അടിമ​ത്ത​ത്തി​ലേക്കു വിൽക്ക​പ്പെ​ട്ട​വർ

ആഫ്രിക്കയിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ

ഇന്നു പൂർവ​നൈ​ജീ​രിയ എന്നറി​യ​പ്പെ​ടുന്ന സ്ഥലത്താണ്‌ 1745-ൽ ഓലൗഡാ ഇക്വി​യാ​നോ പിറന്നത്‌. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഗ്രാമ​ത്തി​ലേത്‌ അക്കാലത്തെ സാധാരണ ജീവി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. ചോള​വും പരുത്തി​യും ചേനയും ബീൻസും കൃഷി ചെയ്യാൻ കുടും​ബങ്ങൾ ഒത്തൊ​രു​മി​ച്ചു പണി​യെ​ടു​ത്തു. പുരു​ഷൻമാർ ആടുമാ​ടു​കളെ മേയിച്ചു. സ്‌ത്രീ​കൾ പരുത്തി​കൊണ്ട്‌ നൂൽനൂൽക്കു​ക​യും തുണി നെയ്യു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ഇക്വി​യാ​നോ​യു​ടെ പിതാവു പേരു​കേട്ട ഒരു ഗോ​ത്ര​മൂ​പ്പ​നും ആ സമുദാ​യ​ത്തി​ലെ ഒരു ന്യായാ​ധി​പ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഒരുനാൾ ഇക്വി​യാ​നോ അവകാ​ശ​മാ​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രുന്ന സ്ഥാനമാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. എന്നാൽ അത്‌ ഒരിക്ക​ലും ഉണ്ടായില്ല. ഒരു ബാലനാ​യി​രി​ക്കെ ഇക്വി​യാ​നോ​യെ ആരോ തട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​യി അടിമ​ത്ത​ത്തി​ലേക്കു വിറ്റു.

കച്ചവട​ക്കാ​രിൽനി​ന്നു കച്ചവട​ക്കാ​രി​ലേക്കു മാറി​മാ​റി വിൽക്ക​പ്പെട്ട അവൻ കടൽത്തീ​രത്ത്‌ എത്തുന്ന​തു​വരെ യൂറോ​പ്യൻമാ​രു​മാ​യി കണ്ടുമു​ട്ടി​യില്ല. വർഷങ്ങൾക്കു​ശേഷം അവൻ തന്റെ ഓർമകൾ വിവരി​ച്ചു: “ഞാൻ തീര​ത്തെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകളെ ആദ്യമാ​യി സ്വാഗതം ചെയ്‌തത്‌ സമു​ദ്ര​വും ചരക്കുകൾ പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നങ്കൂര​മ​ടി​ച്ചു​കി​ട​ന്നി​രുന്ന ഒരു അടിമ​ക്ക​പ്പ​ലു​മാ​യി​രു​ന്നു. അവ എന്നിലാ​കെ വിസ്‌മ​യ​മു​ള​വാ​ക്കി, താമസി​യാ​തെ കപ്പൽത്ത​ട്ടി​ലേക്ക്‌ എന്നെ കൊണ്ടു​പോ​യ​പ്പോൾ ആ വിസ്‌മയം ഭീതിക്കു വഴിമാ​റി. ഞാൻ ആരോ​ഗ്യ​വാ​നാ​ണോ എന്നറി​യാൻ കപ്പൽ ജോലി​ക്കാ​രിൽ ചിലർ എന്നെ ഉടനെ​തന്നെ പിടിച്ചു പരി​ശോ​ധി​ച്ചു നോക്കു​ക​യും മുകളി​ലേക്കു പൊക്കി​യി​ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. ദുരാ​ത്മാ​ക്ക​ളു​ടെ ഒരു ലോകത്ത്‌ ഞാൻ എത്തിയി​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും അവ എന്നെ കൊല്ലാൻ പോകു​ക​യാ​ണെ​ന്നും അപ്പോൾ എന്നെ പറഞ്ഞു ധരിപ്പി​ച്ചു.”

ചുറ്റും നോക്കി​യ​പ്പോൾ ഇക്വി​യാ​നോ കണ്ടത്‌ “ഒന്നിച്ചു ചങ്ങലയി​ട്ടി​രുന്ന, എല്ലാ തരത്തി​ലു​മുള്ള ഒരു കൂട്ടം കറുത്ത വർഗക്കാ​രെ​യാണ്‌. അവരുടെ ഓരോ​രു​ത്ത​രു​ടെ​യും മുഖത്ത്‌ മാനസിക തളർച്ച​യും ദുഃഖ​വും പ്രകട​മാ​യി​രു​ന്നു.” ഇതു കണ്ട്‌ അവൻ കുഴഞ്ഞു​വീ​ണു. കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ആഫ്രി​ക്ക​ക്കാർ അവനെ സുബോ​ധാ​വ​സ്ഥ​യി​ലേക്കു തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രി​ക​യും ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഇക്വി​യാ​നോ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “നമ്മൾ ആ വെള്ളക്കാർക്കു തിന്നാൻ വേണ്ടി​യല്ലേ എന്നു ഞാൻ അവരോ​ടു ചോദി​ച്ചു.”

ഇക്വി​യാ​നോ​യെ കപ്പലിൽ ബാർബ​ഡോ​സി​ലേക്കു കൊണ്ടു​പോ​യി, അവി​ടെ​നിന്ന്‌ വെർജീ​നി​യ​യി​ലേ​ക്കും പിന്നീട്‌ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലേ​ക്കും. ഒരു കപ്പിത്താ​നാൽ വിലയ്‌ക്കു വാങ്ങപ്പെട്ട അദ്ദേഹം വ്യാപ​ക​മാ​യി സഞ്ചരിച്ചു. എഴുതാ​നും വായി​ക്കാ​നും പഠിച്ച അദ്ദേഹം ഒടുവിൽ തന്റെ സ്വാത​ന്ത്ര്യം വിലയ്‌ക്കു വാങ്ങി. ബ്രിട്ട​നി​ലെ അടിമത്തം നിർത്ത​ലാ​ക്കാ​നുള്ള ഒരു പ്രസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ അദ്ദേഹം മുഖ്യ സ്ഥാനം വഹിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. 1789-ൽ അദ്ദേഹം തന്റെ ജീവി​തകഥ പ്രസി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തി, അടിമ​ക്ക​ച്ച​വ​ട​ത്തിന്‌ ഇരയാ​യി​ട്ടുള്ള ആഫ്രി​ക്ക​ക്കാർ എഴുതിയ ചുരുക്കം ചില വിവര​ണ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നാണത്‌ (സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ ഏറ്റവും നല്ലതും).

ദശലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​നു വരുന്ന മറ്റ്‌ ആഫ്രി​ക്ക​ക്കാർ അത്ര​ത്തോ​ളം ഭാഗ്യ​വാൻമാ​രാ​യി​രു​ന്നില്ല. തങ്ങളുടെ വീടു​ക​ളിൽനി​ന്നും കുടും​ബ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും പറി​ച്ചെ​ടു​ക്ക​പ്പെട്ട അവരെ വളരെ നിഷ്‌ഠു​ര​മായ അവസ്ഥക​ളി​ലാണ്‌ അറ്റ്‌ലാൻറി​ക്കി​നു കുറുകെ കടത്തി​യത്‌. അവരും അവർക്കു ജനിച്ച കുട്ടി​ക​ളും കന്നുകാ​ലി​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ വിലയ്‌ക്കു വാങ്ങ​പ്പെ​ടു​ക​യും വിൽക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌തു, തങ്ങൾക്ക്‌ അപരി​ചി​ത​രാ​യ​വ​രു​ടെ സമ്പത്തു വർധി​പ്പി​ക്കാൻ കൂലി കിട്ടാതെ കഠിന വേല ചെയ്യാൻ അവർ നിർബ​ന്ധി​ത​രാ​ക്ക​പ്പെട്ടു. മിക്കവർക്കും യാതൊ​രു അവകാ​ശ​ങ്ങ​ളു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു, യജമാ​നൻമാർക്കു തോന്നിയ പോലെ അവരെ ശിക്ഷി​ക്കു​ക​യോ ദുരു​പ​യോ​ഗം ചെയ്യു​ക​യോ കൊല്ലു​ക​പോ​ലു​മോ ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു. ആ മർദി​ത​രിൽ മിക്കവ​രെ​യും സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം, അടിമ​ത്ത​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ഒരേ ഒരു മോചനം മരണമാ​യി​രു​ന്നു.