Jeschräwen von Johanes
2 Un aun dän dredden Dach wia doa en Ka̱na, Galilä̱a, eene Kjast un Jesus siene Mutta wia doa. 2 Jesus un siene Jinja wieren uk to de Kjast enjelot.
3 Aus de Wien aula wort, säd Jesus siene Mutta to am: “Dee haben nich mea Wien.” 4 Jesus säd to ar: “Fru, waut jeit mie un die daut aun*? Miene Stund es noch nich jekomen.” 5 Siene Mutta säd to de Bedeena: “Doot aules, waut hee junt sajcht.” 6 Nu stunden doa sas steenane Wotadinja, waut no de Juden äare Räajel jebrukt worden toom sikj verem äten de Henj wauschen. En een Dinkj kunnen 44 ooda 66 Lieta* nenn. 7 Jesus säd dan to dee: “Moakt de Dinja voll Wota.” Dan muaken dee dee bat aum Raunt voll. 8 Dan säd Jesus to de Bedeena: “Nu schapt doa waut rut un brinjt dän Fastleida daut.” Un dee deeden daut. 9 De Fastleida schmakjt daut Wota, waut doa nu wia to Wien jeworden, oba hee wist daut nich, von wua de Wien kjeem. Oba de Bedeena, waut daut rutjeschapt hauden, dee wisten, von wua daut kjeem. Dan roopt de Fastleida dän Briegaum 10 un säd to dän: “Aule aundre brinjen ieescht dän gooden Wien, un wan de Menschen ieescht bedrunken sent, dan holen dee dän Wien, waut nich soo goot es. Oba du hast dän gooden Wien bat nu jehoolen.” 11 Dit deed Jesus en Ka̱na, Galilä̱a, un daut wia daut ieeschte von siene Wunda. Hee leet siene harliche Macht seenen un siene Jinja kjrieejen Gloowen aun am.
12 No dit jinjen hee un siene Mutta un siene Breeda un siene Jinja rauf no Kape̱rnaum, oba dee bleewen doa bloos fa eenje Doag.
13 Nu wia de Juden äa Passafast dicht bie un Jesus jinkj nopp no Jeru̱salem. 14 Dan sach Jesus doa em Tempel dee, waut doa Beesta un Schop un Duwen vekoften, un hee sach uk de Jeltwakjsla doa setten. 15 Dan muak Jesus sikj eene Pitsch von Strenj un juach aul dee doa met Schop un Beesta toop utem Tempel rut un hee schedd uk de Jeltwakjsla äa Jelt ut un stelpt dee äare Deschen om. 16 Un hee säd to de Duwen-Schachasch doa: “Seet, daut jie aul dit hia fuatkjrieen! Hieet opp, en mienen Voda sien Hus Schacharieen to driewen*!” 17 Dan foll de Jinja daut bie, daut et jeschräwen stunt: “De Iewa fa dien Hus woat en mie brennen.”
18 Doawäajen säden de Juden to am: “Met waut kaust du ons daut bewiesen*, daut du daut Rajcht hast, dit to doonen?” 19 Jesus säd to dee: “Bräakjt disen Tempel dol un ekj woa dän en dree Doag wada oppbuen.” 20 Dan säden de Juden to am: “Daut haft 46 Joa jedieet, disen Tempel to buen, un du west daut en dree Doag doonen?” 21 Oba Jesus meend sienen Kjarpa, aus hee vom Tempel räd. 22 Aus Jesus dan vom Doot oppjestonen wia, foll de Jinja daut bie, waut hee emma jesajcht haud, un dee hauden Gloowen aun daut, waut enne Schreft jeschräwen stunt un waut Jesus jesajcht haud.
23 Oba aus hee en Jeru̱salem opp daut Passafast wia, jleewden väle aun am*, wäajen see de Wunda sagen, waut hee deed. 24 Oba Jesus vetrud dee nich gaunz, wiels hee kjand je dee aula krakjt. 25 Un daut wia uk nich needich, daut am irjentwäa säd, woo een Mensch docht, wäajens hee wist krakjt, woo een Mensch ennalich wia.