Да го задржиме нашето единство на Царството

¹ Божјето Царство е реална влада која има моќ и авторитет. Самото тоа било тема на Исусовото проповедање (Мат. 4:17). Поучувањето на другите и сведочењето за вистината за Царството биле главниот дел од Исусовата служба. Тој нѐ поучил да се молиме за Царството и најнапред да го бараме него (Мат. 6:9, 10, 33). Ако останеме блиску до Јехова и до неговата организација, ако го исполнуваме својот налог за проповедање и ако бидеме одделени од светот, тоа ќе ни овозможи да го задржиме нашето единство на Царството. Со зборови и со постапки покажуваме дека сме на страната на Царството (Јован 18:37).

² Од 1914 година, Царството стана реалност за милиони поданици. Единството што го покажаа тие поданици на Царството, стои во остра спротивност со поделениот свет. Мораме да го направиме Царството реалност во нашиот живот ако сакаме тоа да биде обединувачка сила. Што го прави реално за нас?

³ Како и другите влади, Царството има збирка закони. Сепак, се разликува по тоа што неговите закони се наоѓаат во Библијата. Редовното читање на Божјата Реч ни ги дава потребните потсетници за она што се бара од нас како поданици на Царството. Личната студија на нашите публикации и упатствата од ‚верниот и разумен роб‘ ни помагаат да ги примениме Божјите закони во секојдневниот живот (Мат. 24:45, НС). Додека лично ги применуваме, Царството станува сѐ пореално за нас, приближувајќи нѐ сѐ поблиску до светското братство и обединувајќи нѐ како семејство од обожаватели под владетелството на Исус.

⁴ Единство преку проповедањето за Царството: Ние имаме налог да ја проповедаме добрата вест за Царството „до крајот на земјата“ (Дела 1:8). ‚Еднодушното‘ проповедање нѐ обединува додека се стремиме да го ‚славиме‘ Јехова (Рим. 15:5, 6). Ревното учествување во проповедањето, заедно со нашите соработници по целата Земја, ни ја зајакнува верата и овозможува преку нас да дејствува Јеховиниот дух за да ја изврши неговата волја. Тоа што сме „богати во делото Господово“ нѐ прави „цврсти, непоколебливи“ (1. Кор. 15:58).

⁵ Во многу земји, Сатана се обидува да го уништи нашето единство со тоа што ни пречи во делото на проповедање. Тој користи сѐ што му е на располагање за да посее раздор и да создаде недоразбирања, како и да предизвика препирки и борби (Изр. 6:19; Гал. 5:19-21, 26). Тој би сакал да нѐ вовлече во световните спорови, па дури и да застанеме на нечија страна во политичките и во општествените проблеми (Јак. 3:14-16). Светото писмо нѐ подбудува да одолееме на неговото влијание; во спротивно, тој ќе нѐ проголта како свој плен (1. Петр. 5:8, 9). Не смееме да дозволиме реалноста на надежта за Царството да ни исчезне од срцето и од умот.

⁶ За да го задржиме нашето единство, потребни ни се здрави мисли и мудрост одозгора. Кога ќе настанат тешкотии, особено ако се вклучени во нив и нашите браќа, мораме да ги покажуваме плодовите на духот за да задржиме мир. Световните одлики, како што се гордоста, зависта и егоизмот, создаваат раздор и тие мора да се надминат (Ефеш. 4:1-3; Кол. 3:5-10, 12-14). Умовите треба да ни бидат исполнети со позитивни, изградувачки мисли. Царството е реалност во нашиот живот! Но, мораме да бидеме претпазливи за да остане такво! (Ефеш. 6:11, 13).

⁷ Реалноста на нашата прекрасна надеж за Царството нѐ обединува во духот на единство кој нема никогаш да исчезне (Пс. 132:1).