നിങ്ങൾക്ക്‌ ജിജ്ഞാ​സ​യുള്ള ഒരു മനസ്സു​ണ്ടോ?

ജിജ്ഞാസ “അറിയാ​നുള്ള ആഗ്രഹം” ആണ്‌. ഒരു ശക്തമായ ജിജ്ഞാസ ഒരാളെ പഠിക്കാൻ അഥവാ കാര്യങ്ങൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ ഉത്സാഹ​മു​ള്ള​വ​നാ​ക്കി​ത്തീർക്കു​ന്നു. യഹോവ നമ്മിൽ ഈ ഉത്സാഹം സ്ഥാപി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ജനന നിമിഷം മുതൽ നമുക്ക്‌ ചുററു​മുള്ള ലോക​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പഠിക്കാൻ നമുക്കു പ്രചോ​ദനം ലഭിക്കു​ന്നു. നമ്മുടെ നിലനി​ല്‌പു​തന്നെ ഒരിക്ക​ലും അവസാ​നി​ക്കാത്ത ഒരു പഠന പ്രക്രി​യ​യാണ്‌. നാം പക്വത​യു​ള്ളവർ സമനി​ല​യുള്ള മുതിർന്ന ആളുകൾ ആയിത്തീ​ര​ണ​മെ​ങ്കിൽ നാം നമ്മുടെ ജിജ്ഞാ​സയെ, കാര്യങ്ങൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​നുള്ള ആഗ്രഹത്തെ, തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്തേണ്ട ആവശ്യ​മുണ്ട്‌.

ഇത്‌ ആത്മീയ നിലവാ​ര​ത്തിൽ വിശേ​ഷി​ച്ചും സത്യമാണ്‌. നിത്യ​ജീ​വ​നാ​യുള്ള നമ്മുടെ പ്രതീ​ക്ഷകൾ യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തേ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള നമ്മുടെ അറിവി​നെ ആശ്രയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 17:3) നാം അവനേ​ക്കു​റിച്ച്‌ അന്വേ​ഷി​ക്കാൻ, “അവനെ തപ്പി​നോ​ക്കി കണ്ടെത്തു​വാൻ” അവൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​താ​യി ബൈബിൾ നമ്മോ​ടു​പ​റ​യു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:23, 24, 27) നാം നമ്മുടെ ജിജ്ഞാ​സയെ അടിച്ച​മർത്തു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അതു വികസി​ക്കാൻ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്ന​തിൽ പരാജ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നെ​ങ്കിൽ, നമ്മുടെ അഭിവൃ​ദ്ധി മന്ദഗതി​യിൽ ആയിരി​ക്കും. ആത്മീയ കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലുള്ള താല്‌പ​ര്യ​ക്കു​റവ്‌ മരണക​ര​വും ആയിരു​ന്നേ​ക്കാം.—സങ്കീർത്തനം 119:33, 34; ഹോശെയ 4:6.

തദനു​സ​ര​ണം, പുരാ​ത​ന​കാ​ലം മുതൽ പഠിക്കാ​നുള്ള ആഗ്രഹത്തെ തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി പ്രബോ​ധ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും പഠനത്തി​ന്റെ​യും ആവശ്യം യഹോ​വ​യു​ടെ ജനത്തോട്‌ എല്ലായ്‌പ്പോ​ഴും ഊന്നി​പ്പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌. (ആവർത്തനം 6:6, 7; 7:12; 2 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 17:9) മശിഹ​യാ​യി​രുന്ന യേശു ഭൂമി​യിൽ ഉണ്ടായി​ട്ടു​ള്ള​തി​ലേ​ക്കും ഏററവും മഹാനായ ഉപദേ​ഷ്ടാ​വാ​യി​രു​ന്നു. (മത്തായി 9:35) അവന്റെ ശിഷ്യൻമാർ അവന്റെ ദൃഷ്ടാന്തം പിൻപ​ററി. എതിർപ്പി​നെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ച്ച​പ്പോൾ പോലും അവർ “സുവാർത്ത പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യും ഘോഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ അവിരാ​മം തുടർന്നു.” (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 5:42) അത്തരം പഠിപ്പി​ക്കൽ ജിജ്ഞാ​സ​യുള്ള മനസ്സു​ക​ളിൽ താല്‌പ​ര്യം ഉണർത്തി. അനേകർ “ഈ കാര്യങ്ങൾ അങ്ങനെ​ത​ന്നെ​യോ എന്ന്‌ ദിവസ​വും ശ്രദ്ധാ​പൂർവ്വം തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കളെ പരി​ശോ​ധി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ മനസ്സിന്റെ ഏററവും വലിയ ആകാം​ക്ഷ​യോ​ടെ” പ്രതി​ക​രിച്ച ബെരോ​വാ​ക്കാ​രേ​പ്പോ​ലെ ആയിരു​ന്നു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:11.

അതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ, ആധുനിക ക്രിസ്‌തീയ സഭയു​ടെ​യും പല പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളും പഠിപ്പി​ക്ക​ലി​നെ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചാണ്‌. അങ്ങനെ, സഭ അതിന്റെ നിലനിൽപ്പി​ന്റെ ഒരു പ്രാഥ​മിക ഉദ്ദേശ്യം നിറ​വേ​റ​റു​ന്നു, യഹോ​വ​യേ​യും അവന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ങ്ങ​ളെ​യും സംബന്ധിച്ച്‌ പഠിക്കാ​നുള്ള ആഗ്രഹത്തെ തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ഉന്നമി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുക എന്നതു​തന്നെ. ഇത്തരം ജിജ്ഞാസ ആരോ​ഗ്യാ​വ​ഹ​വും പ്രയോ​ജ​ന​പ്ര​ദ​വും ആണ്‌.

ജിജ്ഞാ​സ​യു​ടെ ഉചിത​മായ അതിരു​കൾ

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ചില​പ്പോൾ കുട്ടി​കളെ അവരുടെ ജിജ്ഞാ​സ​യിൽനിന്ന്‌ സംരക്ഷി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം. ഒരു കുട്ടി ചൂടുള്ള എന്തി​ലെ​ങ്കി​ലും പിടി​ക്കാൻ പോകു​മ്പോൾ, അഥവാ ഒരു ഗ്ലാസ്‌ കഷണം അതിന്റെ രുചി​യെ​ന്താ​ണെ​ന്ന​റി​യു​ന്ന​തിന്‌ വായിൽ വെക്കു​മ്പോൾ അവന്‌ ദ്രോഹം വന്നേക്കാം. ആ ബന്ധത്തിൽ നാം അവന്റെ ജിജ്ഞാ​സയെ നിരു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മ്പോൾ നാം അവന്റെ വളർച്ചയെ തടയു​കയല്ല.

കുട്ടി​കൾക്ക്‌ പ്രായ​മാ​കു​മ്പോൾ അവരുടെ ജിജ്ഞാസ വീണ്ടും കുഴപ്പ​ത്തി​ലേക്കു നയി​ച്ചേ​ക്കാം. അങ്ങനെ, ഒരു കൗമാര പ്രായ​ക്കാ​രൻ ഒരു അശ്ലീല മാസി​ക​യിൽ എന്താണു​ള്ളത്‌ എന്ന കാര്യ​ത്തിൽ വളരെ ജിജ്ഞാ​സ​യു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ, ഒരു കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാ​രി ജിജ്ഞാസ നിമിത്തം പുകയി​ല​യോ മററു മയക്കു​മ​രു​ന്നു​ക​ളോ പരീക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കി​യേ​ക്കാം. ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രു​ടെ ഒരുകൂ​ട്ടം ഒത്തുകൂ​ടി വളരെ​യ​ധി​കം ബിയർ കുടി​ച്ചേ​ക്കാം—കുടിച്ച്‌ മത്തരാ​കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ​യാ​യി​രി​ക്കും എന്ന്‌ അറിയു​ന്ന​തി​നു​തന്നെ! ഒരിക്കൽകൂ​ടെ, ഇത്തരം ജിജ്ഞാ​സയെ നാം നിരു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മ​ള​വിൽ നാം ഒരു കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാ​രന്റെ സ്വാഭാ​വിക വളർച്ച​യേ​യോ വികാ​സ​ത്തേ​യോ നിയ​ന്ത്രി​ക്കു​കയല്ല.

പക്വത​യു​ള്ള ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യു​ടെ ജിജ്ഞാസ അവനെ കുഴപ്പ​ത്തിൽ ചാടി​ച്ചേ​ക്കാ​വുന്ന മണ്ഡലങ്ങ​ളു​ണ്ടോ? തീർച്ച​യാ​യും ഉണ്ട്‌. അവന്റെ വിശ്വാ​സത്തെ മറിച്ചു​ക​ള​യാ​നുള്ള ഒരു ശ്രമത്തിൽ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യു​ടെ ജിജ്ഞാ​സയെ ആകർഷി​ച്ചേ​ക്കാ​വു​ന്ന​വർക്കെ​തി​രെ പൗലോസ്‌ തിമൊ​ഥെ​യോ​സിന്‌ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി. പൗലോസ്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “തിമൊ​ഥെ​യോ​സേ, വിശു​ദ്ധ​മാ​യ​തി​നെ നശിപ്പി​ക്കുന്ന വ്യർത്ഥ സംഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും ‘പരിജ്ഞാ​നം’ എന്ന്‌ വ്യാജ​മാ​യി വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​ന്റെ വൈരു​ദ്ധ്യ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും പിന്തി​രിഞ്ഞ്‌ നിന്നെ ഭരമേൽപ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ പരിര​ക്ഷി​ക്കുക. എന്തെന്നാൽ അത്തരം പരിജ്ഞാ​നം സ്വീക​രി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ ചിലർ വിശ്വാ​സ​ത്തിൽനിന്ന്‌ വ്യതി​ച​ലി​ച്ചു​പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.”—1 തിമൊ​ഥെ​യോസ്‌ 6:20, 21.

തിമൊ​ഥെ​യോ​സി​നുള്ള തന്റെ രണ്ടാം ലേഖന​ത്തിൽ പൗലോസ്‌ കൂടു​ത​ലായ ഒരു മുന്നറി​യിപ്പ്‌ നൽകി: “ഈ മനുഷ്യർ പുനരു​ത്ഥാ​നം സംഭവി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു എന്ന്‌ പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ സത്യത്തിൽ നിന്ന്‌ വ്യതി​ച​ലി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു; അവർ ചിലരു​ടെ വിശ്വാ​സത്തെ മറിച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു​മി​രി​ക്കു​ന്നു.” (2 തിമൊ​ഥെ​യോസ്‌ 2:18) അത്തരം സംസാരം എത്ര​ത്തോ​ളം ജിജ്ഞാസ ഉണർത്തി​യി​രി​ക്കു​മെന്ന്‌ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഊഹി​ക്കാൻ കഴിയു​മോ? ജാഗ്ര​ത​യി​ല്ലാ​തി​രുന്ന വ്യക്തികൾ ഇപ്രകാ​രം ചിന്തി​ച്ചി​രി​ക്കാം: ‘എന്താണ്‌ ഇവർ പറയു​ന്ന​തി​ന്റെ അർത്ഥം? പുനരു​ത്ഥാ​നം സംഭവി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു എന്ന്‌ അവർക്ക്‌ എങ്ങനെ പറയാൻ കഴിയും?’ വിസ്‌മ​യ​ത്തോ​ടെ അവർ ശ്രദ്ധി​ച്ചി​രി​ക്കാം. ഫലമോ? ചിലരു​ടെ വിശ്വാ​സം മറിച്ചു​ക​ള​യ​പ്പെട്ടു. ജിജ്ഞാസ നിമിത്തം മയക്കു​മ​രു​ന്നു​ക​ളോ അശ്ലീല സാഹി​ത്യ​മോ പരീക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കു​ന്നത്‌ അപകട​ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​തന്നെ ജിജ്ഞാ​സ​യോ​ടെ അത്തരം സംസാരം ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്ന​തും അപകട​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഇതിന്റെ അർത്ഥം, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ മററ്‌ ആളുക​ളു​ടെ അഭി​പ്രാ​യ​ഗ​തി​കൾ ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ മനസ്സി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​യി​രു​ന്നു​കൊണ്ട്‌ ഇടുങ്ങിയ മനഃസ്ഥി​തി​ക്കാ​രാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​ണോ? അല്ല, അതല്ല ആശയം. പകരം, പിൽക്കാ​ലത്ത്‌ അവർക്ക്‌ ദുഃഖം വരുത്തി​യേ​ക്കാ​വുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ നേർക്ക്‌ അവരുടെ മനസ്സുകൾ തുറക്കു​ന്നത്‌ ഒഴിവാ​ക്കാൻ അവർ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുക​യാണ്‌. പിശാ​ചായ സാത്താന്റെ വഞ്ചനാത്മക വചനങ്ങൾ ശ്രദ്ധി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഹവ്വ അവളുടെ ജിജ്ഞാ​സയെ താലോ​ലി​ക്കാൻ വിസമ്മ​തി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ചരിത്രം എത്ര വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു എന്ന്‌ ചിന്തി​ക്കുക! (ഉല്‌പത്തി. 3:1-6) സാത്താൻ ഹവ്വയുടെ അടുക്കൽ പ്രകട​മാ​ക്കിയ അതേ ആത്മാവ്‌ പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ “ശിഷ്യൻമാ​രെ തങ്ങളുടെ പിന്നാലെ വലിച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​കാൻ വളച്ചൊ​ടിച്ച കാര്യങ്ങൾ സംസാ​രി​ക്കുന്ന ചെന്നാ​യ്‌ക്കളെ” സംബന്ധിച്ച്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ എഫേ​സോ​സി​ലെ മൂപ്പൻമാർക്ക്‌ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:29, 30) അവർ നമ്മെ “ചൂഷണം” ചെയ്യു​ന്ന​തിന്‌ സംവി​ധാ​നം ചെയ്‌ത “കപട വാക്കുകൾ” ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു. ഈ വാക്കുകൾ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യു​ടെ ആത്മീയ​ത​യ്‌ക്ക്‌ വിഷലി​പ്‌ത​മായ ആശയങ്ങൾ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.—2 പത്രോസ്‌ 2:3.

ഒരു പാനീയം വിഷലി​പ്‌ത​മാ​ണെന്ന്‌ നിങ്ങൾ അറിഞ്ഞാൽ അതിന്റെ രുചി എന്താ​ണെ​ന്ന​റി​യാൻ അഥവാ ആ വിഷം കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാൻ നിങ്ങളു​ടെ ശരീരം കരുത്തു​ള്ള​താ​ണോ എന്നറി​യാൻ നിങ്ങൾ ജിജ്ഞാസ നിമിത്തം അത്‌ കുടിച്ചു നോക്കു​മോ? തീർച്ച​യാ​യും ഇല്ല. അതു​പോ​ലെ​തന്നെ, നിങ്ങളെ വഞ്ചിക്കാ​നും സത്യത്തിൽനിന്ന്‌ നിങ്ങളെ വ്യതി​ച​ലി​പ്പി​ക്കാ​നും ഉദ്ദേശ്യ​പൂർവ്വം സംവി​ധാ​നം ചെയ്‌ത വാക്കു​കൾക്കാ​യി നിങ്ങളു​ടെ മനസ്സ്‌ തുറന്നു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നത്‌ ബുദ്ധി​പൂർവ്വ​ക​മാ​ണോ? ഒരിക്ക​ലു​മല്ല!

ലൗകിക തത്വശാ​സ്‌ത്രങ്ങൾ സൂക്ഷി​ക്കു​ക

ജിജ്ഞാസ, ലൗകിക തത്വശാ​സ്‌ത്രങ്ങൾ ഗവേഷണം നടത്തു​ന്ന​തി​ലേക്ക്‌ നമ്മെ നയിക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അതും നമുക്ക്‌ ദ്രോഹം ചെയ്‌തേ​ക്കാം. “മനുഷ്യാ​നു​ഭവം മുഴുവൻ, യാഥാർഥ്യ​ത്തിന്‌ ആധാര​മാ​യി​രി​ക്കുന്ന കാരണ​ങ്ങ​ളും തത്വങ്ങ​ളും ന്യായ​വാ​ദ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യും സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​ലൂ​ടെ​യും മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​നും വ്യാഖ്യാ​നി​ക്കാ​നു​മുള്ള മാനു​ഷ​ശ്ര​മങ്ങൾ” എന്നാണ്‌ തത്വശാ​സ്‌ത്രം നിർവ്വ​ചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, മാനുഷ തത്വശാ​സ്‌ത്ര​ങ്ങളെ പിന്താ​ങ്ങു​ന്നവർ ഒടുവിൽ “എപ്പോ​ഴും പഠിച്ചി​ട്ടും ഒരിക്ക​ലും സത്യത്തി​ന്റെ സൂക്ഷ്‌മ​പ​രി​ജ്ഞാ​ന​ത്തിൽ എത്താൻ കഴിയാത്ത”വരേ​പോ​ലെ ആകുന്നു. (2 തിമൊ​ഥെ​യോസ്‌ 3:7) അവരുടെ പരാജയം ഒരു അടിസ്ഥാന പിശക്‌ നിമി​ത്ത​മാണ്‌: അവർ ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ജ്ഞാനത്തി​നു പകരം മാനു​ഷ​ജ്ഞാ​നത്തെ ആശ്രയി​ക്കു​ന്നു എന്നതു​തന്നെ.

അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നാ​യ പൗലോസ്‌ ഈ പിശക്‌ തുറന്നു കാട്ടി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. അവൻ “ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ ഭോഷ​ത്വ​മായ ഈ ലോക​ത്തി​ന്റെ ജ്ഞാന”ത്തെ സംബന്ധിച്ച്‌ കൊരി​ന്ത്യ​രോട്‌ സംസാ​രി​ച്ചു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 3:19) കൂടാതെ, “തങ്ങളുടെ ന്യായ​വാ​ദ​ങ്ങ​ളിൽ ശൂന്യ​മ​സ്‌തി​ഷ്‌ക്ക​രായ”വർക്കെ​തി​രെ അവൻ റോമർക്ക്‌ മുന്നറി​യി​പ്പു​നൽകി. (റോമർ 1:21, 22) നമുക്കുള്ള സകലതി​ന്റെ​യും ഉറവിടം യഹോ​വ​യാണ്‌. ഉചിത​മാ​യും “സൂക്ഷ്‌മ​പ​രി​ജ്ഞാ​ന​വും പൂർണ്ണ​വി​വേ​ക​വും” നൽകാ​നും “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അഗാധ കാര്യങ്ങൾ” നമുക്ക്‌ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​ത്ത​രാ​നു​മാ​യി നാം അവനി​ലേക്കു നോക്കു​ന്നു. (ഫിലി​പ്യർ 1:9; 1 കൊരി​ന്ത്യർ 2:10) ദൈവ​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ പ്രഥമ ഉറവ്‌ അവന്റെ വചനമായ ബൈബി​ളാണ്‌.

മാനു​ഷ​ത​ത്വ​ശാ​സ്‌ത്രങ്ങൾ ദൈവ​വ​ച​നത്തെ അവഗണി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ അവ കൈവ​രു​ത്തുന്ന അപകടങ്ങൾ നാം ഒരിക്ക​ലും അവമതി​ക്ക​രുത്‌. ആധുനിക തത്വശാ​സ്‌ത്ര ചിന്താ​ഗതി ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ അനേകം ഉപദേ​ഷ്ടാ​ക്കൻമാ​രെ പരിണാ​മോ​പ​ദേശം സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലേക്ക്‌ വഴി​തെ​റ​റി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ബുദ്ധി​പ​ര​മായ ആദരണീ​യത നേടു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു ശ്രമത്തിൽ അവർ അമിത വിമർശ​ന​ത്തിന്‌ അനുകൂ​ല​മാ​യി ബൈബി​ളി​ന്റെ നിശ്വ​സ്‌ത​ത​യി​ലുള്ള അവരുടെ വിശ്വാ​സം​പോ​ലും അവർ ഉപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു. വ്യക്തി സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തിന്‌ ഊന്നൽ നൽകുന്ന രാഷ്‌ട്രീയ—സാമൂ​ഹിക തത്വശാ​സ്‌ത്രങ്ങൾ വളരെ ഗർഭഛി​ദ്ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും വ്യാപ​ക​മായ ലൈം​ഗിക ദുർമ്മാർഗ്ഗ​ത്തി​ലേ​ക്കും മയക്കു​മ​രു​ന്നു ദുരു​പ​യോ​ഗ​ത്തി​ലേ​ക്കും മററ്‌ നശീകരണ പ്രവണ​ത​ക​ളി​ലേ​ക്കും നയിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഭൗതി​കത്വ ചിന്താ​ഗതി, ഇന്ന്‌ മിക്ക ആളുക​ളെ​യും അവരുടെ ഭൗതിക സമ്പാദ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ വിജയ​വും സന്തുഷ്ടി​യും അളക്കു​ന്ന​തി​ലേക്ക്‌ നയിക്കു​ന്നു.

ഈ തത്വശാ​സ്‌ത്ര​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ സന്തുഷ്ടി തേടു​ന്ന​തി​നോ ഉള്ള ശ്രമങ്ങളെ പ്രതി​നി​ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു, ദൈവ​സ​ഹാ​യം കൂടാതെ മനുഷ്യ ന്യായ​വാ​ദ​ത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽതന്നെ. യിരെ​മ്യാവ്‌ തിരി​ച്ച​റിഞ്ഞ അടിസ്ഥാന സത്യം അവരെ​ല്ലാം അവഗണി​ക്കു​ന്നു: “യഹോവേ, ഭൗമീക മനുഷ്യ​നു​ള്ളതല്ല അവന്റെ വഴി​യെന്ന്‌ ഞാൻ നന്നായി അറിയു​ന്നു. തന്റെ കാലടി​യെ നയിക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലും നടക്കുന്ന മനുഷ്യ​നു​ള്ളതല്ല.” (യിരെ​മ്യാവ്‌ 10:23) നമ്മുടെ സന്തുഷ്ടി​യും രക്ഷയും യഹോ​വ​യി​ലുള്ള നമ്മുടെ ആശ്രയ​ത്തെ​യും അവനോ​ടുള്ള നമ്മുടെ അനുസ​ര​ണ​ത്തെ​യും ആശ്രയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ നമ്മുടെ ചിന്തയെ ദുഷി​പ്പി​ച്ചേ​ക്കാ​വു​ന്ന​തും ഒടുവിൽ പ്രത്യാ​ശ​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രു​ടെ കൂട്ടത്തി​ലേക്ക്‌ നമ്മെ തള്ളി വിട്ടേ​ക്കാ​വു​ന്ന​തും ആയ മാനുഷ ആശയഗ​തി​കൾക്കാ​യി മനസ്സ്‌ തുറന്നു​കൊ​ടു​ത്തു​കൊണ്ട്‌ നമ്മുടെ ജിജ്ഞാ​സയെ അഴിച്ചു​വി​ടു​ന്ന​തി​നുള്ള പ്രലോ​ഭ​നത്തെ ചെറു​ത്തു​നിൽക്കു​ന്നത്‌ ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ ഗതിയാണ്‌.

ആസന്നമായ അന്ത്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ജിജ്ഞാസ

സാത്താന്റെ മത്സരത്തി​ന്റെ ദുഷ്‌ഫ​ലങ്ങൾ നീക്കം ചെയ്യാൻ തനിക്ക്‌ ഒരു ഉദ്ദേശ്യ​മു​ണ്ടെന്ന്‌ യഹോവ ഏദെനിൽ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യതു മുതൽ അവന്റെ വിശ്വ​സ്‌ത​ദാ​സൻമാർക്ക്‌ എപ്പോ​ഴും ദിവ്യോ​ദ്ദേ​ശ്യ​ത്തി​ന്റെ നിർവ്വ​ഹണം സംബന്ധിച്ച്‌ തീവ്ര​മായ ജിജ്ഞാ​സ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. എന്തിന്‌, ദൂതൻമാർപോ​ലും ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ ജിജ്ഞാസ കാണി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. (1 പത്രോസ്‌ 1:12) യേശു​വി​ന്റെ നാളിൽ, അനേകർ രാജ്യം വരുന്ന കൃത്യ​മായ സമയം അറിയാൻ തീവ്ര​മായ താല്‌പ​ര്യ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അവർ അത്‌ അറിയു​ന്നത്‌ ദൈ​വോ​ദ്ദേ​ശ്യ​മ​ല്ലെന്ന്‌ യേശു ആവർത്തിച്ച്‌ അവരോ​ടു പറഞ്ഞു. (മത്തായി 25:13; മർക്കോസ്‌ 13:32; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 1:6, 7) ഒരു പ്രത്യേക തീയതി നിശ്ചയി​ക്കാ​നുള്ള ഏതു ശ്രമവും നിഷ്‌ഫ​ല​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. അതിനു​പ​കരം, ഓരോ ദിവസ​വും അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധം നിലനിർത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ തങ്ങളുടെ ക്രിസ്‌തീയ ഉത്തരവാ​ദി​ത്ത​ങ്ങൾക്ക്‌ ശ്രദ്ധ നൽകാൻ അവൻ ജ്ഞാനപൂർവ്വം അവരെ പ്രബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു.—ലൂക്കോസ്‌ 21:34-36.

ഇന്ന്‌, ലോക സംഭവങ്ങൾ അന്ത്യം ആസന്നമാ​ണെ​ന്നു​ള്ള​തിന്‌ വർദ്ധിച്ച തെളിവ്‌ പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു, അത്‌ ഏത്‌ തീയതി​യിൽ സംഭവി​ക്കു​മെ​ന്നതു സംബന്ധിച്ച ജിജ്ഞാ​സ​യും വർദ്ധി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ചില വികാ​സങ്ങൾ തങ്ങൾ നാളും നാഴി​ക​യും കണ്ടെത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി ചിലരെ ബോദ്ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. അവരുടെ പ്രതീ​ക്ഷകൾ സംഭവി​ക്കാ​തെ വന്നപ്പോൾ അവർക്ക്‌ വളരെ വേദന അനുഭ​വ​പ്പെ​ടു​ക​യു​ണ്ടാ​യി, ചില​പ്പോൾ ദൈവത്തെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ പിൻമാ​റി​പ്പോ​കു​ന്ന​തി​ലേ​ക്കു​പോ​ലും അത്‌ നയിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. യഹോവ തക്കസമ​യത്ത്‌ അവസാനം കൈവ​രു​ത്തു​മെന്ന്‌ വിശ്വ​സി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ആ വിഷയം അവന്റെ കരങ്ങളിൽ വിട്ടു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നത്‌ ഏറെ മെച്ചമാണ്‌. ഒരുക്ക​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ നമുക്ക്‌ ആവശ്യ​മുള്ള സകലവും പ്രദാനം ചെയ്‌തി​ട്ടു​മുണ്ട്‌.

സമനി​ല​യു​ടെ ആവശ്യം

അതു​കൊണ്ട്‌, ജീവി​ത​ത്തി​ലെ മററ്‌ അനേകം കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ​തന്നെ നമ്മുടെ ജിജ്ഞാ​സ​യും ഒരു അനു​ഗ്ര​ഹ​മോ ശാപമോ ആയിരി​ക്കാൻ കഴിയും. ഉചിത​മാ​യി നയിക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നെ​ങ്കിൽ, അതിന്‌ സന്തോ​ഷ​വും ഉൻമേ​ഷ​വും കൈവ​രു​ത്തുന്ന പരിജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ അമൂല്യ രത്‌നങ്ങൾ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​ത്ത​രാൻ കഴിയും. നമ്മുടെ സ്രഷ്ടാ​വി​നെ​യും അവന്റെ ഇഷ്ടത്തെ​യും അവന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ങ്ങ​ളെ​യും സംബന്ധിച്ച ആരോ​ഗ്യാ​വ​ഹ​മായ ഒരു ജിജ്ഞാസ വളരെ സംതൃ​പ്‌തി​ക​ര​വും പ്രയോ​ജ​ന​പ്ര​ദ​വും ആയിരി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. അനിയ​ന്ത്രി​ത​മായ ആരോ​ഗ്യ​ക​ര​മ​ല്ലാത്ത ഒരു ജിജ്ഞാസ മാനുഷ സിദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ഊഹങ്ങ​ളു​ടെ​യും ഒരു ചതുപ്പു​നി​ല​ത്തി​ലേക്ക്‌ നമ്മെ ആകർഷി​ച്ചേ​ക്കാം, യഥാർത്ഥ വിശ്വാ​സ​ത്തി​നും ദൈവീക ഭക്ഷിക്കും അവിടെ അതിജീ​വി​ക്കാൻ കഴിയു​ക​യില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ ചോദ്യം ചെയ്യാ​വുന്ന എന്തി​ലേ​ക്കെ​ങ്കി​ലും നിങ്ങളെ നയിക്കു​ന്ന​തിന്‌ നിങ്ങളു​ടെ ജിജ്ഞാസ ഭീഷണി പ്രയോ​ഗി​ക്കു​മ്പോൾ, “നിങ്ങൾ വഴി​തെ​റ​റി​ക്ക​പ്പെട്ട്‌ . . . നിങ്ങളു​ടെ സ്ഥിരത​യിൽ നിന്ന്‌ വീണു​പോ​കാ​തി​രി​ക്കാൻ ജാഗ്രത പാലി​ക്കുക.”—2 പത്രോസ്‌ 3:17. (w87 2/1)