കുട്ടികൾ മുതൽക്കൂ​ട്ടോ ബാധ്യ​ത​യോ?

കുടും​ബാ​സൂ​ത്രണ പ്രശ്‌നം, മിക്ക​പ്പോ​ഴും ജനസം​ഖ്യാ സ്‌ഫോ​ടനം എന്നു വിളി​ക്കു​ന്ന​തി​നോട്‌ അടുത്തു ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. മനുഷ്യ ചരി​ത്ര​ത്തിൽ ഒട്ടു മിക്ക​പ്പോ​ഴും ജനസം​ഖ്യാ വർദ്ധനവു താരത​മ്യേന പതു​ക്കെ​യാ​യി​രു​ന്നു; മരിക്കുന്ന ആളുക​ളു​ടെ സംഖ്യ ജനിക്കു​ന്ന​വ​രു​ടേ​തി​നോ​ടു സമമാ​യി​രു​ന്നു. ഒടുവിൽ 1830-ാം ആണ്ടോടെ ലോക ജനസംഖ്യ 100 കോടി​യി​ലെത്തി.

തുടർന്ന്‌ വൈദ്യ​പ​ര​വും ശാസ്‌ത്രീ​യ​വു​മായ പുരോ​ഗതി ഉണ്ടായി, അങ്ങനെ രോഗ​ത്താ​ലുള്ള, വിശേ​ഷി​ച്ചു ശൈശ​വ​കാല രോഗ​ത്താ​ലുള്ള മരണനി​രക്കു കുറയു​ന്ന​തിൽ കലാശി​ച്ചു. ലോക ജനസംഖ്യ 1930-ാം ആണ്ടോടെ 200 കോടി ആയിത്തീർന്നു. എന്നാൽ 1960-ാം ആണ്ടോടെ വേറൊ​രു 100 കോടി അതി​നോ​ടു ചേർക്ക​പ്പെട്ടു. വേറൊ​രു 100 കോടി 1975-ാം ആണ്ടോ​ടെ​യും. ലോക ജനസംഖ്യ 1987-ാം ആണ്ടോടെ 500 കോടി​യിൽ എത്തി.

മറെറാ​രു വിധത്തിൽ നോക്കി​യാൽ, ഈ ഗ്രഹത്തി​ലുള്ള ജനങ്ങളു​ടെ എണ്ണം ഓരോ മിനി​റ​റി​ലും ഏതാണ്ട്‌ 170 എന്ന കണക്കിൽ ഇപ്പോൾതന്നെ വർദ്ധി​ക്കു​ക​യാണ്‌. അതു കൂട്ടു​മ്പോൾ ഓരോ ദിവസ​വും ഏതാണ്ട്‌ 2,50,000 ആളുകൾ വരും, സാമാ​ന്യം വലി​യൊ​രു നഗരത്തി​നു​വേണ്ട ജനസം​ഖ്യ​തന്നെ. ഇതിന്റെ അർത്ഥം ഓരോ വർഷവും ജനസം​ഖ്യ​യിൽ ഒമ്പതു കോടി വർദ്ധനവു ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്നു എന്നാണ്‌, അതു കാനഡ​യി​ലെ ജനസം​ഖ്യ​യു​ടെ മൂന്നി​ര​ട്ടി​ക്കോ മെക്‌സി​ക്കോ​യി​ലെ ജനസം​ഖ്യ​ക്കോ തുല്യ​മാണ്‌. ലോക​ത്തി​ലെ ജനസം​ഖ്യ​യിൽ 75 ശതമാ​ന​വും ജീവി​ക്കുന്ന വികസ്വ​ര​രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലാണ്‌ ഈ വർദ്ധന​വി​ന്റെ 90 ശതമാ​ന​ത്തി​ല​ധി​ക​വും സംഭവി​ക്കു​ന്നത്‌.

ഉത്‌ക​ണ്‌ഠാ​കു​ല​രായ ഗവൺമെൻറു​കൾ

എന്നാൽ ജനസം​ഖ്യാ​വർദ്ധ​നവു കുടും​ബാ​സൂ​ത്ര​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ നിയ​ന്ത്രി​ക്കു​വാൻ ഗവൺമെൻറു​കൾ ഉത്സുക​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? യുഎൻ ജനസം​ഖ്യാ​നി​ധി​ക്കു വേണ്ടി​യുള്ള നൈജീ​രി​യാ​യി​ലെ നാഷനൽ പ്രോ​ഗ്രാം ആഫീസർ ആയ ഡോ. ബാബ്‌സ്‌ സേയ്‌ഗോ, സങ്കീർണ​വും വിവാ​ദ​പ​ര​വും ആയ ഒരു സാഹച​ര്യ​ത്തെ അമിത​മാ​യി ലഘൂക​രി​ക്കാൻ ചായ്‌വു​കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​താ​യി അദ്ദേഹം താക്കീതു നൽകുന്ന ഒരു ലളിത​മായ ഉപമയി​ലൂ​ടെ ഈ ചോദ്യ​ത്തിന്‌ ഉത്തരം നൽകുന്നു. അദ്ദേഹം വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു:

‘ഒരു കർഷകൻ പത്ത്‌ ഏക്കർ ഭൂമി​യു​ടെ ഉടമസ്ഥ​നാ​ണന്നു സങ്കല്‌പി​ക്കുക. അയാൾക്കു പത്തുമക്കൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ അവർക്കു ഭൂമി കൃത്യ​മാ​യി വീതി​ക്കു​മ്പോൾ ഓരോ​രു​ത്തർക്കും ഓരോ ഏക്കർ ലഭ്യമാ​കും. ഇവരി​ലോ​രോ​രു​ത്തർക്കും പത്തുമക്കൾ വീതമു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ക​യും ഭൂമി അപ്രകാ​രം വീതി​ക്കു​ക​യു​മാ​ണെ​ങ്കിൽ അവരുടെ മക്കളി​ലോ​രോ​രു​ത്തർക്കും ഒരേക്ക​റി​ന്റെ പത്തി​ലൊ​രു ഭാഗമേ ലഭിക്കു​ക​യു​ള്ളു. സ്‌പഷ്ട​മാ​യും ഈ മക്കൾ പത്ത്‌ ഏക്കർ ഭൂമി​യു​ടെ ഉടമയാ​യി​രുന്ന തങ്ങളുടെ വലിയ​പ്പ​നെ​പോ​ലെ സമ്പന്നരാ​യി​രി​ക്കു​ക​യില്ല.’

ഈ ഉപമ വർദ്ധി​ച്ചു​വ​രുന്ന ആളുക​ളും ഒരു നിശ്ചിത വലിപ്പ​ത്തോ​ടും പരിമി​ത​മായ വിഭവ​ങ്ങ​ളോ​ടും​കൂ​ടിയ ഭൂമി​യും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം എടുത്തു​കാ​ട്ടു​ന്നു. ജനസംഖ്യ വർദ്ധി​ക്കു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌ അനേക വികസ്വ​ര​രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളും ഇപ്പോ​ഴത്തെ ജനസം​ഖ്യാ നിരക്കി​നെ നേരി​ടു​ന്ന​തിൽ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​യാണ്‌. ചില പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിചി​ന്തി​ക്കുക.

വിഭവങ്ങൾ. ജനസംഖ്യ വർദ്ധി​ക്കു​ന്ന​ത​നു​സ​രി​ച്ചു വനങ്ങളു​ടേ​യും മേൽമ​ണ്ണി​ന്റേ​യും കൃഷി​ഭൂ​മി​യു​ടേ​യും ശുദ്ധജ​ല​ത്തി​ന്റേ​യും അധിക​മായ ആവശ്യ​മു​ണ്ടാ​കു​ന്നു. ഫലമെ​ന്താണ്‌? പോപു​ലൈ മാസിക ദുഃഖ​ത്തോ​ടെ പറയുന്നു: “വികസ്വ​ര​രാ​ജ്യ​ങ്ങൾ . . . അവയുടെ ഭാവി വികസ​ന​ത്തി​നു ആധാര​മാ​യി​രി​ക്കുന്ന ദേശീയ വിഭവ​ങ്ങളെ അമിത​ചൂ​ഷണം ചെയ്യാൻ മിക്ക​പ്പോ​ഴും നിർബ​ന്ധി​ത​രാ​യി തീരുന്നു.”

അന്തർഘടന. ജനസംഖ്യ വർദ്ധി​ക്കു​മ്പോൾ വേണ്ടത്ര വീടു​ക​ളും സ്‌കൂ​ളു​ക​ളും ശുചീ​കരണ സൗകര്യ​ങ്ങ​ളും റോഡു​ക​ളും ആരോഗ്യ സേവന​ങ്ങ​ളും നൽകു​ന്നതു വർദ്ധിച്ച അളവിൽ ബുദ്ധി​മു​ട്ടുള്ള കാര്യ​മാ​ണെന്നു ഗവൺമെൻറു​കൾ കണ്ടെത്തു​ന്നു. ഭാരിച്ച കടത്തി​ന്റേ​യും കുറഞ്ഞു​വ​രുന്ന വിഭവ​ങ്ങ​ളു​ടേ​യും ഇരട്ട ഭാരവും​പേറി, വികസ്വ​ര​രാ​ജ്യ​ങ്ങൾ ഇപ്പോ​ഴുള്ള ജനങ്ങളു​ടെ ആവശ്യ​ങ്ങൾക്കാ​യി കരുതു​ന്ന​തി​നു വളരെ ഞെരു​ങ്ങു​ക​യാണ്‌, വർദ്ധിച്ചു വരുന്ന ജനസം​ഖ്യ​യു​ടെ കാര്യം പിന്നെ പറയേ​ണ്ട​തില്ല.

തൊഴിൽ. യുഎൻ ജനസം​ഖ്യാ​നി​ധി​യു​ടെ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​മായ ജനസം​ഖ്യ​യും പരിസ്ഥി​തി​യും: മുന്നി​ലുള്ള വെല്ലു​വി​ളി (Population and the Environment: The Challenges Ahead) പറയുന്ന പ്രകാരം, മിക്ക വികസ്വ​ര​രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലും തൊഴിൽ സന്നദ്ധരിൽ 40 ശതമാനം ഇപ്പോൾത്തന്നെ തൊഴിൽ രഹിത​രാണ്‌. മൊത്തം വികസ്വ​ര​ലോ​കത്ത്‌ 50 കോടി​യിൽ കൂടുതൽ ജനങ്ങൾ ഒന്നുകിൽ തൊഴിൽ രഹിത​രാണ്‌ അല്ലെങ്കിൽ നിത്യ​തൊ​ഴിൽ ഇല്ലാത്ത​വ​രാണ്‌, ഈ സംഖ്യ വ്യവസാ​യിക ലോകത്തെ തൊഴിൽ സന്നദ്ധരു​ടെ മൊത്തം സംഖ്യ​യ്‌ക്കു തുല്യ​മാണ്‌.

ഈ നിരക്കു വഷളാ​കു​ന്ന​തിൽ നിന്നും തടയു​ന്ന​തിന്‌, വികസ്വ​ര​രാ​ജ്യ​ങ്ങൾ ഓരോ വർഷവും മൂന്നു കോടി പുതിയ തൊഴി​ലു​കൾ സൃഷ്ടി​ക്കണം. ഈ തൊഴി​ലു​കൾ ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നവർ ഇന്നു ജീവി​ച്ചി​രി​പ്പുണ്ട്‌—അവർ ഇന്നത്തെ കുട്ടി​ക​ളാണ്‌. ഗുരു​ത​ര​മായ തൊഴി​ലി​ല്ലായ്‌മ ആഭ്യന്ത​ര​ക​ലാ​പ​ത്തി​ലേ​ക്കും വർദ്ധിച്ച ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തി​ലേ​ക്കും പ്രകൃ​തി​വി​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ കൂടു​ത​ലായ നശീക​ര​ണ​ത്തി​ലേ​ക്കും നയി​ച്ചേ​ക്കാ​മെന്നു വിദഗ്‌ദ്ധൻമാർ അനുമാ​നി​ക്കു​ന്നു.

കൂടുതൽ കൂടുതൽ വികസ്വ​ര​രാ​ജ്യ​ങ്ങൾ കുടും​ബാ​സൂ​ത്ര​ണത്തെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി പ്രയത്‌നി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഒട്ടും അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല. തൊട്ടു​മു​മ്പിൽ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നെ​പ്പ​ററി അഭി​പ്രാ​യം പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ ബ്രിട്ടിഷ്‌ മെഡിക്കൽ ജേർണൽ ആയ ലാൻസെ​ററ്‌ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: “മുഖ്യ​മാ​യും ലോക​ത്തി​ലെ ദരി​ദ്ര​രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഒതുങ്ങി​നിൽക്കുന്ന [ജനങ്ങളു​ടെ] എണ്ണം വർദ്ധി​ക്കാ​നു​ള്ള​സ​മ്മർദ്ദം അവർ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന അദ്ധ്വാ​നത്തെ അത്യധി​ക​മാ​യി വർദ്ധി​പ്പി​ക്കും. . . . ലക്ഷക്കണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ അവരുടെ ജീവിതം വിദ്യാ​ഭ്യാ​സ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​യും തൊഴിൽര​ഹി​ത​രാ​യും ശരിയായ പാർപ്പി​ട​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​യും, ആരോ​ഗ്യ​വും ക്ഷേമവും ശുചീ​ക​ര​ണ​സേ​വ​ന​ങ്ങ​ളും എന്നിങ്ങനെ പ്രാഥ​മിക ആവശ്യങ്ങൾ ലഭിക്കാ​ത്ത​വ​രാ​യും കഴിച്ചു​കൂ​ട്ടും, നിയ​ന്ത്ര​ണ​മി​ല്ലാത്ത ജനസം​ഖ്യാ വർദ്ധന​വാണ്‌ അതിനി​ട​യാ​ക്കുന്ന മുഖ്യ ഘടകം.”

ഉത്‌ക​ണ്‌ഠാ​കു​ല​രായ കുടും​ബ​ങ്ങൾ

ലാക്കുകൾ വെക്കു​ന്ന​തും കുടും​ബാ​സൂ​ത്ര​ണ​പ​രി​പാ​ടി​കൾ ദേശവ്യാ​പ​ക​മാ​യി നടപ്പാ​ക്കു​ന്ന​തും ഒരുസം​ഗ​തി​യാണ്‌; പൊതു​ജ​ന​ങ്ങളെ ബോദ്ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​താ​ണു മറെറാ​രു സംഗതി. അനേക സമുദാ​യ​ങ്ങ​ളി​ലും വലിയ കുടും​ബ​ങ്ങളെ അനുകൂ​ലി​ക്കുന്ന പരമ്പരാ​ഗത വീക്ഷണങ്ങൾ ഇപ്പോ​ഴും ശക്തമാണ്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, നൈജീ​രി​യ​ക്കാ​രി​യായ ഒരു അമ്മ ജനനനി​രക്കു കുറയ്‌ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഗവൺമെൻറി​ന്റെ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തോട്‌ ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു പ്രതി​വ​ചി​ച്ചു: “ഞാൻ എന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ 26 മക്കളിൽ ഏററവും ഇളയവ​ളാണ്‌. എന്റെ മൂത്തവർക്കെ​ല്ലാം ആണുങ്ങ​ളും പെണ്ണു​ങ്ങ​ളും അടക്കം എട്ടുമു​തൽ 12-വരെ കുട്ടി​ക​ളുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ എനിക്കു മക്കളുടെ എണ്ണം കുറയാ​മോ?”

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഇപ്പോൾ അങ്ങനെ​യൊ​രു വീക്ഷണ​ഗതി സാധാരണ സ്‌ത്രീ​കൾ ആറു കുട്ടി​കൾക്കു ജന്‌മം കൊടു​ക്കുന്ന നൈജീ​രി​യ​യിൽ പോലും ഒരിക്കൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​പോ​ലെ അത്ര സാധാ​ര​ണമല്ല. വർദ്ധി​ച്ചു​വ​രുന്ന വിലക്ക​യ​ററം മൂലം ലക്ഷക്കണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ അവരുടെ കുടും​ബത്തെ ഊട്ടു​ന്ന​തി​ന്റെ​യും ഉടുപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ​യും വിഷമ​ഘ​ട്ട​ത്തി​ലാണ്‌. അനേക​രും അനുഭ​വ​ത്തി​ലൂ​ടെ യൊറൂ​ബാ പഴഞ്ചൊ​ല്ലി​ന്റെ സത്യം പഠിച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു: “ഓമോ ബാറെ ഓഷീ ബാറെ” (കുട്ടികൾ കൂടി​യാൽ ദാരി​ദ്ര​വും കൂടും).

അനേക ദമ്പതി​ക​ളും കുടും​ബാ​സൂ​ത്ര​ണ​ത്തി​ന്റെ പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അതു പ്രാവർത്തി​ക​മാ​ക്കു​ന്നില്ല. ഫലമെ​ന്താണ്‌? ഐക്യ​രാ​ഷ്‌ട്ര ശിശു​ക്ഷേ​മ​നി​ധി പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച ലോക​ത്തി​ലെ കുട്ടി​ക​ളു​ടെ അവസ്ഥ 1992 (The State of the World’s Children 1992) പറഞ്ഞത്‌, ആ വർഷത്തിൽ വികസ്വ​ര​ലോ​ക​ത്തി​ലെ ഏകദേശം മൂന്നിൽ ഒരു ഗർഭധാ​രണം ആസൂ​ത്രണം ചെയ്യാ​ത്തതു മാത്രമല്ല ആഗ്രഹി​ക്കാ​ത്ത​തും ആയിരി​ക്കും എന്നാണ്‌.

കുടും​ബാ​സൂ​ത്രണം ജീവനെ രക്ഷിക്കു​ന്നു

സാമ്പത്തിക ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​കൾക്കു പുറമെ കുടും​ബാ​സൂ​ത്ര​ണ​ത്തെ​പ്പ​ററി പരിചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഒരു മുഖ്യ​കാ​രണം അമ്മയു​ടേ​യും കുഞ്ഞു​ങ്ങ​ളു​ടേ​യും ആരോ​ഗ്യ​മാണ്‌. “ഗർഭധാ​രണം ഒരു ചൂതാ​ട്ട​വും പ്രസവം ഒരു ജീവൻ-മരണ പോരാ​ട്ട​വു​മാണ്‌,” എന്ന്‌ ഒരു പശ്ചിമ ആഫ്രിക്കൻ പഴമൊ​ഴി പറയുന്നു. വികസ്വ​ര​ലോ​കത്ത്‌ ഓരോ വർഷവും അഞ്ചുലക്ഷം സ്‌ത്രീ​കൾ ഗർഭകാ​ല​ത്തോ പ്രസവ​സ​മ​യ​ത്തോ മരിക്കു​ന്നു, പത്തുലക്ഷം കുട്ടികൾ അമ്മയി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു, അതിനു​പു​റമെ 50 ലക്ഷംമു​തൽ 70 ലക്ഷംവരെ സ്‌ത്രീ​കൾ പ്രസവ​ത്തോ​ട​നു​ബ​ന്ധിച്ച ആരോ​ഗ്യ​ദൂ​ഷ്യം മൂലം അവശരൊ വികലാം​ഗ​രൊ ആയിത്തീ​രു​ന്നു.

വികസ്വ​ര​രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ എല്ലാ സ്‌ത്രീ​കൾക്കും ഒരേ അപകട​സാ​ദ്ധ്യ​തയല്ല ഉള്ളത്‌. പിൻവ​രുന്ന ചതുരം കാണി​ക്കു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം ഏററവും അധികം​അ​പ​ക​ട​സാ​ദ്ധ്യ​ത​യു​ള്ളവർ വളരെ നേര​ത്തെ​യൊ അടുത്ത​ടു​ത്തൊ വളരെ താമസി​ച്ചൊ വളരെ അധികം കുട്ടി​കളെ പ്രസവി​ക്കുന്ന സ്‌ത്രീ​ക​ളാണ്‌. കുടും​ബാ​സൂ​ത്ര​ണ​ത്തിന്‌ ഈ മരണങ്ങ​ളു​ടെ നാലി​ലൊ​രു ഭാഗം​മു​തൽ മൂന്നി​ലൊ​രു ഭാഗം​വരെ തടയാ​നും ലക്ഷക്കണ​ക്കി​നു വൈക​ല്യ​ങ്ങളെ തടയാ​നും കഴിയു​മെന്ന്‌ യുഎൻ രേഖകൾ കണക്കാ​ക്കു​ന്നു.

എന്നാൽ ലക്ഷക്കണ​ക്കി​നു ജീവൻ രക്ഷപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നതു ജനസം​ഖ്യാ വർദ്ധന​വി​നു മാത്ര​മല്ലേ ഉതകു​ക​യു​ള്ളു? ആശ്ചര്യ​മെ​ന്നു​പ​റ​യട്ടെ, മിക്ക വിദഗ്‌ദ്ധ​രും പറയു​ന്നത്‌ അല്ല എന്നാണ്‌. “കൂടുതൽ കുട്ടികൾ അതിജീ​വി​ച്ചാൽ ജനസം​ഖ്യാ പ്രശ്‌നങ്ങൾ വളരെ വഷളാ​യേ​ക്കും എന്നു വിചാ​രി​ച്ചേ​ക്കാം. നേരെ തിരി​ച്ചാണ്‌. തങ്ങളുടെ കുട്ടികൾ അതിജീ​വി​ക്കും എന്നു മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്ക്‌ ഉറപ്പു​ള്ള​പ്പോൾ ഉൽപാ​ദ​ന​ശക്തി കുറയു​വാൻ ചായ്‌വു​കാ​ണി​ക്കു​ന്നു” എന്നു 1991-ലെ ഹ്യൂമൻ ഡെവല​പ്‌മെൻറ്‌ റിപ്പോർട്ട്‌ പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു.

എന്നുവ​രി​കി​ലും, ലക്ഷക്കണ​ക്കി​നു സ്‌ത്രീ​കൾ, വിശേ​ഷാൽ ദരിദ്ര സമുദാ​യ​ങ്ങ​ളിൽ തുടർന്നും കൂടെ​ക്കൂ​ടെ പ്രസവി​ക്കു​ന്നു. എന്തു​കൊണ്ട്‌? അവരുടെ സമുദാ​യം അത്‌ അവരിൽനി​ന്നു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടും അധികം മക്കളു​ള്ളതു കുറെ​പ്പേർ അതിജീ​വി​ക്കാ​നുള്ള സാദ്ധ്യത വർദ്ധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടും അവർക്കു കുടും​ബാ​സൂ​ത്ര​ണ​സേ​വ​ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള അറിവൊ അവയുടെ ലഭ്യത​യൊ ഇല്ലാതി​രു​ന്നേ​ക്കാ​മെ​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടും തന്നെ.

എന്നാലും വലിയ കുടും​ബ​ങ്ങ​ളുള്ള അനേകം സ്‌ത്രീ​ക​ളും മറെറാ​രു വിധത്തിൽ അതിനെ കാണു​ന്നില്ല. ഓരോ കുട്ടി​യും ദൈവ​ത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു അനു​ഗ്ര​ഹ​മാ​യി അവർ കണക്കാ​ക്കു​ന്നു.

[6-ാം പേജിലെ ചതുരം]

വികസ്വരരാജ്യങ്ങളിൽ ഉയർന്ന അപകട സാദ്ധ്യ​ത​യുള്ള ഗർഭധാ​ര​ണം

വളരെ നേരത്തെ: പതിന​ഞ്ചു​വ​യ​സ്സു​മു​തൽ 19 വയസ്സു​വരെ പ്രായ​മുള്ള സ്‌ത്രീ​ക​ളു​ടെ ഇടയിൽ, ഗർഭകാ​ല​ത്തും പ്രസവ​സ​മ​യ​ത്തും ഉണ്ടാകാ​വുന്ന മരണം 20 വയസ്സു​മു​തൽ 24 വയസ്സു​വരെ പ്രായ​മുള്ള സ്‌ത്രീ​ക​ളു​ടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടാകാ​വു​ന്ന​തി​നേ​ക്കാൾ മൂന്നി​രട്ടി കൂടു​ത​ലാണ്‌. കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാ​രി​കൾക്കു ജനിക്കുന്ന ശിശുക്കൾ മരിച്ചു​പോ​കാ​നോ വളരെ നേരത്തെ ജനിച്ചു​വീ​ഴാ​നോ ജനനസ​മ​യത്ത്‌ അവർക്കു തീരെ ഭാരം കുറഞ്ഞി​രി​ക്കാ​നോ കൂടുതൽ സാധ്യ​ത​യുണ്ട്‌.

അടുത്തടുത്ത്‌: പ്രസവ​ങ്ങൾക്കി​ട​യി​ലുള്ള കാല​ദൈർഘ്യം കുട്ടി​ക​ളു​ടെ അതിജീ​വ​നത്തെ സാരമാ​യി ബാധി​ക്കു​ന്നു. ഒരു കുട്ടി ഉണ്ടായി​ട്ടു രണ്ടുവർഷം കഴിയു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു ജനിക്കുന്ന കുഞ്ഞ്‌ ശൈശ​വ​ത്തി​ലേ മരിക്കു​ന്ന​തിന്‌ 66 ശതമാനം സാദ്ധ്യ​ത​കൂ​ടു​ത​ലാണ്‌. ഈ കുട്ടികൾ അതിജീ​വി​ച്ചാൽപ്പോ​ലും അവരുടെ വളർച്ച മുരടി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ബുദ്ധി​യു​ടെ വികസനം തകരാ​റി​ലാ​കു​ന്ന​തി​നും ഉള്ള സാദ്ധ്യത ഏറെയാണ്‌. ശിശു മരണങ്ങ​ളിൽ ഏകദേശം അഞ്ചി​ലൊന്ന്‌ വേണ്ടത്ര പ്രസവ ഇടവേള മൂഖാ​ന്തി​രം തടുക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. പ്രസവ​ങ്ങൾക്കു മദ്ധ്യേ മൂന്നോ അധിക​മോ വർഷത്തെ ഇടവേള അപകട​സാ​ദ്ധ്യത തീരെ കുറക്കു​ന്നു.

വളരെ അധികം: നാലിൽ കൂടുതൽ കുട്ടി​കളെ പ്രസവി​ക്കു​ന്നതു ഗർഭധാ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ​യും പ്രസവ​ത്തി​ന്റെ​യും അപകടത്തെ വർദ്ധി​പ്പി​ക്കു​ന്നു, വിശേ​ഷാൽ മുമ്പി​ലത്തെ കുട്ടികൾ തമ്മിൽ രണ്ടില​ധി​കം വർഷത്തെ ഇടവേ​ള​യി​ല്ലെ​ങ്കിൽ. നാലു ഗർഭധാ​ര​ണ​ത്തി​നു ശേഷം അമ്മമാർ മിക്കവാ​റും വിളർച്ച അനുഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തി​നും രക്തസ്രാ​വ​ത്തി​നുള്ള പ്രവണത കാണി​ക്കു​ന്ന​തി​നും കൂടുതൽ സാദ്ധ്യ​ത​യുണ്ട്‌. തന്നെയു​മല്ല അവരുടെ കുട്ടികൾ വൈക​ല്യ​ങ്ങ​ളോ​ടെ ജനിക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഉയർന്ന അപകട​സാ​ദ്ധ്യ​ത​യും ഉണ്ട്‌.

വളരെ താമസ്സിച്ച്‌: മുപ്പത്തഞ്ചു വയസ്സിനു മുകളിൽ പ്രായ​മുള്ള സ്‌ത്രീ​കൾ ഗർഭകാ​ല​ത്തൊ പ്രസവ​സ​മ​യ​ത്തൊ മരിക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള സാദ്ധ്യത 20 വയസ്സു​മു​തൽ 24 വയസ്സു​വരെ പ്രായ​മുള്ള സ്‌ത്രീ​കളെ അപേക്ഷിച്ച്‌ അഞ്ചിരട്ടി കൂടു​ത​ലാണ്‌. പ്രായം ചെന്ന സ്‌ത്രീ​കൾക്കു​ണ്ടാ​കുന്ന കുട്ടി​ക​ളും മരിക്കാ​നുള്ള സാദ്ധ്യത വളരെ കൂടു​ത​ലാണ്‌.

അവലംബം: ലോകാ​രോ​ഗ്യ സംഘടന, യുഎൻ ശിശു​ക്ഷേ​മ​നി​ധി, യുഎൻ ജനസം​ഖ്യാ​നി​ധി.