ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី២ ខែតុលា
អ្នកបានទុកស្រាល្អរហូតដល់ឥឡូវនេះទើបជូនភ្ញៀវ។—យ៉ូន. ២:១០
តើយើងអាចរៀនអ្វីពីអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូអំពីការធ្វើឲ្យទឹកទៅជាស្រា? គឺយើងរៀនអំពីចិត្តរាបទាប។ លោកយេស៊ូមិនអួតខ្លួនអំពីការធ្វើអព្ភូតហេតុនោះទេ។ តាមពិត លោកមិនដែលអួតអំពីអ្វីណាដែលលោកបានធ្វើឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ម្ដងហើយម្ដងទៀតដោយចិត្តរាបទាប លោកបានឲ្យការសរសើរតម្កើងនិងកិត្តិយសទាំងអស់ទៅបិតារបស់លោក។ (យ៉ូន. ៥:១៩, ៣០; ៨:២៨) បើយើងយកតម្រាប់លោកយេស៊ូដោយរក្សាចិត្តរាបទាប យើងនឹងមិនអួតអំពីអ្វីណាដែលយើងធ្វើឡើយ។ សូមយើងកុំអួតខ្លួន តែអួតអំពីព្រះដ៏អស្ចារ្យដែលយើងមានឯកសិទ្ធិបម្រើ។ (យេ. ៩:២៣, ២៤) សូមយើងឲ្យកិត្តិយសទៅលោកដែលលោកសមនឹងទទួល។ យើងមិនអាចសម្រេចអ្វីណាក៏ដោយបានទេ បើគ្មានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា។ (១កូ. ១:២៦-៣១) ពេលយើងមានចិត្តរាបទាប យើងមិនចាំបាច់ឲ្យគេសរសើរយើងចំពោះអ្វីល្អដែលយើងធ្វើសម្រាប់អ្នកឯទៀតឡើយ។ យើងស្កប់ចិត្តដោយដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាឃើញនិងឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីដែលយើងធ្វើ។ (សូមពិនិត្យបន្ថែម ម៉ាថាយ ៦:២-៤; ហេ. ១៣:១៦) យើងពិតជាធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តពេលដែលយើងយកតម្រាប់លោកយេស៊ូក្នុងការបង្ហាញចិត្តរាបទាប។—១ពេ. ៥:៦ w២៣.០៤ ទំ.៤ វ.៩; ទំ.៥ វ.១១-១២
ថ្ងៃសុក្រ ទី៣ ខែតុលា
ចូរបន្តយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកឯទៀត មិនត្រូវគិតតែអំពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ។—ភី. ២:៤
ក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ សាវ័កប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តគ្រិស្តសាសនិកឲ្យយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកឯទៀត។ តើយើងអាចអនុវត្តយោបល់នេះក្នុងអំឡុងកិច្ចប្រជុំយ៉ាងដូចម្ដេច? គឺដោយចាំថាអ្នកឯទៀតក៏ចង់មានចំណែកដូចយើងដែរ។ សូមគិតដូចតទៅនេះ។ ពេលអ្នកសន្ទនាជាមួយមិត្តភក្តិរបស់អ្នក តើអ្នកនឹងនិយាយច្រើនរហូតដល់មិនទុកឱកាសឲ្យពួកគេនិយាយឬទេ? ច្បាស់ជាមិនមែនទេ! អ្នកចង់ឲ្យពួកគេមានចំណែកក្នុងការសន្ទនានោះដែរ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ នៅកិច្ចប្រជុំយើងចង់ឲ្យមនុស្សច្រើនបំផុតរួមចំណែកឆ្លើយ។ តាមពិត របៀបល្អបំផុតមួយដើម្បីលើកទឹកចិត្តបងប្អូន គឺដោយផ្ដល់ឱកាសឲ្យពួកគេបង្ហាញជំនឿរបស់ពួកគេ។ (១កូ. ១០:២៤) សូមឆ្លើយយ៉ាងខ្លី យ៉ាងនេះយើងអាចទុកពេលឲ្យបងប្អូនច្រើនទៀតឆ្លើយដែរ។ ទោះជាពេលអ្នកឆ្លើយខ្លីក្ដី សូមជៀសវាងពីការលើកឡើងចំណុចច្រើនពេក។ បើអ្នកឆ្លើយព័ត៌មានទាំងអស់ក្នុងវគ្គ នោះអ្នកឯទៀតនឹងអស់អ្វីឆ្លើយ។ w២៣.០៤ ទំ.២២-២៣ វ.១១-១៣
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី៤ ខែតុលា
ខ្ញុំធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ដោយសារតែដំណឹងល្អ ដើម្បីឲ្យខ្ញុំអាចប្រាប់ដល់អ្នកឯទៀត។—១កូ. ៩:២៣
យើងត្រូវចាំថាគឺសំខាន់ណាស់ឲ្យបន្តជួយអ្នកឯទៀត ជាពិសេសតាមរយៈកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។ ក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង យើងត្រូវចេះបត់បែន។ យើងជួបមនុស្សដែលមានជំនឿ ទស្សនៈ និងប្រវត្តិខុសៗពីគ្នា។ សាវ័កប៉ូលចេះបត់បែន ហើយយើងអាចរៀនពីគំរូរបស់គាត់។ លោកយេស៊ូបានតែងតាំងគាត់ឲ្យធ្វើជា«សាវ័កសម្រាប់ជនជាតិដទៃ»។ (រ៉ូម ១១:១៣) ដោយមានតួនាទីនេះ ប៉ូលបានផ្សព្វផ្សាយដល់ជនជាតិយូដា ជនជាតិក្រិច អ្នកប្រាជ្ញ អ្នកភូមិ អាជ្ញាធរ និងស្ដេច។ ប៉ូលបាន«ធ្វើដូចមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ» ដើម្បីមានឥទ្ធិពលលើចិត្តរបស់មនុស្សទាំងនោះ។ (១កូ. ៩:១៩-២២) គាត់បានគិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីវប្បធម៌ ប្រវត្តិ និងជំនឿរបស់មនុស្សដែលគាត់និយាយជាមួយ ហើយប្រែប្រួលពាក្យផ្សាយរបស់គាត់ស្របទៅតាមអ្វីទាំងនោះ។ យើងក៏អាចកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើងដែរ បើយើងចេះបត់បែន ហើយប្រែប្រួលពាក្យផ្សាយរបស់យើងស្របទៅតាមសេចក្ដីត្រូវការរបស់អ្នកស្ដាប់។ w២៣.០៧ ទំ.២៣ វ.១១-១២