കുരിശ്‌—ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ അടയാളം?

നൂററാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി ജനതകൾ കുരി​ശി​നെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ഒരു അടയാ​ള​മാ​യി സ്വീക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ അതങ്ങ​നെ​യാ​ണോ? ആത്മാർത്ഥ​മാ​യി അങ്ങനെ വിശ്വ​സി​ച്ചി​രുന്ന അനേകർ, കുരിശ്‌ അശേഷം ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​നു​മാ​ത്രമു​ള്ളതല്ല എന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ വിസ്‌മ​യ​സ്‌ത​ബ്ധ​രാ​യി. മറിച്ച്‌, ലോക​മെ​മ്പാ​ടു​മുള്ള അ​ക്രൈ​സ്‌തവ മതങ്ങളിൽ അതു വ്യാപ​ക​മാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌.

ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, 1,500-കളുടെ ആരംഭ​ത്തിൽ ഏർണാൻ കോർട്ടീ​സും അയാളു​ടെ “ക്രിസ്‌തീയ” സൈന്യ​വും അസ്‌റ​റക്ക്‌ സാമ്രാ​ജ്യം ആക്രമി​ക്കാൻ ഒരുങ്ങി​യ​പ്പോൾ അവർ, “യഥാർത്ഥ വിശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ നമുക്കു വിശുദ്ധ കുരി​ശി​ന്റെ അടയാ​ളത്തെ പിൻപ​റ​റാം, എന്തെന്നാൽ ഈ അടയാ​ള​ത്തിൻ കീഴിൽ നാം വിജയി​ക്കും” എന്നു പ്രഖ്യാ​പി​ക്കുന്ന ബാനറു​കൾ വഹിച്ചു. തങ്ങളു​ടേ​തിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​മ​ല്ലാത്ത ഒരു കുരി​ശി​നെ തങ്ങളുടെ വിജാ​തീയ ശത്രുക്കൾ വന്ദിച്ചി​രു​ന്നു​വെന്നു മനസ്സി​ലാ​യ​പ്പോൾ അവർ അത്ഭുത​പ്പെ​ട്ടു​പോ​യി​രി​ക്കും. ലോക​ത്തി​ലെ വലിയ മതങ്ങൾ (Great Religions of the World) എന്ന പുസ്‌തകം ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “കോർട്ടീ​സും അയാളു​ടെ അനുഗാ​മി​ക​ളും അസ്‌റ​റ​ക്കു​ക​ളു​ടെ നരബലി​ക​ളിൽനി​ന്നും ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ ഹാസ്യാ​നു​ക​ര​ണ​മാ​യി കാണ​പ്പെ​ട്ട​തിൽനി​ന്നും പിൻവാ​ങ്ങി​നി​ന്നു: . . . കാററി​ന്റെ​യും മഴയു​ടെ​യും ദൈവ​ങ്ങ​ളു​ടെ കുരി​ശു​സ​മാന അടയാ​ള​ങ്ങളെ വന്ദിക്കു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു​തന്നെ.”

പതി​നെ​ട്ടാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ രണ്ടാം പകുതി​യിൽ, മദ്ധ്യ, ദക്ഷിണ അമേരി​ക്ക​യിൽ തങ്ങൾ കണ്ട “കുരി​ശ​ട​യാ​ള​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉത്ഭവങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചും അർത്ഥ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും നരവം​ശ​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​രു​ടെ​യും പുരാ​വ​സ്‌തു​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​രു​ടെ​യും ഇടയിൽ ഉഗ്രവും ആവേശ​ജ​ന​ക​വു​മായ വാഗ്വാ​ദങ്ങൾ” ആരംഭി​ച്ചി​രു​ന്നു എന്നു ലാ നാസ്യോൻ എന്ന വർത്തമാ​ന​പ്പ​ത്ര​ത്തി​ലെ ഒരു മുഖ​പ്ര​സം​ഗ​ത്തിൽ എഴുത്തു​കാ​ര​നായ ഹോസേ ആൽബേർട്ടോ ഫൂർക്ക്‌ ചൂണ്ടി​ക്കാ​ട്ടു​ന്നു. പ്രത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ, മുഴു​വ​നാ​യും “ക്രിസ്‌തീയ” അടയാ​ള​മെ​ന്ന​നി​ല​യി​ലുള്ള കുരി​ശി​ന്റെ പദവിയെ സംരക്ഷി​ക്ക​ണ​മെന്നു ചിലർക്ക്‌ വളരെ താത്‌പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, കൊളം​ബ​സി​ന്റെ ചരി​ത്ര​പ്ര​ധാ​ന​മായ സമു​ദ്ര​യാ​ത്രക്കു മുമ്പ്‌ എങ്ങനെ​യോ അമേരി​ക്കാ​കളെ സുവി​ശേ​ഷീ​ക​രി​ച്ചി​രു​ന്നു എന്ന ഒരു സിദ്ധാന്തം അവർ പരിഗ​ണ​ന​ക്കാ​യി സമർപ്പി​ച്ചു! അസ്വാ​ഭാ​വി​ക​മായ ഈ ആശയത്തെ അടിസ്ഥാ​ന​മി​ല്ലാ​ത്ത​താ​യി തള്ളിക്ക​ള​യേ​ണ്ടി​വന്നു.

ക്രമേണ, ഈ രംഗത്തു​ണ്ടായ കൂടു​ത​ലായ കണ്ടുപി​ടി​ത്തങ്ങൾ ഇത്തരത്തി​ലുള്ള എല്ലാ വാദ​പ്ര​തി​വാ​ദ​ങ്ങൾക്കും വിരാ​മ​മി​ട്ടു. ഫൂർക്ക്‌ ഇങ്ങനെ കുറി​ക്കൊ​ള്ളു​ന്നു: “വടക്കേ അമേരി​ക്ക​യി​ലേ​ക്കുള്ള ആദ്യ യൂറോ​പ്യൻമാ​രു​ടെ വരവിനു വളരെ മുമ്പു​തന്നെ കുരിശ്‌ ആരാധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു​വെന്നു 1893-ൽ സ്‌മി​തോ​ണി​യൻ ഇൻസ്‌റ​റി​റ​റ്യൂ​ഷൻ പ്രസി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ഒരു കൃതി​യിൽ സ്ഥാപി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ജീവനു തുടക്ക​മി​ടുന്ന ശക്തിക​ളു​ടെ മതാരാ​ധ​ന​യു​ടെ ഭാഗമെന്ന നിലയിൽ ഇത്തര​മൊ​രു അടയാളം എല്ലാ ജനസമൂ​ഹ​ങ്ങ​ളി​ലും പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു​വെന്ന സിദ്ധാ​ന്തത്തെ ഇതു സ്ഥിരീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു.”

യേശു വധിക്ക​പ്പെ​ട്ടതു പാരമ്പ​ര്യ​പ്ര​കാ​ര​മുള്ള ഒരു കുരി​ശി​ലേ അല്ല, മറിച്ച്‌ ഒരു സാധാരണ സ്‌തം​ഭ​ത്തിൽ അഥവാ സ്‌റേ​റാ​റോ​സൽ ആയിരു​ന്നു​വെന്നു ബൈബിൾ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. മത്തായി 27:40-ൽ കാണുന്ന ഈ ഗ്രീക്കു​പദം അടിസ്ഥാ​നങ്ങൾ നിർമ്മി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലുള്ള ചൊ​വ്വൊത്ത സാധാരണ ഒററത്ത​ടി​യെ അല്ലെങ്കിൽ മരക്കാ​ലി​നെ​യാണ്‌ അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യി അർത്ഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌. അതിനാൽ കുരിശ്‌ ഒരിക്ക​ലും സത്യ​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തെ പ്രതി​നി​ധാ​നം ചെയ്‌തി​ട്ടില്ല. “നിങ്ങൾക്കു തമ്മിൽ തമ്മിൽ സ്‌നേഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ നിങ്ങൾ എന്റെ ശിഷ്യൻമാർ എന്നു എല്ലാവ​രും അറിയും” എന്നു യേശു​ക്രി​സ്‌തു തന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളോ​ടു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ അവൻ സത്യ​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ യഥാർത്ഥ പ്രതീ​കത്തെ അഥവാ “അടയാ​ളത്തെ” തിരി​ച്ച​റി​യി​ച്ചു.—യോഹ​ന്നാൻ 13:35.