមក សង្ឃនាយកបានសួរលោកយេស៊ូអំពីពួកអ្នកកាន់តាមនិងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោក។ ២០ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់ពិភពលោកជាចំហ។ ខ្ញុំតែងតែបង្រៀនក្នុងសាលាប្រជុំនិងក្នុងវិហារ ជាកន្លែងដែលជនជាតិយូដាទាំងឡាយជួបជុំគ្នា ហើយខ្ញុំមិនដែលនិយាយដោយសម្ងាត់ទេ។ ២១ ហេតុអ្វីអ្នកសួរខ្ញុំ? ចូរសួរអ្នកដែលបានឮអ្វីដែលខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់ពួកគេ។ មើល! ពួកគេដឹងនូវអ្វីដែលខ្ញុំបាននិយាយ»។ ២២ លុះមានប្រសាសន៍ចប់ហើយ អាជ្ញាធរម្នាក់ដែលឈរនៅក្បែរ បានទះកំផ្លៀងលោកយេស៊ូ ក៏និយាយថា៖ «តើអ្នកឯងហ៊ានតបទៅសង្ឃនាយកដូច្នេះឬ?»។ ២៣ លោកយេស៊ូតបទៅគាត់ថា៖ «ប្រសិនបើខ្ញុំបាននិយាយខុស ចូរបញ្ជាក់ថាខ្ញុំបាននិយាយខុសកន្លែងណា ប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្ញុំនិយាយត្រូវ ហេតុអ្វីអ្នកវាយខ្ញុំ?»។ ២៤ រួចមក អេណាសបញ្ជូនលោកទាំងជាប់ចំណងទៅឯកៃផាស ដែលជាសម្ដេចសង្ឃ។
២៥ ឯស៊ីម៉ូនពេត្រុស កំពុងឈរអាំងភ្លើង។ ពេលនោះពួកគេនិយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកកាន់តាមម្នាក់របស់គាត់ដែរឬ?»។ គាត់បដិសេធដោយនិយាយថា៖ «មិនមែនទេ»។ ២៦ ខ្ញុំបម្រើម្នាក់របស់សម្ដេចសង្ឃ ដែលជាសាច់ញាតិរបស់បុរសដែលត្រូវពេត្រុសកាប់ដាច់ស្លឹកត្រចៀកបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំបានឃើញអ្នកនៅសួនច្បារជាមួយនឹងគាត់ដែរ មែនទេ?»។ ២៧ ក៏ប៉ុន្តែពេត្រុសបដិសេធម្ដងទៀត ហើយរំពេចនោះមាន់ក៏រងាវឡើង។
២៨ បន្ទាប់មក ពួកគេនាំលោកយេស៊ូចេញពីកៃផាសទៅវិមានរបស់អភិបាល។ ពេលនោះព្រលឹមហើយ ប៉ុន្តែពួកគេមិនចូលក្នុងវិមានរបស់អភិបាលទេ ដើម្បីកុំឲ្យពួកគេត្រូវស្មោកគ្រោក ហើយមិនអាចបរិភោគអាហារបុណ្យរំលងបាន។ ២៩ ដូច្នេះ ពីឡាតក៏ចេញមកក្រៅហើយនិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាចោទប្រកាន់បុរសនេះអំពីបទអ្វី?»។ ៣០ ពួកគេតបទៅគាត់ថា៖ «ប្រសិនបើបុរសនេះមិនបានធ្វើអ្វីខុស យើងមិនប្រគល់គាត់ឲ្យលោកទេ»។ ៣១ ដូច្នេះ ពីឡាតនិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «ចូរយកគាត់ទៅវិនិច្ឆ័យតាមច្បាប់របស់អ្នករាល់គ្នាចុះ»។ ជនជាតិយូដានិយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ «យើងគ្មានច្បាប់សម្លាប់អ្នកណាទេ»។ ៣២ នោះគឺដើម្បីសម្រេចតាមពាក្យរបស់លោកយេស៊ូដែលបានមានប្រសាសន៍ស្តីអំពីរបៀបដែលលោកនឹងទទួលមរណភាព។
៣៣ ដូច្នេះ ពីឡាតចូលក្នុងវិមានរបស់អភិបាលម្ដងទៀត រួចហៅលោកយេស៊ូ ហើយនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើអ្នកជាស្តេចនៃជនជាតិយូដាឬ?»។ ៣៤ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «តើអ្នកនិយាយដូច្នេះចេញពីខ្លួនអ្នកឬ? ឬក៏តើអ្នកឯទៀតបានប្រាប់អ្នកអំពីខ្ញុំ?»។ ៣៥ ពីឡាតឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនមែនជាជនជាតិយូដាទេ មែនទេ? ជនរួមជាតិរបស់អ្នកនិងពួកសង្ឃនាយកបានប្រគល់អ្នកឲ្យខ្ញុំ។ តើអ្នកបានធ្វើអ្វី?»។ ៣៦ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «រាជាណាចក្ររបស់ខ្ញុំមិនមែនជារបស់ពិភពលោកនេះទេ។ ប្រសិនបើរាជាណាចក្ររបស់ខ្ញុំជារបស់ផងពិភពលោកនេះ ពួកអ្នកបម្រើរបស់ខ្ញុំមុខជាបានតយុទ្ធដើម្បីកុំឲ្យខ្ញុំត្រូវប្រគល់ឲ្យជនជាតិយូដា។ ប៉ុន្តែរាជាណាចក្ររបស់ខ្ញុំមិនមែនមកពីពិភពលោកនេះទេ»។ ៣៧ ម្ល៉ោះហើយ ពីឡាតនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «បើដូច្នេះ តើអ្នកជាស្តេចឬ?»។ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ «គឺអ្នកហើយដែលនិយាយថាខ្ញុំជាស្តេច។ ខ្ញុំបានកើតមក ក៏បានចូលក្នុងពិភពលោកដើម្បីការនោះឯង ពោលគឺដើម្បីធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីសេចក្ដីពិត។ អស់អ្នកណាដែលនៅខាងសេចក្ដីពិត អ្នកនោះស្ដាប់សំឡេងខ្ញុំ»។ ៣៨ ពីឡាតនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើសេចក្ដីពិតជាអ្វី?»។
លុះនិយាយចប់ហើយ គាត់ក៏ចេញទៅម្ដងទៀត ហើយនិយាយទៅកាន់ជនជាតិយូដាថា៖ «ខ្ញុំមិនឃើញថាគាត់មានកំហុសអ្វីទេ។ ៣៩ ម្យ៉ាងទៀត អ្នករាល់គ្នាមានទម្លាប់ឲ្យខ្ញុំដោះលែងបុរសម្នាក់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាក្នុងឱកាសបុណ្យរំលង។ ដូច្នេះ តើអ្នករាល់គ្នាចង់ឲ្យខ្ញុំដោះលែងស្តេចនៃជនជាតិយូដាឲ្យអ្នករាល់គ្នាឬ?»។ ៤០ រួចពួកគេស្រែកឡើងម្ដងទៀតថា៖ «មិនមែនបុរសនោះទេ! សូមដោះលែងបារ៉ាបាសវិញ!»។ ឯបារ៉ាបាសជាចោរប្លន់។
១៩ ដូច្នេះ នៅពេលនោះ ពីឡាតយកលោកយេស៊ូទៅវាយនឹងរំពាត់ខ្សែតី។ ២ រួចពួកទាហានយកបន្លាមកក្រងធ្វើជាមកុដមួយបំពាក់លើក្បាលលោក ហើយយកសម្លៀកបំពាក់ក្រៅពណ៌ស្វាយមកបំពាក់ឲ្យលោកដែរ។ ៣ បន្ទាប់មក ពួកគេចូលមកជិតលោកហើយនិយាយថា៖ «ស្តេចនៃជនជាតិយូដាអើយ! សូមឲ្យលោកបានសុខសប្បាយ!» ហើយក៏ទះកំផ្លៀងលោក។ ៤ ក្រោយមក ពីឡាតចេញទៅក្រៅម្ដងទៀតហើយនិយាយទៅកាន់ជនជាតិយូដាថា៖ «មើល! ខ្ញុំនាំគាត់ចេញមកឯអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងថាខ្ញុំមិនឃើញថាគាត់មានកំហុសអ្វីទេ»។ ៥ ដូច្នេះ លោកយេស៊ូចេញមកក្រៅទាំងមានមកុដបន្លាលើក្បាលនិងសម្លៀកបំពាក់ពណ៌ស្វាយនោះ។ រួចគាត់និយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «មើល! គឺបុរសនេះហើយ!»។ ៦ ក៏ប៉ុន្តែពេលដែលពួកសង្ឃនាយកនិងពួកអាជ្ញាធរឃើញលោក ពួកគេស្រែកឡើងថា៖ «ព្យួរគាត់ទៅ! ព្យួរគាត់ទៅ!»។ ពីឡាតនិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «ចូរយកគាត់ទៅព្យួរដោយខ្លួនអ្នកចុះ ព្រោះខ្ញុំមិនឃើញថាគាត់មានកំហុសអ្វីទេ»។ ៧ ជនជាតិយូដាតបថា៖ «យើងមានច្បាប់ ហើយយោងទៅតាមច្បាប់នោះគាត់គួរតែស្លាប់ ពីព្រោះគាត់អះអាងថាគាត់ជាបុត្រព្រះ»។
៨ ឮដូច្នេះ ពីឡាតក៏ខ្លាចជាងមុន ៩ រួចបានចូលក្នុងវិមានរបស់អភិបាលម្ដងទៀត ហើយនិយាយទៅកាន់លោកយេស៊ូថា៖ «តើអ្នកមកពីណា?» ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូមិនឆ្លើយទេ។ ១០ ដូច្នេះ ពីឡាតនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «តើអ្នកមិននិយាយជាមួយនឹងខ្ញុំទេឬ? តើអ្នកមិនដឹងថា ខ្ញុំមានអំណាចដោះលែងអ្នក ហើយក៏មានអំណាចព្យួរអ្នកទេឬ?»។ ១១ លោកយេស៊ូតបទៅគាត់ថា៖ «អ្នកនឹងគ្មានអំណាចធ្វើអ្វីទាស់នឹងខ្ញុំសោះ ប្រសិនបើអ្នកមិនបានទទួលពីស្ថានលើ។ ហេតុនេះបុរសដែលបានប្រគល់ខ្ញុំឲ្យអ្នក បានធ្វើខុសធ្ងន់ជាង»។
១២ ម្ល៉ោះហើយ ពីឡាតខំរិះរកវិធីដើម្បីដោះលែងលោក។ ប៉ុន្តែជនជាតិយូដាស្រែកឡើងថា៖ «ប្រសិនបើលោកដោះលែងបុរសនេះ លោកមិនមែនជាមិត្តរបស់សេសារ* ទេ។ អ្នកណាដែលលើកខ្លួនជាស្តេច អ្នកនោះនិយាយប្រឆាំងសេសារ»។ ១៣ ដូច្នេះ ក្រោយពីពីឡាតឮពាក្យទាំងនេះ គាត់ក៏យកលោកយេស៊ូចេញមកក្រៅ រួចអង្គុយនៅកន្លែងវិនិច្ឆ័យក្ដីដែលហៅថា ទីលានក្រាលថ្ម ប៉ុន្តែភាសាហេប្រឺហៅថាកាប្បាថា។ ១៤ ឯថ្ងៃនោះជាថ្ងៃរៀបចំសម្រាប់បុណ្យរំលង* ប្រហែលនៅម៉ោងទីប្រាំមួយ។* គាត់និយាយទៅកាន់ជនជាតិយូដាថា៖ «មើល! ស្តេចរបស់អ្នករាល់គ្នា!»។ ១៥ ក៏ប៉ុន្តែពួកគេស្រែកឡើងថា៖ «យកគាត់ចេញ! យកគាត់ចេញ! ព្យួរគាត់ទៅ!» ពីឡាតនិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «តើឲ្យខ្ញុំព្យួរស្តេចរបស់អ្នករាល់គ្នាឬ?» ពួកសង្ឃនាយកឆ្លើយថា៖ «យើងគ្មានស្តេចក្រៅពីសេសារទេ»។ ១៦ ដូច្នេះ នៅពេលនោះគាត់ប្រគល់លោកទៅឲ្យគេព្យួរ។
រួចពួកគេក៏នាំយកលោកយេស៊ូទៅ។ ១៧ លោកចេញទៅកន្លែងហៅថាលលាដ៍ក្បាល ដែលភាសាហេប្រឺហៅថាកុលកូថា ដោយលីបង្គោលទារុណកម្ម* ខ្លួនលោក ១៨ ហើយគេព្យួរលោកនៅទីនោះ ក៏ព្យួរបុរសពីរនាក់ទៀតជាមួយនឹងលោក ដោយព្យួរម្នាក់ម្ខាង ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូនៅកណ្ដាល។ ១៩ ពីឡាតសរសេរប្រកាសមួយហើយបិទលើបង្គោលទារុណកម្ម។ ប្រកាសនោះថា៖ «យេស៊ូពីក្រុងណាសារ៉ែត ជាស្តេចនៃជនជាតិយូដា»។ ២០ ដូច្នេះ ជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់បានអានប្រកាសនោះ ដោយសារកន្លែងដែលគេបានព្យួរលោកយេស៊ូគឺនៅជិតក្រុង ហើយប្រកាសនោះបានត្រូវសរសេរជាភាសាហេប្រឺ ឡាតាំង និងក្រិច។ ២១ ក៏ប៉ុន្តែពួកសង្ឃនាយកនៃជនជាតិយូដា តាំងនិយាយទៅកាន់ពីឡាតថា៖ «សូមកុំសរសេរថា‹ស្តេចនៃជនជាតិយូដា› ប៉ុន្តែសរសេរថា គាត់បាននិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំជាស្តេចនៃជនជាតិយូដា›»។ ២២ ពីឡាតតបថា៖ «ខ្ញុំសរសេរយ៉ាងណា ត្រូវទុកយ៉ាងនោះ»។
២៣ ក្រោយពីពួកទាហានបានព្យួរលោកយេស៊ូរួចហើយ ពួកគេយកសម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់លោក រួចចែកជាបួនផ្នែក ដោយទាហានម្នាក់ៗបានមួយផ្នែក ក៏យកសម្លៀកបំពាក់ក្នុងរបស់លោកដែរ។ ប៉ុន្តែសម្លៀកបំពាក់ក្នុងគ្មានថ្នេរឡើយ ព្រោះបានត្រូវត្បាញពីលើចុះមក។ ២៤ ដូច្នេះ ពួកគេនិយាយគ្នាថា៖ «កុំហែកសម្លៀកបំពាក់នោះ ប៉ុន្តែយើងនាំគ្នាចាប់ឆ្នោតដើម្បីដឹងថាអ្នកណានឹងបានវា»។ នេះគឺដើម្បីសម្រេចតាមបទគម្ពីរដែលចែងថា៖ «ពួកគេបានយកសម្លៀកបំពាក់ក្រៅរបស់ខ្ញុំហើយចែកគ្នា ក៏បានចាប់ឆ្នោតយកសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្ញុំ»។ ម្ល៉ោះហើយ ពួកទាហានបានធ្វើការទាំងនេះពិតមែន។
២៥ ក៏ប៉ុន្តែម្ដាយរបស់លោកយេស៊ូ ប្អូនស្រីរបស់ម្ដាយលោក ម៉ារៀដែលជាប្រពន្ធរបស់ក្លូប៉ាស និងម៉ារៀម៉ាក់ដាឡេន ឈរនៅក្បែរបង្គោលទារុណកម្មរបស់លោក។ ២៦ ដូច្នេះ កាលដែលលោកយេស៊ូឃើញម្ដាយលោក និងអ្នកកាន់តាមដែលលោកស្រឡាញ់ឈរនៅក្បែរ នោះលោកមានប្រសាសន៍ទៅម្ដាយលោកថា៖ «មើល! កូនរបស់អ្នក!»។ ២៧ បន្ទាប់មក លោកមានប្រសាសន៍ទៅអ្នកកាន់តាមនោះថា៖ «មើល! ម្ដាយរបស់អ្នក!» រួចចាប់ពីពេលនោះទៅ អ្នកកាន់តាមនោះបានយកនាងទៅផ្ទះរបស់គាត់។
២៨ ក្រោយមក ពេលដែលលោកយេស៊ូជ្រាបថាការទាំងអស់បានសម្រេចហើយ នោះដើម្បីសម្រេចតាមបទគម្ពីរ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំស្រេកទឹក»។ ២៩ មានភាជនៈមួយនៅទីនោះដែលពេញទៅដោយស្រាជូរ។ ដូច្នេះ គេបានជ្រលក់ប្រដាប់ជក់ទឹកក្នុងស្រាជូរ រួចដាក់លើចុងដើមហ៊ីសុប ក៏យកទៅដាក់ដល់មាត់របស់លោក។ ៣០ លុះបានភ្លក់ស្រាជូរនោះហើយ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ថា៖ «ការទាំងអស់បានសម្រេចហើយ!» រួចលោកឱនក្បាលផុតដង្ហើម* ទៅ។
៣១ ក្រោយមក ជនជាតិយូដាបានសុំពីឡាតបំបាក់ជើងរបស់ពួកអ្នកដែលនៅជាប់បង្គោលទារុណកម្ម ហើយយកសពរបស់ពួកគេចេញ ពីព្រោះនោះជាថ្ងៃរៀបចំ ហើយដើម្បីកុំឲ្យសពទាំងនោះនៅជាប់បង្គោលទារុណកម្មនៅថ្ងៃឈប់សម្រាក (ព្រោះជាថ្ងៃឈប់សម្រាកដ៏ធំ)។* ៣២ ដូច្នេះ ពួកទាហានក៏មកបំបាក់ជើងរបស់បុរសទីមួយនិងបុរសមួយទៀតដែលបានត្រូវព្យួរជាមួយនឹងលោក។ ៣៣ ប៉ុន្តែពេលដែលមកដល់លោកយេស៊ូ ពួកគេមិនបានបំបាក់ជើងរបស់លោកទេ ព្រោះឃើញថាលោកទទួលមរណភាពហើយ។ ៣៤ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ទាហានម្នាក់បានចាក់ចំហៀងខ្លួនលោកនឹងលំពែង ហើយឈាមនិងទឹកចេញមកភ្លាម។ ៣៥ ឯអ្នកដែលបានឃើញការនេះបានធ្វើជាសាក្សី ហើយការបញ្ជាក់របស់គាត់គឺពិត គាត់ក៏ដឹងថាគាត់និយាយការពិត ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាជឿ។ ៣៦ ការទាំងនេះបានកើតឡើងដើម្បីសម្រេចតាមបទគម្ពីរដែលចែងថា៖ «គេនឹងមិនបំបាក់ឆ្អឹងណាមួយរបស់លោកឡើយ»។ ៣៧ ហើយបទគម្ពីរផ្សេងទៀតចែងថា៖ «ពួកគេនឹងមើលទៅលោកដែលពួកគេបានចាក់»។
៣៨ បន្ទាប់ពីការទាំងនេះ យ៉ូសែបពីក្រុងអារីម៉ាថេ ដែលជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូដោយសម្ងាត់ ព្រោះខ្លាចជនជាតិយូដា បានសុំពីឡាតយកសពរបស់លោកយេស៊ូ។ ពីឡាតក៏អនុញ្ញាត ដូច្នេះ គាត់មកយកសពរបស់លោកចេញ។ ៣៩ នីកូដេម ជាបុរសដែលមុនដំបូងបានមកជួបលោកនៅពេលយប់ ក៏បានមកដែរ ដោយយកជ័រល្វីងទេស* និងគ្រឿងក្រអូបមួយរមូរមក ប្រហែលសាមសិបបីគីឡូក្រាម។ ៤០ ដូច្នេះ ពួកគេយកសពរបស់លោកយេស៊ូមករុំនឹងចម្រៀកក្រណាត់ដែលមានគ្រឿងក្រអូបទាំងនោះ តាមទំនៀមទម្លាប់របស់ជនជាតិយូដាក្នុងការរៀបចំបញ្ចុះសព។ ៤១ រីឯនៅកន្លែងដែលគេបានព្យួរលោក មានសួនច្បារមួយ ហើយក្នុងសួនច្បារនោះមានទីបញ្ចុះសពថ្មី ដែលគេមិនទាន់ដាក់សពណាមួយនៅឡើយ។ ៤២ ដូច្នេះ ពួកគេបានដាក់លោកយេស៊ូក្នុងទីបញ្ចុះសពនោះ ដោយសារថ្ងៃនោះជាថ្ងៃរៀបចំរបស់ជនជាតិយូដា ហើយទីបញ្ចុះសពនោះនៅជិត។
២០ នៅថ្ងៃដំបូងនៃសប្ដាហ៍នោះ ម៉ារៀម៉ាក់ដាឡេនបានមកទីបញ្ចុះសព កាលនៅងងឹតនៅឡើយ ហើយឃើញថាថ្មបានត្រូវប្រមៀលចេញពីទីបញ្ចុះសពហើយ។ ២ ដូច្នេះ នាងរត់មករកស៊ីម៉ូនពេត្រុសនិងអ្នកកាន់តាមដែលលោកយេស៊ូស្រឡាញ់ ហើយប្រាប់ពួកគាត់ថា៖ «ពួកគេបានយកលោកម្ចាស់ចេញពីទីបញ្ចុះសពបាត់ហើយ យើងមិនដឹងថាពួកគេបានដាក់លោកនៅកន្លែងណាទេ»។
៣ រួចមក ពេត្រុសនិងអ្នកកាន់តាមនោះបានចេញទៅទីបញ្ចុះសព។ ៤ ពួកគាត់ទាំងពីរនាក់ចាប់ផ្ដើមរត់ទៅជាមួយគ្នា ប៉ុន្តែអ្នកកាន់តាមនោះបានរត់លឿនជាងពេត្រុស ដូច្នេះ គាត់បានទៅដល់ទីបញ្ចុះសពមុន។ ៥ រួចគាត់ឱនទៅឃើញចម្រៀកក្រណាត់នៅទីនោះ តែគាត់មិនចូលក្នុងទេ។ ៦ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសមកតាមក្រោយគាត់ ក៏ចូលក្នុងទីបញ្ចុះសព ហើយឃើញចម្រៀកក្រណាត់នៅទីនោះ ៧ ក៏ឃើញថាក្រណាត់ដែលគេបានដាក់លើក្បាលលោក មិននៅជាមួយនឹងចម្រៀកក្រណាត់ទាំងនោះទេ តែបានត្រូវមូរទុកដោយឡែកនៅកន្លែងមួយ។ ៨ ដូច្នេះ អ្នកកាន់តាមដែលបានមកដល់ទីបញ្ចុះសពមុន ក៏ចូលក្នុងដែរនៅពេលនោះ រួចគាត់ឃើញហើយបានជឿ។ ៩ ប៉ុន្តែពួកគាត់មិនទាន់យល់នៅឡើយទេនូវបទគម្ពីរដែលចែងថា លោកត្រូវរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ។ ១០ ដូច្នេះ ពួកអ្នកកាន់តាមត្រឡប់ទៅផ្ទះរៀងៗខ្លួន។
១១ ក៏ប៉ុន្តែម៉ារៀនៅឈរយំខាងក្រៅជិតទីបញ្ចុះសពនោះ។ ក្រោយមក កាលដែលកំពុងយំនៅឡើយ នាងឱនទៅមើលក្នុងទីបញ្ចុះសព ១២ ហើយឃើញទេវតាពីររូបស្លៀកពាក់សអង្គុយ ម្នាក់នៅក្បាលនិងម្នាក់នៅជើង នៅកន្លែងដែលពីមុនគេដាក់សពរបស់លោកយេស៊ូ។ ១៣ រួចពួកគេនិយាយទៅកាន់នាងថា៖ «ហេតុអ្វីក៏នាងយំ?» នាងនិយាយទៅកាន់ពួកគេថា៖ «ពួកគេបានយកលោកម្ចាស់របស់ខ្ញុំចេញ ហើយខ្ញុំមិនដឹងថាពួកគេដាក់លោកនៅកន្លែងណាទេ»។ ១៤ លុះនិយាយអ្វីៗទាំងនេះចប់ហើយ នាងបែរទៅឃើញលោកយេស៊ូឈរ ប៉ុន្តែមិនបានដឹងថាជាលោកយេស៊ូទេ។ ១៥ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ហេតុអ្វីក៏នាងយំ? តើនាងកំពុងរកអ្នកណា?»។ ដោយនឹកស្មានថាលោកជាអ្នកថែសួនច្បារ នាងនិយាយទៅកាន់លោកថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកបានយកសពរបស់លោកចេញ សូមប្រាប់ខ្ញុំថាអ្នកបានដាក់នៅកន្លែងណា ខ្ញុំនឹងទៅយក»។ ១៦ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ម៉ារៀ!» នាងបែរទៅរកលោក ហើយនិយាយថា៖ «រ៉ាបូនី!» (ដែលមានន័យថា«លោកគ្រូ!») ១៧ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «ឈប់តោងខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំមិនទាន់ឡើងទៅឯបិតានៅស្ថានសួគ៌ទេ។ តែចូរនាងទៅឯបងប្អូនរបស់ខ្ញុំ ហើយប្រាប់ពួកគាត់ថា៖ ‹ខ្ញុំនឹងឡើងទៅឯបិតារបស់ខ្ញុំនិងបិតារបស់អ្នករាល់គ្នា ហើយទៅឯព្រះរបស់ខ្ញុំនិងព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា›»។ ១៨ ម៉ារៀម៉ាក់ដាឡេននាំដំណឹងមកប្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមថា៖ «ខ្ញុំបានឃើញលោកម្ចាស់!» ក៏រៀបរាប់ប្រាប់ពួកគាត់ថា លោកបានមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះដល់នាង។
១៩ ដូច្នេះ នៅពេលល្ងាច នាថ្ងៃនោះឯង ជាថ្ងៃដំបូងនៃសប្ដាហ៍នោះ ពួកអ្នកកាន់តាមបានជួបជុំគ្នា ក៏ចាក់សោទ្វារដោយសារខ្លាចជនជាតិយូដា។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ លោកយេស៊ូបានលេចមកឈរនៅកណ្ដាលពួកគាត់ ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖ «សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រកបដោយសេចក្ដីសុខ»។ ២០ បន្ទាប់ពីមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ លោកក៏បង្ហាញដៃទាំងពីរនិងចំហៀងខ្លួនលោកឲ្យពួកគាត់ឃើញ។ រួចពួកអ្នកកាន់តាមបានត្រេកអរដោយសារឃើញលោកម្ចាស់។ ២១ ម្ល៉ោះហើយ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ម្ដងទៀតថា៖ «សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រកបដោយសេចក្ដីសុខ។ ខ្ញុំចាត់អ្នករាល់គ្នាឲ្យទៅ ដូចបិតានៅស្ថានសួគ៌បានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកដែរ»។ ២២ លុះមានប្រសាសន៍ហើយ លោកក៏ផ្លុំលើពួកគាត់ ក៏មានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «ចូរទទួលសកម្មពល* បរិសុទ្ធរបស់ព្រះចុះ។ ២៣ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់អ្នកណា ការខុសឆ្គងរបស់អ្នកនោះនឹងត្រូវអភ័យទោស។ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់អ្នកណា ការខុសឆ្គងរបស់អ្នកនោះនឹងមិនត្រូវអភ័យទោសទេ»។
២៤ ប៉ុន្តែថូម៉ាស់ ដែលគេហៅថាកូនភ្លោះ* ពីចំណោមអ្នកកាន់តាមទាំងដប់ពីរនាក់ មិនបាននៅជាមួយនឹងពួកគាត់ទេ ពេលដែលលោកយេស៊ូមក។ ២៥ ម្ល៉ោះហើយ ពួកអ្នកកាន់តាមឯទៀតប្រាប់គាត់ថា៖ «យើងបានឃើញលោកម្ចាស់!» ប៉ុន្តែគាត់និយាយទៅកាន់ពួកគាត់ថា៖ «ខ្ញុំមិនជឿដាច់ខាត លុះត្រាតែខ្ញុំឃើញស្នាមដែកគោលលើដៃរបស់លោក ហើយដាក់ម្រាមដៃក្នុងស្នាមដែកគោលនោះ ថែមទាំងលូកដៃទៅក្នុងចំហៀងខ្លួនលោក»។
២៦ រួចប្រាំបីថ្ងៃក្រោយមក ពួកអ្នកកាន់តាមលោកនៅក្នុងផ្ទះម្ដងទៀត ហើយថូម៉ាស់ក៏នៅជាមួយនឹងពួកគាត់ដែរ។ លោកយេស៊ូបានមក ទោះជាទ្វារចាក់សោក៏ដោយ ក៏ឈរនៅកណ្ដាលពួកគាត់ ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖ «សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រកបដោយសេចក្ដីសុខ»។ ២៧ បន្ទាប់មក លោកមានប្រសាសន៍ទៅថូម៉ាស់ថា៖ «ចូរដាក់ម្រាមដៃរបស់អ្នកនៅទីនេះ មើលដៃរបស់ខ្ញុំ ហើយលូកដៃទៅក្នុងចំហៀងខ្លួនខ្ញុំ ហើយឈប់សង្ស័យ តែចូរជឿចុះ»។ ២៨ ថូម៉ាស់តបទៅលោកថា៖ «លោកម្ចាស់របស់ខ្ញុំនិងព្រះរបស់ខ្ញុំអើយ!»។ ២៩ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «តើអ្នកជឿដោយសារបានឃើញខ្ញុំឬ? អស់អ្នកណាដែលជឿទោះជាមិនឃើញក៏ដោយ អ្នកនោះមានសុភមង្គលហើយ»។
៣០ តាមការពិត លោកយេស៊ូក៏បានធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ជាច្រើនទៀតនៅមុខពួកអ្នកកាន់តាមលោក ដែលមិនបានត្រូវសរសេរក្នុងរមូរនេះទេ។ ៣១ ប៉ុន្តែការទាំងនេះបានត្រូវសរសេរ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាជឿថា លោកយេស៊ូជាគ្រិស្ត និងជាបុត្រព្រះ ហើយឲ្យជឿថាអ្នករាល់គ្នាអាចបានជីវិតដោយនូវនាមរបស់លោក ដោយសារអ្នករាល់គ្នាជឿ។
២១ បន្ទាប់ពីការទាំងនេះ លោកយេស៊ូបង្ហាញខ្លួនឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមឃើញម្ដងទៀតនៅសមុទ្រទិបេរៀស តែលោកបង្ហាញខ្លួនដូចតទៅនេះវិញ៖ ២ ស៊ីម៉ូនពេត្រុស ថូម៉ាស់ ដែលគេហៅថាកូនភ្លោះ ណាថាណែលពីក្រុងកាណានៅស្រុកកាលីឡេ កូនប្រុសរបស់សេបេដេ និងអ្នកកាន់តាមពីរនាក់ទៀតរបស់លោកបាននៅជាមួយគ្នា។ ៣ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសនិយាយទៅកាន់ពួកគាត់ថា៖ «ខ្ញុំនឹងទៅនេសាទត្រី»។ ពួកគាត់និយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ «យើងក៏ទៅជាមួយនឹងអ្នកដែរ»។ ដូច្នេះ ពួកគាត់ក៏ចេញទៅចុះទូក តែនៅយប់នោះពួកគាត់មិនបានត្រីសោះ។
៤ ក៏ប៉ុន្តែព្រលឹមឡើង លោកយេស៊ូឈរនៅឆ្នេរ តែពួកអ្នកកាន់តាមមិនបានដឹងថាជាលោកយេស៊ូទេ។ ៥ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «កូនៗអើយ! អ្នករាល់គ្នាគ្មានអ្វីបរិភោគទេ មែនទេ?»។ ពួកគាត់តបទៅលោកថា៖ «បាទ!»។ ៦ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «ចូរទម្លាក់អួននៅខាងស្ដាំទូក ហើយអ្នកនឹងរកបាន»។ ពួកគាត់ក៏ទម្លាក់អួនទៅ តែមិនអាចទាញឡើងវិញបានឡើយ ដោយសារជាប់បានត្រីសន្ធឹកណាស់។ ៧ ដូច្នេះ អ្នកកាន់តាមដែលលោកយេស៊ូធ្លាប់ស្រឡាញ់បាននិយាយទៅកាន់ពេត្រុសថា៖ «គឺជាលោកម្ចាស់!»។ ម្ល៉ោះហើយ កាលដែលស៊ីម៉ូនពេត្រុសឮថាជាលោកម្ចាស់ គាត់ក៏ពាក់អាវក្រៅ ព្រោះគាត់នៅខ្លួនទទេ រួចបានលោតចុះក្នុងទឹកសមុទ្រ។ ៨ ប៉ុន្តែពួកអ្នកកាន់តាមឯទៀតបានជិះទូកតូចនោះមក ទាំងទាញអួនពេញទៅដោយត្រីមកផង ព្រោះពួកគាត់នៅមិនឆ្ងាយពីគោកទេ ប្រហែលតិចជាងមួយរយម៉ែត្រ។
៩ ក៏ប៉ុន្តែពេលដែលពួកគាត់ឡើងពីទូកមកលើគោកវិញ ពួកគាត់ឃើញថាមានរងើកភ្លើងធ្យូងនិងត្រីនៅលើរងើកនោះ ក៏ឃើញមាននំប៉័ងដែរ។ ១០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «ចូរយកត្រីខ្លះដែលអ្នករាល់គ្នាទើបតែចាប់បានមក»។ ១១ ដូច្នេះ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសបានចុះក្នុងទូកទាញអួនពេញទៅដោយត្រីធំៗចំនួនមួយរយហាសិបបី អូសមកលើគោកវិញ។ ប៉ុន្តែទោះជាមានត្រីច្រើនយ៉ាងនេះក៏ដោយ អួនមិនបានធ្លាយទេ។ ១២ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «អញ្ជើញមកបរិភោគ»។ គ្មានអ្នកកាន់តាមណាម្នាក់ហ៊ានសួរលោកថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកណា»ទេ ពីព្រោះពួកគាត់ដឹងថាជាលោកម្ចាស់។ ១៣ លោកយេស៊ូមកយកនំប៉័ងនោះរួចចែកពួកគាត់ ក៏យកត្រីមកចែកពួកគាត់ដែរ។ ១៤ នេះជាលើកទីបីដែលលោកយេស៊ូលេចមកជួបពួកអ្នកកាន់តាមលោក បន្ទាប់ពីលោកបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ។
១៥ លុះបានបរិភោគហើយ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅស៊ីម៉ូនពេត្រុសថា៖ «ស៊ីម៉ូន កូនយ៉ូហាន តើអ្នកស្រឡាញ់* ខ្ញុំច្រើនជាងអ្វីៗទាំងនេះទេ?»។ គាត់និយាយទៅកាន់លោកថា៖ «បាទ លោកម្ចាស់ លោកជ្រាបហើយថាខ្ញុំស្រឡាញ់* លោក»។ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរឲ្យចំណីដល់កូនចៀមរបស់ខ្ញុំ»។ ១៦ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ម្ដងទៀត ជាលើកទីពីរថា៖ «ស៊ីម៉ូន កូនយ៉ូហាន តើអ្នកស្រឡាញ់* ខ្ញុំទេ?»។ គាត់និយាយទៅកាន់លោកថា៖ «បាទ លោកម្ចាស់ លោកជ្រាបហើយថាខ្ញុំស្រឡាញ់* លោក»។ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរឃ្វាលចៀមតូចៗរបស់ខ្ញុំ»។ ១៧ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ជាលើកទីបីថា៖ «ស៊ីម៉ូន កូនយ៉ូហាន តើអ្នកស្រឡាញ់* ខ្ញុំទេ?»។ ពេត្រុសតាំងកើតទុក្ខក្នុងចិត្ត ដោយសារលោកសួរគាត់ជាលើកទីបីថា៖ «តើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ?»។ ដូច្នេះ គាត់និយាយទៅកាន់លោកថា៖ «លោកម្ចាស់ លោកជ្រាបនូវអ្វីៗទាំងអស់ លោកជ្រាបហើយថាខ្ញុំស្រឡាញ់លោក»។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរឲ្យចំណីដល់ចៀមតូចៗរបស់ខ្ញុំ។ ១៨ ខ្ញុំប្រាប់អ្នកការពិតថា កាលដែលអ្នកនៅក្មេង អ្នកធ្លាប់ស្លៀកពាក់ខ្លួនឯង ហើយដើរទៅកន្លែងណាដែលអ្នកចង់ទៅ។ ប៉ុន្តែពេលដែលអ្នកចាស់ទៅ អ្នកនឹងលាដៃទៅ ហើយបុរសម្នាក់ទៀតនឹងស្លៀកពាក់* ឲ្យអ្នក រួចនាំអ្នកទៅកន្លែងដែលអ្នកមិនចង់ទៅទេ»។ ១៩ លោកមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ ដើម្បីបញ្ជាក់ថាគាត់នឹងលើកតម្កើងព្រះដោយស្លាប់តាមរបៀបណា។ ដូច្នេះ កាលមានប្រសាសន៍អ្វីៗទាំងនេះហើយ លោកក៏មានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរបន្តកាន់តាមខ្ញុំ»។
២០ កាលដែលពេត្រុសបែរទៅ គាត់ឃើញអ្នកកាន់តាមដែលលោកយេស៊ូធ្លាប់ស្រឡាញ់កំពុងដើរតាម គឺអ្នកដែលបានផ្អែកខ្លួនទៅលើទ្រូងលោកពេលបរិភោគអាហារល្ងាច ហើយបានសួរថា៖ «លោកម្ចាស់ តើអ្នកណានឹងក្បត់លោក?»។ ២១ ដូច្នេះ កាលដែលក្រឡេកទៅឃើញគាត់ ពេត្រុសនិយាយទៅកាន់លោកយេស៊ូថា៖ «លោកម្ចាស់ ចុះបុរសនេះវិញ?»។ ២២ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ប្រសិនបើខ្ញុំមានបំណងប្រាថ្នាឲ្យគាត់នៅរហូតដល់ខ្ញុំមក តើនោះទាក់ទងអ្វីនឹងអ្នក? ចូរអ្នកបន្តកាន់តាមខ្ញុំ»។ ២៣ ម្ល៉ោះហើយ ពាក្យនេះបានលេចឮក្នុងចំណោមបងប្អូនថា អ្នកកាន់តាមនោះនឹងមិនស្លាប់ឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូមិនបានមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថាគាត់នឹងមិនស្លាប់ទេ តែបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ប្រសិនបើខ្ញុំមានបំណងប្រាថ្នាឲ្យគាត់នៅរហូតដល់ខ្ញុំមក តើនោះទាក់ទងអ្វីនឹងអ្នក?»។
២៤ គឺអ្នកកាន់តាមនោះហើយដែលបានធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីការទាំងនេះ ក៏ជាអ្នកដែលបានសរសេរអ្វីៗទាំងនេះ ហើយយើងដឹងថាការបញ្ជាក់របស់គាត់គឺជាការពិត។
២៥ តាមការពិត មានការជាច្រើនទៀតដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើ ហើយប្រសិនបើសរសេរអំពីការទាំងនោះឲ្យបានល្អិតល្អន់ ខ្ញុំគិតថាពិភពលោកទាំងមូលមិនល្មមទុករមូរទាំងអស់នោះឡើយ។
[កំណត់សម្គាល់]
មកពីឈ្មោះជាភាសាហេប្រឺដែលមានន័យថា«ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរស» «ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រោសប្រណី»
ន័យត្រង់«កូនតែមួយដែលព្រះបានបង្កើតដោយផ្ទាល់»
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៤
ឬ«កូនតែមួយដែលព្រះបានបង្កើតដោយផ្ទាល់ ហើយដែលមានលក្ខណៈដូចព្រះ»
សំដៅទៅកន្លែងកិត្ដិយស
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៣:៧
ការជ្រមុជទឹកជាពិធីសាសនា
មិនមែនជាភូមិបេថានីនៅជិតក្រុងយេរូសាឡិមទេ
មើលកំណត់សម្គាល់រ៉ូម ៥:១២
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
ប្រហែលជាម៉ោងបួនរសៀល បើរាប់ពីថ្ងៃរះ
ភាសាក្រិចមិនបញ្ជាក់ថាអនទ្រេជាបងឬប្អូនរបស់ពេត្រុសទេ
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៤
«កេផាស»ឬ«ពេត្រុស»មានន័យថា«ថ្ម»
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៤:២០
ឬ«ដើម្បីបម្រើ»
នេះជាសម្ដីដែលគេប្រើជាធម្មតាក្នុងភាសាហេប្រឺ ដើម្បីជំទាស់យ៉ាងខ្លាំងនឹងសំណូមពរណាមួយ មិនមែនក្នុងបំណងបង្ហាញការឥតគោរពនោះទេ។ ក្នុងភាសាក្រិច សម្ដីនេះទៅជាស្រាលវិញដោយសារមានពាក្យ«ស្ត្រី»។ ពាក្យភាសាក្រិចនេះមិនបញ្ជាក់ថាគ្មានភាពស្និទ្ធស្នាល ដូចពាក្យ«ស្ត្រី»ជាភាសាខ្មែរនោះទេ។ ក្នុងឃ្លានេះ ពាក្យ«ស្ត្រី»បញ្ជាក់នូវការគោរពនិងភាពជិតស្និទ្ធ
មានន័យថា«លោកគ្រូ»
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
មើលកំណត់សម្គាល់ខ៥
ន័យត្រង់«កូនតែមួយដែលព្រះបានបង្កើតដោយផ្ទាល់»
មើលកំណត់សម្គាល់ខ១៦
ការជ្រមុជទឹកជាពិធីសាសនា
ការជ្រមុជទឹកជាពិធីសាសនា
ប្រហែលជាម៉ោង១២ថ្ងៃត្រង់ បើរាប់ពីថ្ងៃរះ
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
មើលកំណត់សម្គាល់ខ២៣
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៤
មានន័យថា«លោកគ្រូ»
ប្រហែលជាម៉ោង១រសៀល បើរាប់ពីថ្ងៃរះ
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ១៧:២១
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ១២:១
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៤:១៨
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ២០:២
ភាសាក្រិច«នំប៉័ងធ្វើពីគ្រីធី» ស្រូវម្យ៉ាងដែលថោកជាងស្រូវសាលី ហើយច្រើនតែជាអាហាររបស់មនុស្សក្រីក្រ
មានន័យថា«លោកគ្រូ»
ឬ«មេឃ»
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៥:២៩
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៥:១៧
ភាសាក្រិច«ដាយម៉ូនីអន»។ សំដៅទៅពួកទេវតាអាក្រក់
មើលកំណត់សម្គាល់លូក ១:៥៩
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៤
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៥:១៧
ភាសាក្រិច«ឌីអាបូឡូស»។ មានន័យថា«អ្នកបង្កាច់បង្ខូច»
មានន័យថា«លោកគ្រូ»
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៤:២៣
ភាសាក្រិច«ផ្ស៊ីគី»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ក
ពិធីបុណ្យនេះ (ភាសាហេប្រឺឆានូកា) រំលឹកពីពេលដែលជនជាតិយូដាដណ្ដើមយកឯករាជ្យពីជនជាតិក្រិចនិងស៊ីរីដែលបានត្រួតត្រាលើពួកគេ ហើយក៏រំលឹកពីការឧទ្ទិសវិហារនៅក្រុងយេរូសាឡិមជូនព្រះយេហូវ៉ាម្ដងទៀត
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ១២:៣១
ការជ្រមុជទឹកជាពិធីសាសនា
មានន័យថា«លោកគ្រូ»
ឬ«ឌីឌីម»
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ២៦:៥៩
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៥:១៧
ប្រេងក្រអូបម្យ៉ាងដែលគេគិតថាបានត្រូវធ្វើពីដើមក្រអូបម្យ៉ាងដែលដុះនៅភ្នំហិមាល័យ
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ២០:២
ភាសាក្រិច«ផ្ស៊ីគី»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ក
ពាក្យភាសាក្រិចដែលត្រូវប្រើក្នុងខនេះអាចសំដៅទៅមេឃក៏បានឬស្ថានសួគ៌ក៏បាន
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៥:១៧
ន័យត្រង់«ដៃ»
ភាសាក្រិច«ឌីអាបូឡូស»។ មានន័យថា«អ្នកបង្កាច់បង្ខូច»
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
ភាសាក្រិច«សាថាណាស»។ មានន័យថា«អ្នកប្រឆាំង»ឬ«សត្រូវ»
ភាសាក្រិច«ផ្ស៊ីគី»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ក
ខនេះប្រដូចសកម្មពលរបស់ព្រះទៅនឹងបុគ្គលមួយ
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
មើលកំណត់សម្គាល់ខ១៦
ឬ«លួស»
ភាសាក្រិច«ផ្ស៊ីគី»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ក
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៥:១៧
មើលកំណត់សម្គាល់យ៉ូន ១៤:១៦
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
មើលកំណត់សម្គាល់យ៉ូន ១៤:១៦
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
ពាក្យថា«ពែង»តំណាងបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះសម្រាប់លោកយេស៊ូ គឺអនុញ្ញាតឲ្យស្លាប់ដោយត្រូវគេចោទប្រកាន់មិនពិតថា បានប្រមាថព្រះ
ន័យត្រង់«អធិរាជ»
ក្នុងខនេះ ពាក្យ«បុណ្យរំលង»សំដៅទៅសប្ដាហ៍ដែលមានបុណ្យរំលងរួមទាំងបុណ្យនំឥតដំបែ
ប្រហែលជាម៉ោង១២ថ្ងៃត្រង់ បើរាប់ពីថ្ងៃរះ
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៥
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
នេះមិនមែនជាថ្ងៃឈប់សម្រាកធម្មតាទេ (ថ្ងៃទី៧រាល់សប្ដាហ៍) ប៉ុន្តែជាថ្ងៃឈប់សម្រាក«ធំ»។ គេហៅដូច្នេះដោយសារថ្ងៃទី១៥ ខែណែសាន ដែលជាថ្ងៃដំបូងនៃបុណ្យនំឥតដំបែ ដែលមានរយៈពេល៧ថ្ងៃ គឺចំនឹងថ្ងៃឈប់សម្រាកធម្មតា (ឯថ្ងៃទី១៥ ខែណែសានតែងជាថ្ងៃឈប់សម្រាក ទោះជាចំថ្ងៃណាក្នុងសប្ដាហ៍នោះក៏ដោយ)
ម្សៅក្រអូបម្យ៉ាង
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
ឬ«ឌីឌីម»
មកពីពាក្យភាសាក្រិច«អាហ្គាប៉េអូ»
មកពីពាក្យភាសាក្រិច«ហ្វែលីអូ»
មកពីពាក្យភាសាក្រិច«អាហ្គាប៉េអូ»
មកពីពាក្យភាសាក្រិច«ហ្វែលីអូ»
មកពីពាក្យភាសាក្រិច«ហ្វែលីអូ»
ន័យត្រង់«ក្រវាត់»។ ប្រហែលជាមានន័យថាគាត់នឹងត្រូវគេចង