ຈົດໝາຍສະບັບທຳອິດເຖິງຄລິດສະຕຽນໃນເມືອງໂກຣິນໂທ
9 ຂ້ອຍມີອິດສະຫຼະຈະເຮັດຫຍັງກໍໄດ້ບໍ່ແມ່ນບໍ? ຂ້ອຍເປັນອັກຄະສາວົກ*ບໍ່ແມ່ນບໍ? ຂ້ອຍໄດ້ເຫັນພະເຢຊູຜູ້ເປັນນາຍບໍ່ແມ່ນບໍ?+ ພວກເຈົ້າເປັນຜົນງານຂອງຂ້ອຍຈາກການຮັບໃຊ້ຜູ້ເປັນນາຍບໍ່ແມ່ນບໍ? 2 ເຖິງວ່າສຳລັບຄົນອື່ນ ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເປັນອັກຄະສາວົກ ແຕ່ສຳລັບພວກເຈົ້າ ຂ້ອຍເປັນອັກຄະສາວົກແນ່ນອນ. ພວກເຈົ້າເປັນຫຼັກຖານຢືນຢັນວ່າຂ້ອຍເປັນອັກຄະສາວົກຂອງຜູ້ເປັນນາຍ.
3 ສຳລັບຄົນທີ່ມັກຈັບຜິດຂ້ອຍ ຂ້ອຍຂໍບອກວ່າ 4 ພວກເຮົາມີສິດກິນແລະດື່ມຫຍັງກໍໄດ້ບໍ່ແມ່ນບໍ? 5 ພວກເຮົາມີສິດພາເມຍທີ່ມີຄວາມເຊື່ອໄປນຳບໍ່ແມ່ນບໍ?+ ຄືກັບທີ່ອັກຄະສາວົກຄົນອື່ນໆຫຼືພວກນ້ອງຊາຍຂອງຜູ້ເປັນນາຍ+ແລະເກຟາ*ເຮັດ.+ 6 ມີແຕ່ບາຣະນາບາ+ກັບຂ້ອຍເທົ່ານັ້ນບໍທີ່ຕ້ອງເຮັດວຽກເພື່ອຫາລ້ຽງໂຕເອງ? 7 ມີທະຫານຄົນໃດບໍທີ່ຕ້ອງອອກຄ່າໃຊ້ຈ່າຍເອງເພື່ອໄປສູ້ຮົບ? ມີຜູ້ໃດແດ່ທີ່ເຮັດສວນໝາກລະແຊັງແລ້ວຈະບໍ່ກິນໝາກລະແຊັງຈາກສວນນັ້ນ?+ ມີຜູ້ໃດບໍທີ່ລ້ຽງແກະແລ້ວຈະບໍ່ກິນນ້ຳນົມຂອງແກະໃນຝູງນັ້ນ?
8 ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເວົ້າເລື່ອງນີ້ຕາມຄວາມຄິດຂອງມະນຸດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ກົດໝາຍຂອງໂມເຊກໍບອກເລື່ອງນີ້ໄວ້ຄືກັນບໍ່ແມ່ນບໍ? 9 ກົດໝາຍນັ້ນສັ່ງໄວ້ວ່າ: “ຢ່າເອົາແນວສຸບມາສຸບໃສ່ປາກງົວຕອນທີ່ມັນຢຽບເຂົ້າຢູ່.”*+ ພະເຈົ້າເປັນຫ່ວງງົວບໍ? 10 ຫຼືເພິ່ນສັ່ງເລື່ອງນັ້ນໄວ້ເພື່ອພວກເຮົາ? ທີ່ຈິງແລ້ວ ໂມເຊຂຽນໄວ້ແບບນັ້ນກໍເພື່ອພວກເຮົາ ຍ້ອນຄົນທີ່ໄຖນາແລະຄົນທີ່ຟາດເຂົ້າກໍຫວັງວ່າຈະໄດ້ສ່ວນແບ່ງຂອງໂຕເອງ.
11 ໃນເມື່ອພວກເຮົາໃຫ້ສິ່ງທີ່ມາຈາກພະເຈົ້າກັບພວກເຈົ້າ ຄືຊິບໍ່ຜິດແມ່ນບໍຖ້າພວກເຮົາຊິຮັບສິ່ງຂອງທີ່ຈຳເປັນຈາກພວກເຈົ້າແດ່?+ 12 ຖ້າຄົນອື່ນມີສິດຮັບຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພວກເຈົ້າ ພວກເຮົາກໍແຮ່ງມີສິດຫຼາຍກວ່ານັ້ນອີກບໍ່ແມ່ນບໍ? ແຕ່ພວກເຮົາກໍບໍ່ເຄີຍໃຊ້ສິດນັ້ນ.+ ພວກເຮົາຍອມອົດທົນທຸກຢ່າງເພື່ອພວກເຮົາຈະບໍ່ເຮັດຫຍັງທີ່ເປັນອຸປະສັກຂັດຂວາງຂ່າວດີເລື່ອງພະຄລິດ.+ 13 ພວກເຈົ້າບໍ່ຮູ້ບໍວ່າຄົນທີ່ເຮັດວຽກສັກສິດໃນວິຫານກໍໄດ້ກິນອາຫານຈາກວິຫານ ແລະຄົນທີ່ຮັບໃຊ້ຢູ່ແທ່ນບູຊາກໍໄດ້ສ່ວນແບ່ງຈາກແທ່ນບູຊາ?+ 14 ຍ້ອນແນວນີ້ ຜູ້ເປັນນາຍຈຶ່ງບອກໃຫ້ຄົນທີ່ປະກາດຂ່າວດີລ້ຽງຊີວິດດ້ວຍຂ່າວດີນັ້ນ.+
15 ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ເຄີຍໃຊ້ສິດເຫຼົ່ານີ້ເລີຍແມ່ນແຕ່ຢ່າງດຽວ+ ແລະຂ້ອຍກໍບໍ່ໄດ້ຂຽນເລື່ອງນີ້ເພື່ອຈະຂໍຫຍັງຈາກພວກເຈົ້າ. ຂ້ອຍຍອມຕາຍດີກວ່າທີ່ຈະໃຫ້ຜູ້ໃດມາເອົາຄວາມພູມໃຈນີ້ໄປຈາກຂ້ອຍ.+ 16 ຂ້ອຍປະກາດຂ່າວດີຢູ່ນີ້ ຂ້ອຍບໍ່ມີຫຍັງຈະອວດໄດ້ ຍ້ອນຂ້ອຍຈຳເປັນຕ້ອງປະກາດ. ຖ້າບໍ່ປະກາດຂ່າວດີ ຂ້ອຍຈະມີໂທດແທ້ໆ!+ 17 ຖ້າຂ້ອຍເຕັມໃຈປະກາດ ຂ້ອຍກໍໄດ້ຮັບລາງວັນ ແຕ່ເຖິງຂ້ອຍຈະບໍ່ເຕັມໃຈ ຂ້ອຍກໍຍັງຕ້ອງເຮັດຍ້ອນເປັນໜ້າທີ່ທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຮັບມອບໝາຍ.+ 18 ແລ້ວຂ້ອຍໄດ້ລາງວັນຫຍັງ? ລາງວັນຂອງຂ້ອຍແມ່ນ ການໄດ້ປະກາດຂ່າວດີໂດຍບໍ່ຫວັງສິ່ງຕອບແທນ ເພື່ອຂ້ອຍຈະບໍ່ໃຊ້ອຳນາດແບບຜິດໆໃນການປະກາດຂ່າວດີ.
19 ເຖິງວ່າຂ້ອຍຈະບໍ່ແມ່ນທາດຂອງຜູ້ໃດ ແຕ່ຂ້ອຍກໍຍອມເປັນທາດຂອງທຸກຄົນເພື່ອຈະໄດ້ຄົນເຂົ້າມາໃຫ້ຫຼາຍທີ່ສຸດ. 20 ເມື່ອເຈິຄົນຢິວ ຂ້ອຍກໍເປັນຄືກັບຄົນຢິວເພື່ອຈະໄດ້ຄົນຢິວເຂົ້າມາ.+ ເມື່ອເຈິຄົນທີ່ຢູ່ໃຕ້ກົດໝາຍຂອງໂມເຊ ຂ້ອຍກໍເປັນຄືກັບຄົນທີ່ຢູ່ໃຕ້ກົດໝາຍນັ້ນ ທັງໆທີ່ຂ້ອຍບໍ່ຢູ່ໃຕ້ກົດໝາຍນັ້ນ. ຂ້ອຍເຮັດແບບນັ້ນເພື່ອຈະໄດ້ຄົນທີ່ຢູ່ໃຕ້ກົດໝາຍຂອງໂມເຊເຂົ້າມາ.+ 21 ເມື່ອເຈິຄົນທີ່ບໍ່ຢູ່ໃຕ້ກົດໝາຍຂອງໂມເຊ ຂ້ອຍກໍເປັນຄືກັບຄົນທີ່ບໍ່ຢູ່ໃຕ້ກົດໝາຍນັ້ນຄືກັນ. ແຕ່ຂ້ອຍເຮັດຕາມກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າແລະຢູ່ໃຕ້ກົດໝາຍຂອງພະຄລິດ.+ ຂ້ອຍເຮັດແບບນັ້ນເພື່ອຈະໄດ້ຄົນທີ່ບໍ່ນັບຖືກົດໝາຍຂອງໂມເຊເຂົ້າມາ. 22 ເມື່ອເຈິຄົນທີ່ມີຄວາມເຊື່ອບໍ່ເຂັ້ມແຂງ ຂ້ອຍກໍເປັນຄືກັບຄົນທີ່ມີຄວາມເຊື່ອບໍ່ເຂັ້ມແຂງເພື່ອຈະໄດ້ຄົນທີ່ມີຄວາມເຊື່ອບໍ່ເຂັ້ມແຂງເຂົ້າມາ.+ ຂ້ອຍຍອມປັບໂຕເປັນຄົນທຸກປະເພດເພື່ອຈະຊ່ວຍບາງຄົນໃຫ້ລອດໄດ້ ບໍ່ວ່າຈະດ້ວຍວິທີໃດກໍຕາມ. 23 ຂ້ອຍເຮັດທຸກຢ່າງເພື່ອຂ່າວດີ ເພື່ອຂ້ອຍຈະໄດ້ປະກາດຂ່າວດີກັບຄົນອື່ນໆ.+
24 ພວກເຈົ້າບໍ່ຮູ້ບໍວ່ານັກແລ່ນທຸກຄົນແລ່ນໃນການແຂ່ງຂັນ ແຕ່ມີແຕ່ຄົນດຽວເທົ່ານັ້ນທີ່ໄດ້ລາງວັນ? ໃຫ້ພວກເຈົ້າແລ່ນເພື່ອຈະເອົາລາງວັນໃຫ້ໄດ້.+ 25 ນັກກິລາທຸກຄົນຕ້ອງຄວບຄຸມໂຕເອງໃນທຸກໆເລື່ອງ. ເຂົາເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນກໍເພື່ອຈະໄດ້ມົງກຸດໃບໄມ້ທີ່ຈະເປື່ອຍຖິ້ມໄປຊື່ໆ+ ແຕ່ພວກເຮົາຈະໄດ້ມົງກຸດທີ່ບໍ່ມີມື້ເປື່ອຍຖິ້ມເລີຍ.+ 26 ຍ້ອນແນວນີ້ ການທີ່ຂ້ອຍກຳລັງແລ່ນຢູ່ ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ແລ່ນແບບບໍ່ມີຈຸດໝາຍ+ ແລະການທີ່ຂ້ອຍຊົກຢູ່ ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ຊົກລົມ. 27 ແຕ່ຂ້ອຍຝຶກຝົນ*ຮ່າງກາຍຢ່າງໜັກ+ຈົນຄວບຄຸມໄດ້ຄືກັບຄວບຄຸມທາດ ຍ້ອນວ່າຖ້າຂ້ອຍປະກາດຂ່າວດີກັບຄົນອື່ນແລ້ວໆ ພະເຈົ້າຈະບໍ່ປະຕິເສດຂ້ອຍ.*