ជូនចំពោះគ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងរ៉ូម
១ ពីខ្ញុំ ប៉ូល ជាខ្ញុំបម្រើរបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្ត* ដែលបានហៅខ្ញុំឲ្យធ្វើជាសាវ័ក* ដើម្បីប្រកាស* ដំណឹងល្អរបស់ព្រះ ២ ដែលលោកបានសន្យាទុកជាមុន ក្នុងបទគម្ពីរបរិសុទ្ធ តាមរយៈពួកអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់លោក ៣ ពោលគឺដំណឹងល្អអំពីបុត្ររបស់លោក ដែលកើតមកជាមនុស្សពីពូជពង្សរបស់ដាវីឌ ៤ តែបានត្រូវសឲ្យឃើញថាជាបុត្រព្រះវិញ ដោយឫទ្ធានុភាពនៃសកម្មពល* បរិសុទ្ធ ពេលដែលទទួលការប្រោសឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ។ (បុត្រនោះគឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ជាម្ចាស់របស់យើង។ ៥ តាមរយៈលោក ខ្ញុំបានទទួលគុណដ៏វិសេសលើសលប់ និងមុខងារជាសាវ័ក ដើម្បីឲ្យប្រជាជាតិនានាមានជំនឿហើយស្ដាប់តាមលោក ដើម្បីនាមរបស់លោក។ ៦ ក្នុងចំណោមប្រជាជាតិទាំងនោះ អ្នករាល់គ្នាក៏ជាអ្នកដែលបានត្រូវហៅមក ដើម្បីឲ្យទៅជារបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្ត)។ ៧ ជូនចំពោះអស់អ្នកជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះនៅក្រុងរ៉ូម ដែលបានត្រូវហៅមក ដើម្បីឲ្យទៅជាអ្នកបរិសុទ្ធ៖
សូមឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានប្រកបដោយគុណដ៏វិសេសលើសលប់និងសេចក្ដីសុខសាន្តពីព្រះ ជាបិតារបស់យើង និងពីលោកម្ចាស់យេស៊ូគ្រិស្ត។
៨ ជាបឋម តាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ខ្ញុំសូមអរគុណព្រះ អំពីអ្នករាល់គ្នា ពីព្រោះគេតែងនិយាយអំពីជំនឿរបស់អ្នករាល់គ្នាពេញពិភពលោកទាំងមូល។ ៩ ព្រោះព្រះដែលខ្ញុំបំពេញកិច្ចបម្រើពិសិដ្ឋជូនអស់ពីចិត្ត ដោយប្រកាសដំណឹងល្អអំពីបុត្ររបស់លោក ជាសាក្សីថា ខ្ញុំតែងអធិដ្ឋានអំពីអ្នករាល់គ្នាជានិច្ច ១០ ដោយអង្វរសុំឲ្យមានឱកាសមកឯអ្នករាល់គ្នាឥឡូវនេះ ប្រសិនបើសមស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ។ ១១ ព្រោះខ្ញុំចង់ជួបអ្នករាល់គ្នាខ្លាំងណាស់ ដើម្បីខ្ញុំអាចឲ្យពរពីព្រះ ដើម្បីធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានរឹងមាំ ១២ ឬដើម្បីយើងម្នាក់ៗអាចលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយជំនឿរបស់យើង គឺជំនឿរបស់អ្នករាល់គ្នា និងជំនឿរបស់ខ្ញុំ។
១៣ ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់ឲ្យបងប្អូនដឹងច្បាស់ថា ខ្ញុំមានបំណងមកឯអ្នករាល់គ្នាជាច្រើនដងហើយ តែរហូតមកដល់ពេលនេះ មានអ្វីដែលបានរារាំងមិនឲ្យខ្ញុំមក។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ខ្ញុំមានបំណងមកឯអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានផលខ្លះក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា ដូចក្នុងចំណោមប្រជាជាតិឯទៀតដែរ។ ១៤ ខ្ញុំជំពាក់ទាំងពួកក្រិច ទាំងពួកជនបរទេស ទាំងពួកអ្នកប្រាជ្ញ ទាំងពួកអ្នកអវិជ្ជា៖ ១៥ ហេតុនេះ ខ្ញុំក៏ចង់ប្រកាសដំណឹងល្អដល់អ្នករាល់គ្នានៅក្រុងរ៉ូមជាខ្លាំងដែរ។ ១៦ ខ្ញុំគ្មានសេចក្ដីអៀនខ្មាសព្រោះដំណឹងល្អនោះឡើយ ព្រោះតាមពិតនោះជាឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះដើម្បីសង្គ្រោះអស់អ្នកដែលមានជំនឿ មុនដំបូងពួកយូដា រួចមក ពួកក្រិច ១៧ ព្រោះអស់អ្នកដែលមានជំនឿឃើញថា ព្រះបង្ហាញឲ្យឃើញភាពសុចរិត* របស់លោក តាមរយៈដំណឹងល្អ ហើយនេះពង្រឹងជំនឿរបស់ពួកគេ ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ «ប៉ុន្តែអ្នកដែលសុចរិតនឹងរស់ដោយសារមានជំនឿ»។
១៨ ព្រោះកំហឹងរបស់ព្រះកំពុងត្រូវសម្ដែងចេញពីស្ថានសួគ៌ ទាស់នឹងគ្រប់ទាំងអំពើឥតគោរពព្រះ និងគ្រប់ទាំងអំពើមិនសុចរិតរបស់មនុស្សដែលបំបិទសេចក្ដីពិតតាមរបៀបមិនសុចរិត ១៩ ពីព្រោះអ្វីៗដែលពួកគេអាចដឹងអំពីព្រះ គឺជាក់ស្តែងក្នុងចំណោមពួកគេ ដោយសារព្រះបានបង្ហាញឲ្យពួកគេឃើញជាក់ស្តែង។ ២០ ព្រោះគុណសម្បត្ដិរបស់លោក ដែលមនុស្សមើលមិនឃើញ ពោលគឺឫទ្ធានុភាពដែលស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត និងឋានៈរបស់លោកជាព្រះ នោះបានសឲ្យឃើញច្បាស់តាំងពីពេលដែលលោកបង្កើតពិភពលោកមក ពេលដែលពិចារណាអ្វីៗដែលលោកបានបង្កើត។ ដូច្នេះ ពួកគេមិនអាចដោះសាបានឡើយ ២១ ពីព្រោះទោះជាពួកគេស្គាល់ព្រះក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនបានលើកតម្កើងលោកជាព្រះ ហើយក៏មិនបានអរគុណលោកដែរ ប៉ុន្តែពួកគេបែរជាមានគំនិតអសារឥតការវិញ ហើយចិត្តគំនិតរបស់ពួកគេ ដែលគ្មានការយល់ដឹងបានបែរទៅជាងងឹតវិញ។ ២២ ទោះជាពួកគេអះអាងថាខ្លួនមានប្រាជ្ញាក៏ដោយ ពួកគេបានទៅជាមនុស្សល្ងីល្ងើវិញ ២៣ ហើយបែរជាយករូបមនុស្សដែលតែងតែខូចទៅ និងរូបសត្វស្លាប សត្វជើងបួន និងសត្វលូនវារមកធ្វើជាតំណាងសិរីរុងរឿងនៃព្រះដែលមិនអាចខូចទៅ។
២៤ ហេតុនេះ ព្រះបានទុកឲ្យពួកគេប្រព្រឹត្តអំពើស្មោកគ្រោកតាមចិត្តពួកគេប៉ងប្រាថ្នា ដើម្បីឲ្យពួកគេបន្ថោករូបកាយរបស់ខ្លួន ២៥ គឺពួកអ្នកទាំងនេះដែលបានប្ដូរសេចក្ដីពិតអំពីព្រះយកសេចក្ដីភូតភរ ក៏បានគោរពបូជានិងបំពេញកិច្ចបម្រើពិសិដ្ឋជូនអ្វីៗដែលបានត្រូវបង្កើតមក ជាជាងជូនលោកដែលបានបង្កើតអ្វីៗទាំងនោះ គឺលោកហើយដែលមានពរជារៀងរហូត។ អាមេន។ ២៦ ហេតុនេះហើយ ព្រះបានទុកឲ្យពួកគេបំពេញចំណង់ដ៏គួរស្អប់ខ្ពើមខាងផ្លូវភេទ ព្រោះពួកស្រីៗក្នុងចំណោមពួកគេបានលះបង់ការរួមភេទតាមធម្មជាតិ ទៅប្រព្រឹត្តផ្ទុយពីធម្មជាតិវិញ ២៧ ហើយសូម្បីតែពួកប្រុសៗក៏បានលះបង់ការរួមភេទតាមធម្មជាតិជាមួយនឹងស្រី រួចតាំងមានភ្លើងតណ្ហាដ៏ក្ដៅគគុកជាមួយនឹងប្រុសឯទៀត គឺប្រុសនិងប្រុសប្រព្រឹត្តអំពើអាសអាភាស ហើយទទួលរង្វាន់យ៉ាងពេញលេញសម្រាប់ខ្លួន ឲ្យសមនឹងអំពើខុសឆ្គងរបស់ពួកគេ។
២៨ ហើយដោយសារពួកគេមិនចង់មានចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីព្រះ នោះព្រះបានទុកឲ្យពួកគេមានរបៀបគិតគូរដែលលោកមិនពេញចិត្ត ដើម្បីឲ្យពួកគេប្រព្រឹត្តអ្វីដែលមិនសមរម្យ ២៩ ដោយឃើញថាពួកគេពោរពេញទៅដោយភាពមិនសុចរិត ភាពទុច្ចរិត ចិត្តលោភលន់* និងភាពអាក្រក់សព្វបែបយ៉ាង ក៏ពេញទៅដោយសេចក្ដីច្រណែន ឃាតកម្ម ការឈ្លោះប្រកែកគ្នា ការបោកបញ្ឆោត ភាពកាចសាហាវ ហើយជាអ្នកខ្សឹបរអេចរអូច ៣០ តិះដៀល ស្អប់ព្រះ ព្រហើន ក្រអឺតក្រទម អួតអាង គ្រោងការអាក្រក់ មិនស្ដាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយ ៣១ គ្មានសមត្ថភាពយល់ដឹង ក្បត់សន្យា គ្មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះសមាជិកគ្រួសារ គ្មានមេត្ដា។ ៣២ ទោះជាអ្នកទាំងនេះស្គាល់យ៉ាងច្បាស់អំពីសេចក្ដីបង្គាប់ដ៏សុចរិតយុត្ដិធម៌របស់ព្រះដែលថា អស់អ្នកដែលធ្វើអំពើបែបនេះ* គួរតែស្លាប់ក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនត្រឹមតែបន្តធ្វើអំពើទាំងនោះប៉ុណ្ណោះទេ តែពួកគេក៏ពេញចិត្តនឹងពួកអ្នកដែលធ្វើអំពើទាំងនោះដែរ។
២ ដូច្នេះ អ្នកអើយ អ្នកមិនអាចដោះសាបានឡើយ ប្រសិនបើអ្នកវិនិច្ឆ័យគេ ទោះបីអ្នកជានរណាក៏ដោយ ព្រោះពេលអ្នកវិនិច្ឆ័យគេអំពីរឿងណា អ្នកផ្ដន្ទាទោសខ្លួនអំពីរឿងនោះដែរ ដោយហេតុថាអ្នកវិនិច្ឆ័យគេ តែខ្លួនអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើនោះដូចគ្នា។ ២ យើងដឹងហើយថា ព្រះវិនិច្ឆ័យពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើបែបនេះ ថាគួរតែទទួលទោស ហើយការវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះគឺស្របតាមសេចក្ដីពិត។
៣ ប៉ុន្តែអ្នកអើយ កាលអ្នកវិនិច្ឆ័យអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើបែបនេះ តែខ្លួនអ្នកក៏ប្រព្រឹត្តអំពើនោះដែរ តើអ្នកគិតថាខ្លួននឹងរួចពីការវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះឬ? ៤ ឬតើអ្នកមើលងាយចិត្តសប្បុរស ចិត្តអធ្យាស្រ័យ* និងចិត្តធ្ងន់ដ៏បរិបូររបស់លោក ពីព្រោះអ្នកមិនដឹងទេថាសេចក្ដីសប្បុរសរបស់ព្រះកំពុងព្យាយាមជំរុញអ្នកឲ្យប្រែចិត្ត? ៥ ប៉ុន្តែដោយសារអ្នកជាមនុស្សរឹងរូស ហើយមិនព្រមប្រែចិត្ត នោះអ្នកកំពុងប្រមូលកំហឹងទុកសម្រាប់ខ្លួននៅថ្ងៃនៃសេចក្ដីក្រោធ និងការសម្ដែងនូវការវិនិច្ឆ័យដ៏សុចរិតយុត្ដិធម៌របស់ព្រះ។ ៦ ហើយលោកនឹងសងដល់មនុស្សម្នាក់ៗតាមការប្រព្រឹត្តរបស់គេរៀងខ្លួន៖ ៧ គឺជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់សម្រាប់អស់អ្នកដែលកំពុងស្វែងរកសិរីរុងរឿង កិត្ដិយស និងរូបកាយដែលមិនអាចខូចទៅ ដោយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវអំពើល្អ។ ៨ ក៏ប៉ុន្តែ ចំពោះអស់អ្នកដែលចេះតែបង្កជម្លោះ ហើយមិនស្ដាប់តាមសេចក្ដីពិត តែស្ដាប់តាមសេចក្ដីមិនសុចរិត អ្នកទាំងនោះនឹងបានសេចក្ដីក្រោធនិងកំហឹងវិញ។ ៩ សេចក្ដីវេទនានិងទុក្ខកង្វល់នឹងកើតមានដល់មនុស្សគ្រប់រូបដែលធ្វើអំពើអាក្រក់ មុនដំបូងដល់ពួកយូដា រួចមក ពួកក្រិច* ដែរ ១០ ប៉ុន្តែសិរីរុងរឿង កិត្ដិយស និងសេចក្ដីសុខសាន្ត នឹងមានដល់អស់អ្នកដែលធ្វើអំពើល្អ មុនដំបូងដល់ពួកយូដា រួចមក ពួកក្រិចដែរ។ ១១ ព្រោះព្រះមិនចេះលម្អៀងឡើយ។
១២ ជាឧទាហរណ៍ អស់អ្នកណាដែលមិននៅក្រោមច្បាប់តែធ្វើខុស អ្នកទាំងនោះនឹងស្លាប់ទោះជាមិននៅក្រោមច្បាប់ក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែអស់អ្នកដែលធ្វើខុស* ពេលនៅក្រោមច្បាប់ អ្នកទាំងនោះនឹងត្រូវវិនិច្ឆ័យស្របតាមច្បាប់នោះ។ ១៣ ព្រោះពួកអ្នកដែលសុចរិតចំពោះព្រះ មិនមែនជាអ្នកដែលឮច្បាប់ទេ តែជាពួកអ្នកដែលធ្វើតាមច្បាប់ ទើបជាអ្នកដែលព្រះប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិត។ ១៤ ព្រោះកាលណាជនជាតិដទៃដែលមិនមានច្បាប់ នៅតែធ្វើអ្វីៗក្នុងច្បាប់ដោយសារជាលក្ខណៈធម្មជាតិរបស់ពួកគេ នោះពួកគេជាច្បាប់សម្រាប់ខ្លួនហើយ ទោះជាពួកគេមិនមានច្បាប់ក៏ដោយ។ ១៥ គឺអ្នកទាំងនោះហើយដែលសឲ្យឃើញថាខ្លឹមសារនៃច្បាប់បានត្រូវចារទុកក្នុងចិត្តពួកគេ ហើយចិត្តរបស់ពួកគេក៏រួមធ្វើជាសាក្សីវិនិច្ឆ័យពួកគេដែរ រួចកាលពួកគេរិះគិតពិចារណាអំពីការនោះ គំនិតរបស់ពួកគេប្រកាន់ទោសពួកគេ ឬក៏ថាពួកគេគ្មានទោសទេ។ ១៦ ការនេះនឹងកើតឡើងនៅថ្ងៃដែលព្រះវិនិច្ឆ័យរឿងអាថ៌កំបាំងរបស់មនុស្សជាតិ តាមរយៈគ្រិស្តយេស៊ូ ស្របទៅតាមដំណឹងល្អដែលខ្ញុំប្រកាស។
១៧ ប្រសិនបើអ្នកមានឈ្មោះថាជាជនជាតិយូដា ហើយកំពុងពឹងផ្អែកលើច្បាប់ និងមានមោទនភាពដោយសារព្រះ ១៨ ហើយអ្នកស្គាល់បំណងប្រាថ្នារបស់លោក ក៏ចេះសម្គាល់អ្វីៗដែលល្អប្រសើរ ពីព្រោះអ្នកបានត្រូវអប់រំ* អំពីច្បាប់* ១៩ ថែមទាំងអ្នកជឿជាក់ថាខ្លួនជាអ្នកនាំផ្លូវមនុស្សងងឹតភ្នែក និងជាពន្លឺសម្រាប់មនុស្សដែលនៅក្នុងភាពងងឹត ២០ ក៏ជាអ្នកអប់រំមនុស្សឥតវិចារណញ្ញាណ និងជាអ្នកបង្រៀនក្មេងតូចៗ ថែមទាំងជាអ្នកដែលយល់លក្ខណៈសំខាន់ៗនៃចំណេះដឹងនិងសេចក្ដីពិតក្នុងច្បាប់ ២១ ក៏ប៉ុន្តែអ្នកវិញ ដែលបង្រៀនអ្នកឯទៀត តើអ្នកមិនបង្រៀនខ្លួនទេឬ? អ្នកផ្សព្វផ្សាយថា៖ «កុំលួច» តែតើខ្លួនអ្នកលួចឬ? ២២ អ្នកប្រាប់ថា៖ «កុំផិតក្បត់» តែតើខ្លួនអ្នកផិតក្បត់ឬ? អ្នកស្អប់ខ្ពើមរូបព្រះ តែតើខ្លួនអ្នកប្លន់វិហារឬ? ២៣ អ្នកមានមោទនភាពដោយសារច្បាប់ តែតើខ្លួនអ្នកបង្ខូចកិត្ដិយសព្រះដោយប្រព្រឹត្តរំលងច្បាប់នោះឬ? ២៤ ព្រោះ«ក្នុងប្រជាជាតិនានាគេកំពុងប្រមាថនាមរបស់ព្រះ ព្រោះតែអ្នករាល់គ្នា» ដូចបទគម្ពីរបានចែង។
២៥ តាមការពិត ការកាត់ចុងស្បែក* មានប្រយោជន៍ លុះត្រាតែអ្នកប្រព្រឹត្តតាមច្បាប់។ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកជាអ្នកប្រព្រឹត្តរំលងច្បាប់វិញ ការដែលអ្នកបានទទួលការកាត់ចុងស្បែក គឺដូចជាអ្នកមិនបានទទួលការកាត់ចុងស្បែក។ ២៦ ដូច្នេះ ប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់ដែលមិនទាន់ទទួលការកាត់ចុងស្បែកកាន់តាមតម្រូវការដ៏សុចរិតរបស់ច្បាប់ អ្នកនោះនឹងត្រូវចាត់ទុកដូចជាអ្នកដែលបានទទួលការកាត់ចុងស្បែកហើយ មែនទេ? ២៧ រួចដោយប្រព្រឹត្តតាមច្បាប់ អ្នកនោះដែលមិនបានទទួលការកាត់ចុងស្បែកពីកំណើត* នឹងវិនិច្ឆ័យអ្នកវិញ ជាអ្នកប្រព្រឹត្តរំលងច្បាប់ដែលរួមបញ្ចូលក្បួនច្បាប់ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនិងការកាត់ចុងស្បែក។ ២៨ ព្រោះមិនមែនសម្បកក្រៅទេ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកណាម្នាក់ជាជនជាតិយូដាពិតប្រាកដនោះ ហើយការកាត់ចុងស្បែករបស់អ្នកនោះក៏មិននៅលើរូបកាយគាត់ដែរ។ ២៩ ប៉ុន្តែគឺអ្វីដែលនៅក្នុងចិត្ត ដែលធ្វើឲ្យអ្នកនោះជាជនជាតិយូដាពិតប្រាកដ ហើយការកាត់ចុងស្បែករបស់អ្នកនោះគឺនៅលើចិត្តគាត់វិញ ដោយសកម្មពល* របស់ព្រះ មិនមែនដោយក្បួនច្បាប់ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរទេ។ អ្នកនោះទទួលសេចក្ដីសរសើរពីព្រះ មិនមែនពីមនុស្សឡើយ។
៣ បើដូច្នេះ តើជនជាតិយូដាប្រសើរជាងអ្នកឯទៀតត្រង់ណា? ឬតើការកាត់ចុងស្បែក* មានប្រយោជន៍អ្វី? ២ មានប្រយោជន៍ច្រើនលើសលប់ក្នុងគ្រប់ទិដ្ឋភាពទាំងអស់។ ជាបឋម ពីព្រោះប្រសាសន៍ដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ព្រះបានត្រូវផ្ញើទុកនឹងពួកគេ។ ៣ បើដូច្នោះ តើរឿងនេះទៅជាយ៉ាងណាវិញ? ប្រសិនបើពួកគេខ្លះមិនបង្ហាញជំនឿ តើការដែលពួកគេគ្មានជំនឿធ្វើឲ្យសេចក្ដីស្មោះត្រង់របស់ព្រះមិនកើតការឬ? ៤ ទេ! មិនអាចទេ! តែព្រះនឹងពិតត្រង់ ទោះបីមនុស្សទាំងអស់ជាអ្នកភូតភរក៏ដោយ ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ «ដើម្បីសឲ្យឃើញថាលោកសុចរិតពេលដែលមានប្រសាសន៍ ហើយលោកអាចឈ្នះក្នុងរឿងក្ដី»។ ៥ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើភាពមិនសុចរិតរបស់យើងធ្វើឲ្យសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះលេចធ្លោ តើយើងត្រូវនិយាយយ៉ាងណា? ព្រះមិនមែនអយុត្ដិធម៌ទេពេលដែលលោកបញ្ចេញសេចក្ដីក្រោធរបស់លោក មែនទេ? (ខ្ញុំកំពុងនិយាយដូចមនុស្សទូទៅ)។ ៦ ទេ! មិនអាចទៅរួចទេ! បើព្រះអយុត្ដិធម៌ តើព្រះអាចវិនិច្ឆ័យពិភពលោកយ៉ាងដូចម្ដេចបាន?
៧ ប៉ុន្តែប្រសិនបើពាក្យភូតភររបស់ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យសេចក្ដីពិតរបស់ព្រះលេចធ្លោជាងមុន ដើម្បីឲ្យលោកទទួលការលើកតម្កើង ចុះហេតុអ្វីបានជាគេវិនិច្ឆ័យខ្ញុំ ថាខ្ញុំជាអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង? ៨ ហើយម្ដេចក៏មិននិយាយដូចដែលអ្នកខ្លះចោទប្រកាន់មិនពិតថា យើងបាននិយាយថា៖ «ចូរយើងនាំគ្នាប្រព្រឹត្តការអាក្រក់ទៅ ដើម្បីឲ្យកើតជាការល្អ»? ការផ្ដន្ទាទោសអ្នកទាំងនោះគឺស្របទៅតាមយុត្ដិធម៌។
៩ បើដូច្នេះ តើស្ថានភាពរបស់យើងប្រសើរជាងពួកគេឬទេ? គឺមិនដូច្នោះទេ! ព្រោះយើងបានចោទពីលើមកហើយថាទាំងពួកយូដាទាំងពួកក្រិចនៅក្រោមអំណាចនៃភាពខុសឆ្គង* ១០ ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ «គ្មានមនុស្សណាម្នាក់សុចរិតសោះ សូម្បីតែម្នាក់ក៏គ្មានដែរ ១១ គ្មានអ្នកណាមានសមត្ថភាពយល់ធ្លុះទេ ហើយគ្មានអ្នកណាស្វែងរកព្រះ។ ១២ មនុស្សទាំងអស់បានបែរចេញ ពួកគេទាំងអស់គ្នាបានទៅជាឥតប្រយោជន៍ គ្មានអ្នកណាប្រព្រឹត្តសប្បុរស សូម្បីតែម្នាក់ក៏គ្មានដែរ»។ ១៣ «បំពង់ករបស់ពួកគេគឺដូចជាផ្នូរដែលនៅចំហ។ អណ្ដាតរបស់ពួកគេពោលពាក្យបោកបញ្ឆោត»។ «ខាងក្រោយបបូរមាត់របស់ពួកគេ មានសុទ្ធតែពិសរបស់ពស់វែក»។ ១៤ «ហើយមាត់របស់ពួកគេពោរពេញទៅដោយពាក្យជេរប្រមាថនិងសម្ដីដែលបញ្ជាក់កំហឹង»។ ១៥ «ជើងរបស់ពួកគេរហ័សទៅកម្ចាយឈាម»។ ១៦ «គ្រប់ទាំងផ្លូវរបស់ពួកគេប្រកបទៅដោយអន្តរាយនិងសេចក្ដីទុក្ខ ១៧ ហើយពួកគេមិនស្គាល់ផ្លូវនៃសន្ដិភាពទេ»។ ១៨ «ពួកគេមិនកោតខ្លាចព្រះសោះ»។
១៩ យើងដឹងហើយថា អ្វីៗទាំងអស់ដែលច្បាប់ចែង នោះគឺចែងសម្រាប់ពួកអ្នកដែលនៅក្រោមច្បាប់ ដើម្បីបំបិទមាត់ទាំងអស់ ហើយដើម្បីឲ្យពិភពលោកទាំងមូលសមនឹងទទួលទោសពីព្រះ។ ២០ ដូច្នេះ គ្មានអ្នកណាអាចត្រូវលោកប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិត ដោយអាងលើការប្រព្រឹត្តតាមច្បាប់ឡើយ ព្រោះចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីភាពខុសឆ្គងគឺមកតាមរយៈច្បាប់។
២១ ប៉ុន្តែដោយមិនអាងលើច្បាប់ សេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះបានត្រូវសឲ្យឃើញ ពីព្រោះច្បាប់និងពួកអ្នកប្រកាសទំនាយបានធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីការនោះ។ ២២ ហើយសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះ តាមរយៈជំនឿលើលោកយេស៊ូគ្រិស្ត គឺសម្រាប់អស់អ្នកដែលមានជំនឿ។ ព្រោះមនុស្សទាំងអស់គឺមិនខុសពីគ្នាឡើយ។ ២៣ ពីព្រោះគ្រប់គ្នាធ្លាប់ធ្វើខុសក៏មិនដល់កម្រិតកំណត់នៃសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះ ២៤ ប៉ុន្តែដោយសារគុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់ព្រះ លោកបានធ្វើអំណោយទានដោយប្រកាសថាពួកគេគឺជាមនុស្សសុចរិត តាមរយៈការរំដោះដោយថ្លៃលោះដែលគ្រិស្តយេស៊ូបានបង់។ ២៥ ព្រះបានតាំងគ្រិស្តជាគ្រឿងបូជាសម្រាប់ផ្សះផ្សាចំណងមិត្តភាពរវាងមនុស្សនិងលោក តាមរយៈជំនឿលើឈាមរបស់គ្រិស្ត។ ព្រះបានធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីបង្ហាញពីភាពសុចរិតរបស់លោក ពីព្រោះលោកបានអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងដែលកើតមាននៅអតីតកាល ពេលដែលលោកទ្រាំអត់សង្កត់ចិត្ត ២៦ ដើម្បីឲ្យព្រះបង្ហាញពីសេចក្ដីសុចរិតរបស់លោកនៅគ្រានេះ ដើម្បីឲ្យលោកសុចរិត សូម្បីតែពេលដែលលោកប្រកាសថា អ្នកដែលមានជំនឿលើលោកយេស៊ូគឺជាមនុស្សសុចរិតក៏ដោយ។
២៧ បើដូច្នេះ តើមានហេតុឲ្យអួតអាងឬទេ? គ្មានទាល់តែសោះ។ តើដោយសារច្បាប់អ្វី? តើដោយសារច្បាប់នៃការប្រព្រឹត្តឬ? មិនមែនទេ គឺដោយសារច្បាប់នៃជំនឿ។ ២៨ ព្រោះយើងយល់ឃើញថាមនុស្សម្នាក់នឹងត្រូវប្រកាសថាជាសុចរិតដោយសារជំនឿ ដោយមិនអាងលើច្បាប់។ ២៩ ឬតើលោកជាព្រះរបស់ជនជាតិយូដាតែប៉ុណ្ណោះ? តើលោកមិនមែនជាព្រះរបស់ជនជាតិដទៃដែរទេឬ? លោកពិតជាព្រះរបស់ជនជាតិដទៃដែរ ៣០ ប្រសិនបើព្រះពិតជាមានតែមួយ ហើយនឹងប្រកាសថាមនុស្សដែលបានទទួលការកាត់ចុងស្បែកគឺជាមនុស្សសុចរិតដោយសារជំនឿរបស់ពួកគេ ហើយក៏ប្រកាសថាមនុស្សដែលមិនទាន់ទទួលការកាត់ចុងស្បែកគឺជាមនុស្សសុចរិតដោយសារជំនឿរបស់ពួកគេដែរ។ ៣១ បើដូច្នេះ តើយើងលុបច្បាប់ចោលតាមរយៈជំនឿរបស់យើងឬ? ទេ! មិនអាចទៅរួចទេ! ផ្ទុយទៅវិញ យើងពង្រឹងច្បាប់។
៤ បើដូច្នេះ តើយើងដែលជាពូជពង្សរបស់អាប្រាហាំអាចនិយាយយ៉ាងណាអំពីគាត់ ជាបុព្វបុរសរបស់យើង? ២ ជាឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើអាប្រាហាំបានត្រូវប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិតដោយសារការប្រព្រឹត្ត នោះគាត់មានហេតុអួតអាង។ ប៉ុន្តែគាត់មិនអាចអួតអាងនៅចំពោះព្រះបានទេ។ ៣ ព្រោះតើបទគម្ពីរចែងយ៉ាងណា? «អាប្រាហាំបង្ហាញជំនឿលើព្រះយេហូវ៉ា ហេតុនេះគាត់បានត្រូវចាត់ទុកជាមនុស្សសុចរិត»។ ៤ ឯអ្នកដែលធ្វើការអ្វីមួយ អ្នកនោះមិនចាត់ទុកប្រាក់ដែលគាត់ទទួលជាអំណោយទាន* ទេ តែចាត់ទុកជាប្រាក់ដែលគេជំពាក់គាត់។ ៥ រីឯអ្នកដែលមិនអាងលើការដែលខ្លួនធ្វើ តែមានជំនឿលើលោកដែលប្រកាសថាមនុស្សទុច្ចរិតគឺសុចរិត អ្នកនោះត្រូវចាត់ទុកជាមនុស្សសុចរិត ៦ ដូចដាវីឌបាននិយាយអំពីសុភមង្គលរបស់អ្នកដែលព្រះចាត់ទុកជាមនុស្សសុចរិត ដោយមិនអាងលើការដែលអ្នកនោះធ្វើ។ ដាវីឌថា៖ ៧ «អ្នកណាដែលបានទទួលការលើកលែងទោសចំពោះការប្រព្រឹត្តប្រឆាំងច្បាប់ ហើយការខុសឆ្គង* របស់ខ្លួនបានត្រូវគ្របបាំង អ្នកនោះមានសុភមង្គលហើយ។ ៨ អ្នកណាដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនកត់ទុកការខុសឆ្គងរបស់គាត់ អ្នកនោះមានសុភមង្គលហើយ»។
៩ ដូច្នេះ តើមានតែមនុស្សដែលបានទទួលការកាត់ចុងស្បែក* ប៉ុណ្ណោះដែលមានសុភមង្គលនោះ? ឬក៏តើមនុស្សដែលមិនទាន់ទទួលការកាត់ចុងស្បែកមានសុភមង្គលនោះដែរ? ព្រោះយើងអានថា៖ «ព្រះបានចាត់ទុកអាប្រាហាំជាមនុស្សសុចរិត ដោយសារជំនឿរបស់គាត់»។ ១០ ដូច្នេះ តើមានស្ថានភាពបែបណា ពេលដែលគាត់បានត្រូវចាត់ទុកជាមនុស្សសុចរិតនោះ? តើគាត់បានទទួលការកាត់ចុងស្បែករួចហើយ ឬមិនទាន់ទទួល? មិនមែនពេលដែលគាត់ទទួលការកាត់ចុងស្បែកនោះទេ តែគឺពេលដែលគាត់មិនទាន់ទទួលការកាត់ចុងស្បែកវិញ។ ១១ ហើយគាត់បានទទួលសញ្ញាសម្គាល់មួយ ពោលគឺការកាត់ចុងស្បែក ដើម្បីបញ្ជាក់* ថាគាត់សុចរិតតាមរយៈជំនឿដែលគាត់មាន កាលមិនទាន់ទទួលការកាត់ចុងស្បែក ដើម្បីឲ្យគាត់បានទៅជាឪពុករបស់អស់អ្នកណាដែលមានជំនឿ កាលមិនទាន់ទទួលការកាត់ចុងស្បែកនៅឡើយ ដើម្បីឲ្យព្រះអាចចាត់ទុកពួកគេជាមនុស្សសុចរិតដែរ។ ១២ គាត់ក៏បានទៅជាឪពុករបស់អ្នកដែលទទួលការកាត់ចុងស្បែកដែរ មិនគ្រាន់តែអ្នកដែលកាន់ខ្ជាប់តាមការកាត់ចុងស្បែកប៉ុណ្ណោះទេ តែអ្នកដែលដើរតាមលំអានដាននៃជំនឿដែលអាប្រាហាំ ជាឪពុកយើងធ្លាប់មាន កាលមិនទាន់ទទួលការកាត់ចុងស្បែកនៅឡើយ។
១៣ ព្រោះមិនមែនតាមរយៈច្បាប់ទេ ដែលអាប្រាហាំឬពូជរបស់គាត់បានទទួលសេចក្ដីសន្យាថា គាត់នឹងទទួលពិភពលោកមួយជាមត៌ក ប៉ុន្តែគឺតាមរយៈសេចក្ដីសុចរិតដែលមានដោយសារជំនឿវិញ។ ១៤ ព្រោះប្រសិនបើពួកអ្នកដែលកាន់ខ្ជាប់តាមច្បាប់ជាអ្នកទទួលមត៌ក នោះជំនឿបានទៅជាឥតប្រយោជន៍ ហើយសេចក្ដីសន្យានោះបានត្រូវលុបចោល។ ១៥ តាមការពិត ច្បាប់* នាំឲ្យមានសេចក្ដីក្រោធ ប៉ុន្តែកាលដែលគ្មានច្បាប់ ក៏គ្មានការរំលងដែរ។
១៦ ហេតុនេះ នោះគឺដោយសារជំនឿ ដើម្បីឲ្យមានមូលដ្ឋានលើគុណដ៏វិសេសលើសលប់ ដើម្បីឲ្យពូជពង្សទាំងមូលរបស់គាត់បានទទួលសេចក្ដីសន្យានោះយ៉ាងពិតប្រាកដ មិនគ្រាន់តែពួកអ្នកដែលកាន់ខ្ជាប់តាមច្បាប់ ប៉ុន្តែពួកអ្នកដែលកាន់ខ្ជាប់តាមជំនឿរបស់អាប្រាហាំដែរ។ (គាត់ជាឪពុករបស់យើងរាល់គ្នា ១៧ ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ «ខ្ញុំបានតែងតាំងអ្នកឲ្យទៅជាឪពុករបស់ប្រជាជាតិជាច្រើន»)។ នោះបានកើតឡើងនៅមុខលោក ជាអ្នកដែលអាប្រាហាំបានជឿ គឺព្រះ ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សស្លាប់មានជីវិត ក៏មានប្រសាសន៍អំពីអ្វីដែលគ្មាន ទុកដូចជាមានហើយ។ ១៨ ទោះជាគ្មានមូលហេតុឲ្យសង្ឃឹមក៏ដោយ តែគាត់មានជំនឿដែលមានមូលដ្ឋានលើសេចក្ដីសង្ឃឹម ដើម្បីឲ្យគាត់ទៅជាឪពុករបស់ប្រជាជាតិជាច្រើន ស្របទៅតាមអ្វីដែលបានត្រូវចែងថា៖ «ពូជរបស់អ្នកក៏នឹងដូច្នេះដែរ»។ ១៩ ហើយទោះជាជំនឿរបស់គាត់មិនបានទៅជាខ្សោយក៏ដោយ ក៏គាត់បានគិតពិចារណាអំពីរូបកាយរបស់គាត់ ដែលចាត់ទុកដូចជាស្លាប់នៅពេលនោះ ព្រោះគាត់មានអាយុប្រហែលមួយរយឆ្នាំហើយ។ គាត់ក៏បានគិតអំពីផ្ទៃរបស់សារ៉ា ដែលចាត់ទុកដូចជាស្លាប់ដែរ។ ២០ ប៉ុន្តែដោយសារសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះ នោះគាត់មានជំនឿ ដូច្នេះ គាត់មិនបានសង្ស័យសោះ ប៉ុន្តែគាត់មានកម្លាំងខ្លាំងក្លាដោយសារជំនឿរបស់គាត់ ក៏បានលើកតម្កើងព្រះ ២១ ហើយជឿជាក់ថា លោកពិតជាអាចធ្វើអ្វីដែលលោកបានសន្យា។ ២២ ដូច្នេះ «គាត់បានត្រូវចាត់ទុកជាមនុស្សសុចរិត»។
២៣ ក៏ប៉ុន្តែពាក្យក្នុងបទគម្ពីរដែលថា៖ «គាត់បានត្រូវចាត់ទុកជាមនុស្សសុចរិត» គឺមិនមែនសម្រាប់តែគាត់ប៉ុណ្ណោះទេ ២៤ តែក៏សម្រាប់យើងដែរ ជាអ្នកដែលព្រះបានកំណត់ថាត្រូវចាត់ទុកជាមនុស្សសុចរិត ពីព្រោះយើងបានជឿលើលោកដែលបានប្រោសលោកយេស៊ូ ជាម្ចាស់របស់យើង ឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ។ ២៥ លោកយេស៊ូបានត្រូវបញ្ជូនទៅឲ្យស្លាប់ ដើម្បីកំហុសរបស់យើង ក៏បានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ដើម្បីឲ្យព្រះប្រកាសថា យើងជាមនុស្សសុចរិត។
៥ ដូច្នេះ ដោយសារឥឡូវនេះយើងបានត្រូវប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិតដោយសារជំនឿ ចូរយើងរក្សាខ្លួនជាអ្នកដែលមានសន្ដិភាពជាមួយនឹងព្រះ តាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ជាម្ចាស់របស់យើង ២ ដែលតាមរយៈជំនឿលើលោក ផ្លូវបានត្រូវបើកឲ្យយើងទទួលគុណដ៏វិសេសលើសលប់ដែលយើងកំពុងទទួលឥឡូវនេះ។ ម្យ៉ាងទៀត ចូរយើងត្រេកអរ ដោយមានសេចក្ដីសង្ឃឹមទទួលសិរីរុងរឿងពីព្រះ។ ៣ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែកាលណាមានសេចក្ដីវេទនា ចូរត្រេកអរចុះ ដោយសារយើងដឹងថា សេចក្ដីវេទនានាំឲ្យចេះស៊ូទ្រាំ ៤ ឯការស៊ូទ្រាំនាំឲ្យទទួលការពេញចិត្តពីព្រះ រីឯការពេញចិត្តពីព្រះនាំឲ្យមានសេចក្ដីសង្ឃឹម ៥ ហើយសេចក្ដីសង្ឃឹមនោះមិននាំឲ្យខកចិត្តឡើយ ពីព្រោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីព្រះបានត្រូវចាក់មកក្នុងចិត្តរបស់យើងតាមរយៈសកម្មពល* បរិសុទ្ធ ដែលលោកបានឲ្យយើង។
៦ ព្រោះកាលដែលយើងនៅខ្សោយនៅឡើយ គ្រិស្តបានស្លាប់នៅពេលកំណត់ ដើម្បីមនុស្សដែលមិនគោរពព្រះ។ ៧ ពីព្រោះកម្រមានអ្នកណាសុខចិត្តស្លាប់ដើម្បីមនុស្សសុចរិត តែដើម្បីមនុស្សល្អ ប្រហែលជាមានអ្នកដែលហ៊ានស្លាប់។ ៨ ប៉ុន្តែព្រះសម្ដែងឲ្យយើងឃើញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់លោក តាមរបៀបនេះ៖ គ្រិស្តស្លាប់ដើម្បីយើង កាលដែលយើងនៅជាអ្នកធ្វើខុសនៅឡើយ។ ៩ ដូច្នេះ យើងអាចកាន់តែប្រាកដក្នុងចិត្តថា យើងនឹងត្រូវសង្គ្រោះតាមរយៈលោក ឲ្យរួចពីសេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះ ដោយសារយើងបានត្រូវប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិតតាមរយៈឈាមរបស់លោក។ ១០ ព្រោះប្រសិនបើយើងបានត្រូវផ្សះផ្សាជាមួយនឹងព្រះ តាមរយៈសេចក្ដីស្លាប់នៃបុត្ររបស់លោក កាលដែលយើងនៅជាសត្រូវនៅឡើយ ឥឡូវនេះក្រោយពីយើងបានត្រូវផ្សះផ្សាហើយ យើងអាចកាន់តែប្រាកដក្នុងចិត្តថា យើងនឹងត្រូវសង្គ្រោះតាមរយៈជីវិតរបស់លោក។ ១១ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ យើងក៏កំពុងត្រេកអរចំពោះព្រះ តាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្តជាម្ចាស់របស់យើង ដែលតាមរយៈលោក យើងបានត្រូវផ្សះផ្សាជាមួយនឹងព្រះ។
១២ ម្ល៉ោះហើយ ដូចភាពខុសឆ្គង* បានចូលក្នុងពិភពលោកតាមរយៈបុរសតែម្នាក់ ហើយសេចក្ដីស្លាប់បានចូលតាមរយៈភាពខុសឆ្គង ដូច្នេះ សេចក្ដីស្លាប់បានឆ្លងរាលដាលដល់មនុស្សទាំងអស់ ពីព្រោះពួកគេទាំងអស់គ្នាជាអ្នកធ្វើខុស . . . ។ ១៣ ព្រោះមានការខុសឆ្គងក្នុងពិភពលោក រហូតដល់មានច្បាប់* ប៉ុន្តែការខុសឆ្គងមិនបានត្រូវយកមកគិតកាលដែលគ្មានច្បាប់ឡើយ។ ១៤ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ សេចក្ដីស្លាប់បានគ្រប់គ្រងជាស្តេច ចាប់តាំងពីអាដាមរហូតដល់ម៉ូសេ សូម្បីតែលើអ្នកដែលមិនបានធ្វើខុសដូចបទរំលងរបស់អាដាម ដែលជាអ្នកមានភាពស្រដៀងគ្នានឹងលោកដែលត្រូវមក។
១៥ ប៉ុន្តែអំណោយនោះ និងកំហុសនោះ មានលទ្ធផលខុសគ្នា។ ព្រោះប្រសិនបើកំហុសរបស់បុរសម្នាក់បាននាំឲ្យមនុស្សជាច្រើនស្លាប់ នោះគុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់ព្រះនិងអំណោយទានរបស់លោកបាននាំឲ្យមនុស្សជាច្រើនទទួលប្រយោជន៍ដែលរកអ្វីប្រៀបផ្ទឹមពុំបាន។ អំណោយទាននេះបានត្រូវផ្ដល់ឲ្យព្រមគ្នានឹងគុណដ៏វិសេសលើសលប់ ដែលមកតាមរយៈបុរសតែម្នាក់ គឺគ្រិស្តយេស៊ូ។ ១៦ ម្យ៉ាងទៀត លទ្ធផលដែលមកពីអំណោយទាននោះ និងលទ្ធផលដែលកើតមានឡើងដោយសារបុរសម្នាក់នោះបានធ្វើខុស គឺមិនដូចគ្នាទេ។ ព្រោះបទរំលងតែមួយបាននាំឲ្យមនុស្សទាំងអស់បានត្រូវប្រកាសថាជាអ្នកមានទោស ប៉ុន្តែអំណោយដែលមកដោយសារបទរំលងជាច្រើន នាំឲ្យមនុស្សជាច្រើនបានត្រូវប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិត។ ១៧ ព្រោះប្រសិនបើសេចក្ដីស្លាប់បានគ្រប់គ្រងជាស្តេចដោយសារបទរំលងរបស់មនុស្សម្នាក់នោះ យើងអាចកាន់តែប្រាកដក្នុងចិត្តថាពួកអ្នកដែលទទួលគុណដ៏វិសេសលើសលប់និងភាពសុចរិតជាអំណោយទានដ៏បរិបូរ នឹងរស់ហើយគ្រប់គ្រងជាស្តេចដោយសារមនុស្សម្នាក់នេះ គឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។
១៨ ដូច្នេះ ដូចបទរំលងតែមួយបាននាំឲ្យមនុស្សគ្រប់ប្រភេទទទួលការផ្ដន្ទាទោស នោះការតែមួយដ៏សុចរិតបាននាំឲ្យមនុស្សគ្រប់ប្រភេទត្រូវប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិតឲ្យបានជីវិត។ ១៩ ព្រោះដូចមនុស្សជាច្រើនបានទៅជាមនុស្សមានភាពខុសឆ្គង ដោយសារបុរសម្នាក់នោះមិនបានស្ដាប់បង្គាប់ មនុស្សជាច្រើននឹងទៅជាមនុស្សសុចរិត ដោយសារមនុស្សម្នាក់នេះបានស្ដាប់បង្គាប់។ ២០ ឯច្បាប់បានកើតមានក្រោយមក ដើម្បីឲ្យបទរំលងមានកាន់តែច្រើនឡើង។ ប៉ុន្តែនៅកន្លែងណាដែលភាពខុសឆ្គងមានកាន់តែច្រើន នៅកន្លែងនោះគុណដ៏វិសេសលើសលប់មានច្រើនជាងនោះទៅទៀត។ ២១ ដើម្បីអ្វី? ដើម្បីឲ្យគុណដ៏វិសេសលើសលប់គ្រប់គ្រងជាស្តេចតាមរយៈសេចក្ដីសុចរិត ដើម្បីឲ្យមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ តាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ជាម្ចាស់របស់យើង ដូចភាពខុសឆ្គងបានគ្រប់គ្រងជាស្តេចជាមួយនឹងសេចក្ដីស្លាប់ដែរ។
៦ បើដូច្នេះ តើយើងគួរនិយាយយ៉ាងណាវិញ? តើយើងគួរបន្តធ្វើខុស* ដើម្បីឲ្យគុណដ៏វិសេសលើសលប់មានកាន់តែច្រើនឡើងឬ? ២ ទេ! មិនអាចទៅរួចទេ! បើគិតពីភាពខុសឆ្គង យើងបានស្លាប់ហើយ ដូច្នេះ តើយើងអាចរស់នៅដោយបន្តធ្វើអំពើខុសឆ្គងដូចម្ដេចបាន? ៣ ឬតើអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងទេថា យើងទាំងអស់គ្នាដែលបានទទួលការជ្រមុជក្នុងគ្រិស្តយេស៊ូ គឺបានទទួលការជ្រមុជដើម្បីរួមចំណែកក្នុងសេចក្ដីស្លាប់របស់លោក?* ៤ ដូច្នេះ យើងបានត្រូវកប់ជាមួយនឹងលោក ដោយសារយើងបានទទួលការជ្រមុជដើម្បីរួមចំណែកក្នុងសេចក្ដីស្លាប់របស់លោក ដើម្បីឲ្យយើងមានរបៀបរស់នៅថ្មី ដូចគ្រិស្តបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ តាមរយៈសិរីរុងរឿងរបស់បិតាលោក។ ៥ ព្រោះប្រសិនបើយើងស្លាប់ដូចលោក យើងប្រាកដជានឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញដូចលោកដែរ ហើយយ៉ាងនេះយើងមានឯកភាពជាមួយនឹងលោក។ ៦ ពីព្រោះយើងដឹងថាបុគ្គលិកលក្ខណៈចាស់របស់យើងបានត្រូវព្យួរនឹងបង្គោលឈើ* ជាមួយនឹងលោក ដើម្បីធ្វើឲ្យរូបកាយរបស់យើងដែលពោរពេញទៅដោយភាពខុសឆ្គង លែងមានអំណាចលើយើងទៀត ដើម្បីឲ្យយើងឈប់ធ្វើជាខ្ញុំបម្រើភាពខុសឆ្គងតទៅទៀត។ ៧ ព្រោះអ្នកដែលស្លាប់ ព្រះចាត់ទុកថាបានទូទាត់ឲ្យជ្រះស្រឡះពីភាពខុសឆ្គងរបស់ខ្លួនហើយ។
៨ ម្យ៉ាងទៀត ប្រសិនបើយើងបានស្លាប់ជាមួយនឹងគ្រិស្ត យើងក៏ជឿថាយើងនឹងរស់ជាមួយនឹងលោកដែរ។ ៩ ព្រោះយើងដឹងថា ឥឡូវនេះ ក្រោយពីគ្រិស្តបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ លោកមិនស្លាប់ទៀតឡើយ ហើយសេចក្ដីស្លាប់ក៏លែងធ្វើជាម្ចាស់របស់លោកទៀតដែរ។ ១០ ព្រោះលោកបានស្លាប់មួយដងជាការស្រេច ដើម្បីដកភាពខុសឆ្គងចេញ ប៉ុន្តែលោករស់ដើម្បីព្រះ។ ១១ អ្នករាល់គ្នាក៏ដូច្នោះដែរ គឺបើគិតពីភាពខុសឆ្គង ចូរចាត់ទុកថាខ្លួនបានស្លាប់ហើយ តែចូរចាត់ទុកថាខ្លួនកំពុងរស់នៅដើម្បីព្រះតាមរយៈគ្រិស្តយេស៊ូ។
១២ ដូច្នេះ កុំឲ្យភាពខុសឆ្គងបន្តគ្រប់គ្រងក្នុងរូបកាយដែលអាចស្លាប់របស់អ្នករាល់គ្នា ដោយនាំឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្ដាប់តាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នារបស់វាឡើយ ១៣ ហើយឈប់ប្រគល់អវយវៈរបស់អ្នករាល់គ្នាទៅភាពខុសឆ្គងឲ្យធ្វើជាអាវុធសម្រាប់ការមិនសុចរិត ប៉ុន្តែចូរប្រគល់ខ្លួនទៅព្រះ ទុកជាអ្នកដែលបានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ថែមទាំងប្រគល់អវយវៈរបស់អ្នករាល់គ្នាទៅព្រះឲ្យធ្វើជាអាវុធសម្រាប់ការសុចរិតវិញ។ ១៤ ព្រោះភាពខុសឆ្គងមិនត្រូវធ្វើជាម្ចាស់របស់អ្នករាល់គ្នាទៀតឡើយ ដោយឃើញថាអ្នករាល់គ្នាមិននៅក្រោមច្បាប់ តែនៅក្រោមគុណដ៏វិសេសលើសលប់។
១៥ តើត្រូវធ្វើដូចម្ដេចវិញ? តើគប្បីឲ្យយើងធ្វើខុសពីព្រោះយើងមិននៅក្រោមច្បាប់ តែនៅក្រោមគុណដ៏វិសេសលើសលប់ឬ? ទេ! មិនអាចទៅរួចទេ! ១៦ តើអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងទេឬ? ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាបន្តប្រគល់ខ្លួនឲ្យធ្វើជាខ្ញុំបម្រើដើម្បីស្ដាប់បង្គាប់អ្នកណា អ្នករាល់គ្នាជាខ្ញុំបម្រើរបស់អ្នកនោះ ដោយសារអ្នកស្ដាប់បង្គាប់អ្នកនោះ គឺថា អ្នករាល់គ្នាជាខ្ញុំបម្រើរបស់ភាពខុសឆ្គង ដែលនាំឲ្យទទួលសេចក្ដីស្លាប់ ឬមួយក៏ជាខ្ញុំបម្រើរបស់ការស្ដាប់បង្គាប់ ដែលនាំឲ្យសុចរិត។ ១៧ ប៉ុន្តែខ្ញុំអរគុណព្រះ ដោយសារអ្នករាល់គ្នាធ្លាប់ធ្វើជាខ្ញុំបម្រើភាពខុសឆ្គង តែឥឡូវអ្នករាល់គ្នាស្ដាប់បង្គាប់យ៉ាងស្មោះអស់ពីចិត្តតាមសេចក្ដីបង្រៀនដែលបានត្រូវផ្ញើទុកនឹងអ្នករាល់គ្នា។ ១៨ ដោយសារអ្នករាល់គ្នាបានត្រូវរំដោះឲ្យរួចពីភាពខុសឆ្គង នោះអ្នករាល់គ្នាបានទៅជាខ្ញុំបម្រើរបស់សេចក្ដីសុចរិត។ ១៩ (ដោយសារភាពទន់ខ្សោយរបស់អ្នករាល់គ្នា* ខ្ញុំកំពុងនិយាយដោយប្រើពាក្យដែលមនុស្សទូទៅយល់)។ ដូច្នេះ ឥឡូវ ចូរប្រគល់អវយវៈរបស់អ្នករាល់គ្នាឲ្យធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរបស់សេចក្ដីសុចរិតនិងសេចក្ដីបរិសុទ្ធ ដើម្បីប្រព្រឹត្តអំពើបរិសុទ្ធ ដូចអ្នករាល់គ្នាធ្លាប់ប្រគល់អវយវៈខ្លួនឲ្យធ្វើជាខ្ញុំបម្រើសេចក្ដីស្មោកគ្រោកនិងការប្រឆាំងច្បាប់ ដើម្បីប្រព្រឹត្តអំពើប្រឆាំងច្បាប់។ ២០ ព្រោះកាលអ្នករាល់គ្នាធ្លាប់ធ្វើជាខ្ញុំបម្រើភាពខុសឆ្គង នោះសេចក្ដីសុចរិតមិនមែនជាម្ចាស់របស់អ្នករាល់គ្នាឡើយ។
២១ ដូច្នេះ តើអ្នករាល់គ្នាធ្លាប់មានផលអ្វីនៅពេលនោះ? ផលនោះជាការទាំងប៉ុន្មានដែលឥឡូវធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានអារម្មណ៍អៀនខ្មាស។ ព្រោះនៅទីបំផុតការទាំងនោះនាំឲ្យស្លាប់។ ២២ ក៏ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះដោយសារអ្នករាល់គ្នាបានត្រូវរំដោះឲ្យរួចពីភាពខុសឆ្គង តែបានទៅជាខ្ញុំបម្រើរបស់ព្រះវិញ នោះអ្នករាល់គ្នាមានផលជាសេចក្ដីបរិសុទ្ធ ដែលនៅទីបំផុតនាំឲ្យបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ ២៣ ព្រោះប្រាក់ឈ្នួលដែលភាពខុសឆ្គងបើកឲ្យ គឺជាសេចក្ដីស្លាប់ តែអំណោយដែលព្រះផ្ដល់ឲ្យគឺជាជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ដោយគ្រិស្តយេស៊ូ ជាម្ចាស់របស់យើង។
៧ បងប្អូនអើយ តើមិនដឹងទេថា (ព្រោះខ្ញុំកំពុងនិយាយទៅកាន់អ្នកដែលស្គាល់ច្បាប់* ហើយ) ច្បាប់គឺជាម្ចាស់លើមនុស្សដរាបណាដែលគេនៅរស់? ២ ជាឧទាហរណ៍ ច្បាប់ចែងថា ស្ត្រីដែលរៀបការហើយ ត្រូវនៅជាប់នឹងប្ដីដរាបណាដែលប្ដីនៅរស់ ប៉ុន្តែប្រសិនបើប្ដីស្លាប់ទៅ នាងរួចផុតពីច្បាប់របស់ប្ដីហើយ។ ៣ ម្ល៉ោះហើយ គេនឹងចាត់ទុកនាងជាស្ត្រីផិតក្បត់ ប្រសិនបើនាងរៀបការជាមួយនឹងបុរសផ្សេងទៀតកាលដែលប្ដីនាងនៅរស់។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើប្ដីរបស់នាងស្លាប់ហើយ នាងរួចពីច្បាប់របស់ប្ដី ហើយបើនាងរៀបការជាមួយនឹងបុរសផ្សេងទៀត នាងមិនមែនជាស្ត្រីផិតក្បត់ឡើយ។
៤ ដូច្នេះ បងប្អូនខ្ញុំអើយ បើគិតពីច្បាប់ អ្នករាល់គ្នាបានស្លាប់ហើយ តាមរយៈរូបកាយរបស់គ្រិស្ត ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាទៅជារបស់អ្នកផ្សេង គឺរបស់លោកដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ដើម្បីឲ្យយើងបង្កើតផលដែលលើកតម្កើងព្រះ។ ៥ ព្រោះពីមុន ពេលដែលយើងនៅធ្វើតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៃរូបកាយនៅឡើយ សេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខុសទាំងប៉ុន្មានដែលបានត្រូវសឲ្យឃើញតាមរយៈច្បាប់ បានបញ្ចេញឥទ្ធិពលទៅលើអវយវៈរបស់យើង ដើម្បីឲ្យយើងបង្កើតផលដែលនាំឲ្យស្លាប់។ ៦ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ យើងរួចផុតពីច្បាប់ ពីព្រោះយើងប្រៀបដូចជាស្លាប់ចំពោះអ្វីដែលធ្លាប់ចាប់យើងជាប់ពីមុន ដើម្បីឲ្យយើងទៅជាខ្ញុំបម្រើក្នុងន័យថ្មីវិញ ដោយសារសកម្មពល* របស់ព្រះ មិនមែនក្នុងន័យចាស់ដោយសារក្បួនច្បាប់ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរទេ។
៧ តើយើងត្រូវនិយាយយ៉ាងណាវិញ? តើច្បាប់ខុស* ឬ? ទេ! មិនអាចទេ! តាមពិត ប្រសិនបើគ្មានច្បាប់ នោះខ្ញុំមិនដឹងថាការខុសឆ្គងជាអ្វីទេ។ ជាឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើច្បាប់មិនបានចែងថា៖ «អ្នកមិនត្រូវប៉ងប្រាថ្នាចង់បានរបស់អ្នកដទៃ» នោះខ្ញុំមិនបានដឹងថាការប៉ងប្រាថ្នាចង់បានរបស់អ្នកដទៃគឺខុស។ ៨ ប៉ុន្តែ ដោយសារបញ្ញត្ដិនោះ ភាពខុសឆ្គងបានឆ្លៀតឱកាសបណ្ដាលឲ្យខ្ញុំប៉ងប្រាថ្នាចង់បានរបស់សព្វបែបយ៉ាង ដែលជារបស់អ្នកដទៃ ព្រោះពេលគ្មានច្បាប់ ភាពខុសឆ្គងប្រៀបដូចជាស្លាប់ហើយ។ ៩ តាមពិត កាលដែលមិនទាន់មានច្បាប់ ខ្ញុំមានជីវិត ប៉ុន្តែក្រោយពីបញ្ញត្ដិបានមកដល់ហើយ ភាពខុសឆ្គងបានរស់ឡើងវិញ តែខ្ញុំបានស្លាប់។ ១០ ហើយបញ្ញត្ដិដែលនាំឲ្យទទួលជីវិត ខ្ញុំឃើញថានាំទៅដល់សេចក្ដីស្លាប់។ ១១ ព្រោះ ដោយសារបញ្ញត្ដិនោះ ភាពខុសឆ្គងបានឆ្លៀតឱកាសល្បួងលួងលោមខ្ញុំ ហើយបានសម្លាប់ខ្ញុំតាមរយៈបញ្ញត្ដិនោះ។ ១២ ចំណែកឯច្បាប់វិញ នោះបរិសុទ្ធ ហើយបញ្ញត្ដិគឺបរិសុទ្ធ សុចរិតយុត្ដិធម៌ និងល្អ។
១៣ បើដូច្នេះ តើអ្វីដែលល្អបានទៅជាសេចក្ដីស្លាប់ចំពោះខ្ញុំឬ? ទេ! មិនអាចទៅរួចទេ! ប៉ុន្តែគឺភាពខុសឆ្គងវិញ ដែលបានទៅជាសេចក្ដីស្លាប់ ដើម្បីសឲ្យឃើញថាគឺភាពខុសឆ្គងដែលកំពុងធ្វើឲ្យខ្ញុំស្លាប់តាមរយៈអ្វីដែលល្អនោះ ដើម្បីឲ្យភាពខុសឆ្គងរឹតតែខុសឆ្គងថែមទៀតតាមរយៈបញ្ញត្ដិ។ ១៤ ព្រោះយើងដឹងថាច្បាប់មកពីវិញ្ញាណ ប៉ុន្តែខ្ញុំជាសាច់ឈាម* ដែលបានត្រូវលក់ជាខ្ញុំបម្រើភាពខុសឆ្គង។ ១៥ ព្រោះខ្ញុំមិនដឹងថាខ្ញុំកំពុងធ្វើអ្វីទេ។ ព្រោះការដែលខ្ញុំប៉ងប្រាថ្នាធ្វើ ខ្ញុំមិនធ្វើជាទម្លាប់ទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំស្អប់វិញ។ ១៦ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំមិនប៉ងប្រាថ្នាធ្វើ ខ្ញុំយល់ស្របថាច្បាប់គឺល្អប្រសើរ។ ១៧ តែមិនមែនខ្ញុំទេដែលធ្វើការនោះ ប៉ុន្តែគឺជាភាពខុសឆ្គងដែលនៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំវិញ។ ១៨ ព្រោះខ្ញុំដឹងថាក្នុងខ្លួនខ្ញុំ ពោលគឺក្នុងសាច់ឈាមខ្ញុំ គ្មានអ្វីល្អសោះ ព្រោះខ្ញុំមានសមត្ថភាពប៉ងប្រាថ្នា ប៉ុន្តែគ្មានសមត្ថភាពធ្វើការល្អប្រសើរឡើយ។ ១៩ ព្រោះខ្ញុំមិនធ្វើការល្អដែលខ្ញុំប៉ងប្រាថ្នាធ្វើនោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានទម្លាប់ធ្វើការអាក្រក់ដែលខ្ញុំមិនប៉ងប្រាថ្នាធ្វើវិញ។ ២០ ប្រសិនបើខ្ញុំធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំមិនប៉ងប្រាថ្នាធ្វើ នោះខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកធ្វើទេ តែគឺជាភាពខុសឆ្គងដែលស្ថិតនៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំវិញ។
២១ ដូច្នេះ ក្នុងករណីរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំឃើញថាមានច្បាប់មួយនេះ៖ កាលខ្ញុំប៉ងប្រាថ្នាធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ នោះអ្វីដែលអាក្រក់នៅជាប់ជាមួយនឹងខ្ញុំ។ ២២ ក្នុងចិត្តខ្ញុំ ខ្ញុំពិតជាត្រេកអរនឹងច្បាប់របស់ព្រះ ២៣ ប៉ុន្តែខ្ញុំសង្កេតឃើញថា មានច្បាប់មួយទៀតក្នុងអវយវៈរបស់ខ្ញុំ ដែលកំពុងច្បាំងនឹងច្បាប់ដែលនៅក្នុងគំនិតខ្ញុំ ហើយកំពុងនាំខ្ញុំទៅជាឈ្លើយក្រោមអំណាចច្បាប់នៃភាពខុសឆ្គង ដែលនៅក្នុងអវយវៈរបស់ខ្ញុំ។ ២៤ ពិបាកចិត្តណាស់ខ្ញុំ! តើអ្នកណានឹងសង្គ្រោះខ្ញុំពីរូបកាយដែលកំពុងនាំឲ្យខ្ញុំស្លាប់របៀបនេះ? ២៥ ខ្ញុំអរគុណព្រះតាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ជាម្ចាស់របស់យើង! ដូច្នេះ គំនិតរបស់ខ្ញុំជាខ្ញុំបម្រើច្បាប់របស់ព្រះ ប៉ុន្តែរូបកាយរបស់ខ្ញុំជាខ្ញុំបម្រើច្បាប់របស់ភាពខុសឆ្គង។
៨ ដូច្នេះ ពួកអ្នកដែលរួបរួមជាមួយនឹងគ្រិស្តយេស៊ូមិនទទួលការផ្ដន្ទាទោសឡើយ។ ២ ព្រោះច្បាប់នៃសកម្មពល* បរិសុទ្ធ ដែលផ្ដល់ជីវិតជាគ្រិស្តសាសនិកបានរំដោះអ្នកឲ្យរួចពីច្បាប់នៃភាពខុសឆ្គង* និងសេចក្ដីស្លាប់។ ៣ ព្រោះអ្វីដែលច្បាប់* សម្រេចមិនបាន ដោយសារភាពទន់ខ្សោយនៃសាច់ឈាមបានរារាំង នោះព្រះបានធ្វើឲ្យសម្រេចវិញ ដោយចាត់បុត្ររបស់លោកឲ្យមកដោយមានសណ្ឋានដូចមនុស្សដែលមានភាពខុសឆ្គង ដើម្បីបំបាត់ភាពខុសឆ្គង។ យ៉ាងនោះលោកបានផ្ដន្ទាទោសភាពខុសឆ្គងនៃសាច់ឈាម ៤ ដើម្បីឲ្យយើងបំពេញតម្រូវការដ៏សុចរិតយុត្ដិធម៌នៃច្បាប់ ដោយមិនរស់នៅ* ស្របតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៃរូបកាយ តែរស់នៅស្របតាមសកម្មពលរបស់ព្រះវិញ។ ៥ ព្រោះអ្នកដែលរស់នៅស្របតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៃរូបកាយ ផ្ដោតគំនិតទៅលើអ្វីៗដែលពាក់ព័ន្ធនឹងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៃរូបកាយ ប៉ុន្តែអ្នកដែលរស់នៅស្របតាមសកម្មពលរបស់ព្រះ ផ្ដោតគំនិតទៅលើអ្វីៗដែលពាក់ព័ន្ធនឹងសកម្មពលរបស់ព្រះ។ ៦ ព្រោះការផ្ដោតគំនិតទៅលើសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៃរូបកាយនាំឲ្យស្លាប់ តែការផ្ដោតគំនិតទៅលើសកម្មពលរបស់ព្រះនាំឲ្យបានជីវិតនិងសេចក្ដីសុខសាន្ត ៧ ពីព្រោះការផ្ដោតគំនិតទៅលើសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៃរូបកាយនាំឲ្យទៅជាសត្រូវរបស់ព្រះ ព្រោះសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៃរូបកាយ មិនចុះចូលនឹងច្បាប់របស់ព្រះ ហើយតាមពិតមិនអាចចុះចូលបានទេ។ ៨ ដូច្នេះ អ្នកដែលរស់នៅស្របទៅតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៃរូបកាយ មិនអាចធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្តបានឡើយ។
៩ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើសកម្មពលរបស់ព្រះពិតជាស្ថិតនៅក្នុងអ្នករាល់គ្នាមែន នោះអ្នករាល់គ្នារស់នៅស្របទៅតាមសកម្មពលរបស់ព្រះ មិនមែនតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៃរូបកាយទេ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់គ្មានចិត្តគំនិត* របស់គ្រិស្ត អ្នកនោះមិនមែនជារបស់លោកឡើយ។ ១០ ប៉ុន្តែប្រសិនបើគ្រិស្តកំពុងរួបរួមជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា រូបកាយស្លាប់ដោយសារភាពខុសឆ្គង ប៉ុន្តែសកម្មពលរបស់ព្រះផ្ដល់ជីវិត ដោយសារសេចក្ដីសុចរិត។ ១១ ប្រសិនបើសកម្មពលរបស់លោក ដែលបានប្រោសលោកយេស៊ូឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ស្ថិតនៅក្នុងអ្នករាល់គ្នា នោះលោកដែលបានប្រោសគ្រិស្តយេស៊ូឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ក៏នឹងធ្វើឲ្យរូបកាយរបស់អ្នករាល់គ្នាដែលអាចស្លាប់ មានជីវិតឡើងវិញតាមរយៈសកម្មពលរបស់លោកដែលស្ថិតនៅក្នុងអ្នករាល់គ្នាដែរ។
១២ ដូច្នេះ បងប្អូនអើយ យើងមានកាតព្វកិច្ច តែមិនមែនជាកាតព្វកិច្ចចំពោះរូបកាយ ឲ្យរស់នៅស្របទៅតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៃរូបកាយទេ ១៣ ព្រោះប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នារស់នៅស្របទៅតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៃរូបកាយ អ្នករាល់គ្នាប្រាកដជានឹងស្លាប់ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាលះចោលឲ្យជ្រះស្រឡះនូវអំពើរបស់រូបកាយ ដោយមានជំនួយពីសកម្មពលរបស់ព្រះ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងរស់។ ១៤ ព្រោះអស់អ្នកណាដែលត្រូវដឹកនាំដោយសកម្មពលរបស់ព្រះ អ្នកទាំងនោះគឺជាកូនព្រះ។ ១៥ ព្រោះសកម្មពលរបស់ព្រះមិនធ្វើឲ្យយើងទៅជាខ្ញុំបម្រើនិងនាំឲ្យភ័យខ្លាចម្ដងទៀតទេ តែដោយសកម្មពលនោះ យើងបានត្រូវទទួលជាកូន ហើយសកម្មពលនោះជំរុញឲ្យយើងស្រែកឡើងថា៖ «អប្បា!* បិតាអើយ!»។ ១៦ សកម្មពលរបស់ព្រះធ្វើជាសាក្សីដែលបញ្ជាក់ជាមួយនឹងចិត្តគំនិត* របស់យើងថា យើងជាកូនព្រះ។ ១៧ ដូច្នេះ ប្រសិនបើយើងជាកូន យើងក៏ជាអ្នកទទួលមត៌កដែរ ពោលគឺទទួលមត៌កពីព្រះ តែជាអ្នកទទួលមត៌ករួមជាមួយនឹងគ្រិស្ត លុះត្រាតែយើងរងទុក្ខជាមួយនឹងលោក ដើម្បីឲ្យយើងទទួលសិរីរុងរឿងជាមួយនឹងលោក។
១៨ ម្ល៉ោះហើយ ខ្ញុំយល់ឃើញថា ទុក្ខលំបាកដែលយើងមាននៅគ្រានេះ មិនជាអ្វីសោះ បើប្រៀបនឹងសិរីរុងរឿងដែលនឹងត្រូវសម្ដែងតាមរយៈយើង។ ១៩ ព្រោះអ្វីៗដែលព្រះបានបង្កើតកំពុងទន្ទឹងរង់ចាំយ៉ាងរំភើបនូវគ្រាដែលកូនព្រះនឹងត្រូវសម្ដែង។ ២០ អ្វីដែលព្រះបានបង្កើតបានត្រូវបណ្ដាលឲ្យមានជីវិតដែលជាអសារឥតការ មិនមែនដោយបំណងប្រាថ្នារបស់ពួកគេឡើយ តែដោយបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះវិញ ដោយផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹម ២១ ថាអ្វីៗដែលព្រះបានបង្កើតក៏នឹងត្រូវរំដោះឲ្យរួចពីចំណងនៃការខូចរលួយ ដើម្បីមានសេរីភាពរុងរឿងជាកូនព្រះ។ ២២ ព្រោះយើងដឹងថា អ្វីៗទាំងឡាយដែលព្រះបានបង្កើតក៏ថ្ងូរនិងឈឺចាប់ជាមួយគ្នាឥតឈប់ រហូតដល់ឥឡូវនេះ។ ២៣ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះទេ តែយើងដែលបានទទួលផលដំបូងរួចហើយ ពោលគឺសកម្មពលរបស់ព្រះ ក៏ថ្ងូរក្នុងចិត្ត កាលដែលទន្ទឹងចាំព្រះទទួលយើងជាកូន ដោយរំដោះយើងពីរូបកាយរបស់យើងតាមរយៈការលោះ។ ២៤ ព្រោះយើងបានត្រូវសង្គ្រោះកាលដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមនេះ ក៏ប៉ុន្តែពេលដែលទទួលដូចសង្ឃឹមហើយ នោះលែងហៅថាសង្ឃឹមទៀត ព្រោះប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់ទទួលអ្វីដែលគាត់សង្ឃឹមថានឹងទទួល តើគាត់នៅតែសង្ឃឹមទទួលទៀតទេ? ២៥ ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងសង្ឃឹមឲ្យបានអ្វីដែលយើងមិនទាន់ទទួល នោះយើងបន្តរង់ចាំទទួលដោយស៊ូទ្រាំទៀតផង។
២៦ ស្រដៀងគ្នាដែរ សកម្មពលរបស់ព្រះក៏ជួយត្រង់ចំណុចខ្សោយរបស់យើង។ ព្រោះពេលដែលយើងត្រូវអធិដ្ឋាន យើងមិនដឹងថាគួរអធិដ្ឋានអំពីអ្វីទេ ប៉ុន្តែសកម្មពលអង្វរឲ្យយើងដែលថ្ងូរក្នុងចិត្ត។ ២៧ តែលោកដែលស្ទង់មើលចិត្ត ជ្រាបយល់អំពីអត្ថន័យនៃសកម្មពល ពីព្រោះសកម្មពលនោះអង្វរស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក ដើម្បីពួកអ្នកបរិសុទ្ធ។
២៨ ឯយើងដឹងថា ព្រះធ្វើឲ្យគ្រប់ការទាំងអស់របស់លោកសហការគ្នាដើម្បីឲ្យអ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះទទួលប្រយោជន៍ ពោលគឺអ្នកដែលបានត្រូវហៅមកស្របទៅតាមគោលបំណងរបស់លោក ២៩ ពីព្រោះអ្នកដែលលោកបានប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើមុនគេ លោកក៏បានកំណត់ទុកជាមុន ឲ្យមានលក្ខណៈតាមគំរូរបស់បុត្រលោក ដើម្បីឲ្យបុត្ររបស់លោកបានទៅជាបុត្រច្បងក្នុងចំណោមបងប្អូនជាច្រើននាក់។ ៣០ ហើយអ្នកដែលលោកបានកំណត់ទុកជាមុន គឺជាអ្នកដែលលោកបានហៅ ឯអ្នកដែលលោកបានហៅក៏ជាអ្នកដែលលោកបានប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិត។ ហើយអ្នកដែលលោកបានប្រកាសថាជាមនុស្សសុចរិត គឺជាអ្នកដែលលោកបានតម្កើងឲ្យមានសិរីរុងរឿង។
៣១ ដូច្នេះ តើយើងត្រូវនិយាយយ៉ាងណាអំពីការទាំងនេះ? ប្រសិនបើព្រះគាំទ្រយើង តើអ្នកណានឹងប្រឆាំងយើងបាន? ៣២ ប្រសិនបើលោកមិនទាំងបានរារាំងកុំឲ្យបុត្ររបស់លោករងទុក្ខតែបានប្រគល់បុត្រលោកផ្ទាល់ដើម្បីយើងទាំងអស់គ្នា តើលោកនឹងមិនមេត្ដាផ្ដល់អ្វីៗទាំងអស់ឯទៀតឲ្យយើងជាមួយនឹងបុត្ររបស់លោកទេឬ? ៣៣ តើអ្នកណានឹងចោទប្រកាន់អ្នកដែលព្រះបានជ្រើសរើស? ព្រះជាអ្នកដែលប្រកាសថាអ្នកទាំងនោះជាមនុស្សសុចរិត។ ៣៤ តើអ្នកណានឹងផ្ដន្ទាទោសអ្នកទាំងនោះ? គ្មានអ្នកណាសោះ ពីព្រោះគ្រិស្តយេស៊ូបានស្លាប់ ហើយបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ហើយលោកនៅខាងស្ដាំព្រះ ក៏ជាអ្នកដែលអង្វរឲ្យយើង។
៣៥ តើអ្វីនឹងធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់គ្រិស្ត? តើសេចក្ដីវេទនា ការបៀតបៀន ការស្រេកឃ្លាន គ្រោះថ្នាក់ ដាវ ឬការខ្វះសម្លៀកបំពាក់អាចធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតចេញឬ? ៣៦ ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ «ដើម្បីអ្នករាល់គ្នា យើងប្រឈមមុខនឹងសេចក្ដីស្លាប់ពីព្រឹកដល់ល្ងាច យើងបានត្រូវចាត់ទុកដូចជាចៀមសម្រាប់យកទៅសម្លាប់»។ ៣៧ ទេ ផ្ទុយទៅវិញយើងកំពុងឈ្នះក្នុងការទាំងអស់នេះ ដោយសារលោកដែលបានស្រឡាញ់យើង។ ៣៨ ព្រោះខ្ញុំជឿជាក់ថា ទោះជាសេចក្ដីស្លាប់ ជីវិត ទេវតា ពួកអ្នកគ្រប់គ្រង អ្វីៗនៅគ្រាឥឡូវនេះ អ្វីៗនៅគ្រាខាងមុខ កម្លាំង ៣៩ កម្ពស់ ជម្រៅ ឬអ្វីផ្សេងទៀតដែលលោកបានបង្កើតក្ដី គ្មានអ្វីអាចធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ដែលត្រូវសម្ដែងតាមរយៈគ្រិស្តយេស៊ូ ជាម្ចាស់របស់យើងឡើយ។
៩ ខ្ញុំកំពុងនិយាយសេចក្ដីពិតក្នុងនាមជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្ត ខ្ញុំមិនកុហកទេ ព្រោះស្របតាមសកម្មពល* បរិសុទ្ធ ចិត្តដែលវិនិច្ឆ័យខ្ញុំក៏រួមធ្វើជាសាក្សីជាមួយនឹងខ្ញុំ ២ ថាខ្ញុំកើតទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងនិងឈឺចាប់ក្នុងចិត្តជានិច្ច។ ៣ ព្រោះប្រសិនបើខ្ញុំអាចធ្វើទៅបាន ខ្ញុំសុខចិត្តធ្វើជាអ្នកដែលនៅឆ្ងាយពីគ្រិស្តដោយត្រូវបណ្ដាសាជំនួសបងប្អូនរបស់ខ្ញុំ ជាសាច់ញាតិរបស់ខ្ញុំ ៤ ពោលគឺជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ជាអ្នកដែលព្រះបានទទួលយកជាកូន ហើយបានផ្ដល់សិរីរុងរឿង កិច្ចព្រមព្រៀង ច្បាប់ សេចក្ដីសន្យាទាំងប៉ុន្មាន ក៏បានផ្ដល់ឯកសិទ្ធិឲ្យបំពេញកិច្ចបម្រើពិសិដ្ឋ ៥ ពួកគេក៏ជាពូជពង្សរបស់បុព្វបុរស ដែលជាបុព្វបុរសរបស់គ្រិស្តដែរ។ ចូរសរសើរព្រះ ដែលគ្រប់គ្រងលើអ្វីៗទាំងអស់ ជារៀងរហូតតទៅ។ អាមេន។
៦ ក៏ប៉ុន្តែ នោះមិនមានន័យថាប្រសាសន៍របស់ព្រះមិនបានសម្រេចទេ។ ព្រោះមិនមែនអស់អ្នកដែលជាកូនរបស់អ៊ីស្រាអែល គឺពិតជា«ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល»នោះទេ។ ៧ ហើយមិនមែនអស់អ្នកដែលជាពូជអាប្រាហាំ គឺពិតជាកូនរបស់គាត់ដែរ តែបទគម្ពីរចែងថា៖ «អ្នកដែលនឹងត្រូវហៅថា‹ពូជរបស់អ្នក› នឹងកើតពីអ៊ីសាក»។ ៨ ដូច្នេះ កូនពិតប្រាកដរបស់ព្រះ មិនមែនជាអ្នកដែលត្រឹមតែជាកូនបង្កើតទេ តែជាកូនដែលកើតពីសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះ ទើបរាប់ជាពូជរបស់អាប្រាហាំ។ ៩ ព្រោះសេចក្ដីសន្យានោះគឺដូចតទៅនេះ៖ «នៅពេលកំណត់ ខ្ញុំនឹងមក ហើយសារ៉ានឹងមានកូនប្រុសមួយ»។ ១០ ក៏ប៉ុន្តែមិនគ្រាន់តែក្នុងករណីនោះប៉ុណ្ណោះទេ ដែលមានសេចក្ដីសន្យា តែក៏មានពេលដែលរេបិកាមានផ្ទៃពោះជាកូនភ្លោះ ជាមួយនឹងអ៊ីសាក ជាបុព្វបុរសរបស់យើង៖ ១១ ព្រោះកាលពួកគេមិនទាន់កើតនៅឡើយ ក៏មិនទាន់ធ្វើការល្អឬការអាក្រក់សោះ (ដើម្បីឲ្យគោលបំណងរបស់ព្រះអំពីការជ្រើសរើសពួកគេ អាចអាស្រ័យទៅលើព្រះដែលជាអ្នកហៅ មិនមែនអាស្រ័យទៅលើការដែលអ្នកនោះធ្វើឡើយ) ១២ ព្រះមានប្រសាសន៍ទៅនាងថា៖ «កូនច្បងនឹងទៅជាខ្ញុំបម្រើរបស់ប្អូនវិញ»។ ១៣ ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ «ខ្ញុំស្រឡាញ់យ៉ាកុប តែខ្ញុំស្អប់អេសាវវិញ»។
១៤ ដូច្នេះ តើយើងត្រូវនិយាយយ៉ាងណាវិញ? តើព្រះអយុត្ដិធម៌ឬ? ទេ! មិនអាចទេ! ១៥ ព្រោះលោកមានប្រសាសន៍នឹងម៉ូសេថា៖ «ខ្ញុំនឹងបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាដល់អ្នកណាដែលខ្ញុំសម្រេចចិត្តបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណា ហើយខ្ញុំនឹងអាណិតអាសូរដល់អ្នកណាដែលខ្ញុំអាណិតអាសូរ»។ ១៦ ដូច្នេះ មិនមែនអាស្រ័យទៅលើអ្នកដែលចង់បាន ឬអ្នកដែលកំពុងខំប្រឹងព្យាយាមទេ តែអាស្រ័យទៅលើព្រះ ដែលបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណា។ ១៧ ព្រោះបទគម្ពីរចែងអំពីផារ៉ូថា៖ «ខ្ញុំបានទុកឲ្យអ្នករស់ដើម្បីការនេះឯង គឺដើម្បីឲ្យខ្ញុំសម្ដែងឫទ្ធានុភាពរបស់ខ្ញុំដោយសារអ្នក ហើយដើម្បីឲ្យឈ្មោះរបស់ខ្ញុំត្រូវប្រកាសពាសពេញផែនដីទាំងមូល»។ ១៨ ម្ល៉ោះហើយ អ្នកណាដែលលោកពេញចិត្តបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណា លោកបង្ហាញដល់អ្នកនោះ តែអ្នកណាដែលលោកពេញចិត្តឲ្យទៅជារឹងចចេស លោកទុកឲ្យអ្នកនោះរឹងចចេសទៅ។
១៩ ដូច្នេះ អ្នកនឹងនិយាយមកខ្ញុំថា៖ «ហេតុអ្វីព្រះនៅតែចាប់កំហុស? ព្រោះតើអ្នកណាអាចទទឹងនឹងបំណងប្រាថ្នាច្បាស់លាស់របស់លោកបាន?»។ ២០ ឱអ្នកអើយ តើអ្នកជាអ្វីបានជាហ៊ានតវ៉ានឹងព្រះ? តើរបស់ដែលគេសូនអាចនិយាយទៅអ្នកដែលសូនវាថា៖ «ហេតុអ្វីអ្នកសូនខ្ញុំឲ្យមានរូបរាងបែបនេះ?»។ ២១ ចុះតើជាងស្មូនមិនមានសិទ្ធិអំណាចលើដីឥដ្ឋមួយដុំនោះ ដើម្បីយកធ្វើជាភាជនៈពីរ មួយសម្រាប់ប្រើក្នុងការថ្លៃថ្នូរ ហើយមួយសម្រាប់ប្រើក្នុងការមិនថ្លៃថ្នូរទេឬ? ២២ ចុះបើព្រះត្រាប្រណីដោយចិត្តធ្ងន់ក្រៃលែងចំពោះភាជនៈដែលបានត្រូវបម្រុងទុកដើម្បីបំផ្លាញចោល ទោះជាលោកមានបំណងប្រាថ្នាសម្ដែងនូវសេចក្ដីក្រោធរបស់លោក ហើយក៏មានបំណងប្រាថ្នាឲ្យស្គាល់ឫទ្ធានុភាពរបស់លោក? ២៣ ហើយចុះបើលោកបានធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យភាជនៈដែលលោកនឹងបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាស្គាល់សិរីរុងរឿងដ៏អស្ចារ្យរបស់លោក ជាភាជនៈដែលលោកបានបម្រុងទុកឲ្យមានសិរីរុងរឿង ២៤ ពោលគឺពួកយើង ដែលលោកមិនត្រឹមតែហៅមកពីចំណោមជនជាតិយូដា តែពីចំណោមជនជាតិដទៃដែរ នោះស្រេចលើលោក មែនទេ? ២៥ គឺដូចលោកក៏មានប្រសាសន៍ក្នុងសៀវភៅហូសេដែរថា៖ «អ្នកដែលមិនមែនជារាស្ត្ររបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងហៅថា‹រាស្ត្ររបស់ខ្ញុំ› ហើយនាងដែលខ្ញុំមិនបានស្រឡាញ់ ខ្ញុំនឹងហៅថា‹ជាទីស្រឡាញ់›វិញ ២៦ ហើយនៅកន្លែងណាដែលខ្ញុំនិយាយទៅពួកគេថា៖ ‹អ្នករាល់គ្នាមិនមែនជារាស្ត្ររបស់ខ្ញុំ› នៅកន្លែងនោះពួកគេនឹងត្រូវហៅថា‹កូនរបស់ព្រះដែលមានជីវិតរស់នៅ›»។
២៧ ម្យ៉ាងទៀត អេសាយបានស្រែកឡើងប្រាប់អំពីអ៊ីស្រាអែលថា៖ «ទោះជាកូនអ៊ីស្រាអែលមានចំនួនច្រើនដូចជាខ្សាច់នៅសមុទ្រក៏ដោយ គឺជាពួកអ្នកនៅសល់ដែលនឹងត្រូវសង្គ្រោះ។ ២៨ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ានឹងវិនិច្ឆ័យពួកអ្នកដែលរស់នៅផែនដី ហើយលោកនឹងបង្ហើយការនោះយ៉ាងលឿន»។ ២៩ អេសាយក៏ថ្លែងទុកជាមុនថា៖ «ប្រសិនបើព្រះយេហូវ៉ានៃបណ្ដាកងទ័ពស្ថានសួគ៌មិនបានទុកពូជឲ្យយើង នោះយើងមុខជាបានទៅជាដូចក្រុងសូដុម និងក្រុងកូម៉ូរ៉ា»។
៣០ បើដូច្នេះ តើយើងត្រូវនិយាយយ៉ាងណា? ទោះជាជនជាតិដទៃមិនបានស្វះស្វែងរកសេចក្ដីសុចរិតក៏ដោយ ក៏ពួកគេបានសេចក្ដីសុចរិត ពោលគឺសេចក្ដីសុចរិតដែលមកពីជំនឿ ៣១ ក៏ប៉ុន្តែទោះជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានខំប្រឹងធ្វើតាមច្បាប់នៃសេចក្ដីសុចរិតក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនបានសម្រេចគោលដៅនៃច្បាប់នោះឡើយ។ ៣២ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះពួកគេខំឲ្យបានសេចក្ដីសុចរិតតាមរយៈការដែលពួកគេធ្វើ មិនមែនតាមរយៈជំនឿទេ។ ពួកគេបានជំពប់ដួល* នឹង«ថ្មមួយដែលនាំឲ្យជំពប់ជើងដួល»។ ៣៣ ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ «មើល! នៅស៊ីយ៉ូនខ្ញុំនឹងដាក់ថ្មមួយដែលនាំឲ្យជំពប់ជើងដួល និងផ្ទាំងថ្មមួយដែលនាំឲ្យប្រព្រឹត្តល្មើស ប៉ុន្តែអ្នកណាដែលសាងជំនឿលើលោកនឹងមិនខកចិត្តឡើយ»។
១០ បងប្អូនអើយ ខ្ញុំប៉ងប្រាថ្នាក្នុងចិត្ត ក៏អង្វរសុំព្រះឲ្យពួកគេទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ។ ២ ព្រោះខ្ញុំជាសាក្សីបញ្ជាក់ថា ពួកគេមានចិត្តខ្នះខ្នែងក្នុងការបម្រើព្រះ តែដោយគ្មានចំណេះត្រឹមត្រូវ ៣ ព្រោះពួកគេមិនបានចុះចូលនឹងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះ ដោយសារពួកគេមិនស្គាល់សេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះទេ តែខំប្រឹងបញ្ជាក់ថាខ្លួនជាអ្នកសុចរិតវិញ។ ៤ ព្រោះគ្រិស្តជាទីបញ្ចប់នៃច្បាប់* ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកណាដែលបង្ហាញជំនឿនឹងមានសេចក្ដីសុចរិត។
៥ ព្រោះម៉ូសេសរសេរថា អ្នកណាដែលធ្វើតាមតម្រូវការសុចរិតយុត្ដិធម៌នៃច្បាប់ នឹងរស់ដោយសារសេចក្ដីសុចរិតនោះ។ ៦ ក៏ប៉ុន្តែអំពីសេចក្ដីសុចរិតដែលមកពីជំនឿ បទគម្ពីរចែងថា៖ «កុំនិយាយក្នុងចិត្តថា៖ ‹តើអ្នកណានឹងឡើងទៅស្ថានសួគ៌?› គឺដើម្បីនាំគ្រិស្តចុះមក ៧ ឬ‹តើអ្នកណានឹងចុះទៅក្នុងទីជ្រៅបំផុត?› គឺដើម្បីនាំគ្រិស្តឡើងពីចំណោមមនុស្សស្លាប់»។ ៨ ប៉ុន្តែតើបទគម្ពីរចែងយ៉ាងណា? «បណ្ដាំនោះនៅជិតអ្នក គឺនៅក្នុងមាត់របស់អ្នក និងនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នក» គឺ«បណ្ដាំ»ដែលត្រូវទទួលដោយសារជំនឿ ជាបណ្ដាំដែលយើងកំពុងផ្សព្វផ្សាយ។ ៩ ប្រសិនបើអ្នកប្រកាស‹បណ្ដាំដែលនៅក្នុងមាត់របស់អ្នក› ជាសាធារណៈថាលោកយេស៊ូជាម្ចាស់ ហើយអ្នកមានជំនឿក្នុងចិត្តថាព្រះបានប្រោសលោកឲ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ នោះអ្នកនឹងត្រូវសង្គ្រោះ។ ១០ ព្រោះដោយមានចិត្តជឿ គេទទួលបានសេចក្ដីសុចរិត ប៉ុន្តែដោយមាត់ប្រកាសជាសាធារណៈអំពីជំនឿនោះ គេទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះ។
១១ ព្រោះបទគម្ពីរចែងថា៖ «គ្មានអ្នកណាដែលសាងជំនឿលើលោកនឹងខកចិត្តឡើយ»។ ១២ ព្រោះពួកយូដានិងពួកក្រិចគឺមិនខុសពីគ្នាទេ ដោយសារមានម្ចាស់តែមួយលើពួកគេទាំងអស់គ្នា ដែលលោកផ្ដល់អ្វីៗជាបរិបូរដល់អស់អ្នកណាដែលហៅរកលោក។ ១៣ ព្រោះ«អស់អ្នកណាដែលហៅរកនាមព្រះយេហូវ៉ានឹងត្រូវសង្គ្រោះ»។ ១៤ ក៏ប៉ុន្តែ តើពួកគេនឹងហៅរកនាមរបស់លោកយ៉ាងដូចម្ដេច ប្រសិនបើមិនមានជំនឿ? ហើយតើពួកគេនឹងមានជំនឿលើលោកយ៉ាងដូចម្ដេច ប្រសិនបើមិនបានឮអំពីលោក? ហើយតើពួកគេនឹងឮយ៉ាងដូចម្ដេច ប្រសិនបើគ្មានអ្នកណាផ្សព្វផ្សាយ? ១៥ ហើយតើពួកគេនឹងផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងដូចម្ដេច ប្រសិនបើពួកគេមិនបានត្រូវចាត់ឲ្យទៅ? ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ «ជើងរបស់អ្នកដែលប្រកាសដំណឹងល្អអំពីអ្វីដ៏ប្រសើរ គឺស្អាតណាស់ហ្ន៎!»។
១៦ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ មិនមែនពួកគេទាំងអស់គ្នាបានស្ដាប់តាមដំណឹងល្អឡើយ។ ព្រោះអេសាយចែងថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ា តើអ្នកណាបានជឿលើអ្វីដែលឮពីយើង?»។ ១៧ ដូច្នេះ ក្រោយពីឮបណ្ដាំ ទើបមានជំនឿ។ ហើយគេឮបណ្ដាំ ពេលដែលមានអ្នកណាម្នាក់និយាយអំពីគ្រិស្ត។ ១៨ ក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំសូមសួរថា មិនមែនពួកគេមិនបានឮទេ មែនទេ? ការពិត«សូរសំឡេងបានឮពាសពេញផែនដីទាំងមូល ហើយពាក្យសម្ដីបានឮដល់កន្លែងដាច់ស្រយាលបំផុតនៅគ្រប់ទីអាស្រ័យនៅផែនដី»។ ១៩ ក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំសូមសួរថា អ៊ីស្រាអែលពិតជាបានយល់ មែនទេ? មុនបង្អស់ម៉ូសេចែងថា៖ «ខ្ញុំនឹងបណ្ដាលឲ្យអ្នករាល់គ្នាច្រណែន តាមរយៈបណ្ដាជនដែលមិនមែនជាប្រជាជាតិមួយ ហើយនឹងធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានកំហឹងក្រៃលែងតាមរយៈប្រជាជាតិល្ងីល្ងើមួយ»។ ២០ ប៉ុន្តែអេសាយហ៊ាននិយាយថា៖ «ពួកអ្នកដែលមិនស្វែងរកខ្ញុំ បានរកខ្ញុំឃើញ។ ខ្ញុំបានបង្ហាញខ្លួនដល់ពួកអ្នកដែលមិនបានសួររកខ្ញុំ»។ ២១ ប៉ុន្តែគាត់និយាយអំពីអ៊ីស្រាអែលថា៖ «ខ្ញុំបានលាដៃពីព្រឹកដល់ល្ងាចទៅរកបណ្ដាជនមួយដែលមិនស្ដាប់បង្គាប់ ហើយតមាត់»។
១១ ដូច្នេះ ខ្ញុំសូមសួរថា តើព្រះបានបដិសេធរាស្ត្ររបស់លោកឬ? ទេ! មិនអាចទេ! ព្រោះខ្ញុំក៏ជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ជាពូជពង្សអាប្រាហាំ និងពីកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីនដែរ។ ២ ព្រះមិនបានបដិសេធរាស្ត្ររបស់លោក ដែលលោកបានទទួលស្គាល់មុនគេឡើយ។ ចុះតើអ្នកមិនដឹងថាបទគម្ពីរចែងយ៉ាងណាអំពីអេលីយ៉ា ពេលដែលគាត់អង្វរព្រះទាស់នឹងអ៊ីស្រាអែលទេឬ? ៣ «ព្រះយេហូវ៉ា ពួកគេបានសម្លាប់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយរបស់លោក ក៏បានរំលំទីបូជាទាំងប៉ុន្មានរបស់លោក។ នៅសល់តែខ្ញុំម្នាក់ ហើយពួកគេកំពុងរកវិធីយកជីវិត* ខ្ញុំ»។ ៤ ប៉ុន្តែតើព្រះតបទៅគាត់យ៉ាងដូចម្ដេច? «ខ្ញុំបានទុកប្រាំពីរពាន់នាក់ឲ្យនៅសល់សម្រាប់ខ្ញុំ គឺអ្នកដែលមិនបានលុតជង្គង់គោរពបូជាព្រះបាល»។ ៥ ដូច្នេះ តាមរបៀបនេះក៏មានអ្នកដែលនៅសល់នៅគ្រានេះដែរ គឺពួកអ្នកដែលបានត្រូវជ្រើសរើសដោយសារគុណដ៏វិសេសលើសលប់។ ៦ ប្រសិនបើការជ្រើសរើសគឺដោយគុណដ៏វិសេសលើសលប់ ការជ្រើសរើសនោះមិនផ្អែកលើការប្រព្រឹត្តតទៅទៀតឡើយ ពុំនោះសោត គុណដ៏វិសេសលើសលប់នោះ មិនមែនជាគុណដ៏វិសេសលើសលប់ទេ។
៧ ដូច្នេះ តើយើងត្រូវនិយាយយ៉ាងណាវិញ? អ្វីដែលអ៊ីស្រាអែលកំពុងព្យាយាមរក ពួកគេមិនបានទទួលឡើយ ប៉ុន្តែពួកអ្នកដែលបានត្រូវជ្រើសរើសបានទទួលវិញ។ អ្នកឯទៀតបានទៅជាអ្នករឹងរូស ៨ ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ «ព្រះបានធ្វើឲ្យពួកគេដេកលក់ស៊ប់* ក៏បានឲ្យភ្នែកដើម្បីកុំឲ្យពួកគេមើលឃើញ ហើយបានឲ្យត្រចៀកដើម្បីកុំឲ្យស្ដាប់ឮ រហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ»។ ៩ ម្យ៉ាងទៀត ដាវីឌនិយាយថា៖ «សូមឲ្យតុរបស់ពួកគេទៅជាអន្ទាក់ និងឧបសគ្គដែលនាំឲ្យជំពប់ដួល និងការសងសឹក ១០ សូមឲ្យភ្នែករបស់ពួកគេទៅជាងងឹត ហើយធ្វើឲ្យខ្នងរបស់ពួកគេកោងរហូត»។
១១ ដូច្នេះ ខ្ញុំសូមសួរថា តើពួកគេបានជំពប់ដួលងើបលែងរួចឬ? ទេ! មិនអាចទេ! ប៉ុន្តែដោយសារពួកគេភ្លាត់ជើង នោះជនជាតិដទៃអាចទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ ដើម្បីបណ្ដាលឲ្យពួកគេច្រណែន។ ១២ ប្រសិនបើការភ្លាត់ជើងរបស់ពួកគេនាំឲ្យពិភពលោកទទួលពរ ហើយការថយចុះរបស់ពួកគេនាំឲ្យជនជាតិដទៃទទួលពរ ទម្រាំតែពួកគេមានគ្រប់ចំនួនវិញ នោះនឹងមានពរកាន់តែច្រើនទៅទៀត!
១៣ ខ្ញុំនិយាយទៅកាន់អ្នករាល់គ្នាដែលជាជនជាតិដទៃ។ ដោយសារតាមពិតខ្ញុំជាសាវ័កសម្រាប់ជនជាតិដទៃ ខ្ញុំលើកតម្កើងកិច្ចបម្រើរបស់ខ្ញុំ ១៤ ដោយខំប្រឹងធ្វើឲ្យជនរួមជាតិរបស់ខ្ញុំច្រណែន ប្រសិនបើខ្ញុំអាចធ្វើទៅបាន ដើម្បីសង្គ្រោះពួកគេខ្លះ។ ១៥ ព្រោះប្រសិនបើការបោះបង់ពួកគេចោលនាំឲ្យពិភពលោកផ្សះផ្សាទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងព្រះ ការទទួលពួកគេពិតជានាំឲ្យអ្នកទាំងនោះរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ។ ១៦ ប្រសិនបើចំណែកដែលបានត្រូវយកជាផលដំបូងគឺបរិសុទ្ធ ដុំម្សៅទាំងមូលក៏បរិសុទ្ធដែរ ហើយប្រសិនបើឫសគឺបរិសុទ្ធ មែកក៏បរិសុទ្ធដែរ។
១៧ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើមែកខ្លះបានត្រូវកាច់ចោល តែអ្នកបានត្រូវផ្សាំក្នុងចំណោមមែកដែលនៅសល់ ក៏ស្រូបជីជាតិដ៏បរិបូរពីឫសនៃដើមអូលីវ រួមជាមួយនឹងមែកឯទៀត ទោះជាអ្នកជាមែកអូលីវព្រៃក៏ដោយ ១៨ កុំមើលងាយមែកទាំងនោះឡើយ។ ប៉ុន្តែបើអ្នកកំពុងមើលងាយ ចូរចាំថា មិនមែនអ្នកទេដែលចិញ្ចឹមឫស តែគឺឫសទេដែលចិញ្ចឹមអ្នកវិញ។ ១៩ អ្នកនឹងនិយាយថា៖ «មែកខ្លះបានត្រូវកាច់ចោលដើម្បីខ្ញុំអាចត្រូវផ្សាំវិញ»។ ២០ ត្រូវហើយ! ពួកគេបានត្រូវកាច់ចោលដោយសារគ្មានជំនឿ ប៉ុន្តែអ្នកកំពុងឈរដោយសារមានជំនឿ។ ឈប់មានគំនិតអួតខ្លួន តែចូរមានចិត្តកោតខ្លាចវិញ។ ២១ ព្រោះប្រសិនបើព្រះមិនបានត្រាប្រណីដល់មែកពីកំណើត នោះលោកក៏នឹងមិនត្រាប្រណីដល់អ្នកដែរ។ ២២ ដូច្នេះ ចូរមើល ព្រះសប្បុរសហើយម៉ឺងម៉ាត់។ ចំពោះពួកអ្នកដែលបានដួល លោកប្រព្រឹត្តយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ តែចំពោះអ្នករាល់គ្នា លោកប្រព្រឹត្តយ៉ាងសប្បុរស ឲ្យតែអ្នករាល់គ្នាបន្តធ្វើជាអ្នកដែលសមនឹងទទួលសេចក្ដីសប្បុរសរបស់លោក ពុំនោះសោត អ្នកក៏នឹងត្រូវកាត់ចោលដែរ។ ២៣ ប្រសិនបើពួកគេចាប់ផ្ដើមមានជំនឿ នោះពួកគេក៏នឹងត្រូវផ្សាំដែរ ព្រោះព្រះអាចផ្សាំពួកគេវិញបាន។ ២៤ ព្រោះប្រសិនបើអ្នកបានត្រូវកាត់ចេញពីដើមអូលីវដែលមានធម្មជាតិជាពូជព្រៃ រួចបានត្រូវផ្សាំខុសពីធម្មជាតិជាប់នឹងដើមអូលីវស្រុក ទម្រាំតែអ្នកទាំងនេះដែលជាមែកពីកំណើត ពួកគេច្បាស់ជានឹងត្រូវផ្សាំជាប់នឹងដើមរបស់ពួកគេវិញ!
២៥ ព្រោះខ្ញុំមិនចង់ឲ្យបងប្អូនគ្មានចំណេះអំពីអាថ៌កំបាំងដ៏ពិសិដ្ឋ ក្រែងលោអ្នករាល់គ្នាចាត់ទុកខ្លួនជាអ្នកមានប្រាជ្ញា។ អាថ៌កំបាំងនោះគឺជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមួយផ្នែកបានទៅជារឹង រហូតដល់ជនជាតិដទៃបានចូលមកគ្រប់ចំនួន ២៦ ហើយយ៉ាងនេះអ៊ីស្រាអែលនឹងត្រូវសង្គ្រោះ។ ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ «អ្នកសង្គ្រោះនឹងចេញមកពីស៊ីយ៉ូន រួចធ្វើឲ្យកូនរបស់យ៉ាកុបវៀរចាកអំពើទុច្ចរិតរបស់ពួកគេ។ ២៧ ហើយនេះជាកិច្ចព្រមព្រៀងរបស់ខ្ញុំជាមួយនឹងពួកគេ នៅពេលដែលខ្ញុំដកការខុសឆ្គងរបស់ពួកគេចេញ»។ ២៨ ពិតមែន បើនិយាយអំពីដំណឹងល្អពួកគេជាសត្រូវរបស់ព្រះ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់អ្នករាល់គ្នា ប៉ុន្តែបើនិយាយអំពីការជ្រើសរើស ពួកគេជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ពួកបុព្វបុរសរបស់ពួកគេ។ ២៩ ព្រោះព្រះនឹងមិនស្ដាយអំណោយរបស់លោកនិងអ្នកដែលលោកបានហៅមកទេ។ ៣០ ព្រោះដូចពីមុនអ្នករាល់គ្នាមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះទេ តែឥឡូវបានទទួលសេចក្ដីមេត្ដាករុណាដោយសារពួកគេមិនស្ដាប់បង្គាប់វិញ ៣១ ក៏ឥឡូវអ្នកទាំងនេះមិនស្ដាប់បង្គាប់ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាទទួលសេចក្ដីមេត្ដាករុណា ដើម្បីពួកគេក៏អាចទទួលសេចក្ដីមេត្ដាករុណាដែរ។ ៣២ ពីព្រោះព្រះបានឃុំពួកគេគ្រប់គ្នាទុកឲ្យនៅក្នុងការមិនស្ដាប់បង្គាប់ ដើម្បីលោកអាចបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាដល់ពួកគេទាំងអស់គ្នា។
៣៣ ពរ ប្រាជ្ញា និងចំណេះរបស់ព្រះគឺបរិបូរណាស់ហ្ន៎! ការវិនិច្ឆ័យរបស់លោកគ្មានអ្នកណាអាចស្វែងយល់បានទេ ហើយផ្លូវរបស់លោកគ្មានអ្នកណាអាចវាស់ស្ទង់បានឡើយ! ៣៤ ព្រោះ«តើអ្នកណាស្គាល់គំនិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា? ឬអ្នកណាជាទីប្រឹក្សារបស់លោក?» ៣៥ ឬ«តើអ្នកណាបានជូនអ្វីមួយទៅលោកមុន ដើម្បីឲ្យលោកត្រូវសងអ្នកនោះវិញ?» ៣៦ ពីព្រោះអ្វីៗទាំងអស់កើតមកពីលោក មាននៅដោយសារលោក ហើយគឺសម្រាប់លោក។ សូមឲ្យលោកមានសិរីរុងរឿងជារៀងរហូតតទៅ។ អាមេន។
១២ បងប្អូនអើយ ហេតុនេះខ្ញុំសូមអង្វរអ្នករាល់គ្នាដោយសេចក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ព្រះ ឲ្យប្រគល់រូបកាយរបស់ខ្លួនជាគ្រឿងបូជាដែលមានជីវិត ក៏បរិសុទ្ធ ហើយគាប់ចិត្តព្រះ ធ្វើដូច្នេះអ្នករាល់គ្នានឹងបំពេញកិច្ចបម្រើពិសិដ្ឋដោយប្រើសមត្ថភាពរិះគិត។ ២ ហើយឈប់យកតម្រាប់តាមរបៀបរបបពិភពលោកនេះ តែចូរទទួលការកែប្រែទាំងស្រុង ដោយផ្លាស់ប្ដូរជាថ្មីនូវរបៀបគិតគូររបស់អ្នករាល់គ្នាវិញ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាពិសោធមើលដោយខ្លួនអ្នកឲ្យដឹងនូវបំណងប្រាថ្នាដ៏ប្រសើរ សមរម្យ និងល្អឥតខ្ចោះរបស់ព្រះ។
៣ ព្រោះតាមរយៈគុណដ៏វិសេសលើសលប់ដែលខ្ញុំបានទទួល ខ្ញុំសូមប្រាប់អ្នកទាំងអស់គ្នានៅទីនោះថា កុំគិតថាខ្លួនមានតម្លៃលើសពីអ្វីដែលត្រូវគិត តែចូរមានគំនិតសមហេតុសមផល តាមដែលព្រះបានផ្ដល់ជំនឿមួយកម្រិតដល់អ្នករាល់គ្នាម្នាក់ៗ។ ៤ ព្រោះដូចយើងមានរូបកាយមួយដែលមានអវយវៈជាច្រើន តែអវយវៈនីមួយៗមានមុខងារខុសៗគ្នា ៥ នោះយើងក៏ជារូបកាយតែមួយរួមជាមួយនឹងគ្រិស្ត ទោះជាយើងមានគ្នាច្រើនក៏ដោយ តែជាអវយវៈដែលត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមក។ ៦ ម្ល៉ោះហើយ ដោយសារយើងបានអំណោយផ្សេងៗពីគ្នា ស្របទៅតាមគុណដ៏វិសេសលើសលប់ដែលបានត្រូវផ្ដល់ឲ្យយើង ទោះបីជាការប្រកាសទំនាយក៏ដោយ ចូរបន្តប្រកាសទំនាយ ស្របទៅតាមជំនឿដែលបានត្រូវផ្ដល់ឲ្យយើង ៧ ឬទោះជាកិច្ចបម្រើក៏ដោយ ចូរបន្តបំពេញកិច្ចបម្រើនោះ ឬក៏អ្នកណាដែលបង្រៀន ចូរឲ្យអ្នកនោះបន្តបង្រៀនចុះ ៨ ឬអ្នកណាដែលបំផុសទឹកចិត្ត ចូរឲ្យអ្នកនោះបន្តបំផុសទឹកចិត្តទៅ ឯអ្នកណាដែលចែកចាយ ចូរឲ្យអ្នកនោះចែកចាយដោយចិត្តទូលាយ ហើយអ្នកណាដែលដឹកនាំ ចូរឲ្យអ្នកនោះដឹកនាំយ៉ាងអស់ពីចិត្ត ឯអ្នកណាដែលបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណា ចូរឲ្យអ្នកនោះបង្ហាញដោយចិត្តរីករាយចុះ។
៩ ចូរបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដោយគ្មានពុតត្បុត។ ចូរស្អប់ខ្ពើមអ្វីៗដែលទុច្ចរិត ហើយកាន់ខ្ជាប់អ្វីៗដែលល្អ។ ១០ ចូរស្រឡាញ់គ្នាជាបងប្អូនដោយមនោសញ្ចេតនាយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។ ក្នុងការលើកកិត្ដិយសគ្នាទៅវិញទៅមក ចូរលើកកិត្ដិយសគេមុន។ ១១ កុំខ្ជិលក្នុងកិច្ចការរបស់អ្នកឡើយ។ ចូរមានចិត្តពុះកញ្ជ្រោលដោយសកម្មពល* របស់ព្រះ។ ចូរខំធ្វើការដូចជាខ្ញុំបម្រើដើម្បីព្រះយេហូវ៉ា។ ១២ ចូរអរសប្បាយនឹងសេចក្ដីសង្ឃឹម។ ចូរស៊ូទ្រាំសេចក្ដីវេទនា។ ចូរតស៊ូក្នុងការអធិដ្ឋាន។ ១៣ ចូរចែកឲ្យពួកអ្នកបរិសុទ្ធតាមសេចក្ដីត្រូវការរបស់ពួកគាត់។ ចូរមានទម្លាប់ទទួលអ្នកឯទៀតដោយរាក់ទាក់។ ១៤ ចូរឲ្យពរអ្នកដែលបៀតបៀន។ ចូរឲ្យពរ ហើយកុំដាក់បណ្ដាសាឡើយ។ ១៥ ចូរអរសប្បាយជាមួយនឹងអ្នកដែលកំពុងអរសប្បាយ។ ចូរយំជាមួយនឹងអ្នកដែលកំពុងយំ។ ១៦ ចូរមានទស្សនៈចំពោះអ្នកឯទៀត ដូចទស្សនៈដែលអ្នកមានចំពោះខ្លួនឯង។ កុំមានគំនិតអួតខ្លួន តែចូរឲ្យគំនិតរាបទាបដឹកនាំអ្នកវិញ។ កុំគិតថាខ្លួនជាអ្នកដែលចេះពិចារណាឡើយ។
១៧ កុំតបស្នងការអាក្រក់ដល់អ្នកណាដែលធ្វើអាក្រក់ចំពោះអ្នកឲ្យសោះ។ ចូរធ្វើអ្វីដែលមនុស្សទាំងអស់ចាត់ទុកជាការល្អប្រសើរ។ ១៨ ចូរខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើឲ្យមានសន្ដិភាពជាមួយនឹងមនុស្សទាំងអស់ ប្រសិនបើអាចធ្វើទៅបាន។ ១៩ បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ កុំសងសឹកដោយខ្លួនអ្នកឡើយ តែចូរទុកឲ្យព្រះបង្ហាញសេចក្ដីក្រោធរបស់លោកចំពោះអំពើខុសឆ្គង ព្រោះបទគម្ពីរចែងថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា ការសងសឹកជារបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងសងគេវិញ»។ ២០ ប៉ុន្តែ«ប្រសិនបើសត្រូវរបស់អ្នកឃ្លាន ចូរឲ្យអាហារគាត់បរិភោគ ហើយប្រសិនបើគាត់ស្រេក ចូរឲ្យគាត់ផឹកចុះ ព្រោះបើធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹងគររងើកភ្លើងនៅលើក្បាលគាត់»។ ២១ កុំឲ្យសេចក្ដីអាក្រក់ឈ្នះអ្នកឡើយ តែចូរបន្តឈ្នះសេចក្ដីអាក្រក់ដោយសេចក្ដីល្អវិញ។
១៣ ចូរឲ្យមនុស្ស* ទាំងអស់ចុះចូលនឹងពួកអាជ្ញាធរ ព្រោះគ្រប់ទាំងអំណាចគឺមកពីព្រះ។ ព្រះជាអ្នកតែងតាំងពួកអាជ្ញាធរឲ្យមានអំណាចតាមថ្នាក់របស់ពួកគេរៀងខ្លួន។ ២ ដូច្នេះ អ្នកណាដែលប្រឆាំងអំណាចនោះ កំពុងតតាំងនឹងការរៀបចំរបស់ព្រះ។ ពួកអ្នកដែលតតាំងនឹងការរៀបចំនោះនឹងធ្វើឲ្យខ្លួនទទួលការផ្ដន្ទាទោស។ ៣ ព្រោះអ្នកគ្រប់គ្រងគឺគួរឲ្យភ័យខ្លាច មិនមែនចំពោះអ្នកដែលធ្វើល្អទេ តែចំពោះអ្នកដែលធ្វើអាក្រក់វិញ។ ដូច្នេះ បើអ្នកមិនចង់ខ្លាចអំណាចនោះទេ ចូរបន្តធ្វើល្អចុះ ហើយអ្នកនឹងទទួលសេចក្ដីសរសើរពីពួកអាជ្ញាធរ ៤ ពួកគេជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះដើម្បីប្រយោជន៍អ្នករាល់គ្នា។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកធ្វើការអាក្រក់ ចូរភ័យខ្លាចចុះ ព្រោះពួកគេមិនមែនស្ពាយដាវឥតអំពើទេ។ ពួកគេជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ និងជាអ្នកសងសឹកដែលបញ្ចេញសេចក្ដីក្រោធរបស់លោកទៅលើអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់។
៥ ម្ល៉ោះហើយ អ្នករាល់គ្នាត្រូវចុះចូលជាចាំបាច់ មិនគ្រាន់តែដោយសារសេចក្ដីក្រោធប៉ុណ្ណោះ តែដើម្បីកុំឲ្យចិត្តរបស់អ្នករាល់គ្នាវិនិច្ឆ័យអ្នកថាជាអ្នកមានទោស។ ៦ នោះក៏ជាមូលហេតុដែលអ្នករាល់គ្នាបង់ពន្ធដែរ ព្រោះពួកអ្នកគ្រប់គ្រងជាអ្នកបម្រើ* របស់ព្រះ ដែលបំពេញតួនាទីនោះជានិច្ច។ ៧ ចូរជូនពួកគេទាំងអស់គ្នានូវអ្វីដែលពួកគេគួរទទួល គឺបង់ពន្ធទៅអ្នកណាដែលតម្រូវឲ្យបង់ពន្ធ ជូនសួយអាករទៅអ្នកណាដែលតម្រូវឲ្យជូនសួយអាករ ចូរបង្ហាញការកោតខ្លាចតាមដែលគេតម្រូវឲ្យកោតខ្លាច ចូរលើកកិត្ដិយសតាមដែលគេតម្រូវឲ្យលើកកិត្ដិយស។
៨ អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវជំពាក់អ្វីអ្នកណាទេ សូម្បីតែអ្វីមួយក៏ដោយ ក្រៅពីការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ព្រោះអ្នកដែលស្រឡាញ់អ្នកឯទៀតបានបំពេញតាមច្បាប់យ៉ាងត្រឹមត្រូវ។ ៩ ព្រោះច្បាប់ទាំងប៉ុន្មានដែលថា«អ្នកមិនត្រូវផិតក្បត់ឲ្យសោះ អ្នកមិនត្រូវធ្វើឃាតកម្មឲ្យសោះ អ្នកមិនត្រូវលួចឲ្យសោះ អ្នកមិនត្រូវប៉ងប្រាថ្នាចង់បានរបស់អ្នកដទៃឲ្យសោះ» ហើយបញ្ញត្ដិណាផ្សេងទៀតបានត្រូវសង្ខេបក្នុងពាក្យថា«អ្នកត្រូវស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចស្រឡាញ់ខ្លួនអ្នក»។ ១០ អ្នកដែលមានសេចក្ដីស្រឡាញ់មិនធ្វើអំពើអាក្រក់ទៅលើអ្នកជិតខាងរបស់ខ្លួនឡើយ ដូច្នេះសេចក្ដីស្រឡាញ់ធ្វើឲ្យច្បាប់សម្រេចគ្រប់ជំពូក។
១១ ចូរធ្វើយ៉ាងនោះដែរ ដោយសារអ្នករាល់គ្នាដឹងថាគ្រានេះជាគ្រាណាហើយ គឺជាម៉ោងដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវភ្ញាក់ពីការដេកលក់ ព្រោះឥឡូវនេះ សេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់យើងគឺជិតជាងពេលដែលយើងបានទៅជាអ្នកជឿទៅទៀត។ ១២ យប់ជ្រៅណាស់ហើយ ថ្ងៃនោះក៏ជិតដល់ដែរ។ ចូរយើងចោលការប្រព្រឹត្តខាងភាពងងឹតចេញ រួចចូរយើងបំពាក់ខ្លួនដោយអាវុធខាងពន្លឺវិញ។ ១៣ ចូរយើងដើរដូចនៅពេលថ្ងៃ គឺដោយប្រព្រឹត្តសមរម្យ មិនមែនដោយជប់លៀងសប្បាយឥតបើគិត ឬដោយផឹកស្រាឲ្យស្រវឹង មិនមែនដោយប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ ឬដោយមានសីលធម៌ធូររលុង* មិនមែនដោយឈ្លោះប្រកែកគ្នា ឬច្រណែនគ្នាឡើយ។ ១៤ ប៉ុន្តែចូរបំពាក់ខ្លួនដោយលោកម្ចាស់យេស៊ូគ្រិស្ត ហើយកុំមានគម្រោងដើម្បីបំពេញសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខុសឆ្គងឡើយ។
១៤ ចូរទទួលស្វាគមន៍អ្នកដែលមានចំណុចខ្សោយក្នុងជំនឿរបស់គាត់ តែមិនមែនដោយធ្វើការវិនិច្ឆ័យទៅលើសំណួរដែលគាត់មានក្នុងចិត្តឡើយ។ ២ អ្នកដែលមានជំនឿ បរិភោគអ្វីទាំងអស់ ប៉ុន្តែអ្នកដែលខ្សោយបរិភោគតែបន្លែប៉ុណ្ណោះ។ ៣ អ្នកដែលបរិភោគ មិនត្រូវមើលងាយអ្នកដែលមិនបរិភោគឡើយ ឯអ្នកដែលមិនបរិភោគ មិនត្រូវវិនិច្ឆ័យអ្នកដែលបរិភោគដែរ ព្រោះព្រះបានទទួលស្វាគមន៍អ្នកនោះ។ ៤ តើអ្នកជាអ្វីបានជាវិនិច្ឆ័យអ្នកបម្រើក្នុងផ្ទះអ្នកដទៃ? ម្ចាស់របស់អ្នកបម្រើនោះជាអ្នកសម្រេចថា គាត់ត្រូវឈរ ឬត្រូវដួល។ ហើយគាត់នឹងឈរមែន ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាអាចធ្វើឲ្យគាត់ឈរ។
៥ មនុស្សម្នាក់វិនិច្ឆ័យថាថ្ងៃមួយគឺសំខាន់ជាងថ្ងៃមួយទៀត ឯមនុស្សម្នាក់ទៀតវិនិច្ឆ័យថាថ្ងៃទាំងអស់គឺដូចគ្នា។ ចូរឲ្យមនុស្សម្នាក់ៗជឿប្រាកដក្នុងគំនិតរបស់ខ្លួន។ ៦ អ្នកណាដែលកាន់ថ្ងៃណាមួយ កាន់ថ្ងៃនោះដោយគិតដល់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយអ្នកណាដែលបរិភោគ ក៏បរិភោគដោយគិតដល់ព្រះយេហូវ៉ា ព្រោះគាត់អរគុណព្រះ។ ឯអ្នកដែលមិនបរិភោគ គាត់មិនបរិភោគដោយគិតដល់ព្រះយេហូវ៉ា ប៉ុន្តែគាត់នៅតែអរគុណព្រះ។ ៧ តាមការពិត គ្មានអ្នកណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកយើងរស់ដើម្បីតែខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះទេ ក៏គ្មានអ្នកណាស្លាប់ដើម្បីតែខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះដែរ ៨ ព្រោះប្រសិនបើយើងរស់ យើងរស់ដើម្បីព្រះយេហូវ៉ា ហើយបើយើងស្លាប់ យើងស្លាប់ដើម្បីព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះ ទោះជាយើងរស់ឬស្លាប់ក្ដី យើងជារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ៩ ព្រោះនេះជាមូលហេតុដែលគ្រិស្តបានស្លាប់ហើយរស់ឡើងវិញ គឺដើម្បីឲ្យលោកទៅជាម្ចាស់លើមនុស្សស្លាប់និងលើមនុស្សរស់។
១០ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាអ្នកវិនិច្ឆ័យបងប្អូនរបស់អ្នក? ឬហេតុអ្វីអ្នកមើលងាយបងប្អូនរបស់អ្នក? ព្រោះយើងទាំងអស់គ្នានឹងឈរនៅមុខកន្លែងកាត់ក្ដីរបស់ព្រះ ១១ ព្រោះបទគម្ពីរចែងថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹ប្រាកដណាស់ដូចខ្ញុំមានជីវិតរស់នៅ មនុស្សទាំងអស់នឹងលុតជង្គង់ ហើយមនុស្សជាតិគ្រប់រូបនឹងប្រកាសទទួលស្គាល់ជាចំហថាខ្ញុំជាព្រះ›»។ ១២ ដូច្នេះ ព្រះនឹងវិនិច្ឆ័យយើងម្នាក់ៗតាមការប្រព្រឹត្តរបស់យើង។
១៣ ម្ល៉ោះហើយ យើងមិនត្រូវវិនិច្ឆ័យគ្នាទៅវិញទៅមកតទៅទៀតឡើយ ប៉ុន្តែចូរអ្នករាល់គ្នាតាំងចិត្តថានឹងមិនដាក់ឧបសគ្គដែលនាំឲ្យបងប្អូនជំពប់ដួល ឬនាំឲ្យវង្វេងចេញពីជំនឿឡើយ។ ១៤ ក្នុងនាមជាអ្នកកាន់តាមលោកម្ចាស់យេស៊ូ ខ្ញុំដឹង ហើយក៏ជឿជាក់ថា គ្មានអ្វីដែលស្មោកគ្រោកឡើយ ទាល់តែមានអ្នកណាម្នាក់ចាត់ទុករបស់ណាមួយថាស្មោកគ្រោក ទើបរបស់នោះស្មោកគ្រោកចំពោះអ្នកនោះ។ ១៥ ព្រោះប្រសិនបើបងប្អូនរបស់អ្នកកើតទុក្ខដោយសារអាហារ នោះអ្នកលែងប្រព្រឹត្តដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ទៀតហើយ។ កុំបំផ្លាញ* បងប្អូនដោយអាហាររបស់អ្នក។ គ្រិស្តបានស្លាប់ដើម្បីបងប្អូននោះហើយ។ ១៦ ដូច្នេះ កុំឲ្យគេនិយាយអាក្រក់អំពីការល្អដែលអ្នករាល់គ្នាធ្វើ។ ១៧ ព្រោះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះមិនមែនទាក់ទងនឹងការបរិភោគនិងការផឹកនោះទេ តែទាក់ទងនឹងសេចក្ដីសុចរិត សន្ដិភាព និងអំណរដោយសកម្មពល* បរិសុទ្ធវិញ។ ១៨ ព្រោះអ្នកណាដែលធ្វើការដូចជាខ្ញុំបម្រើដើម្បីគ្រិស្តក្នុងរឿងនេះ អ្នកនោះធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្ត ហើយនឹងទទួលការគោរពពីមនុស្ស។
១៩ ដូច្នេះ ចូរយើងស្វែងរកអ្វីដែលនាំឲ្យមានសន្ដិភាព និងអ្វីដែលជួយគ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យមានភាពរឹងមាំ។ ២០ ឈប់បំផ្លាញស្នាដៃរបស់ព្រះព្រោះតែអាហារ។ ពិតមែន អ្វីៗទាំងអស់ស្អាតបរិសុទ្ធ ប៉ុន្តែបើអ្នកណាម្នាក់បរិភោគហើយបណ្ដាលឲ្យជំពប់ដួល នោះជាការអាក្រក់វិញ។ ២១ ជាការល្អប្រសិនបើមិនបរិភោគសាច់ ឬផឹកស្រា ឬធ្វើអ្វីក៏ដោយដែលបណ្ដាលឲ្យបងប្អូនរបស់អ្នកជំពប់ដួល។ ២២ ជំនឿដែលអ្នកមាន ចូរទុកជារឿងរវាងអ្នកនឹងព្រះ។ អ្នកណាដែលមិនផ្ដន្ទាទោសខ្លួនចំពោះអ្វីដែលខ្លួនសម្រេចចិត្តធ្វើ អ្នកនោះមានសុភមង្គលហើយ។ ២៣ ប៉ុន្តែបើអ្នកនោះសង្ស័យ គាត់មានទោសហើយ ប្រសិនបើគាត់បរិភោគ ព្រោះគាត់មិនមែនបរិភោគដោយមានជំនឿ។ អ្វីៗទាំងអស់ដែលមិនមកពីជំនឿ គឺជាការខុសឆ្គង។
១៥ ក៏ប៉ុន្តែយើងដែលជាអ្នកមានជំនឿខ្លាំងគួរទ្រាំទ្រពួកអ្នកដែលមានចំណុចខ្សោយ ហើយយើងមិនត្រូវរកបំពេញចិត្តខ្លួនយើងឡើយ។ ២ ចូរយើងទាំងអស់គ្នាបំពេញចិត្តអ្នកជិតខាងដោយការល្អដែលពង្រឹងជំនឿរបស់គេ។ ៣ ព្រោះសូម្បីតែគ្រិស្តមិនបានរកបំពេញចិត្តខ្លួនលោកដែរ ប៉ុន្តែដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ «ពាក្យជេរប្រមាថរបស់ពួកអ្នកដែលកំពុងជេរប្រមាថលោក បានធ្លាក់មកលើខ្ញុំវិញ»។ ៤ ព្រោះអ្វីៗទាំងអស់ដែលបានត្រូវសរសេរទុកជាមុន បានត្រូវសរសេរទុកដើម្បីណែនាំយើង ដើម្បីឲ្យយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹម តាមរយៈការស៊ូទ្រាំរបស់យើង និងការសម្រាលទុក្ខពីបទគម្ពីរ។ ៥ សូមព្រះដែលផ្ដល់សមត្ថភាពស៊ូទ្រាំនិងការសម្រាលទុក្ខ អនុគ្រោះឲ្យអ្នកទាំងអស់គ្នាមានចិត្តគំនិតដូចគ្រិស្តយេស៊ូ ៦ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានចិត្តព្រមព្រៀងគ្នាដោយសំឡេងតែមួយសរសើរតម្កើងលោកដែលជាព្រះនិងជាបិតារបស់លោកយេស៊ូគ្រិស្តជាម្ចាស់របស់យើង។
៧ ចូរទទួលស្វាគមន៍គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចគ្រិស្តបានទទួលស្វាគមន៍យើង ដើម្បីឲ្យព្រះទទួលការសរសើរតម្កើង។ ៨ ព្រោះខ្ញុំសូមប្រាប់ថា គ្រិស្តបានទៅជាអ្នកបម្រើពួកអ្នកដែលបានទទួលការកាត់ចុងស្បែក* ដើម្បីសឲ្យឃើញថាព្រះគឺពិតត្រង់ ហើយដើម្បីបញ្ជាក់សេចក្ដីសន្យាទាំងប៉ុន្មានរបស់ព្រះចំពោះពួកបុព្វបុរសរបស់ពួកគេ ៩ ហើយដើម្បីឲ្យប្រជាជាតិនានាសរសើរតម្កើងព្រះដោយសារសេចក្ដីមេត្ដាករុណារបស់លោក។ ដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ «ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំនឹងប្រកាសទទួលស្គាល់លោកជាចំហនៅក្នុងចំណោមប្រជាជាតិនានា ហើយខ្ញុំនឹងច្រៀងសរសើរនាមរបស់លោក»។ ១០ លោកមានប្រសាសន៍ទៀតថា៖ «ប្រជាជាតិទាំងឡាយអើយ ចូរត្រេកអរជាមួយនឹងរាស្ត្ររបស់លោកចុះ»។ ១១ បទគម្ពីរមួយទៀតចែងថា៖ «ប្រជាជាតិទាំងឡាយអើយ ចូរសរសើរព្រះយេហូវ៉ា ហើយចូរឲ្យជនជាតិទាំងឡាយសរសើរលោកចុះ»។ ១២ ក្នុងបទគម្ពីរមួយទៀតអេសាយថា៖ «ឫសនៃអ៊ីសាយនឹងលេចមក ហើយនឹងមានលោកម្នាក់មកដល់ដើម្បីគ្រប់គ្រងប្រជាជាតិនានា។ ប្រជាជាតិនានានឹងសង្ឃឹមលើលោក»។ ១៣ សូមព្រះដែលផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹម ធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាពោរពេញទៅដោយអំណរនិងសេចក្ដីសុខសាន្តគ្រប់ប្រការ ដោយសារអ្នករាល់គ្នាមានជំនឿលើលោក ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏បរិបូរដោយឫទ្ធានុភាពនៃសកម្មពល* បរិសុទ្ធ។
១៤ ម្យ៉ាងទៀត បងប្អូនខ្ញុំអើយ ខ្ញុំជឿជាក់ថាអ្នករាល់គ្នា ក៏ពោរពេញទៅដោយគុណធម៌ដែរ ដូចអ្នករាល់គ្នាពោរពេញទៅដោយចំណេះសព្វគ្រប់ ហើយថាអ្នករាល់គ្នាអាចដាស់តឿនគ្នាទៅវិញទៅមកទៀតផង។ ១៥ ក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំសរសេរមកអ្នករាល់គ្នាយ៉ាងត្រង់ៗអំពីចំណុចខ្លះ ទុកជាការរំលឹកដល់អ្នករាល់គ្នាម្ដងទៀត ដោយសារគុណដ៏វិសេសលើសលប់ដែលខ្ញុំបានទទួលពីព្រះ ១៦ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំធ្វើជាអ្នកបម្រើ* នៃគ្រិស្តយេស៊ូដើម្បីប្រជាជាតិនានា ដោយចូលរួមក្នុងកិច្ចការដ៏បរិសុទ្ធ គឺជាការប្រកាសដំណឹងល្អនៃព្រះ ដើម្បីឲ្យគ្រឿងបូជា ពោលគឺប្រជាជាតិទាំងនេះ ជាគ្រឿងបូជាដែលល្អគួរទទួលយក និងដែលបានត្រូវញែកជាបរិសុទ្ធដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធ។
១៧ ដូច្នេះ បើគិតពីកិច្ចបម្រើព្រះ ខ្ញុំមានហេតុត្រេកអរក្នុងនាមជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្តយេស៊ូ។ ១៨ ខ្ញុំមិនហ៊ានប្រាប់អ្វីសោះ ប្រសិនបើមិនមែនជាការដែលគ្រិស្តបានធ្វើតាមរយៈខ្ញុំដើម្បីឲ្យប្រជាជាតិនានាស្ដាប់បង្គាប់។ លោកបានធ្វើដូច្នេះតាមរយៈពាក្យនិងការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្ញុំ ១៩ ព្រមទាំងដោយឫទ្ធានុភាពនៃទីសម្គាល់និងការអស្ចារ្យ ហើយដោយឫទ្ធានុភាពនៃសកម្មពលបរិសុទ្ធ។ ជាលទ្ធផល ខ្ញុំបានផ្សាយដំណឹងល្អអំពីគ្រិស្តយ៉ាងសព្វគ្រប់ តាំងពីក្រុងយេរូសាឡិម រហូតដល់អ៊ីលីរីកុម។ ២០ យ៉ាងនេះ ខ្ញុំបានតាំងចិត្តមិនប្រកាសដំណឹងល្អនៅកន្លែងដែលគេបានឮនាមរបស់គ្រិស្តរួចហើយទេ ដើម្បីកុំឲ្យខ្ញុំសង់លើគ្រឹះដែលអ្នកផ្សេងទៀតបានចាក់រួចហើយ ២១ ប៉ុន្តែដូចបទគម្ពីរចែងថា៖ «ពួកអ្នកដែលមិនមានគេប្រកាសប្រាប់អំពីលោកនឹងឃើញលោក ហើយពួកអ្នកដែលមិនបានឮនឹងយល់»។
២២ ម្ល៉ោះហើយ ខ្ញុំបានត្រូវរារាំងជាច្រើនដង មិនឲ្យមកឯអ្នករាល់គ្នា។ ២៣ ប៉ុន្តែឥឡូវ ដោយសារគ្មានតំបន់ណានៅទីនេះដែលខ្ញុំមិនទាន់ផ្សព្វផ្សាយ ហើយដោយសារខ្ញុំចង់ជួបអ្នករាល់គ្នាយ៉ាងខ្លាំងអស់ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ២៤ នោះខ្ញុំសង្ឃឹមយ៉ាងមុតមាំថាអាចឃើញអ្នករាល់គ្នា ពេលដែលខ្ញុំកំពុងធ្វើដំណើរទៅស្រុកអេស្ប៉ាញ ហើយក៏សង្ឃឹមថាក្រោយពីខ្ញុំបានសំណេះសំណាលជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាអស់មួយរយៈពេល អ្នករាល់គ្នានឹងជូនដំណើរខ្ញុំមួយកំណាត់ផ្លូវទៅស្រុកនោះ។ ២៥ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ ខ្ញុំហៀបនឹងចេញដំណើរទៅក្រុងយេរូសាឡិមដើម្បីបម្រើពួកអ្នកបរិសុទ្ធ។ ២៦ ព្រោះអ្នកដែលនៅម៉ាសេដូន និងខេត្តអាខេយ៉ាបានជួយជាវិភាគទានដោយអំណរសម្រាប់ពួកអ្នកបរិសុទ្ធដែលក្រីក្រនៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ២៧ ពិតមែន ពួកគាត់បានធ្វើដូច្នេះដោយអំណរ ប៉ុន្តែពួកគាត់ក៏ជំពាក់ពួកអ្នកបរិសុទ្ធនៅក្រុងយេរូសាឡិម ព្រោះប្រសិនបើប្រជាជាតិនានាបានរួមចំណែកក្នុងអ្វីៗពីព្រះដែលជារបស់ពួកអ្នកបរិសុទ្ធទាំងនេះ ពួកគាត់ក៏មានភារកិច្ចជួយបំពេញសេចក្ដីត្រូវការក្នុងជីវភាពរបស់ពួកអ្នកបរិសុទ្ធដែរ។ ២៨ ម្ល៉ោះហើយ បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានសម្រេចការនេះ ហើយបានប្រគល់វិភាគទាននេះដល់ដៃពួកគាត់ ខ្ញុំនឹងចេញដំណើរទៅស្រុកអេស្ប៉ាញ ហើយពេលដែលធ្វើដំណើរ ខ្ញុំនឹងមកឯអ្នករាល់គ្នា។ ២៩ ម្យ៉ាងទៀត ខ្ញុំដឹងថាពេលខ្ញុំមកឯអ្នករាល់គ្នា ខ្ញុំនឹងមកដោយមានពរដ៏បរិបូរពីគ្រិស្ត។
៣០ បងប្អូនអើយ ឥឡូវខ្ញុំសូមបំផុសទឹកចិត្តអ្នករាល់គ្នាតាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្តជាម្ចាស់របស់យើង និងតាមរយៈសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីសកម្មពលរបស់ព្រះ ឲ្យរួមជាមួយនឹងខ្ញុំក្នុងការព្យាយាមអធិដ្ឋានអង្វរព្រះដើម្បីខ្ញុំ ៣១ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានរួចពីពួកអ្នកមិនជឿនៅតំបន់យូឌា ហើយដើម្បីឲ្យកិច្ចបម្រើរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ក្រុងយេរូសាឡិមបានគាប់ចិត្តដល់ពួកអ្នកបរិសុទ្ធ ៣២ ដើម្បីនៅពេលដែលខ្ញុំមកឯអ្នករាល់គ្នាទាំងមានអំណរដោយបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ ខ្ញុំនឹងទទួលកម្លាំងចិត្តជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា។ ៣៣ សូមព្រះដែលផ្ដល់សេចក្ដីសុខសាន្តនៅជាមួយនឹងអ្នកទាំងអស់គ្នា។ អាមេន។
១៦ ខ្ញុំសូមណែនាំឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្គាល់ភីបេ ជាបងស្រីរបស់យើង ដែលជាអ្នកបម្រើក្នុងក្រុមជំនុំនៅក្រុងសង់គ្រា ២ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាទទួលស្វាគមន៍នាងក្នុងលោកម្ចាស់ តាមរបៀបដែលសមនឹងពួកអ្នកបរិសុទ្ធ ហើយដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាជួយនាងក្នុងរឿងអ្វីក៏ដោយដែលនាងត្រូវការអ្នករាល់គ្នាជួយ ព្រោះរូបនាងក៏ធ្លាប់ជួយការពារបងប្អូនជាច្រើននាក់ រួមទាំងរូបខ្ញុំផ្ទាល់ផង។
៣ ខ្ញុំផ្ដាំសួរសុខទុក្ខព្រីស្កានិងអាគីឡា ជាអ្នករួមធ្វើការជាមួយនឹងខ្ញុំក្នុងគ្រិស្តយេស៊ូ ៤ ក៏ជាអ្នកដែលបានប្រថុយជីវិតដើម្បីសង្គ្រោះជីវិត* ខ្ញុំ ហើយមិនត្រឹមតែខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេដែលអរគុណពួកគាត់ តែក្រុមជំនុំទាំងអស់របស់ប្រជាជាតិនានាក៏អរគុណពួកគាត់ដែរ ៥ ក៏ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខក្រុមជំនុំដែលជួបជុំគ្នានៅផ្ទះរបស់ពួកគាត់។ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខអេប៉ាយណេតជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ដែលជាផលដំបូងសម្រាប់គ្រិស្ត នៅអាស៊ី។ ៦ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខម៉ារៀ ដែលបានធ្វើការជាច្រើនយ៉ាងនឿយហត់ដើម្បីអ្នករាល់គ្នា។ ៧ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខអាន់ត្រូនីកនិងយូនាស ជាសាច់ញាតិរបស់ខ្ញុំនិងជាអ្នកដែលធ្លាប់ជាប់គុកជាមួយនឹងខ្ញុំ។ បុរសទាំងនោះមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះល្អក្នុងចំណោមពួកសាវ័ក ហើយបានកាន់តាមគ្រិស្តយូរជាងខ្ញុំ។
៨ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខអាំភ្លីអេទូសជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំក្នុងលោកម្ចាស់។ ៩ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខអ៊ូបាន់ ជាអ្នករួមការងារជាមួយនឹងយើងក្នុងគ្រិស្ត ហើយខ្ញុំផ្ដាំសួរសុខទុក្ខស្ដាគីសជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ។ ១០ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខអាពើលេស ជាអ្នកស្មោះត្រង់ក្នុងគ្រិស្ត។ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខពួកអ្នកផ្ទះអារីស្តូប៊ូល។ ១១ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខហេរ៉ូឌាន ជាសាច់ញាតិរបស់ខ្ញុំ។ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខពួកអ្នកផ្ទះណាគីសដែលជាអ្នកកាន់តាមលោកម្ចាស់។ ១២ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខទ្រីភេននិងទ្រីផូស ជាពួកស្ត្រីដែលកំពុងធ្វើការយ៉ាងនឿយហត់ក្នុងលោកម្ចាស់។ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខពើស៊ីសជាទីស្រឡាញ់របស់យើង ព្រោះនាងបានធ្វើការជាច្រើនយ៉ាងនឿយហត់ក្នុងលោកម្ចាស់។ ១៣ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខរូហ្វូស ជាអ្នកបម្រើល្អឆ្នើមម្នាក់របស់លោកម្ចាស់ ហើយខ្ញុំផ្ដាំសួរសុខទុក្ខម្ដាយរបស់គាត់ ដែលខ្ញុំក៏ចាត់ទុកជាម្ដាយរបស់ខ្ញុំដែរ។ ១៤ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខអាស៊ីងគ្រីត ផ្លេកូន ហ៊ើមេស ប៉ាត្រូបាស ហ៊ើម៉ាស និងបងប្អូនទាំងប៉ុន្មានដែលនៅជាមួយនឹងពួកគាត់។ ១៥ ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខភីឡូឡូកុសនិងយូលាស នេរូសនិងប្អូនស្រីរបស់គាត់ ហើយអូលីមប៉ាសនិងពួកអ្នកបរិសុទ្ធទាំងអស់ដែលនៅជាមួយនឹងពួកគាត់។ ១៦ ចូរសួរសុខទុក្ខគ្នាទៅវិញទៅមកដោយការថើបដែលប្រកបទៅដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ជាបងប្អូន។ ក្រុមជំនុំទាំងអស់ក្នុងគ្រិស្តផ្ដាំសួរសុខទុក្ខអ្នករាល់គ្នា។
១៧ បងប្អូនអើយ ខ្ញុំសូមបំផុសទឹកចិត្តអ្នករាល់គ្នាឲ្យចំណាំមើលពួកអ្នកដែលបណ្ដាលឲ្យបែកបាក់គ្នានិងបង្កហេតុដែលនាំឲ្យជំពប់ដួល ដែលផ្ទុយនឹងសេចក្ដីបង្រៀនដែលអ្នករាល់គ្នាបានទទួល ហើយចូរជៀសចេញពីអ្នកទាំងនោះ។ ១៨ ព្រោះមនុស្សបែបនោះមិនមែនជាខ្ញុំបម្រើរបស់គ្រិស្តជាម្ចាស់យើងទេ តែជាខ្ញុំបម្រើក្រពះរបស់ពួកគេវិញ ហើយពួកគេល្បួងលួងលោមចិត្តរបស់មនុស្សស្លូតត្រង់ ដោយពាក្យផ្អែមពីរោះនិងសម្ដីបញ្ចើចបញ្ចើ។ ១៩ ព្រោះមនុស្សទាំងអស់បានកត់សម្គាល់ថាអ្នករាល់គ្នាស្ដាប់បង្គាប់។ ដូច្នេះ ខ្ញុំអរសប្បាយដោយសារអ្នករាល់គ្នា។ ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានប្រាជ្ញាខាងអ្វីដែលល្អ តែគ្មានពិសោធន៍ខាងអ្វីដែលអាក្រក់។ ២០ បន្ដិចទៀតព្រះដែលផ្ដល់សេចក្ដីសុខសាន្តនឹងកិនកម្ទេចសាថាន* ក្រោមជើងរបស់អ្នករាល់គ្នា។ សូមគុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់លោកយេស៊ូជាម្ចាស់របស់យើងនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា។
២១ ធីម៉ូថេ ជាអ្នករួមការងារជាមួយនឹងខ្ញុំផ្ដាំសួរសុខទុក្ខអ្នករាល់គ្នា ហើយលូសៀស យេសុន និងសូស៊ីប៉ាទែរ ដែលជាសាច់ញាតិរបស់ខ្ញុំក៏សួរសុខទុក្ខអ្នករាល់គ្នាដែរ។
២២ ខ្ញុំ ទើទាស ដែលជាអ្នកសរសេរសំបុត្រនេះ សូមសួរសុខទុក្ខអ្នករាល់គ្នាក្នុងលោកម្ចាស់។
២៣ កៃយុស ជាអ្នកទទួលខ្ញុំនិងជាអ្នកទទួលក្រុមជំនុំទាំងមូលក៏ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខអ្នករាល់គ្នា។ អេរ៉ាស្ទុស ជាមេឃ្លាំងប្រាក់របស់ក្រុង និងគ័រទូសជាប្អូនប្រុសរបស់គាត់ផ្ដាំសួរសុខទុក្ខអ្នករាល់គ្នា។ ២៤ * ——
២៥ ព្រះអាចធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នារឹងមាំ ស្របទៅតាមដំណឹងល្អដែលខ្ញុំប្រកាស និងស្របទៅតាមការផ្សព្វផ្សាយអំពីលោកយេស៊ូគ្រិស្ត តាមការបើកបង្ហាញនូវអាថ៌កំបាំងដ៏ពិសិដ្ឋដែលបានត្រូវទុកជារឿងសម្ងាត់អស់កាលយូរលង់ ២៦ តែឥឡូវបានត្រូវសម្ដែងឲ្យឃើញវិញ ស្របទៅតាមបង្គាប់របស់ព្រះដែលស្ថិតនៅជារៀងរហូត ក៏បានត្រូវប្រកាសឲ្យដឹងក្នុងប្រជាជាតិទាំងអស់ តាមរយៈទំនាយក្នុងបទគម្ពីរ ដើម្បីឲ្យពួកគេមានជំនឿហើយស្ដាប់បង្គាប់លោក។ ២៧ សូមព្រះ ដែលមានតែលោកប៉ុណ្ណោះដែលមានប្រាជ្ញា ប្រកបដោយសិរីរុងរឿងតាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្តជារៀងរហូត។ អាមេន។
[កំណត់សម្គាល់]
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៤
ភាសាក្រិច«អាប៉ូស្តូឡូស»។ មានន័យថា«អ្នកដែលត្រូវគេចាត់ឲ្យទៅ»
ឬ«ញែកចេញទុកដើម្បីប្រកាស»
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
ឬ«ខ្នាតតម្រាសុចរិតរបស់លោក»
ឬ«ច្រណែនចង់បានរបស់អ្នកដទៃ»
សំដៅទៅការប្រព្រឹត្តជាទម្លាប់
ឬ«សង្កត់ចិត្ត»
ក្នុងខនេះនិងខបន្ទាប់ ពាក្យថា«ពួកក្រិច»សំដៅទៅអ្នកដែលមិនមែនជាជនជាតិយូដា
មើលកំណត់សម្គាល់រ៉ូម ៥:១២
នេះសំដៅទៅការបង្រៀនដោយមាត់ទទេ
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៥:១៧
មើលកំណត់សម្គាល់លូក ១:៥៩
ឬ«តាមលក្ខណៈធម្មជាតិ»
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
មើលកំណត់សម្គាល់លូក ១:៥៩
មើលកំណត់សម្គាល់រ៉ូម ៥:១២
ឬ«ការធ្វើគុណដ៏វិសេសលើសលប់»
មើលកំណត់សម្គាល់រ៉ូម ៥:១២
មើលកំណត់សម្គាល់លូក ១:៥៩
ន័យត្រង់«បិទត្រា»
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៥:១៧
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
សំដៅទៅអ្វីក៏ដោយដែលមិនសមស្របតាមបុគ្គលិកលក្ខណៈ ខ្នាតតម្រា ការប្រព្រឹត្ត ឬបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ ហើយអ្វីក៏ដោយដែលធ្វើឲ្យល្អក់កករដល់ទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងព្រះ
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៥:១៧
មើលកំណត់សម្គាល់រ៉ូម ៥:១២
ន័យត្រង់«ទទួលការជ្រមុជក្នុងសេចក្ដីស្លាប់របស់លោក»
មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៥
ន័យត្រង់«ភាពទន់ខ្សោយនៃសាច់ឈាមរបស់អ្នករាល់គ្នា»
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៥:១៧
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
មើលកំណត់សម្គាល់រ៉ូម ៥:១២
សំដៅទៅការមានភាពខុសឆ្គង
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
មើលកំណត់សម្គាល់រ៉ូម ៥:១២
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៥:១៧
ន័យត្រង់«ដើរ»
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
ភាសាអារ៉ាម មានន័យថា«ឱលោកឪពុកអើយ!»ឬ«លោកឪពុក»
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៥:២៩
មើលកំណត់សម្គាល់ម៉ាថ ៥:១៧
ភាសាក្រិច«ផ្ស៊ីគី»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ក
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
ភាសាក្រិច«ផ្ស៊ីគី» មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ក
ឬ«អ្នកបម្រើសាធារណជន»
មើលកំណត់សម្គាល់កាឡ ៥:១៩
សំដៅទៅការបំផ្លាញឬបង្ខូចជំនឿរបស់ពួកគេ ឬបំផ្លាញលទ្ធភាពបានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅអនាគត
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
មើលកំណត់សម្គាល់លូក ១:៥៩
ភាសាក្រិច«ភ្នូម៉ា»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ខ
ឬ«អ្នកបម្រើសាធារណជន»
ភាសាក្រិច«ផ្ស៊ីគី»។ មើលសេចក្ដីពន្យល់បន្ថែមផ្នែកទី៦ក
ភាសាក្រិច«សាថាណាស»។ មានន័យថា«អ្នកប្រឆាំង»ឬ«សត្រូវ»
ឯកសារភាសាក្រិចចាស់ជាងគេ មិនមានឃ្លាថា៖ «គុណដ៏វិសេសលើសលប់របស់លោកយេស៊ូជាម្ចាស់របស់យើងនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា។ អាមេន» ដែលដូចគ្នានឹងឃ្លានៅចុងខ២០