तपाईंको छोराछोरीलाई रगतको दुरुपयोग देखि सुरक्षित राख्नु

^१ “हेर, छोराहरू ता परमप्रभुले दिनुभएको हक [उत्तराधिकार न्यु व०] मात्र हुन्‌।” (भजन० १२७:३) यदि तपाईंले यहोवाबाट यस्तो अमूल्य उत्तराधिकार पाउनु भएको छ भने, आमा-बाबुको हैसियतमा तपाईंले निभाउनु पर्ने एउटा गम्भीर तर आनन्दायक जिम्मेवारी छ। त्यो जिम्मेवारी हो आफ्नो बालबच्चाहरूलाई तालिम दिने, उनीहरूको स्याहार गर्ने र रक्षा गर्ने। उदाहरणका लागि के तपाईंले आफ्नो साना बालबच्चालाई रक्‍तक्षेपणबाट बचाउन सबै मनासिब कदमहरू चाल्नु भइसकेको छ? रक्‍तक्षेपण गर्नुपर्ने परिस्थिति आएमा तपाईंको छोराछोरीले कस्तो प्रतिक्रिया देखाउनेछन्‌? रक्‍तक्षेपण गर्नुपर्ने आकस्मिक घटना घटेमा प्रभावकारी ढङ्‌गमा त्यसलाई सँभाल्न तपाईं के के गर्नहुनेछ, के यस विषयलाई तपाईंले परिवारसित बसेर छलफल गर्नुभएको छ?

^२ यस्ता परिस्थितिका लागि परिवारलाई तयार बनाउने कुरा कुनै चिन्ता वा अनावश्‍यक तनावको कारण हुन जरुरी छैन। जीवनमा परिआउने सबै सम्भाव्य घटनाको पूर्वानुमान र तयारी तपाईं गर्न सक्नुहुन्‍न। तर तपाईंको छोराछोरीलाई रक्‍तक्षेपणबाट बचाउन तपाईं आमा-बाबुले अगाडि नै गर्नसक्ने त्यस्ता थुप्रै कुराहरू छन्‌। यी जिम्मेवारीहरूको बेवास्ता गर्नुभयो भने, उपचार गर्न जाँदा तपाईंको बच्चालाई रक्‍तक्षेपण गरिन सकिन्छ। अतः यस बारे के गर्न सक्छौं त?

^३ दृढ विश्‍वास आवश्‍यक छ: परमेश्‍वरले रगत सम्बन्धी दिनु भएको नियम प्रति स्वयं तपाईंकै विश्‍वास कत्तिको दह्रो छ, यस विषयमा गम्भीर ध्यान दिनु आवश्‍यक छ। जसरी तपाईं आफ्नो बालबच्चालाई इमानदारीता, नैतिकता, तटस्थता र जीवनका अन्य अरू पक्षहरूमा परमेश्‍वरले दिनुभएको नियम पालन गर्न सिकाउनु हुन्छ, के त्यसरी नै यस विषयमा पनि यहोवाले दिनुभएको आज्ञा पालन गर्न सिकाउनु हुदैंछ? “केवल रगत चाहिं नखानु” भनी व्यवस्था १२:२३-मा परमेश्‍वरले अह्राउनु भएको नियमलाई के हामी वास्तवमा विश्‍वास गर्छौं? पद्य २५-ले अझ थप यसो भन्छ: “तिमीहरूले त्यो नखानू, र तिमीहरूले परमप्रभुको दृष्टिमा जे ठीक छ त्यो गरेकोले तिमीहरू र तिमीहरूको भावी सन्तानको भलो होस्‌।” तपाईंको बिरामी बच्चालाई रगत दिएमा ‘सबै कुरा ठीक हुनेछ’ भनी चिकित्सकले दावा गर्नसक्छ। तर त्यस्तो कुनै आकस्मिक परिस्थिति आउनु भन्दा अघिनै आफू र आफ्नो बालबच्चाका लागि रगत लिन अस्वीकार गर्ने दृढ सङ्‌कल्प तपाईंले गरिसकेको हुनुपर्छ। जीवन लम्ब्याउने भ्रममा परेर उहाँको ईश्‍वरीय नियम तोड्‌नु भन्दा, यहोवासित तपाईंको सम्बन्धलाई सबैभन्दा मूल्यवान्‌ ठान्‍नु पर्दछ। यसैमा अहिले पाउने परमेश्‍वरको निगाह र पछि पाउने अनन्त जीवन विथोलित छ!

^४ हो, यहोवाका साक्षीहरू जीवन चाहन्छन्‌। तिनीहरू मर्न मन पराउँदैनन्‌। यहोवाको प्रशंसा र उहाँको इच्छा गर्नका निम्ति तिनीहरू बाँच्न चाहन्छन्‌। र यो एउटा कारण हो जसले गर्दा तिनीहरू अस्पताल जान्छन्‌ र आफ्नो छोराछोरीलाई उपचारको लागि त्यहाँ लान्छन्‌। तिनीहरू चिकित्सकलाई आफ्नो उपचार गर्न अनुरोध गर्दछन्‌, र जब तिनीहरूलाई रगतको प्रयोग प्रमाणिक वा मान्यता प्राप्त उपचार विधि हो भनेर भनिन्छ, तब तिनीहरू रगतको प्रयोग बिना गरिने वैकल्पिक उपचारको माँग गर्दछन्‌। रगतको धेरै विकल्पहरू छन्‌। अनुभवी चिकित्सकहरूले त्यसको प्रयोग गरिरहेका छन्‌। यस प्रकारको वैकल्पिक उपचार मिथ्या ज्ञानमा आधारित कुरा होइन। यसमा विश्‍वास योग्य औषध-उपचार र विधिहरू समावेश छन्‌ जसको विस्तृत वर्णन चिकित्सा सम्बन्धी मुख्य मुख्य पत्रिकाहरूमा गरिएको छ। संसारभरि आज हजारौं चिकित्सकहरूले रगतको प्रयोग बिना गरिने उत्तम उपचारको प्रबन्ध गर्न हामीसित सहयोग गरिरहेका छन्‌। यद्यपि यहोवाका साक्षीहरूका छोराछोरीहरूलाई रगतको प्रयोग बिना उपचार गरिदिने चिकित्सक फेला पार्नु भने अझसम्म पनि कहिले काहीं समस्या नै हुँदछ।

^५ सहयोगी चिकित्सक फेला पार्नु: रोगीहरूको उपचार गर्ने कुरामा चिकित्सकहरूले त्यसैपनि धेरै कुराहरूलाई ध्यान दिनु पर्दछ र तपाईंको बच्चालाई रगतको प्रयोग बिना उपचार गर्न तपाईंले अनुरोध गर्दा चुनौती अझ बढ्‌दछ। यदि ग्राह्‍य फुकुवा पुर्जी भरेर दिने हो भने केही चिकित्सकहरू बालिगहरूको उपचार गर्न राजी हुनेछन्‌ र रगत सम्बन्धी तिनीहरूको शर्तलाई मान्यता पनि दिन्छन्‌। त्यस्तैगरी केही चिकित्सकहरू नाबालिगहरूको पनि उपचार गर्न राजी हुन्छन्‌। तर ती नाबालिगहरूले आफूलाई परिपक्व नाबालिग साबित गर्नुपर्छ। किनभने केही अदालतहरूले परिपक्व नाबालिगको आफ्नो उपचार आफै छान्‍ने अधिकार छ भनी स्वीकारेका छन्‌। (परिपक्व नाबालिग हुनको अर्थ के हो, यस विषयमा छलफल गरिएको जुन १५, १९९१ को द वाचटावर-को पृष्ठ १६-१७ हेर्नुहोस्‌) तथापि, रगतको उपयोग गर्ने अनुमति नपाएसम्म साना केटाकेटीहरूको, विशेषगरी शिशुहरूको उपचार गर्न चिकित्सकहरू अस्वीकार गर्न सक्छन्‌। वास्तवमा बच्चाको उपचार गर्दा कुनै हालतमा पनि रगत नदिने १००-प्रतिशत आश्‍वासन कम चिकित्सकहरूले मात्र दिन्छन्‌। कानुनी र उपचार सम्बन्धी कारणहरूले गर्दा त्यस्तो ग्यारेन्टी दिन सकिन्दैन भनी धेरै चिकित्सकहरू ठान्दछन्‌। तापनि धेरै चिकित्सकहरू यहोवाका साक्षीहरूका बालबच्चाहरूको उपचार गर्न चाहन्छन्‌ र रगत सम्बन्धी हाम्रो शर्तलाई पूरा गर्न यथासम्भव कोशिश गर्न राजी छन्‌।

^६ यी सब कुराहरूलाई ध्यानमा राखेर तपाईंले आफ्नो बच्चाको लागि एक जना उपयुक्‍त चिकित्सकको खोजी गर्नु हुदाँ, बितेको समयमा यहोवाका साक्षीहरूलाई राम्रो सहयोग गरेको रिकर्ड भएको एउटा चिकित्सक फेला पार्नु भयो भने के नि? तिनले अरू साक्षीहरूलाई पहिला पनि रगतको प्रयोग नगरिकन त्यस्तै उपचार गरिसकेका छन्‌ तरैपनि रगतको प्रयोग गरिदैंन भनेर तपाईंलाई पूर्ण ग्यारेन्टी दिन कानुनले अनुमति दिंदैन भनी तिनलाई लाग्छ भने के गर्नुहुनेछ? तथापि पहिले जस्तै यसपाली पनि कुनै समस्या हुनेछैन भनी तिनले तपाईंलाई आश्‍वासन दिन्छ। यस्तो बेलामा सायद तपाईंको सामुन्‍ने अरू कुनै विकल्प नहोला। यस्तो परिस्थितिमा उपचार शुरु गर्ने अनुमति दिए पनि हुन्छ भन्‍ने निष्कर्षमा तपाईं पुग्न सक्नु हुन्छ। तथापि तपाईंको बच्चाको उपचार गर्ने अनुमति दिनुको अर्थ रक्‍तक्षेपण गर्ने अनुमति चाहिं होइन भनी कुरा स्पष्ट पार्नुहोस्‌। यो नीति अपनाउनु तपाईंको जिम्मेवारी हुनेछ जसमा तपाईंले लिनु भएको निर्णयलाई अरूहरूले सम्झौता ठान्‍नु भएन।

^७ रगतको प्रयोग गरिने समस्यालाई अझै कम वा सम्भवतः हटाइनै दिनसक्ने कुनै मनासिब वैकल्पिक उपचार भेट्टाउन सक्नु भयो भने, अवश्‍य पनि कम खतरा हुने तरिका नै तपाईंले रोज्नु हुनेछ। अवश्‍य तपाईंले त्यस्ता चिकित्सक वा शल्य चिकित्सकको खोजी गर्न यथासक्दो प्रयास गर्नु हुनेछ जसले रगतको प्रयोग सकेसम्म नगर्ने सहमति जनाउने छ। समस्याको पूर्वानुमान लगाउनु नै सबैभन्दा उत्तम बचाव हो। मद्दत गर्न राजी हुने खालका चिकित्सक भेट्टाउन सक्दोभर शुरुमै प्रयास गर्नुहोस्‌। सहयोग गर्न नचाहने चिकित्सक र अस्पताल देखि जतिसक्दो टाढै रहने कोशिश गर्नुहोस्‌।

^८ केही देशहरूमा अस्पताल उपचार खर्च कसरी भुक्‍तान गरिने छ भन्‍ने कुराले पनि रक्‍तक्षेपण दिईने वा नदिईने निर्णयमा फरक पार्नसक्छ। आफूले चाहेको जस्तो चिकित्सक खोज्ने अनुमति दिने स्वास्थ्य बिमा वा अरू कुनै बचाव व्यवस्था आमा-बाबुसँग छ भने आफ्नो बालबच्चालाई त्यस्ता असहयोगी चिकित्सक वा अस्पतालका कर्मचारीहरू देखि सजिलै टाढा राख्न सकिन्छ। चिकित्सक र अस्पतालबाट परिवारले कुन प्रकारको सेवा पाउँदछ, अक्सर त्यसको फैसला बिमा कम्पनीबाट पाउने रकमले गर्दछ। साथै बच्चालाई अर्को स्थानमा सार्दा अस्पताल वा चिकित्सक तयार हुने वा नहुने कुरा, उपचारका लागि आमा-बाबुले कहाँसम्म खर्च गर्न सक्छन्‌ भन्‍ने कुरामा भर पर्दछ। र तपाईं आमा बन्‍नेवालाहरू, गर्भावस्थाको बेला आफ्नो स्वास्थ्यको हेरचाह गर्न ध्यान दिनुहोस्‌! यसले बालकको असामयिक जन्म र यससँग सम्बन्धित उल्झनहरू बाट बचाउन धेरै मद्दत गर्नसक्छ। र यो अति आवश्‍यक पनि छ किनभने धेरैजसो असामयिक जन्म भएका बच्चाहरूलाई गरिने स्तरीय उपचारमा रगतको प्रयोग समावेश हुँदछ।

^९ अन्तिम घडी नआएसम्म यहोवाका साक्षीहरू रगत प्रति आफ्नो अडान बारे छलफल गर्दैनन्‌ भनेर चिकित्सकहरू कहिले काहीं गुनासो गर्दछन्‌। यस्तो स्थिति कहिले पनि हुनुभएन। मसीही आमा-बाबुले पहिलेनै उनीहरूसँग रक्‍त सम्बन्धी आफ्नो अडानको छलफल गर्नुपर्छ। अस्पतालमा जाँदा वा कुनै कामले चिकित्सककहाँ जाँदा मसीही आमा-बाबुले गर्नुपर्ने पहिलो काम नै यही हो। शल्य उपचारको आवश्‍यकता परेमा अयानीस्थीयोलोजिस्ट (anesthesiologist)-लाई अगाडि नै भेटेर छलफल गर्न पाउँ भनी अनुरोध गर्नुहोस्‌। यो काम गर्न तपाईंलाई शल्य चिकित्सकले मद्दत दिनसक्नेछ। भर्ना फाराम पाए पछि त्यसलाई राम्ररी केलाएर जाँच्नु पर्दछ। आपत्तिजनक कुनैपनि कुराहरूको केरकार गर्ने तपाईंको हक छ। कुनै किसिमको सन्देह नहोस्‌ भनेर तपाईंले भर्ना फारममा धार्मिक र उपचार सम्बन्धी कारणहरूले गर्दा कुनै पनि परिस्थितिमा रगत चाहिंदैन वा निषेध छ भनी स्पष्टसँग लेख्नुहोस्‌।

^१० यहोवाको संगठनबाट मद्दत: तपाईंका छोराछोरीलाई रगतबाट बचाउ मद्दत दिन यहोवाको संगठनले के कस्तो प्रबन्ध गरेको छ? हामीलाई रगत र रगतको प्रयोग बिना गरिने वैकल्पिक उपचारहरूबारे शिक्षा दिन संगठनले धेरै कुराहरू प्रकाशित गरिसकेको छ। रगतले कसरी तपाँईको जीवन बचाउन सक्छ? (How Can Blood Save Your Life? नेपालीमा उपलब्ध छैन।) भन्‍ने ब्रोश्‍योर र यस सम्बन्धी अरू प्रकाशनहरूको अध्ययन तपाईंले गरिसक्नु भइसक्यो। र मण्डलीमा तपाईंका भाई बहिनीहरू छन्‌ जसले तपाईंलाई धेरै मद्दत र सहारा दिनसक्छ। सङ्‌कटपूर्ण स्थिति हुँदा, अस्पतालमा २४-घण्टा पहरा दिने प्रबन्ध गरेमा असल हुनेछ। प्राचीनहरूले यस कुरालाई विचार गर्न सक्छन्‌। कुनै एक प्राचीन र रोगीको आमा-बाबु वा नजिकको कुनै नातेदार मिलेर यो काम गरेमा असल हुनेछ। प्रायः रक्‍तक्षेपण यस्तै सबै नातेदारहरू र मित्रहरू राती घर गएको बेला दिने गरिन्छ।

^११ भारतमा हामी चाँडैनै प्रमुख प्रमुख शहरहरूमा अस्पताल सम्पर्क समिति (Hospital Liaison Committees) स्थापना गर्नेछौं। मद्दत गर्न हरदम तयार हुने प्रशिक्षित भाईहरू यो समितिमा हुनेछन्‌ र देशको प्रत्येक मण्डली यस समितिमा नियुक्‍त हुनेछन्‌। तिनीहरूको आवश्‍यकता परेको बेलामा तपाईंको प्राचीनहरू मार्फत तिनीहरूसँग सम्पर्क राख्नुहोस्‌। सानुतिनु समस्याका लागि तिनीहरूसित सम्पर्क राख्नु जरुरी छैन। तर गम्भीर समस्या होला जस्तो लागेमा तिनीहरूसित सम्पर्क राख्न अबेर नगर्नुहोस्‌। तिनीहरूले तपाईंलाई मद्दत गर्न तत्पर हुने चिकित्सकहरूको नाम र विकल्पहरू सम्बन्धी अकसर सल्लाह दिनसक्छन्‌। आवश्‍यक परेमा र सम्भव भएमा घटनास्थलमा उपस्थित हुन र समस्या सम्हाल्न मद्दत गर्न यी भाइहरूले प्रबन्ध मिलाउन सक्छन्‌।

^१२ अदालती उल्झनको पूर्वानुमान लाउनु र त्यसको सामना गर्नु: तपाईंको बच्चालाई रक्‍तक्षेपण गर्न अस्पताल वा चिकित्सकले अदालती आदेश लिने विचार गर्दैछ भने के नि? अब गर्न सकिने केही छैन भनेर विचार गर्दै के यो आशा मार्ने समय हो? अहँ! कुनै रीतिले पनि होइन। अझै पनि रक्‍तक्षेपणलाई रोक्न सम्भव हुनसक्छ! यस्ता सम्भावनाको लागि तयारी पहिले देखि नै गर्नु पर्दछ। उसो भए के गर्न सकिन्छ त?

^१३ यस मामिलामा अस्पताल र न्यायाधीशहरूलाई निर्देशित गर्ने वा प्रभावित पार्ने केही कानुनी सिद्धान्तहरूको जानकारी भएमा त्यसले तपाईंलाई आफ्नो प्रतिवाद तयार गर्न ठूलो मद्दत दिनेछ। मौलिक महत्त्वको त्यस्तो एउटा सिद्धान्त अनुसार कानुनले आमा-बाबुलाई आफ्नो छोराछोरीको लागि औषध-उपचार स्वीकार वा अस्वीकार गर्ने असीमित अधिकार दिएको छैन। साधारणतयः व्यस्कहरूको आफ्नो इच्छानुसार आफ्नो लागि उपचार स्वीकार्ने वा तिरस्कार गर्ने अधिकार छ। तथापि तिनीहरूका बच्चाको स्वास्थ्यको लागि आवश्‍यक ठानिएको उपचारलाई अस्वीकार गर्ने अधिकार आमा-बाबुको छैन। चाहे त्यो अस्वीकार इमानदारपूर्वक धारण गरिएको धार्मिक विश्‍वासमा नै आधारित किन नहोस्‌।

^१४ यस आधारभूत सिद्धान्तलाई १९४४ अमेरिकी सर्वोच्च अदालतको निर्णयमा यसरी प्रकट गरिएको थियो: “आफूलाई शहीद बनाउन आमा-बाबु स्वतन्त्र होलान्‌। तर त्यस्तै परिस्थितिमा तिनीहरूको छोराछोरीलाई पनि शहीद बनाउन तिनीहरू स्वतन्त्र छैनन्‌। यसका लागि तिनीहरूका छोराछोरी पूर्ण र कानुनी तवरमा स्वेच्छापूर्वक निर्णय गर्न सक्ने उमेरको हुनु पर्छ। त्यसपछि ती छोराछोरीले पनि शहीद हुने त्यस्तै प्रकारको फैसला गर्न सक्नेछन्‌।” बच्चाको शारीरिक स्वास्थ्य र हितको लागि व्यक्‍त गरिएको यस मूलभूत विचारलाई आज बाल-हित नियमहरूमा सुनिश्‍चित रूपमा समावेश गरिएको छ। केटाकेटीहरू प्रति गरिने दुर्व्यवहार रोक्न बनाइएका यी नियमहरू बालबच्चाको उपचारमा पनि हेलचक्रायाईं नहोस भनेर रचिएका हुन्‌।

^१५ अवश्‍य पनि बालबच्चालाई आमा-बाबुले गर्ने दुर्व्यवहार र हेलचक्य्राईं बाट बचाउनु मसीही आमा-बाबुको लागि कुनै आपत्तिजनक कुरा होइन। तर बाल-हेलचक्रायाईं सम्बन्धी नियमहरू र माथि उद्धरण गरिएको सर्वोच्चो अदालतको बयानलाई, यहोवाका साक्षीहरूका छोराछोरी विथोलित भएका मुद्दाहरूमा धेरैजसो गलत ढङ्‌गमा प्रयोग गरिन्छ। तर किन? साक्षी आमा-बाबुले कुनै हालतमा पनि आफ्नो छोराछोरीलाई “शहीद” बनाउन चाँहदैनन्‌, नत्र भने तिनीहरूले आफ्नो छोराछोरीलाई किन अस्पतालमा लग्ने थियो र? यसको विपरीत साक्षी आमा-बाबुहरू आफ्ना छोराछोरीका लागि स्वेच्छापूर्वक औषध उपचारको खोजी गर्छन्‌। तिनीहरू आफ्नो छोराछोरीलाई प्रेम गर्छन्‌ र तिनीहरूको स्वास्थ्य राम्रो भएको चाहन्छन्‌। परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई आफ्नो बालबच्चाको लागि सबैभन्दा उत्तम उपचार खोज्ने जिम्मेवारी दिनु भएको छ भनी तिनीहरू विश्‍वास गर्छन्‌। तिनीहरू आफ्नो छोराछोरीको स्वास्थ्य सम्बन्धी समस्याहरूलाई रगतको प्रयोग नगरिकन उपचार गरेको चाहन्छन्‌। रगत प्रयोग नगरिकन गरिने यो वैकल्पिक उपचार रगतभन्दा उत्तम र सुरक्षित मात्र नभइ, यसले तिनीहरूको छोराछोरीलाई महान जीवन-दाता यहोवा परमेश्‍वरको कृपा दृष्टिमा राख्दछ र यो नै सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण कुरा हो।

^१६ रगतको प्रयोग बिना गरिने उपचारको धेरै फाइदाहरू छन्‌। यसो भए तापनि धेरै चिकित्सकहरू र बाल-हित अधिकृतहरू रक्‍तक्षेपण चिकित्सालाई एउटा स्थापित र आवश्‍यक उपचार प्रविधिको रूपमा हेर्दछन्‌ र कुनै कुनै परिस्थितिमा यो जीवन बचाउने कुरा समेत हुनसक्छ भनेर विचार गर्दछन्‌। त्यसकारण, रक्‍तक्षेपण लिने सुझावलाई साक्षी आमा-बाबुले अस्वीकार गर्दा समस्याहरू खडा हुनसक्छ। साधारणतया, आमा-बाबुको स्वीकृती बिना कुनै पनि चिकित्सकले बालबच्चालाई कानुनी रूपमा उपचार गर्न सक्दैन। रगतको उपयोग गर्न आमा-बाबुको स्वीकृती नभएको खण्डमा चिकित्सक वा अस्पतालका अरू कर्मचारीहरूले न्यायाधीशबाट अदालती आदेशको रूपमा अनुमती प्राप्त गर्ने कोशिश गर्नसक्छन्‌। त्यस्ता अदालती अख्तियार प्राप्त अनुमती बाल-हित अधिकृतहरू वा चिकित्सकहरू अथवा बच्चालाई उपचार सम्बन्धी तथाकथित हेलचक्य्राईंबाट बचाउने अस्पतालका अन्य अधिकृतद्वारा प्राप्त गरिन सकिन्छ।a

^१७ धेरैचोटि आमा-बाबुलाई कम वा कुनै अग्रिम सूचना नै नदिइकन रगतको प्रयोग गर्ने आदेश अदालतहरूबाट प्राप्त गरिएको छ। अचानक उठेको उपचार सम्बन्धी परिस्थितिले गर्दा आमा-बाबुलाई के हुदैंछ भनेर पूरा खबर दिने समय नै भएन भन्दै चिकित्सकहरू, अस्पतालका अधिकारीहरू वा बाल-हित अधिकृतहरू यसरी तुरुन्ता तुरुन्तै लिइएको आदेशको स्पष्टिकरण दिने कोशिश गर्दछन्‌। तथापि केरकार गर्दा चिकित्सकहरूले वास्तवमा त्यहाँ कुनै वास्तविक आपतकालीन स्थिति नभएको र तिनीहरूको अनुमानमा “कथङ्‌कदाचित” भविष्यमा रक्‍तक्षेपणको आवश्‍यकता हुनसक्ने भएकोले मात्र तिनीहरूले अदालती आदेश चाहेका हुन्‌ भनी स्वीकारेका छन्‌। बच्चाको वास्तविक अभिभावक हुनुभएको कारण तपाईंको बच्चालाई चिकित्सकहरू, अस्पतालका प्रशासकहरू वा बाल-हित अधिकृतहरूले के गर्दैछन भनेर कुनैपनि बेला जानकारी लिन पाउने तपाईंको मौलिक अधिकार छ। यदि कुनै अदालती आदेश लिने कोशिश गरिएको छ भने त्यसको सूचना तपाईंले कानुनन्‌ पाउनु पर्दछ र अदालत समक्ष प्रतिवाद प्रस्तुत गर्ने मौका तपाईंलाई दिइनु पर्दछ।

^१८ यी कानुनी यथार्थताहरूले गर्दा, सहयोग गर्न तत्पर हुने एक जना चिकित्सक खोज्नु अति आवश्‍यक छ। यस्ता चिकित्सकसँग काम गर्नुहोस्‌ र अस्पताल सम्पर्क समितिका सदस्यहरूको मद्दतद्वारा तपाईंको बच्चाको उपचार सम्बन्धी समस्यालाई रगतको प्रयोग बिना उपचार गर्न उहाँलाई मद्दत दिनुहोस्‌ अथवा यस्तो उपचारको प्रबन्ध गर्ने कुनै अर्को चिकित्सक वा अस्पतालमा आफ्नो बच्चालाई सार्नुहोस्‌। तर यदि चिकित्सक, अस्पतालका प्रशासक, वा बाल-हित कार्यकर्ताले अदालती आदेश लिने सुरसार गर्दैछ भने, त्यस्तो गर्ने योजना बनाइन्दै छ कि के हो भनेर सोध्न तपाईं सर्तक हुनुपर्दछ। कहिले काहीं यस्तो काम टेलिफोनद्वारा गोप्य रूपमा गरिन्छ। यदि अदालत समक्ष जाने योजना बनाइन्दै छ भने तपाईं त्यसबारे जान्‍न चाहनु हुन्छ र तपाईंले पनि न्यायाधीशको सामुन्‍ने आफ्नो अडान प्रस्तुत गर्ने मौका पाउनु पर्छ भनी जोड गर्नुहोस्‌। (हितोपदेश १८:१७) समय भएमा एकजना वकिलको मद्दत लिनु उपयुक्‍त हुनेछ। कहीले काहीं अदालतलेनै वकिलहरू खटाइ दिएको हुन्छ। यदि तपाईंको आफ्नै वा अदालतबाट खटाइएको वकिल छ भने हाम्रो संगठनको कानुनी विभागले तिनलाई जानकारीहरू दिनसक्नेछ जसबाट तिनले परिस्थिति अनुसार यथासम्भव सर्वश्रेष्ठ प्रतिवाद प्रस्तुत गर्ने मद्दत पाउनेछ।

^१९ तपाईंले रगत अस्वीकार गरेको कुरा अदालतसम्म पुऱ्‍याइयो भने, तपाईंको बच्चाको जीवन वा स्वास्थ्य बचाउन रगत अत्यावश्‍यक छ भन्‍ने चिकित्सकको विचार अति नै पत्यारलाग्दो हुनसक्छ। उपचार सम्बन्धी कुराहरूमा सीमित ज्ञान भएको हुनाकारण न्यायाधीशले प्रायः चिकित्सकले एउटा विशेषज्ञको रूपमा दिएको रायलाई टाल्न सक्दैन। यो कुरा त्यतिबेला स्पष्टसँग देखिन्छ जब आमा-बाबुलाई मुद्दामा आफ्नो पक्षबाट कुनै तर्क प्रस्तुत गर्न थोरै वा कुनै मौका नै दिइन्दैन र रगत “अत्यावश्‍यक छ” भन्‍ने दावीलाई चिकित्सकले कुनै चुनौती बिना प्रस्तुत गर्ने मौका पाउँछ। यस प्रकारको एक तर्फी सुनवाइहरू द्वारा साँचो कुराको फैसला गर्न सकिंदैन। वास्तविकता के हो भने रगतको आवश्‍यकता चिकित्सकहरूले कहिले र किन महसुस गर्छ भन्‍ने कुरा अति नै सापेक्षिक र अनिश्‍चित छ। धेरैचोटि बच्चाको जीवन बचाउन रगत अति नै आवश्‍यक छ भनेर एउटा चिकित्सकले भन्दा त्यही समस्याको उपचार गर्नमा निपुण अर्को चिकित्सकले रगतको आवश्‍यकता छैन भनी भनेका छन्‌।

^२० तपाईं किन बच्चाको निम्ति “जीवन बचाउने” रक्‍तक्षेपणलाई अस्वीकार गर्दै हुनु हुन्छ भनेर वकिल वा न्यायाधीशले तपाईंलाई सोध्यो भने तपाईं के गर्नु हुन्छ? शायद तपाईंले पुनरुत्थान माथिको आफ्नो आस्थाको वर्णन गर्ने कोशिश गर्नहुनेछ होला वा आफ्नो बच्चा मरिहाले तापनि परमेश्‍वरले फेरि फर्काएर ल्याउनु हुनेछ भन्‍ने दृढ विश्‍वास प्रकट गर्नु होला। तर तपाईंको यस्तो उत्तरबाट न्यायाधीशले तपाईं हठधर्मी हुनु हुन्छ भनी ठान्‍नेछ र तपाईंको बच्चालाई बचाउन अवश्‍य हस्तक्षेप गर्नुपर्छ भनेर विश्‍वस्त हुनेछ। किनभने यस्तो परिस्थितिमा बच्चाको शारीरिक कुशलता नै न्यायाधीशका लागि सर्व महत्त्वपूर्ण हुन्छ।

^२१ अदालतले जान्‍नु पर्ने कुरा के हो भने तपाईंले गहिरो धार्मिक आस्थाको आधारमा रगत अस्वीकार गर्नु भए तापनि तपाईंले उपचार गर्न चाहिं अस्वीकार गर्नुभएको होइन। तपाईं छोराछोरीको हेलचक्य्राईं वा तिनीहरूसित दुर्व्यवहार गर्ने आमा-बाबु हुनु हुन्‍न बरु आफ्नो छोराछोरीको राम्रो उपचार चाहने मायालु आमा-बाबु हुनु हुन्छ भनेर न्यायाधीशले स्पष्ट देख्नुपर्छ। रगतको प्रयोग द्वारा उठ्‌ने सम्भाव्य घातक जोखिमहरू र समस्याहरू रगतको तथाकथित फाइदाहरू भन्दा बढी छ भन्‍ने कुरासित तपाईं पटक्कै सहमत हुनु हुन्‍न भनेर बताउनुहोस्‌। विशेषगरी जबकि यी खतराहरूबाट मुक्‍त वैकल्पिक उपचारहरू उपलब्ध छन्‌।

^२२ परिस्थिति हेरेर तपाईंले न्ययाधीशलाई याद दिलाउन सक्नु हुन्छ कि एक जना चिकित्सकको विचारमा मात्र रगत आवश्‍यक छ तर बेग्ला बेग्लै चिकित्सकहरूको बेग्ला बेग्लै कार्यप्रणाली हुन्छन्‌। यसकारण तपाईं एउटा यस्तो चिकित्सक खोज्ने मौका चाहनु हुन्छ जसले तपाईंको बच्चालाई रगतको प्रयोग बिना व्यापक रूपमा गरिने उपचार विधिद्वारा उपचार गर्नेछ। अस्पताल सम्पर्क समितिको मद्दतद्वारा तपाईंले त्यस्तो चिकित्सक पाइसकेको हुनसक्छ जसले तपाईंको बच्चालाई रगतको प्रयोग नगरिकन उपचार गरी दिनेछ र सायद टेलिफोन द्वारा अदालतमा उपयोगी गवाही पनि दिनसक्छ। सम्भवतः सम्पर्क समितिले न्यायाधीशलाई र अदालती आदेशको लागि जोड गर्ने चिकित्सकहरूलाई समेत रगतको प्रयोग बिना तपाईंको बच्चाको समस्यालाई प्रभावशाली रूपमा कसरी उपचार गर्न सकिन्छ भनेर वर्णन गर्ने उपचार सम्बन्धी पत्रिकाका लेखहरू देखाउन सक्नेछ।

^२३ तुरुन्तै अदालती आदेशको माग गर्दा न्यायाधीशहरूले एड्‌स, हेपाटाइटिस र थुप्रो अरू जोखिमहरू लगायत रगतबाट हुने खतराहरूबारे सोचेकै वा कसैले उनीहरूलाई यसबारे सम्झाएकै हुँदैन। न्यायाधीशलाई तपाईं यी कुराहरू औंल्याउन सक्नु हुन्छ। साथै जीवन लम्ब्याउने प्रयास गर्दा अर्को व्यक्‍तिको रगतको प्रयोग गर्नु तपाईं मसीही आमा-बाबुको दृष्टिमा परमेश्‍वरको कानुनको घोर उलङ्‌घन गर्नु हो र त्यसरी तपाईंको बच्चालाई जबरजस्ती रगत दिने कोशिश गरेमा त्यसलाई बलात्कार तुल्य ठान्‍नु हुनेछ भन्‍ने कुरा पनि न्यायाधीशलाई बुझाउन सक्नु हुन्छ। तपाईं र तपाईंको बच्चाले (आफ्नो विश्‍वास प्रकट गर्न सक्ने उमेरको भइसकेको छ भने) त्यस्तो शारीरिक अतिक्रमणप्रति घोर अप्रसन्‍नता व्यक्‍त गर्न सक्नु हुन्छ। र रगतको प्रयोग गर्ने आदेश होइन तर तपाईंको बच्चाको लागि वैकल्पिक उपचार व्यवस्थाको खोजी गर्ने अनुमति दिन न्यायाधीशलाई आग्रह गर्न सक्नु हुन्छ।

^२४ राम्रो ढङ्‌गमा प्रतिवाद प्रस्तुत गरेमा न्यायाधीशले अर्को पक्ष अथवा तपाईं आमा-बाबुको पक्षलाई अझ स्पष्टसँग देख्नेछ। यस्तो भएमा तिनीहरूले रक्‍तक्षेपणको आदेश हतपत दिने छैनन्‌। कुनै कुनै परिस्थितिमा न्यायाधीशहरूले रगतको प्रयोग गर्ने चिकित्सकको स्वतन्त्रतामाथि कडा प्रतिबन्ध लगाइदिएका छन्‌ र सर्वप्रथम विकल्पहरूको प्रयोगलाई महत्त्व दिन आवश्‍यक पारिदिएका छन्‌। अथवा रगतको प्रयोग बिना उपचार गर्ने चिकित्सक खोज्ने मौका आमा-बाबुहरूले पाएका छन्‌।

^२५ रक्‍तक्षेपण लिन बाध्य गराउन कोशिश गर्नेहरूसँग व्यवहार गर्दा तपाईंले कहिल्यै पनि आफ्नो विश्‍वास डगमगाएको सङ्‌केत नदिनु अति आवश्‍यक छ। कहिले काहीं चाहिं रक्‍तक्षेपण दिने निर्णय गर्ने जिम्मेवारी आमा-बाबु ले न्यायाधीशहरू (र चिकित्सकहरू)-लाई “हस्तान्तरण” गर्नमा कुनै आपत्ति छ कि भनी आमा-बाबुलाई सोध्ने गर्छन्‌। यस प्रकार आमा-बाबुहरूले आफ्नो अतंस्करणलाई सफा राख्न सक्छन्‌ भनी तिनीहरू ठान्दछन्‌। तर सम्बन्धित व्यक्‍तिहरूलाई यो स्पष्टसँग बताइ दिनु पर्दछ कि तपाईं आमा-बाबु हुनाकारण रक्‍तक्षेपण सकेसम्म रोक्ने तपाईं आफ्नो कर्तव्य ठान्‍नुहुन्छ। परमेश्‍वरबाट पाउनु भएको यो तपाईंको जिम्मेवारी हो र यसलाई हस्तान्तरण गर्नु मिल्दैन।

^२६ तसर्थ, चिकित्सकहरूसँग र न्यायाधीशहरूसँग कुरा गर्दा तपाईंको स्थिति स्पष्ट र पत्यारलाग्दो ढङ्‌गमा प्रस्तुत गर्न तपाईं तैयार हुनु आवश्‍यक छ। तपाईंको अथक प्रयासको वावजुद अदालती आदेश जारी गरियो भने पनि रक्‍तक्षेपण नगर्न भनी चिकित्सकलाई बिन्ती गरिरहनुहोस्‌, र वैकल्पिक उपचार गर्ने आग्रह गर्न नछाड्‌नुहोस। रगतको प्रयोग नगर्नका लागि उहाँलाई उपचार सम्बन्धी लेखहरू र उपचार सम्बन्धी यो समस्या बारे परामर्श दिन चाहने कुनै पनि चिकित्सकहरूको सल्लाहलाई विचार गर्ने सहमत गराउन कोशिश गरिराख्नुहोस्‌। धेरैचोटि, यस प्रकार सहयोग गर्न न चाहने चिकित्सकहरू शल्य उपचार कोठाबाट निस्कदैं रगतको प्रयोग गरिएन भनेर गर्वसाथ घोषणा गरेका छन्‌। त्यसकारण आदालती आदेश जारी भइसकेको छ भने पनि आशा नमार्नुहोस्‌। परिणाम चाहे जे सुकै किन नहोस्‌!—जुन १५, १९९१ को द वाचॅटावर-को “पाठकहरूको प्रश्‍न” हेर्नुहोस्‌।

^२७ याद गर्नुहोस्‌ येशू मसीहले के भन्‍नुभएको थियो: “तर मानिसहरूदेखि होसियार होओ। किनभने तिनीहरूले तिमीहरूलाई अदालतमा सुम्पिदिनेछन्‌ . . . तिनीहरूलाई र अन्यजातिहरूलाई साक्षीको निम्ति मेरो खातिर हाकिमहरू र राजाहरूका सामुन्‍ने तिमीहरूलाई खडा गराउनेछन्‌।” त्यस्ता परिस्थितिहरूमा हाम्रो सान्त्वनाको निम्ति येशूले भन्‍नुभयो कि त्यस्ता अवसरहरूमा के बोल्न उचित र फाइदाजनक हुन्छ सो सम्झन पवित्र आत्माले मद्दत दिनेछ।—मत्ती १०:१६-२०.

^२८ “वचन ध्यानसित सुन्‍ने मानिस सुखी हुन्छ, र परमप्रभुमा भरोसा राख्ने मानिस आशिषित हुन्छ।” (हितो० १६:२०) आमा-बाबु हो, तपाईंको बच्चालाई आध्यात्मिक तवरमा दूषित पार्ने रक्‍तक्षेपण देखि बचाउन आवश्‍यक तयारी अगाडि नै गर्नुहोस्‌। (हितो० २२:३) केटाकेटी हो, यी तयारीहरू गर्न तपाईंको आमा-बाबुले दिएको तालिमलाई ध्यान दिनुहोस्‌ र त्यसलाई हृदयङ्‌गम गर्नुहोस्‌। “केवल रगत चाहिं नखानु . . . र तिमीहरू र तिमीहरूका भावी सन्तानको भलो होस्‌” भन्‍ने आदेश सपरिवार पालन गर्ने दृढ सङ्‌कल्प गर्नुहोस्‌। किनभने यस प्रकार तपाईंसँग यहोवाको आशिष र अनुमोदन हुनेछ।—व्यव० १२:२३, २५.

[फुटनोट]