បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម
ប៉មយាម
បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិត
ខ្មែរ
  • គម្ពីរ
  • សៀវភៅផ្សេងៗ
  • កិច្ចប្រជុំ
  • bi7 កាឡាទី ១:១-៦:១៨
  • កាឡាទី

សុំទោស គ្មានវីដេអូទេ

សុំទោស វីដេអូមានបញ្ហា

  • កាឡាទី
  • សេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីពីបទគម្ពីរគ្រិស្តសាសនិកជាភាសាក្រិច
សេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីពីបទគម្ពីរគ្រិស្តសាសនិកជាភាសាក្រិច
កាឡាទី

ជូន​ចំពោះ​គ្រិស្ត​សាសនិក​នៅ​ខេត្ត​កាឡាទី

១ ពីខ្ញុំ ប៉ូល ដែល​ជា​សាវ័ក* មិន​មែន​ជា​សាវ័ក​របស់​មនុស្ស ឬ​តាម​រយៈ​មនុស្ស​ឡើយ តែ​តាម​រយៈ​លោក​យេស៊ូ​គ្រិស្ត* និង​ព្រះ​ដែល​ជា​បិតា ដែល​បាន​ប្រោស​លោក​ឲ្យ​រស់​ពី​ស្លាប់​ឡើង​វិញ ២ ខ្ញុំ​និង​បង​ប្អូន​ទាំង​អស់​ដែល​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ សូម​សរសេរ​ទៅ​កាន់​ក្រុម​ជំនុំ​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ខេត្ត​កាឡាទី៖

៣ សូម​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ប្រកបដោយ​គុណ​ដ៏​វិសេស​លើស​លប់​និង​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ត​ពី​ព្រះ ជា​បិតា​របស់​យើង និង​ពី​លោក​ម្ចាស់​យេស៊ូ​គ្រិស្ត។ ៤ លោក​បាន​ប្រគល់​ខ្លួន​លោក​ជា​ថ្នូរ​នឹង​ការ​ខុស​ឆ្គង* របស់​យើង ដើម្បី​សង្គ្រោះ​យើង​ពី​របៀប​របប​នៃ​ពិភព​លោក​អាក្រក់​នៅ​សម័យ​នេះ ស្រប​តាម​បំណងប្រាថ្នា​របស់​ព្រះ​ដែល​ជា​បិតា​របស់​យើង ៥ ជា​ព្រះ​ដែល​គួរ​នឹង​ទទួល​ការ​សរសើរ​តម្កើង​ជា​រៀង​រហូត។ អាមេន។

៦ ខ្ញុំ​ឆ្ងល់​ណាស់ ដោយ​ឃើញ​ថា​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឆាប់​ឃ្លាត​ចេញ​ពី​លោក​ដែល​បាន​ហៅ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដោយ​គុណ​ដ៏​វិសេស​លើស​លប់​របស់​គ្រិស្ត ហើយ​កំពុង​ស្ដាប់​តាម​ដំណឹង​ល្អ​បែប​ផ្សេង​វិញ។ ៧ ប៉ុន្តែ​នោះ​មិន​មែន​ជា​ដំណឹង​ល្អ​បែប​ផ្សេង​ទេ តាម​ពិត​គឺ​មាន​មនុស្ស​ខ្លះ​ដែល​ចង់​រំខាន​អ្នក​រាល់​គ្នា ហើយ​ចង់​បង្ខុស​ដំណឹង​ល្អ​អំពី​គ្រិស្ត។ ៨ ក៏​ប៉ុន្តែ​ទោះ​ជា​យើង​ឬ​ទេវតា​មួយ​ពី​ស្ថាន​សួគ៌​ប្រកាស​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​អំពី​ដំណឹងល្អ​ផ្សេង ខុស​ពី​ដំណឹង​ល្អ​ដែល​យើង​បាន​ប្រកាស​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​ត្រូវ​បណ្ដាសា។ ៩ ដូច​យើង​បាន​និយាយ​ខាង​លើ​ហើយ ខ្ញុំ​សុំ​និយាយ​ម្ដង​ទៀត​ថា អ្នក​ណា​ក៏​ដោយ​ដែល​កំពុង​ប្រកាស​ប្រាប់​ដំណឹង​ល្អ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា ខុស​ពី​អ្វី​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ជឿ​ហើយ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​ត្រូវ​បណ្ដាសា។

១០ តើ​ខ្ញុំ​កំពុង​ព្យាយាម​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​ខ្ញុំ ឬ​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​ពេញ​ចិត្ត? តើ​ខ្ញុំ​កំពុង​ព្យាយាម​ផ្គាប់​ចិត្ត​មនុស្ស​ឬ? ប្រសិនបើ​ខ្ញុំ​នៅ​តែ​ព្យាយាម​ផ្គាប់​ចិត្ត​មនុស្ស ខ្ញុំ​មិន​មែន​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​គ្រិស្ត​ទេ។ ១១ បង​ប្អូន​អើយ ព្រោះ​ខ្ញុំ​សូម​បញ្ជាក់​ថា ដំណឹង​ល្អ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ប្រកាស​មិន​មែន​មក​ពី​មនុស្ស​ទេ ១២ ព្រោះ​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ទទួល​ដំណឹង​នោះ​ពី​មនុស្ស​ឡើយ ក៏​មិន​បាន​ត្រូវ​គេ​បង្រៀន​ដំណឹង​នោះ​ដែរ តែ​លោក​យេស៊ូ​គ្រិស្ត​បាន​បើក​បង្ហាញ​ដំណឹង​នោះ​ដល់​ខ្ញុំ។

១៣ អ្នក​រាល់​គ្នា​ច្បាស់​ជា​បាន​ឮ​អំពី​ការ​ដែល​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ប្រព្រឹត្ត​កាល​ដែល​ខ្ញុំ​កាន់​សាសនាយូដា គឺថា​ខ្ញុំ​ចេះ​តែ​បៀតបៀន​ក្រុម​ជំនុំ​របស់​ព្រះ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ហួស​ហេតុ ក៏បាន​បំផ្លាញ​ក្រុម​ជំនុំ​នោះ​ទៀត​ផង ១៤ ហើយ​ខ្ញុំ​កាន់​តាម​សាសនាយូដា​បាន​ប្រសើរ​ជាង​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ដែល​ជា​ជន​រួម​ជាតិ​របស់​ខ្ញុំ​និង​អ្នក​ដែល​ស្រករ​ខ្ញុំ ដោយ​សារ​ខ្ញុំ​ខំ​ខ្នះខ្នែង​ខ្លាំង​ជាង​ពួក​គេ​ឆ្ងាយ​ណាស់​ក្នុង​ការ​ប្រតិបត្ដិ​តាម​ទំនៀម​ទម្លាប់​នៃ​ពួក​បុព្វបុរស​របស់​ខ្ញុំ។ ១៥ ក៏​ប៉ុន្តែ​កាល​ព្រះ ដែល​បាន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ខ្ញុំ​កើត​មក ហើយ​ដែល​បាន​ហៅ​ខ្ញុំ​តាម​រយៈ​គុណ​ដ៏​វិសេស​លើស​លប់​របស់​លោក បាន​ពេញ​ចិត្ត ១៦ បើក​បង្ហាញ​បុត្រ​របស់​លោក​តាម​រយៈ​ខ្ញុំ ដើម្បី​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ប្រកាស​ដំណឹង​ល្អ​អំពី​លោក​ដល់​ជន​ជាតិ​ដទៃ នោះ​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ទៅ​សួរ​យោបល់​អ្នក​ឯ​ទៀត​ភ្លាមៗ​ទេ។ ១៧ ខ្ញុំ​ក៏​មិន​បាន​ឡើង​ទៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ដើម្បី​ជួប​អ្នក​ដែល​ជា​សាវ័ក​មុន​ខ្ញុំ​ដែរ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​បាន​ចេញ​ទៅ​ស្រុក​អារ៉ាប់​វិញ រួច​ខ្ញុំ​ត្រឡប់​មក​ក្រុង​ដាម៉ាស់។

១៨ បី​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​ឡើង​ទៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ដើម្បី​ជួប​កេផាស ហើយ​ក៏​បាន​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​គាត់​អស់​ដប់​ប្រាំ​ថ្ងៃ។ ១៩ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​មិន​បាន​ឃើញ​សាវ័ក​ណា​ទៀត​ទេ ក្រៅ​ពី​យ៉ាកុប​ដែល​ជា​ប្អូន​ប្រុស​របស់​លោក​ម្ចាស់​ប៉ុណ្ណោះ។ ២០ ឥឡូវ មើល! ខ្ញុំ​សូម​ប្រាប់​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ព្រះ​ថា អ្វីៗ​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​សរសេរ​ទៅ​កាន់​អ្នក​រាល់​គ្នា មិន​មែន​ជា​សេចក្ដី​ភូតភរ​ទេ។

២១ បន្ទាប់​ពី​នោះ ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​តំបន់​ស៊ីរី​និង​ស៊ីលីស៊ី។ ២២ ប៉ុន្តែ​បណ្ដា​ក្រុម​ជំនុំ​គ្រិស្ត​សាសនិក​នៅ​តំបន់​យូឌា​មិន​បាន​ស្គាល់​មុខ​ខ្ញុំ​ទេ ២៣ ពួក​គាត់​គ្រាន់តែ​បាន​ឮ​ថា៖ «ឥឡូវ បុរស​ដែល​ធ្លាប់​បៀតបៀន​យើង​កំពុង​ប្រកាស​ដំណឹង​ល្អ​អំពី​សាសនា​ដែល​គាត់​ធ្លាប់​បំផ្លាញ»។ ២៤ ដូច្នេះ ពួក​គាត់​ចាប់​ផ្ដើម​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះ​ដោយ​សារ​ខ្ញុំ។

២ ដប់​បួន​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក ខ្ញុំ​បាន​ឡើង​ទៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ម្ដង​ទៀត​ជា​មួយ​នឹងបាណាបាស ហើយ​បាន​នាំ​ទីតុស​ទៅ​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ​ដែរ។ ២ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ឡើង​ទៅ​ដោយ​សារ​អ្វី​ដែល​បាន​ត្រូវ​បើក​បង្ហាញ​ដល់​ខ្ញុំ។ រួច​ខ្ញុំ​រៀប​រាប់​ប្រាប់​បុរស​សំខាន់ៗ​ក្នុង​ក្រុម​ជំនុំ​អំពី​ដំណឹង​ល្អ​ដែល​ខ្ញុំ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ដល់​ជន​ជាតិ​ដទៃ ក៏​ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​ពួក​គាត់​ដោយ​ឡែក​ពី​គេ ដោយ​បារម្ភ​ថា​កិច្ច​បម្រើ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​បំពេញ​ឬ​កំពុង​បំពេញ​ប្រហែលជា​ឥត​ប្រយោជន៍។ ៣ ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ សូម្បី​តែ​ទីតុស​ក៏​មិន​ព្រម​ទទួល​ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក* ដែរ ទោះ​បី​គាត់​ជា​ជន​ជាតិ​ក្រិច​ក៏​ដោយ។ ៤ ក៏​ប៉ុន្តែ​ដោយ​សារ​បង​ប្អូន​ក្លែង​ក្លាយ​ដែល​បាន​ចូល​មក​ដោយ​សម្ងាត់ គឺថា​បាន​លួច​បន្លំ​ចូល​ឃ្លាំ​មើល​ក្នុង​បំណង​រក​វិធី​បំផ្លាញ​សេរីភាព​ដែល​យើង​មាន​ក្នុង​នាម​ជាអ្នកកាន់​តាម​គ្រិស្ត​យេស៊ូ ដើម្បី​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ទៅ​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​ដាច់​ថ្លៃ . . . ៥ ចំពោះ​អ្នក​ទាំង​នោះ យើង​មិន​បាន​ចុះ​ចូល​ស្ដាប់​តាម​ឡើយ សូម្បី​តែ​មួយ​ភ្លែត​ក៏​ដោយ ដើម្បី​ឲ្យ​សេចក្ដី​ពិត​នៃ​ដំណឹង​ល្អ​នៅ​ជាប់​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​និច្ច។

៦ ប៉ុន្តែ​ចំណែក​ពួក​អ្នក​ដែល​មើល​ទៅ​ដូច​ជា​មនុស្ស​សំខាន់​ក្នុង​ក្រុម​ជំនុំ តាម​ពិត​ពួក​គាត់​មិន​បាន​បន្ថែម​ចំណេះ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​សោះ។ ទោះ​បី​ពី​មុន​ពួក​គាត់​ជា​អ្វី​ក៏​ដោយ នោះ​មិន​សំខាន់​ចំពោះ​ខ្ញុំ​ទេ ពីព្រោះ​ទស្សនៈ​ដែល​អ្នក​ដទៃ​មាន​អំពី​មនុស្ស​ណា​ម្នាក់ គឺ​មិន​សំខាន់​ចំពោះ​ព្រះ​ឡើយ។ ៧ ប៉ុន្តែ​ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ពេល​ដែល​ពួក​គាត់​ឃើញ​ថា​ដំណឹង​ល្អ​សម្រាប់​ជន​ជាតិ​ដទៃ* បាន​ត្រូវ​ប្រគល់​មក​ខ្ញុំ ដូច​ដំណឹង​ល្អ​សម្រាប់​ជន​ជាតិ​យូដា* បាន​ត្រូវ​ប្រគល់​ទៅ​ពេត្រុស ៨ (ព្រោះ​លោក​ដែល​បាន​ឲ្យ​អំណាច​ដល់​ពេត្រុស​ដើម្បី​ធ្វើ​ជា​សាវ័ក​សម្រាប់​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក ក៏​បាន​ឲ្យ​អំណាច​ដល់​ខ្ញុំ​ដើម្បី​ធ្វើ​ជា​សាវ័ក​សម្រាប់​ជន​ជាតិ​ដទៃ) ៩ ពេល​ដែល​ពួក​គាត់​ដឹង​អំពី​គុណ​ដ៏​វិសេស​លើស​លប់​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល នោះ​យ៉ាកុប កេផាស និង​យ៉ូហាន ជា​ពួក​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​គេ​ចាត់​ទុក​ជា​សសរ​នៃ​ក្រុម​ជំនុំ បាន​ហុច​ដៃ​ស្ដាំ​មក​យើង​ដើម្បី​បញ្ជាក់​ការ​យល់​ព្រម​ថា ខ្ញុំ​នឹង​បាណាបាស​គួរ​ទៅ​ឯ​ជន​ជាតិ​ដទៃ តែ​ពួក​គាត់​នឹង​ទៅ​ឯ​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក។ ១០ ពួក​គាត់​គ្រាន់តែ​ប្រាប់​យើង​កុំ​ឲ្យ​ភ្លេច​គិត​ដល់​បង​ប្អូន​ក្រី​ក្រ។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ព្យាយាម​ធ្វើ​ការ​នោះ​ដោយ​ស្មោះ​អស់ពី​ចិត្ត​ដែរ។

១១ ក៏​ប៉ុន្តែ​ពេល​កេផាស​មក​ដល់​ក្រុង​អាន់ទីយ៉ូក ខ្ញុំ​បាន​ប្រឆាំង​គាត់​នៅ​ចំពោះ​មុខ​តែ​ម្ដង ពីព្រោះ​គាត់​គួរ​ទទួល​ការ​ផ្ដន្ទា​ទោស។ ១២ ព្រោះ​មុន​ពេល​បុរស​ខ្លះ​ពី​យ៉ាកុប​មក​ដល់ កេផាស​ធ្លាប់​បរិភោគ​ជា​មួយ​នឹង​ជន​ជាតិ​ដទៃ ប៉ុន្តែ​ពេល​ដែល​បុរស​ទាំង​នោះ​មក​ដល់ កេផាស​ដក​ខ្លួន​ចេញ ហើយ​នៅ​ដោយ​ឡែក​ពី​ជន​ជាតិ​ដទៃ​នោះ ដោយ​សារ​គាត់​ខ្លាច​ពួក​អ្នក​ដែល​គាំទ្រ​ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក។ ១៣ ជន​ជាតិ​យូដា​ឯ​ទៀត​ទាំង​អស់​ក៏​បាន​ធ្វើ​ពើ​ជា​មួយ​នឹង​គាត់​ដែរ សូម្បី​តែ​បាណាបាស​ក៏​បាន​បណ្ដែត​បណ្ដោយ​ខ្លួន​ទៅ​តាម​ពួក​គាត់​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ពើ​នោះ។ ១៤ ប៉ុន្តែ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ឃើញ​ថា​ពួក​គាត់​ដើរ​មិន​ត្រង់​តាម​សេចក្ដី​ពិត​នៃ​ដំណឹង​ល្អ នោះ​ខ្ញុំ​និយាយ​ទៅ​កេផាស​នៅ​មុខ​ពួក​គាត់​ទាំង​អស់​គ្នា​ថា៖ «ប្រសិនបើ​អ្នក​មិន​រស់​នៅ​ដូច​ជន​ជាតិ​យូដា គឺ​រស់​នៅ​ដូច​ជន​ជាតិ​ដទៃ ទោះ​បី​អ្នក​ជា​ជន​ជាតិ​យូដា​ក៏​ដោយ ហេតុ​អ្វី​អ្នក​កំពុង​ជំរុញ​ចិត្ត​ជន​ជាតិ​ដទៃ​ឲ្យ​រស់​នៅ​តាម​ទំនៀម​ទម្លាប់​យូដា?»។

១៥ យើង​ដែល​មាន​ដើម​កំណើត* ជា​ជន​ជាតិ​យូដា ហើយ​មិន​មែន​ជា​ជន​ជាតិ​ដទៃ​ដែល​ធ្វើ​អំពើ​ខុស​ឆ្គង* ១៦ យើង​ដឹង​ថា​មនុស្ស​បាន​ត្រូវ​ប្រកាស​ថា​ជា​មនុស្ស​សុចរិត មិន​មែន​ដោយ​អាង​លើ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ច្បាប់​ទេ តែ​តាម​រយៈ​ជំនឿ​លើ​គ្រិស្ត​យេស៊ូ​ប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះ សូម្បី​តែ​យើង​ក៏​បាន​ជឿ​លើ​គ្រិស្ត​យេស៊ូ​ដែរ ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​បាន​ត្រូវ​ប្រកាស​ថា​ជា​មនុស្ស​សុចរិត​ដោយ​សារ​ជំនឿ​លើ​គ្រិស្ត មិន​មែន​ដោយ​អាង​លើ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ច្បាប់ ពីព្រោះ​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​ត្រូវ​ប្រកាស​ថា​ជា​មនុស្ស​សុចរិត​ដោយ​អាង​លើ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ច្បាប់​ឡើយ។ ១៧ ឥឡូវ ប្រសិនបើ​យើង​ដែល​កំពុង​ព្យាយាមធ្វើ​ជា​អ្នក​ដែល​នឹង​ត្រូវ​ប្រកាស​ថា​ជា​មនុស្ស​សុចរិត​តាម​រយៈ​គ្រិស្ត បាន​ត្រូវ​គេ​ចាត់​ទុក​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​វិញ តើ​នេះ​មាន​ន័យ​ថា​គ្រិស្ត​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង​ឲ្យ​ធ្វើ​ខុស​ឬ? មិន​អាច​ទេ! ១៨ ព្រោះ​ប្រសិនបើ​ខ្ញុំ​យក​អ្វីៗ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​រំលំ​ចោល​ហើយ​មក​សង់​ឡើង​វិញ នោះ​ខ្ញុំ​បង្ហាញ​ថា ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​រំលង។ ១៩ ចំណែក​ខ្ញុំ​វិញ ដោយ​សារ​ច្បាប់ ខ្ញុំ​បាន​រួច* ពី​ច្បាប់ ដើម្បី​ខ្ញុំ​អាច​រស់​ដើម្បី​ព្រះ។ ២០ ខ្ញុំ​បាន​ត្រូវ​ព្យួរ* ជា​មួយ​នឹង​គ្រិស្ត។ មិន​មែន​ខ្ញុំ​ទៀត​ទេ​ដែល​រស់ តែ​គឺ​គ្រិស្ត​ដែល​កំពុង​រស់ ហើយ​លោក​រួប​រួម​ជា​មួយ​នឹង​ខ្ញុំ។ ឥឡូវ​នេះ ខ្ញុំ​រស់​នៅ​ដោយ​ជំនឿ​លើ​បុត្រ​ព្រះ ដែល​លោក​បាន​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ហើយ​បាន​ប្រគល់​ខ្លួន​ដើម្បី​ខ្ញុំ។ ២១ ខ្ញុំ​មិន​ច្រាន​ចោល​គុណ​ដ៏​វិសេស​លើស​លប់​របស់​ព្រះ​ឡើយ ព្រោះ​ប្រសិនបើ​សេចក្ដី​សុចរិត​គឺ​តាម​រយៈ​ច្បាប់ នោះ​គ្រិស្ត​បាន​ស្លាប់​ឥត​ប្រយោជន៍។

៣ ឱអ្នក​ក្រុង​កាឡាទី​ដែល​មិន​ចេះ​ពិចារណា! តើ​អ្នក​ណា​បាន​បញ្ឆោត​អ្នក​រាល់​គ្នា? ព្រោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ត្រូវ​ពន្យល់​យ៉ាង​ច្បាស់​អំពី​ការ​ព្យួរ* លោក​យេស៊ូ​គ្រិស្ត។ ២ ខ្ញុំ​គ្រាន់តែ​ចង់​ដឹង​ថា តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ទទួល​សកម្មពល* របស់​ព្រះ​ដោយ​សារ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ច្បាប់ ឬ​ដោយ​សារ​មាន​ជំនឿ​លើ​អ្វី​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ឮ? ៣ តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ពិត​ជា​មិន​ចេះ​ពិចារណា​ដល់​ថ្នាក់​នេះ​ឬ? អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​ដោយ​ផ្អែក​លើ​សកម្មពល​របស់​ព្រះ ដូច្នេះ ឥឡូវ​នេះ តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បែរ​ជា​បញ្ចប់​ដោយ​ផ្អែក​លើ​អ្វីៗ​ដែល​មក​ពី​មនុស្ស​មិន​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ​ឬ? ៤ តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​រង​ទុក្ខ​លំបាក​ជា​ច្រើន​ដោយ​ឥត​អំពើ​ឬ? ខ្ញុំ​ប្រាកដ​ថា​ការ​នោះ​មិន​មែន​ឥត​អំពើ​ទេ។ ៥ ចុះ​អ្នក​ដែល​ឲ្យ​សកម្មពល​របស់​ព្រះ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា ហើយ​ធ្វើ​ការ​ដែល​ប្រកបដោយ​ឫទ្ធានុភាព​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រាល់​គ្នា តើ​គាត់* ធ្វើ​ការ​ទាំង​នោះ​ដោយ​សារ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ច្បាប់ ឬ​ដោយ​សារ​មាន​ជំនឿ​លើ​អ្វី​ដែល​បាន​ឮ? ៦ ដូច​អាប្រាហាំ​«បាន​ជឿ​ព្រះ​យេហូវ៉ា ហើយ​គាត់​បាន​ត្រូវ​ចាត់​ទុក​ជា​មនុស្ស​សុចរិត»។

៧ អ្នក​រាល់​គ្នា​ច្បាស់​ជា​ដឹង​ថា អ្នក​ណា​ដែល​មាន​ជំនឿ អ្នក​នោះ​ជា​កូន​អាប្រាហាំ។ ៨ ហើយ​ដោយ​សារ​បទ​គម្ពីរ​បាន​ឃើញ​ទុក​ជា​មុន​ថា ព្រះ​នឹង​ប្រកាស​ថា​ជន​ជាតិ​ដទៃ​ជា​មនុស្ស​សុចរិត​ដោយ​សារ​ជំនឿ​របស់​ពួក​គេ នោះ​បទ​គម្ពីរ​បាន​ប្រកាស​ដំណឹង​ល្អ​ដល់​អាប្រាហាំ​ជា​មុន​ថា៖ «តាម​រយៈ​ពូជ​របស់​អ្នក ប្រជា​ជាតិ​ទាំង​អស់​នឹង​ទទួល​ពរ»។ ៩ ហេតុ​នេះ អស់​អ្នក​ដែល​មាន​ជំនឿ​កំពុង​ទទួល​ពរ​ជា​មួយ​នឹង​អាប្រាហាំ​ដែល​ជា​អ្នក​ស្មោះ​ត្រង់។

១០ ព្រោះ​អស់​អ្នក​ដែល​ពឹង​ផ្អែក​លើ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ច្បាប់ អ្នក​ទាំង​នោះ​ត្រូវ​បណ្ដាសា ព្រោះ​បទ​គម្ពីរ​ចែង​ថា៖ «អស់​អ្នក​ណា​ដែល​មិន​ធ្វើ​តាម​ជា​និច្ច​នូវ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ដែល​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​ក្នុង​រមូរ​ច្បាប់* អ្នក​នោះ​ត្រូវ​បណ្ដាសា»។ ១១ ម្យ៉ាង​ទៀត យើង​ឃើញ​ច្បាស់​ថា​ព្រះ​មិន​ប្រកាស​ថា​អ្នក​ណា​ជា​មនុស្ស​សុចរិត​ដោយ​សារ​ច្បាប់​ទេ ពីព្រោះ​«មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​រស់​ដោយ​សារ​ជំនឿ»។ ១២ ឯ​ច្បាប់​មិន​តម្រូវ​ឲ្យ​មាន​ជំនឿ​ទេ ប៉ុន្តែ​«អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​តាម​បញ្ញត្ដិ​ទាំង​នោះ នឹង​រស់​ដោយ​សារ​បញ្ញត្ដិ​ទាំង​នោះ»។ ១៣ ដោយ​សារ​គ្រិស្ត​បាន​ទិញ​យើង នោះ​លោក​បាន​រំដោះ​យើង​ឲ្យ​រួច​ពី​បណ្ដាសា​នៃ​ច្បាប់ ដោយ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​ត្រូវ​បណ្ដាសា​ជំនួស​យើង ពីព្រោះ​បទ​គម្ពីរ​ចែង​ថា៖ «អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ត្រូវ​ព្យួរ​នឹង​បង្គោល​ឈើ អ្នក​នោះ​ត្រូវ​បណ្ដាសា»។ ១៤ ការ​នោះ​បាន​កើត​ឡើង​ដើម្បី​ឲ្យ​ជន​ជាតិ​ដទៃ​បាន​ពរ​របស់​អាប្រាហាំ​តាម​រយៈ​លោក​យេស៊ូ​គ្រិស្ត ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​ទទួល​សកម្មពល​របស់​ព្រះ​តាម​សេចក្ដី​សន្យា​របស់​លោក​ដោយ​សារ​ជំនឿ​របស់​យើង។

១៥ បង​ប្អូន​អើយ ខ្ញុំ​សូម​ឲ្យ​ឧទាហរណ៍​មួយ​អំពី​ជីវិត​ប្រចាំ​ថ្ងៃ៖ សូម្បី​តែ​កិច្ច​ព្រមព្រៀង​មួយ​ដែល​មនុស្ស​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​សុពលភាព​ក៏​ដោយ ក៏​គ្មាន​អ្នក​ណា​អាច​លើក​ចោល​ឬ​បន្ថែម​អ្វី​ក្នុង​កិច្ច​ព្រមព្រៀង​នោះ​បាន​ទេ។ ១៦ អាប្រាហាំ​និង​ពូជ​របស់​គាត់​បាន​ទទួល​សេចក្ដី​សន្យា​ទាំង​នោះ។ បទ​គម្ពីរ​មិន​ចែង​ថា៖ «ដល់​ពូជ​ទាំង​ឡាយ» ហាក់​ដូច​ជា​មាន​គ្នា​ច្រើន​នោះ​ទេ តែ​ចែង​ថា៖ «ដល់​ពូជ​របស់​អ្នក» ដោយ​សំដៅទៅ​មនុស្ស​ម្នាក់ គឺជា​គ្រិស្ត។ ១៧ ម្យ៉ាង​ទៀត ខ្ញុំ​សុំ​និយាយ​ថា ច្បាប់​ដែល​បាន​ត្រូវ​បង្កើត​ឡើង​បួន​រយ​សាមសិប​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក មិន​ធ្វើ​ឲ្យ​កិច្ច​ព្រមព្រៀង​ដែល​ព្រះ​បានធ្វើ​ឲ្យ​មាន​សុពលភាព​ពី​មុន ទៅ​ជា​មោឃ ហើយ​លុប​បំបាត់​សេចក្ដី​សន្យា​នោះ​ទេ។ ១៨ ព្រោះ​ប្រសិនបើ​មត៌ក​ដែល​ព្រះ​ឲ្យ លោក​ឲ្យ​ដោយ​សារ​ច្បាប់ នោះ​មិន​មែន​ដោយ​សារ​សេចក្ដី​សន្យា​ទៀត​ទេ។ ប៉ុន្តែ​តាម​ការ​ពិត ព្រះ​បាន​មេត្ដា​ឲ្យ​មត៌ក​នោះ​ដល់​អាប្រាហាំ​តាម​រយៈ​សេចក្ដី​សន្យា​មួយ។

១៩ បើ​ដូច្នេះ ហេតុ​អ្វី​ក៏​មាន​ច្បាប់? ច្បាប់​នោះ​បាន​ត្រូវ​បន្ថែម​ដើម្បី​ស​ឲ្យ​ឃើញ​ការ​រំលង រហូត​ដល់​ពូជ​ដែល​បាន​ទទួល​សេចក្ដី​សន្យា​មក​ដល់។ ឯ​ច្បាប់​នោះ​បាន​ត្រូវ​ផ្ដល់​មក​តាម​រយៈ​ទេវតា ដោយ​ដៃ​អ្នក​សម្រុះ​សម្រួល។ ២០ ពេល​ដែល​មាន​ភាគី​តែ​ម្ខាង មិន​ត្រូវ​ការ​អ្នក​សម្រុះ​សម្រួល​ទេ ប៉ុន្តែ​ព្រះ​គឺ​តែ​មួយ។ ២១ បើ​ដូច្នេះ តើ​ច្បាប់​ប្រឆាំង​សេចក្ដី​សន្យា​របស់​ព្រះ​ឬ? មិន​អាច​ទេ! ព្រោះ​ប្រសិនបើ​មនុស្ស​បាន​ទទួល​ច្បាប់​មួយ​ដែល​អាច​ផ្ដល់​ជីវិត នោះ​ពួក​គេ​នឹង​បាន​ត្រូវ​ចាត់​ទុក​ជា​មនុស្ស​សុចរិត​តាម​រយៈ​ច្បាប់​នោះ។ ២២ ប៉ុន្តែ​បទ​គម្ពីរ​បាន​ប្រគល់​យើង​ទៅ​ឲ្យ​ជាប់​ឃុំឃាំង​ដោយ​ភាព​ខុស​ឆ្គង* ដើម្បី​ឲ្យ​សេចក្ដី​សន្យា​ដែល​មក​ពី​ជំនឿ​លើ​លោក​យេស៊ូ​គ្រិស្ត អាច​ត្រូវ​ឲ្យ​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​ជឿ។

២៣ ក៏​ប៉ុន្តែ​មុន​ជំនឿ​នោះ​មក​ដល់ យើង​បាន​ត្រូវ​បង្ខាំង​ទុក​ក្រោម​ច្បាប់ ដោយ​បាន​ត្រូវ​ប្រគល់​ទៅ​ឲ្យ​ជាប់​ឃុំឃាំង​ជា​មួយ​គ្នា ហើយ​បាន​រង់​ចាំ​ជំនឿ​ដែល​នឹង​ត្រូវ​បើកបង្ហាញ។ ២៤ ហេតុ​នេះ ច្បាប់​បាន​ធ្វើ​ជា​គ្រូ​ដែល​នាំ​យើង​ទៅ​ដល់​គ្រិស្ត ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រះ​ប្រកាស​ថា​យើង​ជា​មនុស្ស​សុចរិត​ដោយ​សារ​ជំនឿ។ ២៥ ប៉ុន្តែ​ឥឡូវ​ដែល​ជំនឿ​នោះ​បាន​មក​ដល់​ហើយ យើង​លែង​នៅ​ក្រោម​អំណាច​គ្រូ​ទៀត។

២៦ តាម​ការ​ពិត អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​កូន​ព្រះ​ដោយ​សារ​មាន​ជំនឿ​លើ​គ្រិស្ត​យេស៊ូ។ ២៧ ព្រោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា (ដែល​បាន​ទទួល​ការ​ជ្រមុជ​ទឹក ហើយ​ក៏​រួប​រួម​ជា​មួយ​នឹង​គ្រិស្ត) បាន​បំពាក់​ខ្លួន​ដោយ​គ្រិស្ត។ ២៨ គ្មាន​ជន​ជាតិ​យូដា ឬ​ជន​ជាតិ​ក្រិច គ្មាន​ខ្ញុំ​បម្រើ ឬ​អ្នក​ដែល​មាន​សេរីភាព គ្មាន​ប្រុស ឬ​ស្រី​ឡើយ ព្រោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​រួប​រួម​គ្នា​ហាក់​ដូច​ជា​បុគ្គល​តែ​មួយ​ជា​អ្នក​កាន់​តាម​គ្រិស្ត​យេស៊ូ។ ២៩ ម្យ៉ាង​ទៀត ប្រសិនបើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​របស់​គ្រិស្ត អ្នក​រាល់​គ្នា​ពិត​ជា​ពូជ​អាប្រាហាំ​ដែល​ជា​អ្នក​ទទួល​មត៌ក​តាម​សេចក្ដី​សន្យា។

៤ ឥឡូវ ខ្ញុំ​សុំ​ប្រាប់​ថា ដរាប​ណា​ដែល​អ្នក​ទទួល​មត៌ក​ជា​ក្មេង​តូច គាត់​មិន​ខុស​ពី​ខ្ញុំ​បម្រើ​ទេ ទោះ​បី​គាត់​ជា​ម្ចាស់​លើ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ក៏​ដោយ ២ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ គាត់​នៅ​ក្រោម​អំណាច​ពួក​អាណាព្យាបាល​និង​អ្នក​ចាត់​ចែង​កិច្ចការ​ផ្ទះ រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​ដែល​ឪពុក​របស់​គាត់​បាន​កំណត់​ទុក។ ៣ ដូច​គ្នា​ដែរ កាល​ដែល​យើង​ជា​ក្មេង​តូច​នៅ​ឡើយ យើង​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​នៃ​បឋម​សេចក្ដី​របស់​ពិភព​លោក​នេះ។ ៤ ប៉ុន្តែ​ពេល​ដែល​គ្រា​កំណត់​បាន​មក​ដល់ ព្រះ​បាន​ចាត់​បុត្រ​របស់​លោក​ឲ្យ​មក ហើយ​បុត្រ​នោះ​បាន​កើត​ពី​ស្ត្រី ក៏​បាន​ទៅ​ជា​អ្នក​ដែល​នៅ​ក្រោម​ច្បាប់ ៥ ដើម្បី​បុត្រ​នោះ​អាច​រំដោះ​អស់​អ្នក​ដែល​នៅ​ក្រោម​ច្បាប់​ដោយ​ទិញ​ពួក​គេ ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រះ​ទទួល​យើង​ជា​កូន។

៦ ឥឡូវ ពីព្រោះ​យើង​ជា​កូន​ព្រះ ព្រះ​បាន​ចាត់​សកម្មពល* បរិសុទ្ធ​ដែល​បុត្រ​របស់​លោក​បាន​ទទួល ឲ្យ​ចូល​ក្នុង​ចិត្ត​យើង ហើយ​សកម្មពល​នោះ​ស្រែក​ឡើង​ថា៖ «អប្បា!* បិតា​អើយ!»។ ៧ ដូច្នេះ អ្នក​មិន​មែន​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​ទៀត​ទេ តែ​ជា​កូន​ព្រះ ហើយ​ប្រសិនបើ​អ្នក​ជា​កូន​ព្រះ នោះ​ព្រះ​ក៏​បាន​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ធ្វើ​ជា​អ្នក​ទទួល​មត៌ក​ដែរ។

៨ ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ ពេល​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ទាន់​ស្គាល់​ព្រះ​នៅ​ឡើយ នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ធ្លាប់​ធ្វើ​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​ពួក​អ្នក​ដែល​តាម​ពិត​មិន​មែន​ជា​ព្រះ​មួយ​ទេ។* ៩ ប៉ុន្តែ​ឥឡូវ​នេះ អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្គាល់​ព្រះ​ហើយ ឬ​អាច​និយាយ​ថា ឥឡូវ​នេះ ព្រះ​ស្គាល់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ហើយ ដូច្នេះ ហេតុ​អ្វី​អ្នក​រាល់​គ្នា​កំពុង​ត្រឡប់​ទៅ​រក​អ្វីៗ​ដែល​គ្មាន​ប្រយោជន៍​និង​គ្មាន​តម្លៃ ហើយ​ចង់​ធ្វើ​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​អ្វីៗ​ទាំង​នោះ​ម្ដង​ទៀត? ១០ អ្នក​រាល់​គ្នា​កាន់​ថ្ងៃ ខែ និង​គ្រា* ផ្សេងៗ​យ៉ាង​ផ្ចិត​ផ្ចង់។ ១១ ខ្ញុំ​បារម្ភ​អំពី​អ្នក​រាល់​គ្នា ព្រោះ​ប្រហែលជា​ខ្ញុំ​បាន​ខំ​ប្រឹង​ជួយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដោយ​ឥត​អំពើ។

១២ បង​ប្អូន​អើយ ពី​មុន ខ្ញុំ​ធ្លាប់​ធ្វើ​ដូច​អ្នក​រាល់​គ្នា ដូច្នេះ ខ្ញុំ​សូម​អង្វរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឲ្យ​ធ្វើ​ដូច​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ឥឡូវ​នេះ។ អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ខុស​នឹង​ខ្ញុំ​ទេ។ ១៣ ម្យ៉ាង​ទៀត អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ថា នៅ​លើក​ដំបូង ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ប្រកាស​ដំណឹង​ល្អ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ពីព្រោះ​ខ្ញុំ​ឈឺ ១៤ នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​បាន​មើល​ងាយ​ជំងឺ​របស់​ខ្ញុំ​ដែល​បាន​ល្បង​ល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទេ ក៏​មិន​បាន​ស្ដោះ​ទឹក​មាត់​ដោយ​ក្ដី​ស្អប់ខ្ពើម​ដែរ តែ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ទទួល​ខ្ញុំ​ដូច​ជា​ទទួល​ទេវតា​របស់​ព្រះ ឬ​ដូច​ទទួល​គ្រិស្ត​យេស៊ូ។ ១៥ ដូច្នេះ តើ​សុភមង្គល​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ធ្លាប់​មាន​ពី​មុន​នៅ​ឯ​ណា? ព្រោះ​ខ្ញុំ​ជឿ​ជាក់​ថា អ្នក​រាល់​គ្នា​មុខ​ជា​បាន​ខ្វេះ​ភ្នែក​ខ្លួន​ឯង​ចេញ​ផ្ដល់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ហើយ​នៅ​ពេល​នោះ ប្រសិនបើ​អាច​ធ្វើ​បាន។ ១៦ បើ​ដូច្នេះ តើ​ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​ជា​សត្រូវ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា ដោយ​សារ​ខ្ញុំ​ប្រាប់​សេចក្ដី​ពិត​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឬ? ១៧ ឯ​អ្នក​ទាំង​នោះ​ខំ​ខ្នះខ្នែង​ឲ្យ​បាន​អ្នក​រាល់​គ្នា ប៉ុន្តែ​មិន​មែន​ដោយ​មាន​បំណង​ចិត្ត​ល្អ​ទេ តែ​ពួក​គេ​ចង់​ពង្រាត់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចេញ​ពី​ខ្ញុំ ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ខ្នះខ្នែង​ទៅ​រក​ពួក​គេ​វិញ។ ១៨ ក៏​ប៉ុន្តែ ជា​ការ​ល្អ​ប្រសិនបើ​មាន​គេ​ខ្នះខ្នែង​ឲ្យ​បាន​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដោយ​មាន​បំណង​ចិត្ត​ល្អ ហើយ​នេះ​ជា​ការ​ល្អ​នៅ​គ្រប់​ពេល​វេលា មិន​គ្រាន់តែ​ពេល​ខ្ញុំ​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទេ ១៩ កូនៗ​អើយ! បើ​ដូច្នោះ នោះ​ជា​ការ​ល្អ​ប្រសើរ​សម្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា។ ខ្ញុំ​កំពុង​ឈឺ​ចាប់​ម្ដង​ទៀត​ដូច​ស្ត្រី​ដែល​កំពុង​សម្រាល​កូន ដោយ​សារ​អ្នក​រាល់​គ្នា រហូត​ដល់​គ្រិស្ត​បាន​ត្រូវ​បង្កើត​ក្នុង​អ្នក​រាល់​គ្នា។ ២០ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ចង់​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឥឡូវ​នេះ ហើយ​និយាយ​តាម​របៀប​មួយ​ផ្សេង​ទៀត ពីព្រោះ​ខ្ញុំ​ឆ្ងល់​អំពី​អ្នក​រាល់​គ្នា​ណាស់។

២១ ខ្ញុំ​សូម​សួរ​ថា តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​ចង់​នៅ​ក្រោម​ច្បាប់* មិន​ស្ដាប់​អ្វី​ដែល​ច្បាប់​ចែង​ទេ​ឬ? ២២ ជា​ឧទាហរណ៍ បទ​គម្ពីរ​ចែង​ថា​អាប្រាហាំ​បង្កើត​កូន​ប្រុស​ពីរ​នាក់ ម្នាក់​កើត​ពី​ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ ម្នាក់​ទៀត​កើត​ពី​ស្ត្រី​ដែល​មាន​សេរីភាព ២៣ ប៉ុន្តែ​កូន​ប្រុស​ដែល​កើត​ពី​ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ​បាន​កើត​មក​ដូច​មនុស្ស​ទូទៅ* ឯ​កូន​ប្រុស​ម្នាក់​ទៀត​ដែល​កើត​ពី​ស្ត្រី​ដែល​មាន​សេរីភាព បាន​កើត​មក​ដោយ​សារ​សេចក្ដី​សន្យា​របស់​ព្រះ។ ២៤ ព្រឹត្ដិការណ៍​ទាំង​នេះ​មាន​អត្ថន័យ​ជា​និមិត្តរូប ព្រោះ​ស្ត្រី​ទាំង​ពីរ​នេះ​ជា​តំណាង​កិច្ច​ព្រមព្រៀង​ពីរ។ មួយ​ជា​កិច្ច​ព្រមព្រៀង​ដែល​បាន​ត្រូវ​ធ្វើ​ឡើង​នៅ​ភ្នំ​ស៊ីណាយ ក៏​បង្កើត​កូន​ដែល​ត្រូវ​ធ្វើ​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ ហើយ​កិច្ច​ព្រមព្រៀង​នេះ​គឺ​ដូច​នាង​ហាកា។ ២៥ ឯ​ហាកា​គឺជា​តំណាង​ភ្នំ​ស៊ីណាយ ភ្នំ​មួយ​នៅ​ស្រុក​អារ៉ាប់ ហើយ​នាង​តំណាង​ក្រុង​យេរូសាឡិម​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ព្រោះ​នាង​និង​កូន​របស់​នាង​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ។ ២៦ ប៉ុន្តែ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​នៅ​ស្ថាន​លើ​មាន​សេរីភាព ហើយ​នាង​ជា​ម្ដាយ​របស់​យើង។

២៧ ព្រោះ​បទ​គម្ពីរ​ចែង​ថា៖ «ស្ត្រី​អារ​ដែល​មិន​បង្កើត​កូន​អើយ! ចូរ​ត្រេក​អរ​ឡើង! ស្ត្រី​ដែល​មិន​ធ្លាប់​ឈឺ​ចាប់​ដោយ​សម្រាល​កូន ចូរ​បន្លឺ​សំឡេង​ហើយ​ស្រែក​ឡើង​ដោយ​អំណរ! ព្រោះ​កូន​របស់​ស្ត្រី​ដែល​បាន​ត្រូវ​បោះបង់​ចោល គឺ​ច្រើន​ជាង​កូន​របស់​ស្ត្រី​ដែល​មាន​ប្ដី»។ ២៨ ចំណែក​យើង​វិញ បង​ប្អូន​អើយ យើង​ជា​កូន​នៃ​សេចក្ដី​សន្យា​នោះ ដូច​អ៊ីសាក​ដែរ។ ២៩ ប៉ុន្តែ​នៅ​ពេល​នោះ​ក៏​ដូច​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ដែរ ព្រោះ​អ្នក​ដែល​កើត​ដូច​មនុស្ស​ទូទៅ​ចាប់​ផ្ដើម​បៀតបៀន​អ្នក​ដែល​កើត​ដោយ​សារ​សកម្មពល​របស់​ព្រះ។ ៣០ ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ តើ​បទ​គម្ពីរ​ចែង​យ៉ាង​ណា? «ចូរ​បណ្ដេញ​ស្ត្រី​ដែល​ជា​អ្នក​បម្រើ​និង​កូន​ប្រុស​របស់​នាង​ចេញ ព្រោះ​កូន​របស់​ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ​នឹង​មិន​ទទួល​មត៌ក​ជា​មួយ​នឹង​កូន​ប្រុស​របស់​ស្ត្រី​ដែល​មាន​សេរីភាព​ឡើយ»។ ៣១ ដូច្នេះ បង​ប្អូន​អើយ យើង​មិន​មែន​ជា​កូន​របស់​ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ​ទេ តែ​ជា​កូន​របស់​ស្ត្រី​ដែល​មាន​សេរីភាព។

៥ គ្រិស្ត​បាន​រំដោះ​យើង ដើម្បី​ឲ្យ​មាន​សេរីភាព​បែប​នោះ។ ម្ល៉ោះ​ហើយ ចូរ​កាន់​ជំហរ​មាំ​មួន កុំ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ដាក់​នឹម​លើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​ទៀត​ឡើយ។

២ មើល! ខ្ញុំ ប៉ូល សូម​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា បើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទទួល​ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក* នោះ​អ្វីៗ​ដែល​គ្រិស្ត​បាន​ធ្វើ​នឹង​គ្មាន​ប្រយោជន៍​ចំពោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទេ។ ៣ ម្យ៉ាង​ទៀត ខ្ញុំ​សូម​បញ្ជាក់​ប្រាប់​បុរស​ទាំង​អស់​ដែល​ទទួល​ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក​ថា អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​មាន​កាតព្វកិច្ច​បំពេញ​តាម​ច្បាប់* ទាំង​មូល​ផង​ដែរ។ ៤ អ្នក​ណា​ដែល​ខំ​ឲ្យ​ព្រះ​ប្រកាស​ថា​ជា​មនុស្ស​សុចរិត ដោយ​កាន់​តាម​ច្បាប់ អ្នក​នោះ​បាន​ឃ្លាត​ចេញ​ពី​គ្រិស្ត និង​គុណ​ដ៏​វិសេស​លើស​លប់​របស់​លោក។ ៥ ចំណែក​យើង​វិញ ដោយ​សកម្មពល* របស់​ព្រះ យើង​កំពុង​ទន្ទឹង​ចាំ​ដោយ​ចិត្ត​រំភើប ឲ្យ​បាន​ភាព​សុចរិត​ដែល​យើង​បាន​សង្ឃឹម​ទទួល​ដោយ​សារ​ជំនឿ។ ៦ ព្រោះ​ក្នុង​គ្រិស្ត​យេស៊ូ ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក​ឬ​មិន​កាត់ នោះ​មិន​សំខាន់​ឡើយ ប៉ុន្តែ​អ្វី​ដែល​សំខាន់​គឺ​ជំនឿ​ដែល​ផុស​ចេញ​ពី​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់។

៧ កន្លង​មក​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ប្រព្រឹត្ត​យ៉ាង​ល្អ។* តើ​អ្នក​ណា​បាន​រារាំង​អ្នក​រាល់​គ្នាមិន​ឲ្យ​បន្ត​ស្ដាប់​តាម​សេចក្ដី​ពិត? ៨ ការ​វែក​ញែក​បែប​នេះ​មិន​មែន​មកពី​លោក​ដែល​កំពុង​ហៅ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មក​ទេ។ ៩ ដំបែ​តែ​បន្ដិច​ធ្វើ​ឲ្យ​ដុំ​ម្សៅ​ទាំង​មូល​ដោរ​ឡើង។ ១០ ខ្ញុំ​ជឿ​ជាក់​ថា អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​ជា​អ្នក​កាន់​តាម​លោក​ម្ចាស់​នឹង​មិន​មាន​គំនិត​ផ្សេង​ទេ ប៉ុន្តែ​អ្នក​ណា​ដែល​កំពុង​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ពិបាក អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​ការ​ផ្ដន្ទា​ទោស ទោះ​បី​អ្នក​នោះ​ជា​អ្នក​ណា​ក៏​ដោយ។ ១១ ចំណែក​ខ្ញុំ​វិញ បង​ប្អូន​អើយ ប្រសិនបើ​ខ្ញុំ​នៅ​តែ​ប្រកាស​ឲ្យ​ទទួល​ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​គេ​នៅ​តែ​បៀតបៀន​ខ្ញុំ? បើ​ដូច្នោះ សេចក្ដី​បង្រៀន​អំពី​បង្គោល​ទារុណកម្ម* មិន​មែន​ជា​ឧបសគ្គ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​ជំពប់​ដួល* ទៀត​ទេ។ ១២ បើ​បុរស​ទាំង​នោះ​ដែល​កំពុង​ខំ​ប្រឹង​បង្វិល​ខួរ​អ្នក​រាល់​គ្នា ប្រគល់​ខ្លួន​ទៅ​ឲ្យ​គេ​គ្រៀវ​នោះ ខ្ញុំ​អរ​ណាស់។

១៣ ពិត​មែន​តែ​បង​ប្អូន​បាន​ត្រូវ​ហៅ​មក​ដើម្បី​ឲ្យ​មាន​សេរីភាព ប៉ុន្តែ​កុំ​ប្រើ​សេរីភាព​នេះ​ជា​ឱកាស​ដើម្បី​បំពេញ​តាម​សេចក្ដី​ប៉ង​ប្រាថ្នា​នៃ​រូប​កាយ តែ​ចូរបម្រើ​គ្នាទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ដោយ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់។ ១៤ ព្រោះ​ច្បាប់​ទាំង​មូល​បាន​ត្រូវ​សម្រេច​ដោយ​បញ្ញត្ដិ​តែ​មួយ ពោល​គឺ «អ្នក​ត្រូវ​ស្រឡាញ់​អ្នក​ជិត​ខាង​ដូច​ស្រឡាញ់​ខ្លួន​អ្នក»។ ១៥ ក៏​ប៉ុន្តែ​ប្រសិនបើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចេះ​តែ​ប្រខាំ​និង​ត្របាក់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក នោះ​ចូរ​ប្រយ័ត្ន ក្រែង​លោ​ត្រូវ​វិនាស​ដោយ​សារ​តែ​គ្នា​ឯង។

១៦ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​សុំ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា ចូរ​ឲ្យ​សកម្មពល​របស់​ព្រះ​បន្ត​ដឹក​នាំ​អ្នក​រាល់​គ្នា ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​មិន​បំពេញ​តាម​សេចក្ដី​ប៉ង​ប្រាថ្នា​របស់​រូប​កាយ​ឡើយ។ ១៧ ព្រោះ​សេចក្ដី​ប៉ង​ប្រាថ្នា​របស់​រូប​កាយ​ប្រឆាំង​សកម្មពល​របស់​ព្រះ ហើយ​សកម្មពល​របស់​ព្រះ​ប្រឆាំង​សេចក្ដី​ប៉ង​ប្រាថ្នា​នៃ​រូប​កាយ ពីព្រោះ​ទាំង​ពីរ​នេះ​គឺ​ប្រទាំង​គ្នា។ ហេតុ​នេះ អ្វីៗ​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចង់​ធ្វើ អ្នក​បែរ​ជា​មិន​ធ្វើ​ទៅ​វិញ។ ១៨ ម្យ៉ាង​ទៀត ប្រសិនបើ​សកម្មពល​របស់​ព្រះ​កំពុង​ដឹក​នាំ​អ្នក​រាល់​គ្នា នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​នៅ​ក្រោម​ច្បាប់​ឡើយ។

១៩ ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដែល​ផុស​ចេញ​ពី​ភាព​ខុស​ឆ្គង​គឺ​ជាក់​ស្តែង​ហើយ ពោល​គឺ អំពើ​ប្រាសចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ* អំពើ​ស្មោកគ្រោក ការ​មាន​សីលធម៌​ធូរ​រលុង* ២០ ការ​គោរព​បូជា​រូប​ព្រះ ការ​ទាក់​ទង​នឹង​ពួក​វិញ្ញាណ​អាក្រក់ ការ​ស្អប់​គ្នា ការ​ឈ្លោះ​ប្រកែក​គ្នា ការ​ច្រណែន ការ​ច្រឡោត​ខឹង ទំនាស់ ការ​បែកបាក់​គ្នា និកាយ ២១ ការ​ឈ្នានីស ការ​ផឹក​ស្រា​ឲ្យ​ស្រវឹង ការ​ជប់​លៀង​សប្បាយ​ឥត​បើ​គិត ហើយ​អ្វីៗ​ដែល​ស្រ​ដៀង​នឹង​ការ​ទាំង​នេះ។ អំពី​ការ​ទាំង​នេះ ខ្ញុំ​កំពុង​ព្រមាន​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទុក​ជា​មុន ដូច​ខ្ញុំ​បាន​ព្រមាន​អ្នក​រាល់​គ្នា​ហើយ​ថា អស់​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត* ការ​ទាំង​នេះ​នឹង​មិន​ទទួល​រាជាណាចក្រ​របស់​ព្រះ​ជា​មត៌ក​ឡើយ។

២២ ក៏​ប៉ុន្តែ​ផល​ដែល​បង្កើត​ដោយ​សកម្មពល​របស់​ព្រះ​គឺ សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ អំណរ សេចក្ដី​សុខសាន្ត* ចិត្ត​ធ្ងន់ សេចក្ដី​សប្បុរស គុណធម៌ ជំនឿ ២៣ ចិត្ត​ស្លូតបូត ការ​ចេះ​ទប់​ចិត្ត។ គ្មាន​ច្បាប់​ណា​ប្រឆាំង​អ្វីៗ​បែប​នេះ​ឡើយ។ ២៤ ម្យ៉ាង​ទៀត អ្នក​ដែល​ជា​របស់​គ្រិស្ត​យេស៊ូ​បាន​ព្យួរ* រូប​កាយ​ព្រម​ទាំង​សេចក្ដី​ប៉ង​ប្រាថ្នា​និង​តណ្ហា​របស់​រូប​កាយ​ហើយ។

២៥ ប្រសិនបើ​យើង​កំពុង​រស់​នៅ​ស្រប​តាម​ការ​ដឹក​នាំ​នៃ​សកម្មពល​របស់​ព្រះ ចូរ​យើង​បន្ត​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ការ​ដឹក​នាំ​នៃ​សកម្មពល​នោះ។ ២៦ កុំ​ឲ្យ​យើង​ក្លាយ​ទៅ​ជា​មនុស្ស​ដែល​លើក​ខ្លួន​ហួស​ប្រមាណ ដោយ​បង្កើត​ឲ្យ​មាន​ការ​ប្រកួតប្រជែង​គ្នា ដោយ​ឈ្នានីស​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក។

៦ បង​ប្អូន​អើយ ទោះ​ជា​មនុស្ស​ម្នាក់​ចាប់​ផ្ដើម​ដើរ​ផ្លូវ​ខុស​ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន​ក៏​ដោយ ចូរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​គ្រិស្ត​សាសនិក​ដែល​មាន​គុណ​សម្បត្ដិ​គ្រប់​គ្រាន់​កែ​តម្រង់​អ្នក​នោះ​ដោយ​ចិត្ត​ស្លូតបូត ព្រម​ទាំង​ប្រយ័ត្ន​ខ្លួន​ផង ក្រែង​លោ​អ្នក​ត្រូវ​ល្បួង​ដែរ។ ២ ចូរ​បន្ត​រែកពុន​បន្ទុក​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ធ្វើ​ដូច្នេះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​បំពេញ​ច្បាប់​គ្រិស្ត​គ្រប់​ជំពូក។ ៣ ព្រោះ​ប្រសិនបើ​អ្នក​ណា​គិត​ថា​ខ្លួន​សំខាន់ តែ​តាម​ពិត​ខ្លួន​មិន​មែន​ជា​អ្វី​សោះ អ្នក​នោះ​កំពុង​បញ្ឆោត​ខ្លួន​ហើយ។ ៤ ចូរ​ឲ្យ​ម្នាក់ៗ​ពិសោធ​ឲ្យ​ដឹង​ថា​ការ​របស់​ខ្លួន​គឺ​យ៉ាង​ណា រួច​គ្រប់​គ្នា​នឹង​មាន​ហេតុ​ត្រេក​អរ​អំពី​ការ​របស់​ខ្លួន​ផ្ទាល់ ដោយ​មិន​ប្រៀប​ធៀប​ខ្លួន​នឹង​អ្នក​ឯ​ទៀត។ ៥ ព្រោះ​ម្នាក់ៗ​ត្រូវ​ទទួល​ភារៈ​របស់​ខ្លួន។

៦ ម្យ៉ាង​ទៀត ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ដែល​កំពុង​ត្រូវ​គេ​បង្រៀន* បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ រួម​ចំណែក​ក្នុង​ការ​ល្អ​ទាំង​អស់​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​ដែល​បាន​បង្រៀន​សេចក្ដី​នោះ។

៧ កុំ​ច្រឡំ​ឡើយ បញ្ឆោត​ព្រះ​មិន​បាន​ទេ។ ព្រោះ​មនុស្ស​ទទួល​ផល​តាម​តែ​អ្វី​ដែល​គេ​សាប​ព្រោះ។ ៨ ពីព្រោះ​អ្នក​ណា​ដែល​សាប​ព្រោះ​ដោយ​គិត​ពី​សេចក្ដី​ប៉ង​ប្រាថ្នា​នៃ​រូប​កាយ អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​ផល​ជា​សេចក្ដី​ហិន​វិនាស​ពី​រូប​កាយ ប៉ុន្តែ​អ្នក​ណា​ដែល​សាប​ព្រោះ​ដោយ​គិត​ពី​សកម្មពល* របស់​ព្រះ អ្នក​នោះ​នឹង​ទទួល​ផល​ជា​ជីវិត​ដែល​គ្មាន​ទី​បញ្ចប់​ពី​សកម្មពល​របស់​ព្រះ។ ៩ ដូច្នេះ យើង​មិន​ត្រូវ​ឈប់​ព្យាយាម​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​ល្អ​ប្រសើរ​ឡើយ ព្រោះ​នៅ​ពេល​កំណត់​យើង​នឹង​ទទួល​ផល បើ​យើង​មិន​រសាយ​ចិត្ត​ទេ។ ១០ ម្ល៉ោះ​ហើយ ដរាប​ណា​យើង​មាន​ឱកាស នោះ​ចូរ​យើង​ធ្វើ​ល្អ​ដល់​មនុស្ស​ទាំង​អស់ ជា​ពិសេស​ដល់​បង​ប្អូន​រួម​ជំនឿ​របស់​យើង។

១១ មើល! ខ្ញុំ​បាន​សរសេរ​អក្សរ​ធំៗ​ទៅ​កាន់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដោយ​ដៃ​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់។

១២ អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​ឯ​ទៀត​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​សម្បក​ក្រៅ​របស់​ពួក​គេ គឺជា​អ្នក​ដែល​ខំ​ជំរុញ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទទួល​ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក* ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​គេ​បៀតបៀន​ខ្លួន​ដោយ​សារ​បង្គោល​ទារុណកម្ម* របស់​គ្រិស្ត គឺ​លោក​យេស៊ូ។ ១៣ ព្រោះ​សូម្បី​តែ​ពួក​អ្នក​ដែល​ទទួល​ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក​ក៏​មិន​កាន់​តាម​ច្បាប់* ដែរ ប៉ុន្តែ​ពួក​គេ​ចង់​ឲ្យអ្នក​រាល់​គ្នា​ទទួល​ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គេ​អាច​អួត​អំពី​សម្បក​ក្រៅ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា។ ១៤ ខ្ញុំ​នឹង​មិន​អួត​អំពី​អ្វី​ក្រៅ​ពី​បង្គោល​ទារុណកម្ម​របស់​លោក​យេស៊ូ​គ្រិស្ត​ជា​ម្ចាស់​របស់​យើង ដែល​តាម​រយៈ​លោក ចំពោះ​ខ្ញុំ ពិភព​លោក​បាន​ត្រូវ​ព្យួរ* ហើយ​ចំពោះ​ពិភព​លោក ខ្ញុំ​បាន​ត្រូវ​ព្យួរ។ ១៥ ព្រោះ​ការ​កាត់​ឬ​មិន​កាត់​ចុង​ស្បែក នោះ​មិន​សំខាន់​ឡើយ តែ​អ្វី​ដែល​បាន​ត្រូវ​បង្កើត​ជា​ថ្មី​ទើប​សំខាន់។ ១៦ ហើយ​សូម​ឲ្យ​អស់​អ្នក​ដែល​រស់​នៅ​ស្រប​តាម​ខ្នាត​តម្រា​នៃ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​នេះ ពោល​គឺ​អ៊ីស្រាអែល​នៃ​ព្រះ បាន​ប្រកប​ទៅ​ដោយ​សេចក្ដី​សុខសាន្ត​និង​សេចក្ដី​មេត្ដា​ករុណា។

១៧ អំណឹះ​ត​ទៅ កុំ​ឲ្យ​អ្នក​ណា​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​បញ្ហា​ឡើយ ព្រោះ​នៅ​លើ​រូប​កាយ​ខ្ញុំ មាន​ស្លាកស្នាម​ដែល​សម្គាល់​ថា​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​របស់​លោក​យេស៊ូ។

១៨ បង​ប្អូន​អើយ សូម​ឲ្យ​គុណ​ដ៏​វិសេស​លើស​លប់​របស់​លោក​យេស៊ូ​គ្រិស្ត​ជា​ម្ចាស់​របស់​យើង​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត* អ្នក​រាល់​គ្នា។ អា​មេន។

[កំណត់​សម្គាល់]

ភាសា​ក្រិច​«អាប៉ូស្តូឡូស»។ មាន​ន័យ​ថា​«អ្នក​ដែល​ត្រូវ​គេ​ចាត់​ឲ្យ​ទៅ»

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម​ផ្នែក​ទី​៤

មើល​កំណត់​សម្គាល់​រ៉ូម ៥:១២

មើល​កំណត់​សម្គាល់​លូក ១:៥៩

ឬ​«អ្នក​ដែល​មិន​បាន​ទទួល​ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក»

ឬ​«អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក»

ឬ​«តាម​ធម្មជាតិ»

មើល​កំណត់​សម្គាល់​រ៉ូម ៥:១២

ន័យ​ត្រង់​«ស្លាប់»

ឬ​«បោះដែកគោល​ភ្ជាប់​នឹង​បង្គោល​ឈើ»។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម​ផ្នែក​ទី​៥

ឬ​«បោះដែកគោល​ភ្ជាប់​នឹង​បង្គោល​ឈើ»។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម​ផ្នែក​ទី​៥

ភាសា​ក្រិច​«ភ្នូម៉ា»។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម​ផ្នែក​ទី​៦​ខ

ឬ​«លោក»

មើល​កំណត់​សម្គាល់​ម៉ាថ ៥:១៧

មើល​កំណត់​សម្គាល់​រ៉ូម ៥:១២

ភាសា​ក្រិច​«ភ្នូម៉ា»។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម​ផ្នែក​ទី​៦​ខ

ភាសា​អារ៉ាម មាន​ន័យ​ថា​«ឱ​ឪពុក​អើយ!»​ឬ​«ឪពុក»

ន័យ​ត្រង់​«ពួក​អ្នក​ដែល​គ្មាន​ធម្មជាតិ​ជា​ព្រះ​មួយ»

សំដៅ​ទៅ​គ្រា​ដែល​បាន​ត្រូវ​កំណត់​សម្រាប់​បុណ្យ​ផ្សេងៗ

មើល​កំណត់​សម្គាល់​ម៉ាថ ៥:១៧

ន័យ​ត្រង់​«តាម​សាច់​ឈាម»

មើល​កំណត់​សម្គាល់​លូក ១:៥៩

មើល​កំណត់​សម្គាល់​ម៉ាថ ៥:១៧

ភាសា​ក្រិច​«ភ្នូម៉ា»។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម​ផ្នែក​ទី​៦​ខ

ន័យ​ត្រង់​«អ្នក​រាល់​គ្នា​កំពុង​រត់​យ៉ាង​ល្អ»

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម​ផ្នែក​ទី​៥

មើល​កំណត់​សម្គាល់​ម៉ាថ ៥:២៩

មើល​កំណត់​សម្គាល់​ម៉ាថ ៥:៣២

ភាសា​ក្រិច​«អាសិលគា»។ នេះ​សំដៅ​ទៅ​លើ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដែល​បំពាន​យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ​លើ​ច្បាប់​របស់​ព្រះ ដោយ​ឥត​កោត​ក្រែង​ឬ​ដោយ​មើល​ងាយ

សំដៅ​ទៅ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ជា​ទម្លាប់

ឬ​«សន្ដិភាព»

ឬ​«បោះដែកគោល​ភ្ជាប់​នឹង​បង្គោល​ឈើ»។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម​ផ្នែក​ទី​៥

នេះ​សំដៅ​ទៅ​ការ​បង្រៀន​ដោយ​មាត់​ទទេ

ភាសា​ក្រិច​«ភ្នូម៉ា»។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម​ផ្នែក​ទី​៦​ខ

មើល​កំណត់​សម្គាល់​លូក ១:៥៩

មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម​ផ្នែក​ទី​៥

មើល​កំណត់​សម្គាល់​ម៉ាថ ៥:១៧

ឬ​«បោះដែកគោល​ភ្ជាប់​នឹង​បង្គោល​ឈើ»។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម​ផ្នែក​ទី​៥

ភាសា​ក្រិច​«ភ្នូម៉ា»។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម​ផ្នែក​ទី​៦​ខ

    សៀវភៅភាសាខ្មែរ (១៩៩១-២០២៥)
    ចេញពីគណនី
    ចូលគណនី
    • ខ្មែរ
    • ចែករំលែក
    • ជម្រើស
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • ល័ក្ខខ័ណ្ឌប្រើប្រាស់
    • គោលការណ៍ស្ដីអំពីព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នក
    • កំណត់ឯកជនភាព
    • JW.ORG
    • ចូលគណនី
    ចែករំលែក