လွန်ခဲ့သောနှစ်မှ ပေါ်လွင်ချက်များ

“ငါ့ထံသို့ လာကြလော့။ ငါသည် လန်းဆန်းစေမည်။” မဿဲ ၁၁:၂၈ [ကဘ] တွင်တွေ့ရသည့် ယေရှုခရစ်၏ ထိုစကားများသည် ၂၀၀၂ ခုနှစ်အတွက် ကျွန်ုပ်တို့၏ နှစ်ချုပ်ကျမ်းချက် ဖြစ်ခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သော လုပ်ငန်းတော်နှစ်အတွင်း လူများစွာသည် အမှန်ပင် လာခဲ့ကြသည်။ လူပေါင်း ၂၆၅,၄၆၉ ဦးသည် ဘုရားသခင်၏ ဖိတ်ခေါ်မှုကို လက်ခံ၍ နှစ်ခြင်းခံခြင်းဖြင့် ခရစ်ယာန်တပည့်ဖြစ်ခြင်းဆိုင်ရာ နှစ်လိုဖွယ်ထမ်းပိုးအောက်တွင် အမှုဆောင်နေကြသည့် ခြောက်သန်းကျော်သော အခြားသူတို့နှင့်အတူ လန်းဆန်းမှုကို တွေ့ရှိခဲ့ကြသည်။

နောက်စာမျက်နှာများတွင် မြေကြီးတစ်ပြင်လုံးရှိ လူမျိုးတော်အပေါ် ယေဟောဝါ မည်သို့ ကြွယ်ဝစွာ ကောင်းချီးဆက်ပေးခဲ့ပုံကို ဖတ်ရှုရပါမည်။ ၂၀၀၂ လုပ်ငန်းတော်နှစ်မှ ထူးခြားသော သီအိုကရက်တစ် တိုးတက်ဖြစ်ထွန်းမှုအချို့ကို ယခု သုံးသပ်ကြပါစို့။

ခရိုင်စည်းဝေးကြီးများက စိတ်အားထက်သန်မှုကို တိုးမြှင့်ပေး

ယေဟောဝါသက်သေများသည် သူတို့၏ထုံးစံအတိုင်း နှစ်ပတ်လည် ခရိုင်စည်းဝေးကြီး တက်ရောက်ရန် ကမ္ဘာတစ်ဝန်းတွင် ရာနှင့်ချီသော နေရာများ၌ စုဝေးခဲ့ကြသည်။ ၂၀၀၂/၀၃ ခုနှစ် စည်းဝေးကြီး၏ အဓိကလိုရင်းချက်မှာ “ထက်သန်သော နိုင်ငံတော်ကြွေးကြော်သူများ” ဖြစ်သည်။ အဓိကဟောပြောချက်က ယနေ့ ဘုရားသခင့် လူမျိုးတော်သည် သူတို့၏ဓမ္မအမှုကို ထမ်းဆောင်ရာ၌ ယေရှုခရစ်၏ ထက်သန်မှုနှင့် ရဲစွမ်းသတ္တိကို အတုယူကြောင်း ထောက်ပြသွားသည်။ ဘုရားသခင့် နှုတ်ကပါဌ်တော်ကို လေ့လာခြင်းအားဖြင့် စိတ်အားထက်သန်မှုကို ပျိုးထောင်၍ ကောင်းမှုပြုခြင်းအားဖြင့်၊ အထူးသဖြင့် ဘုရားသခင့် နိုင်ငံတော်သတင်းကို စိတ်ပါလက်ပါ ကြွေးကြော်ခြင်းအားဖြင့် တင်ပြနိုင်ကြောင်း အခြားဟောပြောချက်များက ရှင်းပြခဲ့သည်။

“ဆင်းရဲဒုက္ခမြားမြောင်ချိန်တွင် အခိုင်အမာရပ်တည်” ခေါင်းစဉ်ပေးထားသော ရှေးခေတ်ဝတ်စုံအပြည့်နှင့် တင်ဆက်သည့်ပြဇာတ်သည် ပရောဖက်ယေရမိအပေါ် စူးစိုက်ထားသည်။ သူသည် ယေရှုနည်းတူ အခက်အခဲများကြားတွင် စိတ်အားထက်သန်မှုနှင့် ခံနိုင်ရည်တို့ကို ထူးထူးခြားခြား ပြသခဲ့သည်။ ယေရမိသည် ယေဟောဝါကို ယုံကြည်ကိုးစားပြီး ဘုရားသခင့် နှုတ်ကပါဌ်တရားကို မကြောက်မရွံ့ကြွေးကြော်ခဲ့သည်။ ယနေ့ ခရစ်ယာန်များအတွက် စံနမူနာကောင်းတစ်ရပ်ပါတကား!

၎င်းစည်းဝေးကြီး၌ စာအုပ်နှစ်အုပ် ဖြန့်ချိခဲ့သည်။ သောကြာနေ့တွင် ကိုယ်စားလှယ်များသည် စစ်မှန်၍ တစ်ဆူတည်းဖြစ်သော ဘုရားသခင်အား ကိုးကွယ်လော့ စာအုပ်ကို လက်ခံရရှိခဲ့ကြသည်။ စာမျက်နှာ ၁၀၀ ရှိသော ဤစာအုပ်ကို ကျမ်းစာသင်သားများ၏ နှလုံးထဲသို့ ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်တော် သမ္မာတရား စိမ့်ဝင်စွဲမှတ်စေရန် ဒုတိယ ကျမ်းစာသင်အံမှု အထောက်အကူအဖြစ် အသုံးပြုသွားမည်ဖြစ်သည်။ ဤစာအုပ်သည် လူသစ်များအား ဝိညာဉ်ရေးဘက် ကြီးထွားရင့်သန်စေရန်နှင့် ဘုရားသခင့် ဖြောင့်မတ်သော ကမ္ဘာသစ်တွင် အသက်ရရှိစေမည့် လမ်းကျဉ်းပေါ်တွင် လျှောက်လှမ်းစေရန် အကူအညီပေးနိုင်မည်ဟု ကျွန်ုပ်တို့ ယုံကြည်စိတ်ချပါသည်။

ယေဟောဝါထံ ချဉ်းကပ်ကြလော့ စာအုပ်ကို စနေနေ့တွင် ဖြန့်ချိခဲ့သည်။ ဤစာအုပ်သည် ယေဟောဝါ၏ အခြေခံအကျဆုံး ဂုဏ်တော်လေးပါးဖြစ်သည့် တန်ခိုးတော်၊ တရားမျှတမှု၊ ဉာဏ်ပညာတော်နှင့် မေတ္တာတော်တို့ကို ကဏ္ဍအလိုက် ဆွေးနွေးထားသည်။ ဤစာအုပ်၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို ပဏာမနိဒါန်းတွင် ဤသို့ဖော်ပြထားသည်– “ဤစာအုပ်အားဖြင့် ယေဟောဝါဘုရားသခင်နှင့် သင် ပို၍ရင်းနှီးလာပါစေ၊ ဘုရားသခင်ကို သင်ထာဝစဉ်ချီးမွမ်းနိုင်ဖို့ ကိုယ်တော်နှင့် မပြတ်စဲနိုင်သောနှောင်ကြိုး ဖွဲ့နိုင်ပါလေစေ။” စည်းဝေးကြီး အစီအစဉ်နှင့်တကွ ဤစာအုပ်အသစ်များက နေရာတကာမှ စိတ်နှလုံးရိုးဖြောင့်သူတို့အား ကျွန်ုပ်တို့၏ ဖန်ဆင်းရှင်အပေါ် ထားရှိသည့်မေတ္တာ တိုးပွားလာအောင် ကူညီပေးပါလိမ့်မည်။

“ခဲယဉ်သောကာလများ” ကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းခြင်း

“နောက်ဆုံးသော နေ့ရက်များ” သည် “ခဲယဉ်းသော ကာလများ” ဖြင့် သတ်မှတ်ခံရမည်ဟု တမန်တော်ပေါလုက တိမောသေထံ ရေးသားခဲ့သည်။ (၂ တိ. ၃:၁၊ သမ္မာ) သဘာဝကပ်ဘေးများနှင့် အခြားကပ်ဘေးများက စိန်ခေါ်ချက်များနှင့် အခက်အခဲများကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ သို့တစေ၊ ၎င်းတို့သည် ခရစ်ယာန်များအဖို့ အချင်းချင်း မေတ္တာပြနိုင်သည့် အခွင့်အလမ်းများကိုလည်း ပွင့်စေသည်။ လွန်ခဲ့သည့် လုပ်ငန်းတော်နှစ်အတွင်း ကပ်ဘေးများစွာ သင့်ရောက်ခဲ့သည်။ ဤတွင် ကပ်ဘေးနှစ်ခုကို အာရုံစိုက် ဖော်ပြထားသည်။

ကမ္ဘာ့ကုန်သွယ်ရေးဗဟိုဌာန ကပ်ဘေး– ဂိလဒ်ကင်းမျှော်စင် သမ္မာကျမ်းစာကျောင်း၏ ၁၁၁ ကြိမ်မြောက် သင်တန်းဆင်းပွဲကို ၂၀၀၁ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ ၈ ရက်၊ စနေနေ့တွင် ကျင်းပခဲ့သည်။ သုံးရက်အလွန် စက်တင်ဘာလ ၁၁ ရက်နေ့တွင် သင်တန်းဆင်းများနှင့် ၎င်းတို့၏ မိသားစုများသည် အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု နယူးယောက်မြို့တွင် လှည့်လည်လေ့လာနေခဲ့ကြသည်။ ထိုနေ့သည် ကြည်လင်သော ကောင်းကင်ပြာကြီးနှင့်အတူ သာယာလှပနွေးထွေးစွာ အစပျိုးခဲ့သည်။ ထိုနောက်၊ နံနက် ၈:၄၆ နာရီတွင် ခရီးသည်တင် ဂျက်လေယာဉ်တစ်စင်းသည် မန်ဟက်တန်အောက်ပိုင်းရှိ ကမ္ဘာ့ကုန်သွယ်ရေး ဗဟိုဌာန၏ မြောက်ဘက်မျှော်စင်ကို အရှိန်ပြင်းစွာ ဝင်တိုက်ခဲ့သည်။ နောက်မိနစ်အနည်းငယ် အကြာတွင် ခရီးသည်တင် ဂျက်လေယာဉ် နောက်တစ်စင်းက တောင်ဘက်မျှော်စင်ကို အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဝင်တိုက်သွားပြန်သည်။

နံနက် ၉:၅၉ နာရီတွင် တောင်ဘက်မျှော်စင် ပြိုကျခဲ့ရာ မန်ဟက်တန်အောက်ပိုင်း တစ်ခွင်တစ်ပြင်လုံးသို့ ဖုန်မှုန့်နှင့် အကျိုးအပဲ့ အစအနများ ထူထပ်စွာ ပျံ့နှံ့ကျရောက်ခဲ့သည်။ ၎င်းနောက် မြောက်ဘက်မျှော်စင် ပြိုကျခဲ့သည်။ လူပေါင်း သုံးထောင်နီးပါး သေဆုံးခဲ့သည်။ ၁၉၇၃ ခုနှစ်တွင် ဆောက်လုပ်ပြီးစီးသည့် ၎င်းမျှော်စင်တစ်ခုစီသည် အထပ်ပေါင်း ၁၁၀ စီရှိ၏။ အဆောက်အအုံနှစ်ခု ပြိုကျရာမှ ထွက်ပေါ်လာသည့် ထူထပ်သောဖုန်မှုန့်များသည် နှစ်မိုင်နီးပါးဝေးသည့် ဘရွတ်ကလင် ဗေသလအထိ လေအဟုန်နှင့်အတူ ရောက်ရှိလာသည်။

အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု ဌာနခွဲရုံးမှ ညီအစ်ကိုများသည် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော ဤအဖြစ်ဆိုးကြီးကြောင့် မည်သည့် သက်သေခံများ ဒုက္ခရောက်နေသည်၊ မည်သည့်အကူအညီများ လိုအပ်နေသည်ကို ချက်ချင်းပင် စတင်စုံစမ်းရှာဖွေခဲ့ကြသည်။ စက်တင်ဘာလ ၁၁ ရက်၊ အင်္ဂါနေ့ ညနေတွင် ဘရွတ်ကလင်၊ ပက်တာဆင်နှင့် ဝေါလ်ကီးလ် ဗေသလ အဆောက်အအုံစု သုံးခုစလုံးမှ ဗေသလ မိသားစုဝင်အားလုံး ဘေးမသီရန်မခရှိကြောင်း သိရှိခဲ့ရသည်။ ကြာသပတေးနေ့ မွန်းလွဲပိုင်းတွင် ဂိလဒ်ကျောင်းဆင်းများအားလုံးက သူတို့နှင့် သူတို့၏မိသားစုအားလုံး ဘေးကင်းကြကြောင်း ဂိလဒ်ရုံးခန်းသို့ ဆက်သွယ်ခဲ့ကြသည်။ ထိုအတောအတွင်း နယူးယောက် ဧရိယာတွင်ရှိသော တိုက်နယ်ကြီးကြပ်မှူး ၃၇ ဦးထံ တယ်လီဖုန်းဖြင့် ဆက်သွယ်ခဲ့သည်။ သူတို့သည် အသင်းတော်အကြီးအကဲများထံ တစ်ဆင့်ဆက်သွယ်၍ အကြီးအကဲများက ကြေညာသူတစ်ဦးစီကို စုံစမ်းခဲ့ကြသည်။ စက်တင်ဘာလ ၁၄ ရက်၊ သောကြာနေ့ နံနက်တွင် ကျွန်ုပ်တို့၏ ညီအစ်ကိုညီအစ်မ ၁၄ ဦးသည် သေဆုံး သို့မဟုတ် ပျောက်ဆုံးနေကြောင်း ဌာနခွဲရုံးမှ သိရှိခဲ့သည်။ ဤကိန်းဂဏန်းမှာ နောက်ပိုင်းတွင်လည်း လုံးဝပြောင်းလဲခြင်း မရှိခဲ့ချေ။

၎င်းဘေးမှ လွတ်မြောက်ခဲ့သူတို့က သူတို့၏ အတွေ့အကြုံများကို ပြန်ပြောပြကြသည်။ မှန်မှန်ရှေ့ဆောင်တစ်ဦးဖြစ်သည့် စင်းသီယာ တာ့ကာသည် ကမ္ဘာ့ကုန်သွယ်ရေး ဗဟိုဌာန၏ လမ်းတစ်ဖက်တွင် တည်ရှိသည့် ကမ္ဘာ့ဘဏ္ဍာရေး ဗဟိုဌာန၌ အလုပ်လုပ်ကိုင်နေသည်။ ပထမဂျက်လေယာဉ်က မျှော်စင်ကို ဝင်တိုက်သည့်အခါ သူမသည် ၃၇ ထပ်တွင် ရှိနေသည်။ ကြောက်မက်ဖွယ် မတော်တဆဖြစ်ရပ်ကြီးဟု ယူဆပြီး အပြင်ဘက်သို့ထွက်၍ လေယာဉ် ဝင်တိုက်လိုက်သည့် အဆောက်အအုံကြီးကို မော့ကြည့်ခဲ့သည်။ အပျက်အစီး အစအနများမှာ လွင့်စင်ပြန့်ကြဲနေသည်။ ထိုအချိန်တွင် လေယာဉ်နောက်တစ်စင်းက ခေါင်းပေါ်မှ နိမ့်နိမ့်ကလေး ဖြတ်ကျော်ပျံသန်းသွားသည်။ ညီအစ်မတာ့ကာက ဤသို့ပြောပြသည်– “လေယာဉ်ပျံက အကြီးကြီးပဲ။ အဲဒီအဆောက်အအုံကြီးကို ဝင်တိုက်တော့မယ်ဆိုတာ ကျွန်မသိလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ပြေးချင်ပေမဲ့ ကြက်သေသေနေတယ်—ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းကို မသိတော့ဘူး။ လေယာဉ်ပျံဟာ အဆောက်အအုံကြီးဆီ တည့်တည့်ကြီး ဦးတည်နေသလိုပဲ။ အသံကကျယ်လွန်းလို့ နားတွေအူပြီး ရေအောက်မှာရောက်နေသလိုပဲ; အသံကိုတော့ ခံစားမိတယ်။ လေထုကလဲ လေးလံထိုင်းမှိုင်းပြီး သဲတွေပါနေသလားလို့ အောက်မေ့ရတယ်။ အသက်ရှူရတာလည်း မွန်းကျပ်နေတယ်။ လူတွေဟာ ခြေဦးတည့်ရာ ပြေးလွှားနေကြတယ်။ ကျွန်မ အဆောက်အအုံတစ်ခုထဲကို ပြေးဝင်ပြီး ပထမမျှော်စင် ပြိုကျတာကို ကြည့်နေခဲ့တယ်။ ဖုန်မှုန့်တွေကြောင့် လူတွေဟာ အင်္ကျီတွေချွတ်ပြီး မျက်နှာကို ဖုံးအုပ်ကြတယ်။ လူတွေဟာ ကလေးငယ်တွေ၊ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်တွေနဲ့ အဆောက်အဦတွေထဲကနေ ပြေးထွက်လာကြတယ်။ လူတိုင်း ကြောက်လန့်တကြား ဖြစ်နေကြတယ်။ တိရစ္ဆာန်တွေတောင်မှ မူမမှန်ကြတော့ဘူး။ အဲဒီလောက် ကြောက်စရာကောင်းတာ ပြောတောင်မပြောတတ်ဘူး။” သူမထံရောက်လာသည့် အကြီးအကဲများ၏ အကူအညီနှင့် သမ္မာကျမ်းစာမှ နှစ်သိမ့်အားပေးစကားများအတွက် ညီအစ်မတာ့ကာ အလွန်ကျေးဇူးတင်သည်။

နောက်ပိုင်းလများအတွင်း နယူးယောက်ဒေသရှိ ညီအစ်ကိုများသည် ထိုဒေသရှိလူတို့ထံ သမ္မာကျမ်းစာမှ နှစ်သိမ့်မှုနှင့် မျှော်လင့်ချက်ပေးသည့် သတင်းစကားကို ယူဆောင်သွားခဲ့ကြသည်။ ညီအစ်ကိုအတော်များများသည် အမြွှာမျှော်စင် ပြိုကျသည့် ဗဟိုချက်မနေရာတွင် အမှုဆောင်ခွင့် ရရှိခဲ့ကြသည်။ ထိုညီအစ်ကိုများအနက် တစ်ဦးမှာ ရှေ့ဆောင်တစ်ဦးဖြစ်သည့် ရွိုင်း ကလင်စပွန်း ဖြစ်သည်။ သူက ဤသို့ပြောပြသည်– “ကယ်ဆယ်ရေးလုပ်ငန်းမှာ ပါဝင်လုပ်ကိုင်နေတဲ့ လေတပ်က တပ်ကြပ်ကြီးတစ်ယောက်က ‘လူတကာက ကျွန်တော်တို့အတွက် အစားအစာတွေ၊ ကော်ဖီပူပူနွေးနွေးတွေ၊ အဝတ်အစားတွေ ယူလာပေးကြတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ပထမဦးဆုံး ကျမ်းစာလာဖတ်ပြတာကတော့ ခင်ဗျားတို့ပဲ။ အခုလိုအချိန်မျိုးမှာ ကျွန်တော်တို့ဟာ ဘုရားသခင်ကိုလိုအပ်နေတယ်’ ဆိုပြီး ကျေးဇူးတင်စွာနဲ့ပြောခဲ့တယ်။”

အရှေ့အာဖရိကတွင် မီးတောင်ပေါက်ကွဲခြင်း– အရှေ့ ကွန်ဂို (ကင်ရှာဆာ) မှ ကျွန်ုပ်တို့၏ ညီအစ်ကိုများစွာသည် ပြည်တွင်းစစ်၊ ဖျားနာမှု၊ ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှုနှင့် အလုပ်လက်မဲ့ပြဿနာများကို ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့ခဲ့ကြသည်။ အချို့မှာ ဒုက္ခသည်များ ဖြစ်ခဲ့ကြသည် သို့မဟုတ် ဒုက္ခသည်များ ဖြစ်နေကြဆဲရှိသည်။ မြွေပူရာ ကင်းမှောင့် ဆိုသကဲ့သို့ ဂိုမာမြို့နှင့် မလှမ်းမကမ်းရှိ ညီရာဂွန်ဂိုမီးတောင်သည် ရုတ်တရက် ပေါက်ကွဲခဲ့သည်။ ၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ ဇန်နဝါရီလ ၁၇ ရက်၊ နံနက်ပိုင်းတွင် ထိုမီးတောင်သည် မီးခိုးနှင့်မီး ပန်းထုတ်စပြုလာသည်။ ညနေပိုင်း ရောက်လာသည့်အခါ မီးတောင်မှ ချော်ရည်များ စီးထွက်လာပြီး ဂိုမာမြို့သို့ဦးတည် စီးဆင်းလာသည်။ အထိတ်တလန့်ဖြစ်နေသည့် ထောင်ပေါင်းများစွာသော လူတို့သည် အနီးအနားရှိ ရဝမ်ဒါနိုင်ငံ၊ ဂီဆဲင်ရီမြို့သို့ ထွက်ပြေးခဲ့ကြသည်။ လမ်းမများသည် ပစ္စည်းများ တစ်နိုင်တစ်ပိုင် သယ်ဆောင်ထားသည့်လူတို့နှင့် ပြည့်ကျပ်လျက်ရှိ၏။ ဂီဆဲင်ရီမြို့မှာလည်း ဘေးအန္တရာယ်နှင့်မကင်းချေ၊ သို့သော် ထိုတွင်ရှိသည့် ညီအစ်ကိုများသည် နိုင်ငံတော်ခန်းမတစ်ခုကို ကွန်ဂိုမှရောက်လာကြသည့် ညီအစ်ကိုများအတွက် ဒုက္ခသည်စခန်းအဖြစ် စီစဉ်ပေးခဲ့ကြသည်။ ဂီဆဲင်ရီမြို့မှ ညီအစ်ကိုအချို့မှာ မီးတောင်ပေါက်ကွဲမှုဘေးမှ ထွက်ပြေးလာကြသူတို့အတွက် မိမိတို့၏နေအိမ်များကို ချက်ချင်းပင် စိတ်လိုကိုယ်လျောက် ဖွင့်ပေးကြသည်။

ဒေသခံအကြီးအကဲတစ်ဦးက ဤသို့ပြောခဲ့သည်– “အဖြစ်အပျက်ကို သိသိချင်း ကျွန်တော်နဲ့ ညီအစ်ကိုတချို့က ဂိုမာမြို့နဲ့ ဂီဆဲင်ရီမြို့ကို ဆက်သွယ်ထားတဲ့ လမ်းမကြီးဘက်ကို ထွက်သွားကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့လက်ထဲမှာ ကင်းမျှော်စင် နဲ့ နိုးလော့! မဂ္ဂဇင်းတွေကိုင်ပြီး မြှောက်ပြထားကြတယ်။ မိုးတော့ ချုပ်နေပြီ၊ ဒါပေမဲ့ မြင်နိုင်မယ့်နေရာတွေကို ကျွန်တော်တို့သွားခဲ့ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ညီအစ်ကိုတွေက မဂ္ဂဇင်းတွေကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ကျွန်တော်တို့ကို သက်သေခံတွေဖြစ်မှန်း သိကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့ကလည်း သူတို့ကို ဒုက္ခသည်စခန်းအဖြစ် အသုံးပြုထားတဲ့ နိုင်ငံတော်ခန်းမဆီကို လမ်းညွှန်ပေးကြတယ်။ လမ်းမကြီးတစ်လျှောက်မှာ မိုးစင်စင်လင်းတဲ့အထိ ကျွန်တော်တို့ မတ်တတ်ရပ်နေခဲ့ကြတယ်။ ဒီနည်းနဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်အနည်းငယ်လောက်က ဂိုမာမြို့က ညီအစ်ကိုတွေ ကျွန်တော်တို့အတွက် လုပ်ပေးခဲ့သလို ကျွန်တော်တို့ အတုယူပြီးလုပ်ပေးခဲ့ကြတယ်။ ရဝမ်ဒါမှာ စစ်ဖြစ်ပြီးနောက် သိန်းနဲ့ချီတဲ့လူတွေဟာ ဂိုမာမြို့ဘက်ကို ထွက်ပြေးခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီတုန်းက ဂိုမာမြို့က သက်သေခံတွေဟာ ညီအစ်ကိုတွေမှန်း ကျွန်တော်တို့သိနိုင်အောင် မဂ္ဂဇင်းတွေကိုင်ပြီး လမ်းမကြီးဘေးတစ်လျှောက်မှာ နေ့ရောညပါ မတ်တတ်ရပ်နေခဲ့ကြတယ်။ သူတို့က သက်သေခံတွေ စီစဉ်ပေးထားတဲ့ ဒုက္ခသည်စခန်းတွေဆီ လမ်းညွှန်ပေးခဲ့ကြတယ်လေ။”

မီးတောင်ဘေးမှ ထွက်ပြေးလာကြသူ အများစုမှာမူ အမိုးအကာမရှိဘဲ ထိုတစ်ညတာနေခဲ့ကြရသည်။ ထိုသူတို့တွင် ဝရုန်းသုန်းကားအခြေအနေ သို့မဟုတ် ညအမှောင်ထုကြောင့် မဂ္ဂဇင်းထောင်ပြသူတို့ကို မတွေ့လိုက်သော ညီအစ်ကိုတို့လည်း ပါဝင်ခဲ့ကြသည်။ အကြီးအကဲတစ်ဦးက ဤသို့ပြောပြသည်– “နောက်နေ့မနက်အစောကြီး ညီအစ်ကိုညီအစ်မတွေဟာ လက်ထဲမှာ မဂ္ဂဇင်းတွေကိုင်ပြီး ထွက်သွားကြပြန်တယ်။ သူတို့ကို လူတိုင်းတွေ့နိုင်အောင် ဂီဆဲင်ရီ တစ်မြို့လုံးအနှံ့ လျှောက်သွားကြတယ်။ ဒီနည်းနဲ့ ညတုန်းက သက်သေခံတွေကို မတွေ့လိုက်ရတဲ့ ဂိုမာမြို့က ညီအစ်ကိုအားလုံးကို ရှာတွေ့ခဲ့ကြတယ်။ သိပ်မကြာခင်မှာ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ နိုင်ငံတော်ခန်းမလည်း ဆက်ပြီးစီးလာနေတဲ့ ချော်ရည်တွေရဲ့ ဘေးအန္တရာယ်နဲ့ ရင်ဆိုင်ခဲ့ရတယ်။ ဒါနဲ့ တခြားနိုင်ငံတော်ခန်းမ ငါးခုကို ဒုက္ခသည်စခန်းအဖြစ် ချက်ချင်းပဲ စီစဉ်ခဲ့ရတယ်။” ဂိုမာမြို့ရှိ အသင်းတော် ၂၄ ခုမှ ညီအစ်ကိုအချို့သည် ကွန်ဂိုအတွင်းပိုင်းသို့ ထွက်ပြေးခဲ့ကြသော်လည်း ၂၀၀၀ ခန့်ရှိသည့် အများစုတို့မှာ ရဝမ်ဒါဘက်သို့ ထွက်ပြေးခဲ့ကြသည်။

ရဝမ်ဒါနိုင်ငံ၊ ကီဂါလီမြို့ရှိ ဌာနခွဲရုံးသည် ရိက္ခာ၊ ဆေးဝါး၊ ခြုံစောင်နှင့် ပလတ်စတစ်ရေဘူးများကို အလျင်အမြန် ဝယ်ယူခဲ့သည်။ ဤထောက်ပံ့ရေးပစ္စည်းများကို ထိုစခန်းများသို့ ချက်ချင်းပို့ပေးခဲ့ကြသည်။ ဘေးဒုက္ခဖြစ်ပွား၍ နောက်တစ်နေ့တွင် ကယ်ဆယ်ရေးပစ္စည်းများ တင်ဆောင်ထားသည့် ကုန်တင်ကားကြီးတစ်စီး ရောက်ရှိလာသည့်အခါတွင် ဂိုမာမြို့ရှိ ညီအစ်ကိုများ မည်မျှပျော်ရွှင်လိုက်သည်ဖြစ်ခြင်း! သက်သေခံမဟုတ်သူများထံမှ နှစ်လိုဖွယ်စကားများစွာ ကြားသိခဲ့ရသည်။ “ဒီဘာသာဟာ ကောင်းတဲ့ဘာသာပဲ။ သူတို့ဟာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တကယ့်ကို ချစ်ခင်ကြတယ်” ဟူ၍ လူတို့ပြောသံကို ညီအစ်ကိုတစ်ဦး ကြားသိခဲ့ရသည်။

ဂိုမာမြို့မှာ သုံးပုံတစ်ပုံခန့် ပျက်စီးသွား၏။ ညီအစ်ကိုညီအစ်မ များစွာသည် ရှိရှိသမျှ ပျက်စီးဆုံးရှုံးသွားကြသည်။ သို့ရာတွင် အိုးအိမ် ထိခိုက်ပျက်စီးခြင်းမရှိသော သက်သေခံများက အိုးအိမ်ပျက်စီးသွားသည့် ညီအစ်ကိုများ၏ မိသားစုများကို မိမိတို့နေအိမ်များတွင် စိတ်လိုကိုယ်လျောက် တည်းခိုခွင့်ပြုကြသည်။ (ရော. ၁၂:၁၂၊ ၁၃) နောက်ပိုင်းတွင် ရဝမ်ဒါ ညီအစ်ကိုများသည် ဒုက္ခသည်အားလုံးကို ဂိုမာမြို့သို့ ချောချောမောမော ပြန်သွားနိုင်အောင် စီစဉ်ပေးခဲ့ကြသည်။ ဥရောပမှ သက်သေခံများကလည်း ဘယ်လ်ဂျီယံမှ လေယာဉ်နှစ်စီးတိုက်စာ ကယ်ဆယ်ရေးပစ္စည်းများကို ပေးပို့၍ကူညီခဲ့သည်။

ညီရာဂွန်ဂိုမီးတောင် ပေါက်ကွဲခြင်းသည် ကပ်ဘေးကြီးတစ်ရပ် ဖြစ်ခဲ့သည်။ လူအမြောက်အမြားမှာ ၎င်းတို့၏ အသက်အိုးအိမ်ပစ္စည်းများ ပျက်စီးဆုံးရှုံးခဲ့ရကြသည်၊ သို့သော် ခရစ်ယာန်စစ်များသည် အချင်းချင်းပြသသော မေတ္တာအားဖြင့် မိမိတို့ကိုယ်ကို ခွဲခြားသိမြင်စေခဲ့ကြသည်။—ယော. ၁၃:၃၅။

နိုင်ငံတော်ဓမ္မအမှုကျောင်းက ဝိညာဉ်ရေးကို အလေးထား

နိုင်ငံတော်ဓမ္မအမှုကျောင်းကို ၁၉၅၉ ခုနှစ်တွင် တစ်လသင်တန်းအဖြစ် စတင်ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည်။ ယင်းသင်တန်းကို အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု၊ နယူးယောက်ပြည်နယ်အထက်ပိုင်း၊ ဆောက်လန်ဆင်မြို့တွင် ကျင်းပခဲ့သည်။ အခြားနိုင်ငံများတွင် ဌာနခွဲရုံးများက စီစဉ်ပေးသည့် နေရာများ၌ ဤသင်တန်းကျောင်းကို ကျင်းပခဲ့သည်။ ကနဦး၌ ဤကျောင်းတွင် အသင်းတော်အကြီးအကဲများ (ထိုစဉ်က အသင်းတော်အမှုထမ်းများ ဟုခေါ်သည်) နှင့် အထူးရှေ့ဆောင်များကို စာရင်းသွင်းခဲ့သည်။ သို့ရာတွင်၊ ၁၉၆၆ ခုနှစ်တွင် သင်ရိုးကို ပြင်ဆင်တည်းဖြတ်၍ သင်တန်းကာလ နှစ်ပတ်သာကြာမြင့်ပြီး အကြီးအကဲများကိုသာ တက်ရောက်စေခဲ့သည်။ ၁၉၇၇ ခုနှစ်အတွင်း အကြီးအကဲများအားလုံး ၁၅-နာရီကြာ သင်တန်းကို တက်ရောက်ရန် အစီအစဉ်များ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ချိန်တာအမျိုးမျိုးဖြင့် အလားတူသင်တန်းမျိုးကို နှစ်အနည်းငယ်စီခြား၍ စီစဉ်ကျင်းပလာခဲ့သည်။ ၁၉၈၄ ခုနှစ်မှစ၍ ဓမ္မအမှုထမ်းများလည်း နိုင်ငံတော်ဓမ္မအမှုကျောင်းတွင် လေ့ကျင့်မှု ခံယူလာခဲ့ကြသည်။

ဤနှစ်တွင် ၎င်းကျောင်းတွင် သင်တန်းသုံးခု ပါဝင်ခဲ့သည်။ အင်္ဂါနေ့မှ ကြာသပတေးနေ့အထိ ကျင်းပသည့် ပထမတစ်ခုသည် နယ်လှည့်ကြီးကြပ်မှူးများအတွက်ဖြစ်သည်။ သောကြာနေ့နှင့် စနေနေ့တွင်ကျင်းပသည့် ဒုတိယတစ်ခုမှာ အသင်းတော်အကြီးအကဲများအတွက်ဖြစ်ပြီး၊ တနင်္ဂနွေနေ့တွင်ကျင်းပသည့် တတိယတစ်ခုမှာ ဓမ္မအမှုထမ်းများအတွက်ဖြစ်သည်။ ထိုသင်တန်းများသည် ဝိညာဉ်ရေးထိန်းသိမ်းခြင်းကို အလေးထားပို့ချခဲ့သည်။ ရှေးအခါက မောရှေသည် ယေဟောဝါထံ ဤသို့ဆုတောင်းခဲ့သည်– “သို့ဖြစ်၍ အကျွန်ုပ်သည် ရှေ့တော်၌မျက်နှာရလျှင် မျက်နှာရကြောင်းကို အကျွန်ုပ်သိပါမည်အကြောင်း ကိုယ်တော်၏လမ်းကို ပြတော်မူပါ။” (ထွ. ၃၃:၁၃) ဤဆုတောင်းချက်ကို မောရှေသည် ကပ်ဘေးဆယ်ပါးကို ကိုယ်တိုင်တွေ့မြင်ခဲ့ပြီး ပင်လယ်နီ နှစ်ခြမ်းကွဲသည်ကို ကြုံတွေ့ခဲ့ကာ သိနာတောင်ပေါ်တွင် ယေဟောဝါနှင့် ရက်ပေါင်း ၄၀ တိုင်တိုင် ရင်းရင်းနှီးနှီး နေထိုင်ခဲ့၍ ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကို လက်ခံရရှိ ပြီးနောက်တွင် မြွက်ဆိုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အသက် ၈၀ အရွယ်တွင် ယေဟောဝါ၏ ထူးကဲပြောင်မြောက်စွာ အသုံးတော်ခံရပြီးနောက်၌ မောရှေက မိမိ၏ ဝိညာဉ်ရေးလိုအပ်ချက်ကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်။ ဤစံနမူနာနှင့်အညီ အကြီးအကဲများနှင့် ဓမ္မအမှုထမ်းများသည် ယေဟောဝါအား မည်မျှကြာကြာ ဝတ်ပြုခဲ့သည်ဖြစ်ပါစေ ဝိညာဏလူအဖြစ် ဆက်လက်တိုးတက်သွားရန် အားပေးတိုက်တွန်းခံရကြသည်။

ကမ္ဘာတစ်ဝန်းလုံးမှ ဌာနခွဲများက ၎င်းသင်ရိုးကို ဘာသာပြန်၍ အသုံးပြုခဲ့ကြသည်။ တိုင်းပြည်အများအပြားမှ ကျေးဇူးတင်လွှာများ တဖွဲဖွဲရောက်ရှိလာသည်။ ဂီနီ နိုင်ငံမှ အကြီးအကဲတစ်ဦးက ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်– “ဤသင်တန်းကျောင်းကို တက်ရောက်ရန် ကျွန်ုပ်၏ အနစ်နာခံမှုများနှင့် မိုင်ပေါင်း ၆၀၀ ခရီးကိုသွားရခြင်းအတွက် ကျွန်ုပ် ဝမ်းမနည်းပါ။” နောက်တစ်ဦးက ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်– “ဤသင်တန်းအတွက် ကျွန်ုပ်၏ ကျေးဇူးတင်မှုကို ဖော်ပြနိုင်သည့် စကားလုံးကို ရှာမတွေ့ပါ။ အတိုင်းထက်အလွန် ကျေးဇူးတင်ပါသည်။”

ကိုရီးယား မှ ညီအစ်ကိုတစ်ဦးက ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်– “ကျွန်ုပ်သည် ဝိညာဏလူတစ်ဦး ဟုတ်မဟုတ် အလေးအနက် တွေးတောစေရန် ဤသင်တန်းကျောင်းက အကူအညီပေးခဲ့သည်။”

အယ်လ် ဆာလ်ဗေးဒေါ ဌာနခွဲရုံးမှ ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်– “အသင်းတော် စာအုပ်ကြီးသင်တန်းအတွက် အစီအစဉ်သစ်ကို အထူးစိတ်ဝင်စားခဲ့ကြသည်။ ဤအစီအစဉ်သည် အုပ်စုတစ်ခုစီတွင် ပါဝင်သူတစ်ဦးချင်းကို ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ ရင်းရင်းနှီးနှီး ဂရုစိုက်နိုင်အောင် ကျွန်ုပ်တို့အား အကူအညီပေးနိုင်မည်ဟု ယူဆပါသည်။”

ဂျာမနီ မှအကြီးအကဲအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့က ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်– “အကြံပြုချက်များနှင့် သွန်သင်ချက်များသည် လက်တွေ့ကျလှသဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ထံ အပ်နှံထားသူများ၏ အကျိုးအလို့ငှာ လက်တွေ့အသုံးပြုနိုင်မည်ဖြစ်သည်။”

ဆွစ်ဇလန် ဌာနခွဲကလည်း ဤသို့ဆိုသည်– “ဤသင်တန်းကျောင်းသည် ဝိညာဉ်ရေး စိတ်မဝင်စားမှုကို တိုက်ဖျက်ရန် လိုအပ်သည့် အားပေးတိုက်တွန်းမှု ရရှိနိုင်အောင် ထောက်ကူပေးသည်။”

ဥပဒေဆိုင်ရာ တိုးတက်ဖြစ်ပေါ်မှုများ

အာမေးနီးယား– လီယိုဗာ မာကာရီယံ နှင့်ပတ်သက်သည့် အမှုသည် နိုင်ငံတကာ၏ အာရုံစိုက်ခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။ ယေဟောဝါသက်သေတစ်ဦးအနေနှင့် လှုပ်ရှားဆောင်ရွက်မှုအတွက် ညီအစ်ကို မာကာရီယံအား ပြစ်မှုဆိုင်ရာစွဲချက်များဖြင့် အမှုဖွင့်ခဲ့သည်။ စွပ်စွဲချက်များတွင် “မှတ်ပုံတင်ခြင်းမရှိသည့် ဘာသာတစ်ခုအကြောင်း ဟောပြောခြင်း” လည်းပါဝင်သည်။ ၂၀၀၁ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ ၁၈ ရက်နေ့တွင် အမှုစစ်ဆေးသည့်တရားရုံးက ညီအစ်ကို မာကာရီယံအား စွပ်စွဲချက်အားလုံးမှ တရားသေလွှတ်လိုက်သည်။ ဤအမှုကို အယူခံဝင်ခဲ့သော်လည်း အယူခံရုံးက မူလတရားရုံး၏ အပြစ်မရှိကြောင်း စီရင်ဆုံးဖြတ်ချက်ကို အတည်ပြုပြီး ယေဟောဝါသက်သေတစ်ဦးအနေနှင့် သူ၏ဘာသာရေးသွန်သင်ချက်သည် ရာဇဝတ်မှုမမြောက်သည့်အပြင် အာမေးနီးယားနိုင်ငံ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ၏ ကာကွယ်မှုအောက်တွင်ရှိသည်ဟုပင် ဖော်ပြလိုက်သည်။ ထိုအခါ တရားလိုဘက်မှ ရှေ့နေများက တိုင်းပြည်၏အမြင့်ဆုံး အယူခံရုံးဖြစ်သည့် ကက်ဆေးရှင်းတရားရုံး (Court of Cassation) သို့ ထပ်မံအယူခံဝင်ခဲ့သည်။ ၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ ဧပြီလ ၁၉ ရက်နေ့တွင် အဖွဲ့ဝင်ခြောက်ဦးပါဝင်သည့် တရားရေးအဖွဲ့က အပြစ်မရှိကြောင်း စီရင်ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုပင် အတည်ပြုခဲ့သည်။ ဤအောင်ပွဲကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ဖြစ်ကြသော်လည်း စစ်မှုထမ်းအရွယ်ဖြစ်သော ငယ်ရွယ်သည့် ညီအစ်ကိုများသည် အာမေးနီးယားနိုင်ငံတွင် ဘာသာရေးရပ်တည်ချက်ကြောင့် စစ်မှုမထမ်းကြခြင်းအတွက် ဖမ်းဆီးခြင်း၊ ထောင်ချခြင်း ဆက်လက်ခံနေရကြသည်။

ဂျော်ဂျီယာ– ဂျော်ဂျီယာနိုင်ငံတွင် ယေဟောဝါသက်သေများအပေါ် လူမဆန်သော အကြမ်းဖက်တိုက်ခိုက်မှုများကို အရေးယူအပြစ်ပေးခြင်း မရှိသဖြင့် ၎င်းအကြမ်းဖက်တိုက်ခိုက်မှုများ ဆက်လက်ဖြစ်ပွားလျက်ရှိသည်။ ၁၉၉၉ ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာလမှစ၍ အမျိုးသား၊ အမျိုးသမီး၊ ကလေး၊ သက်ကြီးရွယ်အိုနှင့် မသန်မစွမ်းသူများ ပါဝင်သည့်လူပေါင်း ၁,၀၀၀ ကျော်အား အကြမ်းဖက်တိုက်ခိုက်ခဲ့သည့် မှတ်တမ်းတင်ဖြစ်ရပ် ၈၀ ကျော်ရှိခဲ့သည်။ သက်သေခံအချို့၏ နေအိမ်များသည် ဖောက်ထွင်းလုယက်ခြင်း၊ မွှေနှောက်ရှာဖွေသိမ်းဆည်းခြင်း၊ မီးရှို့ဖျက်ဆီးခြင်း ခံခဲ့ရသည်။ ပြစ်မှုဆိုင်ရာ တိုင်ချက် ၇၀၀ ကျော် ဖွင့်ခဲ့သော်လည်း ပြစ်မှုကျူးလွန်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှ လက်ရောက်ကျူးလွန်မှုများအတွက် ပြစ်ဒဏ်ချမှတ်ခြင်း မရှိခဲ့ချေ။ နောက်ဆုံး၌ ၂၀၀၁ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလတွင် ပီတာ အီဗန်နီဇေနှင့် ဩသိုဒေါက်ဘုန်းကြီးလူထွက် ဗာဆီလီ မခါးလားဗီရှ်ဗီလီတို့အား ၎င်းတိုက်ခိုက်မှုများ၌ ပါဝင်ပတ်သက်မှုအတွက် တရားစွဲဆိုခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် တရားရုံးတွင် လွှမ်းမိုးနေသည့် အခြေအနေအမျိုးမျိုးကြောင့် အမှုစတင်ကြားနာစစ်ဆေးရန် ကြိုးပမ်းမှုများစွာသည် မအောင်မြင်ခဲ့ချေ။ တရားခံတို့၏ နောက်လိုက်များအား ယခင်က လက်နက်များအဖြစ် သူတို့အသုံးပြုခဲ့သည့် လက်ဝါးကပ်တိုင်ကြီးများနှင့် ယေဟောဝါသက်သေများ မုန်းတီးရေးဆောင်ပုဒ်များ ပါရှိသည့် နဖူးစည်းစာတန်းများ ကိုင်ဆောင်ဝှေ့ယမ်းလျက် တရားရုံးခန်းအတွင်း ဝင်ရောက်ခွင့်ပြုခဲ့သည်။ ၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ မေလ ၃၀ ရက်နေ့မှစ၍ ကြားနာစစ်ဆေးမှုကို ခုနစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ရွှေ့ဆိုင်းခဲ့သည်။ ယေဟောဝါသက်သေများသည် လူ့အခွင့်အရေးဆိုင်ရာ ဥရောပခုံရုံး (ECHR) သို့ တိုင်ချက်နှစ်ခု ဖွင့်ခဲ့သည်။ တစ်ခုမှာ ထိန်းချုပ်ခြင်းမရှိသည့် အကြမ်းဖက်မှုအတွက် အစိုးရ၏ အရေးမယူမှုကို ကန့်ကွက်ခြင်းဖြစ်ပြီး၊ အခြားတစ်ခုမှာ ယေဟောဝါသက်သေများ အသုံးပြုသည့် တရားဝင်အမည်နှစ်ခုနှင့်ပတ်သက်သည့် မှတ်ပုံတင်မှုကို ပယ်ဖျက်ခဲ့သည့် ဂျော်ဂျီယာနိုင်ငံ၊ နိုင်ငံတော်တရားရုံးချုပ်၏ စီရင်ပြဋ္ဌာန်းချက်ကို စောဒကတက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ၂၀၀၁ ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာလ၌ လူ့အခွင့်အရေးဆိုင်ရာ ဥရောပခုံရုံးက တိုင်ချက်နှစ်ခုကို တစ်ပေါင်းတည်း ဦးစားပေး ကိုင်တွယ်ခဲ့သည်။

၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ ဇူလိုင်လ ၂၃ ရက်တွင် ယေဟောဝါသက်သေများသည် လူ့အခွင့်အရေးဆိုင်ရာ ဥရောပခုံရုံးသို့ နောက်တိုင်ချက်တစ်ခု ဖွင့်ခဲ့သည်။ ၎င်းတိုင်ချက်တွင် ဂျော်ဂျီယာနိုင်ငံရှိ သက်သေခံများအား ဘာသာရေး အစွန်းရောက်ဝါဒီများ၊ ဩသိုဒေါက် ဘုန်းကြီးများနှင့် ရဲတပ်ဖွဲ့ဝင်များ တိုက်ခိုက်သည့်အမှု ၃၀ ၏အသေးစိတ် အချက်အလက်များ ဖော်ပြထားသည်။ အမှုတစ်ခုနှင့်သက်ဆိုင်သော အရေးပါသည့် စာရွက်စာတမ်းတစ်ခု ရရှိထားသည်။ ထိုစာရွက်စာတမ်း၌ ၂၀၀၀ ပြည့်နှစ်၊ စက်တင်ဘာလအတွင်း ယေဟောဝါသက်သေများ၏ အေးချမ်းသော စည်းဝေးကြီးတစ်ခုကို ပိတ်ပစ်ရန် အင်အား ၁၀၀ နီးပါးရှိသည့် ရဲများက လုပ်ဆောင်ခဲ့သည့် စီမံချက်အကြောင်း ဖော်ပြထားသည်။ ၎င်းစာရွက်စာတမ်း၌ ဇုဒီဒီမြို့ အနောက်ပိုင်း ပြည်ထဲရေးဝန်ကြီးဌာနမှ အဆင့်မြင့်အရာရှိများက အတည်ပြုလက်မှတ်ရေးထိုးထားသည်။

ရုရှား– မော်စကိုမြို့တွင် ယေဟောဝါသက်သေများအား တားမြစ်ပိတ်ပင်သည့်အမှုကို ၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၂ ရက်နေ့တွင် ပြန်လည်ကြားနာစစ်ဆေးခဲ့သည်။ ဤကား ယေဟောဝါသက်သေများအနေဖြင့် အခြေအမြစ်မရှိသည့် တစ်မျိုးတည်းသော စွပ်စွဲချက်များမှ မိမိတို့ကိုယ်ကို သတ္တမအကြိမ်မြောက် ခုခံကာကွယ်ရခြင်းဖြစ်သည်။ တရားလိုဘက် ရှေ့နေရုံးမှ လျှောက်လွှာကို နှစ်လကြာ ပြန်လည်စစ်ဆေးပြီးနောက် ၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ ဧပြီလ ၄ ရက်နေ့တွင် တရားရုံးက ယေဟောဝါသက်သေများ၏ ဘာသာရေးစာပေများရော ၎င်းတို့၏အဖွဲ့အစည်းအတွင်း စာအဆက်အသွယ်များကိုပါ ကျွမ်းကျင်သူပညာရှင်များ အသေအချာလေ့လာရန် စီရင်ချက်ချမှတ်ခဲ့သည်။ တရားလိုဘက်မှ ရှေ့နေက ယေဟောဝါသက်သေများသည် ဘာသာရေး ခိုက်ရန်ဖြစ်ပွားအောင် လှုံ့ဆော်ခြင်း၊ အိမ်ထောင်ဖြိုခွဲခြင်း၊ နိုင်ငံသားတို့၏ အခွင့်အရေးများနှင့် လွတ်လပ်ခွင့်များကို ချိုးဖောက်ခြင်းရှိသည်ဟု ခိုင်လုံတိကျသည့် သက်သေအထောက်အထားများ တင်ပြနိုင်ခြင်း မရှိသည့်တိုင်အောင် တရားရုံးက အထက်ပါအတိုင်း စီရင်ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ကျွမ်းကျင်သူများ၏ လေ့လာမှုရလဒ်များအတွက် ကြားနာစစ်ဆေးမှုကို ဆိုင်းငံ့ခဲ့သည်။

တောင်ကိုရီးယား– ၂၀၀၁ ခုနှစ်၊ ဒီဇင်ဘာလ အကုန်ပိုင်းတွင် တောင်ကိုရီးယားနိုင်ငံ၌ ဘာသာရေးယုံကြည်ချက်ကြောင့် စစ်မှုထမ်းရန်ငြင်းဆိုခြင်းအတွက် ထောင်ကျနေသည့် ယေဟောဝါသက်သေများ၏ အရေအတွက်မှာ ၁,၆၄၀ ရှိလာသည်။ ဤအရေအတွက်သည် နှစ်စဉ် မှန်မှန်တိုးများလျက်ရှိသည်။ လက်နက်ကိုင်ဆောင်ရန် ငြင်းဆိုသူတို့သည် ထောင်ဒဏ် သုံးနှစ်အထိ ကျခံနိုင်သည်ဟု စစ်မှုထမ်းခြင်းဆိုင်ရာဥပဒေက ပြဋ္ဌာန်းထားသည်။ တောင်ကိုရီးယားနိုင်ငံသည် ဘာသာရေး ဓမ္မအမှုဆောင်များအတွက်၊ သို့မဟုတ် ယုံကြည်ချက်ကြောင့် စစ်မှုထမ်းရန် ငြင်းဆိုသူများအတွက် စစ်မှုထမ်းခြင်းမှ ကင်းလွှတ်ခွင့်ကို အသိအမှတ်မပြုချေ။ ၁၉၅၀ ပြည့်လွန်နှစ်များမှစ၍ တောင်ကိုရီးယားရှိ ယေဟောဝါသက်သေ ၇,၀၀၀ ကျော်သည် လက်နက်ကိုင်ဆောင်ရန် ငြင်းဆိုခြင်းအတွက် ထောင်ချခံခဲ့ကြရသည်။ ၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ ဇန်နဝါရီလ ၂၉ ရက်နေ့တွင် အစဉ်အလာမရှိဖူးသည့် အမှုတစ်ခုနှင့်ပတ်သက်၍ ဆိုးလ်ခရိုင်တရားရုံးမှ အထက်တန်း တရားသူကြီး စီဟဝှမ်ပတ်ခ်က ကျွန်းဆူးလီ၏အမှုကို ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေရုံးသို့ တင်သွင်းခဲ့သည်။ ယုံကြည်ချက်ကြောင့် စစ်မှုထမ်းရန် ငြင်းဆိုသူ၏ အခွင့်အရေးကို အသိအမှတ်မပြုခြင်းသည် သူ၏ဘာသာရေးနှင့် ဩတ္တပ္ပစိတ်ဆိုင်ရာ လွတ်လပ်ခွင့်ကို ချိုးဖောက်ခြင်းဖြစ်သည်ဟူသော ညီအစ်ကိုလီ၏ တောင်းဆိုချက်နှင့်ပတ်သက်၍ တရားသူကြီး ပတ်ခ်က သဘောထားအမြင် တောင်းခံထားသည်။ တရားရုံးသို့ သဘောထားတောင်းခံလွှာ တင်သွင်းထားသည့်ကာလအတွင်း တရားသူကြီး ပတ်ခ်က စစ်ဆေးကြားနာမှုကို ဆိုင်းငံ့ပြီး ညီအစ်ကိုလီအား အာမခံဖြင့် လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ အငြင်းပွားဖွယ်ရာ ထိုအပိုဒ်ငယ်၏ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်ကို ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေရုံးမှ ပြဋ္ဌာန်းပြီးနောက်မှ စစ်ဆေးစီရင်ခြင်းကို ပြန်စမည်ဖြစ်သည်။

အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု– ၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ ဇွန်လ ၁၇ ရက်နေ့တွင် အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု နိုင်ငံတော် တရားရုံးချုပ်က နယူးယောက် ကင်းမျှော်စင် သမ္မာကျမ်းစာနှင့် ဝေစာအသင်းနှင့် စထရပ်တန်ကျေးရွာ တို့၏အမှုနှင့်ပတ်သက်၍ သမိုင်းဝင် စီရင်ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို ချမှတ်ခဲ့သည်။ သက်သေခံများအနေဖြင့် တစ်အိမ်မှတစ်အိမ် ဓမ္မအမှုတော်ဆောင်ခြင်းမပြုမီ မြို့တော်ဝန်ထံမှ ခွင့်ပြုချက် ရယူရမည်ဟူသော ထိုရွာ၏ မရမက တောင်းဆိုခြင်းမှ ၎င်းအမှု ပေါ်ပေါက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ “[ယေဟောဝါသက်သေများက] သူတို့၏ဟောပြောခြင်း အခွင့်အာဏာကို သမ္မာကျမ်းစာမှ ရရှိခြင်းဖြစ်သောကြောင့် ခွင့်ပြုချက် မလျှောက်ခြင်းဖြစ်ကြောင်း တရားရုံးတွင် ရှင်းလင်းတင်ပြသည်။ ‘ကျွန်ုပ်တို့အနေနှင့် ဟောပြောရန်အတွက် မြူနီစီပယ်ထံမှ ခွင့်ပြုချက်တောင်းခြင်းသည် ဘုရားသခင်အား စော်ကားခြင်းနှင့်တူသည်ဟု ယူဆပါသည်’ ဟူ၍ [သက်သေခံများက] ဆိုသည်” ဟုတရားရုံးက ဖော်ပြသည်။ ၎င်းအမိန့်ကို ပယ်ဖျက်သည့်အနေနှင့် တရားရုံးက ခွင့်ပြုချက်ရယူရမည် ဟူသောအမိန့်သည် ပထမအကြိမ် ပြင်ဆင်ဖြည့်စွက်သည့်ဥပဒေက ကာကွယ်ပေးထားသည့် စံနှုန်းများကိုသာမက လွတ်လပ်သော လူ့ဘောင်အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ အယူအဆကိုပင် ထိခိုက်ရာရောက်သည်။ နေ့စဉ် လူလူချင်း အမြင်သဘောထား ဖလှယ်ပြောဆိုရာ၌ နိုင်ငံသားတစ်ဦးက အိမ်နီးချင်းများအား စကားပြောဆိုလိုကြောင်း အစိုးရအား ဦးစွာအသိပေးပြီးမှ ခွင့်ပြုချက်ရယူရမည်ဟူသည့်သဘော သက်ရောက်သွားပေမည်။” တရားရုံးက ဤသို့ဆက်၍ဖော်ပြသည်– “မြို့တော်ဝန်ရုံးမှ ခွင့်ပြုချက်များ ထုတ်ပေးခြင်းသည် လျှောက်ထားသူဘက်မှ တစ်ပြားတစ်ချပ်မျှ ကုန်ကျစရာမလိုဘဲ ဥပဒေက အပ်နှင်းထားသည့် လုပ်ပိုင်ခွင့်အတွင်း ချက်ချင်းလုပ်ဆောင်ရသည့်တိုင် စကားပြောဆိုရန်အတွက် ခွင့်ပြုချက်လိုအပ်သည်ဟူသော ဥပဒေသည် အမျိုးသားအမွေအနှစ်နှင့် ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေဆိုင်ရာ အစဉ်အလာမှ အကြီးအကျယ် သွေဖည်ရာရောက်သည်။”

အမေရိကန် ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ အခြေခိုင်မာရေးအတွက် ယေဟောဝါသက်သေများ၏ ကြီးမားသော စွမ်းဆောင်မှုအတွက်လည်း တရားရုံးက ကောင်းမွန်စွာ မှတ်ချက်ပေးခဲ့သည်။ တရားရုံးက ဤသို့ဆိုသည်– “လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်း ၅၀ ကျော်အတွင်း တရားရုံးသည် တစ်အိမ်တက်ဆင်းသွား၍ ဟောပြောခြင်းနှင့် လက်ကမ်းစာစောင် ဝေငှခြင်းအတွက် ကန့်သတ်ချက်များကို ပယ်ဖျက်ခဲ့သည်။ ပထမအကြိမ် ပြင်ဆင်ဖြည့်စွက်သည့်ဥပဒေကို အကာအကွယ်အဖြစ် ကိုးကားတင်ပြခဲ့သည့် ယေဟောဝါသက်သေများ ပါဝင်ပတ်သက်သော အမှုများစွာတို့မှာ သမိုင်းကြောင်းအရ မတော်တဆ တိုက်ဆိုင်မှုမျှသာ မဟုတ်ပါ။ အကြောင်းမှာ တစ်အိမ်တက်ဆင်းသွား၍ ဟောပြောရန် သူတို့၏ဘာသာက ပြဋ္ဌာန်းထား၍ဖြစ်သည်။” တရားရုံးက ဖော်ပြသည့်အတိုင်း ထို “အမှုများက လွတ်လပ်စွာပြောဆိုခွင့်ကို ကန့်သတ်သည့်စည်းမျဉ်းကို ဆန့်ကျင်ကန့်ကွက်ရာတွင် ယေဟောဝါသက်သေများ၏ ကြိုးပမ်းမှုများသည် သူတို့၏ အခွင့်အရေးချည်းသက်သက်အတွက် တိုက်ပွဲဝင်ခဲ့ကြခြင်း မဟုတ်ကြောင်း ထင်ရှားစေသည်။”

ထို့အပြင်၊ ၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ ဇူလိုင်လ ၁ ရက်နေ့တွင် တောင်ကယ်ရိုလိုင်းနား ပြည်ထောင်စုတရားရုံးချုပ်က ယေဟောဝါသက်သေတစ်ဦး၏ သွေးသွင်းခြင်းကို ငြင်းပယ်သည့်အခွင့်အရေးကို အတည်ပြုခဲ့သည်။ (တ. ၁၅:၂၈၊ ၂၉) ချားလ်စ် ဟာဗေးသည် သူသွေးသွင်းခြင်း ငြင်းဆန်သည်ကို သူ၏ဆရာဝန်က မသိကျိုးကျွံပြုခြင်းကြောင့် နစ်နာဆုံးရှုံးမှုများအတွက် လျော်ကြေးရလိုကြောင်း တရားစွဲခဲ့သည်။ ခွဲစိတ်ကုသမှုမပြုမီ ညီအစ်ကိုဟာဗေးက သမ္မာကျမ်းစာအခြေပြုသည့် မိမိ၏ရပ်တည်ချက်ကို သူ၏ဆရာဝန်အား ရှင်းလင်းစွာ အသိပေးခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း၊ ခွဲစိတ်ကုသမှုအပြီး ညီအစ်ကိုဟာဗေး မေ့မြောနေစဉ် ထပ်တိုးလာသော ရောဂါသစ်ကြောင့် ဆရာဝန်က ညီအစ်ကိုဟာဗေး၏ သက်သေခံမဟုတ်သော မိခင်ထံမှ သဘောတူညီချက်ရယူ၍ သွေးသွင်းပေးခဲ့သည်။ မိခင်ဖြစ်သူ၏ သဘောတူညီချက်ကို ပယ်ချသည့်အနေနှင့် တောင်ကယ်ရိုလိုင်းနား ပြည်ထောင်စုတရားရုံးချုပ်က “ဆေးကုသမှုတစ်မျိုးမျိုး သို့မဟုတ် ကြားဝင်စွက်ဖက်မှုတစ်မျိုးမျိုးကို လက်မခံကြောင်း လူနာဖြစ်သူက ခွဲစိတ်ကုသမှုမတိုင်မီ သမားတော်တစ်ဦးအား အသိပေးထားပြီဆိုလျှင် ကုသပေးသည့် သမားတော်အနေနှင့် လူနာ၏ဆန္ဒကို လိုက်လျောရမည်” ဟုဆိုသည်။ ဤသို့ဖြင့် ဆရာဝန်သည် ညီအစ်ကိုဟာဗေးအား သွေးမသွင်းပါဟူသော သဘောတူညီချက်ကို ချိုးဖောက်ခြင်းရှိမရှိ၊ ညီအစ်ကိုဟာဗေး၏ သဘောတူညီမှုမရှိဘဲ သွေးသွင်းပေးခြင်းအားဖြင့် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ မသမာမှု ကျူးလွန်ခြင်းရှိမရှိ ခုံသမာဓိအဖွဲ့ ဆုံးဖြတ်ပေးရန် ညီအစ်ကိုဟာဗေးဘက်မှ တောင်းဆိုပိုင်ခွင့်ရှိကြောင်း တရားရုံးချုပ်က အမိန့်ချမှတ်သည်။

သူတို့၏ တည်ကြည်ခိုင်မာမှုကို သတိရအောက်မေ့လျက်

ယခင် နာဇီ ချွေးတပ်စခန်း၌တည်ရှိသော ဘူချဲန်ဝေါဒ် အထိမ်းအမှတ် အဆောက်အဦ၌ နှစ်ပေါင်း ၃၀ ကျော်တိုင်တိုင် ယေဟောဝါသက်သေများကို လုံးဝဖော်ပြခြင်း မရှိခဲ့ချေ။ အရှေ့ဂျာမန် အာဏာပိုင်များ၏ အမြင်သဘောထားအရ သက်သေခံများသည် နာဇီအစိုးရ၏ အနှိပ်စက်ခံများ၊ နာဇီအစိုးရကို ဆန့်ကျင်သူများစာရင်းတွင် မပါဝင်ခဲ့ချေ။ ယနေ့အချိန်၌ပင် ဂျာမနီ ပြည်သူအများက သက်သေခံများ၏ တည်ကြည်ခိုင်မာမှုနှင့်ပတ်သက်သည့် ထူးခြားသောမှတ်တမ်းကို အသိအမှတ်ပြုရန် အခက်တွေ့နေကြသည်။ ထို့ကြောင့် ၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ မေလ ၉ ရက်နေ့သည် အထူးပင် အဓိပ္ပာယ်လေးနက်သော နေ့တစ်နေ့ဖြစ်ခဲ့သည်။ ထိုနေ့တွင် ဘူချဲန်ဝေါဒ်စခန်း၌ ဒုက္ခဆင်းရဲခံခဲ့ရသည့် သက်သေခံများကို အမှတ်တရဂုဏ်ပြုသည့် မော်ကွန်းသတ္တုပြားကို ဘူချဲန်ဝေါဒ်နှင့် မစ်တဲလ်ဘောင်း-ဒိုရာ အထိမ်းအမှတ် ဖောင်ဒေးရှင်း၏ လက်ထောက်ညွှန်ကြားရေးမှူး မစ္စတာ လုတ်ဂျနောင်းက အခမ်းအနားဖြင့် ဖွင့်လှစ်ပေးလိုက်သည်။

ထိုနေ့၏ရာသီဥတုမှာ ပူနွေး၍ နှစ်သက်ကြည်နူးဖွယ် ကောင်းလှသည်။ မျက်စိပသာဒဖြစ်သော ကျေးလက်ဒေသကို အပေါ်စီးမှမြင်ရသည့် သစ်တောဖုံးလွှမ်းသော တောင်ကုန်းတစ်ခုပေါ်တွင် တည်ရှိသည့် ထိုစခန်းဟောင်းသည် နွေဦးရာသီ၏ စိမ်းလန်းသော သစ်ပင်ချုံပင်တို့၏ စိမ်းစိုလန်းဆန်းမှုဖြင့် တင့်တယ်လှပလျက်ရှိသည်။ သို့တစေ၊ ဤနေရာကို မြစိမ်းရောင် ဘူချဲန်ဝေါဒ် ငရဲဘုံဟု ခေါ်ဆိုခဲ့ကြသည်။ အကျဉ်းသားများ တန်းစီလူစစ်ချိန်တွင် သူတို့၏တန်းလျားကိုကျော်၍ သာယာလှပသည့် ယင်းရှုခင်းကို ငေးမောကြည့်ရှုခဲ့ကြသော်လည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် မွေ့လျော်ခံစားနိုင်မည့် မျှော်လင့်ချက် အလျှင်းမရှိခြင်းကြောင့် အကျဉ်းသားများခံစားရသည့် စိတ်ပျက်မှိုင်တွေမှုကို ယခုအခါ ထိုနေရာသို့ သွားရောက်လေ့လာသူများ လုံးဝမြင်ယောင်ကြည့်နိုင်မည် မဟုတ်ချေ။

သို့သော် ယေဟောဝါသက်သေများမူကား သမ္မာကျမ်းစာအပေါ် အခြေပြုသည့် မျှော်လင့်ချက်နှင့် ယေဟောဝါအပေါ် အပြည့်အဝ ယုံကြည်ကိုးစားမှု ရှိခဲ့ကြသည်။ ဤသည်တို့က သူတို့၏ တည်ကြည်ခိုင်မာမှုကို ဆက်လက်စောင့်ထိန်းနိုင်ရန်နှင့် “လူထက် ဘုရားသခင်အား အုပ်စိုးရှင်အဖြစ် နာခံရမည်” ဟုပြောဆိုခဲ့သည့် တမန်တော်များ၏ စံနမူနာအတိုင်း သတ္တိရှိရှိ လိုက်လျှောက်နိုင်ရန် ထောက်ကူပေးခဲ့သည်။ (တ. ၅:၂၉၊ ကဘ) အနည်းဆုံး သက်သေခံ ၃၈ ဦးသည် သူတို့၏ခံယူချက်အတွက် ထိုစခန်းအတွင်း၌ သို့မဟုတ် အပြင်၌ အလုပ်ကြမ်းလုပ်ကိုင်ရင်းနှင့် သေဆုံးခဲ့ကြသည်။ ထိုအထိမ်းအမှတ် မော်ကွန်းသတ္တုပြားပေါ်တွင် တမန်တော်ဝတ္ထုမှ အထက်ပါကျမ်းချက်ကို ကိုးကားဖော်ပြထားပြီးနောက် “မိမိတို့၏ ဘာသာရေး ယုံကြည်ချက်ကြောင့် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခံရသဖြင့် ဤနေရာ၌ ဝေဒနာခံစား၍ သေဆုံးခဲ့ကြသည့် ယေဟောဝါသက်သေများအား သတိရအောက်မေ့လျက်” ဟူသောကမ္ပည်းစာတန်း ရေးထိုးထားသည်။

အကျဉ်းထောင်ဝတ်စုံပေါ်တွင် ကပ်ချုပ်ထားသည့် ခရမ်းရောင်တြိဂံအားဖြင့် ဘီဘဲလ်ဖိုးရှာ (ကျမ်းစာကျောင်းသားများ) အဖြစ် ခွဲခြားထားသည့် အကျဉ်းသား ၈၀၀ ခန့်သည် နာဇီခေတ်တစ်လျှောက် ထိုစခန်းတွင် အကျဉ်းကျခဲ့သည့် ၂၅၀,၀၀၀ ကျော်၏ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ သက်သေခံအချို့သည် ထိုစခန်းတွင် ၁၉၃၇ ခုနှစ်ကတည်းက ရှိခဲ့ကြသဖြင့် ထိုစခန်း ဆောက်လုပ်ရေးအတွက် အဓမ္မခိုင်းစေခြင်း ခံခဲ့ရကြသည်။ ၁၉၄၅ ခုနှစ်တွင် အသက်မသေကျန်ရစ်သည့် အကျဉ်းသားများ လွတ်မြောက်သည့်အခါ လွတ်မြောက်လာကြသော သက်သေခံများသည် လွတ်မြောက်မှုအတွက် ယေဟောဝါအား ချီးမွမ်းခဲ့ကြသည်။ နာဇီတို့၏စခန်းအဖြစ် တည်ရှိခဲ့သည့် ကာလများတစ်လျှောက် ဘူချဲန်ဝေါဒ်စခန်းတွင် သက်သေခံ ၃၀၀ နှင့် ၄၅၀ အကြား အမြဲတမ်းရှိနေခဲ့သည်။

မော်ကွန်းသတ္တုပြားက ခရမ်းရောင်တြိဂံ ဝတ်ဆင်သည့် အကျဉ်းသားများအား နာဇီအစိုးရ၏ အနှိပ်စက်ခံများ ဖြစ်ခဲ့သူတို့တွင် ထိုက်သင့်သောနေရာ ပေးခဲ့သည်။ လာရောက်လေ့လာသူတို့အားလည်း သက်သေခံများ၏ တည်ကြည်ခိုင်မာမှုကို အမှတ်ရစေသည်။ “ယနေ့လူ့ဘောင်အဖွဲ့အစည်းတွင် ယေဟောဝါသက်သေများ၏ ကံကြမ္မာကို မြင်တွေ့လာပြီး အသိအမှတ် ပြုလာပြီဖြစ်ကြောင်း ဤမော်ကွန်းသတ္တုပြားက ပြဆိုသည်” ဟု မစ္စတာ လုတ်ဂျနောင်းက ဆိုသည်။

၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ မတ်လ ၇ ရက်၊ ကြာသပတေးနေ့တွင် ဟန်ဂေရီ နိုင်ငံ အနောက်ပိုင်းဒေသရှိ ကားရ်မင့်ဒ်မြို့မှ အရာရှိများက အာဇာနည်များအဖြစ် သေဆုံးခဲ့ကြသည့် သက်သေခံသုံးဦးအတွက် အမှတ်တရ အထိမ်းအမှတ် မော်ကွန်းသတ္တုပြားကို အခမ်းအနားဖြင့် ဖွင့်လှစ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုသူတို့မှာ ဘတ်တာလန်း ဆာဘိုး၊ အန်တားလ် ဟန္နိချ်နှင့် ယာန်း ဇုန်ဒိုး တို့ဖြစ်ကြသည်။ သုံးဦးစလုံးသည် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း စစ်မှုထမ်းရန် ငြင်းဆိုခြင်းကြောင့် အများပြည်သူရှေ့ ကွပ်မျက်ခြင်း ခံခဲ့ရကြသည်။ မော်ကွန်းသတ္တုပြားပေါ်တွင် ဤသို့ရေးထိုးထားသည်– ‘ယုံကြည်ချက်ကြောင့် စစ်မှုထမ်းရန် ငြင်းဆိုခြင်းအတွက် ၁၉၄၅ ခုနှစ်၊ မတ်လတွင် ကွပ်မျက်ခံရသည့် ခရစ်ယာန်များကို သတိရအောက်မေ့လျက်။’ မော်ကွန်းသတ္တုပြားကို ဖွင့်လှစ်ချိန်၌ အထိမ်းအမှတ် အခမ်းအနားတွင် ပါဝင်သည့်အနေနှင့် လူပေါင်း ၅၀၀ ကျော်က ညီအစ်ကိုများ ကွပ်မျက်ခံရသည့်နေရာရှိ အဆောက်အဦသို့ မြို့ကိုဖြတ်၍ လမ်းလျှောက်သွားကြကြောင်း ဌာနခွဲက သတင်းပေးပို့သည်။

အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုတွင် ဌာနခွဲကော်မတီ တည်ထောင်ခြင်း

၂၀၀၁ ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရီလ ၉ ရက်၊ သောကြာနေ့တွင် အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့က ၂၀၀၁ ခုနှစ်၊ ဧပြီလ ၁ ရက်နေ့မှစ၍ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုတွင် ဌာနခွဲကော်မတီတစ်ခုသည် လုပ်ငန်းစတင်မည်ဖြစ်ကြောင်း အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု ဗေသလမိသားစုအား ကြေညာချက်တစ်ရပ် ထုတ်ပြန်ခဲ့သည်။ ၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ လုပ်ငန်းတော်နှစ်အတွင်း ထိုဌာနခွဲကော်မတီသည် ၎င်းတို့၏တာဝန်များကို အဆင့်ဆင့် ဆက်လက်၍ ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု ဌာနခွဲသည် တစ်ဆက်တည်းထိစပ်နေသည့် ပြည်နယ်များနှင့်တကွ ဘာမြူဒါနှင့် တာ့ခ်စ်နှင့် ကေကာစ်ကျွန်းများမှ နိုင်ငံတော်ဟောပြောခြင်းလုပ်ငန်းကို ကြီးကြပ်ကွပ်ကဲသည်။ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုတွင် ကြေညာသူပေါင်း တစ်သန်းကျော်ရှိသည့်အနက် ၂၁၅,၀၀၀ ဦးသည် စပိန်ဘာသာစကားပြော အသင်းတော်များနှင့် ပေါင်းသင်းလျက်ရှိကြသည်။ အသင်းတော်ပေါင်း ၁၁,၇၀၀ ကျော်အနက်မှ ၂,၆၀၀ ခန့်သည် စပိန်ဘာသာစကားပြော အသင်းတော်များဖြစ်ကြသည်။ လွန်ခဲ့သောလုပ်ငန်းတော်နှစ်အတွင်း အသင်းတော်အသစ် ၂၁၀ တည်ထောင်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့အနက် စပိန်ဘာသာစကားပြော ၁၂၃ ခု၊ အင်္ဂလိပ်ဘာသာစကားပြော ၆၃ ခုနှင့် အခြားဘာသာစကားပြော ၂၄ ခုတို့ဖြစ်ကြသည်။

အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုအတွင်း ယခုအခါ အင်္ဂလိပ်နှင့် စပိန်ဘာသာစကားအပြင် အခြားဘာသာစကား ၃၇ မျိုးပြောသည့် အသင်းတော်များ သို့မဟုတ် အုပ်စုများရှိနေသည်။ စပိန်စကားနှင့် အခြားသော နိုင်ငံခြားဘာသာစကားပြော အသင်းတော်အများတွင် လူထုဟောပြောပွဲ တက်ရောက်သူဦးရေသည် ကြေညာသူဦးရေ၏ ၂၀၀ ရာခိုင်နှုန်းထက်ပင် ကျော်လွန်လျက်ရှိသည်။ အချို့အသင်းတော်များသည် ကြေညာသူဦးရေထက်များသော ကျမ်းစာသင်အံမှုများ မှတ်တမ်းသွင်းကြသည်။ အင်္ဂလိပ်စကားပြော ညီအစ်ကိုညီအစ်မများသည် လျင်မြန်စွာ တိုးပွားလျက်ရှိသော ဤနယ်ပယ်တွင် အကူအညီပေးနိုင်ရန် အခြားဘာသာစကားများကို လေ့လာသင်ယူနေကြသည်။

အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု ဌာနခွဲသည် တစ်မူထူးခြားသည်၊ ၎င်း၏ဗေသလအဆောက်အအုံများသည်ဘရွတ်ကလင်၊ ပက်တာဆင်နှင့် ဝေါလ်ကီးလ်တို့တွင် သုံးနေရာခွဲ၍ တည်ရှိသည်။ ဗေသလမိသားစုအတွက် အသီးအနှံစိုက်ပျိုးရန် နယူးယောက်ပြည်နယ်၊ ဆောက်လန်ဆင်နှင့် ဖလိုရီဒါပြည်နယ်၊ အင်မိုကလီအနီးတွင် စိုက်ပျိုးမွေးမြူရေးခြံများရှိသည်။ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု ဗေသလမိသားစုဝင် အရေအတွက်စုစုပေါင်း ၅,၄၆၅ ယောက်ရှိသည်။

ယခုလောလောဆယ်၌ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းတွင် ဌာနခွဲပေါင်း ၁၀၉ ခုရှိနေသည်။ နိုင်ငံအသီးသီးတွင် နေထိုင်ကြသည့် ညီအစ်ကိုများ၏ ဝိညာဉ်ရေးလိုအပ်ချက်များအတွက် ဌာနခွဲကော်မတီများက ဂရုစိုက်စောင့်ရှောက်ရေး အစီအစဉ်ကို ၁၉၇၆ ခုနှစ်ကတည်းက စတင်လုပ်ဆောင်လာခဲ့သည်။ ၎င်းကော်မတီများသည် အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့ကပေးသည့် သမ္မာကျမ်းစာဆိုင်ရာ လမ်းညွှန်မှုနှင့် ဦးဆောင်မှုအတိုင်း လိုက်နာကြသည်။ ဌာနခွဲကော်မတီများသည် သတ်မှတ်ခွဲဝေပေးထားသည့် နယ်ပယ်အတွင်း သတင်းကောင်း ဟောပြောခြင်းကို ကြီးကြပ်ကွပ်ကဲရန် တာဝန်ရှိကြသည်။ ဤကော်မတီသည် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်များ၊ သာသနာပြုများနှင့် ရှေ့ဆောင်များအား လိုအပ်သလို ကြီးကြပ်ပေးသည်။ အသင်းတော်များကို တိုက်နယ်နှင့် ခရိုင်များအဖြစ် ဖွဲ့စည်းပေးသည့်အပြင် တိုက်နယ်နှင့် ခရိုင်ကြီးကြပ်မှူးများ၊ ဗေသလမိသားစုဝင်များနှင့် ဂိလဒ်သင်တန်းကျောင်းအတွက် သင်တန်းသားများ ခန့်အပ်ခြင်းအတွက် အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့ထံ ထောက်ခံချက်များလည်း ပေးပို့သည်။ ဌာနခွဲကော်မတီသည် လယ်ကွင်းလုပ်ငန်းကို အထွေထွေ ကြီးကြပ်ပေးရသည့်အပြင် ဗေသလလုပ်ငန်း စီစဉ်ဖွဲ့စည်းခြင်းအတွက်ပါ တာဝန်ယူရသည်။ ဤအစီအစဉ်အပေါ် ယေဟောဝါ၏ ကြွယ်ဝသောကောင်းချီး သက်ရောက်သည်မှာ ယုံမှားဖွယ်မရှိပေ။

လိုအပ်ချက်များစွာကိုပြည့်မီစေရန် ဘာသာပြန်ခြင်း

လွန်ခဲ့သောနှစ်များအတွင်း တိုးပွားလျက်ရှိသည့် ဘာသာစကားများစွာဖြင့် စာအုပ်စာပေ အမြောက်အမြား ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ၎င်း၏နောက်ကွယ်၌ ရာပေါင်းများစွာသော လုံ့လဝီရိယရှိသည့် ဘာသာပြန်များက တိကျမှန်ကန်၍ နားလည်လွယ်သော၊ ဖတ်ပျော်သော စာအုပ်စာပေများ ထုတ်လုပ်ရန် ကြိုးပမ်းလျက်ရှိကြသည်။

ဘုရားသခင့် လူမျိုးတော်၏ အခြေခံလိုအပ်ချက်တစ်ခုမှာ တိကျမှန်ကန်သော ဘာသာပြန်ကျမ်းတစ်စောင်ပင်ဖြစ်သည်။ ဤလိုအပ်ချက်ကို ဖြည့်စွက်သည့်အနေနှင့် ကမ္ဘာသစ် ဘာသာပြန်ကျမ်း ကို ယခုအခါတွင် ဘာသာစကား ၄၄ မျိုးဖြင့် ဖြန့်ချိပြီးဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့အနက် ၂၉ ဘာသာသည် ပြည့်စုံသောကျမ်းများ ဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သော လုပ်ငန်းတော်နှစ်အတွင်း ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်းကို အာဖရိက ဘာသာစကားသုံးမျိုးဖြစ်သည့် စီဘင်ဘာ၊ အစ်ဂဘိုနှင့် လင်ဂါလာတို့ဖြင့် အပြီးသတ်နိုင်ခဲ့ပြီး အာဖရိကန်ဘာသာဖြင့် ပြည့်စုံသော သမ္မာကျမ်းစာကို ဖြန့်ချိနိုင်ခဲ့သည်။

များမကြာမီက ဖြန့်ချိခဲ့သည့် သမ္မာကျမ်းစာများကို ကျေးဇူးတင်စွာဖြင့် ကြိုဆိုလက်ခံခဲ့ကြသည်။ “တရုတ်ဘာသာစကားလယ်ကွင်းတွင် လုပ်ဆောင်နေကြသည့် ညီအစ်ကိုများက သူတို့၏ ဘာသာစကားဖြင့်ထုတ်ဝေသည့် သမ္မာကျမ်းစာသည် ‘ထိပ်တန်း ဘာသာပြန်ကျမ်း’ ဖြစ်သည်ဟုဆိုလျက် ကျေးဇူးတင်လေးမြတ်သည့်သဘောကို အထူးသဖြင့် ထုတ်ဖော်ပြသခဲ့ကြသည်” ဟုဥရောပမှလာသော သတင်းတစ်ပုဒ်ကဆိုသည်။ ကနေဒါ နိုင်ငံမှ စိတ်ဝင်စားသူ တရုတ်သင်သားအချို့က “ဤသမ္မာကျမ်းစာကို တရုတ်လူမျိုးကိုယ်တိုင်က ဘာသာပြန်ခြင်း ဖြစ်ရပေမည်။ ကျွန်ုပ်တို့ အလွယ်တကူနားလည်နိုင်သည်” ဟုဆိုကြသည်။ တောင်အာဖရိက တွင် ကိုဆာလူမျိုး အိမ်ရှင်မတစ်ဦးက “ဒီလောက် ဖတ်ရလွယ်တဲ့စကားနဲ့ ရေးသားထားတဲ့ သမ္မာကျမ်းစာကို ရှင်တို့ ဘယ်ကရလာတာလဲ” ဟူ၍ပင် မေးယူခဲ့ရသည်။ အယ်လ်ဘေးနီးယား နိုင်ငံတွင် ညီအစ်ကိုတစ်ဦးက ဤသို့ ရိုးရိုးလေး ပြောခဲ့သည်– “ကမ္ဘာသစ် ဘာသာပြန်ကျမ်း ရဲ့ ပြန်ဆိုရေးသားပုံက ယေဟောဝါရဲ့ အကြံအစည်တွေကို စိတ်နှလုံးထဲ စိမ့်ဝင်သွားစေတယ်။” ခရိုအေးရှား မှ ကြေညာသူတစ်ဦးက ဤသို့စာရေးခဲ့သည်– “အကြောင်းအရာများကို ပို၍ကောင်းစွာ မြင်ယောင်လာနိုင်သည့်အပြင် ထိုစကားလုံးများကို ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် ပြောနေသည့်အလား ခံစားလာမိသည်။ ဤဘာသာပြန်ကျမ်းသည် အလွန်ပင် ရှင်းလင်းလွယ်ကူပြီး ပင်ကိုသဘာဝကျသော်လည်း အလွန်ပင် ပညာသားပါလှသည်။ ယေဟောဝါ၏ အဆိုအမိန့်များနှင့် ညွှန်ကြားချက်များသည် မည်မျှနှစ်သက်ဖွယ်ကောင်းသည်ကို ယခု ကျွန်တော် ပို၍အပြည့်အဝ နားလည်လာနိုင်သည်။”

“လူမျိုး၊ အနွယ်၊ လူများနှင့် ဘာသာစကားများ အားလုံး” ထံသို့ နိုင်ငံတော်သတင်းကောင်း ပျံ့နှံ့ရောက်ရှိရေးအတွက် အခြေခံ စာအုပ်စာပေများ လိုအပ်နေဆဲဖြစ်သည်။ (ဗျာ. ၇:၉၊ ကဘ) မကြာမီနှစ်များအတွင်း ထိုင်းနိုင်ငံ မြောက်ပိုင်းနှင့် အနီးအနားဒေသများရှိ တောင်ပေါ်လူမျိုးနွယ်စုများ ပြောဆိုသည့် လားဟူဘာသာစကားဖြင့် ထုတ်ဝေခဲ့သည့် ဘရိုရှာများသည် အကျိုးရလဒ်ကောင်းများ သီးပွင့်လျက်ရှိသည်။ သာသနာပြုတစ်ဦးက ဤသို့စာရေးသားခဲ့သည်– “လားဟူဘာသာစကားတွင် တောင်းဆို ဘရိုရှာသည် အထူးအရေးပါသည့် လက်နက်ကိရိယာဖြစ်သည်။ ဤဘရိုရှာသည် နေရာဒေသ အနှံ့အပြားသို့ ရောက်ရှိသွားသည်။” အကျိုးရလဒ်ကား အဘယ်နည်း။ “ကျေးရွာများစွာ၏ ဖိတ်ကြားချက်ကို ကျွန်တော်တို့ လက်ခံရရှိသော်လည်း ခရီးအလှမ်းကွာဝေးမှုနှင့် လမ်းပန်းဆက်သွယ်မှု အခက်အခဲများကြောင့် ၎င်းတို့ထံသို့ ကျွန်တော်တို့ မရောက်ရှိနိုင်သေးပေ။ ကျွန်တော်တို့၏ အဖြစ်အပျက်၌ မဿဲ ၉:၃၇ သည် အထူးပင် မှန်ကန်လှသည်။ သာဓကအနေဖြင့် ချင်းမိုင်မြို့၏မြောက်ဘက် မိုင် ၁၀၀ ခန့်အကွာရှိ ဝေးလံသီခေါင်သော ကျေးရွာတစ်ရွာတွင် စိတ်ဝင်စားသော အမျိုးသမီးတစ်ဦးက မိဘမဲ့ကလေးတစ်စုအား တောင်းဆို ဘရိုရှာကို ပုံမှန်သင်ကြားပေးနေကြောင်း ကျွန်တော်တို့ ကြားသိရသည်။”

အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု တွင် အမေရိကန်တိုင်းရင်းသား များစွာတို့သည် ၎င်းတို့၏ဘာသာစကားဖြင့် သက်သေခံသည်ကို ကြားနာရကြသည်။ နယ်ဗာဟိုဘာသာစကားဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ထံမှ ဘုရားသခင် အဘယ်အရာ တောင်းဆိုတော်မူသနည်း ဘရိုရှာ အသံသွင်းတိပ်ခွေ အပါအဝင် စာအုပ်စာပေအချို့ ယခုအခါ ထွက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ ကြေညာသူတစ်ဦးက ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်– “ကျွန်ုပ်တို့၏ ခန့်အပ်ရာနယ်ပယ်၏ ဝေးလံသော အစွန်အဖျားဒေသ နယ်ဗာဟိုတောင်ပေါ်တွင် မျက်စိမှုန်နေသည့် အသက်ရှစ်ဆယ်ကျော် သိုးထိန်းဖြစ်ခဲ့ဖူးတစ်ဦးရှိသည်။ မြေးမဖြစ်သူက နယ်ဗာဟို ဘာသာစကားဖြင့် သမ္မာကျမ်းစာအကြောင်း တိပ်ခွေကို နားထောင်ချင်ပါသလောဟု မေးရာ သူက နားထောင်ချင်သည်ဟု ဖြေသည်။ နေမကောင်း၍ အိပ်နေကျအိပ်ရာမှထ၍ ကွပ်ပျစ်ရှိရာသို့ သွားနားထောင်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာမှ ကျမ်းချက်များကို သူ့ဘာသာစကားဖြင့် ကြားရသည့်အခါ ပြောင်းလဲသွားသည့် မျက်နှာအသွင်အပြင်ကို တွေ့မြင်စေချင်စမ်းပါဘိ။ ဤအကြောင်းကို ပြန်ပြောပြရသည်ပင် မျက်ရည်ဝဲလာသည်။ ထို့နောက် သူက ‘နိဇိုနီ’ ဟုပြောသည်။ အဓိပ္ပာယ်မှာ ‘ကောင်းလိုက်တာကွာ’ ဖြစ်သည်။”

မိုဇမ်ဘစ် နိုင်ငံတွင် ထိုနိုင်ငံ၏ ဘာသာစကားငါးမျိုးဖြင့် စာအုပ်စာပေများကို ထုတ်ဝေခဲ့သည်။ စာဖတ်သူတို့၏အကျိုးကို ရှေးရှု၍ ရေးတတ်ဖတ်တတ်ရန် ကိုယ်တိုင်လုံ့လထုတ် ဘရိုရှာကို ထိုဘာသာစကားများဖြင့် ထုတ်ဝေခဲ့သည့်အပြင် ထိရောက်ကျယ်ပြန့်သော စာတတ်မြောက်ရေးကင်ပိန်းကိုလည်း ဖော်ဆောင်လျက်ရှိသည်။ ဤလုပ်ဆောင်မှုကို မိုဇမ်ဘစ်သမ္မတ ချီဆာနိုက အလွန်သဘောကျသွားသဖြင့် သူက ကျွန်ုပ်တို့၏ သမ္မာကျမ်းစာပညာရေးနှင့် စာတတ်မြောက်ရေးလုပ်ငန်းကို စိတ်ပါလက်ပါ ထောက်ခံကြောင်း ထုတ်ဖော်ပြောကြားခဲ့သည်။

ကင်းမျှော်စင် နှင့် နိုးလော့! မဂ္ဂဇင်းများကို ယခုအခါ ဘာသာစကား ၁၄၆ ဘာသာနှင့် ၈၇ ဘာသာဖြင့် အသီးသီး ထုတ်ဝေလျက်ရှိရာ နိုင်ငံတကာဖြန့်ဝေသောစာပေ ဧကန်စင်စစ် ဖြစ်ပေသည်။ ယင်းတို့၏ဝိညာဉ်ရေးနှင့် ပညာရေးတန်ဖိုးကြောင့် ကမ္ဘာတစ်လွှားတွင် အလွန်တန်ဖိုးထားခံရသည်။ သာဓကအနေနှင့် ပစိဖိတ်သမုဒ္ဒရာရှိ ကျွန်းစုတစ်ခုဖြစ်သည့် ကီရီဘာတီ ကျွန်းသား ၈၀,၀၀၀ ခန့်သည် ဂီလ်ဘာတီစ်စကားကို ပြောကြသည်။ ထိုတွင်ရှိသည့် အရေအတွက် ၁၀၀ ပင်မပြည့်သော သက်သေခံများသည် မကြာမီနှစ်များအတွင်း တစ်လလျှင် တစ်ဦးစီပျမ်းမျှ မဂ္ဂဇင်းစောင်ရေ ၂၀ နီးပါးကို ဝီရိယရှိစွာ ဝေငှခဲ့ကြသည်။ ဘူလ်ဂေးရီးယား နိုင်ငံတွင် ကြေညာသူ ၁,၂၀၀ သည် ၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ ဧပြီလအတွင်း မဂ္ဂဇင်းပေါင်း ၁၀၀,၀၀၀ ကျော် ဖြန့်ဝေခဲ့ကြသည်။

ယေဟောဝါသည် မိမိလူမျိုးတော်အား တာဝန်ပေးထားသည့်လုပ်ငန်းကို လုပ်ဆောင်နိုင်ရန် အသင့်ပြင်ဆင်ပေးနေကြောင်း ယုံမှားဖွယ်မရှိပေ။ မြေကြီးတစ်ပြင်လုံးတွင် ဘာသာစကား အမြောက်အမြားဖြင့် ဤလုပ်ငန်းကို ပြီးမြောက်စေလျက်ရှိသည်။—ဖိ ၄:၂၀။

ဌာနခွဲ အပ်နှံပွဲများ

၂၀၀၂ ခုနှစ် လုပ်ငန်းတော်နှစ်အတွင်း ဌာနခွဲ အပ်နှံပွဲတစ်ခုကို သာယာလှပသည့် ကရေဘီယံကျွန်းနိုင်ငံ ထရီနီဒတ်တွင် ကျင်းပခဲ့သည်။ ထရီနီဒတ်တွင်ရှိသော ဌာနခွဲအဆောက်အအုံတို့သည် ၁၉၈၅ ခုနှစ်တွင် ယေဟောဝါထံ အပ်နှံပြီးဖြစ်သော်လည်း ထိုအချိန်မှစ၍ ကြေညာသူ ၉၄-ရာခိုင်နှုန်း တိုးတက်လာခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဌာနခွဲအဆောက်အအုံများကို အကြီးအကျယ် အသစ်ပြုပြင်ဆောက်လုပ်၍ ကြမ်းခင်းဧရိယာ နှစ်ဆရှိသည့် အဆောက်အအုံတစ်ခုကိုပါ တိုးချဲ့ဆောက်လုပ်ခဲ့သည်။ ယခု ၎င်းဌာနခွဲတွင် အသစ်သော လူနေခန်းများ၊ ရုံးခန်းများ၊ စာကြည့်တိုက်တစ်ခု၊ ဧည့်ခန်းတစ်ခန်း၊ ထမင်းစားခန်းတစ်ခန်းနှင့် မီးဖိုဆောင်တစ်ဆောင် ပါရှိလာသည်။ ကပ်လျက်တည်ရှိသော နိုင်ငံတော်ခန်းမကိုလည်း မွမ်းမံပြီး တိုးချဲ့ခဲ့သည်။ ဤစီမံကိန်းတစ်ရပ်လုံးကို ဒေသခံ စေတနာ့ဝန်ထမ်းများက ဖော်ဆောင်ခဲ့သည်။

၂၀၀၁ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ ၂၉ ရက်နေ့တွင် နိုင်ငံ ၁၄ နိုင်ငံမှ ကိုယ်စားလှယ် ၂၂၀ ခန့်နှင့် ဒေသခံ ညီအစ်ကိုညီအစ်မ ၆၉၅ ဦးတို့သည် အပ်နှံပွဲအတွက် စုဝေးခဲ့ကြသည်။ ဤသူတို့သည် အီဗန်ဒါ ဂျေ. ကာဝပ်ဒ်နှင့် ဝီလ်လီယမ် အာရ်. ဘရောင်းတို့ ပါဝင်ခဲ့သည့် အခန်းကဏ္ဍများအကြောင်း အပါအဝင် သီအိုကရက်တစ်လုပ်ငန်း၏ သမိုင်းကြောင်းနှင့်ဆိုင်သည့် စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းသော အစီရင်ခံတင်ပြချက်များကို ကြားနာခဲ့ကြသည်။ မှန်မှန်ရှေ့ဆောင်လုပ်ငန်းတွင် ဆက်လက်ပါဝင်နေသည့် အသက် ၈၈ နှစ်ရှိ ညီအစ်မတစ်ဦးအပါအဝင် နိုင်ငံခြားသာသနာပြုအချို့က နှစ်ပေါင်း ၅၀ ကျော်အတွင်း ထရီနီဒတ်၌ သူတို့ထမ်းဆောင်ခဲ့သည့် အလုပ်တာဝန်နှင့်ပတ်သက်သည့် ထိမိသော အတွေ့အကြုံအချို့ကို ပြန်လည်ပြောပြခဲ့ကြသည်။

အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့မှ စတီဖင် လက်ထ်က အပ်နှံခြင်းဟောပြောချက် ဟောပြောခဲ့သည်။ “ယေဟောဝါ၏ အတိတ်နှင့်ပစ္စုပ္ပန် ကိုးကွယ်ရာအိမ်တော်များကို လေးမြတ်ခြင်း” ခေါင်းစဉ်ကို အဆင့်ဆင့် တင်ပြသွားရာ၌ ယေဟောဝါအား ကိုးကွယ်သူတို့မှာ လူတို့ဖြစ်ကြောင်း၊ အဆောက်အအုံများ မဟုတ်ကြောင်း အလေးထား ပြောကြားသွားသည်။ ထို့ကြောင့် ညီအစ်ကိုလက်ထ်က ညီအစ်ကိုများအား မိမိတို့၏ နာခံခြင်းနှင့် အပြုအမူအားဖြင့် လေးမြတ်တတ်သော ကိုးကွယ်သူများဖြစ်ရန် မေတ္တာဖြင့် တိုက်တွန်းအားပေးသွားသည်။

နေရာမဆံ့၍ အပ်နှံပွဲအစီအစဉ်တွင် မပါဝင်နိုင်ခဲ့သူများအတွက် နောက်တစ်ရက်တွင် ပို့အော့ဖ်စပိန်မြို့၌ အထူးအစည်းအဝေးတစ်ရပ် ကျင်းပပေးခဲ့သည်။ လူပေါင်း ၁၃,၀၀၀ ကျော် တက်ရောက်ခဲ့သည်။ အိမ်နီးချင်း တူဘာဂိုကျွန်းတွင် ညီအစ်ကို ၃၀၀ ကျော်သည် တယ်လီဖုန်း အချိတ်အဆက်ဖြင့် အစီအစဉ်ကို နားဆင်ခဲ့ကြသည်။ ညီအစ်ကိုလက်ထ်က “နှိမ့်ချခြင်းကိုပျိုးထောင်ခြင်းဖြင့် ယေဟောဝါနှင့် သင်၏ဆက်ဆံရေးကို ကာကွယ်လော့” ဟောပြောချက်ကို ဟောပြောခဲ့သည်။ ဌာနခွဲ၏ ၎င်းတိုးချဲ့အဆောက်အအုံများ အပ်နှံပွဲနှင့်ပတ်သက်၍ တက်ရောက်သူအားလုံးတို့သည် “အတိုင်းထက်အလွန် ပျော်ရွှင်ကြသည်။”—တရား. ၁၆:၁၅။

များမကြာမီက ချက်သမ္မတနိုင်ငံ ၌လည်း ဌာနခွဲ တိုးချဲ့မှု ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့မှ ဆမ်မြူယယ် အက်ဖ်. ဟဒ်သည် ထိုနိုင်ငံသို့ ခရီးထွက်၍ ဗေသလအဆောက်အအုံတစ်ခု၊ တိုးချဲ့ဆောင်တစ်ခုနှင့် စည်းဝေးပွဲခန်းမနှစ်ခုတို့ကို အပ်နှံပေးခဲ့သည်။ အပ်နှံပွဲအစီအစဉ်ကို ၂၀၀၂ ခုနှစ်၊ မေလ ၄ ရက်၊ စနေနေ့တွင် ကျင်းပခဲ့ရာ ညီအစ်ကိုဟဒ်၏ ဟောပြောချက်ကိုကြားနာရန် ပရိသတ် ၂,၁၂၅ ဦးတက်ရောက်ခဲ့သည်။ နောက်တစ်နေ့တွင် အထူးအစည်းအဝေးတစ်ခု ကျင်းပခဲ့ရာ ပရိသတ် ၅,၂၈၆ ဦးက ညီအစ်ကိုဟဒ်၏ “ခြေကုန်လက်ပန်း မကျဘဲ အစွမ်းခွန်အား ပြန်ရရှိခြင်း” ခေါင်းစဉ်ရှိ တည်ဆောက်မှုပေးသော ဟောပြောချက်ကို နှစ်ခြိုက်စွာ နားဆင်ခဲ့ကြသည်။ ချက်သမ္မတနိုင်ငံမှ ညီအစ်ကိုတို့သည် ၎င်းအစီအစဉ်များမှ အကြီးအကျယ်အားတက်ခဲ့ကြသည်။

ကမ္ဘာတစ်ဝန်းတွင် ထိုကဲ့သို့သော ဌာနခွဲအဆောက်အအုံများတွင် ခန့်အပ်ခံ ဓမ္မအမှုဆောင်စုစုပေါင်း ၁၉,၈၂၃ ဦးအမှုထမ်းလျက်ရှိသည်။ ၎င်းတို့အားလုံးသည် ယေဟောဝါသက်သေများ၏ ကမ္ဘာချီအထူးအချိန်ပြည့် အစေခံများအုပ်စုမှ အဖွဲ့ဝင်များဖြစ်ကြသည်။