လူတန်းစားမခွဲခြားသော လူ့အဖွဲ့အစည်း အမှန်တကယ် ရှိနိုင်မည်လော

“လူတိုင်း တန်းတူရည်တူဖန်ဆင်းခံရ၏ဟူသော ရှင်းလင်းသည့်အမှန်တရားများကို ကျွန်ုပ်တို့လက်ကိုင်ပြုထားကြသည်။” ထူးမြတ်လှသော အဆိုပါစကားများပါဝင်သည့် သမိုင်းဝင် လွတ်လပ်ရေးကြေညာစာတမ်းကို လက်မှတ်ရေးထိုးသူများတွင် အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု၏ ဒုတိယမြောက်သမ္မတဖြစ်လာသူ ဂျွန်အယ်ဒမ်စ် သည် တစ်ဦးအဝင်ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ဂျွန်အယ်ဒမ်စ်က “အတိုင်းအဆမဲ့တန်ခိုးရှင်သည် လူ့သဘောသဘာဝ၏ ဥပဒေသကို ပြဋ္ဌာန်းသည့်အခါ စိတ်နှင့်ခန္ဓာခြားနားစွာ တည်ဆောက်ပေးထားသည်ဖြစ်ရာ ယင်းကို တူညီသွားအောင် မည်သည့်အတတ်ပညာ၊ မည်သည့်မူဝါဒကမျှ မစွမ်းဆောင်ပေးနိုင်” ဟုရေးသားခဲ့ရာ လူသားများ အမှန်တကယ်တန်းတူရည်တူဖြစ်ခြင်းကို သူသံသယရှိခဲ့ကြောင်းထင်ရှားသည်။ အလွန်ခြားနားစွာပင် ဗြိတိသျှသမိုင်းပညာရှင် အိပ်ချ်. ဂျီ. ဝဲလ်စ် က အချက်သုံးချက်ဖြစ်သည့် သန့်စင်၍အရောအနှောကင်းသော ကမ္ဘာ့ဘာသာတရားတစ်ခု၊ လူခပ်သိမ်းအတွက် ပညာရေးနှင့် လက်နက်ကိုင်တပ်များမရှိခြင်းတို့ကို အခြေပြု၍ တန်းတူရည်တူရှိ လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုကို စိတ်ကူးမိခဲ့သည်။

သို့သော် ဝဲလ်စ် စိတ်ကူးဖြင့်မြင်ယောင်ခဲ့သည့် တန်းတူရည်တူရှိလူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခု ယခုအချိန်အထိ သမိုင်းတွင်ပေါ်ထွက်လာသည်ကို မတွေ့ရ။ လူသားများသည် တန်းတူရည်တူဖြစ်ဖို့ဝေးလေစွ၊ လူ့အဖွဲ့အစည်းသည် အဆင့်အတန်းခွဲခြားနေဆဲပင်။ ယင်းသို့သော အဆင့်အတန်းများက လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုလုံးကို အကျိုးပြုခဲ့ပြီလော။ မပြုပါ။ လူတန်းစားခွဲခြားသောစနစ်များကြောင့် မနာလိုဝန်တိုမှု၊ မုန်းတီးမှု၊ စိတ်နာစရာများနှင့် သွေးသွန်းမှုများကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့ပြီ။ အာဖရိက၊ ဩစတြေးလျနှင့် မြောက်အမေရိကတိုက်တွင် လူဖြူများသာ အမြင့်မြတ်ဆုံးဟု တစ်ချိန်ကသဘောထားခဲ့ရာ လူဖြူမဟုတ်သူများကို စိတ်ဆင်းရဲစေခဲ့ပြီ၊ ဗန် ဒိမန်၏ပြည် (ယခု တပ်စ်မေးနီးယား) မှအဘော်ရဂျင်နီများကို လုံးဝအမျိုးပြုတ်စေခဲ့ပြီ။ ဥရောပတွင် ဂျူးများကို ညံ့ဖျင်းသူများအဖြစ် ခွဲခြားသတ်မှတ်ခြင်းက မီးလောင်တိုက်သွင်းခြင်းကို ပဏာမပျိုးခဲ့သည်။ အထက်တန်းလွှာ၏ အလွန်ကြွယ်ဝချမ်းသာခြင်းနှင့် အောက်ခြေလူတန်းစား၊ လူလတ်တန်းစားတို့၏ မကျေမနပ်ဖြစ်မှုက ၁၈ ရာစုတွင် ပြင်သစ်တော်လှန်ရေးနှင့် ၂၀ ရာစုတွင် ရုရှားဗော်ရှီဗစ်တော်လှန်ရေးများကို ဖြစ်ပွားစေခဲ့သည်။

ရှေးခေတ်မှ ပညာရှိတစ်ဦးက ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်– “လူသည် တစ်ဦးပေါ်တစ်ဦး အကျိုးနစ်နာအောင် အုပ်စိုးလာခဲ့ကြ၏။” (ဒေ. ၈:၉၊ ကဘ) တစ်ဦးချင်းစီဖြစ်စေ၊ အုပ်စုလိုက်ဖြစ်စေ ကြီးစိုးလွှမ်းမိုးဦးတော့ သူ၏စကားများမှန်ကန်ကြောင်း ထင်ရှားသည်။ အုပ်စုတစ်စုသည် အခြားတစ်စုအပေါ် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ချီးမြှောက်သောအခါ စိတ်ဆင်းရဲမှုနှင့် အခက်အခဲများ ဧကန်အမှန်ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

ဘုရားသခင့်ရှေ့တွင် လူခပ်သိမ်း တန်းတူဖြစ်

လူမျိုးစုအချို့သည် အခြားလူမျိုးစုတို့ထက် သာလွန်မြင့်မြတ်ကြပါသလော။ ဘုရားသခင့်ရှေ့တွင် ထိုသို့မဟုတ်ချေ။ သမ္မာကျမ်းစာက ဤသို့ဆိုသည်– “မြေမျက်နှာတစ်ပြင်လုံးပေါ်တွင်နေထိုင်ရန် လူတစ်ယောက်အားဖြင့် လူမျိုးအားလုံးကို [ဘုရားသခင်] ဖြစ်စေတော်မူသည်။” (တမန်တော် ၁၇:၂၆၊ ကဘ) ထို့ပြင် ဖန်ဆင်းရှင်သည် “မင်းတို့၏မျက်နှာကို ထောက်တော်မမူ။ ဆင်းရဲသောသူကိုအားနာသည်ထက် ရတတ်သောသူကိုသာ၍ အားနာတော်မမူ . . . ဘုရားသခင်သည် ခပ်သိမ်းသောသတ္တဝါတို့ကို ဖန်ဆင်းတော်မူပြီ။” (ယောဘ ၃၄:၁၉) လူသားအပေါင်းသည် ဆွေမျိုးတော်စပ်ပြီး ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် အားလုံးသည် တန်းတူမွေးဖွားလာကြ၏။

လူတစ်ဦးသေဆုံးသောအခါ အခြားသူများထက် မိမိသာလွန်မြင့်မြတ်ပါသည်ဟူသော ဟိတ်ဟန်ထုတ်မှုအားလုံးသည် ပျောက်ပျက်သွားကြောင်းကိုလည်း သတိရပါ။ ယင်းကို ရှေးခေတ်အီဂျစ်လူမျိုးများ မယုံကြည်ခဲ့ကြပေ။ ဖာရောဘုရင်တစ်ပါးနတ်ရွာစံသောအခါ တမလွန်ဘဝ၌ သူဆက်အသုံးပြုရန် သူ၏သင်္ချိုင်းဂူထဲတွင် တန်ဖိုးကြီးမားသောဝတ္ထုပစ္စည်းများကို ထည့်ပေးလေ့ရှိကြသည်။ သူဆက်အသုံးပြုပါသလော။ အသုံးမပြုပါ။ ထိုစည်းစိမ်ဥစ္စာအများအပြားသည် ဂူဖောက်ထွင်းသူများလက်ထဲရောက်လေ့ရှိပြီး ကျန်ရစ်သည့် ပစ္စည်းအမြောက်အမြားကိုမူ ယနေ့ ပြတိုက်များတွင် တွေ့ရှိရ၏။

ဖာရောဘုရင်သည် သေဆုံးနေပြီဖြစ်ရာ အဖိုးကြီးမားသော ထိုပစ္စည်းပစ္စယများကို လုံးဝအသုံးမချနိုင်ပေ။ သေခြင်းတွင် အထက်တန်းလွှာနှင့် အောက်ခြေလူတန်းစားဟူ၍မရှိ၊ ဆင်းရဲချမ်းသာဟူ၍လည်းမရှိချေ။ သမ္မာကျမ်းစာက ဤသို့ဆိုသည်– “ပညာရှိသောသူတို့သည် သေတတ်ကြ၏။ ထို့အတူ မိုက်သောသူနှင့် တိရစ္ဆာန်သဘောရှိသောသူတို့သည် ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်၍ မိမိတို့ဥစ္စာကို သူတစ်ပါးတို့၌ချန်ထားကြ၏။ . . . လူသည် . . . ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်တတ်သော တိရစ္ဆာန်နှင့်တူ၏။” (ဆာလံ ၄၉:၁၀၊ ၁၂) ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘုရင်များဖြစ်စေ၊ ကျွန်များဖြစ်စေ ဤမှုတ်သွင်းခံစကားများသည် ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးနှင့် သက်ဆိုင်သည်– “သေသောသူမူကား အဘယ်အရာကိုမျှမသိ။ အကျိုးအပြစ်ကိုလည်း မခံရ။ . . . သင်ယခုသွား၍ ရောက်ရလတ္တံ့သောအရပ်တည်းဟူသော မရဏာနိုင်ငံ၌ လုပ်ဆောင်ခြင်းမရှိ။ ကြံစည်ခြင်းမရှိ။ သိပ္ပံအတတ်မရှိ။ ပညာမရှိပါတကား။”—ဒေ. ၉:၅၊ ၁၀။

ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်မှောက်တွင် ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးသည် တန်းတူမွေးဖွားလာကြပြီး သေသည့်အခါလည်း တန်းတူဖြစ်ကြ၏။ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့၏တိုတောင်းလှသော ဘဝသက်တမ်းအတွင်း လူစုတစ်စုကို အခြားတစ်စုထက်သာလွန်စေရန် ကြိုးပမ်းခြင်းသည် အချည်းနှီးပင်!

လူတန်းစားမခွဲခြားသော လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခု —ရှိမည်လော

လူ့အဖွဲ့အစည်းတွင် လူမှုအဆင့်အတန်း အရေးမပါတော့မည့်အချိန် တစ်နေ့နေ့တွင်ရှိလာနိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်စရာတစ်ခုခုရှိမည်လော။ ရှိပါသည်။ လွန်ခဲ့သည့်အနှစ် ၂,၀၀၀ နီးပါးက ယေရှုကမ္ဘာပေါ်ရှိခဲ့စဉ် ထိုသို့သောလူ့အဖွဲ့အစည်း၏ အုတ်မြစ်ကို ကိုယ်တော်ချပေးခဲ့သည်။ “ဘုရားသခင်၏သားတော်ကို ယုံကြည်သောသူအပေါင်းတို့သည် ပျက်စီးခြင်းသို့မရောက်၊ ထာဝရအသက်ကိုရစေခြင်းငှာ” ယုံကြည်သူ လူသားအပေါင်းအတွက် ယေရှုသည် မိမိအသက်ကို ရွေးနုတ်ဖိုးပူဇော်သကာအဖြစ် ပေးဆက်ခဲ့သည်။—ယောဟန် ၃:၁၆။

ယေရှု၏တပည့်နောက်လိုက်တစ်ယောက်မျှ မိမိကိုယ်ကို ယုံကြည်သူချင်းတို့ထက် မချီးမြှောက်သင့်ကြောင်းဖော်ပြရန် ကိုယ်တော်ဤသို့မိန့်ဆိုခဲ့သည်– “သင်တို့မူကား အရှင်ဘုရား[သခင်] ဟု ခေါ်ဝေါ်ခြင်းကို မခံကြနှင့်။ ခရစ်တော်တည်းဟူသော သင်တို့ . . .ဆရာတစ်[ဦး]တည်းရှိ၏။ သင်တို့အပေါင်းသည် ညီအစ်ကိုချင်းဖြစ်ကြ၏။ မြေကြီးပေါ်မှာ အဘယ်သူကိုမျှ အဘဟူ၍ မခေါ်ဝေါ်ကြနှင့်။ ကောင်းကင်ဘုံ၌ သင်တို့အဘတစ်[ဦး]တည်းရှိတော်မူ၏။ . . . ‘ဆရာ’ ဟုခေါ်ဝေါ်ခြင်းကို မခံကြနှင့်။ ခရစ်တော်တည်းဟူသော သင်တို့ . . . ဆရာတစ်[ဦး]တည်းရှိ၏။ သင်တို့တွင်အကြီးဖြစ်သောသူသည် သင်တို့အစေခံဖြစ်ရ၏။ အကြင်သူသည် မိမိကိုချီးမြှောက်အံ့၊ ထိုသူသည် နှိမ့်ချခြင်းသို့ရောက်လတ္တံ့။” (မဿဲ ၂၃:၈-၁၂) ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်မှောက်တွင် ယေရှု၏တပည့်စစ်အားလုံးသည် ယုံကြည်ခြင်း၌ တန်းတူဖြစ်ကြသည်။

အစောပိုင်းခရစ်ယာန်များက မိမိတို့အားလုံး တန်းတူရည်တူဖြစ်သည်ဟု ယူမှတ်ခဲ့ကြသလော။ ယေရှုသွန်သင်ချက်၏အနက်အဓိပ္ပာယ်ကိုသဘောပေါက်သူများသည် ထိုသို့ယူမှတ်ခဲ့ကြသည်။ ယုံကြည်ခြင်း၌ အချင်းချင်းတန်းတူရည်တူဖြစ်သည်ဟု သူတို့ယူမှတ်ကြသောကြောင့် အချင်းချင်းတစ်ဦးကိုတစ်ဦး “ညီအစ်ကို” ဟုခေါ်ခဲ့ကြသည်။ (ဖိလေမုန် ၁၊ ၇၊ ၂၀၊ သမ္မာ) အခြားသူများထက် မိမိသာသည်ဟုယူမှတ်ရန် မည်သူ့ကိုမျှ အားမပေးခဲ့ချေ။ ဥပမာ၊ ပေတရု၏ဒုတိယစာစောင်တွင် သူသည် မိမိကိုယ်ကိုနှိမ့်ချစွာ ဖော်ပြခဲ့ပုံကို သုံးသပ်ကြည့်ပါ– “ယေရှုခရစ်၏ကျွန်၊ တမန်တော် ငါရှိမုန်ပေတရုသည် . . . ငါတို့ယုံကြည်ခြင်းနှင့်အညီအမျှ မြတ်သောယုံကြည်ခြင်းကိုရကြသော သူတို့အားကြားလိုက်ပါ၏။” (၂ ပေတရု ၁:၁၊ သမ္မာ) ပေတရုသည် ယေရှု၏သွန်သင်မှုကို တိုက်ရိုက်ခံယူခဲ့ရသည့်အပြင် တမန်တော်တစ်ဦးအနေနှင့် အရေးပါသည့်တာဝန်ရရှိထားသည်။ သို့တိုင် မိမိကိုယ်ကို ကျွန်တစ်ဦးအဖြစ်ယူမှတ်ကာ အခြားခရစ်ယာန်များသည်လည်း အမှန်တရားနှင့်စပ်လျဉ်း၍ မိမိနှင့်တန်းတူအခွင့်အရေးများရရှိကြကြောင်း အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်။

အချို့က ခရစ်ယာန်ခေတ်မတိုင်မီ ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလလူမျိုးကို မိမိ၏အထူးလူမျိုးတော်အဖြစ် ယူမှတ်ခဲ့ခြင်းကား တန်းတူညီမျှမှုမူကို ဆန့်ကျင်သည်ဟု ဆိုပေမည်။ (ထွက်မြောက်ရာ ၁၉:၅၊ ၆) ယင်းသည် လူမျိုးလိုက်ကြီးမြင့်သာလွန်မှု၏ နမူနာတစ်ရပ်ဖြစ်၏ဟု ဆိုကောင်းဆိုပေမည်၊ သို့သော် ယင်းသို့မဟုတ်ပေ။ အာဗြံဟံ၏သားစဉ်မြေးဆက်များအဖြစ် ဣသရေလလူမျိုးသည် ဘုရားသခင်နှင့် အထူးဆက်ဆံခွင့်ရှိခဲ့ပြီး ဘုရားသခင့်ဗျာဒိတ်တော် ဖွင့်ပြချက်များပေးရန် ဆက်သွယ်ရေးလမ်းကြောင်းအဖြစ် အသုံးပြုခံခဲ့ရသည်မှာ မှန်ပါသည်။ (ရောမ ၃:၁၊ ၂) သို့သော် ၎င်း၏ရည်ရွယ်ချက်ကား သူတို့ကို ချီးမြှင့်လို၍မဟုတ်ပေ။ ယင်းအစား ‘လူမျိုးအပေါင်း ကောင်းချီးခံစားရ’ စေရန်ဖြစ်သည်။—ကမ္ဘာဦး ၂၂:၁၈; ဂလာတိ ၃:၈။

ဣသရေလလူမျိုးအများစုသည် ဘိုးဘေးအာဗြံဟံ၏ယုံကြည်ခြင်းကို မတုပသူများ ဖြစ်လာသည်။ သူတို့သည် ဖောက်ပြန်ခဲ့ကြပြီး ယေရှုအားမေရှိယအဖြစ် လက်မခံခဲ့ကြချေ။ ယင်းကြောင့် သူတို့ကို ဘုရားသခင်ငြင်းပယ်တော်မူ၏။ (မဿဲ ၂၁:၄၃) သို့ရာတွင် စိတ်နှိမ့်ချသူများသည် ကတိထားရာကောင်းချီးများ မဆုံးရှုံးခဲ့ပေ။ စီ.အီး. ၃၃ ပင်တေကုတ္တေပွဲနေ့တွင် ခရစ်ယာန်အသင်းတော် စတည်ထောင်ခဲ့သည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် ဘိသိက်ပေးခံရသည့် ဤခရစ်ယာန်အဖွဲ့အစည်းသည် “ဘုရားသခင်၏ဣသရေလအမျိုး” ဟုခေါ်ဝေါ်ခံရ၍ ၎င်းအားဖြင့် ကောင်းချီးမင်္ဂလာများ ခံစားကြရမည်ဖြစ်သည်။—ဂလာတိ ၆:၁၆။

ထိုအသင်းတော်ရှိ အသင်းသားအချို့သည် တန်းတူရည်တူဖြစ်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ ပြုပြင်စရာအနည်းငယ်လိုနေသည်။ ဥပမာ၊ တပည့်တော်ယာကုပ်က ချမ်းသာသောခရစ်ယာန်များကို ဆင်းရဲသားများထက် ချီးမြှောက်နေသူတို့အား သွန်သင်ဆုံးမပေးခဲ့ရသည်။ (ယာကုပ် ၂:၁-၄) သူတို့၏အပြုအမူသည် မသင့်တော်ပေ။ တမန်တော်ပေါလုကလည်း တစ်ပါးအမျိုးသားခရစ်ယာန်များသည် ဂျူးခရစ်ယာန်များထက် မနိမ့်ကျကြောင်း၊ ခရစ်ယာန်အမျိုးသမီးများသည် အမျိုးသားများထက် မနိမ့်ကျကြောင်း ရှင်းလင်းပြခဲ့သည်။ သူဤသို့ရေးသားခဲ့၏– “အဘယ်သို့နည်းဟူမူကား၊ သင်တို့အပေါင်းသည် ယေရှုခရစ်ကိုယုံကြည်သဖြင့် ဘုရားသခင်၏သားဖြစ်ကြ၏။ ခရစ်တော်၌ ဗတ္တိဇံကိုခံသောသူရှိသမျှတို့သည် ခရစ်တော်ကိုယူတင်ဝတ်ဆောင်သောသူဖြစ်ကြ၏။ ယေရှုခရစ်၌ ယုဒလူမရှိ၊ ဟေလသလူမရှိ၊ ကျွန်မရှိ၊ လူလွတ်မရှိ၊ ယောက်ျားမရှိ၊ မိန်းမ,မရှိ၊ ထိုသခင်၌ သင်တို့အပေါင်းသည် တစ်လုံးတစ်ဝတည်းဖြစ်ကြ၏။”—ဂလာတိ ၃:၂၆-၂၈။

ယနေ့ လူတန်းစားမခွဲခြားသောလူစု

ယနေ့၊ ယေဟောဝါသက်သေများသည် ကျမ်းစာမူများနှင့်အညီ အသက်ရှင်နေထိုင်ရန် ကြိုးစားကြသည်။ လူမှုရေးအဆင့်အတန်းခွဲခြင်းသည် ဘုရားသခင့်မျက်မှောက်၌ အဓိပ္ပာယ်မရှိကြောင်း သူတို့သိထားကြ၏။ ယင်းကြောင့် သူတို့တွင် ခရစ်ယာန်ဓမ္မဆရာ/လူဝတ်ကြောင် ဟူ၍ခွဲခြားခြင်းမရှိ၊ အသားအရောင်၊ စည်းစိမ်ချမ်းသာအလိုက် ခွဲခြားဆက်ဆံခြင်းလည်းမရှိပါ။ သူတို့မှအချို့တို့သည် ချမ်းသာကြွယ်ဝမည်ဖြစ်ကြသော်လည်း “လော [က] စည်းစိမ်၌ဝါကြွားခြင်း” မရှိ၊ ထိုအရာများသည် ခဏမျှသာတည်ရှိကြောင်း သူတို့အသိအမှတ်ပြုကြ၏။ (၁ ယောဟန် ၂:၁၅-၁၇) သူတို့အားလုံးသည် စကြဝဠာပိုင်သအုပ်စိုးရှင် ယေဟောဝါအားဝတ်ပြုကြရာ စည်းလုံးညီညွတ်လျက်ရှိကြသည်။

သူတို့အားလုံးသည် လူသားချင်းတို့အား ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်သတင်းကောင်း ဟောပြောရန်တာဝန်ကို လက်ခံယူထားကြသည်။ ယေရှုနည်းတူ သူတို့သည် အနှိမ်ခံရ၍ လျစ်လျူရှုခံရသူများ၏အိမ်များသို့ သွားရောက်လည်ပတ်ပြီး ကျမ်းစာသင်ပေးခြင်းအားဖြင့် သူတို့ကို ဂုဏ်တင်ကြသည်။ နိမ့်ကျသူများသည် အထက်တန်းလွှာအဖြစ် ယူမှတ်ခံရသူများနှင့်အတူတူ အမှုတော်ဆောင်ကြသည်။ အရေးပါသည်မှာ ဝိညာဉ်ရေးရာအရည်အသွေးများဖြစ်သည်၊ လူမှုအဆင့်အတန်းမဟုတ်ချေ။ ပထမရာစုကကဲ့သို့ ယုံကြည်ခြင်းတွင် အားလုံးသည် ညီအစ်ကို၊ ညီအစ်မများဖြစ်ကြသည်။

တန်းတူညီမျှမှုက အမျိုးမျိုးရှိခွင့်ပြု

တန်းတူညီမျှမှုဟူသည် လုံးဝတစ်ပုံစံတည်းဖြစ်နေခြင်းကို မဆိုလိုပေ။ ဤခရစ်ယာန်အဖွဲ့အစည်းတွင် ကျား၊ မ၊ ကြီးငယ်မဟူ ပါဝင်သည်၊ ထိုတွင် လူမျိုးပေါင်းစုံ၊ ဘာသာစကားအမျိုးမျိုး၊ နိုင်ငံအသီးသီးနှင့် စီးပွားရေးနောက်ခံအမျိုးမျိုးမှ လူများပါဝင်သည်။ တစ်ဦးစီအနေနှင့် သူတို့သည် စိတ်ပိုင်းနှင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ခြားနားသောအရည်အသွေးများရှိကြသည်။ သို့သော် သူတို့၏ကွာခြားမှုများက အချို့ကိုအဆင့်မြင့်စေပြီး အခြားသူများကို နိမ့်ကျစေသည်မဟုတ်။ ယင်းအစား ထိုသို့သောကွာခြားမှုများက နှစ်သက်ဖွယ်ရာအဖုံဖုံကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ မိမိတို့၌ရှိသော မည်သည့်စွမ်းရည်မဆိုသည် ဘုရားသခင်ပေးဆုကျေးဇူးများဖြစ်ရာ ပို၍သာလွန်သည်ဟု ခံစားစရာအကြောင်းမရှိကြောင်း ထိုခရစ်ယာန်များ နားလည်သဘောပေါက်ကြသည်။

ဘုရားသခင့်လမ်းညွှန်မှုကို လိုက်လျှောက်မည့်အစား လူသည် မိမိဘာသာအုပ်ချုပ်ရန် အားထုတ်ခဲ့ခြင်းကြောင့် လူတန်းစားခွဲခြားခြင်းဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။ မကြာမီ ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်သည် ဤကမ္ဘာကို နေ့စဉ်ရက်ဆက်အုပ်ချုပ်တော့မည်။ ထိုအခါ ခေတ်ကာလတစ်လျှောက် ဝေဒနာများခံစားစေခဲ့သည့် အခြားအရာများနှင့်အတူ လူတို့ဖန်တီးကြသော အဆင့်အတန်းခွဲခြားမှုသည် အဆုံးသတ်သွားမည်။ ထို့နောက် ‘စိတ်နှိမ့်ချသောသူတို့သည် မြေကြီးကို အမှန်တကယ် အမွေခံရလိမ့်မည်။’ (ဆာလံ ၃၇:၁၁) မိမိသာလွန်ပုံရှိခြင်းကို ဝါကြွားစရာအကြောင်းအားလုံး ရှိတော့မည်မဟုတ်။ ကမ္ဘာချီညီအစ်ကိုအသင်းအပင်းကို နောက်တစ်ဖန် ကွဲပြားခြားနားစေရန် လူမှုရေးအဆင့်အတန်းများကို ဘယ်သောအခါမျှ ခွင့်မပြုတော့ပေ။

[စာမျက်နှာ ၅ ပါ အကျဉ်းဖော်ပြချက်]

ဖန်ဆင်းရှင်သည် “ဆင်းရဲသောသူကိုအားနာသည်ထက် ရတတ်သောသူကိုသာ၍ အားနာတော်မမူ . . . ဘုရားသခင်သည် ခပ်သိမ်းသောသတ္တဝါတို့ကို ဖန်ဆင်းတော်မူပြီ။”—ယောဘ ၃၄:၁၉။

[စာမျက်နှာ ၆ ပါ ရုပ်ပုံ]

ယေဟောဝါသက်သေများသည် မိမိတို့၏ အိမ်နီးချင်းများကို ဂုဏ်တင်ကြသည်

[စာမျက်နှာ ၇ ပါ ရုပ်ပုံ]

စစ်မှန်သောခရစ်ယာန်များကြား ခရစ်ယာန်အရည်အသွေးများသည် အရေးပါ