Roja Duşemê, 15 Îlon
Birano, pêxemberên ku bi navê Xudan peyv gotine ji bo xwe wek mînaka êşkişandin û sebrê bigirin (Aqûb 5:10).
Di Kitêba Pîroz de, gelek serpêhatiyên kesên bisebir hene. Tu dikarî li ser van serpêhatiyan kûr lêkolîn bikî. Mesela, gava Dawid di emrê xweyî ciwan de wek Padîşahê Îsraêlê hatibû hilbijartin, lazim bû ku ew gelek salan li bendê bisekine heta ku bû Padîşah. Gava Şimûn û Hanna li hêviya Mesîhê sozdayî bûn, wan bi dilsozî ji Yehowa re îbadet dikir (Lûqa 2:25, 36-38). Wexta ku tu li ser van serpêhatiyan lêkolîn dikî, ji xwe bipirse: “Çi alî wî kesî dikir ku ew sebir bike? Ev yek çima ji bo xêra wî bû? Ez çawa dikarim mîna wî bikim?” Ji serpêhatiyên kesên bêsebir jî, tu dikarî hin tiştan hîn bibî (1. Samûyêl 13:8-14). Tu dikarî ji xwe bipirsî: “Sebra wan çima tune bû? Di netîceyê de, çi hat serê wan?” w23.08 25 par. 15
Roja Sêşemê, 16 Îlon
Em bawer dikin û em dizanin ku tu yê Pîroz î, yê ku Xwedê şandiye (Yûhena 6:69, NWT).
Petrûsê şandî yekî dilsoz bû. Wî dev ji xîreta xwe bernedida. Carekê, gava Îsa Mesîh tiştek ji şagirtên xwe re got û wan fehm nekir, Petrûs dilsoziya xwe nîşan da (Yûhena 6:68). Gelek şagirtên Îsa bêyî ku li benda şîroveyekê bisekinin, berên xwe ji wî zivirandin. Lê Petrûs ev yek nekir, çimkî wî dizanibû ku “gotinên jiyana herheyî” tenê li cem Îsa Mesîh hene. Îsa dizanibû ku Petrûs û şandiyên din wê wî bihêlin. Lê dîsa jî, Îsa bawer bû ku Petrûs wê dîsa vegere û dilsoz bimîne (Lûqa 22:31, 32). Îsa fehm dikir ku “ruh bi daxwaz e, lê beden lewaz e” (Marqos 14:38). Loma, piştî ku Petrûs ew înkar kir, Îsa ji wî nexeyîdî. Piştî rabûna xwe, Îsa ji Petrûs re xuya bû – bi îhtimaleke mezin Petrûs bi tena serê xwe bû (Marqos 16:7; Lûqa 24:34; 1. Korîntî 15:5). Bi vî awayî, Îsa dilê Petrûs ava kir! w23.09 22 par. 9-10
Roja Çarşemê, 17 Îlon
Çi qas dilxweş in kesên ku şaşiyên wan hatine efûkirin û gunehên wan hatine jibîrkirin (Romayî 4:7, NWT).
Xwedê gunehên kesên ku baweriya xwe pê tînin, dinixumîne û bi temamî efû dike (Zebûr 32:1, 2). Ew nema li gunehên wan dinêre. Ji ber baweriya wan, Xwedê wan rastdar dibîne. Birahîm, Dawid û xizmetkarên Xwedê yên din her çi qas mirovên gunehkar bûn jî, ew ji kesên rastdar hatin hesibandin. Lê li ber çavê Xwedê xizmetkarên wî û kesên ku jê re îbadet nakin ne wek hev in. Ji ber ku xizmetkarên Xwedê baweriya xwe bi wî tînin, Xwedê wan bêsûc dihesibîne (Efesî 2:12). Wek Pawlosê şandî di nameya xwe de zelal kir, mirov nikare bê îman bibe dostê Xwedê. Birahîm û Dawid dostên Xwedê bûn, çimkî wan baweriya xwe bi Xwedê dianî. Em jî dikarin ji ber îmana xwe bibin dostên Xwedê. w23.12 3 par. 6-7