Roja Yekşemê, 21 Îlon
Bila jin … di hedê xwe de bin û di her tiştî de dilsoz bin (1. Tîmotêyos 3:11).
Gava em dibînin ku zarok çi qas zû mezin dibin, em ji vê yekê re heyran dimînin. Wisa xuya dike ku zarok xwe bi xwe bêxîret mezin dibin. Lê belê, ji bo ku em bibin şagirtên Îsa Mesîh yên gihîştî, ev yek bi xwe çênabe (1. Korîntî 13:11; Îbranî 6:1). Ji bo vê yekê, gerek em dostaniya xwe ya bi Yehowa re xurttir bikin. Wekî din, ji bo ku em sifetên li gor dilê Xwedê ava bikin, hunerên bifeyde bi pêş bixin û ji bo mesûliyetan xwe hazir bikin, ruhê pîroz ji me re lazim e (Methelokên Silêman 1:5). Yehowa mirov wek jin û mêr afirandine (1. Mûsa 1:27). Jin û mêr hem ji aliyê bedenî ve hem jî di warên din de ji hev cuda ne. Mesela, Yehowa jin û mêr wisa çêkirine ku ew rolên cuda bînin cih. Ji bo ku ew wezîfeyên xwe pêk bînin, sifet û hunerên taybet ji wan re lazim in (1. Mûsa 2:18). w23.12 18 par. 1-2
Roja Duşemê, 22 Îlon
Mirovên ji hemû miletan bikin şagirtên min û wan bi navê Bav, Kur … vaftîz bikin (Meta 28:19, NWT).
Gelo Îsa Mesîh dixwest ku kesên din navê Bavê wî bi kar bînin? Belê. Gava Îsa Mesîh li dinyayê bû, hin alimên dînî belkî difikirîn ku navê Xwedê ew qas pîroz e ku gerek mirov wî neyne zimên. Lê belê, Îsa Mesîh tu caran îzin nedida ku urf û adetên wisa – yên ku bi eslê xwe li dijî Nivîsarên Pîroz in – bibin sebeb ku ew navê Bavê xwe pîroz neke. Ka bîne bîra xwe ku gava Îsa Mesîh li herêma xelkê Gerasînayê zilamekî ku bi cin ketibû qenc kir, çi çêbû. Mirovên herêmê ditirsiyan, û wan dixwest ku Îsa Mesîh ji wê derê here, ew jî çû (Marqos 5:16, 17). Dîsa jî, Îsa Mesîh dixwest ku navê Yehowa li wê derê bê îlankirin. Loma, wî ji zilamê qencbûyî re got ku bila ew ji xelkê re bibêje ku Yehowa ji bo wî çi kir, ne ku Îsa Mesîh çi kir (Marqos 5:19, NWT). Îsa Mesîh dixwaze ku em jî wisa bikin – ku em navê Bavê wî li seranserê dinyayê îlan bikin! (Meta 24:14; 28:20). Wexta ku em wisa dikin, em dilê padîşahê xwe Îsa Mesîh xweş dikin. w24.02 10 par. 10
Roja Sêşemê, 23 Îlon
Te di ber navê min de li ber xwe da û tu newestiyayî (Peyxam 2:3).
Çi keremeke mezin e ku em di van rojên dawîn ên vê dinyayê de aîdî teşkîlata Yehowa ne! Halê dinyayê her ku diçe xerabtir dibe, lê Yehowa gelek xwişk û birayên ezîz dane me (Zebûr 133:1). Ew alî me dike ku malbata me dilxweş be (Efesî 5:33–6:1). Û ew hîkmetê dide me, da ku dilê me bihizûr be. Dîsa jî lazim e ku em bi dewamî xîret bikin ku em ji xizmeta Yehowa sar nebin. Gelo çima? Çimkî kêmasiyên kesên din carinan dikarin me aciz bikin. Wekî din, em belkî ji ber qisûrên xwe jî aciz dibin, bi xisûsî wexta ku em eynî şaşiyan dubare dikin. Belê, (1) gava xwişk yan birayek me dilê me diêşîne, (2) gava em ji ber problemên di zewaca xwe de aciz dibin û (3) gava em ji ber qisûrên xwe cesareta xwe winda dikin, gerek em li ber xwe bidin ku em bi dilsozî ji Yehowa re xizmet bikin. w24.03 14 par. 1-2