നാം “വചനം പ്രസംഗി”ക്കുന്നു

¹ “അന്ത്യകാല”ത്തെക്കു​റി​ച്ചുള്ള ബൈബിൾ വിവര​ണ​ത്തി​നു ചേർച്ച​യിൽ, ഇന്നു മിക്കയാ​ളു​കൾക്കും “ഭക്തിയു​ടെ വേഷം” മാത്രമേ ഉള്ളൂ. (2 തിമൊ. 3:1, 5) തങ്ങളുടെ ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തി​നു യഥാർഥ ആത്മീയ മാർഗ​നിർദേശം നൽകാൻ മതനേ​താ​ക്കൻമാർ പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ അതിനു കാരണം. ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ വൈദി​കർ ബൈബി​ളി​നെ പിന്താ​ങ്ങു​ന്നില്ല. ദൈവ​വ​ചനം പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം തത്ത്വചി​ന്ത​ക​രു​ടെ​യും ദൈവ​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാ​രു​ടെ​യും വ്യർഥ​മായ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​കൾ ഏറ്റുപ​റ​യു​ന്ന​തി​നോ സാമൂ​ഹി​ക​മോ രാഷ്‌ട്രീ​യ​മോ ആയ വിവാ​ദ​വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നോ അവർ ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്നു. ഒട്ടുമിക്ക മതനേ​താ​ക്കൻമാ​രും ബൈബി​ളിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നില്ല. അതു കാലഹ​ര​ണ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെന്ന്‌ അവർ വിചാ​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ മഹാ സ്രഷ്ടാ​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ബൈബി​ളി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലി​നു പകരം അവർ പരിണാമ സിദ്ധാ​ന്തത്തെ അന്യാ​യ​മാ​യി പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. മിക്ക വൈദി​ക​രും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വ്യക്തി​പ​ര​മായ നാമം ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു​പോ​ലു​മില്ല. ഭൂരി​ഭാ​ഗം ആധുനിക ബൈബിൾ ഭാഷാ​ന്ത​ര​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും അതു നീക്കം​ചെ​യ്‌തി​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവർ ഒരെതിർപ്പും ഉന്നയി​ക്കു​ന്നു​മില്ല.

² യേശു​വി​ന്റെ നാളിലെ മതനേ​താ​ക്കൻമാ​രു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ സത്യമാ​യി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഇന്നത്തെ വൈദി​ക​വൃ​ന്ദ​വും വ്യർഥ​മാ​യി​ട്ടാ​ണു പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്നത്‌. (മത്താ. 15:8, 9) അത്‌ പ്രവാ​ച​ക​നായ ആമോസ്‌ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ​യാണ്‌. “അപ്പത്തി​നാ​യുള്ള വിശപ്പല്ല വെള്ളത്തി​നാ​യുള്ള ദാഹവു​മല്ല, യഹോ​വ​യു​ടെ വചനങ്ങളെ കേൾക്കേ​ണ്ട​തി​നുള്ള വിശപ്പു​തന്നേ” ഉണ്ട്‌. (ആമോ. 8:11) മറ്റെന്തി​നെ​ക്കാ​ളും ഉപരി​യാ​യി ആളുകൾക്കു ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ലെ ആത്മീയ ആഹാരം ആവശ്യ​മാണ്‌.

³ ആളുക​ളു​ടെ ആത്മീയാ​വ​ശ്യ​ത്തെ തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന വിധം: ഒരുവനെ “രക്ഷെക്കു ജ്ഞാനി​യാ​ക്കു​വാൻ മതിയായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തുക”ളോടു പറ്റിനിൽക്കാൻ പൗലൊസ്‌ തിമൊ​ഥെ​യൊ​സി​നെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു. അതു​കൊണ്ട്‌ “വചനം പ്രസംഗി”ക്കാൻ അവനെ ഔപചാ​രി​ക​മാ​യി അധികാ​ര​പ്പെ​ടു​ത്തി. (2 തിമൊ. 3:14, 15; 4:2) യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ എന്നനി​ല​യിൽ, “എന്റെ ഉപദേശം എന്റേതല്ല, എന്നെ അയച്ചവ​ന്റേ​ത​ത്രേ,” എന്നു പറഞ്ഞ നമ്മുടെ മാതൃകാ പുരു​ഷ​നായ യേശു​വി​നെ അനുക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു നാം പ്രസം​ഗി​ക്കു​മ്പോൾ ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ​ടു നാം പറ്റിനിൽക്കണം. (യോഹ. 7:16) നമ്മുടെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​മാ​യി നാം ദൈവ​വ​ചനം ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു, കാരണം അതിൽ ദിവ്യ​ജ്ഞാ​നം ഉൾക്കൊ​ള്ളു​ന്നു​വെന്നു നാം തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു. മാത്രമല്ല നാം ആളുക​ളു​മാ​യി പങ്കു​വെ​ക്കുന്ന വിവര​ത്തി​ന്റെ ഉറവിടം അവർ അറിയാ​നും നാം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു.—1 കൊരി. 2:4-7.

⁴ യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പഠിക്കു​ന്ന​തി​നും അവനിൽ വിശ്വാ​സം അർപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ആളുകൾ ആദ്യം ബൈബി​ളിൽനി​ന്നുള്ള സത്യം കേൾക്കണം. പൗലൊസ്‌ യുക്തി​യു​ക്തം എഴുതി: “അവർ കേട്ടി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നിൽ എങ്ങനെ വിശ്വ​സി​ക്കും? പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്നവൻ ഇല്ലാതെ എങ്ങനെ കേൾക്കും?” (റോമ. 10:14) ദൈവ​വ​ചനം പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ, സൂക്ഷ്‌മ​പ​രി​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ വിശ്വാ​സം നേടാൻ നാം മറ്റുള്ള​വരെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. അത്തരം പരിജ്ഞാ​ന​ത്തി​നു ജീവി​തത്തെ മെച്ച​പ്പെ​ട്ട​താ​ക്കി മാറ്റാൻ കഴിയും, മാറ്റു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. ബൈബി​ളി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഇംഗ്ലീഷ്‌ ഗ്രന്ഥകാ​ര​നായ ചാൾസ്‌ ഡിക്കൻസ്‌ എഴുതി: “ലോക​ത്തിൽ എക്കാല​ത്തും ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടു​ള​ള​തും ഉണ്ടാകാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​മായ പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളിൽവെച്ച്‌ ഉത്തമമായ ഗ്രന്ഥമാ​ണത്‌. കാരണം, സത്യസ​ന്ധ​നും വിശ്വ​സ്‌ത​നു​മാ​യി​രി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കുന്ന ഏതൊരു മനുഷ്യ​ജീ​വി​യു​ടെ​യും സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌, വഴിന​ട​ത്തി​പ്പി​നു​ത​കി​യേ​ക്കാ​വുന്ന ഏററവും നല്ല പാഠങ്ങൾ അതു നിങ്ങളെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു.”

⁵ ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ ആധികാ​രി​ക​ത​യാൽ അതു പിന്താ​ങ്ങ​പ്പെ​ടു​ന്നു​വെന്ന്‌ ആത്മീയ സത്യത്തി​നാ​യി വിശക്കു​ന്നവർ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു. 1913-ൽ, ഒരു യുവ കോ​ളെജു വിദ്യാർഥി​യാ​യി​രി​ക്കെ ഫ്രെ​ഡെ​റിക്‌ ഡബ്ലിയു. ഫ്രാൻസിന്‌ മരിച്ചവർ എവിടെ? (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന ശീർഷ​ക​ത്തി​ലുള്ള ഒരു ചെറു​പു​സ്‌തകം ലഭിച്ചു. ഈ ചോദ്യ​ത്തി​നുള്ള ബൈബി​ളി​ന്റെ ഉത്തരം വലിയ താത്‌പ​ര്യ​ത്തോ​ടെ വായി​ച്ച​തി​നു ശേഷം അദ്ദേഹം ഉദ്‌ഘോ​ഷി​ച്ചു: “ഇതാണ്‌ സത്യം.” ദശലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​നു സത്യാ​ന്വേ​ഷി​കൾക്ക്‌ അതേ വിധത്തിൽ അനുഭ​വ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. വചനം ഉത്സാഹ​ത്തോ​ടെ​യും തീക്ഷ്‌ണ​ത​യോ​ടെ​യും പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും അങ്ങനെ “ഇതാണ്‌ സത്യം” എന്ന്‌ മറ്റുള്ളവർ പറയു​ന്നതു കേൾക്കു​ന്ന​തി​ലെ സന്തോഷം പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്ന​തി​ലും നമുക്കു തുടരാം.