ថ្ងៃពុធ ទី១ ខែតុលា
ប្រាជ្ញាពីស្ថានលើ . . . [គឺ]រង់ចាំធ្វើតាមបង្គាប់។—យ៉ា. ៣:១៧
ជួនកាល តើអ្នកពិបាកស្ដាប់បង្គាប់ឬទេ? ស្ដេចដាវីឌធ្លាប់មានការពិបាកនេះ ហេតុនេះហើយគាត់អធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «សូមធ្វើឲ្យខ្ញុំមានចិត្តចង់ស្ដាប់បង្គាប់លោក»។ (ចសព. ៥១:១២) ដាវីឌស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ុន្តែជួនកាល គាត់ពិបាកស្ដាប់បង្គាប់ ហើយយើងក៏ពិបាកធ្វើដូច្នេះដែរ។ ហេតុអ្វី? ទី១ យើងកើតមកដោយមានទំនោរចិត្តមិនចង់ស្ដាប់បង្គាប់។ ទី២ សាថានតែងតែព្យាយាមធ្វើឲ្យយើងបះបោរប្រឆាំងព្រះយេហូវ៉ា ដូចដែលវាបានធ្វើ។ (២កូ. ១១:៣) ទី៣ យើងរស់នៅក្នុងពិភពលោកដែលពេញទៅដោយចិត្តគំនិតបះបោរ ជា«ចិត្តគំនិត ដែលមានឥទ្ធិពលលើពួកអ្នកមិនស្ដាប់បង្គាប់»។ (អេភ. ២:២) យើងមិនគ្រាន់តែត្រូវខំតយុទ្ធនឹងទំនោរចិត្តខុសឆ្គងរបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ត្រូវទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំដែលមេកំណាចនិងពិភពលោកនេះព្យាយាមដាក់មកលើយើងដើម្បីឲ្យយើងមិនស្ដាប់បង្គាប់។ យើងត្រូវខំព្យាយាមស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ានិងពួកអ្នកដែលលោកបានតែងតាំងឲ្យមានអំណាច។ w២៣.១០ ទំ.៦ វ.១
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី២ ខែតុលា
អ្នកបានទុកស្រាល្អរហូតដល់ឥឡូវនេះទើបជូនភ្ញៀវ។—យ៉ូន. ២:១០
តើយើងអាចរៀនអ្វីពីអព្ភូតហេតុរបស់លោកយេស៊ូអំពីការធ្វើឲ្យទឹកទៅជាស្រា? គឺយើងរៀនអំពីចិត្តរាបទាប។ លោកយេស៊ូមិនអួតខ្លួនអំពីការធ្វើអព្ភូតហេតុនោះទេ។ តាមពិត លោកមិនដែលអួតអំពីអ្វីណាដែលលោកបានធ្វើឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ម្ដងហើយម្ដងទៀតដោយចិត្តរាបទាប លោកបានឲ្យការសរសើរតម្កើងនិងកិត្តិយសទាំងអស់ទៅបិតារបស់លោក។ (យ៉ូន. ៥:១៩, ៣០; ៨:២៨) បើយើងយកតម្រាប់លោកយេស៊ូដោយរក្សាចិត្តរាបទាប យើងនឹងមិនអួតអំពីអ្វីណាដែលយើងធ្វើឡើយ។ សូមយើងកុំអួតខ្លួន តែអួតអំពីព្រះដ៏អស្ចារ្យដែលយើងមានឯកសិទ្ធិបម្រើ។ (យេ. ៩:២៣, ២៤) សូមយើងឲ្យកិត្តិយសទៅលោកដែលលោកសមនឹងទទួល។ យើងមិនអាចសម្រេចអ្វីណាក៏ដោយបានទេ បើគ្មានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា។ (១កូ. ១:២៦-៣១) ពេលយើងមានចិត្តរាបទាប យើងមិនចាំបាច់ឲ្យគេសរសើរយើងចំពោះអ្វីល្អដែលយើងធ្វើសម្រាប់អ្នកឯទៀតឡើយ។ យើងស្កប់ចិត្តដោយដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាឃើញនិងឲ្យតម្លៃចំពោះអ្វីដែលយើងធ្វើ។ (សូមពិនិត្យបន្ថែម ម៉ាថាយ ៦:២-៤; ហេ. ១៣:១៦) យើងពិតជាធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តពេលដែលយើងយកតម្រាប់លោកយេស៊ូក្នុងការបង្ហាញចិត្តរាបទាប។—១ពេ. ៥:៦ w២៣.០៤ ទំ.៤ វ.៩; ទំ.៥ វ.១១-១២
ថ្ងៃសុក្រ ទី៣ ខែតុលា
ចូរបន្តយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកឯទៀត មិនត្រូវគិតតែអំពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ។—ភី. ២:៤
ក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ សាវ័កប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តគ្រិស្តសាសនិកឲ្យយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកឯទៀត។ តើយើងអាចអនុវត្តយោបល់នេះក្នុងអំឡុងកិច្ចប្រជុំយ៉ាងដូចម្ដេច? គឺដោយចាំថាអ្នកឯទៀតក៏ចង់មានចំណែកដូចយើងដែរ។ សូមគិតដូចតទៅនេះ។ ពេលអ្នកសន្ទនាជាមួយមិត្តភក្តិរបស់អ្នក តើអ្នកនឹងនិយាយច្រើនរហូតដល់មិនទុកឱកាសឲ្យពួកគេនិយាយឬទេ? ច្បាស់ជាមិនមែនទេ! អ្នកចង់ឲ្យពួកគេមានចំណែកក្នុងការសន្ទនានោះដែរ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ នៅកិច្ចប្រជុំយើងចង់ឲ្យមនុស្សច្រើនបំផុតរួមចំណែកឆ្លើយ។ តាមពិត របៀបល្អបំផុតមួយដើម្បីលើកទឹកចិត្តបងប្អូន គឺដោយផ្ដល់ឱកាសឲ្យពួកគេបង្ហាញជំនឿរបស់ពួកគេ។ (១កូ. ១០:២៤) សូមឆ្លើយយ៉ាងខ្លី យ៉ាងនេះយើងអាចទុកពេលឲ្យបងប្អូនច្រើនទៀតឆ្លើយដែរ។ ទោះជាពេលអ្នកឆ្លើយខ្លីក្ដី សូមជៀសវាងពីការលើកឡើងចំណុចច្រើនពេក។ បើអ្នកឆ្លើយព័ត៌មានទាំងអស់ក្នុងវគ្គ នោះអ្នកឯទៀតនឹងអស់អ្វីឆ្លើយ។ w២៣.០៤ ទំ.២២-២៣ វ.១១-១៣