‘ဖြောင့်မတ်သူဟာ ယေဟောဝါကြောင့် ဝမ်းမြောက်လိမ့်မယ်’

ဒိုင်ယာနာဟာ အသက် ၈၀ ကျော်နေပြီ။ အယ်ဇိုင်းမားဖြစ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ ခင်ပွန်းဟာ ဘိုးဘွားရိပ်သာမှာ နှစ်အတော်ကြာနေပြီး သေဆုံးသွားတယ်။ သားနှစ်ယောက်စလုံး သေဆုံးခဲ့ပြီး ကိုယ်တိုင်လည်း ရင်သားကင်ဆာ ဖြစ်နေတယ်။ ဒါပေမဲ့ နိုင်ငံတော်ခန်းမမှာ၊ အမှုဆောင်မှာ သူ့ကို ကြည့်လိုက်ရင် အမြဲပျော်ရွှင်နေတာပဲ။

ဂျွန်ဟာ နယ်လှည့်ကြီးကြပ်မှူးအဖြစ် အမှုဆောင်ခဲ့တာ ၄၃ နှစ်ကျော်ပြီ။ အဲဒီလုပ်ငန်းကို သူ့အသက်တမျှ တန်ဖိုးထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ နေမကောင်းဖြစ်နေတဲ့ ဆွေမျိုးတစ်ဦးကို ကြည့်ရှုပြုစုဖို့ နယ်လှည့်လုပ်ငန်းကနေ ရပ်နားပြီး ဒေသခံအသင်းတော်မှာ ပြန်အမှုဆောင်နေတယ်။ အစည်းအဝေးပွဲတွေ၊ အစည်းအဝေးကြီးတွေမှာ မိတ်ဆွေဟောင်းတွေနဲ့ ပြန်ဆုံတဲ့အခါ ဂျွန် ဘာမှမပြောင်းလဲဘူး။ ပျော်ရွှင်နေဆဲပဲ။

ဒိုင်ယာနာနဲ့ ဂျွန် ဘာကြောင့် ပျော်ရွှင်နိုင်တာလဲ။ စိတ်ပိုင်းရော ကာယပိုင်းမှာပါ ဒုက္ခရောက်နေတာတောင် ဘယ်လို ပျော်ရွှင်နိုင်သလဲ။ ကိုယ်မြတ်နိုးတဲ့ အခွင့်ထူး မရတော့တာတောင် ဘာကြောင့် ပျော်ရွှင်နိုင်သလဲ။ ‘ဖြောင့်မတ်သူဟာ ယေဟောဝါကြောင့် ဝမ်းမြောက်လိမ့်မယ်’ လို့ ကျမ်းစာပြောတယ်။ (ဆာ. ၆၄:၁၀) ဘာက ပျော်ရွှင်စေတယ်၊ ဘာက ပျော်ရွှင်မှုမဲ့စေတယ်ဆိုတာ သိထားမယ်ဆိုရင် အဲဒီအမှန်တရားကို နားလည်လာပါလိမ့်မယ်။

ခဏတာ ပျော်ရွှင်မှု

တချို့အရာတွေဟာ ပျော်ရွှင်စေတယ်။ ဥပမာ၊ ချစ်သူစုံတွဲ လက်ထပ်တာ၊ ကလေးရလာတာ၊ ဘုရားရေးရာ အခွင့်ထူး ရလာတာတွေ ဖြစ်တယ်။ ဒါတွေဟာ ယေဟောဝါဆီက လာတဲ့အတွက် ပျော်ရွှင်စေတယ်။ ဘုရားသခင်က အိမ်ထောင်ကို အစပြုပြီး သားသမီး မွေးဖွားနိုင်စွမ်း ပေးထားတယ်။ အသင်းတော်မှာ အလုပ်တာဝန်တွေ ပေးထားတယ်။—က. ၂:၁၈၊ ၂၂။ ဆာ. ၁၂၇:၃။ ၁ တိ. ၃:၁။

ဒါပေမဲ့ တချို့ပျော်ရွှင်မှုက ခဏတာပဲ။ အိမ်ထောင်ဖက်က ဖောက်ပြန်သွားနိုင်တယ်။ သေဆုံးသွားနိုင်တယ်။ (ယေဇ. ၂၄:၁၈။ ဟော. ၃:၁) သားသမီးတချို့က ဘုရားနဲ့ မိဘကို ပုန်ကန်ပြီး နှင်ထုတ်ခံရနိုင်တယ်။ ရှမွေလရဲ့ သားတွေဟာ ယေဟောဝါ လက်ခံတဲ့နည်းနဲ့ ဝတ်မပြုခဲ့ကြဘူး။ ဒါဝိဒ်ရဲ့လုပ်ရပ်ကြောင့် တစ်အိမ်ထောင်လုံး ဒုက္ခရောက်ခဲ့ရတယ်။ (၁ ရှ. ၈:၁-၃။ ၂ ရှ. ၁၂:၁၁) အဲဒါတွေက စိတ်ပျက်ဝမ်းနည်းစေတယ်။

ကျန်းမာရေး ပြဿနာ၊ မိသားစုတာဝန်နဲ့ အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုတွေကြောင့်လည်း လုပ်ငန်းတော် အခွင့်ထူးတွေ ရပ်ဆိုင်းသွားနိုင်တယ်။ အဲဒီလို အပြောင်းအလဲ ကြုံရသူတွေဟာ အရင်က ရခဲ့တဲ့ ကျေနပ်ပျော်ရွှင်မှုတွေကို ပြန်တမ်းတနေကြတယ်။

အထက်ပါ ပျော်ရွှင်စေတဲ့ အကြောင်းရင်းတွေဟာ အကန့်အသတ်ရှိပြီး ခဏတာပဲ ဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အခြေအနေတွေ အဆိုးဘက် ပြောင်းလဲသွားရင်တောင် တည်မြဲတဲ့ ပျော်ရွှင်မှု ရှိသေးသလား။ ရှိပါတယ်။ ရှမွေလ၊ ဒါဝိဒ်နဲ့ တခြားသူတွေဟာ စမ်းသပ်မှုတွေကြား ပျော်ရွှင်ခဲ့ကြတယ်။

တည်မြဲတဲ့ ပျော်ရွှင်မှု

ပျော်ရွှင်မှုဆိုတာ ဘာကို ဆိုလိုမှန်း ယေရှု သိတယ်။ မြေကြီးပေါ် မလာခင် ကောင်းကင်မှာ အစစအရာရာ အဆင်ပြေတဲ့အတွက် ‘ယေဟောဝါ ရှေ့တော်မှာ အမြဲ ဝမ်းမြောက်’ ခဲ့တယ်။ (ပညာ. ၈:၃၀) မြေကြီးပေါ်မှာတော့ အခက်အခဲတွေ ကြုံခဲ့ရတယ်။ ဒါတောင် ဖခင်ရဲ့ အလိုတော် ဆောင်ရာမှာ ပျော်မွေ့ခဲ့တယ်။ (ယော. ၄:၃၄) နောက်ဆုံး၊ နာကျင်မှု ခံစားချိန်မှာကော။ “ရှေ့မှာရှိတဲ့ ဝမ်းမြောက်စရာ အကြောင်းကြောင့် . . . ဒုက္ခသစ်တိုင်ပေါ်မှာ အသေခံခဲ့တယ်” လို့ ဖတ်ရတယ်။ (ဟီ. ၁၂:၂) ဒါကြောင့် စစ်မှန်တဲ့ ပျော်ရွှင်မှုနဲ့ပတ်သက်ပြီး ယေရှုပြောတဲ့ အချက်နှစ်ချက်ကို သုံးသပ်သင့်တယ်။

တစ်ခါက တပည့် ၇၀ ဟာ ဟောပြောပြီးနောက် ယေရှုဆီ ပြန်လာတယ်။ အံ့ဖွယ်အမှုတွေ လုပ်ပြီး နတ်ဆိုးတွေကို နှင်ထုတ်နိုင်ခဲ့လို့ ပျော်ရွှင်နေကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ “နတ်ဆိုးတွေကို အနိုင်ရလို့ ဝမ်းမသာပါနဲ့။ ကောင်းကင်မှာ နာမည်စာရင်းဝင်လို့ ဝမ်းသာကြပါ” လို့ ယေရှု ပြောတယ်။ (လု. ၁၀:၁-၉၊ ၁၇၊ ၂၀) ဘုရားသခင့် မျက်နှာသာရတာက လုပ်ငန်းတော်အခွင့်ထူး ရတာထက် ပိုအရေးကြီးတယ်။ သစ္စာရှိ တပည့်တွေကို ယေဟောဝါ ကောင်းကောင်း အမှတ်ရနေမှာ သေချာတယ်။

နောက်တစ်ကြိမ်မှာ လူအုပ်ကို ယေရှု ဟောပြောနေတယ်။ ဒီလောက်တော်တဲ့ ဆရာရဲ့ မိခင်ဖြစ်ခွင့်ရသူဟာ သိပ်ပျော်မှာပဲလို့ ဂျူးအမျိုးသမီးတစ်ယောက် ပြောတဲ့အခါ ယေရှုက “ဘုရားသခင်ရဲ့ တရားစကားကို ကြားနာပြီး လိုက်လျှောက်တဲ့သူဟာ ပိုပြီး ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့တယ်” လို့ တည့်မတ်ပေးတယ်။ (လု. ၁၁:၂၇၊ ၂၈) မိဘဖြစ်ရတာ ပျော်ရွှင်စရာပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ယေဟောဝါကို နာခံတာ၊ ဘုရားနဲ့ ဆက်ဆံရေးကောင်း ရှိတာဟာ ပိုပျော်ရွှင်စေတဲ့ အကြောင်းရင်းဖြစ်တယ်။

မှန်ပါတယ်။ ယေဟောဝါရဲ့ မျက်နှာသာရတယ်ဆိုတဲ့ သိစိတ်က ပျော်ရွှင်စေတဲ့ အကြောင်းရင်းပါပဲ။ အခက်အခဲတွေဟာ ပျော်စရာ မဟုတ်ပေမဲ့ ပျော်ရွှင်မှုကို နုတ်ယူမသွားနိုင်ဘူး။ အခက်အခဲတွေကို သစ္စာရှိရှိ ခံရပ်ခြင်းက ပိုပျော်ရွှင်စေတယ်။ (ရော. ၅:၃-၅) ယေဟောဝါက မိမိအပေါ် ယုံကြည်ကိုးစားသူတွေကို စွမ်းအားတော် ပေးတယ်။ ဝမ်းမြောက်ခြင်းဟာ စွမ်းအားတော် အရည်အသွေးတစ်ခုပဲ။ (ဂလ. ၅:၂၂) ‘ဖြောင့်မတ်သူဟာ ယေဟောဝါကြောင့် ဝမ်းမြောက်လိမ့်မယ်’ ဆိုတဲ့ ဆာလံ ၆၄:၁၀ ကို နားလည်ဖို့ စွမ်းအားတော်က ကူညီပေးတယ်။

အစပိုင်းမှာ ဖော်ပြခဲ့တဲ့ ဒိုင်ယာနာနဲ့ ဂျွန်ဟာ အခက်အခဲတွေကြား တည်မြဲတဲ့ ပျော်ရွှင်မှု ဘာကြောင့် ခံစားနေရတယ်ဆိုတာ နားလည်နိုင်ပါတယ်။ “ယေဟောဝါကို ကျွန်မ ကလေးငယ်တစ်ယောက်လို အားကိုးတယ်” လို့ ဒိုင်ယာနာ ပြောတယ်။ ဘုရားမျက်နှာသာ ရထားမှန်း သူ ဘယ်လို သိသလဲ။ “အပြုံးမပျက် ပုံမှန် ဆက်ဟောနိုင်စွမ်းရှိဖို့ ဘုရား ကူညီပေးတယ်” လို့ သူပြောတယ်။ မြတ်နိုးရတဲ့ တိုက်နယ်လုပ်ငန်းကနေ ရပ်နားပြီးနောက်မှာတောင် တက်တက်ကြွကြွ အမှုဆောင်နေတဲ့ ဂျွန်က သူ့အတွက် အကူအညီဖြစ်စေတဲ့အရာကို ဒီလိုပြောတယ်– “၁၉၉၈ ကတည်းက ဓမ္မအမှုသင်တန်းကျောင်း ပို့ချသူအဖြစ် တာဝန်ရခဲ့လို့ အရင်ကထက် ပိုပြီး ကိုယ်ပိုင်လေ့လာမှု လုပ်နိုင်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်တို့ ဇနီးမောင်နှံဟာ ဘာတာဝန်ပဲရရ လိုလိုလားလား အမှုဆောင်ချင်တယ်။ ဒီသဘောထားက အပြောင်းအလဲကို လက်ခံဖို့ လွယ်စေတယ်။ ဒီအတွက် ကျွန်တော်တို့ နောင်တ မရဘူး။”

ဆာလံ ၆၄:၁၀ မှန်ကန်ကြောင်း တခြားသူတွေလည်း ခံစားကြရတယ်။ အမေရိကန်ဗေသလမှာ နှစ်ပေါင်း ၃၀ ကျော် အမှုဆောင်ခဲ့တဲ့ မောင်နှံတစ်စုံဟာ အထူးရှေ့ဆောင်အဖြစ် တာဝန်ရတယ်။ “ကိုယ်ကြိုက်တာကို စွန့်လွှတ်လိုက်ရလို့ ဝမ်းနည်းတာ သဘာဝပါ။ ဒါပေမဲ့ တစ်သက်လုံးတော့ ဝမ်းနည်းမနေပါဘူး” လို့ သူတို့ ပြောတယ်။ အသင်းတော်နဲ့အတူ အမှုဆောင်လုပ်ငန်းမှာ ချက်ချင်း ပါဝင်ကြတယ်။ “ကျွန်တော်တို့ သတ်သတ်မှတ်မှတ် ဆုတောင်းတယ်။ ဆုတောင်းချက်တွေ အဖြေရတဲ့အခါ အားရှိပြီး ပျော်ရွှင်တယ်။ တာဝန်ကျတဲ့နေရာကို ရောက်ပြီး မကြာခင်မှာ အသင်းတော်က တခြားသူတွေ ရှေ့ဆောင် စလုပ်လာကြတယ်။ တိုးတက်တဲ့ ကျမ်းစာသင်အံမှု နှစ်ခုရှိနေပြီ” လို့ ပြောတယ်။

“ထာဝစဉ် ရွှင်လန်း”

ပျော်ရွှင်ဖို့ အမြဲတော့ မလွယ်ပါဘူး။ စိတ်ဓာတ်ကျတဲ့အခါတွေ ရှိနိုင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဆာလံ ၆၄:၁၀ မှာပါတဲ့ အားတက်စရာ စကားတွေနဲ့ ယေဟောဝါ နှစ်သိမ့်ပေးတယ်။ အခြေအနေ အပြောင်းအလဲတွေကြား စိတ်ဓာတ်ကျတဲ့အခါမှာတောင် ဆက်သစ္စာရှိခြင်းအားဖြင့် “ဖြောင့်မတ်သူ” ဖြစ်ကြောင်း ပြမယ်ဆိုရင် “ယေဟောဝါကြောင့် ဝမ်းမြောက်” ရပါလိမ့်မယ်။ အဲဒီအပြင် ယေဟောဝါ ကတိပေးထားတဲ့ “ကောင်းကင်သစ်နဲ့ မြေကြီးသစ်” ရောက်လာမယ့်အချိန်ကို စောင့်မျှော်နိုင်ပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ မစုံလင်မှု လုံးဝ ဖယ်ရှားခံရမယ်။ ကျွန်တော်တို့အားလုံး ယေဟောဝါ လုပ်ဆောင်ပေးမယ့်အရာတွေကြောင့် “ထာဝစဉ် ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်” ပါလိမ့်မယ်။—ဟေရှာ. ၆၅:၁၇၊ ၁၈။

နေ့တိုင်း အားအင်အပြည့်နဲ့ ကျန်းကျန်းမာမာ နိုးထလာတာကို မြင်ယောင်ကြည့်ပါ။ အတိတ်က စိတ်ဒဏ်ရာတွေကို ပြန်အမှတ်ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ “အရင်တုန်းက ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို သတိရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ အဲဒါတွေဟာ စိတ်ထဲပေါ်လာတော့မှာ မဟုတ်ဘူး” လို့ ယေဟောဝါ ကတိပေးတယ်။ အံ့ဖွယ် ထမြောက်ခြင်းကြောင့် ချစ်ရသူတွေနဲ့ ပြန်ဆုံဆည်းရမယ်။ လူသန်းပေါင်းများစွာဟာ ယေရှု ထမြောက်ပေးခဲ့တဲ့ ၁၂ နှစ် အရွယ် မိန်းကလေးရဲ့ မိဘတွေလို “ဝမ်းသာလုံးဆို့” ကြပါလိမ့်မယ်။ (မာ. ၅:၄၂) ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိတဲ့လူတိုင်း အမှန်တကယ် ‘ဖြောင့်မတ်သူတွေ’ ဖြစ်လာပြီး ‘ယေဟောဝါကြောင့် ထာဝစဉ် ဝမ်းမြောက်’ ကြပါလိမ့်မယ်။