9 “ਜਦ ਮੈਂ ਦਰਸ਼ਣ ਦੇਖ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਸਿੰਘਾਸਣ ਰੱਖੇ ਗਏ ਅਤੇ ਅੱਤ ਪ੍ਰਾਚੀਨ+ ਆਪਣੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ʼਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ।+ ਉਸ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਬਰਫ਼ ਵਾਂਗ ਚਿੱਟੇ ਸਨ+ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ਦੇ ਵਾਲ਼ ਉੱਨ ਵਾਂਗ ਚਿੱਟੇ ਸਨ। ਉਸ ਦਾ ਸਿੰਘਾਸਣ ਅੱਗ ਦੀਆਂ ਲਾਟਾਂ ਸੀ ਅਤੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਪਹੀਏ ਬਲ਼ਦੀ ਹੋਈ ਅੱਗ ਸਨ।+ 10 ਉਸ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣਿਓਂ ਅੱਗ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਵਹਿ ਰਹੀ ਸੀ।+ ਦਸ ਲੱਖ ਉਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਦਸ ਕਰੋੜ ਉਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਖੜ੍ਹੇ ਸਨ।+ ਫਿਰ ਅਦਾਲਤ+ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਅਤੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਖੋਲ੍ਹੀਆਂ ਗਈਆਂ।