രാജ്യ​ഘോ​ഷകർ റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യുന്നു

നമീബി​യ​യിൽ ദിവ്യാ​ധി​പത്യ വികസനം

രാജ്യ സുവാർത്ത ആദ്യമാ​യി നമീബി​യ​യിൽ എത്തിയത്‌ 1920-കളുടെ അവസാ​ന​ത്തി​ലാണ്‌. അന്നു മുതൽ, പരമാർഥ ഹൃദയ​രായ നൂറു​ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ രക്ഷാസ​ന്ദേ​ശ​ത്തോട്‌ അനുകൂ​ല​മാ​യി പ്രതി​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അഭികാ​മ്യ​രായ ഈ ആളുകളെ യഹോവ തന്റെ ജനത്തോ​ടു ചേർക്കു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ​യെന്നു പിൻവ​രുന്ന അനുഭ​വങ്ങൾ വ്യക്തമാ​ക്കു​ന്നു.—ഹഗ്ഗായി 2:7.

◻ നമീബി​യ​യു​ടെ വടക്കു​കി​ഴക്കൻ ഭാഗത്തു താമസി​ക്കുന്ന കർഷക​നായ പോലസ്‌, തലസ്ഥാന നഗരമായ വിൻഹുക്‌ സന്ദർശിച്ച അവസര​ത്തി​ലാണ്‌ ആദ്യമാ​യി യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കളെ കണ്ടുമു​ട്ടു​ന്നത്‌. താൻ സത്യം കണ്ടെത്തി​യെന്നു പോല​സി​നു പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ ബോധ്യ​മാ​യി. നിങ്ങൾക്കു ഭൂമി​യി​ലെ പറുദീ​സ​യിൽ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കാൻ കഴിയും എന്ന പുസ്‌ത​ക​വു​മാ​യാണ്‌ അദ്ദേഹം വീട്ടി​ലേക്കു മടങ്ങി​യത്‌. പിന്നീട്‌, ഏറ്റവും അടുത്ത പട്ടണമായ റൂൺഡൂ—അവിടെ ഒരു രാജ്യ​ഹാൾ ഉണ്ട്‌—സന്ദർശി​ച്ച​പ്പോൾ പോലസ്‌ സാക്ഷി​കളെ കണ്ടുമു​ട്ടി, തന്റെ വീട്ടിൽ വരണ​മെന്ന്‌ അദ്ദേഹം അവരോട്‌ അഭ്യർഥി​ച്ചു.

എന്നാൽ, പോലസ്‌ താമസി​ച്ചി​രു​ന്നതു വളരെ അകലെ ആയിരു​ന്ന​തി​നാൽ ഓരോ വാരത്തി​ലും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ വീട്ടിൽ ചെന്നു ബൈബിൾ അധ്യയനം നടത്തുക സാക്ഷി​കളെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം വളരെ ദുഷ്‌ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. നിരു​ത്സാ​ഹി​ത​നാ​യി പിന്മാ​റു​ന്ന​തി​നു പകരം, പോലസ്‌ സ്വന്തമാ​യി ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. മാത്രമല്ല, പഠിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ സതീക്ഷ്‌ണം മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു പറയു​ക​യും ചെയ്‌തു. ക്രമേണ അവിടെ ഒരു ചെറിയ ബൈബിൾ അധ്യയന കൂട്ടം രൂപീ​കൃ​ത​മാ​യി. റൂൺഡൂ​വിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ഒരു സമ്മേളനം നടക്കു​ന്ന​താ​യി റേഡി​യോ​യിൽ കേട്ട​പ്പോൾ അതിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി ആ അധ്യയന കൂട്ടം തങ്ങളുടെ പക്കൽ ഉണ്ടായി​രുന്ന തുച്ഛമായ പണം കൊണ്ട്‌ യാത്ര​യ്‌ക്കുള്ള ക്രമീ​ക​ര​ണങ്ങൾ ചെയ്‌തു.

യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​മൊത്ത്‌ ആദ്യമാ​യി സഹവസി​ക്കാൻ സാധി​ച്ചത്‌ അവരെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം എത്ര പുളക​പ്ര​ദ​മായ അനുഭ​വ​മാ​യി​രു​ന്നു! ഉടൻതന്നെ, യോഗ്യ​രായ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ആ ചെറിയ കൂട്ടത്തെ ക്രമമാ​യി സന്ദർശി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ആവശ്യ​മായ ക്രമീ​ക​ര​ണങ്ങൾ ചെയ്യ​പ്പെട്ടു. ഇന്ന്‌ പോല​സി​ന്റെ ഗ്രാമ​ത്തിൽ ആറു പ്രസാ​ധ​ക​രുണ്ട്‌.

◻ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കളെ കുറിച്ച്‌ ഒരാൾ മോശ​മാ​യി സംസാ​രി​ക്കു​ന്നതു കേട്ട​പ്പോൾ ദൈവ​നാ​മത്തെ കുറിച്ച്‌ അറിയാൻ യോഹ​ന്ന​യ്‌ക്കു ജിജ്ഞാസ തോന്നി. അവൾ ഇങ്ങനെ അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു: “യഹോവ എന്ന പേര്‌ ആദ്യമാ​യി കേട്ട​പ്പോൾതന്നെ അതെന്റെ മനസ്സിൽ ആഴത്തിൽ പതിഞ്ഞു. ആരായി​രി​ക്കും യഹോവ എന്നു ഞാൻ ചിന്തി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. നമീബി​യ​യു​ടെ തീരദേശ പട്ടണമായ വൊൾവിസ്‌ ബേയി​ലാ​ണു ഞാനും ഭർത്താ​വും താമസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. ഒരിക്കൽ ഞങ്ങൾ പട്ടണത്തിൽ പോയ​പ്പോൾ ചില സാക്ഷികൾ തെരു​വിൽ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം വിതരണം ചെയ്യു​ന്നതു ഞാൻ കണ്ടു. ഒരു പ്രതി സ്വീക​രി​ച്ചിട്ട്‌ എനിക്കു ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ താത്‌പ​ര്യ​മു​ണ്ടെന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞു; കാരണം എനിക്കു ബൈബിൾ സംബന്ധ​മായ നിരവധി സംശയങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. വാഹനം കേടാ​യതു നിമിത്തം തങ്ങൾക്കു വരാൻ സാധി​ക്കി​ല്ലെന്ന്‌ അവർ എന്നെ അറിയി​ച്ച​പ്പോൾ എനിക്കു കരച്ചിൽ വന്നു. അധിക​കാ​ലം കഴിയു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ എന്റെ ഭർത്താവു മരിച്ചു, ഞാൻ കേറ്റ്‌മാൻസ്‌ഷോപ്പ്‌ എന്ന പട്ടണത്തി​ലേക്കു താമസം മാറ്റി. ആ പ്രദേ​ശത്തു പ്രവർത്തി​ക്കാൻ ഒരു പ്രത്യേക പയനി​യറെ (മുഴു സമയ സുവി​ശേ​ഷകൻ) നിയമി​ച്ചി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പക്കൽ നിന്നു ഞാൻ, നിത്യ​ജീ​വ​നി​ലേക്കു നയിക്കുന്ന സത്യം എന്ന പുസ്‌തകം കൈപ്പറ്റി. അതു വായി​ക്കാൻ തുടങ്ങി​യ​പ്പോ​ഴേ അതിൽ സത്യത്തി​ന്റെ ധ്വനി​യു​ണ്ടെന്നു ഞാൻ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു.

“ക്രമേണ, പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യിൽ പങ്കെടു​ക്കാൻ എനിക്കു ക്ഷണം ലഭിച്ചു. എന്നാൽ, മാനു​ഷ​ഭയം എന്നെ ഗ്രസിച്ചു. വീടു​തോ​റും സന്ദർശി​ക്കവെ, എന്നെ​ക്കൊ​ണ്ടു സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം എന്നെ മരിക്കാൻ അനുവ​ദി​ക്കേ​ണമേ എന്നു ഞാൻ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ച്ചു. ആദ്യമാ​യി തെരുവു സാക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കെ, ആരും എന്നെ കാണാ​തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​നു ഞാൻ ഇടവഴി​യിൽ മറഞ്ഞു​നി​ന്നു. ഒടുവിൽ, ധൈര്യം സംഭരിച്ച്‌, അതിലെ കടന്നു​പോയ ഒരു വ്യക്തിക്കു ഞാൻ ഒരു മാസിക വെച്ചു​നീ​ട്ടി. അതിനു ശേഷമേ എനിക്ക്‌ എന്തെങ്കി​ലും ഒന്നു പറയാൻ കഴിഞ്ഞു​ള്ളൂ. അന്ന്‌, യഹോ​വ​യു​ടെ സഹായം കൊണ്ടു നിരവധി ആളുക​ളു​മാ​യി ബൈബി​ളി​ലെ പ്രത്യാശ പങ്കിടാൻ എനിക്കു സാധിച്ചു.

“ഇന്ന്‌, 12 വർഷത്തി​നു ശേഷം, ഭൗതി​ക​മാ​യി വളരെ​യൊ​ന്നും ഇല്ലെങ്കി​ലും, പയനിയർ സേവന പദവിയെ ഒരു നിധി എന്നപോ​ലെ കരുതുന്ന ഞാൻ മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി രാജ്യ​സ​ത്യം പങ്കിടു​ന്ന​തിൽ നിന്ന്‌ അളവറ്റ സന്തുഷ്ടി അനുഭ​വി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.”